Σκληροι γονεις!!

Πιο σκληρος ανθρωπος απο τον πατερα του αντρα μου δεν νομιζω να υπάρξει ποτέ..Εχασε την γυναικα του ,την μανα των παιδιων του οταν εκεινα σπουδαζαν ,την γυναικα που τον στηριξε και εφτιαξε μαζι της μια περιουσια στα 50 του χρονια.
Ξαναπαντρευτηκε σε 1 χρονο και με την γυναικα αυτη ζει μεχρι και σημερα που ειναι 82 χρονων.
Στα παιδια του δεν προσφερε την παραμικρη βοηθεια και οταν με γνωρισε ο αντρας μου σ αυτους η αποστροφη που εδειξαν σε μενα και την οικογενεια μου κρατησε σχεδον μια ..ζωη.
Πιστευε οτι δεν ειχα την καταγωγη και το επιπεδο που ειχε αυτος καλα δεν μιλαω για περιουσιακη κατασταση..
Με τον αντρα μου ειμαστε απιστευτα δεμενοι..εχουμε πια 2 παιδια φτιαξαμε την ζωη μας καναμε το σπιτικο μας, αποδεικνυοντας οτι "ναι τα καταφερνουμε μια χαρα και μονοι".
Ολο αυτο τον καιρο τα πεθερικα καναν την ζωη τους και καλα εκαναν .Οι σχεσεις μου μαζι τους ηταν καθαρα τυπικές,φροντισαν ομως να μου χαλανε τις καλυτερες στιγμες μου( βαφτισεις,γενεθλια κλπ).Θελω να καταληξω στο σημερα...
Ειναι και οι 2 αρρωστοι με πολλα προβληματα υγειας και παραπονιουνται οτι δεν τους ανοιγει κανεις την πορτα (εκτος απο τον αντρα μου ) λενε για μας οτι δεν μας καναν τπτ και οτι εμεις αδιαφορουμε, δεν νοιαζομαστε και αλλα τετοια σχετικα...
Υπάρχουν στιγμες που νιωθω τυψεις,που στενοχωριεμαι...ειναι κατι που με απασχολει..Θα θελα την γνωμη σας

δεν βλεπω το λογο για τυψεις.
Ο καθενας μας δομει σχεσεις αναλογα του τι δινει και στην συνεχεια παιρνει.
Η περιπτωση των συγγενων ειναι αντιφατικη.
Υπαρχει περιπτωση να ερθει ο καιρος και να μην δινουν τιποτα αλλα ενεκα συγγενειας να απαιτουν οτι τους ερθει στο κεφαλι.


Σε τετοιες περιπτωσεις, χρειαζεται μια σωστη σχεση αποστασης.
Φυσικα δεν θα ειναι ολοι ευχαριστημενοι αλλα δεν γινεται διαφορετικα.

Με ενοχλει η εικονα που σχηματιζουν τα παιδια μου..
Απο τη μια παπουδες υπερπροστατευτικοι και απο την αλλη ανυπαρκτοι..

αν ειναι μονο αυτη η ενοχλητικη εικονα που προκειται να σχηματισουν τα παιδια σου στην ζωη τους,
να εισαι ευτυχισμενη.

;)

σ\' αυτό το τελευταίο συμφωνώ απόλυτα με τον κρίνο!
απλά εγώ θα σου λεγα πως αν όντως νιώθεις άσχημα, αν για τους δικούς σου λόγους στενοχωριέσαι, είτε για το αντίκτυπο που όλο αυτό έχει στα παιδιά σου ( που και γω συμφωνώ ότι δεν είναι κάτι φοβερό ) , είτε γιατι απλά έτσι νιώθεις, μπορείς να τους πλησιάσεις, εάν το νιώθεις φυσικά, για να μην στενοχωριέσαι εσύ, άσχετα από το παρελθόν. από την άλλη, αν ο προβληματισμός σου είναι αποτέλεσμα των δικών τους ισχυρισμών και μόνο, τότε κακώς νιώθεις τύψεις και δεν έχεις κανένα λόγο να απολογείσαι για την συμπεριφορά σου. πολλές φορές οι άνθρωποι ( κυρίως γονείς ) αμύνονται με επίθεση, δηλ. λένε όλα αυτά που αναφέρεις εσύ για να σε προλάβουν...επειδή πολύ απλά ξέρουν μέσα τους τί έκαναν και τί δεν έκαναν. εσένα πάντως το κριτήριο για την συμπεριφορά σου απέναντί τους είναι η οικογένειά σου, τα παιδιά σου, ο άντρας σου, εσύ...και όχι οι απαιτήσεις εκείνων.

Αυτη η σκληροτητα του πατερα..εχει φυσικα αφησει τα υπουλα καταλοιπα και απωθημενα στην ψυχη καποιου.Μια μανα που παλεψε για τα παιδια της και εχει φυγει και μια γυναικα που καρπώθηκε ολα οσα δημιουργηθηκαν και καποια παιδια ( αντρες πια) που δεν ειδαν καμια μα καμια βοηθεια.
..!Καμια φορα βλέπω αυτη την σκληρη εκφραση στα ματια του...και με τρομαζει

Θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου τώρα, αυτό μου βγαίνει άλλωστε!Θα το γενικεύσω το παραπάνω θέμα..

Μέχρι πότε θα βοηθάνε αυτοί οι κατακαημένοι γονείς?
Μέχρι πότε θα πληρώνουν τα παιδιά τους?

Ο πεθερός σου καλά έκανε και ξαναέφτιαξε την ζωή του,αν αυτό τον κάνει ευτυχισμένο.
Που ακριβώς δεν βοήθησε τα παιδιά του?
Οικονομικώς?

Όσον αφορά την αποστροφή όπως λες,για την καταγωγή σου...ε και?
Εσύ νιώθεις καλά με τον ευατό σου και την οικογένεια σου?
Αν ναι, αυτά \"από το ένα αυτάκι να σου μπαίνουν και να βγαίνουν από το άλλο\";)

Κράτα τις αποστάσεις όσο μπορείς και να μην σε αγγίζουν τέτοιες μικρότητες

Καλα κανεις Nora τον εχω κανει και γω απειρες φορες...
Φυσικα καλα εκανε ο ανθρωπος και εκανε τη ζωη του..δεν θελανε τα παιδια του να μεινει μονος..και αφου καρπωθηκε μια μεγαλη ακινητη περιουσια εκανε την ζωη του με την γυναικα του,γιατι δεν παιρνει μια οικιακη βοηθο να τους εξυπηρετει, μια αποκλειστικη για να τους φροντιζει και ζηταει βοηθεια τωρα απο τα παιδια του; ε ;;γιατι;;

Ξέρεις, τα παιδιά του μπορούν πολύ ευγενικά και με χαμόγελο να απαντήσουν

\"ΟΧΙ πατέρα\" ή \"Μήπως θα ήταν καλύτερα...\"

;)

γιατι θελει και αυτα που δεν αποκτησε ποτε αλλα και οση περιουσια να εχεις δεν μπορεις να τα αποκτησεις.
Βεβαια ο τροπος του ειναι κομματακι δυσκοιλιος αλλα τι να γινει....
Ο καθενας μας εχει τον τροπο του, ειτε μας κανει ειτε οχι.

Προσαρμοσε την ζωη σου με βαση της αναγκες σου και της οικογενοιας σου.
Οι υπολοιποι ας βολευτουν με οτι περισευει.




ΥΓ.... και σταματα την γκρινια, δεν δινει λυσεις.

Μεγάλο θέμα η απληστία...και βαριά αρρώστια:P

θεωρεις οτι ειναι θεμα απληστίας;;;

και οχι μονο ελπι...
και εγωισμου και ξεροκεφαλιας και αλλων γενεων και οτι αλλο θελεις.

Εσυ τωρα τι το ψιλοκοσκινιζεις???
Μπορεις να αλλαξεις κατι???

Γκρινιαζω ε;;;
Χτες τον πηραν τηλεφωνο στο κινητο να παει σημερα το πρωι να γραψει κατι αξονικες..να αφησει τη δουλεια του και να παει..
Πολυ καλος ειναι...και που πηγαινει..
Οσο για τις συζητησεις που προτεινατε ,μιλαμε για σκληρους γονεις..οχι κουβεντα,οχι συζητηση αλλα ουτε μυγα δεν καθεται στο σπαθι μας!!

Εγώ βασικά δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα...

Επειδή θέλουν να τους γηροκομήσετε? Αυτό είναι?

Οκ τότε, κόψτε και εσείς τις κουβέντες και γενικά μην κάνετε κάτι το οποίο σας χαλάει!

Και κάτι σημαντικό...ο άντρας σου γκρινιάζει που τρέχει για τις αξονικές ή εσύ που δεν θες να πάει ο άντρας σου?

άσχετο...θυμήθηκα τώρα μια γνωστή, προσφάτως παντρεμένη, που γκρινιάζει γιατί οι γονείς της δεν της \"γράφουν\" ένα σπίτι που έχουν...

Η απάντηση τους είναι \"δεν πρόκειται γιατί θα μας πετάξετε έξω και δεν θα φροντίσετε όταν γεράσουμε\";)

το προβλημα ειναι οτι ο αντρας της ελπι δεν παταει ποδι οσο πρεπει ενω θα το ηθελε και ο ιδιος.....

:P:P:P

Nora ..δεν ειμαι προικοθηρας..ειμαι 18 χρονια παντρεμενη εχω κορη στο λυκειο και εγω δοξα τω θεω φτιαξει τη ζωη μου.Ποτε δεν ζητησα κατι ποσο μαλλον που δεν ηταν δικο μου..το θεμα ηταν οι σκληροι γονεις και το ποσο σκληρα μου φερθηκαν και στα παιδια τους και σε μας τις νυφες.Και ειναι σκληρο οταν το παιδι σου προσπαθει να δημιουργησει, παλευει και συ δεν το βοηθας...αλλο αν δεν εχεις.Αλλα αν εχεις και μαλιστα πολλα..ε κατι κανεις..Δεν μπορω να φανταστω τον εαυτο μου να εχω και να αφηνω τα παιδια μου στους 5 ανεμους..

krino...ουτε μαντης να ησουν

αντι να κρινεις αυτους, προσπαθησε να κανεις κατι διαφορετικο για τα παιδια σου εσυ, εφοσον ειναι σημαντικο για σενα.
Τωρα οτι υπαρχουν αλλοι που το βλεπουν διαφορετικα, ασχετως αν δεν συμφωνεις, δεν θα παψει ποτε να υπαρχει.

Δεν κρινω κανεναν...Αυτοκριτικη κανω.Γι αυτο μιλαω για τυψεις .Με απασχολει.Θα το θεωρησω πολυ υποκριτικο αν παθουν κατι και εμφανιστω μονο για τα τυπικα

Εlpi, δεν παραθεσα το παραδειγμα για προικοθηρια αλλα για να δειξω πως σκεφτονται μερικοι γονεις;)

Οσον αφορα με το τι να δινουν οι γονεις στα παιδια, μεγαλη κουβεντα

Προσωπικα δεν θεωρω δεδομενο οτι θα μου δωσουν κατι οι γονεις μου, ακομα και αν ειχαν τρελλα λεφτα

Ναι να βοηθησουν, εφοσον το θελουν και μπορουν, αλλα οχι και να εχουν το παιδι μονιμως στα πουπουλα, μην του λειψει τιποτα

Quote:

---

Originally posted by elpi68
krino...ουτε μαντης να ησουν

---

ειμαι... ειμαι....
:P:P:P

Quote:

---

Originally posted by elpi68
Δεν κρινω κανεναν...Αυτοκριτικη κανω.Γι αυτο μιλαω για τυψεις .Με απασχολει.Θα το θεωρησω πολυ υποκριτικο αν παθουν κατι και εμφανιστω μονο για τα τυπικα

---

να μην σε απασχολει και δεν υπαρχουν τυψεις.
Απλα φροντισε να εχεις τις αποψεις σου και να δειχνεις κατανοηση βασει των χρονων που εχουν οι ανθρωποι ασχετα απο την σκληραδα που εσυ καταλαβαινεις.

Δεν μπορεις να εισαι στο μυαλο τους και ουτε μπορεις να τους καταλαβεις.

eyxaristw;);)

χεχε....δεν κανει τιποτις,

:cool:

elpi ο καθείς κοιμάται όπως στρώνει.
Δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που μόλις γερνάνε θυμούνται ανθρώπους!
Δεν σου λέω να πέσεις στο επίπεδό τους και να \"εκδικηθείς\", αν νιώθεις ότι θες να είσαι παρούσα έστω και τυπικά κάντο!
Και-εφόσον σε απασχολεί η εικόνα των παιδιών σου για τους παππούδες τους- ίσως αυτή σου η συμμετοχή να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για εκείνα.

Περισσότερο απ όλους στη φάση αυτή όμως, ο άντρας σου είναι που χρειάζεται στήριξη διότι ότι και να ναι ο πεθερός σου, δεν παύει να είναι πατέρας του!
Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Ο αντρας μου και ο αδερφος του ηταν πολυ δεμενοι με την μανα τους..ο πατερας ηταν σχεδον ανυπαρκτος γτ δουλευε μεν πολλες ωρες, αλλα και τις ωρες που ηταν σπιτι ηταν πολυ νευρικος,δεν ασχολιοταν καθολου με τα αγορια και γενικα ηταν δυσκολος και απροσιτος ανθρωπος.Μεταξυ σοβαρου και αστειου οταν μιλαμε μεταξυ μας,λεμε πως παλι καλα που δεν πηραν τον \"δρομο τον στραβο\"με τετοιο πατερα που παντα κοιτουσε την δικη του καλοπεραση και την δικη του ζωουλα...