Abilify διακοπή, βοήθεια

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Quote:

---

Originally Posted by Μάριος

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

---

Μάριε το abilify το δίνουν συνδυαστικά με αντικαταθλιπτικό και σε πολύ χαμηλή δόση για ιψδ.ειναι αντιψυχωτικο και δίνεται σε περιπτώσεις που τα αντικαταθλιπτικά δεν βοηθούν στην ιψδ.κατα την γνώμη μου έπρεπε πρώτα να σου δώσει κάποιο αντικαταθλιπτικό μόνο και να δει πως θα πας.

Εστάλη από MI MAX 2 στο E-Psychology.gr Mobile App

Έχω καταλάβει πως ο συγκεκριμένος γιατρός μάλλον ήταν φιδέμπορας. Μου έδωσε το abilify μόνο του και σε σχετικά υψηλή δόση χωρίς καμία εξήγηση.

Από εκεί και πέρα η παρούσα εμπειρία μου δείχνει ότι βιάστηκα. Δεν χρειαζόμουν φάρμακα, τα συμπτώματά μου ήταν υπό έλεγχο αλλά δεν το είχα εκτιμήσει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μάθω αν μπορώ να επιστρέψω στην πρότερη κατάσταση και να το παλέψω από εκεί με ψυχοθεραπεία και φυσικές μεθόδους.

Φοβάμαι όμως, διαβάζω τέρατα σε αυτό το φόρουμ και αλλού και παρατηρώ πως οι γιατροί είναι εγκληματικά αδαείς. Είναι αρκετή μία εβδομάδα να κάνει μη αναστρέψιμη ζημιά στον εγκέφαλο; Αξίζει να περιμένω έστω μήνες για να δω βελτίωση;

θα σου ελεγα να ακους τον εαυτο σου αν εχεις ενοχλησεις στη καρδια το πιθανοτερο ειναι το οτι δε κοιμασαι πολυ ε ενα 5ωρο 6ωρο νομιζω σου φτανει η θολουρα ειναι φυσιολογικη με τη παροδο του χρονου αφου πιθανον να χρειαστεις γυαλια

πιθανον να εχεις μια προδιαθεση προς την ασταθεια ισως λογο και χαρακτηρα και αυτο να σε επιδεινωσε περισσοτερο

Συγγνώμη, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει συνεννόηση. Όλα αυτά τα συμπτώματα και μερικά ακόμα εμφανίστηκαν ταυτόχρονα κατά τη λήψη ή/και τη διακοπή του φαρμάκου. Δεν έχουν καμία σχέση με τη λειτουργία του οργανισμού μου ένα μήνα πριν και δεν οφείλονται σε υποβόσκουσες παθήσεις ή στον χαρακτήρα μου. Αυτά τα έχω ακούσει ήδη από αρκετούς τσαρλατάνους.

Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι η ψυχιατρική είναι μια καλοστημένη πλεκτάνη που μπουκώνει τους ασθενείς με ζημιογόνα φάρμακα, δημιουργεί πελατειακές σχέσεις εξάρτησης και όποτε κάτι πάει στραβά ρίχνει όλη την ευθύνη στον παθόντα.

Θα την βρω όμως την άκρη. Και θα κάνω όσες κινήσεις χρειαστούν.

εγω το ελεγα για χρονια αυτο με τα φαρμακα οτι βλαπτουν την υγεια αλλα αν δε ζησει καπιος κατι δυσκολα το πιστευει

για μια φορα δε νομιζω να προλαβαν να σε πειραξαν

απλα δε καταλαβες τι ενοω ισως μπερδεψες αυτους που προσπαθουσαν να σε πεισουν να συνεχισεις να παιρνεις φαρμακα με εμενα απλα νομιζα οτι αν σου ελεγα να μη περνεις φαρμακα δε θα με ακουσεις

απλως ισως ειμουν λιγο προκατειλημενος και δε πιστευα οτι θα τα βαλεις ποτε με τα φαρμακα και τους γιατρους αυτο που κανεις τωρα με εκπλησει

Μαριε μην ανησυχεις, δεν επαθε καμια μονιμη ζημια ο εγκεφαλος σου. Τα ψυχοφαρμακα μπορουν να προκαλεσουν στερητικο συνδρομο ακομα και μετα απο λιγες ημερες χρησης. Φυσικα οι ψυχιατροι δεν το γνωριζουν (δεν υπαρχουν κλινικες μελετες που να το υποστηριζουν) και δεν το δεχονται αυτο. Απλα επειδη σου εδωσε αντιψυχωτικο που γενικοτερα ειναι πιο ισχυρα σαν φαρμακα, αργουν λιγο παραπανω, αλλα θα περασουν να εισαι σιγουρος. Εννοειται οτι ο ψυχιατρος που πηγες ειναι μεγαλος αλητης που σου εδωσε κατευθειαν αντιψυχωτικο για αυτα τα συμπτωματα που ειχες, δεν νομιζω ομως οτι θα καταφερεις κατι με τις μηνυσεις. Δυστυχως στην ψυχιατρικη τιποτα δεν μπορει να αποδειχτει με εργαστηριακες εξετασεις και το βαρος πεφτει παντα στον ασθενη. Κι αντε εσυ να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας!

Φίλε μου διάβασα την περίπτωση σου και αποδείχτηκε για ακόμη μια φορά πως έχει χτίστει η ψυχοφαρμακολογια πάνω στο ψέμα και στην απάτη αλλά και πόσο πολύ έχει κατάστρεψε εν τέλει ζωές ανθρώπων αντί να τους βοηθάει...

Έχω εδώ και καιρό που εδώ μέσα σε όποιον σκέφτεται να αρχίσει τα χάπια του φωνάζω κάνε κράτει... Έτσι και εμένα ένας παλιο γιατρός εκμετάλλευτηκε μία στιγμή στην ζωή μου που ήμουν πολύ χάλια και μου έδωσε να παίρνω ότι λογής φάρμακα ήθελε... Με στην άγνοια μου και στην απελπισία μου εγώ τα πήρα... Όταν άρχισα να καταλαβαίνω και να ψάχνομαι γύρω από αυτά κατάλαβα ότι έπρεπε να σταματήσω άμεσα τα αντιψυχωτικα... Άφησα μόνο τα αντικαταθλιπτικα... Όταν στην συνέχεια άρχισα να υποψιάζομαι ότι η κατάθλιψη μου πλέον συντηρείται λόγο αντικαταθλιπτων προσπάθησα να τα διακοψω μα μάταια... Οι αλλαγές που κάνουν στον εγκέφαλο δεν είναι εύκολα ανεστρεψιμες και φυσικά θέλει πολύ χρόνο για την ίαση του... Έχω καταντήσει σαν πρεζάκι που πρέπει να παίρνω τη δόση του για να μην τον πιάνουν τα στερητικα συμπτώματατα... Μα εγω το έχω βάλει πείσμα, θα τα διακοψω... Μέσα από την ενασχόληση μου με το φόρουμ διαπιστώσω ότι είναι μακροχρόνια διαδικασία και υπήρχαν και άτομα που για να τα διακόψουν χωρίς ο οργανισμός τους να ζητάει την ουσία χρειάζεται δύο ίσως και περισσότερα χρόνια...

Μακάρι φίλε μου να μπορούσαμε να καταγγειλουμε όλους αυτούς τους άπληστους γιατρούς... Αλλά αυτοί έχουν το αζημίωτο τους προστατεύουν τα πάντα.. Διαφορετικά αν μπορούσαμε να καταγγειλουμε και φαρμακοβιομηχανιες θα είχαν κλείσει για πάντα...

Μάριε,

Δεν τίθεται θέμα 'ζημιάς'.. Παίρνω γεννόσημο (Zykalor) του Abilify σταθερά εδώ και 2 χρόνια στη δόση των 10mg, έχω φτάσει και στα 30mg σε περίοδο μανίας (έχω διπολική διαταραχή).
Σίγουρα τίθεται θέμα να ταιριάζει σε κάποιον ένα φάρμακο. Απαράδεκτος ο γιατρός που σου έδωσε σε αυτή τη δόση κιόλας ένα φάρμακο σαν κι αυτό.
Αυτά που περιγράφεις πχ. τα είχα περάσει με το Seroquel..
Επίσης έχω κόψει το Abilify για διαστήματα (και μαχαίρι και σταδιακά), χωρίς κάποια έντονη ενόχληση. Ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός όμως και γενικά το μαχαίρι δεν συστήνεται..
Μην τρελένεσαι με τις πιθανές παρενέργειες, απλά ψάξε έναν καλό γιατρό που θα σου χορηγήσει την σωστή αγωγή για αυτό που αντιμετωπίζεις (δυστυχώς δεν γνωρίζω να σε βοηθήσω σε αυτό).
Να επισημάνω πως παρά τα φάρμακα που παίρνω είμαι πλήρως λειτουργικός, δουλεύω, έχω σχέση, φίλους κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Μάριε,

Δεν τίθεται θέμα 'ζημιάς'.. Παίρνω γεννόσημο (Zykalor) του Abilify σταθερά εδώ και 2 χρόνια στη δόση των 10mg, έχω φτάσει και στα 30mg σε περίοδο μανίας (έχω διπολική διαταραχή).
Σίγουρα τίθεται θέμα να ταιριάζει σε κάποιον ένα φάρμακο. Απαράδεκτος ο γιατρός που σου έδωσε σε αυτή τη δόση κιόλας ένα φάρμακο σαν κι αυτό.
Αυτά που περιγράφεις πχ. τα είχα περάσει με το Seroquel..
Επίσης έχω κόψει το Abilify για διαστήματα (και μαχαίρι και σταδιακά), χωρίς κάποια έντονη ενόχληση. Ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός όμως και γενικά το μαχαίρι δεν συστήνεται..
Μην τρελένεσαι με τις πιθανές παρενέργειες, απλά ψάξε έναν καλό γιατρό που θα σου χορηγήσει την σωστή αγωγή για αυτό που αντιμετωπίζεις (δυστυχώς δεν γνωρίζω να σε βοηθήσω σε αυτό).
Να επισημάνω πως παρά τα φάρμακα που παίρνω είμαι πλήρως λειτουργικός, δουλεύω, έχω σχέση, φίλους κτλ.

---

Μπορεις να με πεις για το σεροκοελ τι ακριβως ειχες; θελω να το κοψω το περνω 100 με 200 για κανα 8μηνο..

Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Πολύ έντονες ζαλάδες και δυσφορία.. Απλά δεν μου ταίριαζε το φάρμακο, δεν είχα ποτέ τέτοια θέματα με άλλα φάρμακα.

Παιδιά δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά και εμένα το ability που το είχα πάρει για κανένα δίμηνο μου άφησε πολλά κουσούρια και ανησυχώ.
Αρχικά μου δημιούργησε πρόβλημα με τους χτύπους της καρδιάς, ύστερα με έκανα σαν ζόμπι και κοιμόμουν από τις 7 το απόγευμα μέχρι το πρωί και το πιο τραγικό από όλα ενώ δεν είχα πρόβλημα όλα αυτά τα χρόνια με στυτική δυσλειτουργία, πλέον δεν σηκώνεται για κανένα λόγο...Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε που το έκοψα και δεν έχω επανέλθει πλήρως ούτε ψυχολογικά, ούτε σωματικά.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Παιδια επειδή κ γω ξεκιναω το abilify συνδυαστικά με ciprapex20mg και wellbutrin 150mg τι παρενέργειες φέρνει;;

Quote:

---

Originally Posted by Μάριος

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

---

Μαριε καταρχήν σου εύχομαι να μπορέσεις να γίνεις καλα και σύντομα.εγώ δεν ξέρω για τα συγκεκριμένα φάρμακα που πήρες τι είναι και για ποιες περιπτωσεις ενδυκνειται αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο να σε επηρέασε ένα φάρμακο που πήρες για μια μονο βδομαδα.Δεν μπορώ να κατηγόρησω ούτε τον γιατρο αν έκανε καλά που σου έδωσε το συγκεκριμένο ούτε κάνεις άλλος δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γιατί είναι η δουλειά τους.Αντί να ψάχνεις λοιπόν πως θα του κάνεις μηνυση πήγαινε σε ένα ψυχίατρο πάλι και πες αυτό που σου συνέβει.Ίσως σε καθησυχασει ίσως ομως και να σε επιβεβαιωση.Εγώ θα συμφωνήσω με κάποιους ότι μπορεί να υπάρχουν ψυχίατροι που να κάνουν κάποια λάθη σε καμία περίπτωση όμως δεν δέχομαι ότι ήθελε να σου κάνει κακό εσκεμμενα.Και το λέω αυτό γιατί είναι κάποιοι που περνούν το συγκεκριμένο φάρμακα η σκέφτονται να πάνε σε ψυχιατρο και μετά από αυτά που διαβάζουν φοβουνται.Είναι αναγκαιο όταν κάποιος δεν είναι καλά να επισκεπτει ειδικό και αν θέλει να είναι σίγουρος ας περνει και δύο και τρεις γνώμες αλλά ας μην μιλάμε για μια δουλειά που δεν ξέρουμε και τρομοκρατουμε κόσμο.

Εμενα μου φαινεται πολυ λογικος ο Μαριος και αν προσεξατε του ειπε ο γατρος οτι εχει ψυχωση ενω μιλαει με πολυ συγκροτημενο λογο αρα ο γιατρος δεν εστεκε στα μυαλα του. Αρα δεν ειναι ολοι οι γιατροι το ιδιο, εμενα ο δικος μου με βοηθαει και τα φαρμακα με εχουν βοηθησει σε αρκετα συμπτωματα.

Quote:

---

Originally Posted by MikeStam 3

Παιδια επειδή κ γω ξεκιναω το abilify συνδυαστικά με ciprapex20mg και wellbutrin 150mg τι παρενέργειες φέρνει;;

---

Φίλε μου είναι πως θα το δεχθεί και ο κάθε οργανισμός το εκάστοτε φάρμακο. Κάτι που μπορεί να είναι κακό για εμένα, σε εσένα μπορεί να είναι καλό.

Σε εμένα δεν ταίριαξε καλά. Στην αρχή μου έκανε μεγάλη ακαθισία σε σημείο να μην μπορώ να κάτσω σε καρέκλα τον πρώτο μήνα. Αφού το συζήτησα με την γιατρό μου, μου είπε να κάνω υπομονή και να το συνεχίσω και πως θα φύγει, τον επόμενο μήνα λοιπόν μου έφερε πλήρη καταστολή. Δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, είχα μυϊκούς πόνους στην πλάτη και στο στήθος και από τις 7 το απόγευμα έπεφτα για ύπνο όπως είχα γράψει και παλαιότερα.
Εγώ το είχα πάρει μαζί με το Brintelixx για ΓΑΔ που έχω η οποία είναι βαριά σε γενικές γραμμές.

Βλέποντας τις νέες απαντήσεις στο θέμα που είχα ανοίξει, είναι ευκαιρία για μια μικρή ενημέρωση πάνω στην υγεία μου για όποιον ενδιαφέρεται.

Πάνω από 3 μήνες πλέον λοιπόν μετά τη διακοπή του γενόσημου Abilify, δεν έχω επανέλθει σχεδόν καθόλου. Κοιμάμαι κατά μέσο όρο 4 ώρες υπερβολικά ελαφριά και δεν ξεκουράζομαι ποτέ. Σέρνομαι κυριολεκτικά και με το ζόρι κρατάω τη δουλειά μου. Έχω χάσει κάθε είδους συναίσθημα, η χαρά, η ικανοποίηση και η συγκίνηση μετατρέπονται σε κρίσεις πανικού. Κυριολεκτικά έχει αλλάξει ο χαρακτήρας μου και νιώθω μια πλήρη αποκοπή από το περιβάλλον μου. Τέλος αντιμετωπίζω σωματικά προβλήματα σχεδόν παντού: όραση, ακοή, ξηροστομία, μυικοί σπασμοί, δυσκοιλιότητα, ακόμα και η θερμοκρασία του σώματός μου λειτουργεί λάθος (τα περισσότερα συμπτώματα δυσαυτονομίας - δηλαδή βλάβης στο νευρικό σύστημα).

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν καν "ιστορίες τρόμου από το ίντερνετ". Σε αυτό το διάστημα μπήκα στον κόπο να μιλήσω με εκατοντάδες άτομα από τον κόσμο αλλά και την Ελλάδα από κοντά, και οι περιγραφές των συμπτωμάτων τους είναι αυτούσιες και με απόλυτη συνοχή σε σχέση με τις αερολογίες των ψυχιάτρων: από ότι φαίνεται τα ψυχοφάρμακα και ειδικά τα εξαιρετικά επικίνδυνα αντιψυχωσικά έχουν σχεδόν 100% πιθανότητα να καταστρέψουν την υγεία ανθρώπων που ανακαλύπτουν ότι δεν τους βοηθούν και δεν τα χρειάζονται, και τα κόβουν πρόωρα ακόμα και μετά από ελάχιστες δόσεις. Δεν υπάρχει δοσολογία σε μια ουσία που λειτουργεί κατ'εξοχήν δημιουργώντας βλάβες σε βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου (βλέπε ντοπαμίνη).

Το χειρότερο της υπόθεσης είναι ότι άπαξ και υποστείς σοβαρές βλάβες από συνταγογραφούμενο φάρμακο, ολόκληρο το ιατρικό σύστημα σε εγκαταλείπει. Κανένας γιατρός δεν πρόκειται να κατηγορήσει συνάδελφό του για αμέλεια, ενώ όλες οι φαρμακευτικές ουσίες είναι απόλυτα ασφαλείς (...) και ότι και αν νιώθεις είναι αδύνατον. Έχω ακούσει ένα σκασμό "αδύνατον" από διάφορες ειδικότητες προτού καν τελειώσω την πρότασή μου.

Επειδή μακρυγορώ, συμπέρασμα δεν βγαίνει και κάπου πρέπει να καταλήξω, απλά κρατήστε αυτό κατά νου: η ιατρική και η φαρμακοβιομηχανία είναι δυνατές μπίζνες. Δεν ενδιαφέρονται για την υγεία του ασθενή, παρά μόνο για τη δυνατότητα να αποκομίζουν χρήματα από τις επισκέψεις και τις πωλήσεις φαρμάκων. Η ψυχιατρική είναι το πιο προσοδοφόρο έδαφος για αυτές τις πρακτικές καθώς χωρίς καν την ανάγκη για εξέταση του ασθενούς μπορεί να συνταγογραφεί άκρως εθιστικές ουσίες, με σοβαρές παρενέργειες που δημιουργούν ανάγκες για ακόμα περισσότερα φάρμακα (πολυφαρμακολογία) και για οτιδήποτε πάει στραβά εύκολα κατηγορείται ο παθών επειδή απλά "είναι ψυχωτικός" (ασχέτως της αρχικής διάγνωσης). Συνέβη σε εμένα, σε εκατομμύρια άλλους, μπορεί να συμβεί και σε εσάς.

Bottom line: οι ψυχικές ασθένειες είναι πολλές, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές και άκρως αληθινές. Δεν είναι απλά "όλα στο μυαλό μας". Οι λύσεις όμως που προσφέρει η ψυχιατρική, ακόμα και αν δουλεύουν για ένα ποσοστό ανθρώπων και για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν είναι και τόσο βιώσιμες. Η αποτελεσματικότητα αμφισβητήσιμη, οι παρενέργειες υπερβολικά πολλές και μακροχρόνιες, τα ψέμματα και η συμπεριφορά τύπου μαφίας περισσότερο από απαράδεκτα για τον 21ο αιώνα. Ακόμα και αν έχετε θετική εμπειρία από τη θεραπεία σας προς το παρών, ακόμα και αν σας παρακολουθεί ένας επιστήμων που είναι πάνω από όλα άνθρωπος και νοιάζεται για την ψυχική σας υγεία - σας παρακαλώ - προσέχετε.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

Μάριε σήμερα κάνεις κάποια καινούρια θεραπεία?

Δηλαδή σου έφερνε και κόπωση;;

Quote:

---

Originally Posted by Dimitrios85

Φίλε μου είναι πως θα το δεχθεί και ο κάθε οργανισμός το εκάστοτε φάρμακο. Κάτι που μπορεί να είναι κακό για εμένα, σε εσένα μπορεί να είναι καλό.

Σε εμένα δεν ταίριαξε καλά. Στην αρχή μου έκανε μεγάλη ακαθισία σε σημείο να μην μπορώ να κάτσω σε καρέκλα τον πρώτο μήνα. Αφού το συζήτησα με την γιατρό μου, μου είπε να κάνω υπομονή και να το συνεχίσω και πως θα φύγει, τον επόμενο μήνα λοιπόν μου έφερε πλήρη καταστολή. Δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, είχα μυϊκούς πόνους στην πλάτη και στο στήθος και από τις 7 το απόγευμα έπεφτα για ύπνο όπως είχα γράψει και παλαιότερα.
Εγώ το είχα πάρει μαζί με το Brintelixx για ΓΑΔ που έχω η οποία είναι βαριά σε γενικές γραμμές.

---

Δηλαδή σου έφερνε και κόπωση;;

Όταν λέμε καινούρια θεραπεία; Τα δικά μου ψυχολογικά προβλήματα πλέον ωχριούν μπροστά σε αυτό που περνάω και προφανώς δεν ξαναεμπιστεύομαι ψυχιατρικό σκεύασμα. Δοκίμασα lexotanil για λίγο αλλά δεν λειτουργούν καν αν το βασικό σύστημα του ύπνου είναι κατεστραμμένο.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα... δεν υπάρχουν θεραπείες για το νευρικό σύστημα, από μόνο του δυσκολεύεται να επανέλθει ή δεν επανέρχεται ποτέ και γι'αυτό δεν θα έπρεπε να παίζουμε μαζί του με επικίνδυνα χημικά, και φυσικά σύσσωμος ο ιατρικός κόσμος αναλαμβάνει το ρόλο της "πάπιας" και του "κινέζου" και αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε πιθανότητα βλάβης από φάρμακο. Πόσο μάλλον από φάρμακο που γνωρίζουν καλά ότι τις προκαλεί...

Όποιος νιώθει ακόμα ότι μπορεί να εμπιστευτεί την υγεία και τη ζωή του σε αυτό το σύστημα και αυτούς τους ανθρώπους, be my guest.

Μάριε να πας σε ένα κρατικό νοσοκομείο μήπως σε "ρυθμίσουν" με φυσιολογικές οδούς. Κανένα ladose σε συνδυασμό με ηρεμιστικά τους πρώτους μήνες. Τα ssri όπως γνωρίζεις κι εσύ είναι πολύ πιο ανθρώπινα. Έχω πάρει μια φορά μόνο ένα zyprexa(αντιψυχωτικό). Το έκοψα αμέσως έκανα να συνέλθω 72 ώρες και μού λέει 'πάρε άλλη μια μέρα να δούμε πώς θα πάει'. Τραβάνε μαλακία με το να μας βλέπουν πως αντιδρούμε στα χάπια. Τέτοια ηδονή όμως? Καλή δύναμη ρε συ. Ενημέρωνέ μας.

Έχω σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας. Ή τουλάχιστον έτσι το είπε ο γιατρός μου. Πριν από 3 μήνες μου έδωσε το Arpilif 10mg (aripiprazole), το οποίο μου θόλωσε την όραση, μου έκοψε τα πόδια και έτσι το σταμάτησα μετά από μια βδομάδα. Τουλάχιστον δε φαίνεται να μου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα η διακοπή του.
Τώρα ο γιατρός μου είπε να δοκιμάσουμε το Zyprexa 2.5mg. Μόλις το πήρα ένιωσα ζαλάδα, θολωμένος και δεν έχω καθόλου κουράγιο. Είμαι σαν μαστουρωμένος. Διαβάζω και τις εμπειρίες των άλλων στο φόρουμ και ανησυχώ. Τι να κάνω;

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

Επειδή όμως είμαι καινούργιος στο χώρο αλλά και στα ψυχοφάρμακα θα ήθελα Shotheshit80' ή και όποιος άλλος/η να μου πείτε την αποψή σας ή την εμπειρία σας που μακάρι να μην είναι άσχημη.

Φίλε Μάριε αν διαβάσεις το φυλλάδιο του φαρμάκου θα δεις πως είναι φυσιολογικό να πάθεις αυτά που λες, εχει περάσει αρκετός καιρος δε ξέρω τι δόση πείρες αλλά έχω την εντύπωση πως θα επανέλθεις εξαιρετικά κοντά στη πρότερη κατάσταση η αν οχι εξαιρετικά τότε αρκετά κοντά απλά φίλε πρέπει να το πάρεις απόφαση και να προσπαθήσεις να νοιώσεις όπως ήσουν πριν σιγα σιγα. Ο ύπνος είναι πρόβλημα και οι κρίσεις πανικού που λες, θέλω να σου πω πως η ψυχαναλυση θα μπορουσε να σε βοηθησει και θα σου τη προτεινα ανεπιφυλαχτα και φυσικά αν δε θες να παίρνεις φάρμακα βρες τουλαχιστον έναν γιατρό και καντο, ανεπιφυλαχτα είναι το βέλτιστο η μη ληψη φαρμάκων. Φιλε μια ακόμη συμβουλή πρέπει να μάθεις να τρως καλο φαεί απο γιατρο να σου μαθει τι και πως και αγνα υλικα οχι απο σουπερμαρκετ(ισως να το μαγειρευεις κιόλας) και βρες αθληματα δε ξερω τι ωστε να κουραστείς. Ο υπνος ειναι κατι που αξιζει πραγματικά να το καταφαιρεις και αν κανεις κατι και κουραστεις πραγματικα ομως, να εισαι ψοφιος και δε κοιμασαι για ωρες βαριά μετα δε ξερω πως, εχει σημασια να το βρεις το τροπο ομως.
Εχω εμπειρια παρομοια με σενα και τα πηρα χωρις να ξερω τα φαρμακα σε τεραστια ποσοτητα διπλασια και παραπανω απο το μεγιστο για 30 μερες και ειχα αλλο προβλημα υγειας παθολογικο και νομιζα ηταν απο αυτο αλλα τελικα μολις τα εκοψα μαχαιρι με συμφωνη γνωμη του γιατρου αφου πηρα εξιτηριο χωρις καμμια συνταγογραφηση για φαρμακα σιγα σιγα επανηλθα γιατι μενουν και στο αιμα αυτα. Για τη ξηροστομια ας πουμε επινα 3 λιτρα νερο και 2 λιτρα κατσικισιο γαλα καθε μερα και το στομα μου ηταν στεγνο καργα, οσο για τον υπνο πονουσα ομως γιατι ημουν πολυτραυματιας και πραγματικα εκατσα 15 μερες αδιαλειπτα χωρις να κοιμηθω καθολου ομως, τα βραδια ακουγα εκπομπη με συζητησεις στο ραδιοφωνο και δεν αποκοιμιομουν καθολου ομως, σιγα σιγα μολις τα κοψα και εφυγα απο το νοσοκομειο αρχισα να κοιμαμαι. Απλα να τονισω οτι ποτε δεν ειχα προβλημα με υπνο η οτιδηποτε αλλο παθολογικο ψυχολογικο. Οσο αναφορα νομικα φιλε ειναι πολυ δυσκολο να βρεις το δικιο σου να τιμωρηθει ο γιατρος και να αποζημιωθεις οποτε για μενα ξεχασετο αστο κοιτα το ευατο σου και αν δε θες φαρμακα κοιτα να μην σε αναγκασουν η στα βαλουν οπως εμενα χωρις να ξερεις.

Σου εφερνε και υπνηλία δηλαδή;;;;και σε τι δοση το πήρες;;;;

Quote:

---

Originally Posted by Dimitrios85

Φίλε μου είναι πως θα το δεχθεί και ο κάθε οργανισμός το εκάστοτε φάρμακο. Κάτι που μπορεί να είναι κακό για εμένα, σε εσένα μπορεί να είναι καλό.

Σε εμένα δεν ταίριαξε καλά. Στην αρχή μου έκανε μεγάλη ακαθισία σε σημείο να μην μπορώ να κάτσω σε καρέκλα τον πρώτο μήνα. Αφού το συζήτησα με την γιατρό μου, μου είπε να κάνω υπομονή και να το συνεχίσω και πως θα φύγει, τον επόμενο μήνα λοιπόν μου έφερε πλήρη καταστολή. Δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, είχα μυϊκούς πόνους στην πλάτη και στο στήθος και από τις 7 το απόγευμα έπεφτα για ύπνο όπως είχα γράψει και παλαιότερα.
Εγώ το είχα πάρει μαζί με το Brintelixx για ΓΑΔ που έχω η οποία είναι βαριά σε γενικές γραμμές.

---

Σου φερνε δηλαδή κοπωση και υπνηλια;;;και σε τι δόση το πηρες;;

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos98

Επειδή όμως είμαι καινούργιος στο χώρο αλλά και στα ψυχοφάρμακα θα ήθελα Shotheshit80' ή και όποιος άλλος/η να μου πείτε την αποψή σας ή την εμπειρία σας που μακάρι να μην είναι άσχημη.

---

Να υποθέσω ότι κουνιόταν και η γλώσσα σου λίγο περίεργα εε? Και δεν μπορούσες να φτιάξεις εύκολα μια πρόταση? Επίσης ένα μικρό κουδούνισμα στα αυτιά και κάποια ανισσοροπία?

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου Shotheshit80'. Κι εμένα με προβληματίζουν οι "συνταγές" των ψυχίατρων. Τελικά πήρα το zyprexa για 2 μέρες μόνο. Αν και ήταν των 2.5mg δεν μπορούσα άλλο τη ζαλάδα και το ανακάτεμα του μυαλού μου και το σταμάτησα. Ίσως γι αυτό και επειδή η δόση ήταν μικρή να μην ένιωσα περίεργα με τη γλώσσα μου. Ευτυχώς σήμερα μετά από τρεις μέρες είμαι καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos98

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου Shotheshit80'. Κι εμένα με προβληματίζουν οι "συνταγές" των ψυχίατρων. Τελικά πήρα το zyprexa για 2 μέρες μόνο. Αν και ήταν των 2.5mg δεν μπορούσα άλλο τη ζαλάδα και το ανακάτεμα του μυαλού μου και το σταμάτησα. Ίσως γι αυτό και επειδή η δόση ήταν μικρή να μην ένιωσα περίεργα με τη γλώσσα μου. Ευτυχώς σήμερα μετά από τρεις μέρες είμαι καλύτερα.

---

Χαίρομαι πάρα πολύ που τα έκοψες. Ειλικρινά. Το zyprexa είναι για σχιζοφρένεια. Ε ,δε γίνεται έτσι απλά κάποιος να έχει σχιζοφρένεια. Στις 7 μέρες θα είσαι περδίκι. Καλή συνέχεια!

Quote:

---

Originally Posted by Shotheshit80'

Είχα πάρει ένα zyprexa Των 10 mg. Μόνο ένα. Μου πήρε 3 μέρες να επανέλθω. Πίεση στο κεφάλι, βαρύ κορμί , πολύ βαρύ. Μηδέν όρεξη για να κάνω το οτιδήποτε. Εσύ έχεις μικρή δόση 2,5 mg αλλά και πάλι μην πέσεις στην παγίδα..Είναι η άποψή μου και μόνο. ότι δηλαδή τα αντιψυχωσικά είναι παράξενος δρόμος..Αυτά τα χάπια για κάποιο λόγο -παρ'όλο που έχω πάρει μόνο ένα χάπι μόνο για μια νύχτα- θεωρώ ότι φτιάχτηκαν για να μάς κάνουν φυτά. Τα καλά νέα τώρα: μη φοβάσαι ότι δεν θα επανέλθεις από τις παρενέργειες. Αν έχεις πάρει μόνο 5-6 των 2,5 mg και το Κόψεις θα συνέλθεις σε κανα δεκαήμερο. Και ο Μάριος θα συνέλθει απλώς μπορεί να τού πάρει λίγο ακόμα. Παιδιά όχι αντιψυχωσικά, αντισταθείτε στα ζεστά χαμόγελα των ψυχιάτρων. Δεν είστε παιδιά τους , δεν τους καίγεται καρφί. Όλο το κόλπο που πρέπει να πιάσεις είναι το εξής: Σε κάνουν πειραματόζωο για να δουν ποιες είναι οι παρενέργειες του εκάστοτε φαρμάκου ώστε στον επόμενο ασθενή να δώσει κάτι καλύτερο. Αν και ο επόμενος νοιώσει χάλια στον τρίτο ασθενή θα δώσει καινούριο χάπι με την ελπίδα ότι στο τέλος -στον ασθενή 8000+ θα μαντέψει την καλύτερη θεραπεία και θα πάρει επιτέλους τον τίτλο του πιο 'Γαμάτου Ψυχίατρου'. Δηλαδή αποτελούμε τα σκαλοπάτια του για την επιτυχία.

---

μα στην ουσια αυτο θελουν να πετυχουν οι ψυχιατροι, φαρμακοβιομηχανιες κτλ... να μας κανουν αποζαβλακωμενα ζομπι, φυτα αβουλα και χωρις κριση που το μονο που θα κανουμε θα ειναι να παιρνουμε ενα χαπακι για να πλουτιζουν αυτοι και να αυξανουν τον τζιρο τους...!!! να μας κανουν ζωντανους νεκρους, που μεχρι που να παιθανουμε να αναγκαζομαστε να βαζουμε στο στομα κατι....

καποτε τους σχιζοφρενεις τους εκλειναν στο ψυχιατρειο και τους εδεναν, τωρα τους δενουν με αλλο τροπο, κανοντας τους ζομπι και θολους απο ψυχοφαρμακα.... στην ουσια αυτα τα σκευασματα, γιατι για χημικα σκευασματα προκειται, δεν μπορω να το ονομασω φαρμακα αφου δεν εχουν θεραπευτικες ιδιοτητες, θα πρεπει να αποσυρθουν απο την αγορα ή τουλαχιστον να απογορευτει ρητα στους ψυχιατρους να τα συνταγογραφουν για αλλες παθησεις πλην της σχιζοφρενειας... Ελα Χριστε και Παναγια, ενας με αγχος σε τι θα του βοηθησει το αντιψυχωτικο?

Quote:

---

Originally Posted by menis_64

μα στην ουσια αυτο θελουν να πετυχουν οι ψυχιατροι, φαρμακοβιομηχανιες κτλ... να μας κανουν αποζαβλακωμενα ζομπι, φυτα αβουλα και χωρις κριση που το μονο που θα κανουμε θα ειναι να παιρνουμε ενα χαπακι για να πλουτιζουν αυτοι και να αυξανουν τον τζιρο τους...!!! να μας κανουν ζωντανους νεκρους, που μεχρι που να παιθανουμε να αναγκαζομαστε να βαζουμε στο στομα κατι....

καποτε τους σχιζοφρενεις τους εκλειναν στο ψυχιατρειο και τους εδεναν, τωρα τους δενουν με αλλο τροπο, κανοντας τους ζομπι και θολους απο ψυχοφαρμακα.... στην ουσια αυτα τα σκευασματα, γιατι για χημικα σκευασματα προκειται, δεν μπορω να το ονομασω φαρμακα αφου δεν εχουν θεραπευτικες ιδιοτητες, θα πρεπει να αποσυρθουν απο την αγορα ή τουλαχιστον να απογορευτει ρητα στους ψυχιατρους να τα συνταγογραφουν για αλλες παθησεις πλην της σχιζοφρενειας... Ελα Χριστε και Παναγια, ενας με αγχος σε τι θα του βοηθησει το αντιψυχωτικο?

---

Έχεις ψυχή, νοιώθεις συναισθήματα, νοιώθεις μέθεξη??? Ε τότε είσαι σχιζοφρενής. Πίνεις εκατό καφέδες στην καφετέρια και βλέπεις Manchester united και ουρλιάζεις όταν χάνει λες και είσαι ο Πρόεδρος της ομάδας? Συγχαρητήρια! Είσαι ένα υγιέστατο Cyborg.. Μαζί σου Μένη, πες τα!

Εδω και 10 χρονια παιρνω λορεζεπαμη (βενζοδιαπινες) και 2 αντικαταθλιπτικα δεν λειτουργησαν παροτι τα δοκιμασα για 3 μηνες το καθενα (εσιταλοπραμ με εκανε να θελω να βαλος τελος στη ζωη μου καθε μερα που το επαιρνα, οταν το σταματησα ημουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!! και φλουοξετιν που δεν με''επιασε'' αλλα ουτε με εκανε μανιοκαταθλιπικη οπως το εσιταλοπραμ).

Οποτε οι ψυχιατροι παντα μου εδιναν το λοραζεπαμ με το οποιο εχω εθιστει και ειμαι κανονικα ναρκωμανης τωρα γιατι εαν παω να το σταματησω σχεδον πεθαινω απο πανικο για ΜΕΡΕΣ και ενα περιεργο σφιξιμο στο κεφαλι για μηνες και ταση για εμετο /ναυτια μονιμη. Μου ειπαν μερικοι ψυχιατροι να το σταματησω ΣΤΑΔΙΑΚΑ και αυτο προσπαθω να κανω.

Μετα απο 10 χρονια δηλαηδ που παω σε ψυχιατρους, ο ΠΡΩΤΟΣ ψυχιατρος προσφατα που ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης και χρειαζομαι ΑΠΡΙΛΙΦ και μαλιστα σε αντιθεση με αλλους δεν προσπαθησε να με πεισει να δοκιμασω ''ενα αλλο αντικαταθλιπτικο διαφορετικο απο εσιταλπραμ και φλουοξετιν''. Κατευθτειαν αρπιλιφ και το συνηθισμενο ταβορ που παιρνω για χρονια με αποτελεσμα να ειμαι ναρκωμανης τωρα (αλλα ουτε καν αναγνωριζομαι ως ναρκωμανης απο καποιες αρχες ενω ειμαι).

Μεσα σε 2 χρονια εχω αλλαξει 3 ιδιωτες ψυχιατρους αφοτου ηρθα να ζησω Αθηνα. Ο πρωτος μου ειπε εσιταλοπραμ και ταβορ τιποτε αλλο. Οταν του ειπα οτι το εσιταλοπραμ με κανει να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου και καθε μερα σκεφτομαι 24 αρνητικα συνεχεια ενω πριν αρχισω το εσιταλοπραμ δεν ημουνε τσι, μου ειπε να παρω ενα αντιψυχωτικο ''εδω και τωρα'' ιδια μερα απαιτησε να παω σε φαρμακειο και να πρω ΟΛΑΝΖΑΠΙΝ.

Δεν ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης αλλα οτι μου γραφει το ολανζαπιν για να μετριασει το στερητικο συνδρομο των μπενδοδιαπινων (ημουν σε προσπαθεια απεξαρτησης).

Το ολανζαπιν μου εβαλε 20 κιλα και απο απλα υπερβαρη εγινα παχυσαρκη σε 3 μηνες. Με βοηθησε μονο στο να συγκεντρωνω τις σκεψεις μου αλλα με μεγαλο τιμημα. Οχι μονο εβαλα κιλα αλλα μια μερα το αριστερο μου ποδι εγινε διπλο σε μεγεθος κατι που αναφερεται επισημα ως παρενεργεια σοβαρη του ολανζαπιν. Με ψαξανε για θρομβωση αλλα δεν βρηκαν.

Αλλαξα και πηρα σε δευτερο ψυχιατρο εδω αθηνα αηδιασμενη με την αρνηση του πρωτου να παραδεχτει οτι το πρηξιμο το αριστερου ποδιου οφειλοταν ΙΣΩΣ εστω στην ολανζαπινη (ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΗ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ )

Ο δευτερος μου ειπε να σταματησω την ολανζαπινη να δουμε εαν δεν το ξαναπαθω σε 3 μηνες σημαινει οτι φταει αυτη, εαν ομως ξαναφουσκωσει το ποδι σε 3 μηνες συμαινει οτι δεν εφταιγε η ολανζαπινη οποτε θα την ξεκινησω ξανα. Δεν ξαναφουσκωσε το ποδι μου οποτε δεν επεστρεψα στην ολανζαπινη.

Προσφατα χρειαστηκα χαρτι για την αστυνομια για να παω θαλασσα. Ηδη παω σε κολυμβητηριο και το ηξερε ο γιατρος. Παρολα αυτα ΑΡΝΗΘΗΚΕ να μου δωσει χαρτι για θαλασσα επειδη του ειπα οτι και η θαλασα με βοηθαει με την καταθλιψη, μου απαντησε απλα πρεπει να ξεκινησω τωρα ενα αντικαταθλιπτικο και δεν μου δινει χαρτι για θαλασσα.

Αυτο με οδηγησε στον τριτο ψυχιατρο αποκλειστικα για να παρω χαρτι-αδεια για θαλασσα λογω κορωνοιου και απαγορευσης κολυμβησης. Αυτος ειπε οτι θα μου το δωσει αλλα μετα την πρωτη συνεδρια μου ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης και να μην αμφιβαλω τα φαρμακα που θα μου δωσει και μετα παω στο φαρμακει και βλεπω οτι εγραψε αρπιλιφ. Ευτυχως δεν το ειχε ο φαρμακοποιος και δεν το αγορασα (ειναι και ακριβο νομιζω; και δεν εχω χρηματα ειμαι ανεργη)

Τελοσπαντων το χαρτι για θαλασσα δεν μου το εδωσε. Μου ειπε να περασω ''αλλη μερα'' και του ειπε αυριο (δηλαδη σημερα). Μολις ειδα οτι με πηρε τηλεφωνο το απογευμα εχτες αλλα εγω ηδη κοιμομουν. Δεν απαντησα. Ελπιζω να μην διαβαζει αυτο το φορουμ εδω και να εχει θυμωσει καν αρνηθει να μου δωσει το λογο για τον οποιο πηγα μεχρι εκει και πληρωσα 50 ευρω οταν για εμενα τα λεφτα γενικα λιγοστευουν και δεν ξερω ποτε θα ξαναδω χρηματα.

Σημερα υποτιθεται θα μου δωσει το χαρτι στις 17.00 και μου ειπε να περασω διχως ραντεβου αλλα γιατι εχτες αργα απογευμα και 6 ωρες μετα την συνεδρια μας 11.30 το πρωι, με καλεσε στο κινητο; Πολυ φοβαμαι οτι με καλεσε για να μου πει οτι δεν θα μου δωσει το χαρτι για θαλασσα γιατι πιστευει ειμαι βαρια αρρωστη σχιζοφρενικη (ετσι ειπε οτι ειμαι).

;( Θα ζητησω τα λεφτα μου πισω, ολα τα 50 ευρω, εαν δεν μου δωσει το χαρτι. Η θαλασσα και η πισινα στο γυμναστηριο ειναι επιστημονικα αποδεδειγμενο οτι βοηθανε παρα πολυ με την καταθλιψη. Ειμαι ενα μηνα κλειδωμενη μεσα σε 30 τετραγωνικα χωρις βεραντα. Το γυμναστηριο κλειστο, Να περπατησω δεν μπορω εδω που ζω εχει στενα πεζοδρομια με δεντρα φυτεμενα καθε 3 μετρα και δρομους με αυτοκιητα που τρεχουν. Ειμαι πανω απο 100 κιλα μετα απο λιγα μετρα περπατημα εχω ΦΡΙΧΤΟ πονο στη μεση και απλα σφαδαζοντας απο το πονο σερνομαι μεχρι πισω στο σπιτι μου. Μονο η κολυμβηση με βοηθαει και σωματικα και ψυχικα. Γιατι μου το κανουν αυτο;

Παίρνω το abilify μετά από ένα επεισόδιο που έπαθα το οποίο δεν μου είπαν τι ηταν και μετά ακολούθησε και μια απόπειρα. Πλέον μου δίνουν το abilify και νιώθω ένα φυτό κυριολεκτικά. Είναι πραγματικά σαν να μην ζω και έχω απελπιστεί... Απο κει που ήμουν ένα ευαίσθητο και ενεργητικό 17χρονο κοριτσάκι τώρα έχω καταλήξει να μην νιώθω τίποτα παρά μόνο μια υπνηλία και νευρικότητα. Νομίζω πως η ζωή μου έχει καταστραφεί όλη μετά απ αυτό... Δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια. Είπαν πως θα μου αλλάξουν τα φάρμακα γιατί παίρνω και ταβορ αλλά κυρίως το abilify μας νοιάζει γιατί μάλλον μου δημιούργησε και επιληψίες... Θυμάμαι τόσο καλά και όμορφα τον εαυτό μου κια δεν μπορώ να πιστέψω πως έγινα έτσι. Θολούρα στα μάτια, νευρικότητα κόπωση και υπνηλία μονίμως καθολη την διάρκεια της ημέρας. Είναι πραγματικά σαν να μην ζω. Δεν βγαίνω ποια με φίλες μου, δεν δεν δεν. Θα περάσει;; η θα μείνω έτσι για πάντα είχε κάποιος παρόμοια εμπειρία; ποια ήταν η λύση;
Επίσης τελικά διαγνώστηκα με ψυχική συνδρομή. Τι ακριβώς είναι αυτό;

Παιδιά καλησπέρα,
Λοιπόν Μάριε σε νιώθω απόλυτα αλλα απο το γεγονός ότι δεν μας έχεις ενημερώσει για την καταστασή σου δεν μπορώ να έχω μια καθαρή εικόνα για την εξέλιξη των συμπτωμάτων σου θετική ή αρνητική.Αυτό που μπορώ να πώ είναι οτι και σε εμένα γράφτηκε αυτό το φάρμακο δεν παίζει ρόλο πόσο θα το πάρεις...απο την στιγμή που εισέρχεται στο αίμα δρά ταχύτατα έστω και σε αρχικό επίπεδο σε διάστημα περίπου 3-5 ωρών...Για αυτό άλλωστε σχεδιάστηκαν όλα αυτά...έχω καταφέρει να διακόψω ένα χειρότερο παλόυκι που λέγεται zyprexa...εντάξει τι να πώ... εν τάχει θα αναφέρω οτι είχα κινητικά και με το ζόρι πήγαινα περίπτερο να πάρω τσιγάρα...δεν χρειάζεται να πω περισσότερα...προσωπικά εχώ ένα μήνα που εχω διακόψει και την εσκιλατοπράμη αποτόμα βέβαια χωρις tapering αλλά τουλάχιστον εχω συμπλήρωματα διατροφής αλλα το θέμα είναι να τα βγάλω είς πέρας.Ολα αυτά οπως καταλαβαίνετε έχουν και ένα κόστος-τίμημα δηλάδη σαν βάση έχω ταμπουρωθεί στο σπίτι και ευτυχώς δεν εργάζομαι,δεν θα είχα περιθώριο άλλωστε να κάνω διακοπή σε μια τέτοια συνθήκη.