Κιλά, και...κατάθλιψη

Γεια σας, θεωρησα καλυτερο να γραψω εδω αφου το προβλημα μου δεν ειναι τα κιλα μονο, αλλα η καταθλιψη. Ειμαι χαλια ψυχολογικα, νιωθω οτι μου τα χουν παρει ολα και δεν μου εχουν αφησει τιποτα, ιδεες, συναισθηματα, οτι αγαπουσα...Ειμαι σε ενα τελμα με μονη μου διεξοδο το φαγητο το οποιο εκτος οτι κοστιζει σε λεφτα, κοστιζει και σε κιλα και σε ακομη χειροτερη ψυχολογια...Το γαμωτο ειναι οτι μου τα χουν παρει ολα και αυτοι ειναι μια χαρα και εγω καθολου και οτι εχω μεινει και μονη μου δηλαδη θυσιαστηκα για το τιποτα!! Ενιωθα την αναγκη να τα γραψω ολα αυτα μπας και βοηθηθω!! Φαρμακα αντικαταθλιπτικα δεν μου γραφει ο γιατρος, τα μονα που δεχομουν να παρω ειναι τα λαντος γιατι δεν παχαινουν αλλα δεν μου τα ξαναγραφει ο γιατρος γιατι τα αρχιζω και τα κοβω συνεχεια!! Τι να κανω να αλλαξει η ψυχολογια μου;; Μου την εχουν γ... με λιγα λογια!!

γιατι τα αρχιζεις και τα κοβεις τα λαντοζ, αφου σου ταιριαξαν;

Πίστεψε με τώρα κατάλαβα πως ότι νόμιζα ότι με ενοχλεί απ τα παιδικά μ χρόνια ήταν ένα καμουφλάζ ... ούτε το σώμα μ έφταιγε ούτε οι γονεισ Μ κ το κατάλαβα όταν με ακραίο τρόπο τος άλλαξα όλα. Ποτέ ομωσ Δεν άλλαξα εγώ ως το βάθος ... είναι δύσκολο να μάθεις να σ αγαπάς κ να το δείχνεις στον εαυτό σου ... βρες κάποιον που να σου ταιριάζει κ ζητά βοήθεια ... όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο . Γιατί κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις πως έχασες μια ζωή για να τα βάζεις με σένα ... και αν πρώτα απ όλους δεν σε αγαπάς . Σε θαυμάζεις Εσυ , πως να σε αποδεχτούν οι άλλοι ;;
Μη ξεχνάς ότι ο κόσμος σε βλέπει μέσα απ τα μάτια σου ...
ξέρω είναι δύσκολο κ εγώ τώρα πχ νιώθω συνειδητοποιημένη αύριο δεν θα με έλεγχω... για αυτό πρέπει να έχεις κάποιον να σε στηρίζει έστω κ έναν ειδικό ..

Προσπαθησε να μην ενδιαφερεσαι για την γνωμη του κοσμου! αυτο σου κανει πολυ κακο!! οχι μονον εσενα αλλα σε ολους μας, μας φερνει αγχος , η καθε αποτυχια μας ασυνηδητα μας κανει να τημορουμε το κορμι μας κανωντας το αναποδο απο αυτο που επιδιοκουμαι!
Απο την αλλη δες το θετικα, φαντασου να ειχες το αντιθετο προβλημα? ανορεξια δλδη! για φαντασου? θα κινδηνευες με θανατο, τουλαχιστον τωρα δεν εχεις τετοιο προβλημα.

Θα σου ελεγα, τελειος φιλικα το προτεινω,, να προσπθησεθς για καποιες μερες να φας οπως θελεις κι οσο θελεις, αλλα να το κανεις συνηδητα! δλδη μην σε πιανουν τυψεις μετα! Να κατσεις δλδη, κι να πεις, ΄¨"σημερα θα φτιαξω να φαω κατις που μου αρεσει κι θα φαω οσο θελω με την χαρα μου κι χωρις τυψεις! "
Εαν το καμεις αυτο για καποιο χρονικο διαστημα ισως σε κανει να βαρεθεις απο μονη σου το πολυ φαγητο. Το ζητημα ειναι κατα την αποψη μου να βγαλεις , να αποσυρθεις απο το ενοχικο συναισθημα που σου εχει κιριευσει την σκεψη σου.
Κανε πρωτα αυτο και μετα θα ειναι πιο ευκολο να βαλεις ενα προγραμμα !

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

γιατι τα αρχιζεις και τα κοβεις τα λαντοζ, αφου σου ταιριαξαν;

---

Ρεμεντυ τωρα το ειδα!! Τα λαντος δεν μου ελυσαν το θεμα της καταθλιψης γι'αυτο τα εκοβα. Λιγο την ορεξη μου ελαττωναν αλλα οχι παντα!! Γενικα δεν μου ταιριαξαν και ηταν τα μονα που ηθελα να παρω γιατι νομιζα οτι με βοηθουσαν με το βαρος, τωρα βεβαια ο γιατρος δεν μου γραφει κανενα μου λεει γιατι να σου γραψω για να χαζογελας; Βασικα απεχω πολυ απο αυτο!! Απλα τωρα εχω αρχισει και εχω κανει μια προσπαθεια με το σωμα μου, πιστευω αν αρχισω και χανω τα κιλα μου θα αγαπησω τον εαυτο μου και θα αποκτησω και παλι αυτοπεποιθηση, που οπως διαβασα καπου ειναι το κλειδι της ευτυχιας!!

Quote:

---

Originally Posted by Labrujamuerta

Πίστεψε με τώρα κατάλαβα πως ότι νόμιζα ότι με ενοχλεί απ τα παιδικά μ χρόνια ήταν ένα καμουφλάζ ... ούτε το σώμα μ έφταιγε ούτε οι γονεισ Μ κ το κατάλαβα όταν με ακραίο τρόπο τος άλλαξα όλα. Ποτέ ομωσ Δεν άλλαξα εγώ ως το βάθος ... είναι δύσκολο να μάθεις να σ αγαπάς κ να το δείχνεις στον εαυτό σου ... βρες κάποιον που να σου ταιριάζει κ ζητά βοήθεια ... όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο . Γιατί κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις πως έχασες μια ζωή για να τα βάζεις με σένα ... και αν πρώτα απ όλους δεν σε αγαπάς . Σε θαυμάζεις Εσυ , πως να σε αποδεχτούν οι άλλοι ;;
Μη ξεχνάς ότι ο κόσμος σε βλέπει μέσα απ τα μάτια σου ...
ξέρω είναι δύσκολο κ εγώ τώρα πχ νιώθω συνειδητοποιημένη αύριο δεν θα με έλεγχω... για αυτό πρέπει να έχεις κάποιον να σε στηρίζει έστω κ έναν ειδικό ..

---

Καλησπερα. Νιωθω οτι εχεις πολυ δικιο, το συζητησα και με ενα αλλο ατομο δικο μου αυτο και τα ιδια μου ειπε, οτι δεν νιωθω στοργη για τον εαυτο μου! Η αληθεια αυτη ειναι αλλα πως να το συνειδητοποιησω; Μου εχω κανει πολυ κακο αλλα δεν μπορω να το συνειδητοποιησω νομιζω πως οι αλλοι φταινε ισως ειναι και η αρρωστια, ισως ειναι και οτι δεν εχω μαθει ποτε να αγαπαω τον εαυτο μου και να τον νοιαζομαι!! Θα προσπαθησω ομως!! Σε ειδικο γενικα ειναι δυσκολο να παω γιατι δεν εχω λεφτα, και σε κεντρο ψυχικης υγειας που ειχα παει μου ειχαν απαγορεψει να ξαναπαω επειδη ειχα σταματησει παλια γιατι μου ειχε βγαλει την πιστη καθε φορα με το να μου λεει σταματαμε τωρα, αντε ελα και σε ενα επομενο ραντεβου, μου το εκανε συνεχεια αυτο και σταματησα!!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Προσπαθησε να μην ενδιαφερεσαι για την γνωμη του κοσμου! αυτο σου κανει πολυ κακο!! οχι μονον εσενα αλλα σε ολους μας, μας φερνει αγχος , η καθε αποτυχια μας ασυνηδητα μας κανει να τημορουμε το κορμι μας κανωντας το αναποδο απο αυτο που επιδιοκουμαι!
Απο την αλλη δες το θετικα, φαντασου να ειχες το αντιθετο προβλημα? ανορεξια δλδη! για φαντασου? θα κινδηνευες με θανατο, τουλαχιστον τωρα δεν εχεις τετοιο προβλημα.

---

Γιωργο τα εχουμε πει εμεις!! Αυτα που λες ειναι απολυτα σωστα!! Το τελευταιο το σκεφτηκα κι εγω εχτες μαλιστα το σκεφτομουν. Βασικα τιμωρω συνεχως τον εαυτο μου με τυψεις αρνητικες σκεψεις με αυστηροτητα ισως επειδη δεν τον αγαπαω οπως μου ειπαν πιο πανω!! Θελω πολλη δουλεια ακομη και με το σωμα μου και με τον εαυτο μου γιατι το εχω αναγκη και με εχω αφησει πολυ πισω!!

Quote:

---

Originally Posted by Labrujamuerta

Πίστεψε με τώρα κατάλαβα πως ότι νόμιζα ότι με ενοχλεί απ τα παιδικά μ χρόνια ήταν ένα καμουφλάζ ... ούτε το σώμα μ έφταιγε ούτε οι γονεισ Μ κ το κατάλαβα όταν με ακραίο τρόπο τος άλλαξα όλα. Ποτέ ομωσ Δεν άλλαξα εγώ ως το βάθος ... είναι δύσκολο να μάθεις να σ αγαπάς κ να το δείχνεις στον εαυτό σου ... βρες κάποιον που να σου ταιριάζει κ ζητά βοήθεια ... όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο . Γιατί κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις πως έχασες μια ζωή για να τα βάζεις με σένα ... και αν πρώτα απ όλους δεν σε αγαπάς . Σε θαυμάζεις Εσυ , πως να σε αποδεχτούν οι άλλοι ;;
Μη ξεχνάς ότι ο κόσμος σε βλέπει μέσα απ τα μάτια σου ...
ξέρω είναι δύσκολο κ εγώ τώρα πχ νιώθω συνειδητοποιημένη αύριο δεν θα με έλεγχω... για αυτό πρέπει να έχεις κάποιον να σε στηρίζει έστω κ έναν ειδικό ..

---

Μετα απο πολλη σκεψη δεν νομιζω πως οι αλλοι μας βλεπουν μεσα απο τα ματια μας. Μπορει να μην ειμαστε καλα με τον εαυτο μας και καποιος να μας αγαπαει η το αντιθετο. Οι αλλοι παντα μας βλεπουν μεσα απο τα δικα τους ματια, ακομη και αν δεν μας ξερουν και νομιζουν πως μας ξερουν. Μην γραφουμε ανακριβειες και μπερδευουμε τον κοσμο. Εγω εχω ενα συγκεκριμενο ατομο στο μυαλο μου το οποιο αγαπαει τον εαυτο του αλλα εγω δεν το αγαπαω γιατι συνεχως με γραφει. Συνεπως δεν ισχυει με την καμια αυτο.

Λουλουδι, διαβαζωντας τα μηνυματα σου βλεπω μια μεγαλη πκρα απο τους γυρο σου, μια μεγαλη απογοητευση απο οσους επενδησεις σε φιλια,ερωτα κι σχεσεις. Εχεις πικραθει αρκετα, ξερω οτι ειναι δυσκολο να ζεις χωρις αθρωπους γυρο σου, ποναει η μοναξια! αλλα πηστεψεμε, εαν καταφερεις να ζεις μονη σου θα δεις τεραστια αλλαγη!
Προσπαθησαι να γραψεις ολους εκει που δεν εχεις ")"), μην ασχολεισε με αλλους!! αυτο που γραφεις το να αγαπησεις τον εαυτο σου σημαινει να μπορεις να ζεις μονη σου για αρχη! προσεχως! δεν λεω να μηνεις μονη σου για παντα! αλλα πρεπει για καποιο χρονικο δυαστημα να το κανεις!
Προσπαθησαι ,κι οταν το καταφερεις να μην σε ενδιαφερει η γνωμη των γυρο τωτες θα μπορεις να γινεις κυριαρχος του εαυτου σου αρα του κορμιου σου κι αρα θα μπορεις να κοντρολαρεις και τα κιλα σου και ολα! οσο ομως σκεφτεσαι οτι πρεπει να αδυνατησεις για να ξανα γινεις αποδεχτει απο τον κοσμο δεν θα τα καταφερνεις! διοτις δεν το κανεις για εσενα! αλλα για τους αλλους! γραψε τους ολους!! προσπαθησε για λιγο να ζεις με τον εαυτο σου! χωρις να σε ενδιαφερει η τριτη ματια!

Αγαπητό λουλούδι, το θέμα των παραπανίσιων κιλών είναι τεράστιο. Ένα λάθος που κάνουμε είναι πως βλέπουμε τα κιλά σαν τον κύριο εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση μας. Γιαυτό κοίταξε μέσα σου και βεβαίωσε στον εαυτό σου πως κάποια πράγματα ΘΑ γίνουν. Βάλε την τελεία. Η διαδρομή είναι από τις πιο δύσκολες μα θα βγεις πιο δυνατό λουλούδι. Αν δεν θεωρείς τον εαυτό σου δυνατό να κάνει αυτό το πρώτο βήμα ή αν αρχίζεις και χάνεις το πρόγραμμα, ζήτα βοήθεια από ένα πολύ κοντινό σου άτομο, δεν είναι ντροπή, ίσα-ίσα αυτό το κοντινό σου άτομο μπορεί να σε δώσει και κουράγιο για το δεύτερο και το τρίτο βήμα. Περνάω και εγώ παρόμοιες καταστάσεις γιαυτό στο λέω έτσι ίσως παθιασμένα.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Λουλουδι, διαβαζωντας τα μηνυματα σου βλεπω μια μεγαλη πκρα απο τους γυρο σου, μια μεγαλη απογοητευση απο οσους επενδησεις σε φιλια,ερωτα κι σχεσεις. Εχεις πικραθει αρκετα, ξερω οτι ειναι δυσκολο να ζεις χωρις αθρωπους γυρο σου, ποναει η μοναξια! αλλα πηστεψεμε, εαν καταφερεις να ζεις μονη σου θα δεις τεραστια αλλαγη!
Προσπαθησαι να γραψεις ολους εκει που δεν εχεις ")"), μην ασχολεισε με αλλους!! αυτο που γραφεις το να αγαπησεις τον εαυτο σου σημαινει να μπορεις να ζεις μονη σου για αρχη! προσεχως! δεν λεω να μηνεις μονη σου για παντα! αλλα πρεπει για καποιο χρονικο δυαστημα να το κανεις!
Προσπαθησαι ,κι οταν το καταφερεις να μην σε ενδιαφερει η γνωμη των γυρο τωτες θα μπορεις να γινεις κυριαρχος του εαυτου σου αρα του κορμιου σου κι αρα θα μπορεις να κοντρολαρεις και τα κιλα σου και ολα! οσο ομως σκεφτεσαι οτι πρεπει να αδυνατησεις για να ξανα γινεις αποδεχτει απο τον κοσμο δεν θα τα καταφερνεις! διοτις δεν το κανεις για εσενα! αλλα για τους αλλους! γραψε τους ολους!! προσπαθησε για λιγο να ζεις με τον εαυτο σου! χωρις να σε ενδιαφερει η τριτη ματια!

---

Γιωργο μενω πολλες ωρες μονη μου αλλα δεν μ αρεσει καθολου!! Οσο για τους αλλους εχεις ενα δικιο πρεπει να τους γραψω εκει που δεν πιανει μελανι γιατι τους αφηνω και με επηρεαζουν!!!!! Αλλα τωρα εχω αλλο προβλημα δεν με καταλαβαινει το αγορι μου και δεν ξερω τι να κανω ουτε καταλαβαινει το λαθος του αργοτερα να πεις α το εκανε για λιγο και το καταλαβε εκει επιμενει στα δικα του και με πικραινει πολυ και αυτο!!!!!! Τι να κανω δεν ξερω ειμαι σε απογνωση πραγματικα εχω πολυ μεγαλη πικρια και κουβαλαω παρα πολλα μεσα μου μακαρι να κανω το μπαμ και να τους γραψω ολους και να κανω κατι για τον εαυτο μου!!!!!!! Η υπομονη εχει και τα ορια της θελω να πιστευω!!!!!!! Αλλιως θα με πατανε μια ζωη!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

Αγαπητό λουλούδι, το θέμα των παραπανίσιων κιλών είναι τεράστιο. Ένα λάθος που κάνουμε είναι πως βλέπουμε τα κιλά σαν τον κύριο εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση μας. Γιαυτό κοίταξε μέσα σου και βεβαίωσε στον εαυτό σου πως κάποια πράγματα ΘΑ γίνουν. Βάλε την τελεία. Η διαδρομή είναι από τις πιο δύσκολες μα θα βγεις πιο δυνατό λουλούδι. Αν δεν θεωρείς τον εαυτό σου δυνατό να κάνει αυτό το πρώτο βήμα ή αν αρχίζεις και χάνεις το πρόγραμμα, ζήτα βοήθεια από ένα πολύ κοντινό σου άτομο, δεν είναι ντροπή, ίσα-ίσα αυτό το κοντινό σου άτομο μπορεί να σε δώσει και κουράγιο για το δεύτερο και το τρίτο βήμα. Περνάω και εγώ παρόμοιες καταστάσεις γιαυτό στο λέω έτσι ίσως παθιασμένα.

---

Δημητρη το προβλημα δεν ειναι η διαιτα. Εχω ξεκινησει διαιτα αλλα δεν με δυσκολευει τοσο οσο αλλα πραγματα. Εχω πολλα νευρα βεβαια λογω οτι εχει μειωθει το φαι αλλα προεκυψαν αλλα προβληματα που 99,9% ηταν απο παντα αλλα εγω το εριχνα στο φαι για να μην τα σκεφτομαι. Μονο με το φαι ηρεμουσα. Τωρα που κανω τη διαιτα ναι μεν δεν με πειραζει η διαιτα αλλα βγηκαν στην επιφανεια αλυτα ισως προβληματα. Δεν ξερω τι να κανω. Τοσων χρονων και ακομα να βρω εναν σωστο ανθρωπο να συναναστραφω μα ολοι λαθος; Η ειχα καποιους καλους και τους "πεταξα"; Μακαρι γιατι αν ειναι ετσι θα υπαρχουν κι αλλοι!!!!!!!!! Αλλα υπαρχουν εκει ειναι το θεμα οπως λεει και ο Γιωργος πιο πανω εχω πικραθει πολυ και δεν εχει να κανει με χαμηλη αυτοεκτιμηση αυτο. Αλλα με το τι σου βγαζουν οι αλλοι και μενα μου βγαζουν μονο πικρα και απογοητευση.

Για να φτάσεις να πικραθείς και να απογοητευτείς σημαίνει πως συναναστρεφώσουν με άτομα που δεν σε γέμιζαν, δεν σε "έδιναν" τίποτα παρά μόνο προβλήματα, παρόλα αυτά συνέχισες μαζί τους και λόγω αυτών ξεσπούσες στο φαγητό. Πως δεν έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση αυτό;

Αν δηλαδή έκοβες επαφές με άτομα ή έλυνες τις τοξικές καταστάσεις που σε έχουν καταβάλει τότε και θα έβλεπες τον κόσμο με άλλο μάτι και δεν θα σκεφτόσουν το φαγητό σαν μια διέξοδο, διότι κανένα πρόβλημα δεν θα σε κυνηγούσε. Αυτή είναι η σύνδεση που κάνω, λέγοντας ότι ο πυρήνας της ευτυχίας είναι η αυτοεκτίμηση.

Καταλαβαίνω πως το πρόβλημα δεν είναι η δίαιτα αλλά τα προβλήματα που σε κάνουν να ξεσπάς στο φαγητό. Και τώρα δηλαδή που προσέχεις και σκέφτεσαι συνέχεια το φαγητό είναι επειδή τα προβλήματα αυτά συνεχίζουν και σε στοιχειώνουν. Κάτσε και ανέλυσε τα ένα ένα, όχι όλα μαζί και με καθαρό μυαλό κατευθύνσου προς την λύση, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άλυτα προβλήματα, παρά μόνο προβλήματα που χρειάζονται πολύ χρόνο. Γιαυτό και σε λέω αν δεν νιώθεις αρκετά δυνατή να τα καταφέρεις μόνη σου να ζητήσεις βοήθεια από κάποιο πολύ δικό σου άτομο ή ένα άτομο που ξέρεις ότι θα σε βάζει στον δρόμο που θέλεις να είσαι.

Για παράδειγμα κι εγώ είχα αυτό το πρόβλημα, να τρώω όχι επειδή πεινούσα, αλλά επειδή έτσι ανάσαινα. Το τέλος ήρθε όταν είπα φωναχτά τα προβλήματα μου, τα άκουσα, τα επεξεργάστηκα, το συζήτησα και με δικά μου άτομα, κατέληξα κάπου. Και είπα ότι θα το αλλάξω.

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

Για να φτάσεις να πικραθείς και να απογοητευτείς σημαίνει πως συναναστρεφώσουν με άτομα που δεν σε γέμιζαν, δεν σε "έδιναν" τίποτα παρά μόνο προβλήματα, παρόλα αυτά συνέχισες μαζί τους και λόγω αυτών ξεσπούσες στο φαγητό. Πως δεν έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση αυτό;

Αν δηλαδή έκοβες επαφές με άτομα ή έλυνες τις τοξικές καταστάσεις που σε έχουν καταβάλει τότε και θα έβλεπες τον κόσμο με άλλο μάτι και δεν θα σκεφτόσουν το φαγητό σαν μια διέξοδο, διότι κανένα πρόβλημα δεν θα σε κυνηγούσε. Αυτή είναι η σύνδεση που κάνω, λέγοντας ότι ο πυρήνας της ευτυχίας είναι η αυτοεκτίμηση.

Καταλαβαίνω πως το πρόβλημα δεν είναι η δίαιτα αλλά τα προβλήματα που σε κάνουν να ξεσπάς στο φαγητό. Και τώρα δηλαδή που προσέχεις και σκέφτεσαι συνέχεια το φαγητό είναι επειδή τα προβλήματα αυτά συνεχίζουν και σε στοιχειώνουν. Κάτσε και ανέλυσε τα ένα ένα, όχι όλα μαζί και με καθαρό μυαλό κατευθύνσου προς την λύση, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άλυτα προβλήματα, παρά μόνο προβλήματα που χρειάζονται πολύ χρόνο. Γιαυτό και σε λέω αν δεν νιώθεις αρκετά δυνατή να τα καταφέρεις μόνη σου να ζητήσεις βοήθεια από κάποιο πολύ δικό σου άτομο ή ένα άτομο που ξέρεις ότι θα σε βάζει στον δρόμο που θέλεις να είσαι.

Για παράδειγμα κι εγώ είχα αυτό το πρόβλημα, να τρώω όχι επειδή πεινούσα, αλλά επειδή έτσι ανάσαινα. Το τέλος ήρθε όταν είπα φωναχτά τα προβλήματα μου, τα άκουσα, τα επεξεργάστηκα, το συζήτησα και με δικά μου άτομα, κατέληξα κάπου. Και είπα ότι θα το αλλάξω.

---

Δεν έχω δικά μου άτομα. Δεν πεινάω με την δίαιτα απλώς βλέπω πιο καθαρά τα αρνητικά μου συναισθήματα τα οποία έκρυβα με το φαγητό. Όντως έτσι ήταν έκανα παρέα με τοξικά άτομα που μου φέρονταν χάλια. Αλλά και τώρα δεν είμαι καλύτερα. Άστα να πάνε.

Μήπως είναι λίγο υπερβολικό το δεν έχω δικά μου άτομα; Σίγουρα θα υπάρχει έστω και ένας που νοιάζεται για σένα απλά ίσως δεν το βλέπεις. Αν διέκοψες από αυτά τα άτομα μπράβο σου! Αυτό το θάρρος σου δες το και χρησιμοποίησε το! Όταν πας να πέσεις σκέψου τα καλά του εαυτού σου για να κρατιέσαι δυνατή!

Μπορείς επίσης να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι να σε κρατάει απασχολημένο το μυαλό. Είτε κάτι δημιουργικό για παράδειγμα πλέξιμο, διάφορες χειροκατασκευές εώς κάτι πιο πρακτικό για παράδειγμα γυμναστική. Να είναι και το μυαλό σε εγρήγορση να μην προλαβαίνει καν να σκεφτεί να πέσει.

Και αν σε έχουν προκαλέσει κάποιο πρόβλημα αυτά τα άτομα δεν πειράζει, τα λύνεις ήρεμα και όμορφα και πας παρακάτω. Τα πράγματα δεν γίνονται κατευθείαν καλύτερα, μέρα με την μέρα θα νιώθεις και καλύτερα, αρκεί να μην αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει. Να έχεις έναν δρόμο και αυτός να είναι μόνο μπροστά, ντουγρού όπως το λέμε και στο χωριό μου!

Εχω ατομα δικα μου απλως δεν με καταλαβαινουν η ειναι τοξικα η και τα δυο σε μικρο βαθμο. Χομπυ δεν μπορω να ξεκινησω λογω της ψυχωσης που εχω κουραζομαι και τα παραταω.