Καλησπέρα σας, γράφω διότι έχω μια ερώτηση. Γίνεται μία ήπια παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας να θεραπευτεί πλήρως;
Printable View
Καλησπέρα σας, γράφω διότι έχω μια ερώτηση. Γίνεται μία ήπια παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας να θεραπευτεί πλήρως;
γραψε κατι να καταλαβουμε τι ενοεις εγραψες 16 λεξεις ακριβως
Ναι.. εμ.. εγώ πάσχω από παρανοειδή διαταραχή προσωπικότητας. Δίχως ψύσωχη ή παρόμοια συμπτώματα. Ο ψυχοθεραπευτής μου αρνείται να με στείλει σε ψυχίατρο παρόλο που του έχω πει να πάω. Μου έχει πει ότι μπορεί να υπάρξει πλήρη ανάκαμψη από τα παρανοϊκά χαρακτηριστικά. Κι έτσι εγω ρωτάω για να σιγουρευτώ. χαχα νομιζω οτι η καχυποψια μου βγαινει και εδω. Βεβαια , το ρωταω εδω γιατι πιστευω πως ο ψυχοθεραπευτης και ο καθε ψυχοθεραπευτης θελοντας να ενθαρυνει τον θεραπευομενο ισως και να υπερβαλει. Δεν τον θεωρω ψευτη η κατι τετοιο, αντιθετως μαλιστα.
α καταλαβα τι ενοει πχ στο βιβλιο του τομας χαρις ειμαι οκ εισαι οκ λεει οτι το μυαλο αποτελειται απο 3 μερη συνηθως κατα δικη μου εκτιμηση το ενα απο τα τρια πασχει τα συναισθηματα και τα υπολυπα συνηθως πανε καλυτερα
Καλησπερα! Ο θεραπευτης σου εχει κανει λογο ευθεως για διαγνωση παρανοειδους ή μονο για στοιχεια παρανοειδη?
Καλησπερα! Ο θεραπευτης μου αποφευγει την ετικετικοποιηση, αλλα εχω την εντυπωση πως ισως και να ναι το δευτερο που λες. Εγω καθως με παρατηρω, βλεπω πως εχω τους περισσοτερους (αν οχι ολους)αμυντικους μηχανισμους της παρανοειδης διαταραχης, και συμπεριφορα φυσικα. Ειναι χρόνιο αυτό,οποτε πιστευω διαταραχη. Τι γινεται στη μια και τι στην αλλη περιπτωση;
Δεν ξερω ποιος ειναι ο τομας χαρις.
δηλαδη απο τους αμυντικους μηχανισμους προκυπτει ολο αυτο μαλον προσπαθεις να αποφυγεις κατι που πιστευεις οτι θα σε βλαψει και αυτο σε τρελαινει
Εκφραζω την αμφιβολία μου για το αν υπαρχει ιαση. Ειναι για την ακριβεια, ενας προσωπικος μου φοβος, πως οτι και να κανω , αυτο που θα καταφερω ειναι να εχω κοινωνικες δεξιοτητες κι οχι να ηρεμησει το κεφαλι μου. Θελω πολυ να κοιμηθω το βραδυ και το πρωι που θα σηκωθω, να ειναι σαν να εζησα σε ενα σπιτικο με τη ζεστη εννοια, και να μπορω να αλληλεπιδρω με τους ανθρωπους με αυθεντικα συναισθηματα, και πρωτιστως με τον εαυτο μου.
Εχεις σκεφτει ανεξαρτητα να δεις και ψυχιατρο για μια δευτερη γνωμη; Ετσι κι αλλιως οι χαρακτηρολογικες διαταραχες, ασχετα αν εχει κανεις, εμπιπτουν και στα της ψυχιατρικης και στης ψυχολογιας οποτε εξερευνας και το θεμα πιο σφαιρικα. Χωρια που αν δεν ειναι κλινικος ψυχολογος με διδακτορικο ο θεραπευτης διαγνωση δεν μπορει να κανει και να θελει. Αν υποψιαζεται τη διαταραχη μπορει να σε παραπεμψει δλδ αλλα δευτερη γνωμη και μαλιστα απο γιατρο δε νομιζω να μπορει κανεις να εμποδισει κανεναν να παρει. Ολα αυτα οχι για να σου βγαλει διαγνωση παρανοειδους σωνει και καλα λολ περισσοτερο για να εχεις πιο σφαιρικη αποψη και εικονα.
ιαση δεν υπαρχει αλλα μπορει να υπαρξει καπιας μορφης διακοπη οπως το ακους που θα εξαρτηθει απο σενα ποσο θα κρατησει γινεται να κρατησει για παντα αν το θελεις αλλα αυτο δε σημαινει οτι θα εχεις θεραπευτει.
μηπως αυτος ο φοβος δημιουργει τα προβληματα στη συνεχεια γινεται αμυνα και μετα χαος πρεπει να καταλαβω τι διαδικασια για να μπορεσω να απαντησω
Δεν ξερω τι δικαιοδοσια εχει. Αλλα αποσο μου λες εσυ, δεν εχει τη δικαιοδοσια να βγαλει διαγνωσεις για διαταραχες. Αυτος με γνωριζει καλυτερα και το να παω σε καποιο ψυχιατρο που να μην γνωριζει το παρελθον μου κοκ ειναι διαδικασια την οποια αφενος τη βαριεμαι και αφετερου δεν εχω ιδεα για το τι να του πω. Τελευταια φορα το ειπα στον θεραπευτη μου, αυτο ακριβως, αν ειναι δλδ να παω σε ενα ψυχιατρο και μου ειπε πως δεν θα μου πει εκεινος τι να πω στον ψυχιατρο. Δεν ξερω γιατι ειναι τοσο αρνητικος σε αυτο.
Κοιταξε η καχυποψια ειναι μονιμη. Η σταση μου ειναι επιθετικη. Για λογους εγκαταλειψης- απορριψης. Αισθηματα ντροπης παραλληλα. Δεν εχω διωκτικου τυπου , δηλαδη να σκεφτομαι πως με παρακολουθουν πχ και να καθομαι στο σπιτι γι αυτο. Βγαζω γρηγορα συμπερασματα. Πριν μια 5ετια, ειχω περασει 2 περιστατικα στη ζωη μου στιγμιαια που βρισκοταν στο ζενιθ με διωκτικο τυπο και ενα που μια φορα ειχα ακουσει κατι που λενε οτι δεν ειχε ειπωθει. αλλα επειδη ηταν απο μια φορα, ισως και να γινεται απο πολυ στρες αλλιως .. δεν θα το ειχα συνεχομενα;
Βρισκω το σχολιο σου παρεμβατικο, αλλα αφου το εκανες θα σου στειλω κι εγω ενα τραγουδι που ακουσα σημερα! Ακου κι εσυ..
https://www.youtube.com/watch?v=yDIB...ature=youtu.be
Οχι καλε, φυσικα και δεν μου πε τιποτα τετοιο. Φοβαμαι μηπως υπερεκτιμαει λιγο τις δυνατοτητες του, αλλα ειναι πραγματικα πολυ προσαρμοστικος και διολου αγενης. Ισως ακουγεται ετσι γιατι δεν υπαρχει η αλληλουχια της συζητησης που ειχα μαζι του. Ή ακομη και το "ανελαβε" τις ευθυνες σου ή προσβάλομαι που δεν εμπιστεύεσαι τη κρίση μου για το οτι δεν χρειαζεσαι. Στους παρανοικους νομιζω οτι τα ορια πρεπει να ειναι πολυ ευδιακριτα. Μερος της θεραπειας.
Μου ζητησε να τον εμπιστευτω παντως. ΜΑ αυτο που με απασχολει ειναι το οτι μου ειπε πως δεν ειναι ανιατη ασθενεια. Ισχυει αυτο; αυτη ειναι η ερωτηση μου..
Δεν ειναι ανιατη απ' οσο ξερω, οχι. Επιπλεον το μεγαλυτερο προβλημα στη διαταραχη ειναι η απομονωση και η ελλειψη συνειδητοποιησης του προβληματος απ΄οσο γνωριζω, με τα δυο να ενισχυουν το ενα το αλλο και μαζι τη νοσο αυξανομενα οσο περνουν τα χρονια. Εσυ απο παλιοτερα ποστ σου που ειδα δεν εχεις αυτη τη δυναμικη αλλα και το ψαχνεις με ειδικους και για τις σχεσεις σου ανησυχεις πολυ κλπ. Το θεμα για μενα, επειδη ουτε ειδικος ειμαι ουτε διαγνωσεις γινονται εδω, ειναι οτι ρωτας αν ειναι ανιατη μια νοσος που αυτη τη στιγμη δεν ξερεις καν αν εχεις. Για αυτο ειπα για ψυχιατρο στην αρχη (και ειδες, κι αυτο το εχεις σκεφτει και γενικα δεν κλεινεσαι στο προβλημα απ' οσο βλεπω)
εγω αυτο που καταλαβα ειναι οτι καπιες φορες αισθανεσαι οτι οι αλλοι κινουνται απειλητικα προς το μερος σου δε ξερω αν ειναι η ιδεα σου η συμβαινει επειδη ο φοβος ειναι συναισθημα μαλον θα αναγκαστεις να λειτουργησεις χωρις αυτα τα συναισθηματα για να γινει αυτο που σου λεει
αυτο οστοσο δε σημαινει οτι δε θα υπαρχουν τα συναισθηματα αυτα στο μυαλο σου απλα δε θα τα χρησιμοποιεις
Ναι, κανω καπως ψυχαναγκαστικη ενδοσκοπηση. Γι αυτο και ρωτησα ισως για ενα ελαφρυ βαθμου πχ τυπου 2 στα 5 π παρανοικοτητας. Εχω διαφορα καθημερινα θεματα τα οποια αναγνωριζω, και απομονωση , ευθιξια και λοιπα και λοιπα και λοιπα. Αν δεν ειναι ανιατη, ειναι ελπιδοφορο περισσοτερο. Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σου!
Το καποιες φορες δεν ειναι απαραιτητα διαταραχη. Το ΠΑΝΤΑ ειναι αυτο που το κανει δυσλειτουργικο. Μπορει και μερικα να ειναι ιδεα μου, δεν μπορω να ειμαι αντικειμενικη αποσο καταλαβαινεις, χωρις αυτο να αναιρει οτι οντως καποιες απο αυτες τις φορες που το νιωθω συμβαινει στην πραγματικοτητα. Αλλωστε, και εξαρχης εαν δεν βρεθεις π.χ. διπλα απο ενα χειριστικο ατομο , με τη "παρανοϊκη" σταση ειναι και καπως σαν αυθυποβολη με στανταρ οτι στο τελος ο αλλος θα καταληξει να ειναι "εχθρικος" απεναντι σου.
αυτο οστοσο δε σημαινει οτι δε θα υπαρχουν τα συναισθηματα αυτα στο μυαλο σου απλα δε θα τα χρησιμοποιεις[/QUOTE]
Αυτο σημαινει πως μπορεις απλα να τα εκλογικευσεις η να τα καταπιεσεις;;
εγω το κανω συνεχεια αυτο εχω μαθει να συγκεντρονομαι στο κενο γιατι το βλεπω καλυτερο απο τα προβληματα απλα δε χρησιμοποιω ενα κοματι του μυαλου μου εκτος αν καπιος με προκαλεσει κλπ...
ισως το μυαλο σου να πηγαινει πολυ γρηγορα και αυτο να σου προκαλει τα προβληματα αυτα
στο κενο; οχι σε σενα; υπερδιεγερση εννοεις;
ναι πως ειναι να εχεις συγκεντρωθει στο τιποτα αυτο καπως με ηρεμει ισως ειναι απο τη θεληση που εχω
μονο οταν κατι το θελεις συμβαινει
ναι.
για το μονο που ειμαι σιγουρος ειναι οτι θες να βρεις μια καλη λυσση
χαχα..
Φυσικα και θελω!