Originally Posted by
ioannis2
Θύματα μπούλινγκ, ευαίσθητοι χαρακτήρες, που τώρα μόνοι υποφέρουν από μοναξιά και ψυχολογικά, με συντροφιά τα φάρμακα και το φόρουμ. Νομίζω μ΄αυτή την πρόταση συνόψισα όλα τα μηνύματα σας. Ο λόγος σας είναι συγκροτημένος, με ακρίβεια και έχει λογική, όπως κάθε ανθρώπου! Άρα η σκέψη σας δουλεύει ρολόι. Άρα να ένα θετικό που θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε αλλού.
Κανείς δεν γεννιέται ψυχοπαθής! Η κοινωνία τον κάνει. Κι αντί κάποιοι από την κοινωνία, απ αυτούς που κατατάσσονται στον καλό κόσμο, να τους συμπαρασταθούν, κι αυτοί με τη σειρά τους (όπως αυτοί που τους προκάλεσαν το πρόβλημα), τους απορρίπτουν, τους αποφεύγουν ως μη αξιόλογα, προβληματικά άτομα. Το χειρότερο είναι να βλέπεις άλλους που δεν είχαν τις ίδιες ατυχίες με σένα να έχουν προχωρήσει τη ζωή τους σε όλους τους τομείς (σπουδες, δουλειά, οικογένεια), ενώ κάποτε οι "δυνατότητες τους και η απόδοση τους" ήταν η ίδια με σενα.
Mrgilleas, είσαι 30. Ακόμα δεν είναι αργά! Τα φάρμακα απλά ηρεμούν, καταλαγιάζουν, αλλά δεν θα σου αλλάξουν τη ζωή. Μην περιμένεις ιδιαίτερη βοήθεια από τους άλλους, μην παρακαλάς να σε κάνουν φίλο.
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί όταν μετά από καιρό ή μετά από χρόνια σε αντικρίζει - συναντά ένας που σου κανε κάποτε μπούλινγκ έρχεται να σου μιλήσει και μάλιστα με καλό τρόπο, τουλάχιστον με τρόπο που δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που σου φερόταν τότε?