Printable View
Εχω να κανω μια σοβαρη επεμβαση και μετα κατευθειαν στο ψυχιατρο να προσπαθησω να κοψω τα φαρμακα στην minimum δυνατη δοση.
Πρεπει να του εξηγησω με απλα λογια οτι η ζωη μου με αυτα ειναι σαν την ερημο Σαχαρα....no emotions...προτιμω να βρασω στα καζανια της κολασεως παρα αυτη η ατελειωτη βαριεμαρα.
Θα κανω οτι ειναι ανθρωπινος και υπερανθρωπινος δυνατο...δεν θα μεινω στασιμος και πολυ αργησα.
Ακούγεσαι αποφασισμένος να διεκδικήσεις πίσω τα συναισθήματά σου. Πρέπει να σου \'χουν λείψει πολύ.
Τα θελω πισω και θα μαθω να τα διαχειριζομαι...τωρα δεν μπορω καν να ερωτευτω,τωρα τρεχω προσομοιωσεις συναισθηματων,ειμαι ψυχρος σαν παγος,ενα ατελειωτο κολασμενο ψευτικο νιρβανα.
Η κόλαση για σένα δεν είναι πυρ, φωτιά, αλλά αυτή η ατέλειωτη παγωμάρα...Δεν θες άλλο μια τεχνητή νιρβάνα. Θέλεις πίσω τα συναισθήματά σου. Πιστεύεις οτι μπορείς να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι?
Δεν ξερω απολυτως τιποτα...do i have a choice?
Είναι μονόδρομος, έτσι?
Δεν γίνεται να ζεις πια άχρωμα, άοσμα, άγευστα.
Κι έτσι ο μόνος δρόμος μπροστά σου είναι να κάνεις την προσπάθειά σου, να ρίχτείς στα συναισθήματα και να προσπαθήσεις να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι.
Θέλει πολύ θάρρος αυτή η απόφαση κιπ. Μπορεί να είναι μονόδρομος, αλλά θέλει θάρρος να τον διαβείς.
piga se psyxiatro me ti mana mou epeidi me zalize na pame eno imoun kala,aytos mou eipe kindyneveis apo sxizzofreneia gia ayto ksekinisa na pairno to risperdal .to epairna gia dyo mines me a[potelesma na exo axos polu kai yperkinitikotita kai ellepsi sygentrosis.symvouleytika ton psyxiatro alla mou eipe krata to.gia dyo mines to epairna kai eixa ta symptomata .to stamatisa apotoma me apotelesma na exo emmones.poioi exoun empeiries apo ayto to kolofarmako?
ελα φιλε τεο και εγω ακριβως το ιδιο προβλημα εχω..
οταν το αρχισα δεν ειχα αγχος κατι ψιλοπραγματα αλλα σαν αφελης το πηρα..
ομως εκανα τη βλακεια μια φορα να το κοψω αποτομα απο τα 2mg και εκτοτε εχω πολυ αγχος οταν το ελαττωνω και προσπαθω να το κοψω...
βασικα το κολπο απο οτι μου ειπαν ειναι να πας να το κοψεις πολυ πολυ αργα.. και οταν σου παρουσιαστει το αγχος/εμμονη να πας στην προηγουμενη δοση που ειχες και υστερα οταν το ελαττωσεις
να το ελαττωσεις κατα το μισο απο αυτο που πηγες να ελαττωσεις αρχικα..
οντως ειναι πολυ κωλοφαρμακο ελπιζω να μην εχει κανει ζημια στον εγκεφαλο μου , αν και αυτο νομιζω.. οι ψυχιατροι εδω τα δινουν λες και ειναι καραμελιτσες..
se eyxaristo file mou alla ego epairna to seroquel meta to popoio me voithise.
piga se psyxiatro me ti mana mou epeidi me zalize na pame eno imoun kala,aytos mou eipe kindyneveis apo sxizzofreneia gia ayto ksekinisa na pairno to risperdal .to epairna gia dyo mines me a[potelesma na exo axos polu kai yperkinitikotita kai ellepsi sygentrosis.symvouleytika ton psyxiatro alla mou eipe krata to.gia dyo mines to epairna kai eixa ta symptomata .to stamatisa apotoma me apotelesma na exo emmones.poioi exoun empeiries apo ayto to kolofarmako?
maus ase ena tilefono na se paro na se rotiso gia to risperdal.
Ελα τεο σου αφησα u2u μηνυμα
den exo kanena u2u munima.
Keep...μπορώ να πω ότι σε καταλαβαίνω μέχρι ένα βαθμό...Πως είναι να νιώθεις χωρίς συναισθήματα...νεκρός-ζωντανός...Quote:
Originally posted by keep_walking
Εχω να κανω μια σοβαρη επεμβαση και μετα κατευθειαν στο ψυχιατρο να προσπαθησω να κοψω τα φαρμακα στην minimum δυνατη δοση.
Πρεπει να του εξηγησω με απλα λογια οτι η ζωη μου με αυτα ειναι σαν την ερημο Σαχαρα....no emotions...προτιμω να βρασω στα καζανια της κολασεως παρα αυτη η ατελειωτη βαριεμαρα.
Θα κανω οτι ειναι ανθρωπινος και υπερανθρωπινος δυνατο...δεν θα μεινω στασιμος και πολυ αργησα.
Μερικοί ψυχισμοί έχουν αυτό το \"χάρισμα\" να το πετυχαινουν ακόμα και χωρίς χάπια...Το καλοκαίρι συνειδητοποίησα αυτό το ...\"χάρισμα\". Δεν μπορώ να πω, τότε με βοήθησε, αλλιως ένιωθα ότι ήμουν ήδη, όχι απλά κόντευα, αλλά ήμουν μέσα στην τρέλα, από το υπερβολικό άγχος και συναίσθημα...
Όταν όμως όλα καταλλάγιασαν, άρχισα να αισθάνομαι νεκρή...Ήθελα πάλι πίσω τα συναιθήματά μου...Σιγά σιγά εδώ και πολύ λίγο καιρό επανέρχονται δειλά...
Κeep μου είναι πολύ ανθρώπινο και δικαίωμά σου αυτό που ζητάς...Τον ανθρώπινο ευατό σου πίσω...Όμως...αυτή η απονέκρωση είναι χρήσιμη κάποιες φορές, είτε τεχνητή είτε όχι, για κάποιο διάστημα. Και η μετάβαση απο την παγωμάρα στη \"ζέστη\" βλαπτική ίσως αν δεν είναι ομαλή και προετοιμασμένη...
Ζήτα σύμβουλο και καθοδηγητή σε αυτό το δύσκολο ταξίδι Keep. Καλή σου διαδρομή...
Κιπακο μου τι να πω..σε καταλαβαινω αν και απο την αλλη φοβαμαι για σενα..
και οταν ξανααρχισουν οι σχιζοφρενικεσ κρισεισ.?...οταν θα εχεισ συγχιση και πονο?
θα ειναι καλητερα? θα εχεισ κανει μεγαλα βηματα προσ τα πισω..
εγω σου λεω πωσ πρεπει να πασ επαρχια να αρχισεισ να πλησιαζεισ...λιγο λιγο την φυση...και ολο και λιγο θα σε βοηθησει στο να νιωσεισ πραγματα..
δεν θελω να χαθεισ ..μεσα στην ασθενεια..και να χασεισ την επαφη τησ πραγματικοτητασ..
εννοειτε πωσ εχεισ δικαιωμα..αλλα οχι μονοσ..πρεπει να ειναι καποιοσ εκει ενασ φιλοσ..ενασ γιατροσ..εσυ την αρνητικη αλλαγη το ξερεισ πωσ δεν θα μπορεσεισ αρχικα να την αντιληφθεισ...
να προσεχεισ οκ?
σε φιλω
Ευχαριστω ολους δεν μπορω να γραψω πολλα γιατι δεν μπορω να κατσω στον υπολογιστη πολυ,θα αναρρωσω σωματικα πρωτα και μετα θα παω στον ψυχιατρο.Αισθανομαι πολυ πολυ πιο ανεβασμενος και πραγματικα δεν προκειται ποτε να καταλαβω αυτην την ασθενεια.
Αυτο που ξερω ειναι οτι το τελευταιο μισο χρονο εχω \"παιξει\" πολλες φορες με τα φαρμακα και εχω βρεθει σε ασχημη κατασταση,απανωτες ψιλοκρισεις σε μια ζωη που σε θελει να εισαι δυνατος παντοτε χωρις διαλειμματα.
Παντως οταν τελειωνουν οι κρισεις αισθανομαι πολυ δυνατος καθως και \"βελτιωμενος\" σαν να αποκομισα κατι.
Ισως να ειναι φυσικο αυτο μιας και βγαινω απο την ατελειωτη ρουτινα κατα καποιο τροπο και ξεσπαω.
Παντως κατι μου λειπει απο τη ζωη μου και μου λειπει πολυ.
Keep, σου εύχομαι να βρεις συντομα τί ειναι αυτο που σου λείπει κ να το αποκτησεις:)
Οσο γι αυτο \"σε μια ζωη που σε θελει να σαι δυνατος χωρις διαλειμματα\", εχω αναρωτηθει κ εγώ .....η ζωή το θέλει?εμεις απο τον εαυτο μας οντας ανταγωνιστικοι? οι άλλοι απο εμας?
το να ειμαι αδυναμος εστω για κάποιες στιγμες δεν το επιτρέπω στον εαυτο μου? γιατί? για την εικονα μου? για να φανω αντάξιος των προσδοκιών των άλλων? ποιων η γνωμη μετράει για μένα? ποιους εχω βάλει εγω δίπλα μου?ανθρωπους που με κρινουν ή ανθρωπους που προσπαθουν να με καταλαβουν?ανθρωπους που βλέπουν κ ακουν? ή άλλους που μονο επι-κρινουν? ευθυνη μου δεν ειναι να κάνω κάτι για ολα αυτα?
σκέψεις, απο μια φράση σου Keep, δεν περιμενω απαντησεις....
να σαι καλά για την αφορμη κ οχι μονο....:)
Σου ευχομαι να συνελθεις περισσοτερο κ να βρεις αυτο που λιπει κ σε μενα.εναν συντροφο λολ.να δω ποτε 8α γνωρισω και γω κανεναν να με κανει να ερωτευτω,γιατι με τα φαρμακα και γω εχω καταντιση αναισθησια :P Κουραγιο κιπακο μου.:P
Kαι μην πιεζεις τον ευατο σου κανε και κανενα διαλειμα.το χριαζεσε