Originally Posted by
Δημήτρης23
Σπουδάζω στο μαθηματικό Ιωαννίνων και είμαι από Θεσσαλονίκη, είναι μακριά για να παρακολουθώ και δεν έχω την άνεση να πάω να παρακολουθήσω. Έχω το πείσμα να τα καταφέρω και μαρεσουν τα μαθηματικά σε ένα σημείο αλλά φοβάμαι μήπως αυτό δεν φτάνει (διότι και η σχολή η ίδια είναι απαιτητική) και αν κάτσω και ασχοληθώ με την σχολή μου φοβάμαι μην καταστρέψω την ζωή μου κυρίως γιατί μπορεί να χάσω πολύ χρόνο.
Επίσης στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν έχω ιδέα πως να το διαχειριστώ. Τι και πως θα το πω στους γονείς μου; Θα είναι πολύ εγωιστικό να ζητήσω βοήθεια από αυτούς; Τώρα έχω καταλάβει τι έχω χάσει και πως δεν φταίει κανένας παρά μόνο εγώ που δεν είχα την δύναμη να πάρω την ζωή στα χέρια μου. Οι τύψεις των πράξεών μου είναι τεράστιες με αποτελεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ, να είμαι σε μια μόνιμη τρομερή ένταση