Printable View
Καταρχάς θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι ειδικός, απλώς θα ήθελα να σας παραθέσω τους δικούς μου τρόπους με τους οποιους πέρασα την κατάθλιψη..
1) Με γυμναστική
2) Με φάρμακα και παρακολούθηση ιατρού/ψυχολόγου
3) Ταξίδια
4) Διάβασμα
5) Καινούργιες ασχολίες
6) Νέα hobby
7) Κάντε αλλαγές στον εαυτό σας
8) Μάθετε μια ξένη γλώσσα
9) Κάντε τα μαθήματα σας (με μέτρο)
10) Φάτε κάτι γλυκό (με μέτρο)
Έχετε να προτείνετε κάτι άλλο;
1) Βοηθάει, αλλά βαριέμαι.
2) ΔΓ/ΔΑ
3) Χρειάζομαι πολλά χρήματα και καλή παρέα για να πάω εκεί που θέλω... Προς το παρόν δύσκολο.
4) Της σχολής το διάβασμα είναι αρκετό. Δεν αντέχω να διαβάσω τίποτα άλλο.
5) Κάτι θα κάνουμε...
6) Κάτι θα κάνουμε...
7)***
8) Του χρόνου (μάλλον γερμανικά)
9) Με πολύ μέτρο τα κάνω.
10) Δε μου αρέσουν τα γλυκά. Τα λαχανικά <3 μου φτιάχνουν τη διάθεση!
***Εννοείς αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση ή καμία σχέση;
Ναι στην εξωτερική εμφάνιση :DQuote:
Originally Posted by Kallie
Δύσκολο αυτό. Η αλλαγή που θέλω να κάνω εδώ και χρόνια είναι να μακρύνω το μαλλί αλλά δυσκολεύομαι να με κρατήσω μακριά από το ψαλίδι. Ακούω φωνές να μου λένε ''Πως είσαι έτσι, πιάσε το ψαλίδι και κουρέψου'' :p Καθε φορά που τα κόβω νιώθω τέλεια. Οπότε τώρα τι να κάνω που έχω καταφέρει να τα μακρύνω αρκετά αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα τον στόχο μου; Nα τα ξανακόψω έτσι όπως μου αρέσουν (άρα να κάνω πάλι το ίδιο που κάνω εδώ και χρόνια) ή να κάνω υπομονή να φτάσουν εκεί που θέλω; (δε μου αρέσει καθόλου το μήκος τους τώρα)
Θα σου απαντήσω με ένα παράδειγμα. Ήθελα εδώ και καιρό να αφήσω γέννια. Έτσι και έκανα. Δε μου άρεσαν στην αρχή λόγω των κενών κλπ αλλά μετά απέκτησαν ένα ωραίο σχήμα.Quote:
Originally Posted by Kallie
Αν πραγματικά σου αρέσουν και θέλεις να τα κάνεις μακριά, κράτησε τα! Μην ακους τις φωνές, είσαι πιο δυνατή από αυτές :D
Καλησπέρα,και πόσο διάστημα περίπου σου πήρε για να ξεκινήσεις να νιώθεις καλύτερα χωρίς πολλά πισωγυρισματα;Quote:
Originally Posted by diamont
Έχω ξεκινήσει γυμναστική εδώ και 1,5 μήνα περίπου
Σχεδόν τρεις μήνες ψυχοθεραπεία
Ταξίδια φοβάμαι ακόμα να κάνω ???? έχουμε κανονίσει ένα τριήμερο μικρό σε νησί της Ελλάδας την 25η Μαρτίου βέβαια,δεν ξέρω αν μετράει.
Διάβασμα με ζορι.
Είμαι καλύτερα θα το έλεγα,αλλά μερικές μέρες ξυπνάω και είναι όλα δύσκολα,πολύ δύσκολα όμως και απελπίζομαι κάπως νομίζω...
Καλησπέρα. Περίπου ένα μήνα με αντικαταθλιπτικά και κάποιες πολύ σοβαρές αλλαγές στη ζωή μου. Κατά τα άλλα δεν είμαι πάντα και στα καλύτερα μου, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο :)Quote:
Originally Posted by Layla123
https://www.newsbeast.gr/health/arth...s-katathlipsis
Ξεχασες την θετικη σκεψη .......... και στο λινκ λεει οχι γλυκα .............ναι στην υγιεινη διατροφη λεει ....
τα αντικ/κα δεν με ωφελησαν καθολου ..........
μπραβω σου που το καταφερες! αξιζεις πολλους επενους αφου η καταθλιψη -ακομα και σε υπια μορφη να ειναι - θελει αγωνα ,αγωνα διαρκειας και δυστυχως δεν την ξεπερνας εαν δεν συμβαλεις και με την συνηδηση σου!Quote:
Originally Posted by diamont
Ειναι ατειο να λεμε οτι ξεπερνιετε μονο με τη γυμναστικη και με βιταμηνες! επανελλημενα εχει αποδηχτει οτι ο γιατρος και τα φαρμακα - μηλαμε για βαρια καταθλιψη και οχι μελαγχολεια - εχει αποδηχτει οτι χρειαζωντε και τα φαρμακα! και ο γιατρος!
τωρα ολοι εσεις εχετε καταθλιψη? γιατι εγω ουτε ταξιδια σκεφτομαι ουτε να διαβασω μπορω ουτε να δω φιλους και ουτε να σκεφτω για αλλαγες
Και εγώ έτσι ήμουν στην αρχή.. Αλλά μετά από πολλούς, δυστυχώς, πειραμματισμούς, κατέληξα στα σωστά φάρμακα και το σωστό γιατρό. Έτσι, έχω όρεξη για όλα αυτά.. Αν θέλεις βοήθεια, μπορώ να βοηθήσω :)Quote:
Originally Posted by mariakanavra67
Πως να βοηθησεις??...Ειναι το κατι δυσκολο ..δεν ξερω τι να κανωQuote:
Originally Posted by diamont
Χαιρομαι να διαβαζω τετοια θετικα ποστ .....μπραβο ...... κι εγω ολο πειραματισμους ειμαι , αρνουμαι να υποταχτω αμαχητι στην κτθλψη ........Quote:
Originally Posted by diamont
Από όσο έχω καταλάβει το παθαίνω κι εγώ αυτό ανά κάποια διαστήματα δεν ξέρω γιατίQuote:
Originally Posted by mariakanavra67
Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App
Βλεπω οτι αναφερεται συχνα η γυμναστικη ως τροπος θεραπειας της καταθλιψης. Ισχυει, αν εισαι απο το πρωι ως το βραδυ πανω σε ενα διαδρομο.
Τρεχω αρκετα χιλιομετρα εδω και 8 χρονια στην πλαζ μερα παρα μερα ή καθε 2 μερες, αναλογα με τον καιρο, που ειναι αρκετα hardcore γιατι η αμμος σε κουραζει. Νιωθω καλα για καμια ωρα αφου τελειωσω το τρεξιμο, απο κει και περα επιστρεφω παλι στη μιζερια.
Τα ταξιδια μου αρεσουν, αλλα δεν υπαρχουν χρηματα ουτε εχω καμια παρεα. Μου αρεσει να πηγαινω για ορειβασια στον ολυμπο το καλοκαιρι, αρκετα απαιτητικος οποτε συγκαταλεγεται στη "γυμναστικη". Φυση και εντονη αεροβικη ασκηση (δλδ η αναβαση) και νιωθω καλα οσο περπαταω στο δασος στο βουνο. Αλλα οταν γυρναω πισω, η καταθλιψη ειναι εκει και με περιμενει.
Οσον αφορα τις καινουργιες ασχολιες, θα συμφωνησω με αυτο. Δηλαδη για οσους μενουν πρωτευουσα ή συμπρωτευουσα, οπου υπαρχει ενα πληθος εθελοντικων προγραμματων για να ξεφυγετε απο τη συνηθισμενα. Για μενα που μενω επαρχια δεν υπαρχει ουσιαστικα τιποτα το ιδιαιτερο να κανω.
Η καταθλιψη ειναι ανημπορια, να σηκωθεις απο τον καναπε και το κρεβατι σου, να πας να κανεις πραγματα ή να υπαρχει κατι να δινει νοημα στη ζωη σου. Οποτε ολα αυτα ειναι καπως δυσκολα για καποιον που εχει μετριας εντασης καταθλιψη. Τρεξιμο παω μονο και μονο για να κουραζομαι να μπορω να κλεισω ματι το βραδυ. Παλια το εκανα γιατι μου αρεσε, jogging και ορειβασια ηταν οι 2 αγαπες της ζωης μου. Τωρα απλα τα κανω για να κουραζομαι, δεν εχω παθος πια για τιποτα.
Εκτος απο συνδιασμο καφε και ατμισματος, δεν βρηκα τιποτα αλλο να με "κινητοποιει" και να με βγαλει απο τη μαυριλα.
Πανου κορτιζονη και βιταμινεσ ειναι η θεραπεια
Εγω γενικά,περασα μία φοβία με τα φρούτα.Γιατι έλεγα ένα μήλο την ημέρα κάνει τον γιατρό πέρα.Η κακία μου.Ομολογω ότι πρέπει να εξαλειφθούν και οι παροιμίες γιατί,ετσι ο Α και Ω ο γιατρός,θα σου εξαλείφει της προϋπάρχον βάσεις όπου και αν στηρίζονται αυτές.Για να μου πει αθλήσου η σακαφλιόρο που δεν έχει κάνει πανω απο δύο χιλιόμετρα την ημέρα.Εγω από τρία χρόνων σε γυμναστήριο ήμουν.Μεταδίδουν την απέχθεια προς την άθληση.Οι ψυχοθεραπευμενοι.Να κοπιασω να επικοινωνησω με τον γιατρό.Σιγά την επίτευξη.Ειναι κερδοφορο;Quote:
Originally Posted by elis
Κίνητρο δεν υπάρχει.
Τα ταξίδια με βοηθούν κι εμένα πολύ. Στο εξωτερικό γίνομαι άλλος άνθρωπος, ειδικά όταν πηγαίνω σε χώρες με άλλη κουλτούρα και βλέπω ομορφιά κι έναν καινούριο κόσμο να ανοίγεται μπροστά μου. Όχι όμως Ευρώπες και βλακείες, σε άλλη ήπειρο (ασία, αφρική, που είναι και φθηνότερο το κόστος ζωής). Και μη μου πείτε πού θα βρείτε τα λεφτά: βρίσκονται όταν έχεις στόχο. Εγώ ας πούμε οδηγώ ένα πεζό 206 του 2001 και θα το οδηγώ όσο με πάει. Δεν είναι προτεραιότητά μου να αλλάξω αμάξι, αλλά να κάνω τουλάχιστον ένα μεγάλο ταξίδι το χρόνο. Άσε που τελευταία έχω ένα ακόμα πιο μεγαλεπήβολο σχέδιο...
Εξαρταται απο το ειδος και την συμπτωματολογια της καθε κτθλψης , το ποσο καιρο εχει κτθλψη , και την ιδιοσυγκρασια του ατομου , και την ηλικια , ενας μεγαλυτερος θα την παρει πιο ελαφρα , δεδομενου οτι εχει αντιμετωπισει κι αλλα προβληματα στην ζωη του ..........
εμενα δεν με ευχαριστει τιποτα , πληρης ανηδονια , αποφευγω επαφες με ανθρωπους , αλλα δεν νιωθω καμμια θλιψη .....
Quote:
Originally Posted by Bastet
Πολυ σωστο κι αυτο .....
Macgyver, μήπως τα αντικαταθλιπτικά τελικά σε βοηθούσαν και δεν έκανες καλά που τα έκοψες;
Κατ αρχην ευχαριστω για το ενδιαφερον ........... οσο ταπαιρνα , τα ιδια ημουν , δεν θα τα ξαναρχιζα αν ειχα δει καποιο αποτελεσμα ? δεν τακοψα απο αντιθεση στα φαρμακα αυτα ....... ενα 20-30% να μουδιναν , θα τα συνεχιζα .....Quote:
Originally Posted by Άλις
μεχρι κι ο γιατρος μου ( πηγαινω σαυτον 9 χρονια ) μουπε να τα κοψω , μπας και αρχισει κι αντιδρα μονος του ο οργανισμος .........
Αλις , μουβαλες ιδεες και σημερα ξαναρχισα το anafranil , το μονο ππου ειχε , αν ειχε , καποιο αποτελεσμα ........ εκμαυλιστρια !!!!!