Ξερει κανεις τη βιοχημική να το πω καλυτερα αιτία του αγχους η καποιο αρθρο για να με διαφωτίσει;;
Printable View
Ξερει κανεις τη βιοχημική να το πω καλυτερα αιτία του αγχους η καποιο αρθρο για να με διαφωτίσει;;
Τίποτα σίγουρο. Γιατί ρωτάς εσύ όμως;
Ετσι ροταω ρε φιλε για να ξερω κακο ειναι;;Quote:
Originally Posted by jim7
εικαζεται οτι η ελλειψη σεροτονινης και η ντοπαμινης ειναι αυτες που ευθυνονται για την βιοχημικη αιτια του αγχους, αλλα ο ειδικος το ειπε αναποδα το θεμα... δεν ειπε οτι το αγχος και η καταθλιψη δημιουργουν μειωμενες εκκρισεις σεροτονινης απο τον εγκεφαλο, αρα δεν ειναι αιτια η ελειψη σεροτονινης αλλα αποτελεσμα του αγχους.. υπερδοσολογια σε σεροτονινη και ντοπαμινη, δημιουργουν ψυχωσεις και σχιζοφρενεια.. δεν μπορει να μετρηθει και να προσδιοριοστει η επαρκης ποσοτητα που χρειαζεται στον εγκεφαλο για να εχουμε πνευματιλη και ψυχικη υγεια... εικαζεται οτι τα αντικαταθλιπτικα επεμβαινουν σε αυτες τις ουσιες, ενω δεν μπορει να αποδειχθει αυτο, οτι οντως επενεργουν εκει... το εικαζεται, με το ειναι γεγονος, εχει διαφορα οσο η μερα με την νυχτα, τοση διαφορα απο το ασπρο στο μαυρο.. αρα εν ολιγοις ολα αυτα ειναι αερολογιες και ο μηχανισμος δρασης των αντικαταθλιπτικων και ολων αυτων των ψυχοτροπων σκευασματων παραμενει αγνωστος.... η θεωρια της χημικης ανισορροπιας ειναι ατελης και αβασιμη.................................... ....
Ο γιατρός μου εμενα μια αιτια μου εχει πει το υπερευαισθητο σεροτονινεργικο σύστημα οφείλεται στις αγχώδεις διαταραχές και οχι τοσο της ντοπαμινης το GABA παιζει και αυτο βιοχημικά καποιο ρολο μενις;;Quote:
Originally Posted by menis_64
μηπως επρεπε να στο πει αναποδα? οτι το αγχος ευαισθητοποιει το σεριτονινεργικο συστημα και οχι οτι ενα ευαισθητοποιημενο συστημα προκαλει αγχος... αυτο σου λεω ειναι αποτελεσμα του αγχους και οχι αιτια!!!!!!!!!!!!!!!!! αρα δεν λυνεται ετσι η αιτια του αγχους μαγκα μου!!!Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Μην αρπάζεται φίλε. Διευκρινιστηκα ρωτάω για να καταλάβω τι ακριβώς θέλεις να σου πούμε . Δεν είναι απλό το θέμα. Απόδειξη ο διάλογος εδώ παραπάνω.Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Οκ εσυ ξερεις κατι πανω σε αυτο με ενδιαφέρει πολύQuote:
Originally Posted by jim7
Διπλό ποστ
Η αιτία του άγχους είναι φιλοσοφικό ζήτημα. Ερμηνείες δίνουν και οι γιατροι-χημικοι-βιολογοι-στατιστικολογοι-κοινωνιολογοι.
Η βιολογική αιτία του άγχους είναι λάθος σαν διατύπωση. Είναι σαν να λες η αστρονομική αιτία του σύμπαντος. Αιτία δεν υπάρχει, υπάρχουν διαδικασίες, δρόμοι βιοχημικοί κληρονομικοί και περιβαλλοντικοί που το ευνοούν.
Μπορείς να προκαλέσεις βιολογικές αλλαγές στους δρόμους του άγχους με διάφορους τρόπους εκτός από φάρμακα.η ψυχοθεραπεία πχ προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο χάρις στην ευπλασια των νευρώνων. (Νευροπλαστικοτητα)
του παιδιου του ειπανε για χημικες ανισορροπιες και διαφορα τοιουτα και τοιαυτα!!! ειμαι σιγουρος για αυτο μιλησε για βιολογιη αιτια, γαιτι περιμενε να ακουσει οτι η ελλιψη σεροτονινης οδηγει σε αγχος, αρα τι κανουμε? παιρνουμε σεροτονινη να γεμισουν οι αποθηκες μας... αυτο πουλανε οι ψυχιατροι, δεν πουλανε ολιστικη αντιμετωπιση του αγχους... και ο τροπος που το εριξες οτι ειναι ενα συνονθυλευμα παραγοντων, ηταν πολυ ωραιοςQuote:
Originally Posted by jim7
!!
Δεν θα σου μιλήσω για άρθρα θα σού πω την προσωπική μου γνώμη: Στην πορεία της ζωής σου ανακαλύπτεις πράγματα. Ο εθισμός της εξερεύνησης διογκώνεται όλο και περισσότερο. Αυτή είναι η φύση μας seek & destroy. Όσο περισσότερα πράγματα ανακαλύπτεις διαμορφώνεις μια νέα ιδιωτική πραγματικότητα για σένα , δηλαδή ένα Update της προηγούμενης και στη συνέχεια άλλο ένα Update μέχρι που φτάνεις στο εκατοστό-και βάλε- update. Εκεί όπου έχεις κατασκευάσει πια μια πολύ εξελιγμένη και ταυτόχρονα εύθραστη πραγματικότητα ολοδικιά σου που αποτελείται από "παρανοϊκές" λεπτομέρειες που μόνο εσύ αντιλαμβάνεσαι. Αυτές οι κβαντικές υπαρξιακές λεπτομέρειες -οι απόλυτα δικές σου- λοιπόν συγκρούονται και σταματούν να γίνονται αντιληπτές από τους άλλους γύρω σου. Μπροστά σε αυτή τη δυσκολία λοιπόν να μεταφέρεις αυτά τα ενδελεχή μηνύματά σου στους άλλους οι οποίοι δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν σε αυτό το πάρε-δώσε συνειρμών και κωδικών, στρέφεσαι όλο και πιο βαθειά στη δική σου ιδιωτική ''άβυσσο'' γιατί ξέρεις πως μόνο εκεί μέσα θα βρεις τη κατάλληλη θαλπωρή. Όμως το υπάρχον βάθος πάλι δε σού φτάνει.. Και θες να σκάψεις κι άλλο, να βρεις κι άλλα νοήματα κι ύστερα πλέγματα ολόκληρα σκέψης, από απληστία ίσως ή από τον εθισμό της εξερεύνησης που προείπα.. Και κάπου εκεί έρχεται η ύψιστη πνευματική ανάγκη: Να αποκολληθείς από ένα κλειστοφοβικό σώμα.. Και τα δευτερόλεπτα εκείνα της αποκόλλησης έρχεται η κρίση άγχους ξανά και ξανά. Εκείνη τη στιγμή που πας να πιάσεις το 'θείο' έρχεται το άγχος για να σε βάλει στη θέση του. Να σου ψιθυρίσει στο αυτί ότι 'πολλά ζητάς δικέ μου' δεν είσαι ακόμα έτοιμος για εκεί..Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Μιλάς για το υπαρξιακό άγχος, να συμπληρώσω ότι υπάρχει και το άγχος που έχει καθαρά βιολογική βάση.
Ακριβώς. Μιλάω για το υπαρξιακό άγχος. Το οποίο στη συνέχεια σωματοποιείται και γίνεται μέρος της βιολογίας.Quote:
Originally Posted by jim7
Ε πες τις αιτιες ρε φιλοςQuote:
Originally Posted by jim7
Ουτε γω το ξερω ........... ειναι μαλλον θεμα ιδιοσυγκρασιας , και οπτικης γωνιας , γιατι εγω δεν αγχωνομαι με τιποτα, ασχετως ηρεμιστικων .......αλλα ειμαι πολυ θετικος , απο το σχολειο ημουν ετσι ......τογραφαν οι καθηγητες στον ελεγχο μου ......
εχω τον εαυτο σαν τον σημαντικοτερο ανθρωπο στην ζωη μου , χωρις ναμαι παρτακιας .......ο πατερας μου , που δεν ιδρωνει ταυτακι του για τιποτα , , γι αυτο εχει φτασει τα 93 , κι ειναι υγιεστατος ,και αυθεντια στα κομπιουτερ ......βεβαια ειναι πετυχημενος αυτοδημιουργητος επιχειρηματις , και πηγε 24 ετων αφραγκος στο Καμερουν , για 6 χρονια , να βρει την τυχη του , τι να μασησει ο ανθρωπος ? οπως λενε κι Αμερικανοι πεζοναυτες , οσο περισσοτερο ιδρωσεις σε καιρο ειρηνης , τοσο λιγοτερο θα ματωσεις στον πολεμο ......
η νεα γενια , τα θελει ολα ευκολα , ετσι μαθανε ,.........με το παραμικρο πελαγωνουν ....
βιολογικα , ισως ναχει να κανει με δυσλειτουργια των υποδοχεων GABA , υπευθυνοι για την ηρεμια.............. ισως ομως ναναι αγνωστη η αιτια του αγχους , σαν την αιτια της κτθλψης .......... εκτος αν μιλαμε για παθολογικες καταστασεις , οπως η ΓΑΔ ........που θεραπευεται μαζι με ψυχοθεραπεια .............
σκεφτομαι επισης οτι ενας ανθρωπος με αυτοπεποιθηση , που ζει την ζωη του με το τροπο που θελει αυτος , και δεν εξαρταται απο την γνωμη των αλλων η αυτοεκτιμηση του , δεν μπορει ναναι αγχωδης , ................... αμα ηταν γνωστη η αιτια του αγχους , δεν θαχαμε για φαρμακο τις βενζοδιαζεπινες , που δρουν πυροσβεστικα , οχι με θεραπευτικο σχημα .......
οπως επισης εχει να κανει με τις ασυνειδητες εσωτερικες συγκρουσεις ( αυτο θεωρω πιθανοτερο ) ......... η φοβιες που αρνουμαστε να παραδεχτουμε .......
παντως πιστευω οτι η αιτια του αγχους να ειναι πολυπαραγοντικη........
μπιορει να λεω και μπουρδες ομως , το συνηθιζω ........
https://enallaktikidrasi.com/2019/03...mvainoun-pote/
Να και μια αλλη εξηγηση για την βιολογικη προελευση του αγχους , στο αρθρο , σαν δευτερευον θεμα .......
Μακ επαιρνα πολυ μεγαλες ποσότητες κλονοτριλ εως και 4mgτο βραδυ και παρολου που το κοβουμε σταδιακα έχει επειδεινωθει το αγχος μου αφορητα και το βράδυ με ποιανει μια φοβερή φοβια άνευ λογου και αιτιας μπορει να ναι στερητικο του κλονοτριλ λες;;Quote:
Originally Posted by Macgyver
Μενις στειλε μου λιγο μυνημα γτ δεν ξερω πως να σου στειλω μου συμβαινει κατι παρα πολυ σοβαρο και θελω την βοηθεια σου και την συμβουλη σουQuote:
Originally Posted by menis_64
Ολες οι βενζο εχουν στερητικο ,το κλονοτριλ δεν ανηκει σε αυτα , ειναι σχετικως παντα ευκολο , δεν ειναι σαν το παλιοζαναξ ναρκωτικο ........4 mg δεν ειναι πολλα .......μην παρεις ποτε ζαναξ ,λεω γω ......Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Το αγχος ειναι ασυνειδητες σκεψεις που οι ανθρωποι καταπιεζουν. Οχι οτι αν εισαι συνηδητοποιημενκς δεν εχειςαγχοςαλλα το αγχος σου ειναι πιο ελεγχομενο.
Οι κοινωνιες εχουν απαιτησεις παραγωγικοτητας, τα φαρμακα σκωτωνουν το αγχος, αυξανουν τη παραγωικοτητα. Το κοστος μικρο η κοινωνια χαρουμενη.
Φίλε Jim , οι απόψεις σου είναι λίγο παιδικές για 2019. Τουλάχιστον ο τρόπος που τις εκφράζεις γραπτώς. Για παράδειγμα τι σχέση έχει αν κάποιος είναι συνειδητοποιημένος με τις ασυνείδητες σκέψεις. Καμία σχέση δεν έχουν αυτές οι 2 λέξεις. Επίσης υπάρχουν αποδείξεις ότι σήμερα πολλοί άνθρωποι μέσω της παραγωγικότητάς τους στη δουλειά ξε-αγχώνονται ενώ άλλοι που τα ξύνουν όλοι μέρα χειροτερεύουν ολοένα και περισσότερο. Δεν υπάρχει καμία βάση στα λεγόμενά σου. Και κάτι άλλο τελευταίο: Στατιστικά οι απόψεις των ανθρώπων μέσα σε ΑΥΤΟ το Φόρουμ (80% και βάλε) συγκλίνουν στην 'προσωπική ενεργοποίηση'. Δεν έχω δει κάποιον μέχρι στιγμής να παραδέχεται ανοικτά ότι έχει λυθεί η εκάστοτε ψυχική διαταραχή του μόνο με φάρμακα. Ούτε κι απ 'την άλλη -από κάποιους άλλους- ότι τα φάρμακα δεν βοήθησαν ή ότι ήταν τελείως άχρηστα. Προφανώς για να μπαίνει κάποιος στη διαδικασία να πάρει χάπια τού συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό το οποίο δεν νικιέται εκείνη τη στιγμή με τις προσωπικές του δυνάμεις. Κι είναι ευχή που υπάρχουν αυτά τα φάρμακα. Τι κάνεις για παράδειγμα σε μια τρελή κρίση πανικού που είσαι στα πρόθυρα εγκεφαλικού?? Παίρνεις τη βενζοδιαζεπίνη σου..Και τι κάνεις αντίστοιχα όταν έχεις μια βαρετή μέρα και κοπανάς τους τοίχους? Δεν παίρνεις τη βενζοδιαζείνη σου εκεί, γιατί εκεί είσαι ανώμαλος. Σηκώνεσαι και ξεκινάς να κάνεις κάτι δημιουργικό ή κάτι αθλητικό. Άρα η λύση βρίσκεται στη μίξη..Quote:
Originally Posted by jim7
Μιλάς από προσωπική εμπειρία;Quote:
Originally Posted by Shotheshit80'
Γιατί εγώ νομίζω ότι είναι λάθος να προσπαθήσει κανείς να αντιμετωπίσει την κρίση πανικού με φάρμακα.!!!!
Αυτό με υπογραφή!!!!
Νομίζει ότι ακολουθεί τον εύκολο δρόμο !!!
Ότι κάνει οικονομία χρόνου και λύνει στα γρήγορα το θέμα του και επιστρέφει στην δουλειά και την οικογένειά του!!!
Στο μέλλον θα δει πόσο λάθος κάνει!!!
Δεν λέω γενικά μην παίρνετε φάρμακα.!!!
Αντιθέτως τα θεωρώ απαραίτητο βοήθημα στις μανιες, στις αυτοκτονικές κατάθλιψεις κτλ κτλ!!!
ΟΧΙ σε αγχωτικές και καταναγκαστικες νευρωσεις!! Με τίποτε όμως διότι η ζημιά είναι μεγαλύτερη. Άποψη μου είναι και αν γενικευσα λάθος μου.
Παιδικά τα γράφω όταν βιάζομαι, ζητώ συγγνώμη αλλά μην κολλάς εκεί.
Να μου απαντήσεις όμως αν έχεις προσωπική εμπειρία.
Θέλεις για να συνεχίσουμε την κουβέντα; Στα παραδείγματα σου δεν διαφωνώ, αλλιμονο.
Μακ στειλε μου λιγο μυνημα να τα πουμε γιατι εγω δεν ξερω πωςQuote:
Originally Posted by Macgyver
Βλέπω δυναμική επιστροφή, από Jim , βλέπω Jimara τώρα , έτσι μπράβο. Εννοείται θέλω. Λοιπόν: Γενικά συμφωνώ πως το πράμα με τα φάρμακα κατά κάποιο τρόπο δεν έχει γυρισμό. Αυτό είναι το σιωπηλό 'ομερτά' μας σε εμάς τους καταθλιπτικούς. Δε λέω ότι δεν κόβονται καθόλου. Αλλά ρε παιδί μου το ξέρεις ότι θα τραβήξεις οδύσσεια, μαθαίνεις να ζεις με αυτή τη βαριά πανοπλία. Ότι δηλαδή θα ξανακάνεις θεραπεία ακόμα κι αν κόψεις για 5 χρόνια πχ. Το τέρας αναζωπυρώνεται απλώς λίγο πιο αποδυναμωμένο. Ναι έχω προσωπική εμπειρία με κρίσεις πανικού βαθμολογίας 9/10 κ' 10/10. Χανόταν τελείως ο έλεγχος κι εκεί δόξα τω θεώ έκανα το Kick off μου με εσιταλοπράμη και ζάναξ. Πήγε πολύ καλά κατά τη διάρκεια. Μη σού πω τέλεια. Απλώς πάντα υπάρχει υποτροπή στη διακοπή μήνα με τον μήνα και κατ'επέκταση κάποιες κρίσεις πανικού που δυστυχώς ξαναβίωσα μετά από πολύ καιρό -αποδυναμωμένες μεν- αλλά δυνατές γύρω στο 7αράκι/ 10. Αυτή η αίσθηση πραγματικά δεν παλεύεται. Και ξεκινάει κάποιες μέρες πριν βαθμιαία. Δηλαδή μπορώ στο περίπου να προβλέψω πότε έρχεται η κρίση. Να σημειώσω ότι έχω κάνει τρομερή προσωπική προσπάθεια κι έχει διορθωθεί ένα τεράστιο κομμάτι του προβλήματος. Καμία σχέση με το πώς ξεκίνησα. Αλλά το 'μωσαϊκό' φέτος χρειάζεται ένα 3ο 'σφουγγγάρισμα' για να γυαλίσει καλύτερα..Quote:
Originally Posted by jim7
Φιλε μου εισαι τηχερος αυτο σου λεω μονον. Κανενας δεν πεθανε απο κριση πανικου ουτε εγκεφαλικο προκειται να παθει. Σε παραλυει μεν αλλα ελεγχεται ειτε με φαρμακα ειται με δουλεια με θεραπευτη. Και στην τελικη ειναι κατι που περναει. Η καταθλιψη δεν ειναι ετσι, σε κανει πολλες φορες να χανεις μηνες και χρονια απο τη ζωη σου χωρις να ζητας βοηθεια . Η πιο ΥΠΟΥΛΗ ασθενεια ειναι. Και τα φαρμακα ουσιαστικα σε αυτο πανω δεν λειτουργούν καθολου η μαλλον μακροπρόθεσμα λειτουργουν αναποδα, σε απομακρυνουν απο την συνειδητοποίηση του προβληματος, απλα μουδιαζουν το μυαλο να μην σκευτεται την αυτοκτονια.
Αυτοκτονικές τάσεις όχι δεν είχα ποτέ. Δεν με έχει προβληματίσει καθόλου το συγκεκριμένο. Έχεις κάνει τέτοιες σκέψεις? Αυτό είναι σοβαρόQuote:
Originally Posted by jim7