ερωτας της ζωης και χωρισμος

βρηκα λοιπον πως κανω νεο θεμα. θα θελα να με βοηθησετε με συμβουλες και εμπειριες να μου πειτε αν σας εχει τυχει κατι τετοιο. ειμαι η λενα και απο το δημοτικο ισως και πιο νωρις μου αρεσουν οι γυναικες δηλαδη τοτε το καταλαβα. βεβαια ερωτευτηκα δυο αντρες που δεν ειχα ανταποκριση μετα προσπαθησα να κανω σχεση με καποιον απλα για το σεξ αλλα δεν μου αρεσε τιποτα. οι σχεσεις που εκανα με γυναικες ηταν αυτο ηθελα. και απο τοτε που εκανα σχεσεις με γυναικες δεν ξανα σκεφτηκα αντρα δηλαδη κατεληξα στο τι μου αρεσει τελικα. η τελευταια μου σχεση πιστευω ειναι ο ερωτας της ζωης μου. με χωρισε για δικους της λογους δεν θα ηθελα να πω για να μην εκθεσω κανεναν. αλλα λογοι που δεν χωριζεις κατι τελειο. τελος παντων θελω να μου πειτε αν σας εχει τυχει να γνωρισετε τετοιον ερωτα να τον ζησετε και να σας χωρισει. και πως το αντιμετωπισατε. νιωθω τεραστιο πονο. το ξερω δεν θα υπαρξει αλλη. πως προχωρησατε παρακατω; τον σκεφτεστε ακομα; ακομα και αν ειστε με καποιο αλλο ταιρι; εχετε κρατησει επικοινωνια; αν μπορειτε να δωσετε συμβουλες η να πειτε την δικη σας εμπειρια ισως να με βοηθουσε γιατι πραγματικα ειμαι πολυ χαλια και μονο χειροτερευω οσο περναει ο καιρος.

Ο ερωτας με ερωτα περνάει.. οσο κυνικό και αν ακούγεται.... απλα πρεπει να κάνεις ολο το απαραίτητο ταξίδι της θλίψης του οδυρμου του θυμου και οτι αλλο συνέπαγεται η ληξη της σχέσης σας, και οταν θα ξαναβρεθείς απελευθερωμένη απο αυτά τα κακά συναισθήματα θα ξαναερωτευτείς ισως και πιο δυνατά.
Αν νιώθεις ιδίως οτι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επανασύνδεσης, τοτε απλα καθε μέρα προσπάθησε να απασχολείς το μυαλό σου με δραστηριοτητες δουλειές φιλους γενικά προσπάθησε να μην σκέφτεσαι οτι ήρθε το τέλος του κόσμου.

Το χειροτερο δε που καταλαβαίνω οσο μεγαλώνω ειναι οτι οι μεγαλύτεροι ερωτες ειναι οι ερωτες χωρίς ανταποκριση (ή οχι με την ίδια ανταποκριση). Αυτο το αισθημα του ανεκπλήρωτου μας κάνει πάρα πολύ αδυναμους..

Quote:

---

Originally Posted by kobo

Ο ερωτας με ερωτα περνάει.. οσο κυνικό και αν ακούγεται.... απλα πρεπει να κάνεις ολο το απαραίτητο ταξίδι της θλίψης του οδυρμου του θυμου και οτι αλλο συνέπαγεται η ληξη της σχέσης σας, και οταν θα ξαναβρεθείς απελευθερωμένη απο αυτά τα κακά συναισθήματα θα ξαναερωτευτείς ισως και πιο δυνατά.
Αν νιώθεις ιδίως οτι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επανασύνδεσης, τοτε απλα καθε μέρα προσπάθησε να απασχολείς το μυαλό σου με δραστηριοτητες δουλειές φιλους γενικά προσπάθησε να μην σκέφτεσαι οτι ήρθε το τέλος του κόσμου.

Το χειροτερο δε που καταλαβαίνω οσο μεγαλώνω ειναι οτι οι μεγαλύτεροι ερωτες ειναι οι ερωτες χωρίς ανταποκριση (ή οχι με την ίδια ανταποκριση). Αυτο το αισθημα του ανεκπλήρωτου μας κάνει πάρα πολύ αδυναμους..

---

σε ευχαριστω. προσπαθησα να κανω νεες γνωριμιες αλλα δεν μου βγηκε τιποτα παραπανω ουτε σε φιλια γενικα ουτε σε επικοινωνια. δεν μπορω να με φανταστω με αλλον ανθρωπο. βλεπω μονο οτι με τον καιρο γινονται ολο και χειροτερα ολα. δεν βλεπω τον πονο να απαλυνει. στη δουλεια ακομα καλα αλλα φοβαμαι μην με πιασει και εκει και αρχισω τα λαθη και με απολυσουν. και σκεφτομαι οτι δεν με ενδιαφερει τιποτα αν δεν ειναι διπλα μου αν δεν ειμαστε μαζι. δεν χαιρομαι. εχω να γελασω απο τοτε που χωρισαμε. δεν βρισκω ενδιαφεροντα πουθενα και σε κανεναν ανθρωπο. γενικα ετσι νιωθω.

Γεια σου Θλιμμένα Μάτια!!
Συμπάσχω και στενοχωριέμαι με αυτό που σου συνέβη, γνώρισα κι εγώ τον μεγάλο έρωτα μια φορά στη ζωή μου και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα, 40 χρόνια αργότερα!!

Ήταν το τέλειο!! Πάντα τις επόμενες σχέσεις μου τις σύγκρινα με εκείνη και δεν κατάφερα να κρατήσω σχέση για πολύ.

Δεν ξέρω πώς θεραπεύεται, εγώ δεν έχω θεραπευτεί. Να ευχαριστείς την τύχη σου που σου χάρισε αυτή την τέλεια εμπειρία!!

Όπως λέει και το τραγούδι, "αν αγαπάς άστους ελεύθερους"

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Γεια σου Θλιμμένα Μάτια!!
Συμπάσχω και στενοχωριέμαι με αυτό που σου συνέβη, γνώρισα κι εγώ τον μεγάλο έρωτα μια φορά στη ζωή μου και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα, 40 χρόνια αργότερα!!

Ήταν το τέλειο!! Πάντα τις επόμενες σχέσεις μου τις σύγκρινα με εκείνη και δεν κατάφερα να κρατήσω σχέση για πολύ.

Δεν ξέρω πώς θεραπεύεται, εγώ δεν έχω θεραπευτεί. Να ευχαριστείς την τύχη σου που σου χάρισε αυτή την τέλεια εμπειρία!!

Όπως λέει και το τραγούδι, "αν αγαπάς άστους ελεύθερους"

---

σε ευχαριστω. ακριβως ετσι θα ειμαι και εγω το πιστευω. δεν θα την ξεπερασω ποτε να κανω το επομενο βημα αλλα και καποια στιγμη αν μετα απο χρονια προσπαθησω να κανω εστω μια σχεση σιγουρα θα συγκρινω και ποτε δεν θα φτασει αυτα που εζησα μαζι της. και εννοειται εκανα αυτο που ηθελε γιατι την αγαπαω απειρα και θελω μονο να ειναι ευτυχισμενη και ας μην ειμαστε και μαζι και ας ποναω μεχρι θανατου. και θεωρω αυτος ο πονος δεν θα ηρεμησει εστω και λιγο ποτε. της εχω πει να θυμαται οτι εκανε εναν ανθρωπο να ζησει μαζι της ολα τα χαρουμενα και ευτυχισμενα αισθηματα που μπορει να νιωσει καποιος. αλλα ο πονος χωρια της δεν θα περασει. θα πρεπει να το παρω αποφασει οτι θα ειμαι ετσι μακρια της.

Γεια σου ! Εγω αν δεις το θεμα μου με χωρισαν οι γονεις απο την τελεια σχεση ..ημουν 100% ευτιχισμενη ..με τον πιο ομορφο χαρουμενο και καλο αντρα που εχω γνωρισει..ολοι οι αλλοι δεν ηταν τιποτε μπροστα του και θελαν μονο σεξ ...τουλαχιστον εσυ μπορεις να την ξεπερασεις γιατι ηταν αποφαση της ..μπορεις να εχεις καποια αρνητικα αισθηματα ..εγω τιποτε την τελευταια μερα μ αγκαλιαζε συνεχεια και μου ελεγε για το που θα παμε εκδρομες ...καναμε ονειρα και πισω απ την πλατη μου μου σκαβαν τον λακο..

Quote:

---

Originally Posted by ντολορ

Γεια σου ! Εγω αν δεις το θεμα μου με χωρισαν οι γονεις απο την τελεια σχεση ..ημουν 100% ευτιχισμενη ..με τον πιο ομορφο χαρουμενο και καλο αντρα που εχω γνωρισει..ολοι οι αλλοι δεν ηταν τιποτε μπροστα του και θελαν μονο σεξ ...τουλαχιστον εσυ μπορεις να την ξεπερασεις γιατι ηταν αποφαση της ..μπορεις να εχεις καποια αρνητικα αισθηματα ..εγω τιποτε την τελευταια μερα μ αγκαλιαζε συνεχεια και μου ελεγε για το που θα παμε εκδρομες ...καναμε ονειρα και πισω απ την πλατη μου μου σκαβαν τον λακο..

---

δεν ηταν μονο αποφαση δικη της δηλαδη πιστευω επαιξαν ρολο πολλοι απο το γυρω περιβαλλον της. και ναι δεν θα ξεχασω την τελευταια φορα που χαιρετιστηκαμε να παμε στα σπιτια μας και ηταν ολα τοσο ωραια τοσο ομορφα τοσο ηρεμα και μετα απο λιγες μερες μου ειπε οσα σκεφτεται και ζητησε να χωρισουμε. και αυτο το σκεφτομαι και με ποναει λες και με καρφωνουν μαχαιρια χιλια σε ολο το σωμα.

Νομίζω θα σας το χαλάσω λίγο....
Καταρχάς δεν υπάρχει τέλεια σχέση. Υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται και αν είναι τυχεροί αυτό τους συμβαίνει αμοιβαία.
Όταν συμβεί λοιπόν για κάποιο διάστημα όλα "μοιάζουν" τέλεια. Προφανώς στην σχέση που περιγράφεις αυτό δεν ήταν αμοιβαίο γιατί μόνο εσύ έβλεπες την σχέση σας τέλεια. Αν την έβλεπε και η άλλη έτσι, δεν θα σε χώριζε.

Καμιά φορά η άνθρωποι έχουμε την τάση να εξιδανικεύουμε καταστάσεις και ανθρώπους, ειδικά όταν ένας χωρισμός είναι πολύ πρόσφατος, συνήθως μας περνάει με τον καιρό όταν ηρεμούμε και αρχίζουμε να βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ας πούμε μου κάνει εντύπωση που λες οτι ήταν η τέλεια σχέση και ξαφνικά ήρθε και σε χώρισε. Δεν γίνονται έτσι απλά αυτά. Αν σε χώρισε γιατί την ενοχλούσαν διάφορα σε σένα, τότε πώς ήταν τέλεια μαζί σου πριν τον χωρισμό; Αν το παίζε ότι ολα είναι οκ ενώ δεν ήταν, πάλι δεν ήταν τέλεια η σχέση γιατί σημαίνει πως υποκρινόταν. Αν βρήκε μια ασήμαντη αφορμή για να χωρίσει, τότε σημαίνει πως δεν ήταν αρκετά σημαντική αυτή η σχέση για εκείνη. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν μπορεί να ήταν τέλεια έτσι όπως την περιγράφεις.

Πόσος καιρός είναι που χώρισες; Είναι πολύ φυσιολογικό να πονάς και επίσης το να σου φαίνεται πως χειροτερεύει μέρα με την μέρα. Ισως χειροτερεύει γιατί αρχίζεις και το συνειδητοποιείς, γίνεται κάτι τετελεσμένο με τον καιρό κι αυτό φυσικά πονάει. Θα περάσει όμως. Όλα περνάνε. Και θα ξαναερωτευτείς και πάλι θα σου φαίνεται πως ζεις το τέλειο... έτσι είναι ο έρωτας. Πάρε τον χρόνο σου και δούλεψε με τον εαυτό σου να δεις πώς θα βγεις κερδισμένη από αυτή την ιστορία, τι λάθη έκανες, τι παραλείψεις, τι μπορείς να μάθεις καινούργιο. Τότε ο χωρισμός δεν θα έχει πάει στράφι.

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Γεια σου Θλιμμένα Μάτια!!
Συμπάσχω και στενοχωριέμαι με αυτό που σου συνέβη, γνώρισα κι εγώ τον μεγάλο έρωτα μια φορά στη ζωή μου και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα, 40 χρόνια αργότερα!!

Ήταν το τέλειο!! Πάντα τις επόμενες σχέσεις μου τις σύγκρινα με εκείνη και δεν κατάφερα να κρατήσω σχέση για πολύ.

Δεν ξέρω πώς θεραπεύεται, εγώ δεν έχω θεραπευτεί. Να ευχαριστείς την τύχη σου που σου χάρισε αυτή την τέλεια εμπειρία!!

Όπως λέει και το τραγούδι, "αν αγαπάς άστους ελεύθερους"

---

40 χρόνια?μιλάς σοβαρά πρέπει να είναι μεγαλο βασανο αυτό. Thlimenamatia και εγώ έχω νιώσει κάτι παρόμοιο. Με τον καιρο θα το ξεπερασεις όλα είναι θέμα χρόνου

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Νομίζω θα σας το χαλάσω λίγο....
Καταρχάς δεν υπάρχει τέλεια σχέση. Υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται και αν είναι τυχεροί αυτό τους συμβαίνει αμοιβαία.
Όταν συμβεί λοιπόν για κάποιο διάστημα όλα "μοιάζουν" τέλεια. Προφανώς στην σχέση που περιγράφεις αυτό δεν ήταν αμοιβαίο γιατί μόνο εσύ έβλεπες την σχέση σας τέλεια. Αν την έβλεπε και η άλλη έτσι, δεν θα σε χώριζε.

Καμιά φορά η άνθρωποι έχουμε την τάση να εξιδανικεύουμε καταστάσεις και ανθρώπους, ειδικά όταν ένας χωρισμός είναι πολύ πρόσφατος, συνήθως μας περνάει με τον καιρό όταν ηρεμούμε και αρχίζουμε να βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ας πούμε μου κάνει εντύπωση που λες οτι ήταν η τέλεια σχέση και ξαφνικά ήρθε και σε χώρισε. Δεν γίνονται έτσι απλά αυτά. Αν σε χώρισε γιατί την ενοχλούσαν διάφορα σε σένα, τότε πώς ήταν τέλεια μαζί σου πριν τον χωρισμό; Αν το παίζε ότι ολα είναι οκ ενώ δεν ήταν, πάλι δεν ήταν τέλεια η σχέση γιατί σημαίνει πως υποκρινόταν. Αν βρήκε μια ασήμαντη αφορμή για να χωρίσει, τότε σημαίνει πως δεν ήταν αρκετά σημαντική αυτή η σχέση για εκείνη. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν μπορεί να ήταν τέλεια έτσι όπως την περιγράφεις.

Πόσος καιρός είναι που χώρισες; Είναι πολύ φυσιολογικό να πονάς και επίσης το να σου φαίνεται πως χειροτερεύει μέρα με την μέρα. Ισως χειροτερεύει γιατί αρχίζεις και το συνειδητοποιείς, γίνεται κάτι τετελεσμένο με τον καιρό κι αυτό φυσικά πονάει. Θα περάσει όμως. Όλα περνάνε. Και θα ξαναερωτευτείς και πάλι θα σου φαίνεται πως ζεις το τέλειο... έτσι είναι ο έρωτας. Πάρε τον χρόνο σου και δούλεψε με τον εαυτό σου να δεις πώς θα βγεις κερδισμένη από αυτή την ιστορία, τι λάθη έκανες, τι παραλείψεις, τι μπορείς να μάθεις καινούργιο. Τότε ο χωρισμός δεν θα έχει πάει στράφι.

---

ειμασταν σχεδον 4 χρονια μαζι και εχει απο τον οκτωβριο που χωρισαμε. με χωρισε για δικους της λογους τους καταλαβαινω αλλα οταν εισαι σε μια σχεση και περνας τελεια(ναι υπαρχει το τελειο το εζησα το ξερω) και νιωθουν και οι δυο το ιδιο τοτε δεν ξερω πως να το αντιληφθω ολο αυτο. να λεει οτι μ αγαπαει και οτι θα ηθελε να ζησουμε πιο πολλα πραγματα ακομα μαζι αλλα τωρα δεν γινεται για αυτην να συνεχισει η σχεση αυτη. καπως ετσι ειναι τα πραματα.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

ειμασταν σχεδον 4 χρονια μαζι και εχει απο τον οκτωβριο που χωρισαμε. με χωρισε για δικους της λογους τους καταλαβαινω αλλα οταν εισαι σε μια σχεση και περνας τελεια(ναι υπαρχει το τελειο το εζησα το ξερω) και νιωθουν και οι δυο το ιδιο τοτε δεν ξερω πως να το αντιληφθω ολο αυτο. να λεει οτι μ αγαπαει και οτι θα ηθελε να ζησουμε πιο πολλα πραγματα ακομα μαζι αλλα τωρα δεν γινεται για αυτην να συνεχισει η σχεση αυτη. καπως ετσι ειναι τα πραματα.

---

Μα σε πιστεύω οτι το ένιωθες τέλειο, αυτό σου λέω. Όταν είσαι ερωτευμένος ως τέλειο το νιώθεις.
Απλά δεν ήταν και για την άλλη πλευρά το ίδιο, αυτό λέω. Αν ήταν και για εκείνη τέλειο δεν θα σε χώριζε όποιος λόγος και να υπήρχε.

Εντάξει πολύ πρόσφατο δεν είναι, αλλά ήσασταν και καιρό μαζί, είναι λογικό να νιώθεις ακόμα έτσι. Προσπάθησε να πάρεις τις αποστάσεις σου από το θέμα και να αρχίζεις να το εκλογικεύεις σιγά σιγά.

Πολύ άσχημο αυτό που συνέβη, θα ήταν και είναι μεγάλο χτύπημα αυτό. Εύχομαι μέσα στους λόγους της που επέλεξε να σε αφήσει να μην ήταν κοινωνικοί διότι αυτό πονάει ακόμα περισσότερο. Ο χρόνος πέρα από το ότι θα απαλύνει τις πληγές και τον πόνο θα σε κάνει να δεις την αλήθεια. Η πρώτη μου σχέση ήταν κάπως έτσι (γενικά οι πρώτες σχέσεις είναι πάντα έτσι) ήταν ο ένας και μοναδικός για μένα, ένιωθα ότι δεν θα υπήρχε άλλος, ότι θα γεράσουμε μαζί και όλα τα κλισέ τα είχα σκεφτεί με αυτόν στο μυαλό μου. Όλα κυλούσαν τέλεια κατά την γνώμη μου μέχρι που γύρισε σε μία μέρα και με είπε πως δεν με θέλει, δεν τον γεμίζω και τα σχετικά. Ήταν τεράστιο χτύπημα για μένα. 1 χρόνο ήμασταν μαζί και 1 χρόνο με πήρε να τον ξεπεράσω (ήμουν και 20 τότε η υπερβολή ήταν στο αίμα μου). Αυτό που άλλαξε μετά από ένα χρόνο είναι ότι είχα φιλτράρει τι υπήρχε μεταξύ μας, τα λάθη που έκανα, οι καταστάσεις που δεν ευνοούσαν την σχέση μας κι έτσι τον κατάλαβα, βγήκα πιο δυνατός και έμαθα πολύ καλά τι έχω μέσα μου αλλά και τι θέλω. Μήπως μέσα στους λόγους της έβλεπε κάποια αρνητικά στοιχεία πάνω σου, που δεν έδωσες την σημασία που ήθελε να δώσεις; Προσπάθησε να βγεις πιο δυνατή από αυτή την σχέση, φιλτράρισε κάποιες καταστάσεις κατάλαβε καλύτερα τον εαυτό σου και δικαιολόγησέ την, συγχώρεσε την. Το τελευταίο βήμα για να πας παρακάτω είναι πάντα η συγχώρεση.

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

Πολύ άσχημο αυτό που συνέβη, θα ήταν και είναι μεγάλο χτύπημα αυτό. Εύχομαι μέσα στους λόγους της που επέλεξε να σε αφήσει να μην ήταν κοινωνικοί διότι αυτό πονάει ακόμα περισσότερο. Ο χρόνος πέρα από το ότι θα απαλύνει τις πληγές και τον πόνο θα σε κάνει να δεις την αλήθεια. Η πρώτη μου σχέση ήταν κάπως έτσι (γενικά οι πρώτες σχέσεις είναι πάντα έτσι) ήταν ο ένας και μοναδικός για μένα, ένιωθα ότι δεν θα υπήρχε άλλος, ότι θα γεράσουμε μαζί και όλα τα κλισέ τα είχα σκεφτεί με αυτόν στο μυαλό μου. Όλα κυλούσαν τέλεια κατά την γνώμη μου μέχρι που γύρισε σε μία μέρα και με είπε πως δεν με θέλει, δεν τον γεμίζω και τα σχετικά. Ήταν τεράστιο χτύπημα για μένα. 1 χρόνο ήμασταν μαζί και 1 χρόνο με πήρε να τον ξεπεράσω (ήμουν και 20 τότε η υπερβολή ήταν στο αίμα μου). Αυτό που άλλαξε μετά από ένα χρόνο είναι ότι είχα φιλτράρει τι υπήρχε μεταξύ μας, τα λάθη που έκανα, οι καταστάσεις που δεν ευνοούσαν την σχέση μας κι έτσι τον κατάλαβα, βγήκα πιο δυνατός και έμαθα πολύ καλά τι έχω μέσα μου αλλά και τι θέλω. Μήπως μέσα στους λόγους της έβλεπε κάποια αρνητικά στοιχεία πάνω σου, που δεν έδωσες την σημασία που ήθελε να δώσεις; Προσπάθησε να βγεις πιο δυνατή από αυτή την σχέση, φιλτράρισε κάποιες καταστάσεις κατάλαβε καλύτερα τον εαυτό σου και δικαιολόγησέ την, συγχώρεσε την. Το τελευταίο βήμα για να πας παρακάτω είναι πάντα η συγχώρεση.

---

σε ευχαριστω παρα πολυ. να ξερετε ολοι σα να νιωθω μια ανακουφιση που δεν ειμαι η μονη που το περναει. οτι ηθελε και οτι μπορουσα το ειχε και την ρωτησα αν εχω κανει κατι κακο η καποιο λαθος και ξεκαθαρισε οτι μονο εγω δεν φταιω σε τιποτα. ειναι καθαρα δικες της αποφασεις.
και φυσικα την εχω δικαιολογησει και δε νομιζω κατι να μου εκανε για να την συγχωρησω ισα ισα με εκανε να νιωσω παλι οτι εχω ζωη απλα με το που με χωρισε και κατι τοσο ομορφο αυτο με σκοτωνει. δεν ξερω για τον χρονο αλλα με ποναει καθε μερα πιο πολυ.

τι εννοείς όταν λες ότι ήταν δικές της αποφάσεις; ότι είδε τον μελλοντικό εαυτό της και δεν υπήρχες μέσα στην εικόνα άρα και πήρε έτσι την απόφαση;

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

τι εννοείς όταν λες ότι ήταν δικές της αποφάσεις; ότι είδε τον μελλοντικό εαυτό της και δεν υπήρχες μέσα στην εικόνα άρα και πήρε έτσι την απόφαση;

---

ισως και να το θελει μου ειπε αυτο στο μελλον αλλα σκεφτεται πως να το εξηγησω παραδοσιακα να μην εκτεθει στο περιβαλλον της και τετοια καταλαβαινεις. κυριως τετοιοι λογοι.

Αυτό ακριβώς εννοούσα κοινωνικούς λόγους και το κάνει ακόμα πιο άσχημο.... Είσαι σίγουρη πως εξαντλησες όλα τα περιθώρια να την κρατήσεις;;; Σε τέτοια "προβλήματα" λύσεις υπάρχουν.... Θέληση και αγάπη να υπάρχει, πράγματα που με βάση τα όσα έχεις πει καραέχετε

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

Αυτό ακριβώς εννοούσα κοινωνικούς λόγους και το κάνει ακόμα πιο άσχημο.... Είσαι σίγουρη πως εξαντλησες όλα τα περιθώρια να την κρατήσεις;;; Σε τέτοια "προβλήματα" λύσεις υπάρχουν.... Θέληση και αγάπη να υπάρχει, πράγματα που με βάση τα όσα έχεις πει καραέχετε

---

αυτο λεω οτι εχει κανει τις επιλογες της. δηλαδη επελεξε εκεινα ολα και οχι την σχεση μας. φυσικα και το σεβομαι αυτο γιατι την αγαπαω παρα πολυ.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

αλλα ο πονος χωρια της δεν θα περασει. θα πρεπει να το παρω αποφασει οτι θα ειμαι ετσι μακρια της.

---

Δεν αποκλείεται να γίνει κι έτσι. Δε θα ήταν η πρώτη φορά. Ο τρόπος που εκφράζεσαι για το θέμα προϊδεάζει ότι το συναίσθημα αρχίζει να στοιχειώνει μέσα σου. Πάντως με το χρόνο ο πόνος μπορεί να μετριαστεί ή να μετουσιωθεί.

Όπως και να χει, επέλεξε έναν δρόμο που μακάρι να της βγει σε καλό. Κι εσύ τώρα με την σειρά σου θα πρέπει να τραβήξεις και τον δικό σου δρόμο, τον δρόμο της ελευθερίας. 4 χρόνια όμως, πως αντέξατε "κρυμμένες", μεγάλο ζόρι κιαυτό, δηλαδή από ένα σημείο και μετά, δεν το καταλάβαινες ότι θα έχει αυτή την κατάληξη; Μήπως αυτό είναι κάτι που πρέπει να φιλτράρεις; Όπως και να χει, επέλεξε έναν δρόμο που μακάρι να της βγει σε καλό. Κι εσύ τώρα με την σειρά σου θα πρέπει να τραβήξεις και τον δικό σου, τον δρόμο της ελευθερίας. Θα αργήσει πολύ να έρθει αυτή η στιγμή, αλλά θα έρθει και τότε πρόσεχε μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη.

Quote:

---

Originally Posted by Δημήτρης23

Όπως και να χει, επέλεξε έναν δρόμο που μακάρι να της βγει σε καλό. Κι εσύ τώρα με την σειρά σου θα πρέπει να τραβήξεις και τον δικό σου δρόμο, τον δρόμο της ελευθερίας. 4 χρόνια όμως, πως αντέξατε "κρυμμένες", μεγάλο ζόρι κιαυτό, δηλαδή από ένα σημείο και μετά, δεν το καταλάβαινες ότι θα έχει αυτή την κατάληξη; Μήπως αυτό είναι κάτι που πρέπει να φιλτράρεις; Όπως και να χει, επέλεξε έναν δρόμο που μακάρι να της βγει σε καλό. Κι εσύ τώρα με την σειρά σου θα πρέπει να τραβήξεις και τον δικό σου, τον δρόμο της ελευθερίας. Θα αργήσει πολύ να έρθει αυτή η στιγμή, αλλά θα έρθει και τότε πρόσεχε μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη.

---

δεν ειμαι ανθρωπος να προκαλω και ουτε θα το κανω ποτε. ηξερα οτι καποια στιγμβ θα συμβει αλλα οχι συντομα. τελος παντων. ισως επεσε εξω σε ολα και καλα να παθω που εφαγα τα μουτρα μου. εγω φταιω και κανεις αλλος. δεν θα καταλαβω ποτε γιατι να χαλασει αυτη την ομορφη σχεση αλλα δικαιωμα της να κανει οτι η ιδια θελει. φυσικα και δεν θα μοορεσω να την ξεπερασω. ουτε θα κανω αλλη σχεση φλερτ περιπετεια κλπ με κανεναν ανθρωπο αλλον γιατι με γνωριζω καλα και δεν θα μπορεσω να το κανω. καλυτερα μονη παρα να πληγωσω αλλα ατομα η που δεν θα ειμαι εγω καλα μεσα σε αλλες σχεσεις.

Γεια σου thlimenamatia, πριν ποσο καιρό χωρίσατε;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Γεια σου thlimenamatia, πριν ποσο καιρό χωρίσατε;

---

γεια σου. απο το νοεμβριο.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

εγω φταιω και κανεις αλλος. δεν θα καταλαβω ποτε γιατι να χαλασει αυτη την ομορφη σχεση

---

Η προφανής αντίφαση σ' αυτό που έγραψες με κάνει να πιστεύω ότι δε φταις μόνο εσύ. Εξάλλου, συνήθως υπάρχει μερίδιο ευθύνης και για τους δύο όταν μια σχέση διαλύεται απρόσμενα.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

καλυτερα μονη παρα να πληγωσω αλλα ατομα η που δεν θα ειμαι εγω καλα μεσα σε αλλες σχεσεις.

---

Συνετή απόφαση με σεβασμό προς το συνάνθρωπο, αν έτσι νιώθεις πραγματικά.

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Η προφανής αντίφαση σ' αυτό που έγραψες με κάνει να πιστεύω ότι δε φταις μόνο εσύ. Εξάλλου, συνήθως υπάρχει μερίδιο ευθύνης και για τους δύο όταν μια σχέση διαλύεται απρόσμενα.


Συνετή απόφαση με σεβασμό προς το συνάνθρωπο, αν έτσι νιώθεις πραγματικά.

---

ναι εχεις δικιο σχεδον παντα και οι δυο φταινε. ετσι ειναι μετα απο τοσα χρονια κατανοεις και γνωριζεις τον εαυτο σου και παιρνεις τις αποφασεις σου. εννοειται βεβαια κανεις δεν ξερει τι θα μας ξημερωσει η μερα αλλα τα βασικα σου ξερεις πως θα τα επιλεξεις.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

ναι εχεις δικιο σχεδον παντα και οι δυο φταινε. ετσι ειναι μετα απο τοσα χρονια κατανοεις και γνωριζεις τον εαυτο σου και παιρνεις τις αποφασεις σου. εννοειται βεβαια κανεις δεν ξερει τι θα μας ξημερωσει η μερα αλλα τα βασικα σου ξερεις πως θα τα επιλεξεις.

---

Καλά όλα αυτά, μόνο που πρέπει κάποια στιγμή τα thlimenamatia, ακόμα κι αν μείνουν μόνα τους, να γίνουν hamogelastamatia.

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Καλά όλα αυτά, μόνο που πρέπει κάποια στιγμή τα thlimenamatia, ακόμα κι αν μείνουν μόνα τους, να γίνουν hamogelastamatia.

---

σε ευχαριστω πολυ. μακαρι αλλα δυσκολο. εχω να γελασω απο το νοεμβριο. και μονο κλαιω παντου ακομα και στην παρεα για εναν καφε και στη δουλεια. τρεχουν τα δακρυα και την σκεφτομαι συνεχεια. ναι ισως μετα απο πολλα χρονια να νιωσω πιο ηρεμη τουλαχιστον αλλα και παλι ισως.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

σε ευχαριστω πολυ. μακαρι αλλα δυσκολο. εχω να γελασω απο το νοεμβριο. και μονο κλαιω παντου ακομα και στην παρεα για εναν καφε και στη δουλεια. τρεχουν τα δακρυα και την σκεφτομαι συνεχεια. ναι ισως μετα απο πολλα χρονια να νιωσω πιο ηρεμη τουλαχιστον αλλα και παλι ισως.

---

Έλα, ησύχασε. Είναι λίγος ο καιρός που πέρασε και είναι λογικό να νιώθεις ακόμα σπαραγμό.

Δεν έχεις όμως κάτι για να ξεχνιέσαι; Ένα χόμπι, μια δραστηριότητα, κάτι. Επίσης μια δυνατή φιλία ίσως να μπορεί να σε στηρίξει σ' αυτή τη δοκιμασία.

Ξέρω βέβαια ότι το μυαλουδάκι σου θα επιστρέφει μόνο του εκεί, ό,τι κι αν κάνεις. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είμαστε έτσι. Όταν χάσουμε κάτι που αγαπούσαμε πολύ, είτε είναι πρόσωπο όπως στην περίπτωσή σου είτε κάτι άλλο, φέρουμε το συναίσθημα της απώλειας για καιρό μέσα μας. Δε νιώθεις όμως και χαρά που είχες μια τέτοια περίοδο στη ζωή σου;

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Έλα, ησύχασε. Είναι λίγος ο καιρός που πέρασε και είναι λογικό να νιώθεις ακόμα σπαραγμό.

Δεν έχεις όμως κάτι για να ξεχνιέσαι; Ένα χόμπι, μια δραστηριότητα, κάτι. Επίσης μια δυνατή φιλία ίσως να μπορεί να σε στηρίξει σ' αυτή τη δοκιμασία.

Ξέρω βέβαια ότι το μυαλουδάκι σου θα επιστρέφει μόνο του εκεί, ό,τι κι αν κάνεις. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είμαστε έτσι. Όταν χάσουμε κάτι που αγαπούσαμε πολύ, είτε είναι πρόσωπο όπως στην περίπτωσή σου είτε κάτι άλλο, φέρουμε το συναίσθημα της απώλειας για καιρό μέσα μας. Δε νιώθεις όμως και χαρά που είχες μια τέτοια περίοδο στη ζωή σου;

---

εννοειται πως εκτιμω και χαιρομαι οτι το εζησα ολο αυτο αλλα δεν ηθελα να τελειωσει για αυτο ποναω. εχω τη δουλεια μου αλλα δεν βοηθαει οσο για τους φιλους οχι δεν βοηθησαν καθολου. και οι παρεες μονο για εξοδο τιποτα παραπανω.

Από τον Οκτώβριο είναι πλέον Ιούλιος αλλά γράφεις πόσο πόνο αισθάνεσαι ακόμα. Δεν θέλεις να μιλήσεις στα ασφαλή πλαίσια μιας ψυχοθεραπείας; να μην το βιώνεις ολομόναχη όλο αυτό;
Ένα τραγούδι, μια ταινία, ένα φεγγάρι, όλα μα όλα είναι αφορμές να ξανά θυμηθείς στιγμές φιλιά χαμόγελα αγγίγματα όλα. Κλαις και αδειάζεις. Σιγά σιγά θα αδειάσει η επιθυμία σου να ζήσεις την ζωή. Μην σε αφήνεις.

θελω να κανω οικονομια ακομα πιο πολυ για να αρχισω παλι ψυχοθεραπεια. το σκεφτομαι και προσπαθω να βαλω καποια λεφτα στην ακρη για αυτο αλλα ισα ισα βγαζω τον μηνα πολλες φορες. θα προαπαθησω. ναι το παραδεχομαι δεν ειμαι καθολου καλα ψυχολογικα.

Πιστεύω πως θα τα καταφέρεις. Είναι αβάσταχτος ο πονος της απώλειας. Από ένα σημείο και μετά όμως δεν είναι ξεκάθαρα τα όρια. Είμαι σε κατάθλιψη; φέρομαι μαζοχιστικά στον εαυτο μου; πρέπει να δω ειδικό; θα περάσει άραγε ποτέ; και γιατί να περάσει αφού εγώ αγαπάω αυτόν τον άνθρωπο και ίσως να ξανά είμαστε μαζι; εκτός από τη δουλειά που είσαι λειτουργικη δεν βιώνεις χαρά για τα απλά. Ένα περίπατο μια κουβέντα ένα μπάνιο στη θάλασσα ( όλα μοιάζουν μάταια και μαύρα δίχως εκείνην σωστά; ) έχω βιώσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν και στο τώρα απλά με μουτζώνω που δεν ζήτησα βοήθεια. Η ζωή μας περνά τόσο γρήγορα... Αξίζει να λάβουμε και χαρά. Θα σου λείπει σίγουρα αλλά ταυτόχρονα σου αξίζει να αρχίσεις να χαμογελάς ξανά.

ετσι ειναι δεν θελω να κανω τιποτα αν δεν το κανω μαζι της. απλα το εχω παρει πια αποφαση γιατι δεν μιλαμε πια και καθολου. και φετος σκεφτομαι να παω κανενα τριημερο θαλασσα μονη πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο και να δω πως θα ειμαι. ναι θα δω. σε ευχαριστω για τις συμβουλες και εχεις δικιο και πολλοι μου το λενε και η μητερα μου.

Εγω ήμουν πολλα χρονια κολλημένη με ενα παλικάρι που δούλευε διπλα στο σπίτι μου.. Ενω μιλησαμε δεν του το είχα αναφέρει ποτε.. Και μιλάμε για κόλλημα πολλών ετών πανω απο δεκα. Τελικα αυτό το παλικάρι πέθανε πολύ νεο απο καρδια, πανε τωρα 7 χρόνια. Ακομα δε μπορω να το πιστέψω και εννοείται δε το έχω ξεπεράσει....Σε θεωρω τυχερή. Τουλάχιστον ο δικός σου άνθρωπος ζει ακομα και ας μη μιλάτε. Θα έδινα τα παντα για να τον ξαναέβλεπα και ας μην τον ειχα εγω

για αυτο ακριβως θελω να ειναι καλα στην υγεια της και να κανει μονο οτι την κανει ευτυχισμενη. φυσικα και πεθαινω να την ξανα εδω εστω μια ματια το λιγοτερο αλλα οκ παιρνεις αποφαση και τελος.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

για αυτο ακριβως θελω να ειναι καλα στην υγεια της και να κανει μονο οτι την κανει ευτυχισμενη. φυσικα και πεθαινω να την ξανα εδω εστω μια ματια το λιγοτερο αλλα οκ παιρνεις αποφαση και τελος.

---

Ας είναι καλά και ας είναι μακρια σου....