Η αγάπη μόνο δεν αρκεί

Καλησπέρα σε όλους,

Βρίσκομαι εδώ γιατί προφανώς κάτι δεν έχει πάει καλά στην σχέση μου και θα ήθελα βοήθεια/γνώμες/απόψεις.
Είμαι 38 και εδώ και 3 βδομάδες χώρισα για άλλη μία φορά (έχουν προηγηθεί πολλές) με την κοπέλα μου με την οποία είμαστε τον ίδιο χώρο εργασίας, είναι 29, ήμασταν μαζί 4+ χρόνια και συγκατοικούσαμε τα τελευταία 2. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο περιεκτικός γίνεται ώστε να μην κουράσω.

Η σχέση μας ξεκίνησε με του καλύτερους οιωνούς. Σχεδόν σαν παραμύθι, με πολύ ρομαντισμό, έρωτα και πάθος. Η κοπέλα μου απο το ξεκίνημα της σχέσης έτρεχε με 1000 και σε σύντομο χρονικό διάστημα μου είπε οτι με αγαπάει, ήταν διατιθεμένη για τα πάντα και δεν ήθελε να μένουμε λεπτό χώρια. Όταν προσπαθούσα να έχω τον προσωπικό μου χώρο υπήρχαν σκηνές ζήλιας και μικροτσακωμών. Κάτι που στην αρχή με τρόμαξε ομολογώ αλλα καταλάβαινα οτι είναι έρωτας ή λόγω ηλικίας και προσπαθούσα να την συγκρατήσω. Κάποιες απο τις ζήλιες ήταν δικαιολογημένες καθώς κρατούσα φιλικές σχέσεις με πρώην, κάτι που ξεκαθάρισα απο την αρχή αλλα καταλαβαίνω οτι μπορεί να δημιουργήσει θέματα στον άλλο. Και εγώ θα ζήλευα. Για να μην τα πολυλογώ τα πρώτα 2 χρόνια την ταλαιπώρησα και την πλήγωσα πολύ, άθελα μου. Με τις επικοινωνίες με την πρώην, με θέματα οτι θέλω για λόγους οικογενειακής υγείας να φύγω απο την Αθήνα και να πάω στην Θεσσαλονική, με θέματα του να κρατάω αποστάσεις γιατί ήθελα τον χρόνο μου για κάτι πιο σοβαρό. Τα άντεξε και τα πάλεψε όλα και πάντα ήταν στο πλάι μου. Κάποιες φορές που ήθελα να φύγω με τον τρόπο της με έκανε να μείνω, εκτιμώντας και εγώ πως έχω απέναντι μου έναν άνθρωπο που παλεύει για μένα και φαίνεται να με αγαπάει, οπότε βήμα βήμα και με λίγο σπρώξιμο απο την πλευρά της προχωρούσαμε.

Αρχικά ήρθε να μείνει στο σπίτι μου αλλα μετά απο 1-2 μήνες της είπα οτι δεν μπορούσα τον τρόπο με τον οποίο ζούμε καθώς δεν κάναμε σχεδόν τίποτα και ένιωθα να σκάω και να θέλω να φύγω. Αφού χωρίσαμε μετά απο κάποιο διάστημα μετάνιωσα, την κυνήγησα και την έπεισα να ψάξουμε για σπίτι μαζί. Ενώ ψάχναμε μου έκατσε μία πρόταση για δουλειά στην Θεσσαλονική και στην ιδέα οτι θα το σκεφτόμουν αλλα με την προϋπόθεση να πηγαίναμε μαζί αν ήθελε έφυγε. Πάλι την κυνήγησα επίμονα και την έπεισα να γυρίσει. Και πάλι γύρισε γιατι την αγαπάω. Ξέρω, έχω κάνει πολλά λάθη.

Με τα πολλά και μετά απο κάποιυς δικούς της όρους συγκατοικήσαμε. Εγώ ξέκοψα εντελώς απο την πρώην αλλα και φίλους γιατί θεωρούσε οτι κάνουν κακό στην σχέση μας. Την πρώτη φορά έφυγε απο το σπίτι μετά απο περίπου 6 μήνες επειδή μου έστειλε μία πρώην χρόνια πολλά στα γενέθλια μου και εγώ απάντησα. Σίγουρα ήταν αφορμή καθώς είχαμε ρουτινιάσει και δεν έπαιρνε όσα ήθελε απο εμένα. Ξαναγύρισε μετά 2 μήνες και απο δικές μου προσπάθειες και των γονιών της που με θεωρούν καλό γι αυτή. Κρατήσαμε άλλο 1μιση χρόνο. Η ζωή μας μετά την τελευταία επανασύνδεση ήταν θεωρώ απο τις καλύτερες περιόδους της σχέσεις μας. Είχα μάθει και εγώ να είμαι πιο εκδηλωτικός, να της μιλάω πιο όμορφα, να την προσέχω πιο πολύ, να κάνουμε πράγματα μαζί. Ως που άρχισα πολύ συχνά να ανεβαίνω στην Θεσσαλονική λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του πατέρα μου. Απο εκεί και έπειτα άρχισαμε να χανόμαστε. Εγώ έλειπα συχνά, αυτή έκανε παράπονα γιατί την αφήνω μόνη αλλα όσο και να προσπάθησα να ισορροπήσω τον χρόνο μου και να μην λείπω τόσο δεν μπόρεσα γιατί η ασθένεια χειροτέρευε. Για 3-4 μήνες λοιπόν ήμουν στο πάνω κάτω και δεν είχα μυαλό για τίποτα. Όταν τελείωσαν όλα εξακολουθούσα να ήμουν χαμένος μέχρι που κατάλαβα οτι πρέπει να αρχίσω να επανέρχομαι. Άρχισα να κάνω μικρές προσπάθειες και βηματάκια, εκδρομές, προτάσεις για έξω κλπ αλλα μάλλον ήταν αργά. Επιπρόσθετα με τα παραπάνω η ζωή μας είχε μπεί σε πολύ άσχημη ρουτίνα λόγω απίστευτης ψυχολογικής κούρασης στην δουλεία, έλλειψη παρεών, ενώ παντρεύτηκε η αδερφή της κάτι που την έκανε να αμφιβάλει για το τι κάνει η ίδια στην ζωή της. Υπήρχαν Σαββατοκύριακα που δεν βγαίναμε απο το σπίτι. Εμένα γενικότερα μου αρέσει πολύ να βγαίνουμε έξω και να κάνουμε πράγματα με φίλους, νιώθω οτι μου δίνει ενέργεια την οποία μετά μπορώ να την μοιραστώ με την κοπέλα μου αλλα στην κοπέλα μου δεν αρέσει σχεδόν καθόλου. Η αγαπημένη της συνήθεια ήταν να είμαστε μέσα και να λιώνουμε στον καναπέ χαζεύοντας σειρές. Απο ένα διάστημα και μετά ο ένας καναπές έγινε 2 διαφορετικοί-ο καθένας στον δικό του και έτσι χάθηκε η ουσιαστική επικοινωνία και κάθε διάθεση για σεξ για πολύ καιρό. Μετά απο τα παραπάνω λοιπόν έφυγε για άλλη μιά φορά απο το σπίτι μας λέγοντας όπως και την προηγούμενη φορά οτι δεν αντέχει γιατί έχουμε γίνει σαν 50 χρονών και δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου.

Εγώ γενικά σαν άνθρωπος δυστυχώς δεν έχω μάθει να είμαι τόσο εκδηλωτικός, να κάνω κοπλιμέντα όσο συχνά πρέπει, να μιλάω για το τι σκέφτομαι και αισθάνομαι, να δείχνω οτι την αγαπάω, οτι την ποθώ και να μην παίρνω σαν δεδομένο οτι επειδή είμαστε στο ίδιο σπίτι "έδεσα τον γαίδαρο μου". Πάντα κατόπιν εορτής ξυπνάω, καταλαβαίνω τι έκανα λάθος και γίνομαι αυτός που ξέχασα να είμαι στην σχέση μου. Πολλές φορές έφυγε γιατι δεν έπαιρνε αυτό που χρειαζόταν απο εμένα και άλλες τόσες γυρνούσε μετα απο την επιμονή μου και τις υποσχέσεις μου οτι θα κάνω τα πάντα για να είμαστε καλά.

Αγαπάμε πολύ ο ένας τον άλλο, νοιαζόμαστε και λέμε οτι πάντα θα είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλο αλλα δεν φαίνεται να υπάρχει πια γυρισμός απο την πλευρά της κοπέλας μου. Απο την πλευρά μου αναγνώρισα για άλλη μια φορά τα λάθη μου (έχω κάνει πολλά και επαναλαμβανόμενα), της έχω πεί οτι θέλω να προχωρήσουμε και να κάνουμε οικογένεια μαζί, την στηρίζω τώρα που τα βλέπει όλα μαύρα στην ζωή της αλλα μάλλον είναι πια αργά..όπως λέει η ίδια η αγάπη μόνο δεν αρκεί.

Τώρα τα βλέπει όλα μαύρα, χάλια δουλεία, χάλια λεφτά, πίεση απο το σπίτι της λόγω του χωρισμού μας, δεν της αρέσει η ζωή της, πλήγωσε και απογοήτευσε τους πάντες, φτάνει 30 και πότε θα προλάβει να κάνει οικογένεια σωστά, απο εκεί που ήταν ένας χαμογελαστός και χαρούμενος άνθρωπος, νιώθει να έχει κατάθλιψη και ο χωρισμός μας είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται. Γενικότερα είναι ένας άνθρωπος που όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα φαντάζεται καταστρέφεται ο κόσμος. Προσπαθώ ακόμα και τώρα να την στηρίξω σε όσα περνάει να σταθεί στα πόδια της και να δεί τι θέλει απο την ζωή της αυτή και κανένας άλλος, χωρίς να σκέφτεται τι θα πούν ούτε οι γονείς, ούτε εγώ, ούτε οι φίλοι, ούτε ο περίγυρος της. Την αγαπάω πραγματικά άσχετα αν θα είμαστε ποτέ ξανά μαζι..που αμφιβάλω και θέλω πραγματικά να αλλάξω κάποια πράγματα στον χαρακτήρα μου που καταλαβαίνω οτι είναι λάθος και θα μου στοιχίσουν και πάλι στο μέλλον. Νιώθω οτι έχω βρεί τον άνθρωπο με τον οποίο θέλω να προχωρήσω σοβαρά την ζωή μου και να κάνουμε οικογένεια αλλα σίγουρα αν κάτι δεν αλλάξει κάποια στιγμή θα προσπαθήσω και εγώ να προχωρήσω. Απλά δεν είμαι έτοιμος ακόμα, έχουμε ζήσει τόσα πολλά, ευχάριστα και δυσκολίες και δεν έχει πεθάνει η ελπίδα μέσα μου παρόλο που ίσως θα έπρεπε.

Με συγχωρείτε για το μεγάλο μήνυμα..αλλα θα μπορούσα να γράφω για ώρες..
Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά για τον κόπο όποιου το διαβάσει όλο και όποιου απαντήσει.

Η κοπέλα που μένει τωρα;

Καλησπέρα, στο σπίτι των γονιών της.

Πολύ κρίμα που χωρισατε.αλλά επειδή έχετε χωρίσει αρκετες φορές και για μεγαλα διαστηματα είσαι σίγουρος ότι αυτο δεν ειναι ένα διαλλειμα από την σχέση σας και θα ξανά είστε πάλι μαζί? Πως είσαι σίγουρος ότι ειναι οριστικο?

Ευχαριστώ και μακάρι να είναι έτσι..μία φίλη μου έχει πεί οτι είναι "το παιχίδι μας" και εγώ έχω σκεφτεί οτι αν και λάθος ίσως είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε. Το οτι είναι οριστικό με κάνει να το πιστεύω το γεγονός οτι αυτή την φορά σε αντίθεση με άλλες μου έδωσε και τα κλειδιά του σπιτιού μας και σίγουρα οτι κάποια φορά θα είναι η οριστική..πόσες φορές θα έχεις την ευκαιρία να διορθώσεις ότι έκανες λάθος? Κάποια στιγμή και ο άλλος φτάνει στα όρια του. Το σίγουρο είναι πως αν 1% αλλάξει κάτι δεν πρέπει να φτάσουμε στο ίδιο σημείο, ενώ και εγώ της είπα πως αν είναι να γυρίσει να γίνει μόνο γιατί το θέλει αυτή και κανένας άλλος και να προχωρήσουμε με στόχο να κάνουμε οικογένεια.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Ευχαριστώ και μακάρι να είναι έτσι..μία φίλη μου έχει πεί οτι είναι "το παιχίδι μας" και εγώ έχω σκεφτεί οτι αν και λάθος ίσως είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε. Το οτι είναι οριστικό με κάνει να το πιστεύω το γεγονός οτι αυτή την φορά σε αντίθεση με άλλες μου έδωσε και τα κλειδιά του σπιτιού μας και σίγουρα οτι κάποια φορά θα είναι η οριστική..πόσες φορές θα έχεις την ευκαιρία να διορθώσεις ότι έκανες λάθος? Κάποια στιγμή και ο άλλος φτάνει στα όρια του. Το σίγουρο είναι πως αν 1% αλλάξει κάτι δεν πρέπει να φτάσουμε στο ίδιο σημείο, ενώ και εγώ της είπα πως αν είναι να γυρίσει να γίνει μόνο γιατί το θέλει αυτή και κανένας άλλος και να προχωρήσουμε με στόχο να κάνουμε οικογένεια.

---

Εσύ είπες ότι αναγνωριζεις τα λάθη σου και θες να αλλαξεις.απ ότι λες έχεις σκοπό το γαμο και την οικογένεια.αυτή σου έχει πει τι θέλει από τη ζωή της?

Το κακό είναι οτι τα έχω ξαναπεί..κάθε φορά πιστεύω γίνομαι καλύτερος αλλα έχω δρόμο ακόμα..
Γενικά ναι, το ξέρω οτι το θέλει αλλά να γίνει σωστά εννοείται. Το καλοκαίρι είχε πεί να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί και είχαμε συμφωνήσει οτι και στου2 δεν μας αρέσει ο παραδοσιακός θρησκευτικός γάμος αλλα το θέλει το δαχτυλίδι και γενικά θεωρώ οτι το είχαμε και οι 2 στο μυαλό μας οτι θα γίνει.
Τώρα σε αυτή την φάση προφανώς δεν θέλει τίποτα και είναι σίγουρη με μαθηματική ακρίβεια οτι αν παντρευόμασταν θα χωρίζαμε και αν κάναμε παιδί θα το καταστρέφαμε ή θα συμβιβαζόμασταν σε κάτι που δεν θέλουμε..

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Το κακό είναι οτι τα έχω ξαναπεί..κάθε φορά πιστεύω γίνομαι καλύτερος αλλα έχω δρόμο ακόμα..
Γενικά ναι, το ξέρω οτι το θέλει αλλά να γίνει σωστά εννοείται. Το καλοκαίρι είχε πεί να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί και είχαμε συμφωνήσει οτι και στου2 δεν μας αρέσει ο παραδοσιακός θρησκευτικός γάμος αλλα το θέλει το δαχτυλίδι και γενικά θεωρώ οτι το είχαμε και οι 2 στο μυαλό μας οτι θα γίνει.
Τώρα σε αυτή την φάση προφανώς δεν θέλει τίποτα και είναι σίγουρη με μαθηματική ακρίβεια οτι αν παντρευόμασταν θα χωρίζαμε και αν κάναμε παιδί θα το καταστρέφαμε ή θα συμβιβαζόμασταν σε κάτι που δεν θέλουμε..

---

Δυστυχώς αν υπάρχει ένα παιδί είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.και φυσικά ένα παιδι θέλει ένα ηρεμο περιβαλλον για να μεγαλώσει σωστά.για μένα πρεπό πρώτα να λυσετε τα πρόβλημα που υπαρχουν και έπειτα να συζητησετε για τα υπολοιπά. Στην ουσία δεν κατάλαβα ποια είναι τα βασικά προβλήματα σας?

Καλά σίγουρα εννοείται αυτό..και εγώ δεν είπα να γίνει σήμερα ή αύριο αλλα να υπάρχει σαν στόχος-προοπτική. Οτι πάμε σοβαρά και δεν θα τα παρατήσουμε στην πρώτη δυσκολία.

Η αλήθεια είναι οτι τουλάχιστον εγώ πιστεύω οτι έχουμε ξεπεράσει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα βασικά προβλήματα πλέον είναι αυτα της καθημερινότητας, ρουτίνα γιατί δεν κάναμε απολύτως τίποτα, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας λόγω κυρίως οτι εγώ δεν έχω μάθει να μοιράζομαι σκέψεις, συναισθήματα κλπ, οτι δεν είμαι τόσο εκδηλωτικός, κάτι που το έχει ανάγκη, να ακούει και να νιώθει όλα όσα έχει ανάγκη και μοιραία μέσα απο όλα αυτά ή έλλειψη του πάθους-ερωτικής διάθεσης. Όταν το χάσεις αυτό δύσκολα το ξαναζωντανεύεις..

Γενικά μου φαίνεται λίγο περίεργο το πως είναι τόσο (στα δικά μου μάτια) εύκολη η εναλλαγή στο θέλω κάτι τόσο πολύ-φεύγω, θέλω να μείνουμε μάζι-φεύγω, θέλω να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί-φεύγω..είναι λογική ή σύνηθες τόσο μεγάλη αλλαγή συναισθημάτων?

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Καλά σίγουρα εννοείται αυτό..και εγώ δεν είπα να γίνει σήμερα ή αύριο αλλα να υπάρχει σαν στόχος-προοπτική. Οτι πάμε σοβαρά και δεν θα τα παρατήσουμε στην πρώτη δυσκολία.

Η αλήθεια είναι οτι τουλάχιστον εγώ πιστεύω οτι έχουμε ξεπεράσει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα βασικά προβλήματα πλέον είναι αυτα της καθημερινότητας, ρουτίνα γιατί δεν κάναμε απολύτως τίποτα, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας λόγω κυρίως οτι εγώ δεν έχω μάθει να μοιράζομαι σκέψεις, συναισθήματα κλπ, οτι δεν είμαι τόσο εκδηλωτικός, κάτι που το έχει ανάγκη, να ακούει και να νιώθει όλα όσα έχει ανάγκη και μοιραία μέσα απο όλα αυτά ή έλλειψη του πάθους-ερωτικής διάθεσης. Όταν το χάσεις αυτό δύσκολα το ξαναζωντανεύεις..

---

Πρέπει να κάνετε πράγματα ο ένας για τον άλλο. Δηλαδή πρέπει και η κοπέλα σου να συμμεριζετε την ανάγκη σου να βγεις και να μην ρουτινιαζετε όπως λες όλοι μέρα στον καναπε αλλά και εσύ πρέπει να αφουγκραζεσαι αυτη την αναγκης της για ηρεμία στο σπίτι.
Και εσύ πρέπει να γίνεις πιο εκδηλωτικος με τα συναισθήματα σου αφού στο ζηταει αλλά και αυτή να καταλαβαινει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι πολύ ανοιχτοι στον να μιλησουνς.απλά πρέπει να βρείτε κάτι στη μέση. Μια χρυση τομή. Κατα τα άλλα δεν αναφέρεις ουσιαστικα προβλήματα. Η ρουτίνα μπορεί να αλλάξει κανοντας πράγματα μαζί που κανατε και πάλια και σας ευχαριστούσαν.

Σίγουρα έτσι είναι αλλα πρέπει να το θέλουν και οι δύο..τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα εφόσον δεν είμαστε μαζί.
Το καλό είναι οτι εγώ τα καταλαβαίνω αυτα και προσπάθησα με διάφορους μικρούς τρόπους να μας ξεκουνήσω..αλλα τώρα πιθανότα δεν υπάρχει γυρισμός για να γίνουν όλα αυτά.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Σίγουρα έτσι είναι αλλα πρέπει να το θέλουν και οι δύο..τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα εφόσον δεν είμαστε μαζί.
Το καλό είναι οτι εγώ τα καταλαβαίνω αυτα και προσπάθησα με διάφορους μικρούς τρόπους να μας ξεκουνήσω..αλλα τώρα πιθανότα δεν υπάρχει γυρισμός για να γίνουν όλα αυτά.

---

Μην είσαι απαισιοδοξος.εκανες κάτι να την γυρισεις πίσω?

Ε ναί, βρεθήκαμε, της μίλησα για όλα αυτά που λέμε και εδώ, της τα έγραψα και σαν γράμμα (κάτι που κάνουμε οι 2 μας σε αυτές τις περιπτώσεις) αλλα ήταν τελείως αρνητική. Το μόνο που σκέφτεται τώρα είναι τα υπόλοιπα προβλήματα που έχει. Και λέει οτι δεν θέλει να περιμένω και να ελπίζω σε κάτι. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω?

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Ε ναί, βρεθήκαμε, της μίλησα για όλα αυτά που λέμε και εδώ, της τα έγραψα και σαν γράμμα (κάτι που κάνουμε οι 2 μας σε αυτές τις περιπτώσεις) αλλα ήταν τελείως αρνητική. Το μόνο που σκέφτεται τώρα είναι τα υπόλοιπα προβλήματα που έχει. Και λέει οτι δεν θέλει να περιμένω και να ελπίζω σε κάτι. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω?

---

Δεν ξέρω αν αξίζει να συνεχισετε όλο αυτό. Από εσένα βλέπω μια προθυμια να αλλάξεις και να ξανά είστε μαζί αλλά στην πραξη μάλλον δεν αλλαζεις κάποια πράγματα. Από την άλλη αν σου είπε να μην περιμένεις κάτι ίσως θα πρεπε να το πάρεις απόφαση και να προχωρήσετε παρακάτω. Σου έχει ξανά πει ότι δεν υπάρχει ελπίδα η είναι το παιχνιδακι σας αυτό όπως είπες ?

Σίγουρα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα θέλουν δουλεία για να αλλάξουν. Αλλα νομίζω πως μέχρι πρίν βαλτώσουμε στην ρουτίνα της έδινα όσα έχει ανάγκη γι'αυτο και έκανε σκέψεις για παιδί κλπ. Μετά μέσα απο όλο αυτό και εγώ έπεσα και δεν καταλάβαινα οτι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Νόμιζα οτι κάναμε αυτό που της αρέσει.
Ναί, μου το έχει ξαναπεί σε χωρισμό.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Σίγουρα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα θέλουν δουλεία για να αλλάξουν. Αλλα νομίζω πως μέχρι πρίν βαλτώσουμε στην ρουτίνα της έδινα όσα έχει ανάγκη γι'αυτο και έκανε σκέψεις για παιδί κλπ. Μετά μέσα απο όλο αυτό και εγώ έπεσα και δεν καταλάβαινα οτι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Νόμιζα οτι κάναμε αυτό που της αρέσει.
Ναί, μου το έχει ξαναπεί σε χωρισμό.

---

Οπότε ίσως να μη το εννοεί.πάντως είναι αρκετά κουραστικο όλο αυτο.στον λέω γιατί και εγώ περίπου τον έχω ζησει.φρόντισε αν θα ξανά είστε μαζί να λυσετε τα προβλήματα από την ρίζα τους.κι αν θέλετε να είστε μαζί και κάνετε οικογενεια μπορείτε να συμβουλευτειτε και ένα σύμβουλο σχεσεων.

Καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να καταλαβουν οτι και ο αλλος ανθρωπος εχει τα ορια του ..εσυ μου λες για ερωτα σαν ονειρο και μετα λες για πρωην, για θεσσαλονικη και για το οτι θες τον χωρο σου ..οταν εγω ζουσα αυτον τον ερωτα σαν ονειρο ο αλλος με κοιταζε και χαμογελουσε μ αγκαλιαζε και δεν μ αφηνε ηθελε συνεχεια να ημαστε μαζι ..ουτε πρωην ουτε να θελει τον χωρο του και να με παραταει ..εγω εχω φτασει να μισω καποιον που ερωτευτηκα τρελα γιατι μου κανε την ζωη κολαση .
Τωρα η κοπελα σου η βαρεθηκε απ ολα αυτα η βαρεθηκε γενικα ...

Δύσκολο να μην το εννοεί. Και τις άλλες φορές πιστεύω το εννοούσε απλά μέσα απο την δική μου επιμονή ή δεν ξέρω και εγώ για ποιο λόγο γυρνούσε. Τώρα πραγματικά πιστεύω πως δεν υπάρχει γυρισμός. Και αν θα υπάρξει θα γίνει μετά απο πολύ μεγάλο διάστημα. Ίσως αν τα βρει με τον εαυτό της και καταλάβει οτι την αγαπάω πραγματικά. Αλλα πάλι πιστεύω πως κάτι θα την φρενάρει με τον φόβο να μην ξαναγίνει και απλά χάσουμε τον χρόνο μας οπότε δεν πιστεύω οτι θα γίνει.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Δύσκολο να μην το εννοεί. Και τις άλλες φορές πιστεύω το εννοούσε απλά μέσα απο την δική μου επιμονή ή δεν ξέρω και εγώ για ποιο λόγο γυρνούσε. Τώρα πραγματικά πιστεύω πως δεν υπάρχει γυρισμός. Και αν θα υπάρξει θα γίνει μετά απο πολύ μεγάλο διάστημα. Ίσως αν τα βρει με τον εαυτό της και καταλάβει οτι την αγαπάω πραγματικά. Αλλα πάλι πιστεύω πως κάτι θα την φρενάρει με τον φόβο να μην ξαναγίνει και απλά χάσουμε τον χρόνο μας οπότε δεν πιστεύω οτι θα γίνει.

---

Ελπιζω να ξανά έιστε μαζί. Πάντως λυπάμαι που βλέπω ότι τα περισσότερα ζευγάρια δεν ειναι ευτυχισμένα πλέον. Και τι άλλο σκέφτεσαι να κάνεις για να την γυρίσεις πισω?

Quote:

---

Originally Posted by ντολορ

Καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να καταλαβουν οτι και ο αλλος ανθρωπος εχει τα ορια του ..εσυ μου λες για ερωτα σαν ονειρο και μετα λες για πρωην, για θεσσαλονικη και για το οτι θες τον χωρο σου ..οταν εγω ζουσα αυτον τον ερωτα σαν ονειρο ο αλλος με κοιταζε και χαμογελουσε μ αγκαλιαζε και δεν μ αφηνε ηθελε συνεχεια να ημαστε μαζι ..ουτε πρωην ουτε να θελει τον χωρο του και να με παραταει ..εγω εχω φτασει να μισω καποιον που ερωτευτηκα τρελα γιατι μου κανε την ζωη κολαση .
Τωρα η κοπελα σου η βαρεθηκε απ ολα αυτα η βαρεθηκε γενικα ...

---

Το καταλαβαίνω και έχεις δίκιο. Όσο και αν έχει περάσει πολύ καιρός απο τότε αυτά αφήνουν σημάδια. Μου έχει πει οτι με αυτά διέλυα τον έρωτα. Σέβομαι πολύ τον έρωτα απλά επειδή έχω ερωτευτεί αρκετές φορές τον έχω απομυθοποιήσει λίγο. Σίγουρα είναι τέλειο συναίσθημα, σε κάνει να πετάς αλλα αν το έχεις ζήσει μερικές φορές καταλαβαίνεις οτι με τον καιρό θα ξεθυμάνει και θα δώσει αν είσαι τυχερός την θέση του στην αγάπη. Αλλα απο την άλλη αγάπη μόνο χωρίς πάθος δεν είναι ερωτική σχέση. Εκεί είναι νομίζω όλο το μυστικό να κρατήσεις μία σχέση ζωντανή. Να την ταίζεις και να μην την αφήνεις στον αυτόματο επειδή έφτασες στην αγάπη. Αυτό το λάθος κάνω εγώ. Επαναπαύομαι. Και όταν έρχεται η σφαλιάρα και ξυπνάω και θέλω να τα κάνω όλα αυτά είναι αργά.

Πιστεύεις οτι δεν αλλάζει αυτό το βαρέθηκε? Εγώ θα έλεγα απογοητεύτηκε βασικά. Όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο δεν αλλάζει ότι και να κάνει ο άλλος?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Ελπιζω να ξανά έιστε μαζί. Πάντως λυπάμαι που βλέπω ότι τα περισσότερα ζευγάρια δεν ειναι ευτυχισμένα πλέον. Και τι άλλο σκέφτεσαι να κάνεις για να την γυρίσεις πισω?

---

Σε ευχαριστώ πολύ. Δυστυχώς είναι δύσκολες οι σχέσεις στις μέρες μας. Ή εμείς τις κάνουμε δύσκολες. Τώρα περνάω και εγώ την φάση μου, μου λείπει απίστευτα αλλα θα προσπαθήσω να κάνω υπομονή, να δω με την ευκαιρία και εγώ τα θέματα μου, να της σταθώ στα θέματα που έχει αν με αφήσει και αν βρώ κάποια ευκαιρία να την ξαναπροσεγγίσω. Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό νομίζω δεν υπάρχει κάτι να κάνω. Αν υπήρχε θα γυρνούσα τον κόσμο ανάποδα αλλα όλα είναι στο δικό της χέρι. Αν με τον καιρό δεί πιο καθαρά και πιστεύει οτι η γενική μου εικόνα της κάνει για να προχωρήσουμε πιο σοβαρά προσπαθώντας να μην κάνουμε πάλι τα ίδια λάθη.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Σε ευχαριστώ πολύ. Δυστυχώς είναι δύσκολες οι σχέσεις στις μέρες μας. Ή εμείς τις κάνουμε δύσκολες. Τώρα περνάω και εγώ την φάση μου, μου λείπει απίστευτα αλλα θα προσπαθήσω να κάνω υπομονή, να δω με την ευκαιρία και εγώ τα θέματα μου, να της σταθώ στα θέματα που έχει αν με αφήσει και αν βρώ κάποια ευκαιρία να την ξαναπροσεγγίσω. Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό νομίζω δεν υπάρχει κάτι να κάνω. Αν υπήρχε θα γυρνούσα τον κόσμο ανάποδα αλλα όλα είναι στο δικό της χέρι. Αν με τον καιρό δεί πιο καθαρά και πιστεύει οτι η γενική μου εικόνα της κάνει για να προχωρήσουμε πιο σοβαρά προσπαθώντας να μην κάνουμε πάλι τα ίδια λάθη.

---

Πάντως μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν καιγεσαι για να είστε και μαζί. Συγνώμη κιολας που στο λέω ετσι.γιατί είπες πιο πάνω ότι θα προχωρήσεις και εσύ παρακατω και δεν θα περιμένεις πολύ. Μήπως όντως δεν είστε το ζευγάρι που ειναι προορισμενο να είναι μαζι?γιατί εγώ αν αγαπουσα κάποιον και εφευγε για δικά μου λαθη τότε όχι μόνο θα γυρνουσα τον κόσμο ανάποδα αλλα θα μπορούσα να κάνω τα παντα

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Πάντως μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν καιγεσαι για να είστε και μαζί. Συγνώμη κιολας που στο λέω ετσι.γιατί είπες πιο πάνω ότι θα προχωρήσεις και εσύ παρακατω και δεν θα περιμένεις πολύ. Μήπως όντως δεν είστε το ζευγάρι που ειναι προορισμενο να είναι μαζι?γιατί εγώ αν αγαπουσα κάποιον και εφευγε για δικά μου λαθη τότε όχι μόνο θα γυρνουσα τον κόσμο ανάποδα αλλα θα μπορούσα να κάνω τα παντα

---

Όχι δεν είπα οτι δεν θα περιμένω πολύ. Μπορεί και να περιμένω για πάντα δεν ξέρω. Απλά το υγείες είναι κάποια στιγμή να προσπαθήσεις να προχωρήσεις. Και εμένα δεν μου αρέσει αυτή την στιγμή το πόσο εξαρτώμαι απο αυτή, πόσο ζω και αναπνέω για αυτή, πόσο δεν περνάει η ώρα με τίποτα, πόσο περιμένω να στείλει ένα μήνυμα ή κάθε μέρα που δεν την βλέπω μου φαντάζει για εβδομάδα, πόσο θέλω να την δώ, να την αγγίξω, να της μιλήσω, να την πάρω στην αγκαλιά μου. Προσπαθώ να τα αντέξω όλα αυτά γιατί νομίζω πως κάποιες φορές πρέπει να δίνεις και στον άλλο τον χώρο του να καταλάβει τι θέλει και τι του γίνεται. Μέσα μου θέλω τώρα να τρέξω να την βρώ όπου και να είναι αλλα ξέρω οτι δεν θα βοηθήσει σε κάτι. Απλά θα την πιέσω και θα είναι καθαρά για εγωιστικούς δικούς μου λόγους.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Όχι δεν είπα οτι δεν θα περιμένω πολύ. Μπορεί και να περιμένω για πάντα δεν ξέρω. Απλά το υγείες είναι κάποια στιγμή να προσπαθήσεις να προχωρήσεις. Και εμένα δεν μου αρέσει αυτή την στιγμή το πόσο εξαρτώμαι απο αυτή, πόσο ζω και αναπνέω για αυτή, πόσο δεν περνάει η ώρα με τίποτα, πόσο περιμένω να στείλει ένα μήνυμα ή κάθε μέρα που δεν την βλέπω μου φαντάζει για εβδομάδα, πόσο θέλω να την δώ, να την αγγίξω, να της μιλήσω, να την πάρω στην αγκαλιά μου. Προσπαθώ να τα αντέξω όλα αυτά γιατί νομίζω πως κάποιες φορές πρέπει να δίνεις και στον άλλο τον χώρο του να καταλάβει τι θέλει και τι του γίνεται. Μέσα μου θέλω τώρα να τρέξω να την βρώ όπου και να είναι αλλα ξέρω οτι δεν θα βοηθήσει σε κάτι. Απλά θα την πιέσω και θα είναι καθαρά για εγωιστικούς δικούς μου λόγους.

---

Οπότε το πιο υγιες θα είναι να περιμένεις.δεν υπάρχει άλλη λύση.

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Οπότε το πιο υγιες θα είναι να περιμένεις.δεν υπάρχει άλλη λύση.

---

Αυτό είναι και το πιο δύσκολο απο όλα. Να περιμένεις αυτό που δεν θα γίνει ποτέ. Η μόνη ελπίδα είναι πως αν είναι τόσο δυνατό όσο πιστεύεις θα γίνει. Και μετά φρόντισε να μην κάνεις τα ίδια λάθη.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Αυτό είναι και το πιο δύσκολο απο όλα. Να περιμένεις αυτό που δεν θα γίνει ποτέ. Η μόνη ελπίδα είναι πως αν είναι τόσο δυνατό όσο πιστεύεις θα γίνει. Και μετά φρόντισε να μην κάνεις τα ίδια λάθη.

---

Ετσι είναι αν επαναλμβανεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά δεν θα υπαρξει γύρισμος κάποια φορα

Ακομα και να ξαναείσαστε μαζι παλι θα μαλώσετε γιατι οι αιτιες που σας οδήγησαν σε αδιέξοδο δεν έχουν αρθεί. Θα ήθελα να σου προτείνω διάφορες ιδέες μεχρι που διάβασα οτι εσυ εισαι τύπος του έξω και θέλεις να βγαίνεις με παρέες ενω εκείνη προτιμάει το cocooning και να περνάει την ώρα με σειρές στο σπίτι. Για μένα φίλε μου δεν γίνονται αυτα τα πράγματα, το ζευγάρι πρεπει να ταιριάζει στον τρόπο διασκέδασης, καλύτερα να βρεις μια κοπέλα που να είναι και αυτη σαν εσένα και ολα τα αλλα γίνονται. Είναι και αλλοι λόγοι, αυτο ομως είναι πολυ βασικό. Για μένα κράτα τη φιλία, βοήθησέ την οσο μπορείς αλλα καλύτερα να εγκαταλείψεις τις οποιες ιδέες έχεις για επανασύνδεση γιατι δεν ταιριάζετε και εσυ στον χαρακτήρα σου έχεις πολλά φάουλ και δεν είναι δυνατόν να αλλάξετε σε βασικά σημεία του χαρακτήρα σας. Πιστεύω οτι θα γίνεται ανακύκλωση. Εγω αυτο θα κανα στη θέση σου. Τωρα λοιπον που είναι στους γονείς της, μιλάτε; καθε ποτε; απο κοντά βρισκόσαστε εκτος δουλειάς; στη δουλειά βλεπόσαστε;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ακομα και να ξαναείσαστε μαζι παλι θα μαλώσετε γιατι οι αιτιες που σας οδήγησαν σε αδιέξοδο δεν έχουν αρθεί. Θα ήθελα να σου προτείνω διάφορες ιδέες μεχρι που διάβασα οτι εσυ εισαι τύπος του έξω και θέλεις να βγαίνεις με παρέες ενω εκείνη προτιμάει το cocooning και να περνάει την ώρα με σειρές στο σπίτι. Για μένα φίλε μου δεν γίνονται αυτα τα πράγματα, το ζευγάρι πρεπει να ταιριάζει στον τρόπο διασκέδασης, καλύτερα να βρεις μια κοπέλα που να είναι και αυτη σαν εσένα και ολα τα αλλα γίνονται. Είναι και αλλοι λόγοι, αυτο ομως είναι πολυ βασικό. Για μένα κράτα τη φιλία, βοήθησέ την οσο μπορείς αλλα καλύτερα να εγκαταλείψεις τις οποιες ιδέες έχεις για επανασύνδεση γιατι δεν ταιριάζετε και εσυ στον χαρακτήρα σου έχεις πολλά φάουλ και δεν είναι δυνατόν να αλλάξετε σε βασικά σημεία του χαρακτήρα σας. Πιστεύω οτι θα γίνεται ανακύκλωση. Εγω αυτο θα κανα στη θέση σου. Τωρα λοιπον που είναι στους γονείς της, μιλάτε; καθε ποτε; απο κοντά βρισκόσαστε εκτος δουλειάς; στη δουλειά βλεπόσαστε;

---

Δεν μαλώναμε ουσιαστικά, λίγες φορές μόνο. Θα ήθελα να μου προτείνεις τις ιδέες που λές. Όταν λέω οτι είμαι του έξω δεν εννοώ σε καθημερινή βάση ή μπουζούκια και clubbing. Μία φορά την εβδομάδα ας πούμε για καμία μπύρα ή φαγήτο. Δεν διαφέρουμε τόσο σε αυτό και εμένα μου αρέσει να αράζω αλλα όχι να κάνω μόνο αυτό. Όταν είναι καλά ακολουθεί παντού δίχως σκέψη και πραγματικά έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί απλά σχεδόν πάντα με δική μου παρότρυνση. Έχω πολλά φάουλ εννοείται και έχω κάνει μεγάλα λάθη που ίσως να μην διορθώνονται. Θα πρέπει να ζήσω με ότι έχει γίνει. Αλλά δεν θέλω να τα παρατήσω και εννοείται δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνει ανακύκλωση. Η θα πούμε μαζί ως τέλος διορθώνοντας ο καθένας ότι μπορεί αλλα και να μην τα παρατάμε στην πρώτη στραβή ή αλλιώς δεν έχει νόημα. Για μένα είναι αυτή με τα καλά και τα στραβά της αλλα μπορεί εγώ να μην είμαι ο αυτός.

Δεν μιλάμε όχι. Δεν έχουμε τσακωθεί αλλα δεν μιλάμε. Αν της στείλω για να δω αν είναι καλά θα απαντήσει αλλα ως εκεί. Τι να πούμε άλλωστε ενώ είμαστε έτσι? Απο αύριο θα είμαστε πάλι μαζί στη δουλειά αλλα αυτό μόνο. Μόνο χθές βρεθήκαμε απο κοντά γιατί το ζήτησα εγώ και δεν ήθελε να μου το στερήσει.

Ευχαριστώ παιδιά για όλα τα μηνύματα. Και μόνο που μιλάς γι αυτό που ζείς είναι λίγο καλύτερα.

Εγω λεω, να την αφησεις εφοσον δεν μπορεις να δεχτεις τον χαρακτηρα της και να μην κανεις κινηση να τα ξαναβρειτε(δεν διαβασα ολο το κειμενο ειναι τεραστιο).να βρει καποιον που να ταιριαζει.

Εν μέρει είσαι συνειδητοποιημένος για τα λάθη σου αλλα από την άλλη όπως βλέπεις υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη σχέση σας....

Γιατί δλδ πρεπει πάντα να τη θεωρείς δεδομένη και μετά να προσπαθείς να τη κερδίσεις όταν τη χάνεις;;; σου είναι μάλλον εύκολο να θεωρείς δεδομένη μια κατάσταση ή έναν άνθρωπο....βαριέσαι δεν σε φτιάχνει το και μαζί και ήρεμα....πρέπει να υπάρχει μια φουρτούνα στη σχέση για να σε κινητοποιεί....Και αν δεν υπάρχει τη δημιουργείς εσύ για να έχεις λόγο να ιντριγκαρεσαι...να έχεις ενδιαφέρον......δεν εξηγείται αλλιώς....

Για ποιο λόγο να διατηρείς επαφές με πρώην σου; μη μου πεις ότι με όλες κατάφερες να έχεις καθαρή φιλία και από τις 2 πλευρές και ότι συνομιλούσε καθαρά φιλικά χωρίς να υπάρχει καμία διεκδίκηση......Γιατί δεν θα το πιστέψω....Και καλά ρε παιδί μου εσύ μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις αλλα η σύντροφός σου δεν έχει καμία υποχρέωση να κάθεται και να τα λουζεται.....Γιατί όπως φαίνεται την έχεις ζορισει πολυ...Και όσο και να αγαπάς κάποιον άμα σου ψήνει το ψάρι στα χείλη στο τέλος του λες και ένα άι στο διάολο και ξαλαφρωνεις.......

Τεσπα.....δεν γίνεται όλα τα ζευγάρια να ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους...εκείνης μπορεί να της αρέσει το μέσα και εσένα το έξω....όμως μια σχέση για να έχει ενδιαφέρον πρέπει να την εμπλουτίζεις και με άλλα πράγματα....(πάντως όχι με το τρικ της επικοινωνίας με τις πρωην) ....αλλα με εκδρομές...με φίλους....με το να βγαίνετε έξω......γτ είναι λογικό να μουχλιαζετε.....

Όμως σκέφτηκες ποτέ ότι η απροθυμία της κοπέλας σου να βγείτε έξω μπορεί να πηγάζει από το γεγονός ότι της έχεις δημιουργήσει ανασφάλεια και άγχος με τη συμπεριφορά σου και να θέλει να σε έχει "δεμένο" στο σπίτι ώστε να μην νιώσει ότι απειλείται από τους φιλους σου ή τις φιλες σου ή από κάποια ενδεχόμενη γνωριμία με κάποια άλλη γυναίκα;;; μμμ;;;;........

Δεν ξέρω τι την πείραξε και δεν θέλει να είστε άλλο μαζί.....τ

Την κούρασαν τα λάθη σου; ξενέρωσε από τη ρουτίνα της σχέσης σας που η ίδια εν μέρη δημιούργησε;;; δεν ξέρω.....άσε τον χρόνο να δείξει....

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είστε καλά μαζί....ούτε έχετε μια σταθερή και ήρεμη γεμάτη αγάπη σχέση ......έχετε πρόβλημα στο τρόπο που σχετίζεστε....
Μην κάνεις τίποτα....κάτσε σκέψου τα λάθη σου και αν μπορείς να τα ξεπεράσεις......Και αν τελικά τα ξαναβρειτε και θέλετε να είστε μαζί εγώ θα πρότεινα να δείτε κάποιον σύμβουλο γάμου ή κάποιον ψυχολόγο ώστε να δουλέψετε ο καθένας τα θέματα του και μαζί ως ζευγάρι να προχωρήσετε

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

Εγω λεω, να την αφησεις εφοσον δεν μπορεις να δεχτεις τον χαρακτηρα της και να μην κανεις κινηση να τα ξαναβρειτε(δεν διαβασα ολο το κειμενο ειναι τεραστιο).να βρει καποιον που να ταιριαζει.

---

Τεράστιο και ούτε τα μισά δεν έγραψα:p

Εγώ τον δέχομαι τον χαρακτήρα της και τον αγαπώ. Συμβιβάζομαι πιο εύκολα χωρίς να ψάχνω το τέλειο. Το θέμα είναι οτι ενώ υποτίθεται έγιναν όλα όπως ήθελε..βαρέθηκε..ή τις σκάσανε όλα τα άλλα προβλήματα..ή με τον γάμο της αδερφής της είδε κάτι που δεν της αρέσει στην σχέση μας ή σε μένα..ή απλά όταν παραχαλάρωσα και εγώ έσκασε..δεν ξέρω..απλά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποια να περνάει πολύ ζόρικα στην δουλεία της, να πηγαίνει σπίτι και να λιώνει στον καναπέ και στην τηλεόραση μέχρι να την πάρει ο ύπνος..να μην κάνει τίποτα για να κάνει την ζωή της καλύτερη και το πρόβλημα να είναι ο σύντροφός της γιατί δεν νιώθει πια ερωτευμένη..λογικό δεν είναι? Πως να νιώσεις πάθος και ένταση έτσι? Αν όλα στην ζωή σου είναι flat και μίζερα αυτό δεν θα βγάλεις και στην σχέση σου? Έχει βρεθεί κάποιος σε αυτή την θέση?

Πραγματικά την αγαπάω και την νοιάζομαι τόσο πολύ που μακάρι αν δεν είμαι εγώ αυτός να βρεί αύριο κιόλας κάποιον να της ταιριάζει, να την προσέχει, να την φροντίζει, να είναι εκεί και να την αγαπάει περισσότερο απο εμένα. Αλλα παρά τα λάθη μου δεν πιστεύω οτι θα το βρεί.

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Εν μέρει είσαι συνειδητοποιημένος για τα λάθη σου αλλα από την άλλη όπως βλέπεις υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη σχέση σας....

Γιατί δλδ πρεπει πάντα να τη θεωρείς δεδομένη και μετά να προσπαθείς να τη κερδίσεις όταν τη χάνεις;;; σου είναι μάλλον εύκολο να θεωρείς δεδομένη μια κατάσταση ή έναν άνθρωπο....βαριέσαι δεν σε φτιάχνει το και μαζί και ήρεμα....πρέπει να υπάρχει μια φουρτούνα στη σχέση για να σε κινητοποιεί....Και αν δεν υπάρχει τη δημιουργείς εσύ για να έχεις λόγο να ιντριγκαρεσαι...να έχεις ενδιαφέρον......δεν εξηγείται αλλιώς....

Για ποιο λόγο να διατηρείς επαφές με πρώην σου; μη μου πεις ότι με όλες κατάφερες να έχεις καθαρή φιλία και από τις 2 πλευρές και ότι συνομιλούσε καθαρά φιλικά χωρίς να υπάρχει καμία διεκδίκηση......Γιατί δεν θα το πιστέψω....Και καλά ρε παιδί μου εσύ μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις αλλα η σύντροφός σου δεν έχει καμία υποχρέωση να κάθεται και να τα λουζεται.....Γιατί όπως φαίνεται την έχεις ζορισει πολυ...Και όσο και να αγαπάς κάποιον άμα σου ψήνει το ψάρι στα χείλη στο τέλος του λες και ένα άι στο διάολο και ξαλαφρωνεις.......

Τεσπα.....δεν γίνεται όλα τα ζευγάρια να ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους...εκείνης μπορεί να της αρέσει το μέσα και εσένα το έξω....όμως μια σχέση για να έχει ενδιαφέρον πρέπει να την εμπλουτίζεις και με άλλα πράγματα....(πάντως όχι με το τρικ της επικοινωνίας με τις πρωην) ....αλλα με εκδρομές...με φίλους....με το να βγαίνετε έξω......γτ είναι λογικό να μουχλιαζετε.....

Όμως σκέφτηκες ποτέ ότι η απροθυμία της κοπέλας σου να βγείτε έξω μπορεί να πηγάζει από το γεγονός ότι της έχεις δημιουργήσει ανασφάλεια και άγχος με τη συμπεριφορά σου και να θέλει να σε έχει "δεμένο" στο σπίτι ώστε να μην νιώσει ότι απειλείται από τους φιλους σου ή τις φιλες σου ή από κάποια ενδεχόμενη γνωριμία με κάποια άλλη γυναίκα;;; μμμ;;;;........

Δεν ξέρω τι την πείραξε και δεν θέλει να είστε άλλο μαζί.....τ

Την κούρασαν τα λάθη σου; ξενέρωσε από τη ρουτίνα της σχέσης σας που η ίδια εν μέρη δημιούργησε;;; δεν ξέρω.....άσε τον χρόνο να δείξει....

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είστε καλά μαζί....ούτε έχετε μια σταθερή και ήρεμη γεμάτη αγάπη σχέση ......έχετε πρόβλημα στο τρόπο που σχετίζεστε....
Μην κάνεις τίποτα....κάτσε σκέψου τα λάθη σου και αν μπορείς να τα ξεπεράσεις......Και αν τελικά τα ξαναβρειτε και θέλετε να είστε μαζί εγώ θα πρότεινα να δείτε κάποιον σύμβουλο γάμου ή κάποιον ψυχολόγο ώστε να δουλέψετε ο καθένας τα θέματα του και μαζί ως ζευγάρι να προχωρήσετε

---

Πολύ ωραίο και to the point το σχόλιο. Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό αλλα το κάνω. Νομίζω οτι δεν θα φύγει ποτέ? Θέλω να με προκαλέσει και αυτή? Δεν νιώθω γενικά γεμάτος απο την ζωή μου και το βγάζω στην σχέση μου? Βαριέμαι εύκολα? (τα γράφω για να τα ακούσω και εγώ). Νομίζω οτι όσο κάναμε στην καθημερινότητα μας ένα-δύο μικρά πραγματάκια είχα καλύτερη ψυχολογία και δεν βαριόμουν γενικά την ζωή μου οπότε και ήμουν καλύτερα απέναντι της. Όταν δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου και ένιωθα να μου λείπουν πράγματα δεν είχα να δώσω πέρα απο την φροντίδα. Πολύ καλή ερώτηση και θα την σκεφτώ και άλλο. Αλλα τι εννοείς όταν λες οτι το δημιουργώ εγώ? Οτι σαμποτάρω την σχέση μου? Ή οτι την αφήνω να πάει στο απροχώρητο εσκεμμένα?

Με την πρώην που είχαμε επαφή είχαμε εντελώς καθαρά και ειλικρινά τελείως φιλική σχέση. Ήθελε καιρό να φτάσει εκεί αλλα πραγματικά ήταν έτσι και το χαιρόμουν. Όταν βρισκόμασταν μιλούσαμε ο καθένας για την σχέση του. Γενικότερα δεν μου αρέσει να χάνω επαφή με ανθρώπους ειδικά αν έχουμε ζήσει πράγματα. Σαν κοσμοθεωρία νομίζω οτι δεν συναντάμε συχνά ανθρώπους που να έχουμε έρθει τόσο κοντά και δυσκολεύομαι παρόλο που δεν είμαστε μαζί να κάνω οτι δεν υπήρξαν-δεν υπάρχουν. Και με φίλους το κάνω και με πρώην δεν το κάνω με όλες. Μία ουσιαστικά που πραγματικά ένιωθα σαν αδερφή μου. Σίγουρα την ζόρισα πολύ με αυτό..ακόμα το λέει. Απλά νόμιζα οτι αν το πω απο την αρχή και δεν την κρατήσω κρυφή οτι θα καταλάβει οτι δεν παίζει τίποτα. Αλλα μάλλον έκανα λάθος. Δεν γίνεται αυτό. Όπως είπα και εμένα θα με πείραζε.

Δεν το έχω σκεφτεί όπως το λές όχι. Έχω νιώσει να θέλει να με έχει "δεμένο" σπίτι και να κάνει μακριά όποιον μπορεί να είναι απειλή για την σχέση μας αλλα δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι η μόνη γυναίκα στην ζωή μου που πραγματικά δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη και το ξέρει. Και της λέω οτι θέλω να προχωρήσω την ζωή μου μαζί της και να κάνουμε οικογένεια. Έχω κάνει πολύ μεγάλες θυσίες για να είμαι μαζί της. Γιατί να το σκέφτεται αυτό? Αλλα πάλι ακόμα και χθές μου είπε οτι ίσως δεν είναι τύπος γυναίκας που μου αρέσει. Φίλες δεν έχω εδώ. Να της έχω δημιουργήσει τέτοια ανασφάλεια? Εγώ όταν το είπε σκέφτηκα οτι το λέει για μένα για να νιώσω καλύτερα. Θα έκανα τα πάντα γι αυτή και το ξέρει. Υπάρχει περίπτωση να νομίζει οτι ρουτινιάσαμε και χάθηκε ο έρωτας και το πάθος γιατί δεν είναι αυτό που θέλω? Δεν νομίζω..μου φαίνεται αδιανόητο βασικά.

Το μόνο σίγουρο είναι όντως οτι απο ένα διάστημα και μετά δεν είμαστε καλά μαζί. Μετά απο ένα διάστημα δεν παίρνει αυτά που θέλει..φεύγει εύκολα σαν να μην τρέχει τίποτα..την κυνηγάω..της δίνω όσα θέλει ετεροχρονισμένα..γυρνάει..κ αι πάλι απο την αρχή. Μέχρι να μην ξαναγυρίσει ή μέχρι να μην σταματήσω να της δίνω όσα θέλει. Εύχομαι το δεύτερο.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Πολύ ωραίο και to the point το σχόλιο. Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό αλλα το κάνω. Νομίζω οτι δεν θα φύγει ποτέ? Θέλω να με προκαλέσει και αυτή? Δεν νιώθω γενικά γεμάτος απο την ζωή μου και το βγάζω στην σχέση μου? Βαριέμαι εύκολα? (τα γράφω για να τα ακούσω και εγώ). Νομίζω οτι όσο κάναμε στην καθημερινότητα μας ένα-δύο μικρά πραγματάκια είχα καλύτερη ψυχολογία και δεν βαριόμουν γενικά την ζωή μου οπότε και ήμουν καλύτερα απέναντι της. Όταν δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου και ένιωθα να μου λείπουν πράγματα δεν είχα να δώσω πέρα απο την φροντίδα. Πολύ καλή ερώτηση και θα την σκεφτώ και άλλο. Αλλα τι εννοείς όταν λες οτι το δημιουργώ εγώ? Οτι σαμποτάρω την σχέση μου? Ή οτι την αφήνω να πάει στο απροχώρητο εσκεμμένα?

Με την πρώην που είχαμε επαφή είχαμε εντελώς καθαρά και ειλικρινά τελείως φιλική σχέση. Ήθελε καιρό να φτάσει εκεί αλλα πραγματικά ήταν έτσι και το χαιρόμουν. Όταν βρισκόμασταν μιλούσαμε ο καθένας για την σχέση του. Γενικότερα δεν μου αρέσει να χάνω επαφή με ανθρώπους ειδικά αν έχουμε ζήσει πράγματα. Σαν κοσμοθεωρία νομίζω οτι δεν συναντάμε συχνά ανθρώπους που να έχουμε έρθει τόσο κοντά και δυσκολεύομαι παρόλο που δεν είμαστε μαζί να κάνω οτι δεν υπήρξαν-δεν υπάρχουν. Και με φίλους το κάνω και με πρώην δεν το κάνω με όλες. Μία ουσιαστικά που πραγματικά ένιωθα σαν αδερφή μου. Σίγουρα την ζόρισα πολύ με αυτό..ακόμα το λέει. Απλά νόμιζα οτι αν το πω απο την αρχή και δεν την κρατήσω κρυφή οτι θα καταλάβει οτι δεν παίζει τίποτα. Αλλα μάλλον έκανα λάθος. Δεν γίνεται αυτό. Όπως είπα και εμένα θα με πείραζε.

Δεν το έχω σκεφτεί όπως το λές όχι. Έχω νιώσει να θέλει να με έχει "δεμένο" σπίτι και να κάνει μακριά όποιον μπορεί να είναι απειλή για την σχέση μας αλλα δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι η μόνη γυναίκα στην ζωή μου που πραγματικά δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη και το ξέρει. Και της λέω οτι θέλω να προχωρήσω την ζωή μου μαζί της και να κάνουμε οικογένεια. Έχω κάνει πολύ μεγάλες θυσίες για να είμαι μαζί της. Γιατί να το σκέφτεται αυτό? Αλλα πάλι ακόμα και χθές μου είπε οτι ίσως δεν είναι τύπος γυναίκας που μου αρέσει. Φίλες δεν έχω εδώ. Να της έχω δημιουργήσει τέτοια ανασφάλεια? Εγώ όταν το είπε σκέφτηκα οτι το λέει για μένα για να νιώσω καλύτερα. Θα έκανα τα πάντα γι αυτή και το ξέρει. Υπάρχει περίπτωση να νομίζει οτι ρουτινιάσαμε και χάθηκε ο έρωτας και το πάθος γιατί δεν είναι αυτό που θέλω? Δεν νομίζω..μου φαίνεται αδιανόητο βασικά.

Το μόνο σίγουρο είναι όντως οτι απο ένα διάστημα και μετά δεν είμαστε καλά μαζί. Μετά απο ένα διάστημα δεν παίρνει αυτά που θέλει..φεύγει εύκολα σαν να μην τρέχει τίποτα..την κυνηγάω..της δίνω όσα θέλει ετεροχρονισμένα..γυρνάει..κ αι πάλι απο την αρχή. Μέχρι να μην ξαναγυρίσει ή μέχρι να μην σταματήσω να της δίνω όσα θέλει. Εύχομαι το δεύτερο.

---

Κοίταξε δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει στη σχέση σου ...απλώς με βάση αυτά που περιγράφεις βλέπω ότι θες να δημιουργείς πρόβλημα από εκεί που δεν υπάρχει.....φτανεις τα πράγματα στα άκρα και μετά προσπαθείς να τα μπαλωσεις...Και ρώτησα μήπως έστω και ασυνείδητα το προκαλείς γτ βαριέσαι εύκολα και θεωρείς δεδομένη τη κοπέλα σου και θες σασπένς στη σχέση.....γι αυτό είστε βαράτε με και ας κλαίω.....

Άφησε την λίγο ήρεμη να δει τι θέλει μπορεί να κουράστηκε
Αλλά άμα θέλησετε να ξαναειστε μαζί πρέπει ο καθένας να δουλέψει τα θέματα του με κάποιον ειδικό γιατί είναι πασιφανές ότι βγαζετε τα ψυχολογικά σας στη σχέση σας...Και αυτό δεν είναι λειτουργικό

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Κοίταξε δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει στη σχέση σου ...απλώς με βάση αυτά που περιγράφεις βλέπω ότι θες να δημιουργείς πρόβλημα από εκεί που δεν υπάρχει.....φτανεις τα πράγματα στα άκρα και μετά προσπαθείς να τα μπαλωσεις...Και ρώτησα μήπως έστω και ασυνείδητα το προκαλείς γτ βαριέσαι εύκολα και θεωρείς δεδομένη τη κοπέλα σου και θες σασπένς στη σχέση.....γι αυτό είστε βαράτε με και ας κλαίω.....

Άφησε την λίγο ήρεμη να δει τι θέλει μπορεί να κουράστηκε
Αλλά άμα θέλησετε να ξαναειστε μαζί πρέπει ο καθένας να δουλέψει τα θέματα του με κάποιον ειδικό γιατί είναι πασιφανές ότι βγαζετε τα ψυχολογικά σας στη σχέση σας...Και αυτό δεν είναι λειτουργικό

---

Έχει λογική σαν σκέψη αλλα δεν νομίζω..απλά μάλλον δεν έχω μάθει να εκτιμάω την κατάσταση..δεν καταλαβαίνω οτι υπάρχει πρόβλημα ή την σοβαρότητα του..νομίζω οτι απλά αράζουμε και χαλαρώνουμε ενώ απομακρυνόμαστε..και αυτή την φορά που απο ένα σημείο και μετά κατάλαβα οτι βαλτώνουμε μου ήταν πολύ δύσκολο να το συζητήσω..οπότε η άλλη πλευρά το λαμβάνει σαν αδιαφορία.

Εγώ έχω το θέμα και πρέπει να το κοιτάξω..αλλα πως αλλάζει αυτό..

Ευχαριστώ για τον κόπο σου

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Έχει λογική σαν σκέψη αλλα δεν νομίζω..απλά μάλλον δεν έχω μάθει να εκτιμάω την κατάσταση..δεν καταλαβαίνω οτι υπάρχει πρόβλημα ή την σοβαρότητα του..νομίζω οτι απλά αράζουμε και χαλαρώνουμε ενώ απομακρυνόμαστε..και αυτή την φορά που απο ένα σημείο και μετά κατάλαβα οτι βαλτώνουμε μου ήταν πολύ δύσκολο να το συζητήσω..οπότε η άλλη πλευρά το λαμβάνει σαν αδιαφορία.

Εγώ έχω το θέμα και πρέπει να το κοιτάξω..αλλα πως αλλάζει αυτό..

Ευχαριστώ για τον κόπο σου

---

Άκουσε.....σε μια σχέση δεν φταίει μόνο κ ένας....η σχέση είναι για 2....υπάρχει αλληλεπίδραση και ότι θεμα προκυπτει πάντα ευθύνονται και οι δύο...γι αυτό το λόγο πρέπει ο καθένας να λύνει τα προσωπικά του θέματα με έναν ειδικό για να εξισορροπήσει σαν προσωπικότητα και οι δύο μαζί ως ζευγάρι να έχουν έναν σύμβουλο όταν δεν μπορούν να βρουν μια διοδο επικοινωνίας και όταν προκύπτουν τέτοια θέματα

Για να επανέρθω λίγο στο θέμα, μετά απο κάποιες μέρες σκέψης..

Πιστεύω πως έφυγε επειδή ναι μεν σε πολύ μεγάλο βαθμό εκείνη δημιούργησε την κατάσταση της άσχημης ρουτίνας αλλα μέσα σε αυτή την ρουτίνα ήθελε (άσχετα αν είναι ή όχι φυσιολογικό) να ζεί το πάθος που τόσο της αρέσει..αυτό ήθελε εκείνη να έχει..μία ήρεμη ζωή όπου δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα αλλα εγώ να της καλύπτω τις ανάγκες της σαν γυναίκα, να της λέω και να της δείχνω οτι την γουστάρω, να την φτίαχνω, να παίρνει την επιβεβαίωση που θέλει και έχει ανάγκη κλπ κλπ. Είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί την χλιαρότητα, την λαμβάνει σαν αδιαφορία άσχετα αν δεν κάνει κάτι για να αλλάξει αυτή την χλιαρότητα. Θέλει μέσα στην φάση χάλια δουλεία, χάλια λεφτά, δεν κάνω τίποτα στην ζωή μου και λίωνω μπροστά στην τηλεόραση να υπάρχει πάθος και έρωτας. Και κάποιες φορές που το είχαμε συζητήσει της είχα πεί πως όταν δεν κάνουμε τίποτα και ζούμε σε τέτοια ρουτίνα, δεν έχω ενέργεια να της δώσω. Όχι οτι δεν θέλω ή δεν με νοιάζει αλλα δεν γίνεται όταν νιώθω να βαριέμαι οικτρά, όχι εσένα αλλα την ζωή μου γιατί υπάρχει η ψυχολογική κούραση απο την δουλειά και μετά το κλείσιμο στο σπίτι χωρίς τίποτα και χωρίς να μιλάμε σε άνθρωπο. Της είχα πεί μάλιστα οτι στην φάση που είμαστε δεν έχουμε υποχρεώσεις σοβαρές, παιδία ή άλλα προβλήματα οπότε θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να περνάμε καλύτερα. Όχι κάθε μέρα έξω αλλα να κάνουμε πράγματα που να φτιάχνουν την ψυχολογία μας. Γιατί για όσο διάστημα κάναμε πράγματα δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Νιώθαμε και οι δύο γεμάτοι στην ζωή μας και αυτό έβγαινε και στην σχέση μας. Όταν τα κόψαμε πραγματικά όλα ήρθαν τα προβλήματα. Νομίζω οτι απο όλη αυτή την ρουτίνα εκείνη λάμβανε οτι δεν μου αρέσει σαν γυναίκα ή οτι φταίω εγώ ή κατι τελός πάντων που δεν αλλάζει. Η δεν της αρέσω εγώ επειδή δεν την κάνω να νιώθει όπως θέλει κάθε γυναικά. Την τελευταία φορά μάλιστα που βρεθήκαμε μου είπε οτι δεν είναι ο τύπος μου..κάτι που υπέθεσα οτι το είπε για να με κάνει εμένα να νιώσω καλύτερα αλλα με τρομάζει οτι μπορεί πραγματικά το πιστεύει η ίδια.

Το ερώτημα είναι, σε αυτή την φάση και έτσι όπως είναι τα πράγματα και αφού της έχω πεί οτι θέλω να προχωρήσουμε σοβαρά, κάτι που πιστεύω οτι και αυτή θέλει γενικά απο την ζωή της, γιατί δεν χωρίσαμε επειδή ήθελε να βγαίνει έξω και να τα σπάει αλλα γιατί ένιωσε οτι πρέπει να προλάβει να κάνει την ζωή της "σωστά", υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω ώστε να της δείξω οτι σαφώς και μου αρέσει σαν γυναίκα (για μένα είναι η πιο ωραία γυναίκα που είχα ποτέ σχέση και πραγματικά όσο είμαστε μαζί δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη), σαφώς και θα ήθελα να έχουμε καλύτερη ερωτική ζωή, σαφώς και με φτιάχνει κλπ κλπ ή όταν το νιώθει αυτό μία γυναίκα πάει το πουλάκι πέταξε? Υπάρχει περίπτωση αν ηρεμίσει να σκεφτεί οτι με τον τρόπο που ζούσαμε το αποτέλεσμα είναι φυσιολογικό και να προσπαθήσει να κάνει κάτι γι αυτό? Μπορεί να θέλει για μία ακόμα φορά να την "κυνηγίσω" και ας λέει οτι δεν θέλει τίποτα? Είναι και πολύ εγωίστρια..

Να προσθέσω οτι και την προηγούμενη φορά που έφυγε είχε πεί οτι δεν είναι ερωτευμένη, χάθηκε το πάθος κλπ κλπ αλλα όταν γύρισε ήταν μία χαρά και ερωτικά. Όχι σούπερ-κάθε μέρα σεξ αλλα φυσιολογικά όπως πιστεύω οτι είναι στις σοβαρές μακροχρόνιες σχέσεις.

Τις προηγούμενες 2 μέρες μιλήσαμε ελάχιστα με μηνύματα αλλα για άσχετα θέματα και αφού έστειλα εγώ.

Να ρωτήσω κάτι χαζό ίσως, αλλά που έχει τη σημασία του; Λες οι γονείς της σε θέλουν, αναφέρεις ότι θες να κρατάς επαφές φιλικές με πρώην όταν δεν παίζει κάτι πονηρό, αναφέρεις κάποιους φίλους ή φίλες σου και λες ότι η κοπέλα είναι πιο πολύ του μέσα. Δεν είδα να αναφέρεις τους φίλους ΣΑΣ ή τους φίλους ΤΗΣ, μόνο της αδερφή της. Όταν την γνώρισες η κοπέλα είχε παρέες και φιλίες; Τις έχει διατηρήσει; Έχετε κοινές παρέες όπου να αισθάνεστε άνετα και οι δύο ή θα βγείτε μόνο ξεχωριστά ο καθένας να δει τους δικούς του φίλους; Ή μόνο εσύ καθώς εκείνη είναι αποκομμένη από όλους και όλα;

Το ρωτάω διότι εδώ υπάρχει κάτι περίεργο. Μία κοπέλα στα 25 ή στα 27 ή τώρα στα 29 είναι πιο φυσιολογικό να είναι κοινωνική και αν αισθάνεται άνετα με τον σύντροφό της να τον προτρέπει να κάνουν πράγματα μαζί με άλλους, παρά να βρίσκονται μονίμως μόνοι οι δυό τους κι όταν ρουτινιάζουν να έρχεται το τέλος του κόσμου. Τόσα χρόνια μετά έπρεπε να έχουν και έναν κοινό κοινωνικό κύκλο και κοινές φιλίες και παρέες. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι η κοπέλα έχει απομονωθεί γενικά. Δηλαδή αν υποσυνείδητα για κάποιο λόγο αυτή θεώρησε ότι ένας άνδρας μια δεκαετία μεγαλύτερος δεν θα δέσει με τον κύκλο της ή απλά δεν του είχε εμπιστοσύνη να τον γνωρίζει με κόσμο, ή ζηλεύει και θέλει αποκλειστικότητα και δεν τον αφήνει να βλέπει άνθρωπο, αλλά κατά τα άλλα την έβρισκε μια χαρά μαζί του και ήθελε να είναι όλο μόνοι, είναι λογικό σταδιακά να πέσει μόνη της στην παγίδα και να απομακρυνθεί από όλους και από όλα και να μην έχει καμία διέξοδο πέρα από τον σύντροφό της και να έχει υπερβολικές απαιτήσεις από αυτή τη σχέση. Δηλαδή αν δεν είστε όλο μες στα μέλια και μες στην καλή χαρά και προκύπτουν προβλήματα στη ζωή της και η ψυχολογία της είναι χάλια, αυτομάτως φέρνει την καταστροφή διότι έχει ακυρώσει όλες τις άλλες διεξόδους και φυσιολογικές πλευρές που θα έπρεπε να έχει ως άνθρωπος. Μια γυναίκα δεν είναι μόνο η κυρία του κυρίου ή μελλοντικά μια μάνα, έχει και άλλες ταυτότητες. Είναι και η τάδε εργαζόμενη και η φίλη του τάδε και αυτή που έχει το τάδε ταλέντο και το τάδε ενδιαφέρον και την τάδε άλλη ταυτότητα. Αυτό την κάνει πιο ολοκληρωμένο άτομο και βέβαια δίνει στον σύντροφό της το σωστό ειδικό βάρος. Δεν μπορεί να περιμένει σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο άλλος κολλημένος πάνω της και φυσικά καταλαβαίνει και τις ανάγκες του άλλου. Αν η ίδια έχει γίνει μια δύστροπη μουντρούχα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει κι ο άλλος έτσι ξέρω κι εγώ.

Από την άλλη αν υπάρχει απόλυτη ασυμφωνία χαρακτήρων από την αρχή και έχετε προσπαθήσει αλλά δεν έχετε βρει μια ισορροπία χωρίς να ψυχαναγκάζεται ο ένας από τους δύο, τότε..

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Να ρωτήσω κάτι χαζό ίσως, αλλά που έχει τη σημασία του; Λες οι γονείς της σε θέλουν, αναφέρεις ότι θες να κρατάς επαφές φιλικές με πρώην όταν δεν παίζει κάτι πονηρό, αναφέρεις κάποιους φίλους ή φίλες σου και λες ότι η κοπέλα είναι πιο πολύ του μέσα. Δεν είδα να αναφέρεις τους φίλους ΣΑΣ ή τους φίλους ΤΗΣ, μόνο της αδερφή της. Όταν την γνώρισες η κοπέλα είχε παρέες και φιλίες; Τις έχει διατηρήσει; Έχετε κοινές παρέες όπου να αισθάνεστε άνετα και οι δύο ή θα βγείτε μόνο ξεχωριστά ο καθένας να δει τους δικούς του φίλους; Ή μόνο εσύ καθώς εκείνη είναι αποκομμένη από όλους και όλα;

Το ρωτάω διότι εδώ υπάρχει κάτι περίεργο. Μία κοπέλα στα 25 ή στα 27 ή τώρα στα 29 είναι πιο φυσιολογικό να είναι κοινωνική και αν αισθάνεται άνετα με τον σύντροφό της να τον προτρέπει να κάνουν πράγματα μαζί με άλλους, παρά να βρίσκονται μονίμως μόνοι οι δυό τους κι όταν ρουτινιάζουν να έρχεται το τέλος του κόσμου. Τόσα χρόνια μετά έπρεπε να έχουν και έναν κοινό κοινωνικό κύκλο και κοινές φιλίες και παρέες. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι η κοπέλα έχει απομονωθεί γενικά. Δηλαδή αν υποσυνείδητα για κάποιο λόγο αυτή θεώρησε ότι ένας άνδρας μια δεκαετία μεγαλύτερος δεν θα δέσει με τον κύκλο της ή απλά δεν του είχε εμπιστοσύνη να τον γνωρίζει με κόσμο, ή ζηλεύει και θέλει αποκλειστικότητα και δεν τον αφήνει να βλέπει άνθρωπο, αλλά κατά τα άλλα την έβρισκε μια χαρά μαζί του και ήθελε να είναι όλο μόνοι, είναι λογικό σταδιακά να πέσει μόνη της στην παγίδα και να απομακρυνθεί από όλους και από όλα και να μην έχει καμία διέξοδο πέρα από τον σύντροφό της και να έχει υπερβολικές απαιτήσεις από αυτή τη σχέση. Δηλαδή αν δεν είστε όλο μες στα μέλια και μες στην καλή χαρά και προκύπτουν προβλήματα στη ζωή της και η ψυχολογία της είναι χάλια, αυτομάτως φέρνει την καταστροφή διότι έχει ακυρώσει όλες τις άλλες διεξόδους και φυσιολογικές πλευρές που θα έπρεπε να έχει ως άνθρωπος. Μια γυναίκα δεν είναι μόνο η κυρία του κυρίου ή μελλοντικά μια μάνα, έχει και άλλες ταυτότητες. Είναι και η τάδε εργαζόμενη και η φίλη του τάδε και αυτή που έχει το τάδε ταλέντο και το τάδε ενδιαφέρον και την τάδε άλλη ταυτότητα. Αυτό την κάνει πιο ολοκληρωμένο άτομο και βέβαια δίνει στον σύντροφό της το σωστό ειδικό βάρος. Δεν μπορεί να περιμένει σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο άλλος κολλημένος πάνω της και φυσικά καταλαβαίνει και τις ανάγκες του άλλου. Αν η ίδια έχει γίνει μια δύστροπη μουντρούχα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει κι ο άλλος έτσι ξέρω κι εγώ.

Από την άλλη αν υπάρχει απόλυτη ασυμφωνία χαρακτήρων από την αρχή και έχετε προσπαθήσει αλλά δεν έχετε βρει μια ισορροπία χωρίς να ψυχαναγκάζεται ο ένας από τους δύο, τότε..

---

Άλλες παρέες όχι, δεν είχε. Ουσιαστικά μία φίλη και έναν φίλο. Που και αυτούς τους έβλεπε σπάνια άσχετα αν με την φίλη της μπορεί να μιλάνε συνέχεια. Και συνήθως εκτός απο το τελευταίο διάστημα που δεν ήμασταν καλά τους βλέπαμε μαζί, ενώ την προέτρεπα να τους βλέπει πιο πολύ. Και εγώ απο την πλευρά μου δεν έχω κύκλο εδώ ώστε να την βάλω μέσα, αλλα οτι έκανα με αλλα άτομα πάντα την έβαζα μέσα και κάναμε κοινή παρέα με κάποια άτομα αλλα οχι συχνή. Οι παρέες μας δηλαδή ήταν κοινές αλλα λίγες και ζήτημα να κάναμε κάτι με αλλα ατόμα μία φορά τις δύο βδομάδες. Ο καθένας μόνος του νομίζω δεν έκανε σχεδόν τίποτα. Γενικά ζήλευε πολύ και δεν ήθελε να βλέπω άνθρωπο όμως λες μόνος μου. Τώρα που χωρίσαμε κάνει περισσότερο παρέα με και με μία ξαδέρφη της. Φαντάζομαι οτι δεν μπορεί να είναι εντελώς μόνη της..

Το περίεργο είναι οτι σαν κοπέλα είναι πολύ κοινωνική και φαίνεται πολύ δυναμική, σε όποια παρέα την βάλεις μπορεί να μιλάει με τις ώρες. Αλλα για κάποιο λόγο δεν της αρέσει-δεν το επιδιώκει.

Και με την δουλειά της δεν είναι καθόλου καλά οπότε ούτε απο εκεί είχε καλή ψυχολογία. Γενικά είναι μία περίοδος που της έχουν σκάσει όλα και θεωρεί οτι δεν έχει τίποτα στην ζωή της.

Θεωρείς οτι είναι ζήτημα υπερβολικών απαιτήσεων? Θέλω να πω οτι δεν θέλει υπερβολικά πράγματα πχ γούστα έξω κλπ που δεν της τα έδινα αλλα δεν είναι σε κάποιο βαθμό λογικό μία σχέση που κυλάει έτσι να βαλτώσει? Της το έχω πει αλλα δεν φαίνεται να συμφωνεί. Υπήρχαν ΣΚ που δεν είχαμε βγεί απο το σπίτι, δεν είναι φυσιολογικό να μην είμαστε μές τα μέλια? Εγώ κάποιες φορές έσκαγα και έβγαινα έξω απλά να περπατήσω. Πως να της έδινα αυτά που έχει τόσο ανάγκη?

Απόλυτη συμφωνία δεν υπάρχει αλλα οι διαφορές δεν ήταν των άκρων, εγώ ήθελα που και που να κάνουμε και άλλα πράγματα. Αλλα αφού είδα οτι δεν ήθελε αφέθηκα νόμιζοντας οτι είχαμε βρεί την ισορροπία σε αυτό που της αρέσει πιο πολύ. Το διάστημα αυτό που βαλτώναμε νόμιζα οτι κάνουμε αυτο που θέλει, σπίτι και λιώσιμο. Δεν περνούσα καλά, βαριόμουν αλλα ήξερα οτι είμαι με τον άνθρωπο μου και οτι ήταν μία φάση. Αλλα πάνω σε αυτό που θέλει δεν είχε το πάθος που έχει ανάγκη. Και εγώ ομολογώ δεν το είχα αλλα γίνεται να υπάρχει με αυτό τον τρόπο ζωής για τόσο μεγάλο διάστημα?

Γενικά θέλει αυτό που λες, σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο αλλος κολλημένος πάνω της και να μην υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο, να μην κάνεις τίποτα και να υπάρχει έρωτας.

Καλημέρα.
Θα σου πω εγώ πως το βλέπω. Άθελά σου έκανες κάποια πράγματα που την πλήγωσαν τα δύο πρώτα χρόνια, ωστόσο μετά σε πολύ μεγάλο βαθμό έχεις προσπαθήσει να προσαρμοστείς στις ανάγκες της. Αυτή όμως περιορίζεται να σου λέει ότι δεν είναι ο τύπος σου και δεν βλέπω να κάνει και πολύ μεγάλη προσπάθεια να καλύψει δικές σου ανάγκες. Δεν νομίζω λοιπόν ότι το υπερβολικό αυτομαστίγωμα σου κάνει καλό. ΟΚ, γίνανξ διάφορα στην αρχή της σχέσης, αλλά αν πραγματικά πλεόν είχε αποφασίσει ότι θέλει να είναι μαζί σου, πλεόν έπρεπε να τα αφήσει πίσω και να πάτε μπροστά μαζί. Λες οι διαφορές σας δεν είναι κάτι ακραίο, είναι όμως αρκετό ώστε κάτι να σε χαλάει ως άνθρωπο και να σκυλοβαριέσαι. Το θέμα είναι το πάθος για τον άνθρωπό σου να βγαίνει αυθόρμητα και για να βγαίνει αυθόρμητα πρέπει και τον ίδιο να γουστάρεις αρκετά και γενικότερα ο τρόπος ζωής σας σαν ζευγάρι να σε καλύπτει. Εσένα δεν σε καλύπτει και εκείνη το εισπράττει σαν απόρριψη και λογικό είναι. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι φταις σώνει και καλά εσύ. Είχατε καθίσει να κάνετε μια ειλικρινή συζήτηση και να εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι και αυτά που μας λες εδώ; Δεν νομίζω.
Επίσης για να τα λέμε όλα, η κοπέλα δείχνει ξενερωμένη αρκετά και εδώ και καιρό να μη γουστάρει και να μένει μαζί σου επειδή την πιέζουν οι γονείς κι εσύ. Κι αυτό δεν είναι σωστό. Έστω για λόγους που μπορεί σε εσένα να μην είναι σοβαροί, έστω από υπερβολικές απαιτήσεις ή κάτι, φαίνεται το ερωτικό στοιχείο να έχει χαθεί εντελώς εδώ και καιρό. Αν δεν σας βγαίνει αυθόρμητα και δεν είστε ευχαριστημένοι, όσο και να το δουλέψεις, τι νόημα έχει; Αν τέσσερα χρόνια μετά δεν έχετε βρει τις ισορροπίες σας, γιατί νομίζεις ότι θα βρεθούν τώρα; Από μία άποψη, όσο και να σε πληγώνει, η κοπέλα πιο σοβαρή είναι σε αυτό που λέει να χωρίσετε.
Ξαναλέω ότι λέω απλά τη γνώμη μου, αλλά ωραίες οι αγάπες και τα λουλούδια, ωραία που υπάρχει αγάπη, αλλά αν δεν ταιριάζετε και να συμβιβαστείτε και να είστε μαζί, νομίζεις ότι μελλοντικά δεν θα προκύψουν προβλήματα μεγαλύτερα; Π.χ. αν έχεις παιδιά να θες να τα πας σε μία δραστηριότητα και να θέλει να έρθει μαζί μη σε αφήσει μόνο ή ακόμα χειρότερα αυτή να θέλει να κάθεται σπίτι και να τρέχεις εσύ παντού; Να έχει κάνει φίλους το παιδί και να έχεις γνωρίσει άλλους γονείς π.χ. και να θες να έχεις μια επαφή κι αυτή να βαριέται; Να μην αισθάνεσαι κι εσύ καλά και να την παραμελείς κι αυτή να γκρινιάζει; Πως θα είναι η ζωή σου μελλοντικά χωρίς φίλους να κάθεσαι να καλύπτεις τις ανασφάλειες την κοπέλας σου; Και τι μηνύματα θα περνάτε στα παιδιά σας; Τα έχεις σκεφτεί τα πράγματα με πρακτικούς όρους;