Φοβάμαι για το παιδί

Καλησπέρα. Ο γιος μου είναι 8,5 χρόνων. Έχω παρατηρήσει κατά καιρούς ότι έχει περιέργεια για γυναικεία πράγματα όπως π. χ. τα διάφορα που φοράω στο χέρι, ένα σκουλαρίκι με σταυρουδακι. Κάποτε με είδε που έβαζα ρουζ κ είπε μου βάζεις κι εμένα? Του εξήγησα ότι είναι για γυναίκες αυτά. Το καλοκαίρι πήρε ένα σκουλαρίκι της γιαγιάς του κ το έβαλε στο αυτί. Όταν ρώτησα μετά το καλοκαίρι παιδοψυχιατρο για αυτά είπε ότι δεν είναι λόγοι ανησυχίας.. Παρολαυτα όλο και κάτι με προβληματίζει κ με χαλάει. Είτε γιατί μπορεί να φορέσει κάτι μποτάκια που έχω να περπατήσει, είτε γιατί δεν του αρέσει η μπάλα γενικότερα... Σήμερα έγινε κάτι που με έκανε χάλια. Στο συρτάρι που βαζω τα εσώρουχα μου είδα ότι ένα σουτιέν είχε αλλάξει θέση, κ το ξέρω γιατί πριν καμιά ώρα το είχα δει αλλου, όταν άνοιξα το συρτάρι. Τωρα τι έγινε, το σκαλιξε, το φόρεσε, τι από όλα δεν ξέρω. Απλά το είδα από αριστερά δεξιά. Έχω γίνει χάλια. Να ενημερωσω ότι πάσχω από ιψδ κ σε όποιες φίλες το είπα μου λένε ότι υπερβάλλω. Πείτε μου ρε παιδιά τι γίνεται. Κ δε λέω είναι παιδί μου ο, τι κ να είναι, αλλά τζάμπα αγχώνομαι? Έχω σκοπό να μιλήσω ξανά με την παιδοψυχιατρο.. Πονάω πολύ. Όλη μέρα έκλαιγα κρυφά.

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

Καλησπέρα. Ο γιος μου είναι 8,5 χρόνων. Έχω παρατηρήσει κατά καιρούς ότι έχει περιέργεια για γυναικεία πράγματα όπως π. χ. τα διάφορα που φοράω στο χέρι, ένα σκουλαρίκι με σταυρουδακι. Κάποτε με είδε που έβαζα ρουζ κ είπε μου βάζεις κι εμένα? Του εξήγησα ότι είναι για γυναίκες αυτά. Το καλοκαίρι πήρε ένα σκουλαρίκι της γιαγιάς του κ το έβαλε στο αυτί. Όταν ρώτησα μετά το καλοκαίρι παιδοψυχιατρο για αυτά είπε ότι δεν είναι λόγοι ανησυχίας.. Παρολαυτα όλο και κάτι με προβληματίζει κ με χαλάει. Είτε γιατί μπορεί να φορέσει κάτι μποτάκια που έχω να περπατήσει, είτε γιατί δεν του αρέσει η μπάλα γενικότερα... Σήμερα έγινε κάτι που με έκανε χάλια. Στο συρτάρι που βαζω τα εσώρουχα μου είδα ότι ένα σουτιέν είχε αλλάξει θέση, κ το ξέρω γιατί πριν καμιά ώρα το είχα δει αλλου, όταν άνοιξα το συρτάρι. Τωρα τι έγινε, το σκαλιξε, το φόρεσε, τι από όλα δεν ξέρω. Απλά το είδα από αριστερά δεξιά. Έχω γίνει χάλια. Να ενημερωσω ότι πάσχω από ιψδ κ σε όποιες φίλες το είπα μου λένε ότι υπερβάλλω. Πείτε μου ρε παιδιά τι γίνεται. Κ δε λέω είναι παιδί μου ο, τι κ να είναι, αλλά τζάμπα αγχώνομαι? Έχω σκοπό να μιλήσω ξανά με την παιδοψυχιατρο.. Πονάω πολύ. Όλη μέρα έκλαιγα κρυφά.

---

Καταρχήν ότι και να είναι είναι παιδί σου όπως είπες. Δεν θέλω να σε ανησυχω αλλά είχα και εγώ έναν ανηψιο που έκανε ακριβως ότι περιγράφεις και εσύ. Δηλαδή έπερνε τα γυναικεία παπούτσια τα κοσμήματα και γενικά παρατηρούσε ότι καναμε εμείς οι γυναίκες από πολύ μικρή ηλικία όμως. Δηλαδή από τριων ετων έπερνε και φορούσε τα τακουνια μας.τώρα το παιδί είναι 18.μου έχει εκμυστηρευτει ότι του αρέσουν τα αγόρια. Ακόμη βέβαια πίστευω ότι δεν θα έχει κατασταλαξει μιας και είναι πολύ μικρός.πάντως συμβουλεψου παντως ένα ειδικό αν και δεν είναι σε όλα η λύση ο ειδικός για μένα αλλά τέλος πάντων. Και κυρίως αποδεξου το παιδί σου ότι είναι να γίνει θα γίνει θεωρω

Αχ πόσο άσχημα νιώθω κ πόσο πονάω... Κάνει με αγόρια βέβαια παρέα κ παίζει με αγοριστικα παιχνίδια. Δεν τα κάνει συχνά κάποιες φορές όμως. Είμαι πολύ χάλια...

Καλησπέρα lloullou00! Καταλαβαίνω την ανησυχία σου, ωστόσο νομίζω οτι ίσως και να είναι και κάπως υπερβολική. Όλα τα παιδάκια έχουν την περιέργεια και ασχολούνται με τα πράγματα της μαμάς, διότι η μαμά έχει πολλά ενδιαφέροντα πραγματάκια, οι μπαμπάδες συνήθως δεν έχουν.
Ήθελα να σε ρωτήσω, (αν θέλεις να πεις), πώς είναι η σχέση σου με τον σύζυγο, πώς είναι η σχέση του παιδιού με τον μπαμπά του και
τί "ατμόσφαιρα" επικρατεί γενικά στο σπίτι σας, το περιβάλλον που μεγαλώνει το παιδί.

Με τον μπαμπά έχει καλή σχέση, ασχολείται μαζί του. Πότε πότε κοντράρονται κ για πλάκα κ στα σοβαρά. Εμείς μαλώνουμε κάποιες φορές, ήμαστε λίγο ψυχραμενοι, αλλά συνήθως ήμαστε καλά. Κάνουμε πράγματα μαζί.

Είναι πολύ ουσιώδες να έχει καλή σχέση με τον πατέρα γιατί ο πατέρας είναι για τα αγόρια πρότυπο. Καλό θα είναι να μην το "κοντράρει" το παιδί στα σοβαρά γιατί είναι μικρό και οποιουδήποτε είδους σοβαρή κόντρα μπορεί να εκληφθεί από το παιδί ως απόρριψη.
Καλό θα ήταν να υπάρχει και καλή σχέση μεταξύ σας. Και να μην αγχώνεσαι και στεναχωριέσαι γιατί το μεταδίδεις στο παιδί χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Τα παιδιά έχουν "κεραίες".

Εγώ δεν έχω παιδιά αλλά έχω 3 ανήψια, αγόρια και τα τρία και έχουμε πολύ στενή σχέση. Κατά καιρούς κι αυτά ενδιαφέρονταν για γυναικεία πράγματα και δεν τα απέτρεπα. Έπαιζαν με τα μπιχλιμπίδια και τα καλλυντικά μου, αλλά ποτέ δεν πήγε το μυαλό μου σε ομοφυλοφιλία. Τώρα τα δύο είναι 16 και 17 και έχουν και κορίτσια. Ο τρίτος είναι στην ηλικία του γιού σου.
Ειλικρινά, νομίζω οτι στεναχωριέσαι άδικα.

Προφανως το παιδακι εχει κλιση ,στην γυναικεια φυση του, αμα ηταν 5 χρονων δεν θα με παραξενευε,αλλα 9 χρονων κοντα μαλλον εκει το βλεπω.
Εγω ειμαι αντιθετος με την ομοφυλοφιλια,ωστοσο εσυ σαν μανα του θα επρεπε οτι και να ειναι/γινει το παιδι να το δεχτεις.
Τι θα πει δλδ, επειδη του αρεσουν τα κοριτσιστικα πραγματα, οτι δεν θα το αγαπας?.
Να μην αγχωνεσαι καθολου οτι ειναι να γινει το παιδακι ,θα γινει.

Ο άντρας μου θεωρεί πως όλα πηγάζουν από τις φοβιες και τα άγχη μου κ τα μεταφράζω έτσι. Δεν ξέρω είμαι μπερδεμένη μετα το σημερινό, σε σημείο να μην μπορω να ξεχωρίσω τι είναι αλήθεια κ τι υπερβολη. Κάνει αγοριστικες παρέες κ θέλει μόνο με τα αγόρια τους φίλους του παρέα. Παίζουν βέβαια όλα μαζί στο σχολείο. Μπερδεύομαι γιατί άλλες φορές λέει τα τυπικά που λένε τα αγόρια, κ μετά έχει κ την περιέργεια να επεξεργαστεί κ γυναικεία πράγματα...

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

Ο άντρας μου θεωρεί πως όλα πηγάζουν από τις φοβιες και τα άγχη μου κ τα μεταφράζω έτσι. Δεν ξέρω είμαι μπερδεμένη μετα το σημερινό, σε σημείο να μην μπορω να ξεχωρίσω τι είναι αλήθεια κ τι υπερβολη. Κάνει αγοριστικες παρέες κ θέλει μόνο με τα αγόρια τους φίλους του παρέα. Παίζουν βέβαια όλα μαζί στο σχολείο. Μπερδεύομαι γιατί άλλες φορές λέει τα τυπικά που λένε τα αγόρια, κ μετά έχει κ την περιέργεια να επεξεργαστεί κ γυναικεία πράγματα...

---

Ίσως και να έχει δίκιο ο άντρας σου.εγώ σου έφερα ένα παράδειγμα αλλά δεν ισχυει σε ολες τις περιπτωσεις.παραδειγμα ο ανηψιος μου δεν έκανε παρέα με αγόρια και δεν του αρεσαν τα αγοριστικα παιχνιδια.θεωρώ πάντως σωστό να ξανά ρωτησεις έναν ειδικό περισσότερο για να σου φυγει το αγχος.

Εγώ βλέπω ένα παιδί έξυπνο, που έχει φυσική περιέργεια να εξερευνά πράγματα και δεν έχει μπει ακόμα στο καλούπι που βάζει η κοινωνία "Αρσενικό κάνεις/είσαι αυτό" "Θυλικό κάνεις/είσαι αυτό". Το παιδί εξερευνά κάποια πράγματα όχι μέσα από την έννοια της σεξουαλικότητας/ταυτότητας φύλου που του δίνεις εσύ, αλλά σαν κάτι το διαφορετικό που του κινεί το ενδιαφέρον.Αν είσαι απόλυτα σίγουρη ότι έψαξε τα εσώρουχά σου, να του κάνεις μία συζήτηση ότι δεν είναι σωστό να ψάχνουμε τα συρτάρια της μαμάς χωρίς την άδειά της, χωρίς να αναφέρεις περί εσωρούχων, ότι αυτά είναι γυναικεία πράγματα και τέτοια. Να πεις στο παιδί ότι είναι έτοιμο να ακούσει κι όχι ότι πας εσύ ένα βήμα παραπέρα στο μυαλό σου. Κάθε παιδί έχει τον χαρακτήρα του και ωριμάζει με διαφορετικούς ρυθμούς, μην το μπερδεύεις χωρίς λόγο. Μπορεί κάποια πράγματα που το παιδί τα βλέπει από ένα αθώο πρίσμα, μακριά από σεξουαλικότητες και τέτοια να το πονηρέψεις άθελά σου εσύ και ακόμα κι από αντίδραση, ότι θεωρήσει μετά απαγορευμένο ή μυστηριακό να του γίνει εμμονή εκεί που δεν υπήρχε καμία πριν. Δηλαδή άθελά σου να πάθεις ότι απεύχεσαι. Από εκεί και πέρα, ακόμα και ομοφυλόφιλο να ήταν το παιδί -που εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο- , είναι λόγος αυτός να κλαις και να ωρύεσαι;

Γιαυτό και δεν τον ρώτησα τίποτα και δεν θα ρωτήσω. Για να μη δημιουργήσω άθελά μου ενοχές. Δεν είμαι και 100% σίγουρη το έγινε, το σίγουρο είναι ότι το βρήκα δεξιά από αριστερά που το είδα το πρωί. Εκτός αν τόσο το έχω χάσει πια.. Στεναχωριέμαι γιατί ξέρω ότι αν τυχόν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δε θα έχει εύκολη ζωή. Δεν είναι και λίγο..

Επίσης αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι ότι ο άντρας και οι γύρω μου επιμένουν ότι εγώ διω τέτοιες ερμηνείες εξαιτίας των δικών μου φοβιων. Λένε ότι τείνω να ερμηνεύω τα πράγματα όπως θέλω εγώ. Ώρες ώρες με κάνουν να αμφιβάλλω για τον ίδιο μου τον εαυτό. Να λέω μήπως έχω χάσει το μέτρο, να μην ξέρω που ξεκινάει η υπερβολή. Όλα αυτά εξαιτίας της ιψδ που μου έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο παρελθόν με διάφορους φόβους. Σα να μη μου δίνουν πια τόση σημασία οι γύρω μου, λέγοντας πως διογκωνω τα πράγματα. Όμως δε μπορώ να καταλάβω, αφού οι ανησυχίες μου είναι πραγματικές, βασίζονται σε γεγονότα..

Μην στενοχωριέσαι άδικα και στο λεω απο προσωπικα βιώματα. Εγω λοιπον απο οταν μπηκα στην εφηβεία εβλεπα καμπύλη γυναικεια και μου κοβόταν η αναπνοή και μονο στην ιδεα να το ακουμπήσω. Μου αρεσαν και μου αρεσουν τρελα οι γυναικες και το σεξ μαζι τους. Για το αντιθετο φυλο ουτε κατα διάνοια δεν μου εχει ερθει ποτε ουτε σαν σκεψη.
Ακου λοιπον τι θυμαμαι πως εκανα εγω μικρούλης: ειχα φορέσει κρυφα καλσόν της μανας μου, μ´αρεσε να ακουω γυναικείες συζητησεις, έπλενα τα πιατα μαζι με την ξαδέρφη μου στο χωριο και θυμαμαι κανα δυο φορες να μου λεει ο πατερας μου η ο θείος μου οτι αυτη η δουλεια ειναι για κορίτσια, οχι οτι ειναι περίεργοι αλλα πιθανως να προβληματίζονταν λιγο οπως εσυ. Επισης δεν γούσταρα ποτε να ασχοληθώ με ποδόσφαιρο, να παίξω ναι αλλα παντελης αδιαφορία να παρακολουθήσω τα αθλητικά. Α ειπες κατι για σουτιέν, το εχει βαλει και αυτο πανω μου και μου αρεσε να το μυρίζω! Οποτε αστο μη τη ψαχνεις, δε σημαίνουν τιποτε αυτα για τον σεξουαλικο προσανατολισμό, ή παιζει να σημαινει και το ακριβως αλλο άκρο απο αυτο που σε φοβίζει, να του αρεσουν οι γυναικες παραπανω απο το νορμαλ.

GeorgeGr1 σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. το θέμα είναι σε ποιά ηλικία τα έκανες αυτά, θυμάσαι? δλδ. νομίζω 5-6 είναι πιό νορμάλ απ' ότι στα 8-9... γιαυτό και προβληματίζομαι... γενικά είναι παρατηρητικός και προσέχει και λεπτομέρειες ακόμα. δλδ. χθες ας πούμε την καθηγήτρια του στο ιδιαίτερο τη ρώτησε αν ήταν μαύρη η τσάντα της (γιατί ήρθε με καφε χθες).. παρατηρεί ας πούμε τι φοράω στα χέρια μου, κάποτε ενώ του είχα πεί π.χ. ότι το ρουζ το βάζουν οι γυναίκες στα μάγουλα, με ρώτησε να βάλω κι εγω? δλδ. όλα αυτά δεν ξέρω κατα πόσο έχουν να κάνουν με περιέργεια ή όχι...

αν δε βλεπει και πολυ τον πατερα του ειναι αναμενομενο γιατι εχεις φρικαρει

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

GeorgeGr1 σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. το θέμα είναι σε ποιά ηλικία τα έκανες αυτά, θυμάσαι? δλδ. νομίζω 5-6 είναι πιό νορμάλ απ' ότι στα 8-9... γιαυτό και προβληματίζομαι... γενικά είναι παρατηρητικός και προσέχει και λεπτομέρειες ακόμα. δλδ. χθες ας πούμε την καθηγήτρια του στο ιδιαίτερο τη ρώτησε αν ήταν μαύρη η τσάντα της (γιατί ήρθε με καφε χθες).. παρατηρεί ας πούμε τι φοράω στα χέρια μου, κάποτε ενώ του είχα πεί π.χ. ότι το ρουζ το βάζουν οι γυναίκες στα μάγουλα, με ρώτησε να βάλω κι εγω? δλδ. όλα αυτά δεν ξέρω κατα πόσο έχουν να κάνουν με περιέργεια ή όχι...

---

Απο οσο με θυμαμαι μεχρι μεσα δημοτικού περιπου. Μετα δε θυμαμαι κατι περιεργο εκτος του οτι γούσταρα πολυ τις γυναικες σεξουαλικα. Γνωμη μου μαλλον σκας τζαμπα, ειναι και του αντρα η ψυχη μια άβυσσος.
Αληθεια τωρα αν με έβλεπαν οι γονεις στις φασεις που σου ειπα πιο πανω, θα έβαζαν τα κλάματα τωρα που μου τα θύμισες!
Ο γιος σου θα γινει πιο σεξουλιαρης απο τον μέσο ορο. Πιο πολυ να ανησυχεις αν μιλαει και κινείται κοριτσίστικα.
Αα ξεχασα, έπαιζα και συχνα λαστιχάκι με τις ξάδερφες μου χαχα

Αλέξανδρος77 τον βλέπει κάθε μέρα και δε μπορώ να πω ότι ο πατέρας του είναι αδιάφορος... Εμένα βέβαια μου έχει πιο πολύ αδυναμία..

Με αγχώνει πιο πολύ γιατί κάποια πράγματα δεν έγιναν μια φορά από περιέργεια και τέλος. Δλδ. Αυτό με τα μποτάκια μου το παρατήρησα 3-4 φορές. Πλέον αγχωνομαι πολύ για το τι θα κάνει... Είμαι πολύ χάλια..

Βρε ΄συ λουλου εγώ που είμαι απέξω δεν βλέπω να υπάρχει θέμα, αλλά αν κι ο πατέρας του παιδιού κι όλοι οι γύρω που σας ξέρουν καλύτερα επιμένουν κι αυτοί ότι όλα είναι καλά, νομίζω ότι υπερβάλλεις. Το παιδί ακόμα κι αν το κρύβεις, κάτι ψυχανεμίζεται ότι ανησυχείς και δεν εγκρίνεις κάποια πράγματα και μπορεί να επιμένει κι από αντίδραση ή επειδή του εξάπτεις την φαντασία.
Με τον γιατρό που σε παρακολουθεί τα συζήτησες όλα αυτά;

Όχι γιατί θα μου πει να πάω κόντρα στην ιδεοληψια κ να μην το σκέφτομαι... Πως να μην το σκέφτομαι αφού κάνει τέτοια πράγματα κ μου δίνει αφορμές?

συγγνώμη αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει γιατί είσαι χάλια..

ακόμη και να σημαίνει πως αυτή η συμπεριφορά είναι δείγμα ομοφυλοφιλικής τάσης, σημαίνει απλά ότι θα ερωτευτεί κάποιον ίδιου φύλου. και όσο και να του πεις πως αυτά είναι για αγόρια αυτό τα ίδια πράγματα θα κάνει απλά κρυφά και με τύψεις..

ούτε άρρωστο είναι, ούτε δυστυχισμένο θα γίνει.
θα έχει απλά ένα σεξουαλικο προσανατολισμό διαφορετικό από τον δικό σου. και????
υπάρχουν γονείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας με τα παιδιά τους και εκει να δεις δυστυχία.

Χαμογέλα που είναι γερό και ας κάνει ότι το οδηγήσει η καρδιά του.
να τα αποδέχεστε τα παιδιά σας για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θέλετε εσείς να γίνουν.

Ναι αλλά η ζωή του δε θα είναι εύκολη.. Γιαυτό στεναχωριέμαι

Και τώρα τί θα γίνει δηλαδή; Σκοπεύεις να περάσεις τα επόμενα 10-15 χρόνια της ζωής σου (μέχρι να μεγαλώσει το παιδί) μέσα στο άγχος και την στεναχώρια;
Αντί να χαρείς το παιδάκι που σου έστειλε ο Θεός, να σκέφτεσαι συνέχεια : "είναι; ...δεν είναι;...
Η ζωή είναι τόσο μικρή για να την σπαταλάς σε φοβίες και κακές σκέψεις!
Και στο μεταξύ αυτά που σκέφτεσαι θα καταστρέψουν και την σχέση σου με το παιδί.
Μπορεί να μην τα λες, αλλά τα παιδιά νοιώθουν τα πάντα!

Τι σχέση έχει ο σεξουαλικος προσανατολισμος με το αν ένα αγόρι παιζει με γυναικεία ρούχα? Καμία. Εχει διαφορά ο τρανσεξουαλισμος απο την ομοφυλοφιλια. Ο,τι και να γίνει το παιδι σου, πρεπει να το δεχτεις. Αντί να αγχωνεσαι για τέτοια μικρά πράγματα, να χαιρεσαι που είναι καλά στην υγεία του. Είναι παντως πολυ μικρά σημάδια όλα αυτά για να τα θεωρήσεις σοβαρά.


Εμένα δεν μου πολυαρεσε το ποδοσφαιρο και είμαι στρειτ. Ψαξε μηπως του αρέσει καποια άλλη δραστηριοτητα, πχ μπασκετ,τένις, καράτε, κάτι άλλο απο ποδόσφαιρο τέλος παντων. Απο ποτε η μπαλά είναι κριτης σεξουαλικού προσανατολισμού;

Και τι θα πει "διαφωνω με την ομοφυλοφιλια" που ανέφερε καποιος; Ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το σκεπτικο. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει στο ελάχιστο ο σεξουαλικος προσανατολισμός ή η εμφυλη ταυτότητα των συνανθρωπων μου. Αλλα πραγματα θα επρεπε να μας ενδιαφέρουν ,οχι τι κανει ο καθένας στην προσωπική του ζωή.

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

Ναι αλλά η ζωή του δε θα είναι εύκολη.. Γιαυτό στεναχωριέμαι

---

Νταξει ,μέχρι να μεγαλώσει και να φτάσει στο σημείο να εκδηλώσει τον οποιοδηποτε σεξουαλικό προσανατολισμο, θα έχουν αλλάξει κι άλλο τα πράγματα. Και στρειτ να γίνει δεν εξυπακούγεται ότι όλα θα είναι ρόδινα,μπουλινγκ μπορει να του κάνουν για το οτιδηποτε. Εσύ φροντισε να εφοδιασεις το παιδι σου με αξίες, δύναμη, ακεραιότητα και κριτική σκέψη και τα υπόλοιπα θα τα βρει μόνος του όταν έρθει η ώρα. Μονο αν δεις ότι όλα αυτά που περιγραφεις γίνονται υπερβολικα, παρε το παιδι να μιλήσει με έναν ειδικό,όχι γιατί είναι κάτι κακό,απλα για να δεις ότι δεν έχει καποιο άγχος ή ότι τα διαχειρίζεται όλα οκ. Προς το παρον, μην ανησυχεις και μην του μεταδιδεις αυτές τις ανησυχίες.


Η κόντρα με τον πατερα, ακόμα και για πλακα, καλό είναι να σταματήσει,να κάνουν δραστηριότητες μαζί ,αλλά και όλοι μαζί ως οικογένεια.

Σήμερα στο σχολείο που δουλεύω έλεγαν για ένα παιδάκι έκτης δημοτικού που μάλλον έχει θέμα ταυτοτητας φύλου,λεγανε ότι παίρνει π.χ.την τσάντα της δασκάλας και κάτι τέτοια. Εγώ επειδή τον έχω στην τάξη αλλά δεν τους βλέπω συχνά όπως οι άλλοι δάσκαλοι, δεν το είχα προσέξει. Δε μου φαινόταν. Σήμερα που τον παρατηρούσα είδα ότι έπαιρνε το λαστιχακι της συμμαθήτριας του κ το έβαζε μπροστά στα μαλλιά του. Μάλιστα μια άλλη πρέπει να τον κορόιδεψε κιόλας λέγοντας του πόσο πολύ σου πάει! Εκεί ξαναφρικαρα γιατί θυμήθηκα τον δικό μου που παίρνει κανένα κλαμερ για παιχνίδι ή παρατηρεί αυτά που φοράω στα χέρια. Εσύ Κασσάνδρα όταν είπες ότι τα ανηψια σου παίζανε με τα μπιχλιμπίδια και τα καλλυντικα σου πως το εννοούσες?

Το παιδι σου πρεπει να το μεγαλωσεις χωρις πιεση, και να εχει ενα σωστο ανδρικο προτυπο διπλα του.Εισαι υπερβολικα ταραγμενη και ανησυχη και ολο αυτο θα το μετφαρεις στο παιδι και μονο κακο θα του κανει.

Η διαφορετικη ταυτοτητα φυλου δεν ειναι παθηση. Τα περι στιβαρου ανδρικου προτυπου ειναι πολλες δεκαετιες πισω, δεν ευσταθουν επιστημονικα και κατα τη γνωμη μου πρεπει να εξετασεις αν ενδεχομενως, συνειδητα η μη, εχεις δικες σου προκαταληψεις γυρω απο το θεμα. Η ταυτοτητα φυλου ειναι καθορισμενη απο πολυ μικρη ηλικια, ασχετα αν χρειαζεται πολλα χρονια για να ξεδιπλωθει - αλλωστε και η ιδια η ανθρωπινη αναπτυξη ειναι εξαιρετικα μεγαλη σε διαρκεια σε σχεση με τα αλλα θηλαστικα, οποτε αυτο δε λεει κατι. Τα περισσοτερα απο τα χαρακτηριστικα που βαφτιζουμε "ανθρωπινα" θελουν πολλα χρονια για να αναπτυχθουν σε σημαντικο βαθμο. Το θεμα ειναι, εσυ τι σκοπευεις να κανεις στο μεταξυ; Σκοπευεις να αποδεχτεις το παιδι σου οπως ειναι και να το υπερασπιστεις σαν τη μοναδικη και ανεπαπαληπτη προσωπικοτητα που ειναι, η βαζεις τη διαχειριση των εμμονων και των προκαταληψεων σου σε πρωτο πλανο; Λυπαμαι αν στα λεω καπως ωμα αλλα η ευθυνη ενος γονεα ειναι αυτη που ειναι. Ισως πρεπει να αναζητησεις τη γνωμη ενος ειδικου, αν ηδη δε βλεπεις, οχι ομως για το παιδι.

ΜΙΛΙΣΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑ ΑΥΤΌ. ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΣΕΙ

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

Σήμερα στο σχολείο που δουλεύω έλεγαν για ένα παιδάκι έκτης δημοτικού που μάλλον έχει θέμα ταυτοτητας φύλου,λεγανε ότι παίρνει π.χ.την τσάντα της δασκάλας και κάτι τέτοια. Εγώ επειδή τον έχω στην τάξη αλλά δεν τους βλέπω συχνά όπως οι άλλοι δάσκαλοι, δεν το είχα προσέξει. Δε μου φαινόταν. Σήμερα που τον παρατηρούσα είδα ότι έπαιρνε το λαστιχακι της συμμαθήτριας του κ το έβαζε μπροστά στα μαλλιά του. Μάλιστα μια άλλη πρέπει να τον κορόιδεψε κιόλας λέγοντας του πόσο πολύ σου πάει! Εκεί ξαναφρικαρα γιατί θυμήθηκα τον δικό μου που παίρνει κανένα κλαμερ για παιχνίδι ή παρατηρεί αυτά που φοράω στα χέρια. Εσύ Κασσάνδρα όταν είπες ότι τα ανηψια σου παίζανε με τα μπιχλιμπίδια και τα καλλυντικα σου πως το εννοούσες?

---

Όταν έρχονταν στο σπίτι μου έπαιρναν τα πράγματά μου και τα περιεργάζονταν και καμιά φορά τα φορούσαν. Εγώ θυμάμαι και τον μικρό αδελφό μου να φοράει τα παπούτσια της μητέρας μου και να τριγυρνάει στο σπίτι, γύρω στην ηλικία των 5-6.
Δοκίμασε να του πεις οτι αυτά τα πράγματα είναι για κορίτσια, χωρίς να τον μαλώσεις όμως. Του το έχετε αναφέρει καθόλου; Μην περιμένετε να το σκεφτεί μόνος του.
Αυτά τα πράγματα έχουν βάση στις συνήθειες και στην μόδα κάθε εποχής και τόπου. Διότι υπάρχουν εποχές και τόποι που οι άντρες στολίζονται και βάφονται όπως οι γυναίκες. Για παράδειγμα, τον 17ο-18ο αιώνα, οι ευγενείς και μεγαλοαστοί άνδρες βάφονταν, φόραγαν και πούδρες και περούκες. Επίσης, στην αρχαία Αίγυπτο βάφονταν και οι άνδρες με μακιγιάζ και ιδίως στα μάτια. Υπάρχει και φυλές στην Νιγηρία, όπως οι Γουάνταμπι και οι Τουαρέγκ που κάνουν μακιγιάζ πολλών ωρών για να εντυπωσιάσουν τις γυναίκες. Και μάλιστα πολλές φορές δεν τους ξεχωρίζεις από κορίτσια.
Θέλω να πω οτι οι ανδικές και γυναικείες συνήθειες στην εμφάνιση, μαθαίνονται.
Εγώ σκέφτηκα και κάτι άλλο: Μήπως το παιδί είναι "κολλημένο" ψυχολογικά μαζί σου, νιώθει κάποια ανασφάλεια για τον εαυτό του ή για σένα, ή μήπως έχει ταυτιστεί με σένα. Πρέπει να περνάει κάποιο χρόνο με τον πατέρα του, να συζητάνε, να παίζουν, να το πηγαίνει βόλτες, εννοώ οι δυό τους.

Περνάει χρόνο κ με τον πατέρα του κ κάνουν πράγματα μαζί. Εμένα μου έχει πιο πολύ αδυναμία. Του έχω πει πως κάποια πράγματα είναι για κορίτσια. Δεν ξέρω, δε μπορώ να καταλάβω