Μούδιασμα μετα απο νεύρα!!

Καλησπέρα. Σας εχει τύχει μετα απο έναν τσακωμό η γενικά μετα απο κατι που σας εκανε να νευριασετε, να κοκκινίζετε να σας πιάνει ζαλάδα και μούδιασμα στο πρόσωπο; Εμένα μουδιασε αριστερά το πρόσωπο μου πιο πολυ στο σαγονι και ζαλάδα είχα και γενικά τωρα τελευταία όταν νευριάζω ζαλίζομαι ειμαι έτοιμος να πέσω γενικά δεν αντέχω. Επίσης μετα όταν προσπαθώ να ηρεμήσω δακρύζουν και τσούζουν τα μάτια μου και με πιάνει κατούρημα! Δεν ξερω αλλα πλέον δεν αντέχω νομιζω οτι θα πάθω εγκεφαλικό. Εχετε να προτείνετε κατι για να ηρεμώ;

Quote:

---

Originally Posted by Biliskov

Καλησπέρα. Σας εχει τύχει μετα απο έναν τσακωμό η γενικά μετα απο κατι που σας εκανε να νευριασετε, να κοκκινίζετε να σας πιάνει ζαλάδα και μούδιασμα στο πρόσωπο; Εμένα μουδιασε αριστερά το πρόσωπο μου πιο πολυ στο σαγονι και ζαλάδα είχα και γενικά τωρα τελευταία όταν νευριάζω ζαλίζομαι ειμαι έτοιμος να πέσω γενικά δεν αντέχω. Επίσης μετα όταν προσπαθώ να ηρεμήσω δακρύζουν και τσούζουν τα μάτια μου και με πιάνει κατούρημα! Δεν ξερω αλλα πλέον δεν αντέχω νομιζω οτι θα πάθω εγκεφαλικό. Εχετε να προτείνετε κατι για να ηρεμώ;

---

οχι ακρηβος μουδιασμα... θα ελεγα πως το αισθανωμαι πιο εντονα... κ επεισης κοκκινιζω ναι... βασικα σαν ναμουδιαζει κ συνχρονος να το αισθανωμαι πιο εντονα... σαν να επεσα με τα μουτρα στο πατωμα κ χτυπησα

Quote:

---

Originally Posted by giannis000

οχι ακρηβος μουδιασμα... θα ελεγα πως το αισθανωμαι πιο εντονα... κ επεισης κοκκινιζω ναι... βασικα σαν ναμουδιαζει κ συνχρονος να το αισθανωμαι πιο εντονα... σαν να επεσα με τα μουτρα στο πατωμα κ χτυπησα

---

Εγω φιλε εχω μούδιασμα κανονικό στο πρόσωπο. Επίσης και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά κοκκινιζω και μετα δεν πέφτει η πίεση με τιποτα. Δεν την εχω μετρήσει αλλα το νιώθω. Δακρύζουν τα μάτια μετα στο άκυρο και τσούζουν μεχρι και το κούτελο κοκκινίζει νομιζω θα πέσω κάτω και θέλω αρκετή ωρα να ηρεμήσω. Αν στα 23 μου παθαίνω ετσι δηλαδή αργότερα τι θα γίνεται; Ήπια μετα ενα τσάι χαλαρωτικό κατι να με ηρεμήσει αλλα ακομα μένουν αυτα. Βέβαια ελαττώθηκαν κατα πολυ αλλα και παλι. Αν εχετε κάποιο τροπο να ηρεμείτε πείτε και σε μενα μπας και δω διαφορα!

Quote:

---

Originally Posted by Biliskov

Εγω φιλε εχω μούδιασμα κανονικό στο πρόσωπο. Επίσης και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά κοκκινιζω και μετα δεν πέφτει η πίεση με τιποτα. Δεν την εχω μετρήσει αλλα το νιώθω. Δακρύζουν τα μάτια μετα στο άκυρο και τσούζουν μεχρι και το κούτελο κοκκινίζει νομιζω θα πέσω κάτω και θέλω αρκετή ωρα να ηρεμήσω. Αν στα 23 μου παθαίνω ετσι δηλαδή αργότερα τι θα γίνεται; Ήπια μετα ενα τσάι χαλαρωτικό κατι να με ηρεμήσει αλλα ακομα μένουν αυτα. Βέβαια ελαττώθηκαν κατα πολυ αλλα και παλι. Αν εχετε κάποιο τροπο να ηρεμείτε πείτε και σε μενα μπας και δω διαφορα!

---

κοιτα φιλε ... ολλοι οι ανθρωποι ειμαστε ζωντανοι οργανισμοι κ καθε ζωντανος οραγμισμος εχεις τους τροπους του που λειτουργει οπως κ τους μηχανησμους του που αντιδραει... οκ ολλα τα ανθρωπινα σωμματα μπορουν απο ενα σημειο κ μετα να εμφανισουν ασθενεις ειτε ψυχολογικου η παθολογικου τυπου? η κ τα δυο... αλλα σε σενα αυτο μπορει να ειναι απλα μια αντιδραση του οργανισμου σου κ αυτο... ισως ανυσυχεις περησωτερο αποσω θαπρεπε... κοιτα αποτι βλεπω σγρ εχεις ενα σωματοτυπο που ειναι πολυ καλα συνδεδεμενο με τον ψυχισμο σου... που λιγο να ταραχθεις ψυχολογικα σε βγενει κ με σωματικα συμπτωματα αλλα απο κει κ περα μπορει να ειναι μια εξαρση του οργανισμου που γινεται για μια στηγμη κ μετα ολλα οκ... δεν σημαινει απαραιτητα πως πρεπει να σε ανυσυχει... εξαλου κ γω ειμαι ετσι... το σωμμα μου μια ζωη φερωταν πολυ περιεργα αλλα τελικα μον ενα μικρο μερος απο αυτα τα πειεργα εχρισε ιατρικης αντιμετοπισης... κατα τα αλλα κ γ κ συ ειμαστε μοναδικοι κ ως προς το ψυχισμο κ ως προς το σωμα μας κ δεν εχουμε παρα να αναγνωρησουμε γτ κανει το καθε τι το σωμα μασ κ οτι να το πηενουμε κοντρα λεγωντας πως " γτ αντιδραει ετσο το σωμα μου" η γιατι δεν ειμαι καλα κ δεν πρεπει να αισθανωμαι τωρα ετσι κ τα σχετικα

Quote:

---

Originally Posted by giannis000

κοιτα φιλε ... ολλοι οι ανθρωποι ειμαστε ζωντανοι οργανισμοι κ καθε ζωντανος οραγμισμος εχεις τους τροπους του που λειτουργει οπως κ τους μηχανησμους του που αντιδραει... οκ ολλα τα ανθρωπινα σωμματα μπορουν απο ενα σημειο κ μετα να εμφανισουν ασθενεις ειτε ψυχολογικου η παθολογικου τυπου? η κ τα δυο... αλλα σε σενα αυτο μπορει να ειναι απλα μια αντιδραση του οργανισμου σου κ αυτο... ισως ανυσυχεις περησωτερο αποσω θαπρεπε... κοιτα αποτι βλεπω σγρ εχεις ενα σωματοτυπο που ειναι πολυ καλα συνδεδεμενο με τον ψυχισμο σου... που λιγο να ταραχθεις ψυχολογικα σε βγενει κ με σωματικα συμπτωματα αλλα απο κει κ περα μπορει να ειναι μια εξαρση του οργανισμου που γινεται για μια στηγμη κ μετα ολλα οκ... δεν σημαινει απαραιτητα πως πρεπει να σε ανυσυχει... εξαλου κ γω ειμαι ετσι... το σωμμα μου μια ζωη φερωταν πολυ περιεργα αλλα τελικα μον ενα μικρο μερος απο αυτα τα πειεργα εχρισε ιατρικης αντιμετοπισης... κατα τα αλλα κ γ κ συ ειμαστε μοναδικοι κ ως προς το ψυχισμο κ ως προς το σωμα μας κ δεν εχουμε παρα να αναγνωρησουμε γτ κανει το καθε τι το σωμα μασ κ οτι να το πηενουμε κοντρα λεγωντας πως " γτ αντιδραει ετσο το σωμα μου" η γιατι δεν ειμαι καλα κ δεν πρεπει να αισθανωμαι τωρα ετσι κ τα σχετικα

---

Συμφωνώ απόλυτα ο καθένας ειναι μοναδικός και το σώμα του και η ψυχή του. Και ο καθένας αντιδράει διαφορετικά απλά εγω ρωτάω αν ξέρει κάποιος κανέναν τροπο να ηρεμήσω μετα απο αυτο. Δηλαδή εγω για 1-2 ωρες μετα ακομα δεν ειμαι καλα εχω διαφορα στο σώμα μου. Επίσης ολοι πάνω στα νεύρα μας κοιτάμε πως να ηρεμήσουμε Ειδικα αν βγαίνουν σωματικά εξανθήματα η αλλα πραγματα. Εγω ανυσιχω γιατι αν τωρα παθαίνω ετσι στα 40 μου δηλαδή τι θα παθαίνω; Γιαυτο ρωτάω αν μπορεί κάποιος να δώσει μια συμβουλή ως προς το πως να ηρεμεις εκείνη τη στιγμή. Ειναι πολυ κακό γιατι κάποτε δεν ήμουν ετσι τωρα πλέον όμως νομιζω θα πάθω εγκεφαλικό απο τα νεύρα μου μερικές φορές!

Σκεψου το ενδεχόμενο της αγωγής. Απο κει και περα, το γεγονός ότι έχεις ένταση στην καθημερινότητα σου ,σίγουρα επηρεαζει /δημιουργεί αυτά τα συμπτωματα.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Σκεψου το ενδεχόμενο της αγωγής. Απο κει και περα, το γεγονός ότι έχεις ένταση στην καθημερινότητα σου ,σίγουρα επηρεαζει /δημιουργεί αυτά τα συμπτωματα.

---

Δεν μιλαω για καθημερινή ένταση. Μιλαω για όταν νευριάζω αρκετά όχι με κατι απλο. Έχουν περάσει τόσες ωρες εχω ηρεμήσει κάπως αλλα πριν καμια ωρα παλι δάκρυσαν τα μάτια τσουζαν Κοκκινησα μούδιασμα αριστερά στο σαγονι και πόνος και το κεφάλι μια μικρή ζαλάδα και γενικά μια πίεση στο κεφάλι. Εγκεφαλικό επαθα; Μηπως ειναι μίνι εγκεφαλικό που λένε;

Ακομα το αριστερό μέρος του προσώπου ειναι κόκκινο εξακολουθούν να τσούζουν τα μάτια και να δακρύζουν επίσης μούδιασμα αριστερά στο σαγονι και πίεση στο κεφάλι και ζεσταίνομαι και όταν μιλαω πονάει το κεφάλι. Μηπως επαθα κανα εγκεφαλικό μικρο; Να παω στα έκτακτα τι λέτε;

Αν σε κανει να νιωσεις καλύτερα , πηγαινε.

Biliskov δεν είναι άσχετο αυτό το θέμα με τα υπόλοιπα που ανοίγεις. Όσο πιο κουρασμένος, αγχωμένος, στην τσίτα είσαι σε κάποιο χρονικό διάστημα, τόσο πιο εύκολα τσαντίζεσαι και τόσο πιο έντονα το αισθάνεσαι και τόσο πιο δύσκολα ηρεμείς μετά. Μακάρι να υπήρχε ένα μαγικό κουμπί να περνούσαν όλα αυτά από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει... Όλα αυτά που περιγράφεις τα έχω περάσει κατά καιρούς και τα περνάω όταν τα νεύρα μου είναι τσατάλια, εκτός από το τσούξιμο στα μάτια. Απλά εγώ μπορεί να τρέμω ολόκληρη ώρες ώρες επιπλέον με τα άλλα που περιγράφεις.
Με κίνδυνο να γίνω τρομερά κουραστική, θα επαναλάβω αυτά που έχω ξαναπεί: Δεν παθαίνεις εγκεφαλικό, ούτε καρδιά και μπορεί η πίεσή σου να μην έχει ανέβει καν όσο νομίζεις. Όσο επικεντρώνεις στα σωματικά, τόσο χειρότερα γίνεσαι. Ρίξε κρύο νερό στο πρόσωπό σου, πάρε βαθιές ρυθμικές ανάσες, βγεις για περπάτημα, προσπάθησε να σκεφτείς κάτι άλλο... Αυτά είναι που μπορείς να κάνεις. Είχες αναφέρει κάποιον ομοιοπαθητικό. Πήγες; Πήγαινε εκεί ή σε ψυχολόγο με ανοιχτό πνεύμα μπας και βοηθηθείς. Μέρα με τη μέρα εγώ βλέπω την αρρωστοφοβία σου να χειροτερεύει και με τη σειρά του φυσικά και το άγχος να επιδεινώνεται.


ΥΓ: Ωραία δεν πάτε στον κατάλληλο ειδικό για να νιώσετε καλύτερα, αλλά αν σας κάνει να νιώσετε καλύτερα καλείτε ασθενοφόρα ή πάτε στα έκτακτα και απασχολείτε τους γιατρούς που θα μπορούσαν να ασχοληθούν με κάποιον που πραγματικά κινδυνεύει η ζωή του ή έχει σοβαρό πρόβλημα εκείνη την ώρα.... Πήγατε μία, πήγατε δύο, πήγατε τρεις. Βαθιά μέσα σας το ξέρετε ότι παίζετε την κολοκυθιά, δεν είναι υπεύθυνη στάση αυτή... Δεν το λέω για εσένα Αντώνη ή για τον θεματοθέτη συγκεκριμένα, αλλά για όλους τους αγχωτικούς/αρρωστοφοβικούς που έχουν κάνει τα νοσοκομεία δεύτερο σπίτι. Αν δεν βοηθήσετε οι ίδιοι τον εαυτό σας δεν θα το κάνει κανείς!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Biliskov δεν είναι άσχετο αυτό το θέμα με τα υπόλοιπα που ανοίγεις. Όσο πιο κουρασμένος, αγχωμένος, στην τσίτα είσαι σε κάποιο χρονικό διάστημα, τόσο πιο εύκολα τσαντίζεσαι και τόσο πιο έντονα το αισθάνεσαι και τόσο πιο δύσκολα ηρεμείς μετά. Μακάρι να υπήρχε ένα μαγικό κουμπί να περνούσαν όλα αυτά από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει... Όλα αυτά που περιγράφεις τα έχω περάσει κατά καιρούς και τα περνάω όταν τα νεύρα μου είναι τσατάλια, εκτός από το τσούξιμο στα μάτια. Απλά εγώ μπορεί να τρέμω ολόκληρη ώρες ώρες επιπλέον με τα άλλα που περιγράφεις.
Με κίνδυνο να γίνω τρομερά κουραστική, θα επαναλάβω αυτά που έχω ξαναπεί: Δεν παθαίνεις εγκεφαλικό, ούτε καρδιά και μπορεί η πίεσή σου να μην έχει ανέβει καν όσο νομίζεις. Όσο επικεντρώνεις στα σωματικά, τόσο χειρότερα γίνεσαι. Ρίξε κρύο νερό στο πρόσωπό σου, πάρε βαθιές ρυθμικές ανάσες, βγεις για περπάτημα, προσπάθησε να σκεφτείς κάτι άλλο... Αυτά είναι που μπορείς να κάνεις. Είχες αναφέρει κάποιον ομοιοπαθητικό. Πήγες; Πήγαινε εκεί ή σε ψυχολόγο με ανοιχτό πνεύμα μπας και βοηθηθείς. Μέρα με τη μέρα εγώ βλέπω την αρρωστοφοβία σου να χειροτερεύει και με τη σειρά του φυσικά και το άγχος να επιδεινώνεται.


ΥΓ: Ωραία δεν πάτε στον κατάλληλο ειδικό για να νιώσετε καλύτερα, αλλά αν σας κάνει να νιώσετε καλύτερα καλείτε ασθενοφόρα ή πάτε στα έκτακτα και απασχολείτε τους γιατρούς που θα μπορούσαν να ασχοληθούν με κάποιον που πραγματικά κινδυνεύει η ζωή του ή έχει σοβαρό πρόβλημα εκείνη την ώρα.... Πήγατε μία, πήγατε δύο, πήγατε τρεις. Βαθιά μέσα σας το ξέρετε ότι παίζετε την κολοκυθιά, δεν είναι υπεύθυνη στάση αυτή... Δεν το λέω για εσένα Αντώνη ή για τον θεματοθέτη συγκεκριμένα, αλλά για όλους τους αγχωτικούς/αρρωστοφοβικούς που έχουν κάνει τα νοσοκομεία δεύτερο σπίτι. Αν δεν βοηθήσετε οι ίδιοι τον εαυτό σας δεν θα το κάνει κανείς!

---

Ξαναλέω δεν μιλαω για απλά νεύρα η για κατι καθημερινό. Μιλαω για κατι που μπορεί να σε κανει εξω φρενών μιλαμε να τρελαθείς απο τα νεύρα σου. Άνθρωποι είμαστε υπάρχουν στιγμές που τρελαινομαστε απο τα νεύρα. Κάθε φορα που νευριάζω λογικό ειναι και να κοκκινίσω και να ζαλιστω κάπως. Εδω μιλαμε οτι ολη μερα δεν με άφησε. Ζαλάδα μούδιασμα ολα αριστερά. Θολή όραση τσούξιμο και γενικά Αφου ηρέμησα μετα ξανά. Δεν ειναι κατι απλο γιαυτο το ανέφερα. Εγω έκτακτα δεν πηγα ούτε θα πήγαινα απλά μου το πρότειναν γιαυτο το έγραψα εδω! Απλά ρωτησα αν εχετε κανένα τροπο να ηρεμείτε σε τέτοιες καταστάσεις μηπως το δοκιμάσω και βοηθηθω. Στον ομοιοπαθητικο έκλεισα απο βδομάδα θα παω!

Δεν θα σε βοηθήσει η όμοιοπαθλητική, εισαι σε πληρη αρνηση για τη φυση του προβληματος σου, ψυχίατρο πηγαινε και απο κει και περα βρες μια οικονομική λύση για ψυχοθεραπεία. Αντε να σε βοηθήσει να χαλαρωσεις, αλλά το πρόβλημα σου θα μεινει ουσιαστικά άλυτο. Στην ομάδα των ψυχολογων πηγες; Στο νοσοκομείο το εψαξες για ψυχολόγο; Κλεισε έστω σε ψυχίατρο μια συνεδρία να σου εξηγήσει κάποια πράγματα και να σου πει τι έχεις.

Quote:

---

Originally Posted by Biliskov

Ξαναλέω δεν μιλαω για απλά νεύρα η για κατι καθημερινό. Μιλαω για κατι που μπορεί να σε κανει εξω φρενών μιλαμε να τρελαθείς απο τα νεύρα σου. Άνθρωποι είμαστε υπάρχουν στιγμές που τρελαινομαστε απο τα νεύρα. Κάθε φορα που νευριάζω λογικό ειναι και να κοκκινίσω και να ζαλιστω κάπως. Εδω μιλαμε οτι ολη μερα δεν με άφησε. Ζαλάδα μούδιασμα ολα αριστερά. Θολή όραση τσούξιμο και γενικά Αφου ηρέμησα μετα ξανά. Δεν ειναι κατι απλο γιαυτο το ανέφερα. Εγω έκτακτα δεν πηγα ούτε θα πήγαινα απλά μου το πρότειναν γιαυτο το έγραψα εδω! Απλά ρωτησα αν εχετε κανένα τροπο να ηρεμείτε σε τέτοιες καταστάσεις μηπως το δοκιμάσω και βοηθηθω. Στον ομοιοπαθητικο έκλεισα απο βδομάδα θα παω!

---

Μα αυτό σου έχω επαναλάβει εκατό φορές και δεν θες να το αποδεχτείς, μιλάς λες κι έχεις κάτι το εξαιρετικό από αυτό που έχουν οι άλλοι εδώ μέσα κι είσαι ειδική περίπτωση, μόλις στο προηγούμενο μήνυμα σου είπα ότι έχω πάθει τα ίδια, αλλά εσύ το αρνείσαι και λες "κοίτα, εγώ δεν έχω απλά νεύρα, έχω το κάτι άλλο". Φυσικά και έχεις κάτι άλλο και λέγεται αγχώδης διαταραχή, αλλά δεν θες να το παραδεχτείς και το ρίχνεις στην αρρωστοφοβία. Συνήθως όλοι έτσι κάνουν στην αρχή, απλά κάποια στιγμή το παίρνουν απόφαση και πάνε σε ψυχολόγο να θεραπευτούν. Αν όχι, συνεχίζουν και ζουν με αυτό στο 99% των περιπτώσεων, Εσύ αν σου εξηγούν ξανά και ξανά ότι ο πόνος στο αφτί είναι από χαλασμένο δόντι πηγαίνεις σώνει και καλά στον ΩΡΙΛΑ ή στον ορθοπεδικό, ή θα πρέπει να το πάρεις απόφαση να δεις οδοντίατρο κάποια στιγμή;

ζαλάδα, μούδιασμα, θολή όραση, κλασσικά συμπτώματα έντονου άγχους

Επιτέλους κάποιος , έστω και σε Υ. Γ. (Sonia), ανέφερε και κάτι λογικό!

Ποιος πληρώνει και απασχολεί συνέχεια γιατρούς και νοσοκομεία σε αχρείαστες επισκέψεις και εξετάσεις;

Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το δημόσιο σύστημα υγείας λειτουργεί ήδη στα διαχειριστικα και οικονομικά όρια του!

Όταν θα αδυνατεί να εξυπηρετήσει αυτούς που πραγματικά πάσχουν θα είναι αργά.

Σε αυτό θα διαφωνησω. Θα επρεπε να παρεχεται εξίσου ψυχολογική-ψυχιατρική υποστηριξη και να υπαρχουν υποδομες για αντιμετωπίση τέτοιων καταστάσεων. Ή έστω, θα επρεπε να υπάρχουν περισσότερα κέντρα υγείας. Εγώ μενω επαρχια, σε χωριό, αναγκαστηκα αμέτρητες φορες να πληρωσω τόσα λεφτά σε ταξί για να παω να κάνω ένα καρδιογραφημα που θα μπορουσα να είχα κανει σε κέντρο υγείας της περιοχης μου, αν υπηρχε, και να μην πάω στα επειγοντα που θα επρεπε να πηγαινουν μονο σοβαρες περιπτώσεις . Η κρίση πανικού δεν είναι επιζήμια για την υγεία, αλλά δεν παυει να είναι μια κατάσταση με σωματικά συμπτωματα, κι όταν το ατομο δεν έχει αποκτησει τα εφόδια για να την αντιμετωπιζει, πρεπει να υπαρχει καποια ιατρική συνδρομή. Το κράτος δίνει σχεδόν μηδαμινή σημάδια στο ψυχολογικό κομμάτι.

Το να νευριάσει κάποιος παρά πολυ είτε εχει αγχώδη διαταραχή είτε όχι δεν παιζει; Δεν ειπα οτι ντε και καλα εγω εχω το κατι αλλο. Λεω οτι θα τύχει καμια φορα να νευριασεις παρά πολυ κατι που θα σου την δώσει πολυ ρε παιδί μου θα γίνεις εξω φρενών. Δεν ειπα οτι με το παραμικρό γίνομαι ετσι η με κατι που θα με νευριάσει λιγο. Σου λεω ολοι μας φτάνουμε σε σημείο να χάνουμε την υπομονή μας η θα γινει κατι που θα μας πειράξει πολυ όπως να πειράξουν την οικογένεια σου η να σε προσβάλουν να σε κανουν ρεζίλι, παραδείγματα φέρνω! Δεν ειπα για τα νεύρα τα καθημερινά και το άγχος της καθημερινότητας ειπα για την μια περίπτωση που θα τρελαθείς. Παλαιότερα σαν πιτσιρικάς το έριχνα απευθείας στον καυγά και ποτε δεν είχα τέτοια, ίσως επειδή με τον καυγά και το ξύλο υπήρχε μια εκτόνωση. Τωρα που τα πραγματα έχουν αλλάξει επειδή δεν μπορώ να κανω κατι τέτοιο εχω φτάσει 23 έβαλα μυαλό, γιαυτο μου γίνεται αυτο! Δεν ειπα ποτε οτι δεν εχω αγχώδη διαταραχή και ραντεβού εχω κλείσει δεν γίνεται να παμε όποτε θελουμε στον γιατρο. Απλά μου ειπε κάποιος δικός μου οτι αν εισαι ετσι πάνε νοσοκομείο να το δεις μπορεί να εγινε τιποτα Αφου δεν Ηρεμησες μετα απο τόσες ωρες! Μπήκα να ζητήσω μια γνώμη σε τέτοιες περιπτώσεις τι βοηθάει να ηρεμησεις λιγο και όχι δια παντός! Μεχρι να παω απο Δευτέρα στον ομοιοπαθητικο. Δυστυχώς τοτε είχε κενό ο άνθρωπος τοτε με έβαλε. Και θα ξαναπώ πως δεν εχω εγω το κατι ιδιεταιρο. Μια φορα θα μας τύχει να έχουμε τρέλα νεύρα, δεν εχω καθημερινά προς θεου!

Quote:

---

Originally Posted by Biliskov

Ξαναλέω δεν μιλαω για απλά νεύρα η για κατι καθημερινό. Μιλαω για κατι που μπορεί να σε κανει εξω φρενών μιλαμε να τρελαθείς απο τα νεύρα σου. Άνθρωποι είμαστε υπάρχουν στιγμές που τρελαινομαστε απο τα νεύρα. Κάθε φορα που νευριάζω λογικό ειναι και να κοκκινίσω και να ζαλιστω κάπως. Εδω μιλαμε οτι ολη μερα δεν με άφησε. Ζαλάδα μούδιασμα ολα αριστερά. Θολή όραση τσούξιμο και γενικά Αφου ηρέμησα μετα ξανά. Δεν ειναι κατι απλο γιαυτο το ανέφερα. Εγω έκτακτα δεν πηγα ούτε θα πήγαινα απλά μου το πρότειναν γιαυτο το έγραψα εδω! Απλά ρωτησα αν εχετε κανένα τροπο να ηρεμείτε σε τέτοιες καταστάσεις μηπως το δοκιμάσω και βοηθηθω. Στον ομοιοπαθητικο έκλεισα απο βδομάδα θα παω!

---

Καλησπέρα φίλε.

Σου γράφω με πολύ καλή πρόθεση με σκοπό ξεκάθαρα να σε βοηθήσω εξιστορώντας μέρος της προσωπικής μου εμπειρίας.

Για πολλά χρόνια αντιμετώπιζα ακριβώς το ίδιο με σένα. Πολύ έντονο μούδιασμα στο κεφάλι, ζάλη, αύξηση στην πίεση του αίματος και άλλα έντονα σωματικά συμπτώματα μετά από έντονες αντιπαραθέσεις και νεύρα.

Για όλο αυτό το διάστημα, δεν ήμουν πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο που διαχειριζόμουν τα πράγματα. Ουσιαστικά από τη στιγμή που ενηλικιώθηκα, μέχρι και σήμερα το σκηνικό παραμένει ίδιο. Όλα αυτά μέχρι και πέρυσι, όπου εξαιτίας διάφορων γεγονότων στην ερωτική μου ζωή και στην καριέρα μου, αντιμετώπισα πολύ έντονα επεισόδια με κρίσεις πανικού.

Κάνοντας ψυχοθεραπεία, κατάφερα να αναγνωρίσω το δικό μου μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά. Ξέρεις ποιο ήταν το μεγαλύτερο μέρος για το οποίο ήμουν υπεύθυνος; Ότι δεν ζήτησα βοήθεια ώστε να το διαχειριστώ όλο αυτό καλύτερα από την πρώτη στιγμή που άρχισα να το αντιμετωπίζω.

Αν ζητήσεις βοήθεια στην αρχή, θα καταφέρεις να κάνεις βήματα εμπρός πολύ γρηγορότερα. Αν αφήσεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί, τότε θα έρθει η μέρα όπου θα κληθείς να αντιμετωπίσεις αυτό το ζήτημα με τρόπο πολύ εμφατικό και πολλές φορές επώδυνο για σένα.

Όταν θέλουμε να επισκευάσουμε το αυτοκίνητο μας πηγαίνουμε σε έναν μηχανικό αυτοκινήτων. Όταν θέλουμε να βάψουμε το σπίτι μας προσλαμβάνουμε έναν ελαιοχρωματιστή. Όταν σπάσουμε το πόδι μας ζητάμε τη βοήθεια ενός ορθοπεδικού. Πολλά παρόμοια παραδείγματα θα μπορούσαν να αναφερθούν.

Τι θέλω να πω με όλα αυτά;

Ότι η λύση για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις με τα νεύρα που σου προκαλούν έντονα σωματικά συμπτώματα, είναι ένας ειδικός ψυχικής υγείας. Και μόνο αυτός. Και εύχομαι να κάνεις αυτή την επιλογή έγκαιρα και να μην χρειαστεί να ταλαιπωρηθείς περαιτέρω, φτάνοντας στο έσχατο σημείο.

Δεν είναι λύση ο ομοιοπαθητικός. Όπως δεν είναι λύση ο παππάς, ο αστρολόγος, η καφετζού και άλλα πολλά σε αυτό το πρόβλημα.

Είναι πολύ σημαντικό να βρεις έναν επιστήμονα ψυχικής υγείας με τον οποίο θα νοιώσεις εμπιστοσύνη, ώστε να είναι εφικτό να βοηθηθείς αποτελεσματικά.

Καλή δύναμη.

Και για τον φίλο του θέματος, εγώ σε συμβουλευω να πας σε ψυχίατρο. Είσαι σε άρνηση. Εχω βιώσει και βιωνω τα ίδια και χειρότερα, πρεπει να αποδεχτεις το πρόβλημα. Η ομοιοπαθητικη δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει σε αυτό, πηγαινε σε έναν ψυχίατρο να του πεις όσα βιωνεις, να σου εξηγήσει πεντε πραγματα και απο κει και περα ψαξε για οικονομικές λύσεις ψυχοθεραπειας στο δημόσιο τομέα. Είναι το πρώτο που θα επρεπε να ειχες κανει.

Οσον αφορά την υπονοια σου ότι εχεις κάτι οργανικό , θα μπορουσες να ειχες βάλει ένα χολτερ μέχρι τώρα και θα διαπιστωνες ότι δεν έχεις τιποτα παθολογικο στην καρδιά.

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Καλησπέρα φίλε.

Σου γράφω με πολύ καλή πρόθεση με σκοπό ξεκάθαρα να σε βοηθήσω εξιστορώντας μέρος της προσωπικής μου εμπειρίας.

Για πολλά χρόνια αντιμετώπιζα ακριβώς το ίδιο με σένα. Πολύ έντονο μούδιασμα στο κεφάλι, ζάλη, αύξηση στην πίεση του αίματος και άλλα έντονα σωματικά συμπτώματα μετά από έντονες αντιπαραθέσεις και νεύρα.

Για όλο αυτό το διάστημα, δεν ήμουν πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο που διαχειριζόμουν τα πράγματα. Ουσιαστικά από τη στιγμή που ενηλικιώθηκα, μέχρι και σήμερα το σκηνικό παραμένει ίδιο. Όλα αυτά μέχρι και πέρυσι, όπου εξαιτίας διάφορων γεγονότων στην ερωτική μου ζωή και στην καριέρα μου, αντιμετώπισα πολύ έντονα επεισόδια με κρίσεις πανικού.

Κάνοντας ψυχοθεραπεία, κατάφερα να αναγνωρίσω το δικό μου μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά. Ξέρεις ποιο ήταν το μεγαλύτερο μέρος για το οποίο ήμουν υπεύθυνος; Ότι δεν ζήτησα βοήθεια ώστε να το διαχειριστώ όλο αυτό καλύτερα από την πρώτη στιγμή που άρχισα να το αντιμετωπίζω.

Αν ζητήσεις βοήθεια στην αρχή, θα καταφέρεις να κάνεις βήματα εμπρός πολύ γρηγορότερα. Αν αφήσεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί, τότε θα έρθει η μέρα όπου θα κληθείς να αντιμετωπίσεις αυτό το ζήτημα με τρόπο πολύ εμφατικό και πολλές φορές επώδυνο για σένα.

Όταν θέλουμε να επισκευάσουμε το αυτοκίνητο μας πηγαίνουμε σε έναν μηχανικό αυτοκινήτων. Όταν θέλουμε να βάψουμε το σπίτι μας προσλαμβάνουμε έναν ελαιοχρωματιστή. Όταν σπάσουμε το πόδι μας ζητάμε τη βοήθεια ενός ορθοπεδικού. Πολλά παρόμοια παραδείγματα θα μπορούσαν να αναφερθούν.

Τι θέλω να πω με όλα αυτά;

Ότι η λύση για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις με τα νεύρα που σου προκαλούν έντονα σωματικά συμπτώματα, είναι ένας ειδικός ψυχικής υγείας. Και μόνο αυτός. Και εύχομαι να κάνεις αυτή την επιλογή έγκαιρα και να μην χρειαστεί να ταλαιπωρηθείς περαιτέρω, φτάνοντας στο έσχατο σημείο.

Δεν είναι λύση ο ομοιοπαθητικός. Όπως δεν είναι λύση ο παππάς, ο αστρολόγος, η καφετζού και άλλα πολλά σε αυτό το πρόβλημα.

Είναι πολύ σημαντικό να βρεις έναν επιστήμονα ψυχικής υγείας με τον οποίο θα νοιώσεις εμπιστοσύνη, ώστε να είναι εφικτό να βοηθηθείς αποτελεσματικά.

Καλή δύναμη.

---

Θα σου απαντήσω για τον ομοιοπαθητικο. Πολλοί μου τον έχουν προτείνει επειδή εχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους με αυτα που εχω εγω. Και συγγενικά μου πρόσωπα έχουν βοηθηθεί παρά πολυ απο τον συγκεκριμένο! Όταν τόσος κόσμος με το ίδιο θέμα σου τον προτείνει γιατι να μη πας; Εγω δεν εχω καμια εμπειρία με ομοιοπαθητική αλλα θα παω να δοκιμάσω γιατι όπως σου ειπα εχει βοηθήσει παρά πολυ κοσμο. Για ολα τα αλλα συμφωνώ φιλε ναι αλλα δεν το παθαίνω πάντα. Μονο όταν θα γινει κατι πολυ τρομερό που σκάει και γάιδαρο! Κάποιοι άνθρωποι έχουν γαϊδουρινή υπομονή αλλα και αυτοι μετα απο ενα σημείο σκάνε. Δεν μπορεις ολα να τα αντιμετωπίζεις ετσι χαλαρά. Οικογενειακά προβλήματα και αλλα διαφορα πραγματα δεν αντιμετωπίζονται ετσι. Άνθρωποι είμαστε όχι κούτσουρα κάποια πραγματα μας ταράζουν παραπάνω όπως και να το κανουμε! Δεν θα κάτσω να πω λεπτομέρειες τι και πως ολοι καταλαβαίνουμε οτι κάποια πραγματα δεν τα αποφεύγεις με τιποτα!

Quote:

---

Originally Posted by Biliskov

Θα σου απαντήσω για τον ομοιοπαθητικο. Πολλοί μου τον έχουν προτείνει επειδή εχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους με αυτα που εχω εγω. Και συγγενικά μου πρόσωπα έχουν βοηθηθεί παρά πολυ απο τον συγκεκριμένο! Όταν τόσος κόσμος με το ίδιο θέμα σου τον προτείνει γιατι να μη πας; Εγω δεν εχω καμια εμπειρία με ομοιοπαθητική αλλα θα παω να δοκιμάσω γιατι όπως σου ειπα εχει βοηθήσει παρά πολυ κοσμο. Για ολα τα αλλα συμφωνώ φιλε ναι αλλα δεν το παθαίνω πάντα. Μονο όταν θα γινει κατι πολυ τρομερό που σκάει και γάιδαρο! Κάποιοι άνθρωποι έχουν γαϊδουρινή υπομονή αλλα και αυτοι μετα απο ενα σημείο σκάνε. Δεν μπορεις ολα να τα αντιμετωπίζεις ετσι χαλαρά. Οικογενειακά προβλήματα και αλλα διαφορα πραγματα δεν αντιμετωπίζονται ετσι. Άνθρωποι είμαστε όχι κούτσουρα κάποια πραγματα μας ταράζουν παραπάνω όπως και να το κανουμε! Δεν θα κάτσω να πω λεπτομέρειες τι και πως ολοι καταλαβαίνουμε οτι κάποια πραγματα δεν τα αποφεύγεις με τιποτα!

---

Φίλε,

Ακριβώς τις ίδιες απόψεις είχα και εγώ. Σου είπα από τα 19 μου και μετά σε κάποια πολύ έντονα περιστατικά, είχα παρόμοια σωματικά προβλήματα.

Το πολύ έντονο μπαμ ξέρεις πότε έγινε; Ξέρεις πότε τα συμπτώματα σωματοποιήθηκαν σε σημείο να μην μπορώ πλέον να είμαι λειτουργικός χωρίς βοήθεια;

Το περασμένο καλοκαίρι. Σε τι ηλικία; Ήμουν 34 χρονών!!!

Οι κρίσεις πανικού είναι όχι απλά έντονο, αλλά το μέγιστο δυνατό άγχος που μπορεί να διαχειριστεί ένας άνθρωπος. Και εμφανίζονται απροειδοποίητα. Δεν είναι κρίμα να αφήσεις κάτι που αντιμετωπίζεται να οδηγήσει σε ενδεχόμενα μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον;

Είχα πάρει προαγωγή σε θέση προϊσταμένου και σε δύο χρόνια θα μπορούσα να γίνω manager σε μια πολύ καλοπληρωμένη θέση σε μια πολυεθνική εταιρεία. Οι κρίσεις πανικού τα ανέτρεψαν όλα. Πριν δύο βδομάδες επέστρεψα στην Ελλάδα. Θα μείνω κάποιο διάστημα εδώ γιατί είχα έντονη ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις.

Το τίμημα που πλήρωσα για το μη αποτελεσματικό τρόπο διαχείρισης του άγχους ήταν πολύ ακριβό.

Βέβαια πλέον ξέρω ότι όλα θα τα κάνω ορθότερα στο μέλλον.

Αναφέρεις ότι δεν έχεις κάτι σπουδαίο.

Τόσο το καλύτερο λοιπόν. Πήγαινε σε ειδικό και θα το αντιμετωπίσεις πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα. Μην κάνεις αυτοδιάγνωση για το θέμα σου. Είναι πολύ επικίνδυνο.

Να σου πω και κάτι ακόμα φίλε;

Το άγχος στη ζωή υπάρχει όσο ζούμε. Αντιμετώπισες κάποια έντονα γεγονότα που σε πίεσαν και εκδηλώθηκαν σωματικά. Τι πιστεύεις αλήθεια; Δεν θα ξανασυμβεί;

Μην πλανάσαι φίλε. Θα ξανασυμβεί κάποια στιγμή κάτι στη ζωή σου που θα σε κάνει να εκνευριστείς. Είναι νομοτελειακό να συμβεί αυτό. Έτσι είναι η ζωή άλλωστε. Αν λοιπόν δεν έχεις καταφέρει να το παλέψεις με κάποιο τρόπο από τώρα, υπάρχει ενδεχόμενο - χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών - να χρειαστεί να πληρώσεις πολύ ακριβό τίμημα.

Σου γράφω με πολύ καλή πρόθεση. Εύχομαι το καλύτερο για σένα.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Σε αυτό θα διαφωνησω. Θα επρεπε να παρεχεται εξίσου ψυχολογική-ψυχιατρική υποστηριξη και να υπαρχουν υποδομες για αντιμετωπίση τέτοιων καταστάσεων. Ή έστω, θα επρεπε να υπάρχουν περισσότερα κέντρα υγείας. Εγώ μενω επαρχια, σε χωριό, αναγκαστηκα αμέτρητες φορες να πληρωσω τόσα λεφτά σε ταξί για να παω να κάνω ένα καρδιογραφημα που θα μπορουσα να είχα κανει σε κέντρο υγείας της περιοχης μου, αν υπηρχε, και να μην πάω στα επειγοντα που θα επρεπε να πηγαινουν μονο σοβαρες περιπτώσεις . Η κρίση πανικού δεν είναι επιζήμια για την υγεία, αλλά δεν παυει να είναι μια κατάσταση με σωματικά συμπτωματα, κι όταν το ατομο δεν έχει αποκτησει τα εφόδια για να την αντιμετωπιζει, πρεπει να υπαρχει καποια ιατρική συνδρομή. Το κράτος δίνει σχεδόν μηδαμινή σημάδια στο ψυχολογικό κομμάτι.

---

Να συμπληρώσω στα παραπάνω, οτι το κράτος το πληρώνουμε όλοι μας μέσω της φορολογίας ανεξαιρέτως, οπότε και όλοι έχουμε δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τις δομές του.
Άσε που όποιος έχει πάει στα επείγοντα πάνω από μία φορά έχει δει πόσος κόσμος πηγαίνει όχι επειδή έχει κάτι άμεσα σοβαρό, αλλά επειδή δεν έχει λεφτά να πληρώνει εξωτερικούς γιατρούς, επειδή τρόμαξε απο κάποιο σύμπτωμα , έχει άγνοια, είναι μεγάλης ηλικίας και οι οικείοι του φοβήθηκαν μήπως πεθαίνει κλπκλπ

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Φίλε,

Ακριβώς τις ίδιες απόψεις είχα και εγώ. Σου είπα από τα 19 μου και μετά σε κάποια πολύ έντονα περιστατικά, είχα παρόμοια σωματικά προβλήματα.

Το πολύ έντονο μπαμ ξέρεις πότε έγινε; Ξέρεις πότε τα συμπτώματα σωματοποιήθηκαν σε σημείο να μην μπορώ πλέον να είμαι λειτουργικός χωρίς βοήθεια;

Το περασμένο καλοκαίρι. Σε τι ηλικία; Ήμουν 34 χρονών!!!

Οι κρίσεις πανικού είναι όχι απλά έντονο, αλλά το μέγιστο δυνατό άγχος που μπορεί να διαχειριστεί ένας άνθρωπος. Και εμφανίζονται απροειδοποίητα. Δεν είναι κρίμα να αφήσεις κάτι που αντιμετωπίζεται να οδηγήσει σε ενδεχόμενα μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον;

Είχα πάρει προαγωγή σε θέση προϊσταμένου και σε δύο χρόνια θα μπορούσα να γίνω manager σε μια πολύ καλοπληρωμένη θέση σε μια πολυεθνική εταιρεία. Οι κρίσεις πανικού τα ανέτρεψαν όλα. Πριν δύο βδομάδες επέστρεψα στην Ελλάδα. Θα μείνω κάποιο διάστημα εδώ γιατί είχα έντονη ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις.

Το τίμημα που πλήρωσα για το μη αποτελεσματικό τρόπο διαχείρισης του άγχους ήταν πολύ ακριβό.

Βέβαια πλέον ξέρω ότι όλα θα τα κάνω ορθότερα στο μέλλον.

Αναφέρεις ότι δεν έχεις κάτι σπουδαίο.

Τόσο το καλύτερο λοιπόν. Πήγαινε σε ειδικό και θα το αντιμετωπίσεις πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα. Μην κάνεις αυτοδιάγνωση για το θέμα σου. Είναι πολύ επικίνδυνο.

Να σου πω και κάτι ακόμα φίλε;

Το άγχος στη ζωή υπάρχει όσο ζούμε. Αντιμετώπισες κάποια έντονα γεγονότα που σε πίεσαν και εκδηλώθηκαν σωματικά. Τι πιστεύεις αλήθεια; Δεν θα ξανασυμβεί;

Μην πλανάσαι φίλε. Θα ξανασυμβεί κάποια στιγμή κάτι στη ζωή σου που θα σε κάνει να εκνευριστείς. Είναι νομοτελειακό να συμβεί αυτό. Έτσι είναι η ζωή άλλωστε. Αν λοιπόν δεν έχεις καταφέρει να το παλέψεις με κάποιο τρόπο από τώρα, υπάρχει ενδεχόμενο - χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών - να χρειαστεί να πληρώσεις πολύ ακριβό τίμημα.

Σου γράφω με πολύ καλή πρόθεση. Εύχομαι το καλύτερο για σένα.

---

Συμφωνώ σε ολα οτι απο τα νεύρα και τις κρίσεις πανικού μπορεις να χάσεις πολλα και σε επαγγελματικό επίπεδο αλλα και στα πιο απλά καθημερινά πραγματα. Δεν το αφήνω ετσι φιλε τωρα εκδηλώθηκε ολη αυτή η φάση. Πηγα ειδα δεν ειναι παθολογικό καρδιά κτλ τωρα θα παω εκει που σου ειπα στον ομοιοπαθητικο που εχει βοηθήσει πολυ κοσμο! Αν ειμαι η εξαίρεση και δεν δω διαφορα με τη θεραπεία που θα μου δώσει τοτε θα παω σε ψυχολόγο. Δεν βαστάει η τσέπη μου τωρα να δίνω 40-50 ευρω την επίσκεψη. Επίσης εδω που μένω εχει μια ομάδα ψυχολόγων και ψυχιάτρων που βοηθάνε δωρεαν αλλα εχει παρά πολυ μεγάλη αναμονή. Δυστυχώς ετσι ειναι τα πραγματα και δεν μπορώ να επισκεφτώ έναν ψυχολόγο. Θα δοκιμάσω τον ομοιοπαθητικο που μου πρότειναν και θα δω. Δε μπορεί να λέει τόσος κόσμος μπαρούφες ποσο μαλλον συγγενείς μου. Ευχαριστω πολυ για τις συμβουλές σου φιλε μου και εύχομαι τα καλύτερα!

Quote:

---

Originally Posted by geodim

Να συμπληρώσω στα παραπάνω, οτι το κράτος το πληρώνουμε όλοι μας μέσω της φορολογίας ανεξαιρέτως, οπότε και όλοι έχουμε δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τις δομές του.
Άσε που όποιος έχει πάει στα επείγοντα πάνω από μία φορά έχει δει πόσος κόσμος πηγαίνει όχι επειδή έχει κάτι άμεσα σοβαρό, αλλά επειδή δεν έχει λεφτά να πληρώνει εξωτερικούς γιατρούς, επειδή τρόμαξε απο κάποιο σύμπτωμα , έχει άγνοια, είναι μεγάλης ηλικίας και οι οικείοι του φοβήθηκαν μήπως πεθαίνει κλπκλπ

---

Αυτο ακριβώς φιλε. Το πληρώνουμε ολοι αυτο αλλα δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε τα βασικά σε αυτή τη χώρα που ζούμε. Αν δεις στις ειδήσεις τι γίνεται στα νοσοκομεία της πρωτεύουσας αλλα και της Θεσσαλονίκης θα πάθεις πλάκα! Ζω θεσσαλονικη και όλο κ όλο εχω παει 2 φορές έκτακτα επειδή μου ήταν πρωτόγνωρο αυτο που μου συνέβαινε εκείνη την ωρα γιαυτο πηγα! Όταν το παθαίνεις πρώτη φορα δεν ξερεις τι ειναι, το ψάχνεις με γιατρούς και μετα καταλήγεις! Τωρα αν ανοίξουμε κουβεντα για το σύστημα υγείας της χώρας μας, δεν θα τελειώσουμε ούτε αυριο. Ευτυχώς έμεινα εξωτερικό και ειδα πως λειτουργούν τα νοσοκομεία και γενικά το σύστημα υγείας. Παντού όμως υπάρχουν κολλήματα Ειδικα στα επείγοντα. Απλώς εδω είμαστε σε τραγικό σημείο που δεν έχουμε που να βάλουμε τους αρρώστους. Άνθρωποι στους διαδρόμους σε ράντζο να περιμένουν να μπουν σε δωματιο! Ασε φιλε μου η κουβεντα θα παει αλλου και ειναι μεγάλη!

Οταν λες ότι οι γνωστοί σου και οι συγγενείς σου είχαν τα ίδια συμπτωματα και τους περασε με ομοιοπαθητικη,τι εννοεις;

Και για να σε ρωτησω πιο ευθέως, εσύ τι πιστευεις ότι έχεις; Πιστευεις ότι έχεις κάτι οργανικό; Κάτι οργανικό και ψυχολογικό παράλληλα; Αγχος; Τι;


Πέρα από την ομάδα των ψυχολόγων, μπορείς επίσης να πας σε δημοσιο ή ιδιωτικό ψυχίατρο και να σου εξηγήσει πέντε πράγματα για το τι βιώνεις αφού του εξηγήσεις τα συμπτώματα σου.

Στην ομάδα των ψυχολόγων έκλεισες ραντεβού ήδη ή δεν κάνεις τον κόπο λόγω μεγάλης αναμονής; Γιατί θυμάμα το ανέφερες από τα πρώτα θέματά σου οπότε μέχρι τώρα θα ήσουν σε μια καλή θέση στη λίστα αναμονής.

Ναι, να έχεις στο μυαλό σου και την εναλλακτική θεραπεία, αλλά αναρωτιέμαι αν αντιλαμβάνεσαι τι είναι αυτό που βιώνεις. Γιατί αυτό είναι το πιο κομβικό σε αυτές τις περιπτώσεις, αν είσαι σε άρνηση, δεν θα σε βοηθήσει τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Οταν λες ότι οι γνωστοί σου και οι συγγενείς σου είχαν τα ίδια συμπτωματα και τους περασε με ομοιοπαθητικη,τι εννοεις;

Και για να σε ρωτησω πιο ευθέως, εσύ τι πιστευεις ότι έχεις; Πιστευεις ότι έχεις κάτι οργανικό; Κάτι οργανικό και ψυχολογικό παράλληλα; Αγχος; Τι;


Πέρα από την ομάδα των ψυχολόγων, μπορείς επίσης να πας σε δημοσιο ή ιδιωτικό ψυχίατρο και να σου εξηγήσει πέντε πράγματα για το τι βιώνεις αφού του εξηγήσεις τα συμπτώματα σου.

Στην ομάδα των ψυχολόγων έκλεισες ραντεβού ήδη ή δεν κάνεις τον κόπο λόγω μεγάλης αναμονής; Γιατί θυμάμα το ανέφερες από τα πρώτα θέματά σου οπότε μέχρι τώρα θα ήσουν σε μια καλή θέση στη λίστα αναμονής.

Ναι, να έχεις στο μυαλό σου και την εναλλακτική θεραπεία, αλλά αναρωτιέμαι αν αντιλαμβάνεσαι τι είναι αυτό που βιώνεις. Γιατί αυτό είναι το πιο κομβικό σε αυτές τις περιπτώσεις, αν είσαι σε άρνηση, δεν θα σε βοηθήσει τίποτα.

---

Ακριβώς αυτα που εχω είχαν. Κάποιοι χειρότερα κάποιοι παρόμοια. Ο καρδιολόγος μου ειπε ειναι άγχος κατα 99% υπάρχει μια μικρή πιθανότητα αρρυθμίας η κατι να ερεθίζει κάποια σημεία της καρδιάς. Αυτος ο ομοιοπαθητικος εχει βοηθήσει πολυ κοσμο με ψυχολογικά θέματα με θέματα άγχους θέματα θυμού φοβίες κτλ. Ειναι πολυ αποτελεσματικός και βοηθάει παρά πολυ. Εχω ζωντανά παραδείγματα όποτε γιατι να μη το δοκιμάσω; Βγαίνει πολυ πιο οικονομικό απο έναν ψυχολόγο. Δυστυχώς ξαναλέω δεν βαστάει η τσέπη μου ψυχολόγο και αυτοι του δημοσίου δεν ξερω αν θα κανουν τη δουλεια τους σωστα. Αν κανω κατι να το κανω σωστα τουλάχιστον! Η ομάδα ψυχολόγων και ψυχιάτρων που σου ειπα φιλε μου εχει πολλούς μήνες αναμονή επειδή ειναι δωρεαν και κανουν τρομερή δουλεια απ’οτι εχω ακούσει γιαυτο δεν εχει κενό φιλε. Τωρα με την ομοιοπαθητική θα κανω οτι ακριβώς μου πει ο γιατρος και απο κει και περα αν δεν αλλάξει κατι τοτε θα αναγκαστώ να βρω τα χρήματα και να παω σε ψυχολόγο. Θα κανω τρομερή οικονομία όχι οτι τωρα δεν κανω αλλα θα την βγάζω με ψωμι και τυρί! Ο ομοιοπαθητικος στην αρχή σου κανει κάποιες ερωτήσεις και του λες τα πάντα και μετα αυτος ξέρει τι και πως. Τουλάχιστον ξερω οτι βοήθησε πολυ κοσμο με άγχος,φοβίες,νεύρα κτλ! Θα δούμε πως θα παει.