Καταθλιψη και μοναξια

Εχω ξαναγραψει thread με τιτλο μοναξια. Προσφατα πηγα σε μια ψυχολογο για να αναζητησω βοηθεια για τη μο αξια που με κατατρωει και μου ειπε οτι θα ηταν καλυτερο να μιλαω με αλλα ατομα σε μια ομαδα που εχουν παρομοιο προβλημα οπως στη δικη μου περιπτωση καταθλιψη και μοναξια και μου ειπε οτι θα το κοιταξει και θα με ενημερωσει.κατι σαν τους ανωνυμους αλκοολικους της καταθλιψης μοναξιας.μιλησα και με την ψυχιατρο μου και μου ειπε οτι φαρμακευτικα ειμαι ενταξει αλλα γιαυτο το προβλημα ισως χρειαζεται να απευθυνθω σε ψυχολογο.επικοινωνησα με την ψυχολογο και μου ειπε οτι ομαδες για την καταθλιψη δεν βρηκε..απογοητευτηκα.θεωρο� �σα οτι θα ηταν το τελευταιο που θα μπορουσε να με βοηθησει μια και κοινωνικο κυκλο να κανω γνωριμιες και φιλους δεν εχω στην αθηνα και ε4σι ειμαι μονος μου και ολο αυτο με εχει ριξει αρκετα αλλα δεν ειναι οτι θα παρω το το ταδε χαπι και θα γινω καλα.το μονο χαπι ειναι οι γνωριμιες.εψαξα και στο ιντερνετ και βρηκα μια υπηρεσια οπου πληρωνεις καποιον για να σου κανει παρεα δεν θα θελα να φτασω σε αυτο το σημειο οχι τοσο για οικονομικους λογους αλλα δεν θελω να ξεοεσω τοσο.

καλησπερα κ απο μενα... πριν απο λιγα λεπτα εγραψα κ γω για την μοναξια μου... πανε στην αρχικη κ θα το δεις... τεσπα απο αθηνα ειπες?

Ναι αθηνα μενω.σπιτι δουλεια σπιτι διαβασμα και υπνο συνεχεια αυτος ο κυκλος χωρις να αλλαζει κατι.οτι προσπαθειες κι αν εχω κανει με διαφορες δραστηριοτητες εχουν αποβει ακαρπες.γιαυτο βαρεθηκα δεν ξερω τι αλλο να κανω.

https://www.youtube.com/watch?v=0SktoSkmhq8
κι αν πινω ειναι, που μονος ειμαι... ετσι που λες αδερφε...

τελικα ρ φιλε ποσοοι μα ποσοι ειμαστε μονοι... αλλα κ παλι οοολλοι εμεις δεν εχουμε βρει ακομα κανεναν τροπο ωστε να μπορουμε να ενωσουμε τις μοναξιες μας.. κ ετσι να τις εξαλειψουμε... χμμ τι ναπω... btw εγω απο την περιφημη (νοτια πλεον) μακεδονια

χελλο! ειχα ανοιξει και εγω thread Μοναξια οποτε ειπα να πω ενα γεια και σε εσας!
ξαναπροσπαθησε με καμια δραστηριοτητα που θα συνανεστρεφεσαι με κοσμο
ποια ειναι τα ενδιαφεροντα σου?
εγω δεν θα κρινω αυτη την υπηρεσια που λες οτι πληρωνεις για παρεα αλλα και να την χρησιμοποιουσες δεν νομιζω να σε βοηθουσε γιατι η ουσια ειναι να εχουμε πραγματικες ανθρωπινες σχεσεις δεν αγοραζονται ολα εκτος αμα θες να πληρωνεις καποιον για να πηγαινεις για καφε τι να πω δεν ειναι τοσο δυσκολο πιστευω να βρεις 2-3 ανθρωπους να λες 2 κουβεντες

μιλα μας λοιπον για τα προβληματα σου !

Σκεφτομαι να πηγαινω σε αυτες τις μονοημερες εκδρομες που κανουν στην επαρχια κυριακες συνηθως ενα γραφειο στο κεντρο.απο φωτογραφιες που εχω δει πανε νεεοι κυριως οποτε πιστευω ολο και καποιο ατομο θα γνωρισω.
Εχω 6 μερες αδεια το καλοκαιρι τον ιουλιο οποτε θα παβμω σε αυτες τις μονοημερες με βαρκα την ελπιδα

Δυστυχως η απομονωση ειναι αχωριστος συντροφος με την κτθλψη , απο ιδιαν πειραν , 15 χρονια ειμαι ουσιαστικα μονος ....με υποτροπιαζουσα μειζονα κτθλψη , οσο την αφηνεις , ιδρυματοποιεισαι , δεν αισθανομαι μοναξια , ατυχως συνηθιζω ....οπως οι χρονια φυλακισμενοι ........... και τι να κανεις ? να βγαινεις με το ζορι ? θα βγεις μια -δυο -τρεις , ε , μετα ξεθυμαινει ........... εγω αισθανομαι πολυ κουρασμενος απο την κτθλψη , που πρωτη φορα πηγα σε ψυχιατρο το 1999 ......... κακο ψυχιατρο , γι αυτο , αμα δεν την προλαβεις στην αρχη , την πατησες .....οποτε βουρ για ψυχοθεραπευτη , θαλεγα οχι φαρμακα , συνηθιζεις σε αυτα , και μετα μπλεκεις σενα φαυλο κυκλο .....

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Δυστυχως η απομονωση ειναι αχωριστος συντροφος με την κτθλψη , απο ιδιαν πειραν , 15 χρονια ειμαι ουσιαστικα μονος ....με υποτροπιαζουσα μειζονα κτθλψη , οσο την αφηνεις , ιδρυματοποιεισαι , δεν αισθανομαι μοναξια , ατυχως συνηθιζω ....οπως οι χρονια φυλακισμενοι ........... και τι να κανεις ? να βγαινεις με το ζορι ? θα βγεις μια -δυο -τρεις , ε , μετα ξεθυμαινει ........... εγω αισθανομαι πολυ κουρασμενος απο την κτθλψη , που πρωτη φορα πηγα σε ψυχιατρο το 1999 ......... κακο ψυχιατρο , γι αυτο , αμα δεν την προλαβεις στην αρχη , την πατησες .....οποτε βουρ για ψυχοθεραπευτη , θαλεγα οχι φαρμακα , συνηθιζεις σε αυτα , και μετα μπλεκεις σενα φαυλο κυκλο .....

---

Δυστυχώς συμφωνώ (κυρίως σ αυτό στο μπολτ). Η μοναξιά κατανταει όπως μια χρόνια φυλάκιση, με τη μορφή απομόνωσης ενώ ζεις μέσα στην κοινωνία, μέσα στην πόλη. Τα φάρμακα δεν καλύπτουν το κενό παρέας, απλά καταστέλλουν (δεν ξέρω πόσο) τα συναισθήματα. Το άτομο που νιώθει μοναξιά πρέπει πάση θυσία να ψάχνει για γνωριμίες, αλλιώς το θέμα υποτροπιάζει.

Κι όσοι μένετε κοντά, όπως κάποιοι από τους προλαλήσαντες, με προσωπικά μηνύματα στο φορουμ θα μπορούσατε να ανταλλάξετε κάποιες σκέψεις κι αν τοτε κρίνεται ότι υπάρχει κοινό έδαφος να ανταλλάξετε τηλέφωνα ή/και να τα πείτε από κόντα. Διότι, για μένα, η μοναξιά, όταν δεν είναι συνειδητή επιλογή, στο υπόβαθρο της περιέχει πολλά σημεια χαρακτήρα, που είναι κοινά στα άτομα που βιούν τέτοια κατάσταση.

Ναι θα ηταν καλο να καναμε ολοι μια μαζωξη σε ενα σημειο της αθηνας να κατσουμε να μιλησουμε με εναν καφε οπως κανει και ολος ο κοσμος τι κι αν ειμαστε αγνωστοι.και στο στρατο πρακτικα κοιμασαι στην ιδια κουκετα με ενα ατομο που αρχικα ουτε καν που το ξερεις

Εγω βλεπω οτι βαζοντας στο γκουγκλ "συλλογος διαταραχων διαθεσης" (και χωρις τα εισαγωγικα ακομα) ηδη βρισκεις καποια πραγματα. Το δοκιμασες αυτο;

Οφειλω να πω οτι δεν ηξερα οτι υπαρχει τετοια ομαδα.μαλλον και η ψυχολογος μου δεν το ψαξε πολυ.οπωσδηποτε θα το κοιταξω να δω απο κοντα τι κανουν.σε ευχαριστω πολυ για την προταση σου!

πηγαινα 4 χρονια σε ομαδες αυτοβοηθειας για συναισθηματικες διαταραχες πριν φυγω απο την αθηνα..
δλδ αγχος, καταθλιψη, διπολικη
ηταν αρκετα καλα και εκανα παρεες απο εκει τοτε, εισαισε ασφαλες περιβαλλον, κανεις δε σε κρινει, αμα θες συμμετεχεις αν δε θες εχει καλως κλπ

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Δυστυχώς συμφωνώ (κυρίως σ αυτό στο μπολτ). Η μοναξιά κατανταει όπως μια χρόνια φυλάκιση, με τη μορφή απομόνωσης ενώ ζεις μέσα στην κοινωνία, μέσα στην πόλη. Τα φάρμακα δεν καλύπτουν το κενό παρέας, απλά καταστέλλουν (δεν ξέρω πόσο) τα συναισθήματα. Το άτομο που νιώθει μοναξιά πρέπει πάση θυσία να ψάχνει για γνωριμίες, αλλιώς το θέμα υποτροπιάζει.
.

---

Πολυ σωστα Γιαννη , ( με ενα ν !!! ) , οι συναναστροφες ειναι η καλυτερη θεραπεια για την κτθλψη ............ εγω κραταω επαφη στενη με ενα μελος , με ανακουφιζει , εκανα κι εναν δεσμο το 2015 μεσα απο το φορουμ , αλλα τωρα ξαναπειραματιζομαι με τα αντικαταθλιπτικα , εχω ελαφρως υποτροπιασει , οσο περναει ο καιρος , υποτροποπιαζεις , δεν θελω να παω πουθενα , ουτε μια βιολτα , ουτε να ασκησω ενα απο τα πολλα χομπυ / σπορτς που ειχα παλια .......δεν αισθαναμαι καμμια θλιψη , αλλα πληρη ανηδονια ........παιρνω τωρα εδω και μια βδομαδα σεροξατ το βραδυ , και εφεξορ το πρωι ,μπας και .................................................. ................................................
βλεπεις την ζωη σου να περναει , κι εσυ δεν μπορεις να κανεις και πολλα , και το λεει αυτο ενας 57 χρονος , που εχει περασει κι αλλες δυσκολιες στην ζωη του , αλλα σαν κι αυτη, καμιά .......πολυ σοβαρη ασθενεια , ενα ειδος αναπηριας ........
μονο η πιστη μου με κραταει , και οτι κανω παντα θετικες σψεψεις , οχι παντα , οποτε μπορω ....

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Πολυ σωστα Γιαννη , ( με ενα ν !!! ) , οι συναναστροφες ειναι η καλυτερη θεραπεια για την κτθλψη ............ εγω κραταω επαφη στενη με ενα μελος , με ανακουφιζει , εκανα κι εναν δεσμο το 2015 μεσα απο το φορουμ , αλλα τωρα ξαναπειραματιζομαι με τα αντικαταθλιπτικα , εχω ελαφρως υποτροπιασει , οσο περναει ο καιρος , υποτροποπιαζεις , δεν θελω να παω πουθενα , ουτε μια βιολτα , ουτε να ασκησω ενα απο τα πολλα χομπυ / σπορτς που ειχα παλια .......δεν αισθαναμαι καμμια θλιψη , αλλα πληρη ανηδονια ........παιρνω τωρα εδω και μια βδομαδα σεροξατ το βραδυ , και εφεξορ το πρωι ,μπας και .................................................. ................................................
βλεπεις την ζωη σου να περναει , κι εσυ δεν μπορεις να κανεις και πολλα , και το λεει αυτο ενας 57 χρονος , που εχει περασει κι αλλες δυσκολιες στην ζωη του , αλλα σαν κι αυτη, καμιά .......πολυ σοβαρη ασθενεια , ενα ειδος αναπηριας ........
μονο η πιστη μου με κραταει , και οτι κανω παντα θετικες σψεψεις , οχι παντα , οποτε μπορω ....

---

Κράτα αυτό το 70% που μου πες σ' ένα άλλο ποστ, έστω κι αν είσαι 57. Αυτό είναι η θετική σκέψη για σένα.
Συμφωνώ δυστυχώς πως όσο περνάει ο καιρός τα ψυχολογικά μας, ιδίως η κατάθλιψη (η ιψδ είναι πιο ελεγχόμενη έστω και αν συνεχίζει να εκτρέφεται με νέα αρνητικά βιώματα) υποτροπιάζουν. Είναι ευχάριστο το να μην αισθάνεσαι καμία θλίψη, έστω και αν έχασες την όρεξη για τα πάντα. Κάποτε σκέφτομαι αυτό που απ ότι κατάλαβα πιστεύεις, ότι η κατάθλιψη, ίσως και τα υπόλοιπα ψυχολογικά (άγχος, ιψδ κλπ) είναι θέμα γονιδίων, dna. Τείνω να πιστεύω ότι αυτό έχει κάποια βάση, στρέφοντας το βλέμμα πολύ πολύ πίσω μέχρι εκεί που με πρωτοθυμάμαι ως ον.

εγω απο οτι δε με καλυπτει προτημω τη μοναξια με ενδιαφερει το ιδανικο το οτι απαντα καπιος δε σημαινει οτι σκεφτεται καλυτερα οτι του λες μπορει να απαντα επειδη δεν τον αγγιζουν οσα του λες

πιο πιθανο ειναι να γνωρισεις κατι σε ενα εργαστηρι αλλα αυτοι που θα πανε θα ενδιαφερονται για το χομπυ τους οχι για να γνωρισουν ειχα δει πολα ατομα που μου μιαζουν εκει αλλα τοτε ειμουν στο κοσμο μου εντελως και δε τους προσεχα καν

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

πιο πιθανο ειναι να γνωρισεις κατι σε ενα εργαστηρι αλλα αυτοι που θα πανε θα ενδιαφερονται για το χομπυ τους οχι για να γνωρισουν ειχα δει πολα ατομα που μου μιαζουν εκει αλλα τοτε ειμουν στο κοσμο μου εντελως και δε τους προσεχα καν

---

Αν κράτησες κανα τηλέφωνο, έστω από κάποιους απ αυτους, τοτε τολμά να τους πάρεις, διότι οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν κι έτσι έστω και τώρα θα φτιαξεις εκείνη την παρέα που δεν έκανες τοτε έστω κι αν αυτοι έχουν πάρει άλλους δρόμους ζωής αλλιωτικους απ το δικό σου.

Τι σχέση έχει η κοινωνική συναναστροφή με την μοναξιά ;
Μοναξιά δεν είναι η μοναχικότητα.....

Quote:

---

Originally Posted by Vakt

Τι σχέση έχει η κοινωνική συναναστροφή με την μοναξιά ;
Μοναξιά δεν είναι η μοναχικότητα.....

---

Σωστο , αλλο ειμαι μονος , αλλο αισθανομαι μοναξια ......

Εγω παντως ειμαι μονος και αοσθανομαι μοναξια.τι εργαστηρια ειναι αυτα;

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν κράτησες κανα τηλέφωνο, έστω από κάποιους απ αυτους, τοτε τολμά να τους πάρεις, διότι οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν κι έτσι έστω και τώρα θα φτιαξεις εκείνη την παρέα που δεν έκανες τοτε έστω κι αν αυτοι έχουν πάρει άλλους δρόμους ζωής αλλιωτικους απ το δικό σου.

---

καλα τοτε ειμουν τελειως σαικο αλλα επειδη απασχολουσα συνεχως το μυαλο μου με κατι δε μου φαινοταν και πολυ

Εγω περασα κρισεις πανικου, καταθλιψη, αγοραφοβια κτλ., ολα αυτα τα καλα αυτης της παθησης, ομως, ζορισα τον ευατο μου, εσφιξα τα δοντια και ξεκινησα να βγαινω εξω και παλι. Βρεθηκα στη θεση σου πριν απο 2-3 χρονια και ολοι με εκαναν στην ακρη, λογω αυτου που περνουσα και ακομη και τωρα μονος ειμαι, αλλα αυτο δεν με σταματαει απο το να βγαινω εξω και να πινω τις μπυριτσες μου, να μιλαω με αγνωστους και ισως με μερικους απο αυτους να γινεται και φιλοι ή να βρεις μια κοπελιτσα και να βγαινεις με αυτην... Εγω αυτο κανω, απλα, επειδη ζω σε μικρη πολη, δεν μπορω να κανω και πολλα εδω. Εσυ που ζεις Αθηνα, μπορεις να γνωριστεις ανετα με πολλα ατομα. Αρκει να βγεις σε ενα μαγαζακι να πιεις μια μπυριτσα ή ο,τι γουσταρεις και ειμαι σιγουρος οτι θα μπλεχτεις με ατομα... Καλη τυχη απο εμενα!

Όλα καλά θα πάνε, αν πιστέψεις ότι μπορούν να πάνε καλά, έχεις ήδη καταφέρει να λυσεις το ήμισυ του προβλήματος..
Είναι απιστευτο πόσο πολύ μπορεί να επηρεαστεί η πορεία της ζωής μας και μόνο από τις σκέψεις και τις εικασίες μας.
Γράφεις πως αισθάνεσαι μοναξιά γιατί δεν εχεις αναπτύξει ακόμη μια σχέση να μοιράζεσαι.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος αυτή τη στιγμή είτε στην Αθήνα είτε όχι που θα μπορούσες να τον πάρεις τηλ και να μιλήσεις (οχι για την μοναξιά σου, γενικά) είτε είναι γονέας είτε αδερφός είτε οτιδήποτε?


Εγώ στή θέση σου αυτό που θα έκανα πάντως θα ήταν να εμπλέκομαι σε μόνιμη βάση σε χόμπι οπωσδήποτε, να βγαίνω μέσα στην βδομάδα τουλάχιστον 2-3 φορές, όχι για να γνωρίσω μόνο. Είναι λάθος να βγαίνεις μόνο και μόνο να γνωρίσεις. Να βγαίνεις για σένα και αν γνωρίσεις κοσμο οκ, θα είναι σούπερ αλλά ακόμη και να μην γνωρίσεις πάλι θα έχεις μια γεμάτη μέρα. Επίσης πολλές φορές μια κατάσταση αλλάζει με τη συμφιλίωση της κατάστασης που μας συμβαίνει. Αν είσαι συνειδητοποιημένος και μπορείς να στηριχθείς στα ποδια σου και να περάσεις ακόμη και καλά με τον εαυτό σου, αυτή η απόγνωση παρέας θα σβήσει, θα είσαι πιο γαλήνιος και ίσως και πιο έτοιμος να γνωρίσεις ανθρώπους.
Αν δυσκολεύεσαι σε θέματα κοινωνικών δεξιοτήτων νομίζω υπάρει ειδική εκπαίδευση που μπορούν επίσης να σε βοηθησουν.