Ούτε τα τόσα φάρμακα, ούτε ο ψυχολόγος ούτε ο ψυχίατρος. Τόσα λεφτά στα σκουπίδια, τόσες ώρες και συνεδριες για μαλακιες.
Τόσα φάρμακα και να μην βλέπω προκοπη.
Και που να μιλήσεις πια;
Έχει εξαντληθεί το θεμα. Ποιος να σε καταλάβει; Ότι όλα είναι μάταια όταν δεν βλέπεις καλυτέρευση; Όταν επενδύεις όλη σου την υπάρξη στα φάρμακα και στους ψυχοτετοιους και τελικά είσαι στο μηδεν...
Απελπισία...