Θέμα με φιλη

Καλησπέρα! Νέο μέλος! Έχω ένα θέμα με τη κολλητή μου( πρώην πια όπως λέει η ίδια). Πριν έξι χρόνια έχασα την μαμά μου... Αυτοε έριξε πάρα πολύ και ήμουν αρκετό καιρό στο στάδιο της κατάθλιψης και γενικά είχα και νεύρα. Όλα ξεκίνησαν όταν έκανε σχέση. Δεν ήμουν σωστή απέναντι της και το έχω καταλάβει . Με φασαρίες και τσακωμούς την έκανα να νιωθει άσχημα. Τώρα πια δεν θέλει να κάνουμε παρέα κολλητή λέει δεν με αντέχει.. Έχει γίνει ίδια σε χαρακτήρα με το αγόρι της ο οποίος είναι ανώριμος και περίεργος χαρακτήρας χωρίς φιλους. Τον ακούει συνέχεια και έχει την αρνητική αντίδραση απέναντι μου. Ούτε εκείνη στα πρώτα χρόνια της φιλίας μας ήταν σωστή με άσχημη συμπεριφορά . Ούτε και οι γονείς της απέναντι μου. Όμως ήμουν πάντα δίπλα της. Εκείνη δεν αντέχει λέει . Τι μπορώ να κάνω? Με έχει κάνει να νιώσω αδικία όλο αυτό. Την αφήνω τώρα πια στην ησυχία της. Άλλα τόσα χρόνια μόνο εγώ της στάθηκα... Φταίνε και οι δύο πλευρές δεν ρίχνω το δικό μου φταίξιμο εκτός αλλά είναι και το αγόρι της που χώνει τη μύτη του. Μέχρι και για γάμο που συζηταγανε της είπε ότι δεν θέλει να την παντρευτεί γιατί νιώθει ότι θα πάρει και μένα μαζί επειδή μιλουσαμε συχνά στο μεσσετζερ. Και απο τότε εκείνη είναι αρνητική στο να της στέλνω μηνύματα συχνά. Τι να της πω πια?

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Καλησπέρα! Νέο μέλος! Έχω ένα θέμα με τη κολλητή μου( πρώην πια όπως λέει η ίδια). Πριν έξι χρόνια έχασα την μαμά μου... Αυτοε έριξε πάρα πολύ και ήμουν αρκετό καιρό στο στάδιο της κατάθλιψης και γενικά είχα και νεύρα. Όλα ξεκίνησαν όταν έκανε σχέση. Δεν ήμουν σωστή απέναντι της και το έχω καταλάβει . Με φασαρίες και τσακωμούς την έκανα να νιωθει άσχημα. Τώρα πια δεν θέλει να κάνουμε παρέα κολλητή λέει δεν με αντέχει.. Έχει γίνει ίδια σε χαρακτήρα με το αγόρι της ο οποίος είναι ανώριμος και περίεργος χαρακτήρας χωρίς φιλους. Τον ακούει συνέχεια και έχει την αρνητική αντίδραση απέναντι μου. Ούτε εκείνη στα πρώτα χρόνια της φιλίας μας ήταν σωστή με άσχημη συμπεριφορά . Ούτε και οι γονείς της απέναντι μου. Όμως ήμουν πάντα δίπλα της. Εκείνη δεν αντέχει λέει . Τι μπορώ να κάνω? Με έχει κάνει να νιώσω αδικία όλο αυτό. Την αφήνω τώρα πια στην ησυχία της. Άλλα τόσα χρόνια μόνο εγώ της στάθηκα... Φταίνε και οι δύο πλευρές δεν ρίχνω το δικό μου φταίξιμο εκτός αλλά είναι και το αγόρι της που χώνει τη μύτη του. Μέχρι και για γάμο που συζηταγανε της είπε ότι δεν θέλει να την παντρευτεί γιατί νιώθει ότι θα πάρει και μένα μαζί επειδή μιλουσαμε συχνά στο μεσσετζερ. Και απο τότε εκείνη είναι αρνητική στο να της στέλνω μηνύματα συχνά. Τι να της πω πια?

---

Εμενα λυκοφιλια μου μυρίζει. Δεν γράφεις τους φίλους σου επειδή εκανες σχέση. Δλδ ποσο τραγικό.... Ενταξει δε δικαιολογώ και σενα βέβαια γιατί οτι και να περνούσες θα επρεπε να εισαι προσεκτική απέναντι στους άλλους να μη πληρωνουν τα δικα σου σπασμένα. Συλλυπητήρια για τη μητερα σου.

Ούτε εγώ δικαιολογώ τον εαυτό μου και ξέρω. Πίστευα όμως ότι όπως της στάθηκα και εγώ έτσι θα έκανε και εκείνη. Σε ευχαριστώ! Δεν με έγραψε επειδή έκανε σχέση η αλήθεια είναι απλά της έταξε γάμο το αγόρι της που από την αρχή της είχε πει ότι δεν βλέπει τον εαυτό του παντρεμένο με εκείνη και τώρα ότι λέει εκείνος τον ακολουθεί.Με το αγόρι της δεν έχω καμία σχέση και ούτε θέλω να έχω.

Κλασσικό σενάριο,το συναντάς συχνά. Ε είναι επιλογή της δικής σου στο τέλος, εσύ νομίζω το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι ειλικρινής απέναντι της. Το πώς αισθάνεσαι το τι βλέπεις και τι θέλεις. Αν δε καταλαβαίνει , εεε με πίεση και με το ζόρι δε γίνεται. Πες της ένα , το τηλέφωνο μου θα είναι πάντα ανοιχτό για σένα και φύγε. Αυτό θα έκανα.

Της τα έχω πει.. ναι αυτό θα κάνω στο τέλος... Κρίμα τι να πω τόσα χρόνια φιλίας και ήμουν δίπλα της πάντα εγώ. Και εκείνη για έναν γάμο να κάνει έτσι .. και δεν τα παραδέχεται .. και η αδερφή μου της λέει ακριβώς τα ίδια με εμένα ότι την έχει κάνει σαν τα μούτρα του και πάλι δεν το βλέπει. Αφού δεν θέλει την αφήνω και τέρμα..

Πριν κάνει σχέση όμως ήμουν καλή φίλη.. όταν την έκανε πριν 4 χρόνια έγινα η κακιά ...

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Καλησπέρα! Νέο μέλος! Έχω ένα θέμα με τη κολλητή μου( πρώην πια όπως λέει η ίδια). Πριν έξι χρόνια έχασα την μαμά μου... Αυτοε έριξε πάρα πολύ και ήμουν αρκετό καιρό στο στάδιο της κατάθλιψης και γενικά είχα και νεύρα. Όλα ξεκίνησαν όταν έκανε σχέση. Δεν ήμουν σωστή απέναντι της και το έχω καταλάβει . Με φασαρίες και τσακωμούς την έκανα να νιωθει άσχημα. Τώρα πια δεν θέλει να κάνουμε παρέα κολλητή λέει δεν με αντέχει.. Έχει γίνει ίδια σε χαρακτήρα με το αγόρι της ο οποίος είναι ανώριμος και περίεργος χαρακτήρας χωρίς φιλους. Τον ακούει συνέχεια και έχει την αρνητική αντίδραση απέναντι μου. Ούτε εκείνη στα πρώτα χρόνια της φιλίας μας ήταν σωστή με άσχημη συμπεριφορά . Ούτε και οι γονείς της απέναντι μου. Όμως ήμουν πάντα δίπλα της. Εκείνη δεν αντέχει λέει . Τι μπορώ να κάνω? Με έχει κάνει να νιώσω αδικία όλο αυτό. Την αφήνω τώρα πια στην ησυχία της. Άλλα τόσα χρόνια μόνο εγώ της στάθηκα... Φταίνε και οι δύο πλευρές δεν ρίχνω το δικό μου φταίξιμο εκτός αλλά είναι και το αγόρι της που χώνει τη μύτη του. Μέχρι και για γάμο που συζηταγανε της είπε ότι δεν θέλει να την παντρευτεί γιατί νιώθει ότι θα πάρει και μένα μαζί επειδή μιλουσαμε συχνά στο μεσσετζερ. Και απο τότε εκείνη είναι αρνητική στο να της στέλνω μηνύματα συχνά. Τι να της πω πια?

---

Με συγχωρείς πολύ αλλά απο αυτα ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ μου φενετε πως η φίλη σου και το αγόρι της εχουν δίκιο ...
Η φίλη σου έχει δίκιο διότι καταλαβενω πως είχες γίνει φωρτικη.δεν την άφηνες να πάρει αναπνοή...κατά κάποιο τρόπο κτητική..
Το αγόρι της έχει ακόμα πιο πολύ δίκιο...εβγενε μαζί της και αυτή αντί να κάτσει να ασχοληθεί μαζί του ήταν υποχρεωμένοι να αγαπάει στα μηνύματα σου..έτσι αυτός ένιωθε ενοχλημένος και με το δίκιο του..σου λέει πριν η χθες ήσασταν μαζί σήμερα είσαι μαζί μου και πάλι ασχοληθεί με εκείνη..άρα θα σας παντρευτώ και της δύο..δίκιο έχει..
Όσο αφορά για το της σταθηκες στα δύσκολα οκ.εκει έχεις δίκιο...σε καταλαβαίνω και σε δικιολογο να αισθάνεσε ριγμένη..αλλά απτήν άλλη σκέψου ότι και η φίλη σου πρέπει να κάνει βήματα μπροστά και πρέπει να κοιτάξει και τη ζωή της..και επίσης δεν είναι υποχρεωμένη μια ζωή να σε έχει φίλη της..ας την να σε θυμάται ως η καλύτερη της φίλη..όσο και αν σε πονάει αυτό...ούτε σι αλλος δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Πριν κάνει σχέση όμως ήμουν καλή φίλη.. όταν την έκανε πριν 4 χρόνια έγινα η κακιά ...

---

Δεν είναι θέμα κακίας η όχι..μήπως σε αυτό το σημείο λιγάκι το μπερδεύεις το πράγμα???
Πριν χρόνια η φίλη σου ήταν ελεύθερη όπως και εσύ..
Ειχε απεριόριστο χρόνο και χώρο για εσένα..το ίδιο και εσύ...οπότε τα λέγατε πχ24 ώρες το 24 Ώρο...
Κάποια στιγμή όμως αυτή η φίλη σου έκανε μια σχέση.και άρχισε να βγενει και με το αγόρι της όπως είναι φυσικό..εκεί άρχισε να γίνεται η παρεξήγηση..σου είπε για πρώτη φορά α συγγνώμη σήμερα δεν θα μπορέσω γιατί έχω να βγω με το αγόρι μου..και εσύ άθελά σου μάλλον άρχισες να πιέζεις..(ικασιες κάνω τώρα διόρθωσε με αν κάνω λάθος)
Και ενώ ήξερες τοι είναι με το αγόρι της της έστελνε μηνύματα..εκείνη από ευγενεια- υποχρέωση- αγάπη.σου απαντούσε στα μηνύματα.μεχρι που σε ένα σημείο το αγόρι της άρχισε τα παράπονα.οποτε και αυτή προκειμένου να μην χάσει το αγόρι της σου τράβηξε Χ.
Πάνω κάτω έτσι έγινε..σωστά???

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Πριν κάνει σχέση όμως ήμουν καλή φίλη.. όταν την έκανε πριν 4 χρόνια έγινα η κακιά ...

---

Λοιπόν την αφήνεις με την επιλογή της και προχωράς τη ζωή σου....ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία που τα χαλάει με τη κολλητή της..η ζωή συνεχίζεται..θα θυμάστε και οι δύο η μία την άλλη με αγάπη...

Όχι δεν έγινε πάνω κάτω έτσι . Το αγόρι της έστελνε όλη μέρα κάθε μέρα μηνύματα όχι εγώ. Εγώ δεν την επριζα. Όταν ήθελα να της πω κάτι το έλεγα μέσω μηνυμάτων και τέρμα. Και όχι όταν βρίσκεις γκόμενο δεν θα κάτσεις αμέσως να ξεγράψεις τον άνθρωπο που ήταν δίπλα σου τόσα χρόνια επειδή θες να παντρευτείς. Της βάζει όρια ο συγκεκριμένος για να παντρευτούν ενώ από την αρχή της είχε πει ότι δεν θέλει γάμο μαζί της.

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Όχι δεν έγινε πάνω κάτω έτσι . Το αγόρι της έστελνε όλη μέρα κάθε μέρα μηνύματα όχι εγώ. Εγώ δεν την επριζα. Όταν ήθελα να της πω κάτι το έλεγα μέσω μηνυμάτων και τέρμα. Και όχι όταν βρίσκεις γκόμενο δεν θα κάτσεις αμέσως να ξεγράψεις τον άνθρωπο που ήταν δίπλα σου τόσα χρόνια επειδή θες να παντρευτείς. Της βάζει όρια ο συγκεκριμένος για να παντρευτούν ενώ από την αρχή της είχε πει ότι δεν θέλει γάμο μαζί της.

---

Καλα το να μιλάνε ολη μερα λογικό ειναι σχέση εχουν. Αλλα ειναι λιγο τραγικό να ξεγράψει εσενα εκτός αν της φέρθηκες τοσο ασχημα. Δεν μας έχεις εξηγήσει ποια ήταν η στάση σου με τον θανατο της μητερας σου κλπ. Πολλες φορες ξεσπασμε σε δικα μας ατομα που δε πρέπει γιατί δεν ειναι σακοι του μποξ

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Όχι δεν έγινε πάνω κάτω έτσι . Το αγόρι της έστελνε όλη μέρα κάθε μέρα μηνύματα όχι εγώ. Εγώ δεν την επριζα. Όταν ήθελα να της πω κάτι το έλεγα μέσω μηνυμάτων και τέρμα. Και όχι όταν βρίσκεις γκόμενο δεν θα κάτσεις αμέσως να ξεγράψεις τον άνθρωπο που ήταν δίπλα σου τόσα χρόνια επειδή θες να παντρευτείς. Της βάζει όρια ο συγκεκριμένος για να παντρευτούν ενώ από την αρχή της είχε πει ότι δεν θέλει γάμο μαζί της.

---

Α εγώ κάτι τέτοιο υπέθεσα με αυτά που διάβασα..μάλλον λάθος δικό μου ..

Κοίτα η φιλίες δοκιμάζονται με τη πάροδο του χρόνου εγώ αυτό έχω καταλάβει...ο χρόνος αποκαλύπτει πολλά πράγματα...και εγώ έχω χάσει φίλους και μάλιστα παιδικούς...ένας μάλιστα με ξεγράψε χωρίς καν να μου πει τίποτα..μου μιλάει αλλά όλο προφάσεις και δικαιολογίες είναι για να μην του πω να βρεθούμε...
Εγώ υποθέτω το κάνει επειδή βρήκε άλλους φίλους..
Οκ το σέβομαι..ας είναι καλά και ας μην βγενουμε...ούτε σι αλλος δεν μπορώ να κάνω αλλιώς απτό να σεβαστώ την επιθυμία του...
Τι να κάνουμε έτσι είναι..

Και μενα με ξεγραψε φίλη οταν εμεινα με τον δικό μου επειδή της ειπα οτι δε μπορώ να μεινω στο πατρικό μου για να περάσουμε βράδυ μαζι (συνήθιζε να έρχεται σπίτι μου και να μενουμε 1 2 μερες). Δε κρατανε ολες οι φιλιες.

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Της τα έχω πει.. ναι αυτό θα κάνω στο τέλος... Κρίμα τι να πω τόσα χρόνια φιλίας και ήμουν δίπλα της πάντα εγώ. Και εκείνη για έναν γάμο να κάνει έτσι .. και δεν τα παραδέχεται .. και η αδερφή μου της λέει ακριβώς τα ίδια με εμένα ότι την έχει κάνει σαν τα μούτρα του και πάλι δεν το βλέπει. Αφού δεν θέλει την αφήνω και τέρμα..

---

ε δεν ειναι "για εναν γαμο"... δλδ, ειναι ασημαντο πραγμα οταν καποιος/α εχει βρει τον συντροφο του;; δεν ειναι λογικο οτι αλλαζουν οι προτεραιοτητες κι οτι καπως αλλιως θα ειναι η καθημερινοτητα του;;
οτι θα βγαινει και θα μιλαει συχνα με τον συντροφο του;;
οτι θα κοιμαται μαζι του;; (που λεει και η νοσηρη).
τι θα πει "για εναν γαμο", λες και λες "για μια μικρη διαφωνια που ειχαμε".

φυσικα δεν ξεγραφεις τους κολλητους σου, αλλα καπως αλλιως διαμορφωνεται η επικοινωνια μαζι τους. δεν ειναι δυνατον να εισαι η να μιλας συνεχεια μαζι τους οσο και πριν.
απο την αλλη, δεν το πιστευω οτι θελει να την παντρευτει κι εχει σαν εμποδιο το οτι μιλατε μεσεντζερ!! αυτα ειναι δικαιολογιες που της λεει για να τα ριχνει αλλου. απλα δεν θελει να την παντρευτει. εκτος αν ειναι 18 χρονων..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ε δεν ειναι "για εναν γαμο"... δλδ, ειναι ασημαντο πραγμα οταν καποιος/α εχει βρει τον συντροφο του;; δεν ειναι λογικο οτι αλλαζουν οι προτεραιοτητες κι οτι καπως αλλιως θα ειναι η καθημερινοτητα του;;
οτι θα βγαινει και θα μιλαει συχνα με τον συντροφο του;;
οτι θα κοιμαται μαζι του;; (που λεει και η νοσηρη).
τι θα πει "για εναν γαμο", λες και λες "για μια μικρη διαφωνια που ειχαμε".

φυσικα δεν ξεγραφεις τους κολλητους σου, αλλα καπως αλλιως διαμορφωνεται η επικοινωνια μαζι τους. δεν ειναι δυνατον να εισαι η να μιλας συνεχεια μαζι τους οσο και πριν.
απο την αλλη, δεν το πιστευω οτι θελει να την παντρευτει κι εχει σαν εμποδιο το οτι μιλατε μεσεντζερ!! αυτα ειναι δικαιολογιες που της λεει για να τα ριχνει αλλου. απλα δεν θελει να την παντρευτει. εκτος αν ειναι 18 χρονων..

---

Συμφωνώ με ότι είπες. Ειδικά στη αρχή της σχέσης δε θες να εισαι συνέχεια με τον αλλον; Εμενα παντα οι φίλοι μου δείχνουν κατανόηση ποτε δεν ακουσα παράπονο. Ειναι και το φυσιολογικό για μενα δλδ

Κάθε φορά που κάποιος κάνει μια ερωτική σχέση η δυνατή η φιλία αλλάζει συχνότητα επικοινωνιας κτλ για ευνόητους λόγους. Μπορεί κάποτε η μια να στάθηκε στην άλλην αλλά στη ζωή όλοι και όλα αλλάζουν. Εάν την θες στη ζωή σου θα της μιλήσεις γλυκά και θα υπάρχεις στην καθημερινότητα της όταν μπορεί. Εάν αισθάνεσαι πως δεν μπορεί να σε ακούσει και αδιαφορεί για εσένα ενώ παλαιότερα έδινε βάση τότε ή κάνεις υπομονή ή προχωράς και το αφήνεις στην άκρη χωρίς καυγά. Έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Εγώ στενοχωριόμουν εκεινη πραγματικά δεν έβλεπε που είναι το πρόβλημα. Συμπέρασμα; Βρήκα άλλους ανθρώπους να καταλαβαίνουν το ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Μετά από κάποια χρόνια δεν θα σε αγγίζει. Τώρα είναι φρέσκο διότι εσύ βιώνεις την "απωλεια" της σχέσης σας. Πολλές φορές όλοι είμαστε λάθος στο να διαχειριστούμε μια κατάσταση. Μην στοχοποιεις το παλικάρι της. Εκείνος είναι η επιλογή της. Ακόμα και εαν τσακωθεί μαζί του δεν είναι η θέση σου να τον κράξεις. Πίστεψε με... Εκείνη μπορεί να τα ξανά βρει μαζί του εσένα όμως αν ξέρει ότι δεν τον συμπαθείς καθόλου δε θα μπορεί να σε πλησιάσει. Ο χρόνος δίνει απαντήσεις σε όλα τα θέματα. Εμείς βιαζόμαστε να λύσουμε κάτι. Άσε την φίλη να σε ψάξει να σε αναζητησει να δει τι κάνεις αν είσαι καλά. Αν χαθεί τοτε..... η προταιρεοτητα της είναι άλλη. Εσύ θα αποφασίσεις τι ποιότητες θέλεις να έχουν οι άνθρωποι οι κοντινοί σου.

Quote:

---

Originally Posted by Nelia_

Καλησπέρα! Νέο μέλος! Έχω ένα θέμα με τη κολλητή μου( πρώην πια όπως λέει η ίδια). Πριν έξι χρόνια έχασα την μαμά μου... Αυτοε έριξε πάρα πολύ και ήμουν αρκετό καιρό στο στάδιο της κατάθλιψης και γενικά είχα και νεύρα. Όλα ξεκίνησαν όταν έκανε σχέση. Δεν ήμουν σωστή απέναντι της και το έχω καταλάβει . Με φασαρίες και τσακωμούς την έκανα να νιωθει άσχημα. Τώρα πια δεν θέλει να κάνουμε παρέα κολλητή λέει δεν με αντέχει.. Έχει γίνει ίδια σε χαρακτήρα με το αγόρι της ο οποίος είναι ανώριμος και περίεργος χαρακτήρας χωρίς φιλους. Τον ακούει συνέχεια και έχει την αρνητική αντίδραση απέναντι μου. Ούτε εκείνη στα πρώτα χρόνια της φιλίας μας ήταν σωστή με άσχημη συμπεριφορά . Ούτε και οι γονείς της απέναντι μου. Όμως ήμουν πάντα δίπλα της. Εκείνη δεν αντέχει λέει . Τι μπορώ να κάνω? Με έχει κάνει να νιώσω αδικία όλο αυτό. Την αφήνω τώρα πια στην ησυχία της. Άλλα τόσα χρόνια μόνο εγώ της στάθηκα... Φταίνε και οι δύο πλευρές δεν ρίχνω το δικό μου φταίξιμο εκτός αλλά είναι και το αγόρι της που χώνει τη μύτη του. Μέχρι και για γάμο που συζηταγανε της είπε ότι δεν θέλει να την παντρευτεί γιατί νιώθει ότι θα πάρει και μένα μαζί επειδή μιλουσαμε συχνά στο μεσσετζερ. Και απο τότε εκείνη είναι αρνητική στο να της στέλνω μηνύματα συχνά. Τι να της πω πια?

---

Βασικά συγγνώμη, αλλά εγώ δεν βλέπω μία φιλία που χάλασε τώρα τελευταία, αλλά μία φιλία που από την αρχή είχε πολλά προβλήματα και δεν είχατε τόσο καλή επικοινωνία ή τόσο αγνά αισθήματα όσο λες. Και ξέρεις, όπως είχες εσύ το πένθος σου και τα προβλήματά σου και άλλες προτεραιότητες παλιότερα και παραμέλησες εκείνη, έτσι κι αυτή έχει τη σχέση της και την προοπτική του γάμου τώρα και παραμελεί εσένα. Αν δεν μπορείτε να έχετε καμία κατανόηση και ενσυναίσθηση για τον άλλο, αυτό φιλία δεν το λες. Άλλωστε σου έχει πει στην ψύχρα πως δεν σε αντέχει. Εκεί έπρεπε να έχεις ήδη βάλει τελεία.