Ψάχνω γενικά για τρόπους να βρω άτομα κοντά στην ηλικία μου για παρέα αλλά έχω χαθεί. Ιδέες για το πως βρήκατε όταν δεν είχατε φίλους ή παρέα; Παιδιά ειλικρινά ότι ιδέα πείτε την! :)
Ψάχνω γενικά για τρόπους να βρω άτομα κοντά στην ηλικία μου για παρέα αλλά έχω χαθεί. Ιδέες για το πως βρήκατε όταν δεν είχατε φίλους ή παρέα; Παιδιά ειλικρινά ότι ιδέα πείτε την! :)
Εγώ θα σου ξαναπροτείνω το dod.Έχει παρεΐστικα παιχνίδια και μπορείς να κάνεις άνετα φίλους απο εκεί.
Βρε φαντασια μου ....Και άλλες φορές έχω δει κατά καιρούς να γράφεις ότι έκανες φίλους και σχέση από το ίντερνετ.........ειλικρινά μου κάνει εντύπωση γιατι δεν το εχω και σε μεγαλη εκτίμηση το νετ....Όχι τόσο για φίλους όσο για σχέση.....τι να πω...μάλλον μόνο εγώ το βλέπω έτσι........
Με το παλικάρι που επίσης γνώρισα από το ίντερνετ,βγαίνουμε εδώ και 3 μήνες σχεδόν καθημερινά.Δεν σου λέω ότι όλοι είναι νορμάλ,πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός μέσω νετ...Αλλά οι φιλίες είναι κ πιο εύκολες και πιο safe...Έχω γνωρίσει πολλές κοπέλες μέσω ίντερνετ και διατηρώ φιλίες χρόνων
Και μιας και έγραψα θα σου πω........αν μπορείς μέσα από ίντερνετ φόρουμς και τέτοια να κάνεις φίλους η παρεες να γνωρίσεις άτομα.....είτε να κοινωνικοποιηθεις μέσα από τη δουλειά σου (αν δουλεύεις) ή τη σχολή σου (αν σπουδάζεις) η γενικότερα από κάποιο χόμπυ ή να συμμετέχεις σε διοργανώσεις από το ίντερνετ που γίνονται στη περιοχή σου και σε ενδιαφέρουν......Η να επιδιώξεις όσο γίνεται από γνωστούς γνωστών να βγαίνεις σε παρεες....
Δηλαδή τα κλασσικά πράγματα........να προσπαθήσεις να επανασύνδεθεις με φίλους που ειχες κάποτε αλλά χαθηκατε
Το ξέρω δεν είναι εύκολο.....όμως είναι κάποιες ιδέες
Τι να σου πω,εγω μεχρι στιγμης τουλαχιστον ειμαι ευχαριστημενη.Τωρα αν βγουν προβληματα στη πορεία δε το γνωρίζω...Εγω μεσω του ντοντ γνωρισα 2 κολλητες μου φιλες που μετραμε πολλα χρονια οποτε θα το συνηστουσα σε οποιον θελει παρεα.
εγω προσωπικα θεωρω οτι δεν εχω φιλους μονο γνωστους. δεν επιδιωκω να αποκτησω πια γιατι εχω πληγωθει. δεν ειναι κατι που θα με ενδιεφερε. κατανοω πια οτι ο καθενας ειναι για το εγω του και μονο. για παραδειγμα γνωριζεις ενα ατομο σου φαινεται νορμαλ του εμπιστευεσαι μερικα πραγματα του λες τι σου εχει αυμβει και πως δεν θες να ξανα περασεις τα ιδια και συμφωνει και μετα σου κανει τα ιδια και χειροτερα ισως. για αυτο το λογο οχι δεν θα ηθελα να εχω φιλους. να εχεις γνωστους να κανεις παρεα να πεις δυο κουβεντες ναι ειναι πολυ καλο.
Πρέπει να έχεις αποηοητευτει και να έχεις περάσει πολλά αλλα δεν ειναι ολοι ετσι. Εχω φίλους που μου έχουν σταθεί σε πολυ δύσκολες στιγμές και με έχουν βοηθήσει δίχως αντάλλαγμα. Για με αυτοι οι φίλοι είναι οικογένεια. Δεν έχουν όλοι κακες προθεσεις. Πίστεψε με αν βρεις ένα καλό φιλο η ζωή σου θα αλλάξει προς το πολυ καλυτερο
Αυτο το παθαινω και εγω. Εδω και καποιο καιρο απο ατομα που εκανα παρεα (εκανα με μια κοπελα αλλα βγηκε σκαρτη πολυ) πλεον δεν το εχω με τις φιλιες αλλα για γνωστους ειμαι μεσα. Βεβαια θελω να πω οτι εννοειται δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι το ιδιο απλα εγω τωρα ειμαι σε φαση που πιο πολυ μου δουλευει το γνωστος παρα το φιλος. Με λιγα λογια κραταω το προσωπικα μ για εμενα και τα υπολοιπα τα λεμε ανετα.
Κατά τη γνώμη μου το πρώτο και κύριο πράγμα που βοηθάει όπως και στις περισσότερες καταστάσεις σε αυτή τη ζωή, είναι να μην αισθάνεσαι άσχημα για τίποτα και να μην κάνεις δεύτερες σκέψεις αν δεν κάνεις κάτι κακό. Αν δεν κάνεις κάτι που δεν θα ήθελες να σου κάνουν, δεν έχεις λόγο να το υπεραναλύεις ή να ανησυχείς για το τι θα πει ο καθένας.
Θα μου πεις που κολλάει αυτό; Κολλάει και παρακολλάει, διότι οι άνθρωποι χάνουμε πολλές ευκαιρίες στη ζωή μας διστάζοντας να κάνουμε το οτιδήποτε και μένουμε στάσιμοι. Δηλαδή, αν θες να βγεις έξω μόνη σου, κάντο και μη σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας. Μην κολλάς σε προκαταλήψεις σχετικά με φύλο, ηλικία κτλ. Αν δεν έχεις γνωρίσει κάποιον μην τον κρίνεις από πριν ότι δεν σου κάνει για φίλος. Μη διστάζεις να μιλήσεις σε κόσμο κάνοντας δεύτερες σκέψεις για το πως θα τους φανείς. Κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν και όχι αποκλειστικά έχοντας στο μυαλό σου το αν θα κάνεις παρέες. Αν αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου και δεν τελματώνεις σπίτι ή δεν βγάζεις ανάγκη σε κάθε γνωριμία που κάνεις, μια χαρά παρέες θα κάνεις σιγά σιγα.
Και να ηθελα δυσκολο εδω που ειμαι για να βρω ατομα απο DOD να σου πω την αληθεια. Αντε αν ημουν αθηνα πιο ευκολο αλλα απο νησι αμφιβαλλω αν ουτε γινονται συναντησεις. Με κοβω να παιρνω καμερα και να αρχισω μονη μου βολτες να παω να βγαζω φωτο και να κανω και μια σελιδα να βαζω, τουλαχιστον κατι θα κανω :p
Εχω αρκετα χρονια πια χωρις παρεα, και οταν λεω χωρις εννοω μηδεν, τιποτα, κανενας. Εχω δοκιμασει ιντερνετ = chat, forums, γυμναστηριο, ορειβατικους συλλογους. Τζιφος ολα. Ειδικα οταν μενεις επαρχια οι πιθανοτητες ειναι πολυ ασχημες. Αθηνα θεσσαλονικη υπαρχουν και τα meetup αλλα και γενικα ατομα που ψαχνονται μπορεις να βρεις, ετυχε να μιλησω με τετοια αλλα δεν μενω αθηνα/θεσσαλονικη. Οποτε αν μενεις επαρχια και εχεις χασει επαφες με ολους και με ολα εισαι λιγο πολυ χαμενος απο χερι. Kαι ειδικα εγω που ουτε δουλευω, ουτε σπουδαζω.
Πολύ καλή ιδέα. Ένα κινητό με καλή φωτό μόνο θες :)
Στις μικρές πόλεις έχει όμως το εξής καλό, πας μια βόλτα και τους συναντάμε όλους, μπορείς να συναντήσεις φίλους κάθε μέρα όπου και αν μένουν ;)
Ναι τα internet κτλ όταν είσαι επαρχία ειδικά νησί , είναι λίγο δύσκολο, οι άνθρωποι όμως είναι πιο χαλαροί και αυτό είναι το σημαντικότερο :)
φυσικα δεν ειναι ολοι το ιδιο. για αυτο λεω πια δεν κυνηγαω ας πουμε να μου κατσουν φιλοι. υπηρξα πολυ καλη φιλη για πολλα ατομα αλλα επαθα και δεν θελω ισως ακομα να το ξανα κανω. αυτο θελω να πω. και ειναι ωραιο πραγμα να εχεις αληθινους ανθρωπους κοντα σου. για μενα αυτο μετραει πιο πολυ. δεν αντεχω την ειρωνια, αχαριστια, υποκρισια και τα ψευτικα.
Αυτά δεν τα μπορώ και εγώ. Μου έχουν πετύχει γενικά πολύ κακά άτομα σαν χαρακτήρες την στιγμή που εγώ ήμουν οκ μαζί τους. Το τελευταίο άτομο που ήταν πρόσφατα είχε μια τάση να μιλάει απότομα μέχρι που εφτασε σε φάση να απαιτεί από εμένα πράγματα και γενικά μιλούσε απότομα αν ζητούσα βοήθεια. Μου έσπασε τα νεύρα και από τότε δεν ασχολήθηκα πάλι. Ξέρω καλά πως το θέμα δεν είμαι εγώ, είναι απλά τα λάθος άτομα :/
ισως ειμαι περιεργος αλλα συχνα απολαμβανω τη μοναξια
Εγώ στα θέματα μοναξιάς γράφω κάποια πράγματα, αλλά κάθε φορά τα αγνοείτε διότι δεν σας αρέσουν οι υπερβάσεις και οι αλλαγές. Και μετά από κάποιους μήνες βλέπω τα ίδια μέλη να γράφουν τα ίδια παράπονα και να τους φταίει η επαρχία, η αποξένωση της πόλης, οι άλλοι που είναι απότομοι και δεν τους καταλαβαίνουν, ο κακός τους ο καιρός και δε συμμαζεύεται. Φυσικά και υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες έξω από εμάς, αλλά από εμάς εξαρτάται το αν θα κάνουμε παρέες ή θα καθόμαστε σαν τα κούτσουρα μπροστά από έναν υπολογιστή να γκρινιολογάμε σαν τα γερόντια του muppet show.
stefamw νομίζω εσύ έχεις και κάποια θέματα κατάθλιψης αν θυμάμαι καλά, συγγνώμη αν κάνω λάθος. Ο Θανάσης και η chaotic δεν νομίζω να έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη, αλλά όπως και να έχει, είστε νεαρά παιδιά. Δεν είναι δικαιολογία το ότι δεν έχω παρέες για να κάθεστε και να μουχλιάζετε. Έγραψε κάποιος νομίζω στο άλλο σου θέμα chaotic love τι κρίμα που εδώ δεν είναι σαν την Αμερική που βγαίνει ο άλλος μόνος και είναι φυσιολογικό. Και ρωτάω εγώ, κι εδώ να βγεις και να σηκωθεί και κανένα φρύδι τι σε νοιάζει εσένα; Κι αν κάτι δεν σου αρέσει στη χώρα σαν νοοτροπία και το καταλαβαίνεις, γιατί το δέχεσαι και μοιρολατρείς εσύ που είσαι νέα γενιά και πρέπει εσύ να το αλλάξεις; Από εμάς τους ίδιους ξεκινάνε οι αλλαγές.
Εγώ από τα 17 μου και μετά βρισκόμουν συνεχώς άγνωστη μεταξύ αγνώστων κάθε λίγους μήνες για πάρα πολλά χρόνια. Έπρεπε να χάνω μήνες και χρόνια από τη ζωή μου να περιμένω τις παρέες να φανούν; Και πως θα τις κάνω τις παρέες αν είμαι αρνητική από πριν; Όχι αγαπητοί. Και για καφέ πήγαινα και για ποτό και σε κόσμο άγνωστο μιλούσα και σιγά σιγά πολλές γνωριμίες έκανα έτσι και παρέες και φιλίες. Έκανα πράγματα που με ευχαριστούσαν κι έτσι ερχόντουσαν και οι παρέες σταδιακά. Αυθόρμητα.
Συμφωνώ με την Σονια
επίσης ζώντας στην χώρα και ειδικά στην επαρχία δεν έχω παρατηρήσει καν να κοιτάνε με μισό μάτι όποιον βγαίνει μόνος του! Ειδικά στην επαρχία που οι κοινωνίες είναι πιο κλειστές, τα μαγαζιά πιο λίγα είναι ο, τι πιο συνηθισμένο να βγει κανείς μόνος του και να βρει παρέα εκεί που θα πάει. Προσωπικά μου έχει τύχει άπειρες φορές χωρίς καν να το έχω κανονίσει, να βγω για να πάρω απλά έναν καφέ για το σπίτι, να πιάσω κουβέντα και τελικά να κάτσω στην καφετέρια.
Επίσης οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι δήμοι έχουν δωρεάν( ή με μικρό αντίτιμο) διάφορες δραστηριότητες, χορούς κτλ. Θεωρώ ότι αυτός είναι ένας καλός τρόπος να κάνει κανείς γνωριμίες εύκολα.
Είχα για πολλά χρόνια κατάθλιψη απλά δεν ήταν πολύ βαριά. Από ένα σημείο και μετά πήγα σε γιατρό και μου βγήκε πιο έντονη και παιρνω αντικαταθλιπτικα. Τώρα είμαι σε καλύτερη φάση αν και όχι την καλύτερη διάθεση λόγω της έλλειψης παρέων καθώς περνάω πολύ χρόνο σπίτι.
δεν θα καταλαβω ποτε γιατι κανουν ετσι μερικοι. δηλαδη εχουν οποιοδηποτε προβλημα και εσυ εκει καθε μερα για να ειναι καλα. τους εσυ ενα δικο σου και σε εχουν ξεγραμμενο. συγνωμη αυτο με ενοχλει παρα πολυ. και συνεχεια μου το κανουν. δεν θελω τετοια ατομα διπλα μου.
Η τελευταία "φίλη" που είχα πριν λίγο και μου έκανε την ίδια βλακεια. Οπότε ήθελε κάτι αυτή εγώ εκεί, αν ήθελα κάτι εγώ "ααα δεν μπορώ τώρα, βρες το μόνη σου" το μόνο που την ένοιαζε ήταν να είναι οκ με τον γκομενο της και μου αρέσει που μου έλεγε "εμένα δεν είναι επίκεντρο το αγόρι μου, είμαι δίπλα στις φίλες μου και εμείς είμαστε φίλες". Ποιος μωρέ αυτή που μια φορά την πήρα τηλέφωνο και μου είπε δεν μπορώ; Άσε βασικά την εχω πάθει από πολλούς και στο τέλος μια είναι η ουσία, μπορούμε σίγουρα να βασιζόμαστε στον εαυτό μας. Από τους άλλους μην περίμενε και έτσι δεν θα στενοχωρηθεις όταν δεν έχεις προσδοκίες.
Aμα εισαι κοινωνικος , κι εχεις το επικοινωνιακο , βγαινοτας εξω , παντα θα βρεις παρεες .....ετσι εκανα κι εγω , εβγαινα , μιλαγα σε ολους , και ξεχωριζα καποιους απ αυτους ,. το ιιδιο γινεται στην γενια μου .................................................� �την καινουρια γενια , δεν εχω ιδεα τι γινεται .......εχω ηδη δυο πολυ καλες φιλες ανω των 40 απο το φορουμ , που λεμε και τα εσωψυχα μας , αλλα βγαινουμε σπανιως λογω της δικης μου κτθλψης ,,...............................αλλιως θα εβγαινα συχνα ......
πηγαιναμε τα καλοκαιρια 87-88-89-90-91 στην μυκονο , στην Ψαρου , την ποι in παραλια της Μυκονου , δεν υπηρχαν επωνυμοι , διοτι δεν υπηρχε ιδωτικη τηλεοραση .....τωρα με την Ι.Τ . ο καθε ασχετιδης γινεται επωνυμος , και μοστραρειι στην Ψαρου , λες κι ειναι παραρελλα , τι απογοητευση ......
καλα ειπε ο Αλαιν Ντελον , ' σιχαινομαι αυτην την εποχη , δεν με πειραζει καθολου που φευγω ' .................................................
Να μη περνάς πολύ χρόνο στο σπίτι λοιπόν. Καλοκαίρι είναι, δεν δουλεύεις, σε νησί είσαι, πήγαινε για μπάνιο, πήγαινε για περπάτημα κοντά στη θάλασσα, πήγαινε για καφέ και για ποτό...Σε γενικές γραμμές η διάθεση των περισσότερων είναι πιο ανεβασμένη το καλοκαίρι και είναι πιο ανοιχτοί σε γνωριμίες, ενώ στους παραθαλάσσιους προορισμούς έχει πάντα και καινούρια πρόσωπα τριγύρω.
Θέλω να τα κάνω όλα αυτά απλά θα ήθελα με παρέα, μόνη μου κομπλαρω και είναι βαρετό ενώ αν είχα άλλο ένα άτομο ήταν αλλιώς :(
Δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι την πρώτη φορά που θα πας κάπου μόνη αμέσως θα βρεις κολλητή παρέα, ωστόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να γνωρίσεις κόσμο, ιδίως όταν το κάνεις συχνά. Δεν νομίζω να είναι λιγότερο βαρετά ούτε να αυξάνονται οι πιθανότητες να κάνεις παρέες όταν κάθεσαι και τελματώνεις στο σπίτι. Συν Αθηνά και χείρα κίνει λέγαν οι αρχαίοι κι είχαν δίκιο.
Ακούστε γκαντεμιά, οταν λέω δεν με θέλει... είχαν έρθει εδώ κάτι συγγενεις κοντά στην ηλικία μου, είπαν θα κάτσουν μερικές μέρες είπαμε να κατέβουμε εκεί που λέμε θα πάμε τους τυχαίνει κατι και πρέπει να φύγουν... τι να πω παιδιά? Όταν λέω δεν με θέλει γενικά χαχαχα [emoji1787][emoji1787][emoji1787]
Από ότι με κόβω μάλλον θα πάω κανένα γυμναστήριο και αντε να κάνω και καμιά σελίδα online με φώτο και να πάρω μέρος στην φωτογραφική λέσχη εδώ και ότι πρέπει θα είναι το insta. Μετά θα βρω και μια δουλειά σε 2 μήνες και κομπλέ.
Θα φτάσετε τα νέα παιδιά 60 χρονών και θα είστε ένα σακί γεμάτο απογοητεύσεις, τύψεις κι ενοχές που δεν κάνατε το ένα και το άλλο τότε που ήσασταν νέοι. Αρπάξτε βρε τη ζωή από τα μαλλιά και μη μεμψιμοιρείτε , όλο αναλύσεις και προβληματισμούς βλέπω και από πράξεις τίποτα. Λες και περιμένετε στα 20τόσα να σας πάρει κανείς από το χεράκι για να κατακτήσετε αυτά που θέλετε χωρίς να κουνήσετε το δαχτυλάκι σας. Πολύ φιλικά σου το λέω και σε εσένα και στα άλλα παιδιά, ο τρόπος που μας μεγαλώνουν στην Ελλάδα κάνει πάρα πολύ μεγάλη ζημιά...
στα 60; εγω ηδη στα 32 και δεν νιωθω οτι εχω ζωη. η μονη ευτυχια που ελεγε οτι ζουσα γεματη και δεν με ενδιαφερει τιποτα αλλο ηταν οταν ειχα σχεση με την κοπελα μου. και αυτο θα το ηθελα παλι. για μενα αυτο αξιζει και μονο. θελω να ειμαι παλι μαζι της και να νιωσω οπως τοτε. και τοτε δεν θα ειμαι ετσι οπως ειμαι αλλα θα ειμαι ενας ανθρωπος ευτυχισμενος που δεν του λειπει τιποτα.
Η τεμπελιά του ανθρώπου δεν είναι ότι βαριέται να πλύνει τα πιάτα και να βάλει ηλεκτρική, η τεμπελιά του ανθρώπου είναι ότι "βαριέται" να κάνει αλλαγές που προσωρινά θα είναι δύσκολες αλλά μακροχρόνια θα βελτιώσουν τη ζωή του. Οπότε τελματώνει και "τη βρίσκει" στη γνώριμη μιζέρια του. Αν θες να πιστεύεις ότι η ζωή τελειώνει στα 32 μετά από ένα χωρισμό, τι να σου πω...
εμενα τελειωσε στα 29 μετα απο το χωρισμό ααχαχα τωρα στα 35 ... σκεφτομαι οτι ειχα δικιο .. οντως τελειωσε :P αλλα μονο το κομματι αυτο... γιατι οσο ζουμε .. αν εχουμε υγεια "μπορει" να συνεχίσει... (μπορει και οχι)
Βαριέσε οχι να κανει αλλαγες που προσωρινα θα ειναι δυσκολες αλλα μακροχρονια θα βελτιώσουν .. αλλα δε ρισκαρεις γιατι εχουμε μαθει οτι οτιδηποτε μακροχρονιο... δεν ερχετε τελικα...
Σπουδες... κατω το κεφαλι διαβασμα... δυσκολο τωρα αλλα μακροχρ θα βελτιωσει... τι εγινε?? λίγα πραματα
Σχέση? ... δυσκολο τωρα το συνεφακι ... αλλα μετα θα βελτιωσει (σου παταει ενα χωρισμο και μεινε με το μακροχρονιο καρτερι)
Καλα για υγεια... καθε χρονο και χειροτερα... δε τρως δε πινεις .. προσεχεις κτλ.. και σου σκαει ενα μπουγιουρντι και λες.. τωρα θα πεθανω υγιης?
Ζησε το σημερα... και καθε μερα πιστευε οτι αυριο μπορει και να θα πεθανεις, μακροχρονια σχεδια εγώ δε ξανακανω.