Printable View
Σε τι δοσολογια παίρνετε αντιψυχωσικα για ιδψ και να σας εχουν βοηθήσει;
Παίρνω εδώ και 1 μηνα risperdal του 1 mg αλλά δεν βλέπω καμία βελτίωση στις εμμονές και τις ιδεοληψίες μου.
Παίρνω επίσης και μισό dumyrox. Είναι δόσεις αυτές ικανές να ανακουφίσουν ΚΑΠΩΣ, το τονίζω το κάπως δεν περιμένω θαύματα, βαριάς μορφής ιδψ που φτάνει σε ψύχωση;
Νεφέλη για ιψδ θέλει υψηλές δόσεις αντικαταθλιπτικών και υπομονή, γιατί θέλει 3 μήνες σίγουρα για να σε πιάσει για τα καλά το φάρμακο.εχοντας πάρει για ιψδ lasose,seroxat, Zoloft, wellbutrin,brintelix,το μόνο που με βοήθησε ήταν το seroxat σε δόση 40 mgQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Βρε καλο μου κοριτσι, καταλαβαίνεις και μόνη σου οτι ειναι εμμονή πλέον.. Δούλεψε λίγο με τον εαυτό σου. Τα φάρμακα απο μονα τους δε βοηθούν οταν το μυαλο σου ειναι κλειστό.. Πήγες στο τσεκποιντ και ελεγες οτι κόλλησες κάτι απο εκει λες και είναι πρεζακια και υπήρχε περίπτωση να σου βάλουν χρησιμοποιημενη βελονα. Φοβάσαι μην κολλήσεις ακομα και απο το φιλί. Και τι θα γίνει δλδ; θα ζεις μια ζωή αποστειρωμενη; δεν γίνεται να μη ξαναφιλησεις ανθρωπο εισαι νέα κοπελα.. Ουτε γίνεται να φοβάσαι ακομα και ενα αθωο φιλι. Ζήσε τη ζωή σου, είναι μικρή. Μη τη μικραίνεις μόνη σου και αλλο. Χάνεις πολυτιμο όμορφο καιρο με σκέψεις που είναι αδύνατο να ειναι αληθινές και ειναι κριμα.
Προσπαθώ πολύ να δουλέψω με τον εαυτό μου. Για την ακρίβεια νιώθω πως είμαι στο κελί μιας φυλακής και το κλειδί το έχω μόνο εγώ. Κανεις δεν μπορεί ατην ουσία να κανει κάτι και να βοηθήσει. Μόνο εγώ. Παλεύω με τις ασκήσεις του ψυχολόγου, με τα φάρμακα του ψυχιάτρου και με πράγματα που προσπαθώ να πείσω το μυαλό μου για να νιώσω καλύτερα.
Πάνε τόσοι μήνες και είμαι ακόμα σε αυτό. Η κούραση είναι απερίγραπτη. Η απογοήτευση το ίδιο.
Κάποιες φορές όπως είπες το καταλαβαίνω πτι είναι εμμονή. Κάποιες άλλες νιώθω πια τη βεβαιότητα της αρρώστιας.
Μάλλον κάνω κακό στον εαυτό μου. Μάλλον αναπαράγω καταστάσεις κακοποιητικες με τις οποίες μεγάλωσα σε όλη μου τη ζωή.
Δεν ξέρω από που να βγω.
Δεν αξίζει σε κανέναν αυτός ο γολγοθάς. Είναι πολύ βαρύ και έχω εξαντληθεί.
Η ζωή περνάει όπως λες κι εγώ ζω με την πεποίθηση της αρρώστιας. Δεν είναι ζωή αυτό.
Υπάρχουν ακόμα στιγμές που σκέφτομαι να την τελειώσω.
Το μόνο που με έχει μέχρι στιγμής κρατήσει από αυτό είναι τα παιδιά μου.
Αν δεν τα είχα, θα είχα βάλει τέλος.
Σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις για μια κατάσταση η οποία είναι καθαρά στο μυαλό σου;Κάθε φορά που νιώθεις βέβαιη ότι το έχεις να σκέφτεσαι ότι βγήκες αρνητική και όλα είναι στο μυαλό σου.Καταλαβαίνω την ταλαιπωρία σου,γιατί εφόσον το πιστεύεις σε τέτοιο βαθμό,το βιώνεις κανονικά.Μην τιμωρείς τον εαυτό σου.Δεν έχεις κάτι.Είναι όλα στο μυαλό σου.Πάρε τα παιδιά σου μια αγκαλιά και ξέχνα κάθε αρνητική σκέψη.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Υποφέρω απο τη φοβία του ειτζ από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Από τότε που ήμουν μικρή τη δεκαετία του 80 και πρωτοακουσαμε γι αυτό.
Τα χειρότερα όμως με έχουν πιάσει κυρίως εδώ και μια δεκαετία όπου έφτασα στο σημειο να νιώθω πως από καπου με τρυπάει μια βελόνα, στο δρόμο πχ οπουδήποτε και έχω μολυνθεί από τον ιο.
Το αποκορύφωμα ήρθε με το τσεκποιντ που οντως με τρύπησε μια πραγματική βελόνα για να γίνει η εξέταση.
Και αυτό είναι γεγονός, δεν είναι όπως οι βελόνες της φαντασίας μου.
Και υπάρχει μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου που λέει: «τι ήθελες και πηγες εκει; Εκει εξετάζονται για ειτζ, τι δουλειά είχες να πας εκει; Και δεν πήγαινες σε κανα νοσοκομείο η κανα διαγνωστικό όπως είχες πάει πριν;
Τώρα μπορεί οντως να κόλλησες είτζ εκει μέσα»
Αυτή η φωνή δεν φεύγει με τίποτα. Είναι ο τρόμος μου. Δεν μπορώ να ζήσω έτσι....
Να πατήσει mute στη φωνή ετσι κ αλλιως βλακειες σου λέει. Καλα εκανες και εξεταστηκες. Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Και να κολλουσες καποια στιγμή τι έγινε; επίσης πως έκανες παιδια αν φοβάσαι τόσο τα σμν; αυτό προϋποθέτει ότι δε πήρες προφυλάξειςQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Δεν ήμουν πάντα έτσι χάλια. Πιο νέα, πριν αυτή τη δεκαετία που έχω φάει τις φρικες, ήμουν καλύτερα. Δεν τα σκεφτόμουν όλα αυτά τόσο εντονα.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Τώρα τι κάνω....
Ειπαμε τι κάνεις. Καταλαβαίνεις οτι ολα είναι στο κεφάλι σου. Ξέρω οτι δεν σου ειναι ευκολο επειδή εισαι πεπεισμένη ότι εχεις όμως οι εξετάσεις σου δείχνουν το αναποδο.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εντωμεταξύ τι εννοείς οταν λες οτι ένιωθες οτι σε τρυπουσαν βελόνες που; αλλα σου ξαναλέω. Και να κολλήσεις κάποια στιγμή και τι εγινε; ειναι το τελος του κοσμου;
Όταν πχ ήμουν στο δρόμο, στις συγκοινωνίες νόμιζα ότι κάποιος με τρυπούσε με μια βελόνα.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Ένιωθα τσιμπήματα.
Αργότερα αυτό μεταφέρθηκε και μέσα στο σπίτι. Υπήρχαν κι εκει βελόνες που κάπως είχαν έρθει απέξω και με τρυπούσαν.
Έκανα μπάνιο κυριολεκτικά με οινόπνευμα. Έχω χαλάσει περιουσίες στο οινόπνευμα.
Έχω πετάξει ρούχα και παπούτσια και κινητό ακόμα μολυσμένα από κάποια βελόνα...
Το aids δεν ειναι το τελος του κοσμου. Είναι μια ασθενεια οπως ολες οι αλλες. Η ηπατίτιδα ειναι καλύτερη; γιατί σου εχει κάτσει το aids και όχι καποια ηπατίτιδα;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Γιατί έχει μεγαλύτερο κοινωνικό στίγμα. Γιατί είναι μεταδοτικό. Γιατί όλοι σε κοιτάζουν σαν λεπρό. Αν υπήρχε Σπιναλόγκα εκει θα τους πήγαιναν.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Και στην ηπατίτιδα το ίδιο ισχύει και ειμαι πιο συχνήQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Δεν ξέρω από μικρή αυτό μου φαινόταν χειρότερο... από 10 ετών που το άκουσα πρώτη φορά θυμάμαι έπαθα σοκ....Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Μόνο να σκεφτείς ότι υπάρχουν ένα κάρο αρρώστιες ίσως και χειρότερες από το aids και εσύ κολλάς εκεί,θα πρέπει να σου φτάνει.Άλλωστε το aids δεν ειναι πια τοσο τραγικό.Γνωρίζεις ότι αν κολλήσεις aids και μηδενίσεις τον ιο με τα φάρμακα δε κολλάς;Εγώ έτρωγα από το ίδιο πιάτο με οροθετικό και ούτε σκέφτηκα ότι θα κολλούσα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Και φουλ φορτιο να εχει και να ειναι με το ενα ποδι στον ταφο, παλι δε μεταδιδεται τρωγωντας απο το ιδιο πιατο. Οι ασθενεις που ανταποκρινονται στην αγωγη και εχουν μη ανιχνευσιμο φορτιο δεν μπορουν να μεταδωσουν τη νοσο ουτε με το αιμα τους. Παλι ομως δε συνισταται το σεξ χωρις προστασια γιατι μπορουν ετσι με τον καιρο να αναπτυχθουν ανθεκτικα στελεχη του ιου στον γενικοτερο πληθυσμο που δε θα τα πιανει μετα τιποτα.
Δεν είναι μόνο αυτό που λες.Είναι κυρίως προστασία του ίδιου του οροθετικού γιατί μπορεί να κολλήσει τον άλλο τυπο του ιού.Υπάρχει hiv 1 και hiv 2 αλλά και κάποιο άλλο αφροδίσιο.Εμένα πάντως φίλος μου έκανε σεξ με οροθετικό που είχε μηδενίσει το φορτίο χωρίς προφυλάξεις και δε κόλλησε.Οπότε νεφέλη σκέψου αυτά και ανακουφίσου.Quote:
Originally Posted by oboro
Ο μεγαλύτερος φόβος είναι μην κολλήσω τα παιδιά...
Καλή μου έχεις ιδέα πως κολλιέται ο hiv?μάλλον όχι,γιατί αν γνώριζες δε θα φοβόσουν τόσο.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Μωρε ξέρω αλλά έχω φοβία με το αίμα κλπ.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Δεν ξέρεις καμία φορά τι γίνεται ...
Γι αυτό φοβάμαι.
Υπάρχει περίπτωση δλδ να ξεκινήσεις να αιμορραγείς χωρίς λόγο;Που και αυτό να γίνει,όντας μηδενισμένη δεν έχεις κίνδυνο να το μεταδόσεις.Τα πράγματα είναι πολύ απλά μη τα γιγαντοποιείς.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Μηδενισμενη....όχι όταν δεν ξέρεις αν το έχεις τελικά ....Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Ναι μόνο που εσύ ξέρεις με ΔΥΟ εξετάσεις που βγήκες μηδενική.Οπότε τι το συζητάμε ακόμα;Πόσες εξετάσεις πρέπει να κάνεις για να το χωνέψεις;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εγώ πριν χρόνια διαγνώστηκα με ιδψ σε σημεία ψύχωσης.Για χρόνια έπαιρνα φάρμακα αλλά δεν με έπιαναν μέχρι που βρήκα τον κατάλληλο γιατρό που έχω μέχρι σήμερα και παίρνω 150mg zoloft και βοήθησε στην κατάθλιψη και στην ιδψ και πολύ μάλιστα.Σταμάτησαν όλα.Για αντιψυχωτικό παίρνω risperdal το οποίο κι αυτό με βοήθησε στα ψυχωτικά αφάνταστα.Έτσι τουλάχιστον λειτούργησαν σε εμένα
Κι εγώ στην ψύχωση είμαι όπως φαίνεται κι οπως μου είπαν οι ειδικοί.Quote:
Originally Posted by Badhusband
Έχω την αίσθηση ότι είναι όμως πολύ μικρές οι δοσολογίες που μου δίνει ο ψυχίατρος και δεν νιώθω καθόλου καλύτερα.
Μισό dumyrox και 1 mg risperdal είναι ικανά να κάνουν κάποια διαφορα;;;
Το risperdal σε τι δοσολογια το πήρες;;
Αν επιτρέπεται ποια συμπτωματα θεωρούνται στα όρια της ψύχωσης; αν θέλετε μου αναφέρετε.
Είχες και αγχος ;;βοηθάει λες και στην κοινωνική φοβια;;Quote:
Originally Posted by Badhusband
Νομίζω ότι όταν μια εμμονή/ιδεοληψία κρατάει πολύ καιρό, δεν μειώνεται με τα φάρμακα και η ένταση της μεγαλώνει.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ακόμα όταν σωματοποιειται και από σκέψη περνάει σε σωματικά συμπτώματα. Ακούς/βλέπεις/νιώθεις πράγματα που δεν είναι πραγματικα.
Κάπως έτσι το καταλαβαίνω εγώ...
Σε ευχαριστώ πολύ Νεφέλη που μέσα σε όλο σου το τρέξιμο έκανες τον κόπο να μου απαντήσεις. Νομίζω πως κατάλαβα καλύτερα τι θεωρείται ψυχωτικό στοιχείο. Το ζήτημα είναι πως αν παρουσιαστεί συνήθως κάποιος άλλος θα το καταλάβει. Εμείς λογικά νιώθουμε πως δεν έχει αλλάξει κάτι. Σωστά; εκτός και Αν ειναι της μορφής " σκέφτομαι το ίδιο ζήτημα δεν μου περνάει με τίποτα νιώθω ότι θα σκάσω και δεν σταματά παρόλο που παίρνω αγωγή " ισχύει και αυτό;
Ίσως να ισχύει κι αυτό σε ένα βαθμό. Δεν είμαι σίγουρη ασφαλώς κι εγώ εμπειρικά μιλάω αφού δεν είμαι ειδικός...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Σίγουρα πάντως αυτός που θα το δει και θα κάνει τη διάγνωση είναι ο ψυχολόγος η ο ψυχίατρος.
Νομίζω πάντως πως και ο ασθενής καταλαβαίνει ότι κάτι πια δεν πάει καλά...
Υπάρχουν εμμονές και εμμονές. Κι όταν ξεφεύγεις από την πραγματικότητα η εμμονή πάει στην ψύχωση.
Μου έχουν ξαναρχίσει οι σκέψεις για αυτοκτονία. Πως γίνεται να είμαι σε αγωγή και να ξανά φτάνω εκει που ξεκίνησα πριν από τα φάρμακα;
Υπάρχει περίπτωση να συνηθίζει ο οργανισμός σε αυτά και να μην κάνουν τίποτα;
Και το ραντεβού με τον ψυχίατρο είναι στο τέλος του μηνα...
Ε τέλος του μήνα έχουμε, μια βδομάδα έμεινε, μήπως να τον πάρεις τηλ?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Μη λες τέτοια, ξέρεις ότι έχει πάνω κάτω η ψυχολογία, κάτι θα έχει να προτείνει ο γιατρός, πάντα έχουν εναλλακτική λύση.
Κανείς άλλος με ψύχωση να πει την εμπειρία του;
Τι δοσολογια παίρνει από τα φάρμακα;;