Όταν εσύ προοδεύεις και όσες σε έκριναν χειροτερεύουν...
Σε όλη μου την εφηβεία ήμουν ντροπαλή με περιττά κιλά,σπυράκια και χωρίς αυτοεκτίμηση και έτσι δεν έκανα σχέση ποτέ. Είχα δεχτεί πολλά αρνητικά σχόλια από φίλους και συγγενείς ότι και καλά δεν γνωρίζω από σχέσεις, δεν ζω, θα μείνω με απωθημένα και γενικά έχω να πω άπειρα τέτοια παραδείγματα. Χρόνια μετά έκανα μια φάση και ανέβηκε η αυτοπεποίθηση μου, άρχισα γυμναστήριο, διατροφή και τώρα έχω γίνει όπως θέλω. Έκανα και μια σχέση αλλά δεν κράτησε πάνω από 3 εβδομάδες γιατί δεν τον γουσταρα. Τώρα λυπαμαι που βλέπω όσες με έκριναν να έχουν γίνει σαν θειτσες 25 χρόνων κοπέλες. Έχουν σχέση με τους ίδιους που είχαν από το σχολείο και μερικές σκέφτονται γάμους και παιδιά (ενώ δεν έχουν καν δουλειά, αλλά αυτό είναι άλλο). Βέβαια τόσο καιρό τις είχα κάνει πέρα γιατί κατάλαβα πως δεν μου κάνει καλό η κακια τους. Έχουν πάρει κιλά οι περισσότερες. Ακόμα και η "γκομεναρα" της παρέας τώρα έχει γίνει σαν πλαδαρή χλαπατσα με κυτταρίτιδα.
Θα πείτε τώρα ότι βγάζω κακία αλλά όταν σου πετάνε κακίες τόσα χρόνια ανταποδίδεις. Κι εγώ δεν τα λέω μπροστά τους απλά θέλω να τα βγάλω από μέσα μου. Ανθρώπινο είναι.
Όσο για τα αγόρια, μου την πέφτουν αρκετοί όπου πάω και το χαίρομαι
Βέβαια δεν έχω βρει κάτι σοβαρό αλλά θέλω να γίνει για να δουν οτι μπορώ κι εγώ να έχω σχέση με κάποιον, να πηγαίνω βολτες, διακοπές και να κάνω την "φιγούρα" μου όπως έκαναν αυτές! Αλλά δεν έχω φίλες για να γνωρίσω κάποιον μέσω παρέας και δεν είναι εύκολο. Επειδή δεν έχω μάθει να χάνω θέλω να πιστεύω πως θα γίνει κι αυτό και τότε να δω τι θα λένε ( ήδη όσοι με έκριναν τότε, τώρα με γλύφουν και με θαυμάζουν και έπεται συνέχεια!). Τουλάχιστον δεν έχω τόσο άγχος για αυτο όσο παλιότερα