Ψυχική Υγεία - Φοβίες?

Καλησπέρα και καλή χρονιά,

θέλω να σας πω το προβλημά μου, τον τελευταίο καιρό υποφέρω από φοβίες ότι κάτι κακό έχω με αποτελέσμα να με έχει πιάσει το στομάχι μου, ταραχή, τρέμουλο και πανικός.
Γενικά τα τελευταία χρόνια έχω μια φοβία να πηγαίνω στους γιατρούς, δεν έχω κάποιο παθολογικό πρόβλημα πέρα από κάποια διαστήματα που μου πέφτει ο σίδηρος λόγω κακής διατροφής (σιδηροπενική αναιμία), έχω βέβαια να το κοιτάξω 2 χρόνια. Τον τελευταίο καιρό μετά από κάποια γαστρεντερίτιδα που είχα στη συνέχεια είχα φαρυγγίτιδα με βήχα ο οποίος μου έχει περάσει, απο τότε επειδή έχω κάποια δύσπνοια λόγω μύτης ΄(μπούκωμα ίωσης) έχω διάφορες εμμονές και κρίσεις ότι κάτι έχω σαν πνευμονία ότι κάτι θα πάθω και όλο αυτά γυρίζουν στο μυαλό μου, τι να κάνω?

Καλησπέρα mandyav και καλώς ήρθες στο φόρουμ.
Απο ο, τι γράφεις στο ποστ σου ακούγεσαι σίγουρη οτι τα προβλήματά που έχεις δεν είναι βιολογικής φύσεως, αλλά πρόκειται για σκέψεις, φοβίες και εμμονές που γυρνούν στα μυαλό σου. Αυτές οι σκέψεις άλλοτε πυροδοτούνται απο κάποια διαταραχή της υγείας σου, όπως η γαστρεντερίτιδα για παράδειγμα, και άλλοτε οδηγούν σε ενοχλήσεις(όπως πχ λες οτι σε πιάνει το στομάχι σου απο τον πανικό).
Ακούγεσαι τρομαγμένη και ταραγμένη. Θα σου πρότεινα να συνεργαστείς με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας. Πιστεύω οτι αυτός ο φόβος ύπάρχει για κάποιο λόγο. Κατά τη γνώμη μου, είναι κάτι σαν αγγελιοφόρος κι έχει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για σένα, το οποίο προσπαθεί να στο περάσει με έντονο τρόπο. Μαζί με τον ειδικό ίσως καταφέρετε να ακούσετε και να αποκρυπτογραφήσετε αυτό το μήνυμα.

ΙΣΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΑΡΧΙΚΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟΣ.

και γιατι πρωτα με ψυχιατρο παρακαλω??

γιατι οι διαταραχες (φοβιες) συνοδευονται απο σωματικα συμπτωματα (στομαχικα)

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας, το σκέφτομαι και εγώ πολύ σοβαρά να δώ ένα γιατρό, το πρόβλημα μου είναι τι είναι αυτό που με κάνει και σκέφτομαι τόσο αρνητικά και δεν με αφήνει να επισκεφτώ το γιατρό.
Απλά να σας αναφέρω ότι περίπου στα 16 μου είχα πάθει σιδηροπενική αναιμία και από τότε κατα διαστήματα έπερνα σίδηρο, στη συνέχεια μέχρι και 2 χρόνια πρίν έπερνα σίδηρο όταν είχε κατέβει ο σιδηρός μου. Πάντα όταν πήγαινα νά κάνω εξετάσεις μου πέρναγαν απο το μυαλό διάφορα άσχημα ότι θα μου βρούν λευχαιμία, και διάφορα άλλα.
Να προσθέσω επίσης ότι πρίν απο 5 χρόνία έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο μου στοίχησε πολύ γιατί ταλαιπωρήθηκε 3 χρόνια με την ασθένεια του, εγώ πάντα είχα το άγχος τον εξετάσεων του και πως θα βγούν και πάντα δεν έβγεναν καλές λόγο του προβλημάτός του, σε γενικές γραμμές όταν αρρωσταίνει και κάποιος δικός μου άνθρωπος αγχώνομαι μην πάθει τίποτα.
Το τελευταίο διάστημα όμως και με την ίωση που μάλλον έχω με έχει πιάσει πανικός, άγχος πολύ, μήπως έχω πάθει κάτι, ειδικά τα βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά λόγω των κακών σκέψεων μου.

αμα εχεις στομαχικα, πας σε γαστρεντερολογο....

Παρεπιπτωντος εκει θα παω και εγω αυριο, κατι στομαχικα με ταλαιπωρουν.

εδω μιλαμε για ψυχικα και σωματικα συμπτωματα που συνηπαρχουν. καμια σχεση με αυτο που ειπες krino!
Α\\

και περαστικα για το στομαχι σου παρεπιμπτωντως!

Φοβάσαι πολύ και τους γιατρούς και τις διαγνώσεις τους, έτσι? Κάθε φορά που υπάρχει κάποιο σύμπτωμα είτε σε σένα είτε στους δικούς σου ανθρώπους τρέμεις το τι θα ακούσεις απο το γιατρό. Φοβάσαι οτι τα νέα θα είναι άσχημα.
Η ίωση που έχεις μέσα στο μυαλό σου φαίνεται πολύ σημαντική και μεγάλη, κι έτσι πανικοβάλεσαι, νομίζεις οτι έχεις κάτι πολύ σοβαρό...Φοβάσαι μήπως είσαι τόσο άρρωστη που μπορεί να πεθάνεις?Ή είναι η ιδέα μου?
Κι όλο αυτό το συνδέεις κάπως με την εμπειρία που έζησες με το θάνατο του πατέρα σου, ε? Ή οχι?
(Εγώ πάλι δεν αναφερόμουν σε ψυχίατρο αλλά για αρχή σε κάποιον σύμβουλο-ψυχοθεραπευτή).

για βαστα και που ξερεις αν δεν εχω εγω και ψυχολογικα???
εδω δεν το ξερω εγω (ακομα) θα το ξερεις εσυ???
Απλα απο κει αρχισα και να δω που θα σταματησω.
Ελπιζω με μια επισκεψη να ληξει εκει με τα τυχον χαπια που θα μου δωσει.

Ευχαριστω για τα περαστικα...
α ναι και για την υπομονη μου στο ΙΚΑ.
:o

το θεμα ειναι ο ανθρωπος να ζητησει βοηθεια απο ειδικο για να βρει την υγεια του. αν θελει ας παει σε ψυχιατρο, σε ψυχολογο όπου θελει.Εγώ εθεσα την αποψη μου. καποιοι μπορει να εχουν αλλη επιχειριματολογια και να διαφωνουν μαζι μου. σεβαστω. οπου και να παει σιγουρα θα την βρει την ακρη και θα αντριμετωπισει το προβλημα του.

αναφερεθηκες μονο σε στομαχικα προβληματα krino. δες το μυνημα σου επανω!
κουραγιο για την ουρα και ελπιζω να ληξει με μια επισκεψη μονο το θεμα σου!!!!!

ΦΟΙΒΗ υπαρχουν και ψυχιατρΟΙ με ψυχοθεραπευτικη παιδεια. ΟΠΟΤΕ ΣΥΝΔΟΙΑΖΕΙ Κ ΤΑ ΔΥΟ.

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Φοβάσαι πολύ και τους γιατρούς και τις διαγνώσεις τους, έτσι? Κάθε φορά που υπάρχει κάποιο σύμπτωμα είτε σε σένα είτε στους δικούς σου ανθρώπους τρέμεις το τι θα ακούσεις απο το γιατρό. Φοβάσαι οτι τα νέα θα είναι άσχημα.
Η ίωση που έχεις μέσα στο μυαλό σου φαίνεται πολύ σημαντική και μεγάλη, κι έτσι πανικοβάλεσαι, νομίζεις οτι έχεις κάτι πολύ σοβαρό...Φοβάσαι μήπως είσαι τόσο άρρωστη που μπορεί να πεθάνεις?Ή είναι η ιδέα μου?
Κι όλο αυτό το συνδέεις κάπως με την εμπειρία που έζησες με το θάνατο του πατέρα σου, ε? Ή οχι?
(Εγώ πάλι δεν αναφερόμουν σε ψυχίατρο αλλά για αρχή σε κάποιον σύμβουλο-ψυχοθεραπευτή).

---

Έχεις απόλυτο δίκιο όλα αυτά που λές αισθάνομαι και θέλω να κάνω κάτι για να το καταπολεμήσω δεν μπορώ να σκέφτομαι συνέχεια έτσι, έχω νευριάσει με τον ευατό μου πάρα πολύ. Θα μπορέσω να βρώ μια λύση?

Δεν ξέρω αν αυτό βοηθάει mandyav, αλλά πιστεύω σε σένα, όπως πιστεύω και στη χρησιμότητα αυτού που σου συμβαίνει και που σε ταλαιπωρεί τόσο πολύ.
Ναι, πιστεύω πως μπορείς να βρεις μια λύση σε όλο αυτό. Και δεν το λέω έτσι για να σου χαιδέψω τα αφτιά. Αλήθεια το πιστεύω.

καλησπερα σας ..πασχω απο αρρωστοφοβια απο πολυ μικρη...μου εχουν εμφανιστει κατα καιρους πολλα ψυχοσωματικα ποτε το στομαχι,ποτε σπαστικη κολιτιδα ...αυτον τον καιρο νιωθω μια αδυναμια στο ποδι και μια μικρη δυσκαψια στο αυχενα..οποιοδηποτε προβλημα υγειας παρουσιαζα παντα σκεφτομουν οτι θα παιθανω..ελεγα ...\"τωρα θα κανω εξετασεις και θα φανει\" καθε φορα τα ιδια και καθε φορα τιποτα μου ελεγαν οτι εχω της ιδανικες εξετασεις..μεχρι και σημερα παιδια τα ιδια σκεφτομαι..ευτυχος με μικροτερη συχνοτητα...μια μερα θα ειμαστε καλα..τουλαχιστον οση εχουμε ακομα τη δυναμη να το πολεμαμε...