Δεν με αποδέχτηκαν ποτέ

Χαιρετώ την ομάδα ,
Παίρνω την απόφαση να γράψω μια βιωματική εμπειρία να την μοιραστώ γιατί μπορεί και άλλα άτομα να περνάνε το ίδιο. Όλα ξεκίνησαν όταν ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι είμαι ομοφυλόφιλη. Είχα σχέση με μία κοπέλα και δεν μπορούσα να το κρύβω άλλο ήμουν μονίμως με έναν έντονο φόβο - άγχος. Έτσι μια μέρα μίλησα στην μητέρα μου της είπα τι συνέβη τι έχει γίνει με μενα. Δεν το πήρε καθόλου καλά εννοείται και το ανακοίνωσε στον πατέρα μου. Έτσι σαν αποτέλεσμα είχε να με κλείσουν στο σπίτι επί μήνες χωρίς να έχω καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Τα χρόνια πέρασαν ζούσα ένα κολαστήριο μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Οι γονείς μου γινόντουσαν βίαιοι λεκτικά και σωματικά προς εμένα. Έτσι λοιπόν αποφάσισαν μέσα σε ένα βράδυ μετά από καυγά να με διώξουν από το σπίτι μια για πάντα. Δεν πρόλαβα να πάρω τίποτα μαζί μου ούτε ρούχα ούτε προσωπικά έγγραφα ούτε χρήματα. Ξεκίνησα από το μηδέν χωρίς τίποτα. Παραλίγο να μείνω άστεγη στην κυριολεξία. Έκανα απόπειρες να πάω απο το σπίτι να μιλήσουμε. Το μόνο που μου είπαν το παιδί μας έχει πεθάνει δεν έχουμε κόρη και μου έκλεισαν την πόρτα. Από τότε δεν έχω καμία επαφή μαζί τους δεν ξέρουν αν είμαι ζωντανή νεκρή. Καμιά φορά μπορεί να συναντηθούμε τυχαία στον δρόμο να δουν πόσο μεγάλωσα άλλαξα και αναρωτιέμαι μέσα μου θα νιωσουν κάτι? Έστω λίγη αγάπη συναισθήματα? Γιατί πραγματικά οι ίδιοι μου οι γονείς ήταν οι χειρότεροι εχθροί μου. Δεν με αποδέχτηκαν ποτε με έδιωξαν από το σπίτι απ' την ζωή τους. Σίγουρα έχω πληγές μέσα μου. Ευτυχώς με ψυχανάλυση με την βοήθεια φίλων και της σχέσης μου προσπαθούν να επουλωθούν. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει αυτή την ζωή να περάσει όλα αυτά τα βασανιστήρια λόγω μιας προτίμησης. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας :)

Αν καταλάβουν κάποια στιγμή και νιώσουν πως είσαι παιδί τους, θα έρθουν να σε βρουν από μόνοι τους. Όταν και αν συμβεί αυτό, να έχεις ανοιχτή την αγκαλιά σου και μην πεις τίποτα.

Εσύ δεν υπάρχει λόγος να τους ξαναπλησιάσεις, δε θα αλλάξει κάτι. Ωστόσο μην τους κρατάς κακία γιατί άνθρωποι είναι κι αυτοί. Μεγάλωσαν σε ένα διαφορετικό κόσμο και δυστυχώς είναι δύσκολο να αλλάξουν. Άλλα διδάχτηκαν αυτοί για τη ζωή και τον κόσμο.

Να δίνεις το καλύτερο που μπορείς στη σχέση σου και να ζητάς το καλύτερο. Να σαι πάντα καλά σε ο,τι κάνεις και να απολαμβάνεις τη ζωή με όποιον άνθρωπο είναι στο πλευρό σου γι' αυτό που είσαι!

Δυστυχώς δεν ξέρουν όλοι οι γονείς πως να φερθούν.Απαράδεκτη η συμπεριφορά τους και όλα αυτά που πέρασες.
Believe η κοπέλα γράφει ότι την χτυπούσαν και την έδιωξαν κλωτσιδόν από το σπίτι και εσύ λες να έχει ανοιχτές αγκαλιές;;;;;Δηλαδή τι φάση;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Δυστυχώς δεν ξέρουν όλοι οι γονείς πως να φερθούν.Απαράδεκτη η συμπεριφορά τους και όλα αυτά που πέρασες.
Believe η κοπέλα γράφει ότι την χτυπούσαν και την έδιωξαν κλωτσιδόν από το σπίτι και εσύ λες να έχει ανοιχτές αγκαλιές;;;;;Δηλαδή τι φάση;

---

Νοσηρή Φαντασία μη βαράς!
Το ξέρω πως δεν το δέχεται εύκολα κάποιος αυτό αν του έχουν φερθεί έτσι, ΟΜΩΣ στην περίπτωση που κάποια στιγμή οι γονείς της την αποδεχτούν και θέλουν μόνο να τη βλέπουν ευτυχισμένη τι πρέπει να κάνει;

Εύκολο είναι να κατηγορούμε τις προηγούμενες γενιές για τα κολλημένα μυαλά τους, κάποια στιγμή όμως θα γίνουμε κι εμείς προηγούμενοι και θα χρειαστεί να αποδεχτούμε πολλά που θα μας φαίνονται κάπως. Τότε βέβαια ίσως καταλάβουμε και τους προηγούμενους μπορεί όμως να είναι πια αργά.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Νοσηρή Φαντασία μη βαράς!
Το ξέρω πως δεν το δέχεται εύκολα κάποιος αυτό αν του έχουν φερθεί έτσι, ΟΜΩΣ στην περίπτωση που κάποια στιγμή οι γονείς της την αποδεχτούν και θέλουν μόνο να τη βλέπουν ευτυχισμένη τι πρέπει να κάνει;

Εύκολο είναι να κατηγορούμε τις προηγούμενες γενιές για τα κολλημένα μυαλά τους, κάποια στιγμή όμως θα γίνουμε κι εμείς προηγούμενοι και θα χρειαστεί να αποδεχτούμε πολλά που θα μας φαίνονται κάπως. Τότε βέβαια ίσως καταλάβουμε και τους προηγούμενους μπορεί όμως να είναι πια αργά.

---

Την πέταξαν από το σπίτι χωρίς καν να την αφήσει να πάρει τα προσωπικά της αντικείμενα.Φέρθηκαν σαν κτήνη και όχι σαν γονείς και πρέπει αν τους συγχωρέσει;Σόρρυ αλλά εγώ δε θα τους συγχωρούσα ούτε σε άλλη ζωή.Εμένα οι γονείς μου είχαν πει ότι αν κάποιο από τα αγόρια έβγαινε γκει,θα το στήριζαν.Και εμένα είναι μεγάλοι οι γονείς,αλλά πάνω από όλα ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.Δεν έχει να κάνει η γενιά λοιπόν.Έχουν να κάνουν τα μυαλά.Είναι κακό να δικαιολογούμε ρατσιστικές συμπεριφορές.Δεν φέρθηκαν σαν γονείς,και είναι πραγματικά κρίμα γιατί το κορίτσι δεν έφταιγε κάπου.Σαφώς το τι θα κάνει είναι στο χέρι της,μπορεί να έχει ανάγκη να τους συγχωρέσει κάποια στιγμή,εγώ δε θα τους συγχωρούσα στη θέση τους.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Την πέταξαν από το σπίτι χωρίς καν να την αφήσει να πάρει τα προσωπικά της αντικείμενα.Φέρθηκαν σαν κτήνη και όχι σαν γονείς και πρέπει αν τους συγχωρέσει;Σόρρυ αλλά εγώ δε θα τους συγχωρούσα ούτε σε άλλη ζωή.Εμένα οι γονείς μου είχαν πει ότι αν κάποιο από τα αγόρια έβγαινε γκει,θα το στήριζαν.Και εμένα είναι μεγάλοι οι γονείς,αλλά πάνω από όλα ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.Δεν έχει να κάνει η γενιά λοιπόν.Έχουν να κάνουν τα μυαλά.Είναι κακό να δικαιολογούμε ρατσιστικές συμπεριφορές.Δεν φέρθηκαν σαν γονείς,και είναι πραγματικά κρίμα γιατί το κορίτσι δεν έφταιγε κάπου.Σαφώς το τι θα κάνει είναι στο χέρι της,μπορεί να έχει ανάγκη να τους συγχωρέσει κάποια στιγμή,εγώ δε θα τους συγχωρούσα στη θέση τους.

---

Όταν συγχωρείς κάποιον δεν το κάνεις επειδή το έχεις ανάγκη, το κάνεις επειδή είσαι άνθρωπος κι εσύ όπως κι εκείνος.

Μπορεί λοιπόν εκείνοι να της φέρθηκαν με το χειρότερο τρόπο γιατί δε θέλησαν ή δε μπόρεσαν να την καταλάβουν, ίσως γιατί έβαλαν μπροστά τον εγωισμό τους, αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να κάνει κι εκείνη το ίδιο. Καλύτερος άνθρωπος θα είναι αν φερθεί με ανώτερο τρόπο.

Σημασία έχει να είναι καλά στη ζωή της σε ο,τι κάνει και με τους ανθρώπους που θέλουν να είναι δίπλα της. Από κει και πέρα για το αν θα το μετανιώσουν οι γονείς της κάποια στιγμή και θα θελήσουν να είναι κοντά της ένα είναι σίγουρο : πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω!

Κατά την ταπεινή μου άποψη.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Όταν συγχωρείς κάποιον δεν το κάνεις επειδή το έχεις ανάγκη, το κάνεις επειδή είσαι άνθρωπος κι εσύ όπως κι εκείνος.

Μπορεί λοιπόν εκείνοι να της φέρθηκαν με το χειρότερο τρόπο γιατί δε θέλησαν ή δε μπόρεσαν να την καταλάβουν, ίσως γιατί έβαλαν μπροστά τον εγωισμό τους, αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να κάνει κι εκείνη το ίδιο. Καλύτερος άνθρωπος θα είναι αν φερθεί με ανώτερο τρόπο.

Σημασία έχει να είναι καλά στη ζωή της σε ο,τι κάνει και με τους ανθρώπους που θέλουν να είναι δίπλα της. Από κει και πέρα για το αν θα το μετανιώσουν οι γονείς της κάποια στιγμή και θα θελήσουν να είναι κοντά της ένα είναι σίγουρο : πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω!

Κατά την ταπεινή μου άποψη.

---

Εγώ δε θα συγχωρούσα τέτοια συμπεριφορά από την οικογένεια μου.Ίσως επειδή μεγάλωσα με πολύ αγάπη και μου φαίνονται πρωτόγνωρα όλα.Αλλά της φέρθηκαν πολύ σκάρτα.Βέβαια το αν θελήσει εκείνη να τους συγχωρέσει εκείνη το ξέρει κ θα το κρίνει.Εγώ δε θα το έκανα που να τους έβλεπα στο πάτωμα.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Εγώ δε θα συγχωρούσα τέτοια συμπεριφορά από την οικογένεια μου.Ίσως επειδή μεγάλωσα με πολύ αγάπη και μου φαίνονται πρωτόγνωρα όλα.Αλλά της φέρθηκαν πολύ σκάρτα.Βέβαια το αν θελήσει εκείνη να τους συγχωρέσει εκείνη το ξέρει κ θα το κρίνει.Εγώ δε θα το έκανα που να τους έβλεπα στο πάτωμα.

---

Ίσα ίσα όταν έχεις μεγαλώσει με πολλή αγάπη είναι πιο εύκολο να καταλάβεις τον άνθρωπο και να τον συγχωρήσεις. Όλοι κάνουμε λάθη. Ακόμα κι εκείνοι που αφαιρούν ανθρώπινη ζωή κάποια στιγμή επιστρέφουν στην κοινωνία.

Πάντως καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτεσαι και γιατί το λες, πιθανόν κάποια στιγμή να αλλάξεις γνώμη.

Υποθέτω πως οι γονείς της της φέρθηκαν έτσι όχι επειδή έγιναν ξαφνικά κακοί άνθρωποι αλλά επειδή δεν κατάφεραν να διαχειριστούν αυτά που είχαν μέσα στο μυαλό τους. Επειδή πιθανόν μεγάλωσαν σε μια διαφορετική κοινωνία όπου ομοφυλοφιλία σήμαινε προσβολή της τιμής, γι' αυτό και δεν την αποδέχτηκαν.
Σήμερα η λέξη τιμή δεν υπάρχει σαν έννοια και πολλά που θεωρούνταν ανήθικα δεν έχουν πλέον καμιά σχέση με την ηθική, η οποία εντέλει είναι καθαρά υποκειμενική.

Πάνω όμως από την ηθική, την τιμή ή δεν ξέρω τι άλλο υπάρχει η αγάπη για τον άνθρωπο σου. Όταν το καταλάβουν αυτό θα αναζητήσουν το παιδί τους.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Ίσα ίσα όταν έχεις μεγαλώσει με πολλή αγάπη είναι πιο εύκολο να καταλάβεις τον άνθρωπο και να τον συγχωρήσεις. Όλοι κάνουμε λάθη. Ακόμα κι εκείνοι που αφαιρούν ανθρώπινη ζωή κάποια στιγμή επιστρέφουν στην κοινωνία.

Πάντως καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτεσαι και γιατί το λες, πιθανόν κάποια στιγμή να αλλάξεις γνώμη.

Υποθέτω πως οι γονείς της της φέρθηκαν έτσι όχι επειδή έγιναν ξαφνικά κακοί άνθρωποι αλλά επειδή δεν κατάφεραν να διαχειριστούν αυτά που είχαν μέσα στο μυαλό τους. Επειδή πιθανόν μεγάλωσαν σε μια διαφορετική κοινωνία όπου ομοφυλοφιλία σήμαινε προσβολή της τιμής, γι' αυτό και δεν την αποδέχτηκαν.
Σήμερα η λέξη τιμή δεν υπάρχει σαν έννοια και πολλά που θεωρούνταν ανήθικα δεν έχουν πλέον καμιά σχέση με την ηθική, η οποία εντέλει είναι καθαρά υποκειμενική.

Πάνω όμως από την ηθική, την τιμή ή δεν ξέρω τι άλλο υπάρχει η αγάπη για τον άνθρωπο σου. Όταν το καταλάβουν αυτό θα αναζητήσουν το παιδί τους.

---

Όπως και να έχεις μεγαλώσει θα πρέπει να είσαι τέρας για να πετάξεις το παιδί σου έξω από το σπίτι και δεν είσαι άξιος να λέγεσαι γονιός.Οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου στα εύκολα και στα δύσκολα και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα είχαν τέτοια συμπεριφορά απέναντι μου.Προσπαθείς να δικαιολογήσεις μια αδικαιολόγητη κατάσταση.Εγώ δε θα τους συγχωρούσα ο κόσμος να ερχόταν τούμπα.Ξεκαθαρίζω βέβαια ότι είναι η δική μου προσωπική άποψη,δεν παροτρύνω κανέναν να έχει την δική μου αντίληψη.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Όπως και να έχεις μεγαλώσει θα πρέπει να είσαι τέρας για να πετάξεις το παιδί σου έξω από το σπίτι και δεν είσαι άξιος να λέγεσαι γονιός.Οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου στα εύκολα και στα δύσκολα και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα είχαν τέτοια συμπεριφορά απέναντι μου.Προσπαθείς να δικαιολογήσεις μια αδικαιολόγητη κατάσταση.Εγώ δε θα τους συγχωρούσα ο κόσμος να ερχόταν τούμπα.Ξεκαθαρίζω βέβαια ότι είναι η δική μου προσωπική άποψη,δεν παροτρύνω κανέναν να έχει την δική μου αντίληψη.

---

Δε διαφωνώ στο ότι είναι ανεπίτρεπτη η συμπεριφορά τους και σίγουρα δεν τους δικαιολογώ. Σίγουρα θεωρείται τέρας ένας γονιός που πετάει το παιδί του αλλά και ένα παιδί που πετάει το γονιό του. Κι επειδή είσαι νοσηλεύτρια καταλαβαίνεις για ποιό πράγμα μιλάω. Παρόλα αυτά δεν γράφουμε εδώ για να διαφωνήσουμε εγώ κι εσύ αλλά για να βοηθήσουμε την κοπέλα.

Εγώ αυτό που λέω είναι πως αν κάποια στιγμή τη θυμηθούν, δεν είναι κακό να τους δώσει μια ευκαιρία.

«Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά.
Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά.
Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά.»
Thomas Szasz, Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Δε διαφωνώ στο ότι είναι ανεπίτρεπτη η συμπεριφορά τους και σίγουρα δεν τους δικαιολογώ. Σίγουρα θεωρείται τέρας ένας γονιός που πετάει το παιδί του αλλά και ένα παιδί που πετάει το γονιό του. Κι επειδή είσαι νοσηλεύτρια καταλαβαίνεις για ποιό πράγμα μιλάω. Παρόλα αυτά δεν γράφουμε εδώ για να διαφωνήσουμε εγώ κι εσύ αλλά για να βοηθήσουμε την κοπέλα.

Εγώ αυτό που λέω είναι πως αν κάποια στιγμή τη θυμηθούν, δεν είναι κακό να τους δώσει μια ευκαιρία.

«Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά.
Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά.
Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά.»
Thomas Szasz, Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος

---

Από πράξη σε πράξη για να συγχωρέσεις έχει διαφορά.Και εμένα η μητέρα μου σε ένα πράγμα δεν μου στάθηκε όπως θα έπρεπε και τη συγχώρησα.Αλλά να με πετούσαν από το σπίτι;Θα έριχνα μαύρη πέτρα και δε θα ήθελα να τους δω ξανά ούτε σε φωτογραφία.Δυστυχώς συγγενείς δε μπορούμε να επιλέξουμε,μπορούμε όμως φίλους που και αυτοί για μένα οικογένεια είναι ;) ελπίζω με αυτό να την βοήθησα έστω και λίγο.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

«Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά.
Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά.
Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά.»
Thomas Szasz, Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος

---

Ποσο σοφο, εμπειρικο και υπερβατικο το συνολο του νοηματος των γραφομενων σου believe. Συμφωνω με το ρητο του Szasz και δεν το ειχα ξανα διαβασει. Μας ειναι φοβερα δυσκολη συνθηκη η συγχωρεση. Η θεματοθετρια υπεστει βαναυσοτητα αλλα επιβιωσε. Το αν θα αντεξει να δεχτει τη συγνωμη τους μονο η ψυχουλα της το γνωριζει. Νομιζω πως ειμαστε πλασμενοι ευαλωτοι αλλα μας υπερ μπουκωνουν με ατομικισμο και αναγκη για διαφορετικοτητα και ο εγωισμος γινεται δορυ και ανοιγει νεες πληγες. Θελει μεγαλη δουλεια με τον εαυτο πρωτιστως για να χωρεσεις τα σφαλματα εκεινων που υποτιθεται θα σε προετοιμαζαν για την σκληροτητα της ζωης. Σιγουρα οποιος μπορει να συγχωρησει κοιμαται πιο ηρεμα χαμογελα αυθορμητα και δεν νιωθει τον ελεφαντα στο στηθος. Ελπιζω να εγινα κατανοητη. Ισως τα γραφω μπερδεμενα λογω αυπνιας.

Καλησπέρα. Μπράβο σου που μίλησες και ειπες στους γονείς σου αυτο που τοσο καιρό κουβαλουσες.. Μπράβο σου που τα κατάφερες μετά απο ολα αυτα που σου έκαναν οι γονείς σου. Το ιδανικότερο θα ηταν μια μερα να καταλάβουν, να σε αποδεχτούν, να ηρεμήσεις και εσυ και αυτοί. Ο θυμος θολώνει το μυαλό και καποιες φορες οι άνθρωποι γίνονται σκληροί ακόμη και με τα ιδια τους τα παιδιά.

Εγω προσωπικά αν ήμουν στην θεση σου θα ήθελα μια μερα να καταλάβουν. Θα τους έδινα την ευκαιρία να μου μιλήσουν, αλλα η αλήθεια ειναι οτι δεν θα τους συγχωρούσα γιατι ήταν πολύ σκληροί απέναντι σου. Αλλα καθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Εύχομαι απο εδω και περα να είσαι ήρεμη και να σου πηγαίνουν ολα καλα.

Ας αφήσω τους γονείς στην ακρή.Καταρχάς μπράβο που εσύ αποδέχτηκες αυτό που είσαι,γιατί δε το κάνουν όλοι και μου φαίνεσαι ακομπλεξάριστη και χαρούμενη.Ζήσε την ζωή σου κοπελάρα μου όπως θες,και όσοι σε δέχονται έχει καλώς,οι υπόλοιποι να πιουν ξυδάκι.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Ας αφήσω τους γονείς στην ακρή.Καταρχάς μπράβο που εσύ αποδέχτηκες αυτό που είσαι,γιατί δε το κάνουν όλοι και μου φαίνεσαι ακομπλεξάριστη και χαρούμενη.Ζήσε την ζωή σου κοπελάρα μου όπως θες,και όσοι σε δέχονται έχει καλώς,οι υπόλοιποι να πιουν ξυδάκι.

---

Η Νοσηρή τα λέει πολύ καλά εδώ! Έτσι είναι. Αν σκεφτούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον ίδιο τους τον εαυτό, θα καταλάβουμε πως συμβαίνει κάποιοι να μη μπορούν να αποδεχτούν τους άλλους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι γονείς της.

Οπότε το

«Ζήσε την ζωή σου κοπελάρα μου όπως θες,και όσοι σε δέχονται έχει καλώς,οι υπόλοιποι να πιουν ξυδάκι.»
Νοσηρή Φαντασία, μέλος Psychology Forum

είναι αυτό που χρειάζεται να ακολουθήσεις.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Η Νοσηρή τα λέει πολύ καλά εδώ! Έτσι είναι. Αν σκεφτούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον ίδιο τους τον εαυτό, θα καταλάβουμε πως συμβαίνει κάποιοι να μη μπορούν να αποδεχτούν τους άλλους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι γονείς της.

Οπότε το

«Ζήσε την ζωή σου κοπελάρα μου όπως θες,και όσοι σε δέχονται έχει καλώς,οι υπόλοιποι να πιουν ξυδάκι.»
Νοσηρή Φαντασία, μέλος Psychology Forum

είναι αυτό που χρειάζεται να ακολουθήσεις.

---

Μα εγώ δεν έχω με την αποδοχή.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα. Μπράβο σου που μίλησες και ειπες στους γονείς σου αυτο που τοσο καιρό κουβαλουσες.. Μπράβο σου που τα κατάφερες μετά απο ολα αυτα που σου έκαναν οι γονείς σου. Το ιδανικότερο θα ηταν μια μερα να καταλάβουν, να σε αποδεχτούν, να ηρεμήσεις και εσυ και αυτοί. Ο θυμος θολώνει το μυαλό και καποιες φορες οι άνθρωποι γίνονται σκληροί ακόμη και με τα ιδια τους τα παιδιά.

Εγω προσωπικά αν ήμουν στην θεση σου θα ήθελα μια μερα να καταλάβουν. Θα τους έδινα την ευκαιρία να μου μιλήσουν, αλλα η αλήθεια ειναι οτι δεν θα τους συγχωρούσα γιατι ήταν πολύ σκληροί απέναντι σου. Αλλα καθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Εύχομαι απο εδω και περα να είσαι ήρεμη και να σου πηγαίνουν ολα καλα.

---

Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τους μιλήσω να τους εξηγήσω. Γονείς μου είναι τους αγαπάω με έχουν στηρίξει δεν μου είχε λείψει κάτι πχ υλικό αγαθό. Μου έλειπε όμως η αγάπη δεν ξέρουν να αγαπούν δυστυχώς. Δεν με έχουν αγκαλιάσει ποτέ. Η μητέρα μου πάντα με μείωνε και πάντα μου έλεγε οι άλλες φίλες σου είναι καλύτερες από εσένα. Έχω προσπαθήσει να πάμε σε ψυχολόγο σε ψυχίατρο. Δυστυχώς σε όλα αυτά ήμουν μόνη μου..μου έκανε καλό αλλά δεν ήταν οι ίδιοι εκεί στο να βρούμε λύσεις στο να αγαπηθουμε πραγματικά χωρίς εγωισμους... Δυστυχώς είμαι μόνη μου και η πόρτα ξέρω ότι είναι κλειστή. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για την στήριξη.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Αν καταλάβουν κάποια στιγμή και νιώσουν πως είσαι παιδί τους, θα έρθουν να σε βρουν από μόνοι τους. Όταν και αν συμβεί αυτό, να έχεις ανοιχτή την αγκαλιά σου και μην πεις τίποτα.

Εσύ δεν υπάρχει λόγος να τους ξαναπλησιάσεις, δε θα αλλάξει κάτι. Ωστόσο μην τους κρατάς κακία γιατί άνθρωποι είναι κι αυτοί. Μεγάλωσαν σε ένα διαφορετικό κόσμο και δυστυχώς είναι δύσκολο να αλλάξουν. Άλλα διδάχτηκαν αυτοί για τη ζωή και τον κόσμο.

Να δίνεις το καλύτερο που μπορείς στη σχέση σου και να ζητάς το καλύτερο. Να σαι πάντα καλά σε ο,τι κάνεις και να απολαμβάνεις τη ζωή με όποιον άνθρωπο είναι στο πλευρό σου γι' αυτό που είσαι!

---

Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Τους έχω δώσει πολύ χρόνο. Εγώ ήμουν αυτή που τους έψαξα και τελικά β πόρτα κλειστή. Και όταν λίγο μίλησα με την μητέρα μου της είπα σε συγχωρώ για αυτά που κάνατε σε μένα. Δεν κρατάω κακία αλλά ξέρεις είναι ο πόνος που σου έχει μείνει. Να ξέρεις ότι έχεις γονείς και σπίτι και να μην σε αφήνουν να μπεις έστω για λίγο. Πολλές φορές στον ύπνο μου βλέπω το σπίτι μου το δωμάτιο μου τον χώρο μου ακόμα και αν έχει περάσει πολύς καιρός. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης ζωγράφος και έχει πάρα πολλά άτομα στον κύκλο του οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι. Εκεί είναι μέσα στην χαρά αλλά όχι το παιδί του. Όπως και να έχει πάντα θα ελπίζω απλά στα πιο δύσκολα μου δεν ήταν εκεί. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. :) Να είσαι καλά και εσυ

Quote:

---

Originally Posted by enya12

Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Τους έχω δώσει πολύ χρόνο. Εγώ ήμουν αυτή που τους έψαξα και τελικά β πόρτα κλειστή. Και όταν λίγο μίλησα με την μητέρα μου της είπα σε συγχωρώ για αυτά που κάνατε σε μένα. Δεν κρατάω κακία αλλά ξέρεις είναι ο πόνος που σου έχει μείνει. Να ξέρεις ότι έχεις γονείς και σπίτι και να μην σε αφήνουν να μπεις έστω για λίγο. Πολλές φορές στον ύπνο μου βλέπω το σπίτι μου το δωμάτιο μου τον χώρο μου ακόμα και αν έχει περάσει πολύς καιρός. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης ζωγράφος και έχει πάρα πολλά άτομα στον κύκλο του οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι. Εκεί είναι μέσα στην χαρά αλλά όχι το παιδί του. Όπως και να έχει πάντα θα ελπίζω απλά στα πιο δύσκολα μου δεν ήταν εκεί. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. :) Να είσαι καλά και εσυ

---

Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο όλο αυτό, πως πονάει. Είναι μια απώλεια.

Από αυτά που γράφεις όμως αντιλαμβάνομαι πως εσύ ως άνθρωπος έχεις κάνει το βήμα μπροστά σε σχέση με το που τοποθετούνται σ' αυτή την κλίμακα οι γονείς σου. Αυτό σημαίνει πρόοδος. Γιατί προφανώς και είσαι καλύτερος άνθρωπος από εκείνους. Το γράφω αυτό όχι με διάθεση να κάνω συγκρίσεις αλλά για να τονίσω πως στόχος μας σαν ανθρωπότητα πρέπει να είναι να γινόμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους, αποφεύγοντας να κάνουμε τα λάθη που έκαναν εκείνοι. Αυτή είναι η άποψη μου.

Quote:

---

Originally Posted by enya12

Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τους μιλήσω να τους εξηγήσω. Γονείς μου είναι τους αγαπάω με έχουν στηρίξει δεν μου είχε λείψει κάτι πχ υλικό αγαθό. Μου έλειπε όμως η αγάπη δεν ξέρουν να αγαπούν δυστυχώς. Δεν με έχουν αγκαλιάσει ποτέ. Η μητέρα μου πάντα με μείωνε και πάντα μου έλεγε οι άλλες φίλες σου είναι καλύτερες από εσένα. Έχω προσπαθήσει να πάμε σε ψυχολόγο σε ψυχίατρο. Δυστυχώς σε όλα αυτά ήμουν μόνη μου..μου έκανε καλό αλλά δεν ήταν οι ίδιοι εκεί στο να βρούμε λύσεις στο να αγαπηθουμε πραγματικά χωρίς εγωισμους... Δυστυχώς είμαι μόνη μου και η πόρτα ξέρω ότι είναι κλειστή. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για την στήριξη.

---

Αρκετοί γονείς ειναι ετσι.. Δεν δίνουν αγαπη, δεν αγκαλιάζουν τα παιδιά δεν λενε ενα μπράβο. Μια λεξη. Μια απλη λέξη που ομως ειναι τόσο σημαντική. Ξερω πως ειναι. Τα έχω ζήσει.
Μην κάνεις καμια αλλη προσπάθεια. Έχεις δοκιμάσει με ολους τους τρόπους να τους κανεις να δούν αυτα που δεν μπορούν να δουν μονοι τους. Ο χρόνος.. μονο ο χρόνος θα τους κανει να καταλάβουν. Το ποσο λαθος ειναι. Το ποσο σκληρα φέρονται. Δεν ειναι άξιοι να δουν τι παιδί έχουν..! Αυτο να κρατάς παντα μαζι σου. Σε όποια δυσκολια και να βρεις στον δρόμο σου. Σταθηκες μπροστά τους και ειπες την αλήθεια σου. Σταθηκες μπροστά τους και τους ειπες να πατε σε ενα ψυχολογο να φτιάξετε την σχεση σας. Σου φέρθηκαν σκληρα και όμως εισαι εδω και θες ακομη την αποδοχή τους. Σου φερθηκαν σκληρα και εσυ σταθηκες στα πόδια σου! Ολα θα πανε καλα..