Μελλον ψυχικη ασθενεια και μοναξια

Καλησπερα στα αγαπητα μελη σας ευχομαι να εχετε δυναμη και να μη το βαζετε κατω αλλα εγω ωρες ωρες απογοητευομαι σχετικα με το μελλον με φοβιζει πολυ.θα μου πειτε εδω δεν ξερουμε αν αυριο ζουμε μιλαω στην περιπτωση που εχω την υγεια μου που κλονιστηκε τελευταια με μια βαρια πνευμονια και μια σχετικα εντονη ιωση με υψηλο πυρετο.Απευθυνομαι σε ψυχωτικους δεν σας φοβιζει το μελλον μην δεν τα βγαζετε περα με την καθημερινοτητα οταν μεινετε τελειως μονοι σας χωρις υποστηρικτικο περιβαλλον γιατι περα απο τα ψεματα μπορει να λενε οτι το 20% αναρρωνει πληρως αλλα η αληθεια ειναι οτι μονο το 4% ανακτα το προηγουμενο επιπεδο λειτουργικοτητας.

Η αληθεια ειναι οτι οδηγαω αυτοκινητο και εχω κανει απειρα ταξιδια,εβγαλα στρατο παρολο το προβλημα υγειας μου,πριν το θανατο του πατερα μου δουλεψα σε καποιες δουλειές ,τελειωσα μεταπτυχιακο και προπτυχιακη σχολη παντα με συστηματικη ληψη φαρμακων αλλα τωρα που εφυγε εδω και καποια χρονια ο πατερας μου απο τη ζωη και εχω αναλαβει καποιες υποχρεωσεις δυσκολευομαι λιγο να τα βγαζω περα χωρις βοηθεια,οπως επισης αν θα μπορω να κραταω το σπιτι καθαρο,αν θα μαγειρευω χωρις να τρωω συνεχεια απο εξω

Μπορει να εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση και οντως να τα καταφερνω αλλα η αληθεια ειναι οτι νιωθω ανεπαρκης και λιγος.προσπαθω να μην αγανακτω και να λεω οτι καταστραφηκε η ζωη μου γιατι θεολογικως εινα ασχημο να αγανακτεις με μια παθηση που σου ερχεται.

Συμφωναμε τ θρησκεια μας πρεπει να ευγνωμονεις το Θεο την παθηση γιατι ειναι μια δοκιμασια και οτι η αγανακτηση σε απομακρυνει απο το θελημα του Θεου.Αλλα αισθανομαι στεναχωρια οταν βλεπω και απο το στρατο που υπηρετησα αλλα και απο συμφοιτητες μου,που φτιαχνουν τη ζωη τους εχουν εναν ανθρωπο διπλα τους πολλοι απο το στρατο μου υγιή ατομα χωρις ιστορικο ψυχικης ασθενειας εχουν παει στο εξωτερικο γιατι απελπιστηκα απο τη ζωη εδω και εχουν βρει τη συντροφο τους.Βεβαια η χωρα μας χανει τα καλυτερα μυαλα μιας και αυτοι ου συφανταροι εχουν αριστη υγεια μιας και ηταν ι1 και τα βγαζουν περα σε αλλη χωρα μακρια απο υποστηρικτικο περιβαλλον και τα σχετικα και δουλευουν πολλες ωρες εκει εως και 12 ωρες.μακαρι να ειχα και γω τη δυναμη να τα βγαζα περα οπως αυτοι αλλα δεν εχω τη ψυχικη δυναμη κλονιστηκε η ψυχικη μου υγεια διοτι ημουν πολυ εσωστρεφης και βιωνω απιστευτη μοναξια και σε φιλικο επιπεδο οσους φιλους εχω ειναι και αυτοι με προβληματα ψυχικης υγειας και σε επιπεδο οχι τοσο προοδου οπως χαμηλη αμειβομενη εργασια ή ανεργοι μερικοι και πολλοι δυσκολευονται να αναλαβουν εργασια με πολλες ευθυνες/

Αυτες οι ψυχικες παθησεις αφηνουν καταλοιπα σε ολους τους τομεις από μια σχεση μεχρι εργασια και ανεξαρτησια.Δυστυχως με τετοια παθηση εισαι εξαρτημενος μια ζωη απο τα φαρμακα που ειναι σαν μπαστουνακι βοηθειας αλλα οχι το τελειο χαπι να εισαι πληρως ανεξαρτητος.

Ευχομαι υγεια σε ολους και αν καποιους ψυχωτικους τους αποθαρρυνα με τα λογια μου ζηταω συγγνωμη αλλα ετσι νιωθω εγω πληρως εξαρτημενος απο φαρμακα και αλλους ανθρωπους.θαυμαζω τους συφανταρους που καταφερνουν να τα βγαζουν περα στη ζωη τους μακρια απο τον τοπο καταγωγης με πολλες ωρες εργασιας αλλα και ενα σπιτι να συντηρησουν με τσουχτερα ενοικια και ουτω καθεξης.μακαρι να μπορουσα να τα κανω και γω αλλα οπως ειπα ειμαι εξαρτημενος απο τα φαρμακα διοτι χωρις αυτα δεν θα μπορω να λειτουργησω καθολου αλλα και απο συγγενεις που με βοηθανε οσο μπορουν χωρις αυτους δεν ξερω αν θα τα καταφερνα

Ευχαριστω για το χρονο σας και αν σας προβληματιζουν αναλογες ανησυχιες μπορειτε να καταθεσετε και εσεις τις αποψεις σας.Μη κοψετε ποτε τα χαπια και καντε πραγματα να βελτιωνουν την ψυχικη σας υγεια οπως να αποφυγετε την καφεινη,τα ναρκωτικα, το αλκοολ,την αυπνια και το αγχος οσο μπορειτε

καλημερα mrgilleas
να σου πω την αληθεια αρκετα συχνα σκεφτομαι το μελλον και εγω σαν ψυχωτικος νιωθω οτι η αγωγη ειναι θεμα ζψης και θανατου για να μην βρεθω σε πολυ δυσκολες καταστασεις οπως παλαιοτερα ειτε στο να ξανα πιω ναρκωτικα η στο να ξανα μαχαιρωσω καποιον βρισκομενος σε επεισοδιο ... εμενα κατα κυριο λογο με φοβιζει η ζωη με τους ορους της στοοτι πρεπει να δουλευω και να γινω αυτοσυντηρητος και νομιζω ειναι δυσκολο καθως ακομα και με αγωγη οταν στρεσαρεται ο οργανισμος μου βγαζω καποια μικρο παραληρηματα και βγαινω εκτος...

αλλα και παλι ευχομαι καλη λειτουργικοτητα σε ολους και μακαρι να ερθουν τα πραγματα οπως τα θελουμε και τα εχουμε αναγκη...

Quote:

---

Originally Posted by Kavkaz12

καλημερα mrgilleas
να σου πω την αληθεια αρκετα συχνα σκεφτομαι το μελλον και εγω σαν ψυχωτικος νιωθω οτι η αγωγη ειναι θεμα ζψης και θανατου για να μην βρεθω σε πολυ δυσκολες καταστασεις οπως παλαιοτερα ειτε στο να ξανα πιω ναρκωτικα η στο να ξανα μαχαιρωσω καποιον βρισκομενος σε επεισοδιο ... εμενα κατα κυριο λογο με φοβιζει η ζωη με τους ορους της στοοτι πρεπει να δουλευω και να γινω αυτοσυντηρητος και νομιζω ειναι δυσκολο καθως ακομα και με αγωγη οταν στρεσαρεται ο οργανισμος μου βγαζω καποια μικρο παραληρηματα και βγαινω εκτος...

αλλα και παλι ευχομαι καλη λειτουργικοτητα σε ολους και μακαρι να ερθουν τα πραγματα οπως τα θελουμε και τα εχουμε αναγκη...

---

ναι kavkaz δυστυχως κουβαλαμε ενα σταυρο και με αυτο πρεπει να πορευτουμε εφ ορου ζωης.δυστυχως οικογενεια,εργασια στο εξωτερικο και συντηρηση προσωπικων αντικειμενων παντα θα ειναι ανεφικτος ο στοχος για ολους εμας τους ψυχωτικους χωρις βοηθεια καμια.οταν βλεπω συφανταρους που δεν λεω θα δυσκολευονται και εκεινοι με αυτες τις συνθηκες αλλα να τα βγαζουν περα νιωθω μια μειονεξια για τον εαυτο μου λες και κατι μου λειπει.βεβαια δεν ειναι τυχαιο που δινουν επιδοματα σε μας αν δεν ειχαμε αυτη τη δυσλειτουργια ουτε επιδοματα θα παιρναμε ουτε θα ημασταν αναπηροι στα ματια ολου του κοσμου γιατι μη ξεχναμε οτι η ψυχωση οχι μονο η ενεργη αλλα και η ανενεργη που ειμαστε εμεις τωρα εινια μια απο τις κυριες αναπηριες των νεων

βεβαια kavkaz καλο ειναι να προσεχεις τον εαυτο σου και να μην παιρνεις ναρκωτικα για να μην βλαπτεις αλλο την ψυχικη και σωματικη υγεια σου

οπως τα λες συμφωνω μαζι σου και ευχαριστω για τις ευχες...

Δεν είμαστε τόσο παράλογοι και αφύσικοι για να μη μας απασχολεί το μέλλον.
Φυσικά οπως όλοι έχουμε τις ανησυχίες μας και τα όνειρα μας καθώς και προσδοκίες.

Είναι δύσκολο όταν χρειάζεται να μάθεις την ζωή από την αρχή με βασικές δεξιότητες.
Προσωπικά νιώθω πολύ συχνά την ανημπόρια. Είναι πιθανόν κ διαφορετικός τύπος σχιζοφρένειας ο δικός μου και αισθάνομαι καθημερινά να έχω μια νηπιακού επιπέδου κοινωνική δεξιότητα κ στάση ζωής.
Είναι πολλά πράγματα που δεν γνωρίζω για την ζωή και αισθάνομαι καθημερινά έξω από τα νερά μου.

Προσωπικά κατάφερα να βγάλω μόνο λύκειο και να μη προχωρήσω ακαδημαϊκά. Είχα περάσει σε μια σχολή κ ολοι οι παράγοντες συντελούσαν στο να μη πάρω πτυχίο.
1ον ήταν μια σχολή αντίθετη από την κλίση μου
2ον δεν είχα καθόλου βάσεις σε μαθήματα όπως μαθηματικά φυσική
3ον κοινωνικά είχα μεγάλες δυσκολίες
4ον είχα συμπτώματα με το που πήγα και έχασα 3 χρόνια με αγωγές υποτροπές κτλ
5ον δεν στρωνόμουν και δεν μπορούσα να συμμαζέψω την κατάσταση

Πήγα σε ΙΕΚ και εμφανίστηκαν αρνητικά συμπτώματα. Πιστεύω οφειλόταν στο έντονο άγχος και την πίεση. Ήταν πολύ χαλαρά σαν ειδικότητα αλλά ακόμα κ αυτό δεν το άντεχα.
Τώρα πάγωσα τις σπουδές κ το σκέφτομαι.

Δίπλωμα δεν έχω κ δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω στην κίνηση της πόλης.

Με γραφειοκρατικά ΟΑΕΔ, εφορία, κτλ έχω άγνοια. Το μόνο που κάνω είναι να συμπληρώνω μηδενική φορολογική.
Πραγματικα νιώθω χαμένος από βασικές δεξιότητες ζωής ειδικά πρακτικές κ επίλυση προβλημάτων καθημερινών.
Με μέσα μαζικής μεταφοράς γνωρίζω βασικά πράγματα και αισθάνομαι σύγχυση εύκολα. Δεν έχω την ευκαιρία να εξασκήσω αυτή την δεξιότητα καθώς δεν είμαι Αθήνα πχ.

Κατάφερα όμως παρόλες τις δυσκολίες να κάνω γνωριμίες κ φίλους, να αρχίσω κ πάλι διάβασμα, να μαγειρεύω βασικά σπιτικά φαγητά, έκανα κ κάποια ταξίδια με παρέα.

Πιστεύω κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Μrgilleas Aν θες να μάθεις να μαγειρεύεις πάρε μια χύτρα, ένα πιρέξ, κ ένα τηγάνι. Τα βασικότερα φαγητά γίνονται σ'αυτά τα σκεύη. Είναι πολύ εύκολο πιστεύω να μαγειρέψεις όταν είσαι τόσο λειτουργικός και δεν έχεις έντονα αρνητικά. Διαβάζεις για αρχή κάποιες απλές συνταγές κ τις ακολουθείς. Ισως δεν σου έγινε συνήθεια ακόμα ή δεν έχεις χρόνο να το πάρεις απόφαση. Και καθάρισμα δεν είναι δύσκολο θεωρώ. Απλά όσο πιο λειτουργικός τόσα περισσότερα πράγματα έχεις να κάνεις μόνος οπτ χρειάζεται χρόνος και ενέργεια.

σε ευχαριστω serios για τις συμβουλες σου.τωρα οσον αφορα τη φορολογικη δηλωση τη μηδενικη που εγραψες γιατι δεν κανεις τα χαρτια σου να βγαλεις το επιδομα ετσι ωστε να εχεις την ανεση να κινεισαι και οικονομικα αλλα και με το χαρτι αναπηριας να εχεις δωρεαν μετακινηση με τα αστικα λεωφορεια.επισης αν δεν εχεις δηλωσει φιλοξενουμενος στη δηλωση μπορεις εκτος απο το προνοιακο επιδομα να βγαλεις και το κεα δηλαδη θα παιρνεις 313 ευρω επιδομα το μηνα συν 200 ευρω το κεα συνολο 513 ευρω το μηνα.

Και επισης εχει ψηφιστει νομος τον Σεπτεμβριο του 2017 που λεει οτι οσοι παιρνουν προνοιακα επιδοματα ή συνταξεις αναπηριας ή συνταξεις λογω θανατου που οφειλονται σε ψυχικη παθηση ή νοητικη στερηση ή και τα δυο τους δινεται το δικαιωμα να απασχολουνται χωρις να τους κοβεται η συνταξη ή το επιδομα εχω φιλο που παιρνει συνταξη απο τον πατερα του λογω ψυχικης παθησης και απο τον Σεπτεμβριο του 2017 δουλευει σε εργοστασιο με ενσημα και δεν του εχει κοπει η συνταξη

οντως τα αρνητικα συμπτωματα ειναι μια προκληση σοβαρη...

και εγω δουλευω κοινωφελη δασεργατης πυροπροστασιας και παιρνω κανονικα το προνοιακο, οικονομικα ποια ειμαι ανεξαρτητος......

@Mrgilleas Mε την ψυχική ασθένεια είμαι άνεργος και ψάχνω για δουλειά και με λίγα λόγιά είμαι παντρεμένος με το ψυχιατρείο και είμαι εξαρτημένος από τον γιατρό που με παρακολουθεί και φυσικά από την φαρμακευτική αγωγή που με ακολουθεί δια βίου. Θεωρώ ότι με την ασθένεια χάθηκε το μέλλον και η καριέρα που ήθελα να κάνω στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά, βρίσκω παρηγοριά παρακολουθώντας τα μυστήρια της Εκκλησίας και διαβάζοντας βίους Αγίων. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

Quote:

---

Originally Posted by Jonathan

@Mrgilleas Mε την ψυχική ασθένεια είμαι άνεργος και ψάχνω για δουλειά και με λίγα λόγιά είμαι παντρεμένος με το ψυχιατρείο και είμαι εξαρτημένος από τον γιατρό που με παρακολουθεί και φυσικά από την φαρμακευτική αγωγή που με ακολουθεί δια βίου. Θεωρώ ότι με την ασθένεια χάθηκε το μέλλον και η καριέρα που ήθελα να κάνω στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά, βρίσκω παρηγοριά παρακολουθώντας τα μυστήρια της Εκκλησίας και διαβάζοντας βίους Αγίων. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

---

Και γω στη θρησκεια το εχω ριξει και προσπαθω απο κει να αντλησω δυναμη.εχω διαβασει ολες σχεδον τις μεταθανατιες εμπειριες σε youtube στα ελληνικα αλλα και αρκετες στα αγγλικα και παρηγορουμαι καπως που υπαρχει και αλλη ζωη και ισως ειναι καλυτερη απο αυτη εδω χωρις φυσικα να κανουμε θανασιμα αμαρτηματα ή να βαλουμε τελος στη ζωη μας ετσι θα πεταξουμε την ευκαιρια να παμε καλα στην αλλη ζωη.

κι εγω εχω αλλαξει μετα το μεγαλο επεισοδιο..
εχει μειωθει η μνημη μου πολυ ισως απο τα φαρμακα.
δε μπορω να κατσω για πολυ ωρα εξω..εκει στη 1 ωρα 1 και κατι με πιανει να θελω να κλειστω στο δωματιο σπιτι γιατι ξεκιναει η παρακολουθηση. η ψυχολογος μου εχει πει να καθομαι οσο αντεχω μονο και καθολου παραπανω να μην πιεζομαι.
στη σχολη ακροβατω σε τεντωμενο σκοινι. παρακολουθουσα τα μισα μαθηματα οσα ειχαν απουσιες. αλλα νταξει τα πηγα καλα.
απο παρεες αναβροχες.. δε μιλαω ιδιαιτερα δε μου μιλανε.τα κλαισκα μονο.αυτο με στεναχωρει πιο πολυ.προσπαθω αλλα δυσκολευομαι πολυ κι εγω να επικοινωνησω. δεν μπορω να σκεφτω ναανοιξω ενα θεμα ή να συνεχισω μια συζητηση..
δουλειες εξω λιγα πραγματα. αμα μου πει η μανα μου να παω να ψωνισω κατι εκει κοντα θα παω μαλλον.
θα ηθελα να δουλευα κανα 8μηνο να μαζεψω καποια λεφτα να νοικιαζα σπιτι μονη μου αλλα εχω τη σχολη. κι οτι αφηνεις σε αφηνει..
με την τελευταια αγωγη εχω δει μεγαλη διαφορα αλλα και πολυ προβλημα στη μνημη.το ειπα στο γιατρο και μου ειπε οτι στην ηλικια μου αυτο προερχεται απο νοητικη υπερκοπωση και να ξεκουραστω οσο μπορω.να μη σκεφτομαι αλλα δεν το καταφερνω..ολο σκεφτομαι σκεφτομαι..
τωρα τελευταια παθαινω πανικους εξω παρακολουθηση ή πολυ αγχος σπιτι.ελπιζω να μην ετοιμαζεται κανα επεισοδιο παλι. 3.5 μηνες ειμαι κομπλε..
σκεφτομαι απο τη νεα σχολικη χρονια να γραφτω σκακι στη λεσχη στην πολη μου μπας και προκυψει και καμια παρεα.δεν τρελαινομαι αλλα δε με χαλαει κιολας σαν ασχολια..

Quote:

---

Originally Posted by boo

σκεφτομαι απο τη νεα σχολικη χρονια να γραφτω σκακι στη λεσχη στην πολη μου μπας και προκυψει και καμια παρεα.δεν τρελαινομαι αλλα δε με χαλαει κιολας σαν ασχολια..

---

Πολύ καλή ιδέα, το σκάκι βοηθάει τη μνήμη και τον εγκέφαλο. Θα μπορέσεις έτσι να γνωρίσεις και κόσμο, ιδιαίτερα άντρες (ήμουν σε σύλλογο σκακιού και είχαμε σχεδόν πάντα άντρες)!

boo απο αυτα που εχω διαβασει, οταν βρισκομαστε σε ψυχωτικο επισοδειο, παθαινει ζημια ο εγκεφαλος, καταστρεφονται νευρικες συνδεσεις και κυριολεκτικα χαζευουμε, φταιει η ασθενεια και οχι τα φαρμακα, τα φαρμακα δρουν προστατευοντας τον εγκεφαλο,

πως πηγες στην εξεταστικη περασες τα μαθηματα, εγω καλα τα πηγα η πρωτη θεματικη ενοτητα τελειωσε επιτυχως, κατα των οκτωβριο ξεκιναω τη δευτερη τωρα διακοπες.

και εγω παρολο που ειμαι σε αγωγη οταν στρεσαρομαι βγαζω κατι παραληρηματα ωρες ωρες...

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Πολύ καλή ιδέα, το σκάκι βοηθάει τη μνήμη και τον εγκέφαλο. Θα μπορέσεις έτσι να γνωρίσεις και κόσμο, ιδιαίτερα άντρες (ήμουν σε σύλλογο σκακιού και είχαμε σχεδόν πάντα άντρες)!

---

λες ε να μου βγει σε καλο? για να δουμε..
εχω προβλημα επικοινωνιας και δε μπορω να συναναστραφω ευκολα με αλλους. φοβαμαι μην ειναι κλικες και μεινω στην απεξω..
μιας και εχεις εμπειρια μπορεις να μου πεις πανω κατω τι γινεται? τι κανουν? μπαινουν ολοι μεσα και ξεκινανε να παιζουν σκακι? πως γινεται???

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

boo απο αυτα που εχω διαβασει, οταν βρισκομαστε σε ψυχωτικο επισοδειο, παθαινει ζημια ο εγκεφαλος, καταστρεφονται νευρικες συνδεσεις και κυριολεκτικα χαζευουμε, φταιει η ασθενεια και οχι τα φαρμακα, τα φαρμακα δρουν προστατευοντας τον εγκεφαλο,

πως πηγες στην εξεταστικη περασες τα μαθηματα, εγω καλα τα πηγα η πρωτη θεματικη ενοτητα τελειωσε επιτυχως, κατα των οκτωβριο ξεκιναω τη δευτερη τωρα διακοπες.

---

εχεις δικιο αλλα παρατηρω με μερικα φαρμακα μειωνεται η μνημη μου..
ειναι σιγουρο οτι δεν φταινε τα φαρμακα?
δε ξερω πως δουλευουν.
το εχω παθει με 3 φαρμακα. με το tegretol παλιοτερα, με το risperdal το χειμωνα και τωρα με το clopixol..ειδικα με το τελευταιο δε ξερω..πολυ χαλι η μνημη.
ή λες να κουραστηκα τοσο με την εξεταστικη και να μου βγαινει τωρα ετσι?
τα πηγα αρκετα καλα στην εξεταστικη να μη λεω ψεμματα..ουτε ο γιατρος και η ψυχολογος δεν το περιμεναν..ευτυχως πηγε καλα ναι..
μπραβο σου και εσενα!! συνεχισε ετσι!

Quote:

---

Originally Posted by Kavkaz12

και εγω παρολο που ειμαι σε αγωγη οταν στρεσαρομαι βγαζω κατι παραληρηματα ωρες ωρες...

---

και εγω απο αγχος ή στεναχωρια τσουπ υποτροπη συνηθως..

Boo, εγώ έχω εμπειρία από σύλλογο σκακιού και όχι από λέσχη. Στο σύλλογο είχαμε έναν προπονητή που μας μάθαινε κάποια ανοίγματα, μας ανέλυε κάποιες θέσεις και μας έβαζε κάποιες θέσεις για να βρούμε πώς θα κάναμε ματ μετά από κάποιες κινήσεις. Επίσης, είχε πρωτάθλημα συλλόγων για 7 Κυριακές του χειμώνα και παίζαμε με κάποιον άλλο σύλλογο και μετά στην προπόνηση αναλύαμε την παρτίδα του καθενός. Δεν ξέρω βέβαια σε εσένα πώς θα είναι, αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερα από το να μην κάνεις κάτι. Όλο και κάποιον θα γνωρίσεις, όλο και θα παιδέψεις το μυαλό σου με κάποια θέση. Μακάρι να σου αρέσει και να γίνει το αγαπημένο σου χόμπι!

Αλλά μη νομίζεις, θα έχει και πλάκα η όλη φάση! Ας πούμε όταν θα παίζετε μεταξύ σας η ομάδα γρήγορες παρτίδες, ή όταν θα χωρίζεστε σε ομάδες για να παίξετε το υπέροχο "φυτευτό" (παρτίδες που μπορεις σαν κίνηση να φυτέψεις όπου θες στη σκακιέρα ένα κομμάτι από αυτά που έχει φάει ο συμπαίκτης σου από τον αντίπαλό του από τη διπλανή σκακιέρα, γίνονται τρελές ανατροπές!).

ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες Eagle guy!
το ξανακοιταξα στη σελιδα τους και ειναι συλλογος σκακιστων οχι λεσχη καλα το ειπες εσυ.
η βλακεια ειναι οτι ειναι καπου στα 30-40 λεπτα περπατημα εκει που ειναι ή 20 λεπτα με το αστικο παει σαν χελωνα..και οταν χειμωνιασει δε ξερω ποσο ευκολο θα ειναι να πηγαινω ως εκει και δε ξερω και ποσες ωρες ειναι το μαθημα..
εσενα ποσες ωρες σου κανανε μαθημα?
θα παρω τηλ να ρωτησω σε καμια εβδομαδα..
η βλακεια ειναι οτι θα ειμαι με τους αρχαριους οι οποιοι πιστευω θα ειναι μικρα παιδια και δε θ κανω παρεες ετσι..

Εγώ όταν πήγαινα έκανα μάθημα μια ώρα και ένα τέταρτο ανά εβδομάδα, αλλά οι περισσότεροι σύλλογοι κάνουν περισσότερο

ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες Eagle guy!

μπραβο boo καλη αρχη εχεις εσυ ή αλλος με ψυχωση παρατηρησει να λεει πολλες φορες τα ιδια πραγματα γιατι ενας φιλος μου το ειπε οτι το κανω και μου το ειπε με ακομψο τροπο και με στεναχωρησε ,μηπως φταιει που επαιρνα για μεγαλα χρονικα διαστηματα αγχολυτικα γι αυτο αν και καποιος με αλλη παθηση πλην ψυχωσης εχει παρατηρησει να λεει καποιες φορες τα ιδια πραγματα ας καταθεσει τη γνωμη του για να καταλαβουμε μηπως φταινε τα αγχολυτικα

Υπάρχει ένα σύμπτωμα Mrgilleas που λέγεται:Perseveration – Repetition of words and statements; saying the same thing over and over.
Αλλά δεν ξέρω πως είναι σαν συμπτωμα. Μήπως είναι κάτι τέτοιο αυτό που έχεις.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Υπάρχει ένα σύμπτωμα Mrgilleas που λέγεται:Perseveration – Repetition of words and statements; saying the same thing over and over.
Αλλά δεν ξέρω πως είναι σαν συμπτωμα. Μήπως είναι κάτι τέτοιο αυτό που έχεις.

---

Δεν νομιζω να το εχω δεν το εψαξα σαν παθηση πως ειναι απλα μπορει να το πω το ιδιο 2 με 3 φορες με λιγη σαλτσα παραπανω καθε φορα θεωροντας οτι δεν με χει ακουσει ο αλλος αυτο που ανεφερα και αυξανοντας την αισθηση ικανοποιησης οτι το ειπα και πηρα την ανταμοιβη(ντοπαμινη).Μπορε� � ομως να ειναι και παρεξηγησακιας ο φιλος μου και να τον ενοχλουν ολα.αλλος δεν μου εχει κανει παραπονα γι αυτο οποτε μπορει να φταει το συγκεγκριμενο ατομο.παντως για καλο και για κακο επειδη με στεναχωρει το συγκεγκριμενο ατομο απομακρυνθηκα απο αυτον

Καλησπέρα και από εμένα, καλώς σας βρήκα.

Εγώ είμαι πλάσμα του διαδικτύου πολλά χρόνια αλλά δεν επιχείρησα να ψάξω, μέχρι σήμερα για άλλους ανθρώπους με την πάθηση μου.

Θα καταθέσω ένα απόσπασμα από εμένα.

Είχα ένα άσχημο τροχαίο που μου στοίχισε χρόνια να συνέλθω.

Μόλις συνήλθα από αυτό , δεν έβγαλα 1-2 χρόνια, με χτύπησε η σχιζοφρένεια.

Στην αρχή ήταν πολύ άσχημα με φωνές οράματα κτλπ.

Όταν κατακάθισε όλο αυτό, έπαθα κατάθλιψη.

Ζούσα με τον πατέρα μου και έχουμε ένα μαγαζί.

Όταν πέθανε αναγκάστηκα να το κρατήσω μόνος, δύσκολα πολύ αλλά δεν εγκαταλείπω.

Ευτυχώς στο διαδίκτυο είχα φίλους που με σεβάστηκαν και με στήριξαν, έτσι δεν έχασα την επαφή με τους ανθρώπους.

Θα πω ότι έχω πάθει κρίσεις μπροστά σε πελάτες και έχω χάσει κόσμο είτε γιατί ήταν μπροστά, είτε γιατί έμαθαν ότι είμαι σχιζοφρενής.

Κάποτε γνώρισα εδώ μέσα μια κοπέλα με οικογένεια δουλειά και σπούδαζε παράλληλα στο ανοιχτό πανεπιστήμιο με σχιζοφρένεια, από τότε είπα ότι ούτε εγώ θα το βάλω κάτω.

Ανέπτυξα καινούργια χόμπι όπως ο υποτιτλισμός το σκάκι και το gaming και έκανα και άλλους φίλους.

Το κυρίως πρόβλημα μου είναι ότι όταν το έπαθα αυτό, κατηγόρησα την πόλη μου και τους ανθρώπους της, γιατί είμαι ευαίσθητος σαν άνθρωπος.

Πέσανε πολλά στο κεφάλι μου, αλλά δεν το βάζω κάτω με το μαγαζί ακόμα. Θα παλέψω.

Παίρνω μια ελαφριά αγωγή 5 milligram Stelazine.

Και έχω και ένα φίλο του πατέρα μου που κράτησα και κάνω παρέα.

Δυστυχώς δεν καταφέρνω, χάνετε η όρεξη για βόλτες στην πόλη, δεν ντρέπομαι, όρεξη δεν έχω.

Το σκάκι βοήθησε πολύ και έχω μνήμη ελέφαντα δεν έχω τέτοια προβλήματα.

Το πρόβλημα μου είναι που στεναχωριέμαι ότι δεν θα βρω στα πρότυπα μου μια κοπέλα να κάνω οικογένεια.

Μερικές φορές μέσα στην μέρα ακούω φωνές στο...ριλατί...αλλά δεν δίνω σημασία το έχω μάθει ποια το ποίημα και δεν ασχολούμαι.

Το μόνο που δεν νίκησα ακόμα είναι η όρεξη να βγω ξανά σε αυτήν την πόλη. ( Ο σκακιστικός σύλλογος είναι σε διπλανή πόλη).


Όταν είχα τον αδερφό μου μαζί, είναι ναρκομανής και με πίεσε πάρα πολύ λόγο της εξάρτησης του σε σημείο που έπαθα κρίσεις και μπροστά στον φίλο του πατέρα μου που κάνουμε παρέα, δεν ντράπηκα ούτε στεναχωρήθηκα, συνεχίζουμε και κάνουμε παρέα.

Τώρα πλέον έχω την ησυχία μου και παλεύω να κρατήσω ανοιχτό το μαγαζί.

Ούτε Θεούς ούτε δαίμονες, εγώ κρατήθηκα από την μονάδα μου στο στρατό, μια μονάδα αερομεταφερόμενου πυροβολικού του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το δικό μου < εικόνισμα >.

Και έχω αρχίσει και αναιρώ την αντίληψη ότι όλος ο κόσμος εδώ είναι σκάρτος, υπάρχει και κόσμος που με βοήθησε και με βοηθάει ακόμα.

Και εδώ όταν ζορίζομαι με πολλά και αγχώνομαι τα χάνω και φαλτσάρω, ζητάω συγνώμη και οι φίλοι το καταλαβαίνουν και δεν λένε τίποτα.

Μία μέρα θα βγω νικητής. Καλή δύναμη σε όλους.

Quote:

---

Originally Posted by Tom

Καλησπέρα και από εμένα, καλώς σας βρήκα.

Εγώ είμαι πλάσμα του διαδικτύου πολλά χρόνια αλλά δεν επιχείρησα να ψάξω, μέχρι σήμερα για άλλους ανθρώπους με την πάθηση μου.

Θα καταθέσω ένα απόσπασμα από εμένα.

Είχα ένα άσχημο τροχαίο που μου στοίχισε χρόνια να συνέλθω.

Μόλις συνήλθα από αυτό , δεν έβγαλα 1-2 χρόνια, με χτύπησε η σχιζοφρένεια.

Στην αρχή ήταν πολύ άσχημα με φωνές οράματα κτλπ.

Όταν κατακάθισε όλο αυτό, έπαθα κατάθλιψη.

Ζούσα με τον πατέρα μου και έχουμε ένα μαγαζί.

Όταν πέθανε αναγκάστηκα να το κρατήσω μόνος, δύσκολα πολύ αλλά δεν εγκαταλείπω.

Ευτυχώς στο διαδίκτυο είχα φίλους που με σεβάστηκαν και με στήριξαν, έτσι δεν έχασα την επαφή με τους ανθρώπους.

Θα πω ότι έχω πάθει κρίσεις μπροστά σε πελάτες και έχω χάσει κόσμο είτε γιατί ήταν μπροστά, είτε γιατί έμαθαν ότι είμαι σχιζοφρενής.

Κάποτε γνώρισα εδώ μέσα μια κοπέλα με οικογένεια δουλειά και σπούδαζε παράλληλα στο ανοιχτό πανεπιστήμιο με σχιζοφρένεια, από τότε είπα ότι ούτε εγώ θα το βάλω κάτω.

Ανέπτυξα καινούργια χόμπι όπως ο υποτιτλισμός το σκάκι και το gaming και έκανα και άλλους φίλους.

Το κυρίως πρόβλημα μου είναι ότι όταν το έπαθα αυτό, κατηγόρησα την πόλη μου και τους ανθρώπους της, γιατί είμαι ευαίσθητος σαν άνθρωπος.

Πέσανε πολλά στο κεφάλι μου, αλλά δεν το βάζω κάτω με το μαγαζί ακόμα. Θα παλέψω.

Παίρνω μια ελαφριά αγωγή 5 milligram Stelazine.

Και έχω και ένα φίλο του πατέρα μου που κράτησα και κάνω παρέα.

Δυστυχώς δεν καταφέρνω, χάνετε η όρεξη για βόλτες στην πόλη, δεν ντρέπομαι, όρεξη δεν έχω.

Το σκάκι βοήθησε πολύ και έχω μνήμη ελέφαντα δεν έχω τέτοια προβλήματα.

Το πρόβλημα μου είναι που στεναχωριέμαι ότι δεν θα βρω στα πρότυπα μου μια κοπέλα να κάνω οικογένεια.

Μερικές φορές μέσα στην μέρα ακούω φωνές στο...ριλατί...αλλά δεν δίνω σημασία το έχω μάθει ποια το ποίημα και δεν ασχολούμαι.

Το μόνο που δεν νίκησα ακόμα είναι η όρεξη να βγω ξανά σε αυτήν την πόλη. ( Ο σκακιστικός σύλλογος είναι σε διπλανή πόλη).


Όταν είχα τον αδερφό μου μαζί, είναι ναρκομανής και με πίεσε πάρα πολύ λόγο της εξάρτησης του σε σημείο που έπαθα κρίσεις και μπροστά στον φίλο του πατέρα μου που κάνουμε παρέα, δεν ντράπηκα ούτε στεναχωρήθηκα, συνεχίζουμε και κάνουμε παρέα.

Τώρα πλέον έχω την ησυχία μου και παλεύω να κρατήσω ανοιχτό το μαγαζί.

Ούτε Θεούς ούτε δαίμονες, εγώ κρατήθηκα από την μονάδα μου στο στρατό, μια μονάδα αερομεταφερόμενου πυροβολικού του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το δικό μου < εικόνισμα >.

Και έχω αρχίσει και αναιρώ την αντίληψη ότι όλος ο κόσμος εδώ είναι σκάρτος, υπάρχει και κόσμος που με βοήθησε και με βοηθάει ακόμα.

Και εδώ όταν ζορίζομαι με πολλά και αγχώνομαι τα χάνω και φαλτσάρω, ζητάω συγνώμη και οι φίλοι το καταλαβαίνουν και δεν λένε τίποτα.

Μία μέρα θα βγω νικητής. Καλή δύναμη σε όλους.

---

Mπραβο tom που εχεις φιλους να σε στηριζουν.οι συμμαθητες μου,οι συμφοιτητες μου με εχουν κανει περα .

δεν μου μιλαει κανεις απο αυτους ουτε εγκλημα να εχω κανει ετυχε να αρρωστησω ειχα ενα επεισοδιο αλλα τωρα ειμαι σχετικα καλα.λες και αυτοι εχουν την ανωτερωτητα της ψυχικης υγειας εδω ποσοι και ποσοι ηλικιωμενοι παθαινουν ψυχωση απο αλτσχαιμερ γι αυτο δεν ξερουν πως θα ειναι μεχρι το τελος της ζωης του γαμ@ την παλιοκοινωνια πιο αποδεκτος ειναι αυτος που ειναι μπραβος σε μαγαζι και δερνει οποιον πελατη δημιουργει προβλημα και ριχνει τις καλυτερες γκομενες και γω να προσπαθω να βρω κοπελα και με αγνοουν ολες.


θα μου πειτε εχεις ψυχωση τι τι θες την κοπελα απανταω ειχα ψυχωση τωρα ειμαι καλα γιατι τηρω την αγωγη πιστα.

ολοι οι ανθρωποι θελουν να αγαπησουν και να αγαπηθουν γιατι να ειμαι εξαιρεση που να μη το θελει αυτο.επαθα ψυχωση αλλα οχι απο δικη μου υπαιτιοτητα να καπνιζα κανναβη να πεις εφταιγα που μου εβγαλε ψυχωση,να πεις οτι ξενυχτουσα σε νυχτερινα μαγαζια και δεν κοιμομουν καλα να πεις εφταιγα που επαθα ψυχωση,αλλα αυτη η κακια του κοσμου με οδηγησε στη ψυχωση οταν ημουν παιδακι και μια φιλη του πατερα μου μου εβαζε τα ποδια της στο στο στομα μου οταν ημουν 3 -4 ετων και με παρακινουσε να της τα πιανω.

οταν ημουν 14 ετων που ο ηλικιωμενος αυτος πηγε να ασελγησει πανω μου οταν με εβαλε στο σπιτι του και ζει ακομα αυτος ειναι πανω απο 95 ετων και τοσο ξυλο που ετρωγα οταν ημουν μικρος και απο συνομηλικους και απο μεγαλους χαστουκι απο γυμναστρια,ραμματα εχω κανει απο το ξυλο που εφαγα μεχρι και χερι μου εσπασαν,σκισιμο ρουχων.

πως να μη παθω ψυχωση δεν ειναι μονο κληρονομικα ειναι και θεμα περιβαλλοντος ξερω 2 αδερφια που ειχαν μανα με σχιζοφρενεια και πατερα που ειχε αδερφη με σχιζοφρενεια αρα ειχαν και απο δυο γονεις προδιαθεση στη σχιζοφρενεια και ομως και τα δυο αδερφια παντρευτηκαν και εχουν παιδια χωρις να εμφανισουν ψυχωση.

και ξερω αλλο ατομο με μανα με σχιζοφρενεια που δεν εχει ψυχωση ο γιος γι αυτο παψτε να λετε οσοι λετε οτι ειναι της μοιρας να το περναμε γιατι αν ειναι ετσι γιατι στις εμπολεμες ζωνες που επικρατει αρκετη βια υπαρχουν πιο αυξημενα ποσοστα ψυχωσης σε σχεση με αλλες περιοχες που δεν εχουν πολεμο.