επικοινωνια - σχιζοφρενεια- σχολη

γεια σας παιδια

πασχω απο σχιζοφρενεια και ειμαι 4 μηνες σε μερικη υφεση μετα απο χρονια συμπτωματων.. ακομα σε δεξιοτητες ειμαι αδυναμη αλλα κανω οτι μπορω..
στο θεμα μου.ειμαι σε μια σχολη.εδω που μενω.τα υπολοιπα παιδια τα περναω 11-13 χρονια. ειμαι μεγαλη.
το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορω να επικοινωνησω μαζι τους..
φταιει και η παθηση που με δυσκολευει σε αυτα μιας και 4 μηνες μερικης υφεσης δεν ειναι και τιποτα για να αναπτυξω παλι ικανοτητες, δεξιοτητες, επικοινωνια.
εχω στοχο να τελειωσω τη σχολη.αλλα το να ειμαι μονη μου εκει με στεναχωρει αφανταστα.ολοι εχουν κανει κλικες και εγω ειμαι στην απεξω.
δεν εχω ιδεες να ανοιξω καποιο θεμα και να κανω διαλογο ή να συνεχισω μια συζητηση το κεφαλι μου ειναι κενο.
δε ξερω πως να προσεγγισω τα παιδια αυτα.
ο γιατρος και η ψυχολογος μου λενε οτι εγω ουσιαστικα δε συμβιβαζομαι με τα θεματα που συζητανε λογω διαφορα ηλικιας,οτι μου φαινονται χαζα.και λεω οκ μπορει να εχει μια βαση αυτο αλλα απο το να ειμαι παντελως μονη μου θα προτιμουσα να μπορω να συμμετεχω σε μια κουβεντα.
σπανια θα μου πουν να παμε για ενα καφε.
ολο αυτο με κανει να αμφιβαλω για το στοχο που εχω να τελειωσω τη σχολη γιατι το βρισκω μαρτυριο.
παλιοτερα πριν τη μεγαλη υποτροπη ημουν πολυ πιο επικοινωνιακη..
πως να συμμετασχω?
πως να σκεφτω καποιο θεμα?
πως μπορω να τα προσεγγισω?
τι μπορω να φερω ως θεμα συζητησης?
ή κατι αλλο που δεν εχω σκεφτει?

θα εκτιμουσα πολυ τη βοηθεια σας..!

boo πολυ καλησπερα...και εγω σε παρεες μιλαω και ταυτοχρονα εχω υπολειματα παρανοιας οταν ειμαι σε αρνητικα συμπτωματα η σε καταθλιψη ειμαι να με κλαινε οι ρεγγες..
λοιπον στο θεμα μας..μπορεις πριν απο καποια συναντηση να σκεφτεις οσο μπορεις θεματα και να τα γραψεις σε ενα χαρτι πριν βγεις να τα διαβασεις για να τα θυμασαι και ανοιγεις συζητηση...μην σε παιρνει απο κατω λογο [αθησης θελει πυγμη βρε παιδι μου να αντιστεκεσαι σε καταλαβαινω παιρνεις βαρια αγωγη αλλα θελει δραση..να ξεφευγεις λιγο με καποιες δραστηριοτητες ωστε να παρεις καποια ικανοποιηση...αυτα απο εμενα..

Σπουδαίο πράγμα το ότι τα συμπτώματα είναι σε ύφεση! Σου αρέσει κάποιο χόμπι ή άθλημα? Θα μπορούσες να μπεις σε κάποια φοιτητική ομάδα για ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλλευ, τένις, σκάκι, ο,τιδήποτε! Εναλλακτικά μπορείς να "κόψεις" κάποιον επίσης μοναχικό και να του πιάσεις κουβέντα με αφορμή κάποια απορία σου για τα μαθήματα και να κάθεστε μαζί.

καλησπερες και απο εμενα

kavkaz αυτο ειναι το θεμα μου οτι δε βρισκω θεματα να συζητησω θεματα ουτε απο πριν..λες και εχει νεκρωσει το μυαλο μου στο κομματι της επικοινωνιας..δε ξερω τι αλλο να πω..το παραληρημα και την παρανοια την εχω κι εγω αλλα προσπαθω να μη με επηρεαζει οπως και τα υπολοιπα συμπτωματα που εχουν υποχωρησει τα περισσοτερα..

μου αρεσει η κεραμεικη και η ζωγραφικη και το σκακι.ελεγα να γραφτω μαλιστα σκακι αλλα δε με βοηθαει το μυαλο μου.
ενα απο τα αλλα δυοθα μου αρεσαν περισσοτερο αλλα τα μαθηματα εχουν ξεκινησει ηδη και δε ξερω αν βολευει το ωραριο λογω της σχολης..
για πειτε κανενα θεμα συζητησης..αυτον το χρονο δεν εχω πετυχει κανεναν μονο του.ολοι εχουν καποια παρεα.
δε ξερω αν εχω και τιποτα περιεργο και δε με πλησιαζουν.δε ξερω αν δειχνω κατι περιεργο στη συμπεριφορα μου και δεν το καταλαβαινω.

Μπορείς πάντα να ρωτήσεις κάποιον "πού μένεις?" και να ξεκινήσει έτσι μια κουβέντα για τον τρόπο με τον οποίο φτάνει ο καθένας στη σχολή. Πάλεψέ το με το σκάκι, είμαι κιεγώ παίκτης και το μυαλό όσο το τρέφεις τόσο καλύτερα ανταποκρίνεται!

boo...εγω οπως ειπα εχω ψυχωση αλλα λογο εθισμενης προσωπικοτητας εχω μεγαλο ρεπερτοριο μπορω να πισω μαναβη να αγορασει πορτοκαλια...αχχαχαχα

λοιπον ακου ενα παραδειγμα...πας και ξεκινας παιδια μπορω να κατσω μαζι σας φαινεστε οκ παιδιατι δραστηριοτητες εχετ περα απο την σχολη?εγω εχω θεληση να γραφτω σκακιαλλα ειναι δυσκολη υποθεση επειδη θελω να πετυχω στην σχολη μου και μετα να ψαχτω για δουλεια πανω στην ειδικοτητα εσεις τι στοχους εχετε??τι λετε εχουμε με προοπτικη να βρουμε δουλεια με το καλο πανω στην ειδκοτητα μας?με δυσκολευει λιγο το ταδε μαθημαποια η γνωμη σας?αν εισαι ευπαρουσιαστη ταχα μου πες οτι σαρεσει περα απομ την ειδικοτητα η δουλεια ως μπουφετζου σε ρετρο καφετεριες επδιη μαρεσει να γνωριζω κοσμο και να διατηρω φιλικη σχεση με καλοσυνατους ευγενικους ανθρωπους μαρεσει να παρατηρω προσωπικοτητες κτλπ...ελπιζω να σε καλυψα

Αυτα που ειπε ο kavkaz ειναι ωραιος τροπος επικοινωνιας αλλα τι γινεται οταν το μυαλο δεν υποστηριζει αυτη την ευφραδεια λογου, δημιουργουνται κενα στον ειρμο της σκεψης, εχεις χασει κομματια της προσωπικοτητας σου κ των εμπειριων σου;;

Ειχα κ γω αυτο το κενο σε συνδιασμο με αλογια.
Η αναμονη κ η ελπιδα για βελτιωση ειχε τα σταδια της απελπισιας κ της ευχαριστησης οταν πετυχαινα να πω κατι ενδιαφερον.
Ειχα χασει χιουμορ, εμπειριες λες κ διαγραφηκαν κ δεν μπορουσα να εντοπισω τις αποψεις μου κ πεποιθησεις για κοινωνικα ζητηματα.
Αυτο γινοταν κυριως στον προφορικο λογο.

Boo σε μενα ο χρονος ηταν συμμαχος κ το τελευταιο διαστημα εχω φασεις χιουμορ κ καλυτερης επικοινωνιας.
Ελπιζω να γινει το ιδιο κ με σενα.

Τωρα στο πρακτικο κομματι ισως χρειαζεται να εντοπισεις ποτε εισαι περισσοτερο επικοινωνιακη.
πχ με 1 ατομο νιωθεις καλυτερα;; Σε δυσκολευουν πχ οι νεες επαφες;; θελεις προσωπο με προσωπο επικοινωνια παρα χυμα σε μεγαλη παρεα;;

Προσωπικα τα παω καλυτερα με ατομα που εχουμε κοινα ενδιαφεροντα, face to face για καφε ή κρασι ή περπατημα
Δεν τα παω καλα σε μεγαλες παρεες που ειναι ανομοιες υπερβολικα απο αποψη προσωπικοτητων που ισως ειναι κ συνηθες.

καλησπερα παιδια και ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον!

ειχα ερθει πιο κοντα με μια κοπελα στο 1ο εξαμηνο ειχαμε βγει και για 1-2 καφεδες αλλα μετα το 1ο εξαμηνο εξαφανιστηκε.ουτε τηλ σηκωνε, στη σχολη εκανε πως δε με εβλεπε, της ειχα πει να ξαναβγαιναμε και το 2ο εξαμηνο αλλα μονο λογια ηταν..
θα κανω μια ερωτηση αλλα μετα δε μπορω να συνεχισω την κουβεντα.ειδικα αμα με κοιτανε στα ματια παθαινω κοκομπλοκο.. νομιζω οτι με παρακολουθουν ή οτι διαβαζουν το μυαλο μου τις περισσοτερες φορες..
τωρα δε ξερω μετα απο αυτην την μερικη υφεση που ειπε ο γιατρος για αυτο το καλοκαιρι αν δε θα ισχυει αυτο.
αθηνα που ανεβηκα στον κολλητο με επιασε μερικες φορες..
κι εγω μικροτερες παρεες θελω
αλλα να μεταξυ τους λενε για τα ερωτικα τους που εμενα δε με ρωτανε τιποτα ή λενε πως περασανε οταν βγηκαν ολα μαζι το προηγουμενο βραδυ ας πουμε αλλα εμενα δε με ειχε καλεσει κανεις..
για καφε μου αρεσει να πηγαινουμε

2 φορες ή 3 νομιζω 2 που βγηκαμε για καφε στο 2ο εξαμηνο ημουν σχεδον μουγκα και οσο περνουσε η ωρα τοσο χειροτερα ενοιωθα..
και εφευγα στα 40-45 λεπτα γιατι με επιανε παρακολουθηση..
μεγαλη αογοητευση..

νοιωθω μοναξια
αλλοι στην ηλικια μου εχουν παρεες χρονων, οικογενειες, παιδια και εγω ακομα παλευω τα α βασικα και προκοπη δε βλεπω....

Αυτό που θα ου έλεγα εγώ είναι να μείνεις συγκεντρωμένη στη σχολή.
Δεν ξέω την ηλικία σου αλλά αν είσαι 30+ μην περιμένεις σωστή επικοινωνία με τα 18χρονα.
Κταλαβαίνω πως είναι να μην έχεις έστω και παρέες που δεν μπορουν να σε καταλάβουν όσο θα έπρεπε αλλά εσύ
μην το βάζεις κ΄τω.Συνέχισε τον στόχο σου.Και εγώ έχω σχιζοσυναισθηματική έχω πάρει πρόσφατα το 67 αλλά ο γιατρός
μου είπε να μην σταθώ εκεί.Πρέπει ξανά να μπω σε επικοινωνία και γτ Όχι να δουλέψω έστω σε κάποιο ΚΟΙΣΠΕ η και σε εύκολη εξωτερική δουλειά.Το θεωρώ πολύ δύσκολο αλλά του δίνω ένα δίκιο.
Ζώντας χρόνια κάποιος σε απομόνοση κ με τα δικά του να τον ταλαιπωρούν είναι δύσκολο να μπει σε κύκλο καθημερινότητας
όπως ο περισσότερος κόσμος.
Μπορεί όχι εύκολα τώρα αλλά αργότερα βγαίνοντας στην αγορά εργασίας να βρεις ανθρώπους να κάνετε παρέα.Η και νωρίτερα
ποτέδεν ξέρεις.Μην βάζεις ταμπέλεςσ στον εαυτό σου έχω κταλάβει οτι είσαι πολύ δυνατή.Μην σκλώνεις σε δευτερότριτους λόγους κάνε αυτό που πρέπι να εστιάσεις να κάνεις κι θα δεις τα άλλα θα έρθουν.

κανω οτι μπορω με τη σχολη.αληθεια αλλα η πρωινη αναμονη και τα διαλειμματα ειναι πολυ ασχημα
λες η διαφορα ηλικιας να ειναι βουνο απροσπελαστο για επικοινωνια?
δε ξερω αν θα την παλεψω να βγαλω τη σχολη μονη μου.μου ακουγεται σαν εφιαλτης..............
η αληθεια ειναι οτι εδω και αρκετα χρονια ειμαι κλεισμενη μεσα.δε ξερω κατα ποσο ευθυνεται αυτο..
ακομα τιποτε νεοτερο για τα κοισπε στην πολη μου.εχουν κολλησει στα γραφειοκρατικα μου εχει πει ψυχολογος στο κψυ..

όχι δεν είναι βουνό,σίγουρα υπάρχουν και παιδιά μικρότερα τα οποία μπορείς να κάνεις παρέα.
Απλά ίσως δεν τα έχεις βρεί ακόμα,μην απογοητεύεσαι.Κοίτα και θα δεις θα έρθει απο μόνο του.
Κάτσε για καφέ με παρέες ρώτα τους πως πάνε με την σχολή απο ποιο μέρος είναι.Πήγαινε και εσύ κοντά σε παρέες μην περιμένεις να γίνουν όλα μόνα τους.Προσπάθησε να έρεθεις κοντά σε παιδιά που είστε στην ίδια τάξη,να ζητήσεις βοήθεια για κάποιο μάθημα η ακόμα και να προτείνεις σε κάποιον που λέτε ένα γειά να πάτε για έναν καφέ εντός η εκτός σχολής.Θα εις σε λίγο καιρό δεν θα είναι έτσι.Θα είμαι εδω να το δω και να χαρώ.

ενταξει παραιτουμαι...
ας μην κανω παρεα με κανεναν.τοσα χρονια εφαγα τη μοναξια καταμουτρα..
δε με τρομαζει τοσο απλα πικραινομαι.ολοι εχουν γινει κλικες και τα παρε δωσε μας ειναι πολυ λιγα και για τιποτα παρα περα απο τη σχολη.

https://www.youtube.com/playlist?list=RD44KNbln2ot4

αμα ερθει τιποτα εχει καλως.. δεν κυνηγαω αλλο και μετα να νοιωθω ασχημα..

μπορει και να ειναι αμυνα αυτο με το να παραιτηθω απο την προσπαθεια για να μην πληγωνομαι τωρα που το σκεφτομαι..

Φίλους μπορούμε να δημιουργήσουμε σε οποιαδήποτε φάση της ζωής μας. Είτε στην σχολή, είτε σε ένα καφέ, γυμναστήριο, είτε ακόμη και στον δρόμο. Να μην απογοητευεσαι.. Από όλο αυτό που περνάς θα βγεις δυνατή γιατί έχεις μάθει να πολεμάς. Όταν νιώθεις μοναξιά και δεν έχεις άλλη επιλογή, να γράφεις εδώ στο φόρουμ... Ότι θες..

ευχαριστω Γιωργο!
αλλα δε νομιζω οτι θα καταφερω να βρω φιλους. αμα δεν τους βρω τη σχολη που ειμαι εκει πανω κατω 5-10 ωρες την ημερα τοτε δυσκολο..
ευχαριστω για την προταση σου