Originally Posted by
Giorgos89
Γεια σας ειμαι ο Γιώργος 28 ετών,πριν 2 χρονια κ 3 μηνες γνωρισα μια γυναικα 10χρονια μεγαλύτερη μου χωρισμενη με 2 παιδια.τελικα καταληξαμε να περναμε απλα καλα χωρις δεσμευσεις. Ολα καλα επι ενα χρονο βρισκομασταν κ καναμε σεξ συνεχως με παθος κ πολυ ενταση.ξαφνικα ενα βραδυ που βρεθηκαμε κ το καναμε στο αμαξι στο τελος της πραξης.με παιρνει αγκαλια κ μ λεει δειλά και σιγα σ αγαπώ.έκανα πως δε το ακουσα δεν ειπα τπτ.γενικα ειχε καποια θεματα οικογενειακα με τους δικους της κ τον πρωην της π της εκανε ψυχολογικο πολεμο. Εγω ημουν εκει κ τη στηριζα της εδινα κουραγιο και τα συζηταγαμε. Μετα απο ενα διαστημα π ημκυν στο σπίτι της κατα τη διαρκεια της πράξης μ λεει σ αγαπώ.παλι δε της ειπα τπτ απλα τη κοιταξα στα ματια.αργοτερα μ ζητησε εμεσα να κοιμηθω εκει. Αρνηθηκα κ εφυγα. Μετα απο κάποιες μερες τσακωθηκαμε για μια διαφωνια π ειχαμε για ενα οικογενειακο της θεμα.δεν ειχαμε καμια επικοινωνια για κανα 2 μηνο. Τυχαιως με βλεπει στο δρομο κοιταζομαστε την βλέπω να λιωνει να κανει σαν κοριτσακι ντροπαλο.μ στελνει μνμα ειμαι ερωτευμενη μαζι σ. Δε της απαντησα πανω σ αυτο τη ρωτησα τι κανει κλπ. Αρχισαμε να βγαινουμε παλι ολα καλα.κ ενα βραδυ ηταν σπιτι μ κ αρχιζα να τη χαζευω κ μ λεει θελω κατι περισσότερο απο αυτό. Της ειπα οκ γτ συνειδητοποιησα οτι την ερωτευομαι(γενικα ειμαι κλειστος ανθρωπος). Ειχαμε σχεση ολα οκ στην κορη της π ειναι 15της είπε οτι εχει σχεση μαζι μ.της ειπα κ γω σ αγαπω ενιωθα πληρης ευτυχισμενος. Κ τωρα μ είπε οτι θελουμε να χωρισουμε κ οτι ειναι καλυτερο για μενα. Τη ρωτησα το λογο αν εκανα κατι λάθος μ λεει οχι. Αλλα δεν ειναι σωστο για σενα. Την ρωτησα το γτ κ μ πε τα εξης οτι ειναι μεγαλυτερη καποια στιγμη θα θες παιδιά κ γαμο κ γω δε μπορω να στα δωσω. Θα με βαρεθεις κ θα θες της ηλικιας σ. Τι θα πουν οι δικοι της κ ο μικρος της γιος. Της εξηγησα οτι δεν με ενδιαφέρει ο γαμος ουτε τα παιδια.,ουτε τι θα πουν οι υπολοιποι.αν εχεις θεμα να το παμε οπως θες δε τους λεμε τπτ.Οτι το μονο που με νοιαζει εισαι εσυ κ οτι γενικως αδιαφορω τι λενε οι υπολοιποι. οσο για τα παιδια σ επειδη θελει προσεκτικη αντιμετωπιση κ δεν θελω να νιωθουν οτι απειλω τη θεση του πατερα τους. Θα μιλησουμε με παιδοψυχολογους κ θα δουμε πως θα το κανουμε την καταλληλη στιγμη.κ ας παρει καιρο. Τελικα επιμενει κ δε θελει κ μ λεει σ αγαπαω αλλα δεν ειναι σωστο.
Δε ξερω απο τη μια πιστευω οτι λεει δικαιολογιες απο την αλλη οτι λέει αληθεια. Η αληθεια ειναι οτι ποναω απο ολο αυτο δεν κοιμάμαι δεν τρωω. Δεν έχω ξανανιωσει ετσι. Της ειπα πανω στα νευρα μ γτ μ πες σ αγαπω γτ με κανες να ονειρευομαι μαζι σ. Κ μ λεει εχεις δικιο δεν έπρεπε ηταν λαθος.
Ποια η γνωμη σας τι να κανω?