Υστερική Διαταραχή;

Αγαπητό Φόρουμ,

Ο σύντροφός μου είναι 49. Έχει μεγάλη ανασφάλεια αλλά και μεγάλο εγωισμό, έντονες ενοχές και τάσεις αναχωρητισμού. Είναι πολύ ντροπαλός, δεν έχει φίλους. Έχει τάσεις να χειραγωγεί και να καταπιέζει τις γυναίκες στη ζωή του, μιλάει συχνά αρνητικά και υποτιμητικά. Υπήρξε όμως πολύ προστατευτικός με την μικρή αδελφή του, όπως και με μένα συνήθως. Η σχέση μας («η μόνη αξιόλογη στη ζωή του») είχε εξ αρχής πρόβλημα στον ερωτικό τομέα. Επίσης θέλει να είμαστε μαζί κάθε λεπτό.

Ενώ λέει πως κατά βάθος ξέρει ότι δεν θα έκανα κάτι να τον πειράξω ή να τον πληγώσω εσκεμμένα, εντούτοις δεν ανέχεται να ακούει όποια αρνητικά συναισθήματα μου δημιουργεί η σχέση μας και αντιδρά με δυσανάλογη ένταση και συχνά ανεξέλεγκτα (έφτασε να με αρχίσει στα σκαμπίλια το καλοκαίρι). Και τα πιο αθώα παράπονα τα παραποιεί σαν επιθετικές πράξεις και άσκηση ψυχολογικής βίας. Ποτέ δεν λύνονται τα μεταξύ μας προβλήματα επειδή γίνεται αντιδραστικός κι απαντά πετώντας κατηγορίες που ξέρει ότι δεν στέκουν. Έχει έντονη φαντασία, πλάθει σενάρια (αρρωστημένα μερικές φορές) κι έχει μεγάλη διαισθητικότητα. Έχουμε χωρίσει αμέτρητες φορές και πάλι αργα ή γρήγορα τον λυπάμαι, νοιώθω ότι με έχει ανάγκη, μου λείπουν τα καλά που έχουμε και τα ξαναφτιάχνουμε. Κάνει μια προσπάθεια, τα πάμε πολύ καλά για λίγο και πάλι τα ίδια. Αξίζει κατά τη γνώμη σας να μπαίναμε στην διαδικασία ψυχοθεραπείας ή couples counseling; Μπορεί να αλλάξει τίποτα ή άδικα βασανίζομαι δίπλα του;

Θα το εκτιμούσα πολύ αν βρίσκατε τον χρόνο να μου απαντήσετε!

Και μόνο που λες πως σ\' άρχισε στα σκαμπίλια, τι πεδίο συνεννόησης μπορεί να υπάρξει ? Συγγνώμη αλλά για couple counseling δεν νομίζω πως συντρέχει κανένας λόγος, ο τύπος θέλει ψυχίατρο και όσο για σένα , να απομακρυνθείς το ταχύτερο δυνατόν σε..απόσταση ασφαλείας. Συμμερίζομαι το ενδιαφέρον σου για τον άνθρωπο, γνώμη μου είναι πάντως πως δεν υπάρχει υγιές μέλλον στη σχέση σας.

Η βία δεν παράγει αγάπη και άνθρωποι με τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν έστω και με βοήθεια επιστημονικού συμβούλου, να φτάνουν σε αποδεκτό επίπεδο ώστε να αποβάλουν κάποιες δυσάρεστες και στους ίδιους αλλά κυρίως στους άλλους, πτυχές του χαρακτήρα τους.

Φίλη μου Εύη, καλά κάνεις και ενδιαφέρεσαι για τον άνθρωπο σου, νομίζω όμως πως το καλύτερο για σένα θα ήταν να χαράξεις άλλη πορεία στην ζωή σου, πολύ φοβάμαι πως η παραμονή σου δίπλα του, δεν προοιωνίζει ένα ευτυχισμένο μέλλον.

Quote:

---

Originally posted by Ευη

Έχει έντονη φαντασία, πλάθει σενάρια (αρρωστημένα μερικές φορές)

---

ξεχωρισα αυτο + το ξυλο σαν θεματα.


Θα σου ελεγα παρε δρομο αλλα ας μην σε αποθαρρυνω.
Το θεμα ειναι οτι για ολα αυτα πρεπει να επισκεφτει ψυχολογο και μαλιστα επρεπε να ειχε γινει πριν καιρο.

Τωρα το ζητουμενο ειναι οτι προβλεπω οτι θα αρνηθει και θα σου πει οτι πας να τον βγαλεις τρελο και οτι το προβλημα ειναι δικο σου.

Εκει οντως εχεις προβλημα γιατι θα σκονταφτεις σε τοιχο.....
Αν τον αγαπας μπες σε αυτη την διαδικασια αλλα βαλε ορο οτι αμα δεν επισκεφτει ψυχολογο θα αναγκαστεις να φυγεις.

Σιγουρα θελει ενα τροπο για να τα πεις ολα αυτα.

Η βία, παντός είδους (λεκτική ή σωματική) φτάνει για να αποχωρήσεις από την σχέση...

Λες ότι τον λυπάσαι και γυρνάς πάλι κοντά του. Δεν είναι λόγος αυτός για να γυρίσεις σε κάποιον..Τον σύντροφό μας τον αγαπάμε, τον συμπονούμε, τον στηρίζουμε αλλά δεν τον λυπόμαστε!

Πιστεύεις ότι μπορεί όντως να αλλάξει?Εσύ ό,τι και να κάνεις πρέπει να το θέλει και ο ίδιος..

Αν πάλι είσαι αποφασισμένη να δώσεις άλλη μία ευκαιρία στον άνθρωπό σου, θέσε όρους όπως λέει και ο krino και ύψωσε κι εσύ λίγο την φωνή για να καταλάβει ότι δεν είσαι και τόσο συγκαταβατική (αν και γενικά δεν μας λες τι στάση κρατάς εσύ σε αυτή του την συμπεριφορά).

Εύχομαι σε κάθε περίπτωση να πάνε όλα καλα!

Quote:

---

Originally posted by Ευη
και αντιδρά με δυσανάλογη ένταση και συχνά ανεξέλεγκτα (έφτασε να με αρχίσει στα σκαμπίλια το καλοκαίρι).

---

Aγαπητή Ευη,έχω την εντύπωση πως περνάς λίγο ξυστά το θέμα της βίας.Αυτό για μένα ειναι το σημαντικότερο κ τίποτα καλό δεν πρόκειται να δημιουργηθεί με τέτοιες αντιδράσεις μόνο αδιέξοδο κ θυματοποίηση.Επίσης για να βγει κάποιο αποτέλεσμα θα πρέπει ο ίδιος να καταλαβει πως έχει πρόβλημα κ να θελήσει να ζητήσει βοήθεια,διαφορετικά ακόμα κ σε ψυχολόγο να πάει με το ζόρι δε θα βγει κανένα αποτέλεσμα.Ο συντροφός σου τι λέει?Νιώθει πως έχει πρόβλημα?Νομίζω πως πρέπει να βάλεις όρια κ να φύγεις,ειδικά αν δεν κάνει σοβαρές προσπάθειες ν\'αλλαξει κ δεν καταλαβαίνει πόσο λαθος ειναι η συμπεριφορα του.

Quote:

---

Originally posted by iberis

θέσε όρους όπως λέει και ο krino και ύψωσε κι εσύ λίγο την φωνή

---

ειναι λαθος να υψωσει φωνη!
Η βια δεν αντιμετωπιζεται με βια....
Αντιθετα θα ελεγα να ειναι χαμηλων τονων αλλα αποφασισμενη οτι αν δεν παει σε ψυχολογο τοτε θα πανε σε δικηγορο.
Απο κει και περα ειναι θεμα του συζυγου σου σε τι ειδους επαγγελαμτια θα αποτανθειτε.


Αν για οποιοδηποτε λογο δεν κανεις κατι απο τα δυο ειναι δεδομενο οτι η κατασταση θα παραμεινει ως εχει.

επιπλεον το οτι θα πατε σε ψυχολογο δεν σημαινει οτι αυτοματος θα λυθουν ολα τα προβληματα σας απλα θα δοθει μια ευκαιρια να μουν καποια πραγματα σε ενα δρομο.
Η πορεια θα δειξει τι αλλαζει και τι οχι.
Τιποτα δεν ειναι ομως εξασφαλισμενο.

krino (ονομα και πράμα :) )όταν λέω να υψώσει φωνή δεν εννοώ να αρχίσει τις βρισιές και τις απειλες...το λέω άλλωστε ότι σκοπός είναι να μην δείχνει συγκαταβατική γιατί αν τα δέχεται όλα διαμαρτύρητα τότε ο σύντροφός της δεν μπορεί να καταλάβει πόσο άσχημη είναι η συμπεριφορά του και την θεωρεί και κατά κάποιο τρόπο δεδομένη.Φυσικά την κατάλληλη στιγμή και όχι σε στιγμές μεγάλης έντασης...

Quote:

---

Originally posted by iberis
krino (ονομα και πράμα :)


αντε πες την κακια σου και εσυ.

:P:P:P:P:P



όταν λέω να υψώσει φωνή δεν εννοώ να αρχίσει τις βρισιές και τις απειλες...το λέω άλλωστε ότι σκοπός είναι να μην δείχνει συγκαταβατική γιατί αν τα δέχεται όλα διαμαρτύρητα τότε ο σύντροφός της δεν μπορεί να καταλάβει πόσο άσχημη είναι η συμπεριφορά του και την θεωρεί και κατά κάποιο τρόπο δεδομένη.Φυσικά την κατάλληλη στιγμή και όχι σε στιγμές μεγάλης έντασης...


οταν μιλας με ατομο που εχει βεβαρημενη ψυχολογια, διακειται απο ανασφαλειες, φοβιες κ.α. χρειαζεται ειδικο τροπο χειρισμου σε αυτο που θες να του πεις.

Μια λαθος ατακα, μια φωνη περιεργη μπορει να φερει εντελως αντιθετα αποτελεσματα.

Σκεφτομαι μηπως η φιλη μας χρειαζεται να παει η ιδια πρωτα και οχι ο συζυγος...

---

Quote:

---

Originally posted by krino


Σκεφτομαι μηπως η φιλη μας χρειαζεται να παει η ιδια πρωτα και οχι ο συζυγος...

[/color]

---

Aυτό είναι το μόνο σίγουρο!Να δεις κ συ Ευη το πρόβλημά σου.Γιατί δέχεσαι αυτη τη συμπεριφορά?????

[quote]Originally posted by krino

Quote:

---

οταν μιλας με ατομο που εχει βεβαρημενη ψυχολογια, διακειται απο ανασφαλειες, φοβιες κ.α. χρειαζεται ειδικο τροπο χειρισμου σε αυτο που θες να του πεις.

Μια λαθος ατακα, μια φωνη περιεργη μπορει να φερει εντελως αντιθετα αποτελεσματα.

Σκεφτομαι μηπως η φιλη μας χρειαζεται να παει η ιδια πρωτα και οχι ο συζυγος...

---

Κρίνο δεν νομίζω πως ο κύριος αυτός είναι σύζυγος της φίλης μας της Εύης. Τον αναφέρει σαν σκέτο σύντροφο, φαντάζομαι πως αν ήταν παντρεμένοι θα τον ανέφερε σύζυγο κι όχι σύντροφο - μπορεί και να κάνω λάθος...
Όχι πως έχει και τόσο σημασία, απλά η διαδικασία της απεμπλοκής είναι απλή - χωρίς γραφειοκρατία, εντάσεις, διαζύγια, περιουσιακά κλπ...

Ο κύριος αυτός να πάει σε ψυχίατρο μπας και την γλυτώσουν άλλοι στο μέλλον από την συμπεριφορά του, για την Εύη είναι γνώμη μου πάντως πως είναι μονόδρομος να προσανατολιστεί κάπου αλλού....

Παιδιά καλησπέρα,

Η δική μου στάση όταν συμβαίνουν ακραία πράγματα είναι διαλέγω τον χωρισμό. Π.χ. όταν συνέβει η φάση με τα σκαμπίλια είμαστε στη μέση ενός πολύ κρίσιμου αγώνα στον οποίο παίρναμε μέρος. Μετά από πολύ μεγάλη κούραση κι όταν η ομάδα ήθελε τόνωση, αυτός βρήκε την ευκαιρία για εκρήξεις ζήλιας. Αφού γίναμε ρεζίλι σε όλο το πλήρωμα ευτυχώς σηκώθηκε έφυγε. Φταίω κι εγώ που τον άφησα να έρθει μαζί την στιγμή που ήξερα πόσο αντικοινωνικός είναι και θα δημιουργήσει προβλήματα.

Δυστυχώς μέσα σε 2-3 βδομάδες από το χωρισμό αρχίζει πάλι η πολιορκία. Έχουμε κάποια πράγματα κοινά και έχει κάποια θετικά στοιχεία που δεν ελπίζω να βρώ εύκολα σε έλληνα άντρα και μέχρι τώρα έκανα τη βλακεία και ξαναγύριζα.

Η αλήθεια είναι πως, την στιγμή που αυτός ο άνθρωπος μου λέει πράγματα που με πληγώνουν τρομερά (από αντιδραστικότητα) εγώ κάθομαι και πληγώνομαι. Δεν φέρομαι αποστασιοποιημένα. Π.χ. Μια ώρα πριν τη Πρωτοχρονιά με ρώτησε τι με κρατάει στη σχέση, του είπα ότι είμαι συναισθηματικά δεμένη μαζί του κι αυτός επειδή δεν περίμενε αυτού του είδους την απάντηση (περίμενε να ακούσει \"τα ωραία σου μάτια αγάπη μου ή κάτι τέτοιο \"τονωτικό\" του εγωισμού), όταν τον ρώτησα αν αισθάνεται το ίδιο απάντησε όχι! Από καθαρή αντίδραση! Μιλάμε για 2 χρόνια σχέσης!

Μια άλλη γυναίκα ίσως να τον αντιμετώπιζε σαν μωρό παιδί που πετάει προσβολές έτσι για να το προσέξει η \"μαμά\" και δεν θα την πείραζε τόσο. Εγώ πληγώνομαι και το ξέρει και τον εξιτάρει....

ωραια ολα αυτα αλλα το ζητημα εινα ιπως θα κινηθεις....

καλα σε λενε τα παιδια ετσι να πραξεις...:cool:

Εγώ βλέπω πως τον δικαιολογείς.Γιατί?Δες την αλήθεια.Η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη κ δεν οφελει να εξηγησεις γιατί φέρεται ετσι.Τι σε δένει αλήθεια?Τι σπάνια χαρακτηριστικά εχει?Κ δεν είναι μωρό παιδί είναι ένας ανθρωπος με ιδιαίτερα προβληματική συμπεριφορα.Ειχες κ άλλες εμπειριες βιας κ φαίνεσαι εξοικοιωμένη?

ευη μπες υ2υ σε εγραψα κατι...:cool:

Quote:

---

Originally posted by Ευη

Εγώ πληγώνομαι και το ξέρει και τον εξιτάρει....

---

Κάθε άνθρωπος θα πληγωνόταν...φαίνεται ότι έχει κάποια κομπλεξ αλλά το θέμα είναι εσύ αν το αντέχεις όλο αυτό το σκηνικό!Φτάνει το συναισθηματικό δέσιμο για να μείνεις σε μία σχέση?Μήπως να κοιτάξεις την δική σου ψυχική ηρεμία?Έως πότε θα πληγώνεσαι?

Quote:

---

Originally posted by Ευη

Μια άλλη γυναίκα ίσως να τον αντιμετώπιζε σαν μωρό παιδί που πετάει προσβολές έτσι για να το προσέξει η \"μαμά\" και δεν θα την πείραζε τόσο. Εγώ πληγώνομαι και το ξέρει και τον εξιτάρει....

---

Κ δε νομίζω να νιωθεις κ ενοχές που \'σ\'ακουμπάει συναισθηματικά\' κ πληγωνεσαι!!!!
Μην αρχισεις να σκεφτεσαι ότι η δική σου συμπεριφορά προκαλει τη δική του κ οτι αλλάζοντας εσυ,θ\'αλλαξει αυτός!!!!!!!Μεγάλο παραμυθι!!!!!!!
Ευη μου,εσύ δε φταις,δε μπορεις να κάνεις κάτι μόνο να δεις τη δική σου πλευρά.Γιατι τον δεχεσαι.

Arsi,

Δεν είμαι καθόλου εξοικειωμένη με την βία αλλά δυστυχως δεν είμαι και εξοικειωμένη με τους έλληνες άντρες (έλειπα χρόνια). Ούτε τον δικαιολογώ. Αναγκάστηκα να μπω στη διαδικασία να προσπαθήσω να τον καταλάβω (αντι να πω με την πρώτη δυσκολία \"αει___\") επειδή εκτιμώ κάποια πράγματα σε αυτόν.

Αντίθετα, ίσως έχω κι εγω κάποιες ενοχές που δεν κάνω αυτό που λετε στο φόρουμ, το πολύ cool...

Εύη, αν ανατρεξεις κ σε παλιοτερα θέματα και σ αυτο το φορουμ ή ακουσεις άλλα θυματα βίας, τοτε θα διαπιστώσεις το εξης κοινο -μεταξύ άλλων. Δεν φεύγουν, επειδη θεωρουν οτι εχει άλλα καλα στοιχεια που δεν θα βρουν αλλου. Η αληθεια ειναι πώς μπορει να κυριαρχει ο φοβος, η ανασφάλεια, η χαμηλη αυτοεκτιμηση μεσα σου. Κανεις δεν αξιζει την βια. Κ σιγουρα εσυ δεν προκαλεις την εκρηξη βιας.

Ναι, χρειαζεται ειδικο ο ανθρωπος αυτος. Το θέμα ειναι ομως: αναγνωριζει οτι χρειαζεται βοηθεια?οτι η συμπεριφορα του δεν ειναι ενταξει?

Τα προβληματα της συμπεριφορας αυτης ειναι δικα του. Δικο σου προβλημα ειναι η αποδοχη της συμπεριφορας αυτης κ τα πισωγυρισματα. Πράγμα που του δινει το πρασινο φως στο να συνεχισει να λειτουργει μ αυτον τον τροπο. Το συναισθηματικο δεσιμο που αναφερεις πως εχεις μαζι του δεν σημαινει \"αφηνω να με κανει οτι θέλει\".Ομως ετσι μοιαζει να το νιωθεις....

Quote:

---

Originally posted by Ευη
Αντίθετα, ίσως έχω κι εγω κάποιες ενοχές που δεν κάνω αυτό που λετε στο φόρουμ, το πολύ cool...

---

Δεν ειναι cool να δεις το προβλημα καταματα, να πάρεις αποφαση να διακοψεις μια σχεση, ακομα κ αν αγαπας αλλα πραγματα με τον ανθρωπο που μοιραστηκες τη ζωη σου ενα διαστημα.

Δεν ειναι cool να ξεβολευτεις δλδ...

Quote:

---

Originally posted by Ευη
Arsi,

Δεν είμαι καθόλου εξοικειωμένη με την βία αλλά δυστυχως δεν είμαι και εξοικειωμένη με τους έλληνες άντρες (έλειπα χρόνια). Ούτε τον δικαιολογώ. Αναγκάστηκα να μπω στη διαδικασία να προσπαθήσω να τον καταλάβω (αντι να πω με την πρώτη δυσκολία \"αει___\") επειδή εκτιμώ κάποια πράγματα σε αυτόν.

Αντίθετα, ίσως έχω κι εγω κάποιες ενοχές που δεν κάνω αυτό που λετε στο φόρουμ, το πολύ cool...

---

Ευη μου,αφού δεν είσαι εξοικοιωμενη με τη βία γιατί δεν φρικάρεις,πως το αντιμετωπιζεις τόσο ψύχραιμα κ ψάχνεις να βρεις λάθη σε σένα???Τι cool??cool στο ξύλο κ την ψυχολογική βία?Ποιος το είπε αυτό?Σ\'αυτα τα πραγματα είμαστε cool μόνο ότα φευγουμε.Που διαφωνείς?Τι σπάνιο εχει που σε κρατάει?

Εύη τελικά είναι σύζυγος ή σύντροφος απλά ? Επαναλαμβάνω δεν έχει και τόση σημασία, οι σχέσεις εν τούτοις που δεν δεσμεύονται από θεσμικά πλαίσια, αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο από τα ενδιαφερόμενα μέρη...

Είναι απλά σύντροφος, 2 χρόνια σχέση, αλλά με πολλές από τις ευθύνες συζύγου να έχουν πέσει στις πλάτες μου (συν την ανύπαρκτη ερωτική ζωή ζευγαριού που έχει 30 χρόνια μαζί).

Την ημέρα που χωρίσαμε (πριν 10 μέρες) μου είχε ζητήσει να παντρευτούμε τον Μάιο...! Αμέσως μετά άρχισε να πετάει κατι θρασύτατες μπηχτές ότι τάχα προσέβαλα τη μητέρα του (όταν του είπα παλιότερα ότι είναι φυσικό οι δικοί μας να με βλέπουν απλώς σαν γκόμενά του) ότι δεν είμαι καλή νοικοκυρά, ότι θα με βάλει να του πληρώνω τα κοινόχρηστα στο σπίτι του (που δεν μένουμε!) κι άλλα άρρωστα. Του είπα ότι δεν είναι ωραίο να πετάει μπηχτές, αν έχει παράπονα να τα πει καθαρά. Και σηκώθηκε και έφυγε λέγοντας ότι δεν ανέχεται την επιθετικότητά μου!!!

Μη με παρεξηγείτε, όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά τον συχαίνομαι! Απλά φοβάμαι ότι για μια φορά ακόμα θα στηθεί κάτω από το σπίτι μου σαν το πληγωμένο σκυλί και θα το περιμαζέψω πάλι...

Τι το τρομερό είχε αυτή η σχέση και φοβάμαι ότι δεν θα τα ξαναβρω; Απλά είχαμε περάσει πολλούς κινδύνους μαζί (στη θάλασσα κυρίως) και απίστευτες καταστάσεις που πολύς κόσμος δεν θα τις νοιώσει όλη του τη ζωή, σε λίγο σχετικά χρόνο. Και πάντα όλα αυτά οι δυο μας, συνέχεια μαζί, λες και είμαστε σιαμαία, και στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας να ξεκουραζόμαστε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Quote:

---

Originally posted by Ευη


ότι θα με βάλει να του πληρώνω τα κοινόχρηστα στο σπίτι του (που δεν μένουμε!)

---

οταν χωρισετε τελικως (τελικως ομως) αν θες το αναφερεις....

Quote:

---

Originally posted by Ευη
και έχει κάποια θετικά στοιχεία που δεν ελπίζω να βρώ εύκολα σε έλληνα άντρα και μέχρι τώρα έκανα τη βλακεία και ξαναγύριζα.

---

Ποια είναι αυτά τα σπάνια στοιχεία????????Εγώ μέχρι στιγμής μόνο σπάνια αρνητικά στοιχεία διαβάζω!!!!

Quote:

---

Originally posted by Ευη
Είναι απλά σύντροφος, 2 χρόνια σχέση, αλλά με πολλές από τις ευθύνες συζύγου να έχουν πέσει στις πλάτες μου (συν την ανύπαρκτη ερωτική ζωή ζευγαριού που έχει 30 χρόνια μαζί).



Τι το τρομερό είχε αυτή η σχέση και φοβάμαι ότι δεν θα τα ξαναβρω; Απλά είχαμε περάσει πολλούς κινδύνους μαζί (στη θάλασσα κυρίως) και απίστευτες καταστάσεις που πολύς κόσμος δεν θα τις νοιώσει όλη του τη ζωή, σε λίγο σχετικά χρόνο. Και πάντα όλα αυτά οι δυο μας, συνέχεια μαζί, λες και είμαστε σιαμαία, και στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας να ξεκουραζόμαστε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

---

Αυτά που περιγράφεις στη 2η παράγραφο-αν κ τα βλέπω λίγο υπερβολικά μπορείς να τα ζήσεις άνετα κ με εναν φίλο.Αυτά όμως που γράφεις στην 1η τα ζεις μόνο με το συντροφό σου κ δε στα καλύπτει.Προσπάθησε να απαντήσεις ποιες ανάγκες σου καλύπτει σαν σύντροφος?Βαλε τα αρνητικά δίπλα στα θετικά κ πάρε αποφάσεις.Τόσο σε μειώνει,σε χτύπησε,δε σε καλύπτει ερωτικά κ σκεφτόσουνα ως κ να τον παντρευτείς????Γιατι?Τι σε κολάει?

Εύη κι εγώ δεν μπορώ να βρω κανένα λόγο που να σε κρατάει κοντά του, το να περάσατε μαζί από αντίξοες καταστάσεις δεν σημαίνει πως θα πρέπει να τον παντρευτείς κιόλας.. Πριν γράψεις το τελευταίο σου πόστ, προσπαθώντας να καταλάβω τι θετικό έχει αυτός ο άνθρωπος για να γίνεται ανεκτή η συμπεριφορά του, σκεφτόμουν πως \"κοίτα να δεις που ο μάγκας είναι καλός στο κρεβάτι\" ! Όχι πως αυτό θα αναιρούσε την υπόλοιπη συμπεριφορά του, αλλά τελικά ούτε κι εκεί δεν παίζει ο μπαγάσας !!!

Παντρεμένοι δεν είστε, παιδιά σκυλιά γατιά δεν έχετε, δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, αλλά είμαι της άποψης πως όσο κάθεσαι μαζί του, συνδέεις το μέλλον σου με μια αρρωστημένη σχέση - γιατί περί αυτής πρόκειται, αλλιώς δεν θάγραφες εδώ έτσι δεν είναι ?

Αν νοιώθεις πως πρέπει να \"τον περιμαζέψεις σαν σκυλί\" όπως λες, κάτσε και σκέψου αν έχεις ανάγκη από ένα pet ή από ένα σύντροφο που θα σε γεμίζει, θα σε καταλαβαίνει, θα σ\' αγαπά και θα σου συμπεριφέρεται όπως πρέπει...

Όπως και νάχει η επιλογή είναι δική σου.

Ακόμα και αν παραβλέψουμε τα σκαμπίλια και πούμε ότι έγιναν σε μια στιγμή εκνευρισμού και μόνο, μία και μόνη φορά (?) και ήταν η \"κακιά η ώρα\" πάλι ο τύπος φαίνεται ακατάλληλος για να περάσεις την υπόλοιπη ζωη σου, μόνο και μόνο από την προσωπικότητα που περιγράφεις.
Τόση ευθιξία, τόση επιθετικότητα, τόση ανασφάλεια και να μην μπορείς να εκφράσεις ελεύθερα αυτά που νοιώθεις? Πως θα βγάλεις την υπόλοιπη ζωή αν συνεχίσεις με αυτόν? Σε ποιόν θα εκμυστηρεύεσαι αυτά που νοιώθεις? στον εξομολογητή της ενορίας σου?

Quote:

---

Originally posted by sabb
Εύη κι εγώ δεν μπορώ να βρω κανένα λόγο που να σε κρατάει κοντά του

---

Σαββα,
οσα ξερει ο νοικοκυρης δεν τα ξερει ο κοσμος ολος....

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by sabb
Εύη κι εγώ δεν μπορώ να βρω κανένα λόγο που να σε κρατάει κοντά του

---

Σαββα,
οσα ξερει ο νοικοκυρης δεν τα ξερει ο κοσμος ολος....

---

Βρε, περί ορέξεως κολυκυθόπιτα, αλλά εφόσον η θεματοθέτρια ζητάει την γνώμη των άλλων για το τι θα πρέπει να πράξει, εγώ δεν βρίσκω κάποιο λόγο για τον οποίο να αξίζει να συνεχίσει την ζωή της μαζί του και οφείλω να της το πω...

Η θεματοθετρια εχει βαλει πολυ λιγες παραμετρους για να μπορεσεις να την βοηθησεις...
Βεβαια με τα οσα διαβαζεις αυτα απαντας και καλως κανεις.

Quote:

---

Originally posted by krino
Η θεματοθετρια εχει βαλει πολυ λιγες παραμετρους για να μπορεσεις να την βοηθησεις...
Βεβαια με τα οσα διαβαζεις αυτα απαντας και καλως κανεις.

---

Ακριβώς..Αν ο άνθρωπος έχει κάποια θετικά για τα οποία αξίζει κανείς να προσπαθήσει μαζί του, η Εύη δεν μας ταχει πει, όσα έχει πει είναι μια σκέτη άρνηση με το Α κεφαλαίο...
Αλλά κι αν πάλι έχει κάτι καλό, πως μπορεί να υποσκελίσει και ν\' ακυρώσει τις σφαλιάρες, την υποτίμηση του άλλου, την ανοίκεια συμπεριφορά εν γένει ?

Για τα δικά μου τα δεδομένα, η Εύη δεν έχει άλλη επιλογή από το να αποτραβηχτεί το συντομότερο δυνατό από κοντά του, αλλά όπως είπα και πιο πριν..περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Η Εύη έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι, ας πράξει όπως εκείνη κρίνει καλίτερα...

Eυχαριστώ παιδιά για την βοήθεια!

... δεν μπορώ να πω ότι ξέρει ο νοικοκύρης κάτι περισσότερο και δεν το λέει... Προσωπικά έχοντας ζήσει πάρα πολλά χρόνια έξω δεν αποκλείεται να μπέρδεψα την μεγάλη τρυφερότητα αυτού του ανθρώπου με αληθινό συναίσθημα...

Τώρα, κι αφού έχει κατασταλάξει κατα πολύ η αναταραχή των πρώτων ημερών μοναξιάς και ανάμικτων συναισθημάτων που ακολουθούν έναν χωρισμό, δεν μπορώ να φανταστώ να τα ξαναβρίσκω μαζί του (είμαι 38 επειδή ρωτάτε ηλικία- δύσκολη ηλικία). Δύσκολα ανοίγω την καρδιά μου και δύσκολα την ξαναπαίρνω πίσω... αλλά και η κοροιδία και η χειριστικότητα έχουν κάποιο όριο!

Πάντως Κρίνο, επειδή είμαι και στην φάση να κάνω την αυτοκριτική μου, όσο κι αν με πονάει, διαβάζω ξανά το μήνυμά σου που έλεγες ότι άτομα σαν κι αυτόν θα ήθελαν ειδική μεταχείρηση κι ειδικό τρόπο να τα προσεγγίσεις. Τώρα που το λες, it makes sense... Με αυτόν τον άνθρωπο όμως ήμουν ο εαυτός μου, καλώς ή κακώς, και σίγουρα έκανα και λάθη. Και θα προσπαθήσω να ακολουθήσω την συμβουλή σου να μιλήσω με Ψυχολόγο (αν μη τι άλλο, τουλάχιστον για να μην την ξαναπατήσω μ΄αυτόν!)