Printable View
Όλους εδώ μέσα μας τρομάζει ο θάνατος κ φόβομαστε μην πεθάνουμε ξαφνικά. Όμως γιατί αν σκεφτούμε ότι θα πεθάνουμε μας πιάνει πανικός κ αν πούμε πχ πριν 100 χρόνια δεν ζούσα δεν μας νοιάζει; Δεν είναι το ίδιο; δεν υπήρχαμε καν αλλά δεν μας νοιάζει. Γιατί να μας τρομάζει που θα γυρίσουμε στην αρχική μας κατάσταση; Ακούγεται περιεργο κ τρομακτικό αλλά πιστεύω ότι εκεί που ήμασταν εκεί θα γυρίσουμε κ τσάμπα αγχωνομαστε.
Την παλια γενια , οπως εμενα , δεν με τρομαζει ........ η τους γονεις μου .... και τους συνομηλικους μου .... ποιο το νοημα να φοβασαι κατι που ειναι το μονο βεβαιον ......
για 2 λογους πρωτος ειναι γιατι οι ανθρωποι εκαναν λαθος επιλογες και γιατι ειμαστε σε κατασταση υπνωσης καταρχην οπως ειπα με το θανατο δεν απεγκλωβιζεται καποιος απ το ματριξ δηλαδη ειναι το ιδιο και απ αυτο η ζει η οχι για να μη πω οτι μπορει να ειναι και χειροτερα εγκλωβισμενος αν δε ζει.
ο Χριστος πχ που μπορουσε να φυγει απ το ματριξ βιαζοταν και ελεγε στον ιουδα οτι ειναι να κανεις καντο γρηγορα αλλα εμεις που ειμαστε κοινοι ανθρωποι και εγω εστω καθοδηγητης για οπιον το επιθυμει γι αυτο απ το ματριξ ΔΕ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΠΡΙΝ την ελευση του κυριου. γι αυτο μη ζειτε με ψευδαισθησεις οτι μπορειτε να γλιτωσετε απ το ματριξ αφου διεξοδος σχεδον δεν υπαρχει.
πριν μερικους μηνες σκεφτομουν καθε μερα το θανατο, και οχι με φοβο. τον ειχα ρομαντικοποιησει και ανυπομονουσα.
τωρα που τρωω πιο καλα, οκ, ανυπομονουμε να πεθανουμε να μαθουμε την αληθεια του συμπαντος αλλα δεν τρελενομαστε κ ολας, εδω ειμαστε τωρα ας ειμαστε προσεκτικοι
Ειμαστε το μονο όν που εχει συνειδηση οτι θα παιθανει...Δεν θα ελεγα φοβομαστε,αν κ υπαρχει και αυτη η περιπτωση και ειναι λογικο....Υπαρχει ομως και η περιπτωση της υπαρξιακης αντιδραστικοτητας απο εκει πηγαζει και ο φοβος πιστευω....αντιδραστικοτης με την εννοια εφοσον υπαρχει η συνειδηση ερχεται ο προβληματισμος πχ ο Λιαντινης αυτοκτονησε οχι απο καταθλιψη η κατι παρεμφερη αλλα απο αντιδραστικη συμπεροφορα στην υπαρξη του θανατου,δλδ ηθελε να παιθανει οποτε ηθελε αυτος και οχι οποτε ερχοταν.Βεβαια αν καποιος πιστευει σε καποια θρησκεια ολα αυτα ανατρεπονται και εξηγουνται αλλιως,οπως και η συγκεκριμενη αυτοκτονια,σαν αποροια απομακρυνσης απ το θεο.....η αν πιστευεις στη μοιρα.....η εμμονη αυτη η σκεψη τον οδηγησε εκει,μπορει να μην ειχε κολλησει δλδ
Εμενα δεν με τρομαζει ο θανατος.Αυτο που φοβαμαι ειναι να μην ειναι σκληρος και επωδυνος ο τροπος.Αν μπορουσα να επιλεξω,εγκεφαλικο ή έμφραγμα,μια και εξω :D
Όσο για το μετά,η λογικη λεει οτι θα ειναι οπως πριν γεννηθουμε.Γιατι το δυσκολευουμε τοσο με ευσεβεις ποθους,μια χαρα μου φαινεται.
Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Το γνωρίζουμε που θα καταλήξουμε. Το πένθος είναι μια δύσκολη κατάσταση για τους ανθρώπους που μένουν πίσω όταν πεθάνει ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Δεν υπάρχει φόβος μόνο για τον δικό μας θάνατο. Υπάρχει και ο φόβος μη πεθάνει έτσι ξαφνικά ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Δε θέλουμε καν να το σκεφτόμαστε. Ενώ είναι λογικό και μπορεί να συμβεί. Εγώ δε φοβάμαι τον θάνατο, φοβάμαι τον τρόπο που θα πεθάνω , όπως είπε και Geo.
Ο φοβος του ανθρωπου προς τον θανατο εχει να κανει πιο πολυ με το αγνωστο! και οχι καθε αυτου με την πραγματικοτητα του θανατου, ανεκαθεν ο ανθρωπος ειχε φοβια προς καθε τι που δεν γνωριζε για αυτο και εχει τοσο μεγαλη μανια η ανθρωποτητα με τις ανακαληψεις, με την ποροση για την εξερευνιση κι το αγνωστο υπερπερα!
Αποδηξη αυτου ειναι και η μιωμενη φοβια των ανθρωπων οπου ειναι θρησκευομενη αφου θεωλογικα ειναι γνωστη η καταλυξη τους ,βεβαια υπαρχει και η χριστιανικη θεωλογια οπου νεμεν ξερουν τι γινετε μετα θανατων αλλα δεν ξερουν εαν θα καταληξουν στο παραδησο η στην κολαση!!
Για οσους δεν εχουν θεολογικη απαντηση υπαρχει η γνωμη της αθανασιας μεσω των εργων που αφηνουν πισω τους! αυτη ειναι και η πλατωνικη αποψη του πως θα νικησουν τον θανατο! δλδ να αφηφουμε μια καλη ιστορια πισω μας και το ονομα μας να λεγετε στους ζωντες ,ετσι θα κερδισουν τον θανατο.
Προσωπικα δεν εχω καμια τετοια αγωνια!! δεν με ενδιαφερει εαν θα μηλαν για εμενα οταν θα φυγω!! προσωπικα το μονο που με αγχωνει ειναι οταν θα παρω την τελευταια μου ανασα, οταν θα καμω την τελευταια μου σκεψη να μην εχω τυψεις για κατις κακο που εκανα προς καποιον ανθρωπο, να μην μεινω με την αγωνια οτι θα μπορουσα να φερθω καλητερα!! το τι θα λενε για εμενα δεκαρα δεν δινω!!
υ.γ. σχεδον ολοι λενε οτι δεν φοβουντε τον θανατο παρα μονο να "φυγουν" με ομορφο τροπο, να μην πονεσουν!! μα δεν υπαρχει θανατος χωρις πονο ρε παιδια!! θα πονεσετε εστω για λιγο!! βεβαιως ο θανατος απο καρκινο ειναι πολυ βασανιστικος αλλα ακομα και αυτος ο τροπος σου προσφερει την εμπειρια των απειρων αισθησεων οπως λενε οι ινδοι! δλδ μια μορφη αλιοσεις της σαρκας με την γνωση του θανωντα και την γευση της υπερβασης, ειναι ενας πολυ οδηνιρος τροπος αλλα μια τεραστια ασκηση ! οπου σε μεταφερει σε εναν αλλο κοσμο . Δεν ξερω ετσι λενε.
Τελος νομιζω οτι υπαρχει κατις μετα ,νομιζω οτι οποιος πηστευει για παρδηγμα στο χριστιανησμο θα παει σε καποιο τετοιο μερος, αντιθετος καποιος βουδιστης θα μεταφερθει σε αλλο σωμα, και τελος ενας κομμουνιστης θα γινει χομα! .
μπορω να φανταστω πως θα ηταν η αθανασια σ αυτο το πλανητη κατι αντιστοιχο με τις μουμιες των αιγυπτιων η κατι αντιστοιχο με τα ρομποτ που δεν εχουν καν μεσα τους ψυχη και η ζωη θα ηταν ενα μαρτυριο ανυπαρξιας γι αυτον οστοσο που ζει μεσα στη χλιδη δε τον ενδιαφερει τιποτα εκτος απο το να κρατησει τα πλουτη του ακομα και αν ειναι σαν κενο σωμα που δεν αισθανετε καν
αν σκεφτουμε οτι ο Χριστος ειπε στο ληστη οτι θα τον ακολουθησει στο παραδεισο κατι που μαλον θα συμβει και με τη καλη σαμαρειτησα επειδη του εφερε να πιει νομιζω οτι ειναι σχετικα ευκολο να τα παει καλα μαζι του αρκει να μη προσκινα θηρια και να παιρνει σφραγιδες τους γιατι οπως τονιζω η αποκαλυψη σε αυτο αναφερετε και ολοι λενε το ιδιο απ τον παισιο τους μοναχους τον ιωαννη και το αγιο πνευμα ολοι λενε οτι οι απιστοι δεν εχουν μελλον οστοσο στο παραδεισο θα υπαρχει κανονας οπως ολες τις αδελφοτητες οτι αδελφος βοηθα αδελφο αλλα αυτο θα ειναι ευκολο οταν απαλαχτουμε απο το μυαλο του κακου που κουβαλαμε γιατι αυτο δε μας αφηνει σε ησυχια
μη βγαζετε συμπερασματα απ το μυαλο σας γιατι αυτο ειναι το εργαλειο του κακου
Το να συγκρίνεται η προτερη κατάσταση της ανυπαρξιας με τον θανατο,δεν έχει νόημα. Πριν εκατό χρόνια δεν υπηρχαμε, άρα δεν μπορουσε να μας πειραξει η ανυπαρξια μας. Τώρα υπαρχουμε όμως. Δεν είναι τόσο φόβος, είναι απεχθεια για το σταματημα της υπαρξης ,για τη "μη ζωή". Το βρίσκω απολυτα λογικο. Το παρολογο υπαρχει σε οσους δεν σκέφτονται καθόλου τον θανατο.
Και τα αλλα όντα καταλαβαίνουν τον θανατο. Απλως είναι πολυ πιο εξοικιωμενα με αυτόν καθώς και με τον ενδεχόμενο πόνο και την σκληροτητα. Ενα ζώο βιώνει καθημερινή σκληροτητα στον έξω κόσμο. Οι ανθρωποι με τις επιπλαστες επιφασεις του πολιτισμου και της ιατρικης,διατηρούν την ψευδαισθηση πως ελεγχουμε το απροβλεπτο. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως κανείς δεν μπορει να μας βοηθησει. Ενας καρδιολογος μου είπε ότι ο θάνατος διαρκεί τρια δευτερόλεπτα. Δεν θα το καταλάβεις. Εξαρτάται τον θάνατο βέβαια. Αλλά σκεφτειτε όσους πεθαινουν μέσα στα νοσοκομεία,έχοντας όλους τους γιατρους απο πάνω τους. Καποιες φορες κανείς δεν μπορει να βοηθήσει. Ειναι τρομακτικό. Απλως καποιοι επιλεγουν να αγνοούν αυτόν τον τρόμο γιατί αν κοιταξουν κατάματα την πραγματικότητα,θα γίνουν και αυτοί "αγχωδεις".
Οσοι λενε οτι δεν φοβουνται τον θανατο ισως δεν εχουν βιωσει την αγωνια του ακομα κ δεν ειχαν αντιστοιχο βιωμα.
Νομιζω εχει να κανει με την προσκολληση στους ανθρωπους μας αλλα κ στην ιδια την ζωη αλλα κ οπως προειπαν για τον φοβο του αγνωστου.
Ολοι θελουν να παρουν παραταση κ με την φαντασια τους δημιουργουν μεταθανατιες καταστασεις οπως παραδεισο-κολαση, καρμα, μετεμψυχωση αναλογα την θρησκεια.
Στην πραγματικοτητα κανεις δεν ξερει τι συμβαινει μετα τον θανατο γιατι κανεις δεν επεστρεψε απο αυτον για να μας πει τι συναντησε.
Δεν υπαρχει μερα που να μην σκεφτω το θανατο ως λυτρωση και λυση σε ολα τα προβληματα μου. Να κλεισω τα ματια και να χαθω.Quote:
Originally Posted by vickie_victoria
Ο θάνατος είναι όμορφος. Είναι η απόλυτη εξέλιξη της ίδιας της ζωής. Δεν ήρθαμε στη ζωή με αυτόν τον φόβο. Φοβόμαστε τον θάνατο γιατί αγαπάμε την ζωή, γιατί δεν ξέρουμε που πάμε και γιατί δεν υπάρχει επιστροφή. Όπως επίσης και γιατί το να ζεις δεν είναι ανάγκη ή υποχρέωση. Είναι ένστικτο.
ο θανατος δεν ειναι λυτρωση γιατι δε μας απεγκλωβιζει απ το ματριξ απλως περναμε σε αλλη διασταση απο αυτη εξακολουθοντας να βρισκομαστε στο ματριξ η μονη λυτρωση θα ηταν να πιστευει καπιος στο θεο και να περιμενει το Χριστο αλλα οχι το ψευδοπροφητη που αναφερει η αποκαλυψη (προσεξτε μην εξαπατηθειτε)
επισης το οτι ζουμε σε αυτη τη ζωη αυτο δεν ισχυει γιατι αυτο δεν ειναι καν ζωη ειναι κατι αναμεσα στη ζωη και το θανατο οπως ειναι οι νεκροζωντανοι η τα ζομπι αφου αυτο το ζορι που καταβαλουμε για να κανουμε οτιδηποτε ειναι αφυσικο για την ενοια της ζωης ειναι σα να περιβαλομαστε απο ενα ρουχο σωμα που μας φυλακιζει στη ζωη αυτη και μας αφαιρει την ενεργεια
η ζωη αυτη ειναι ο ορισμος της λεξεις ληθαργος οπως αυτος που ειναι σε αφασια οστοσο η αφυπνηση ειναι μεγαλη το τελευταιο διαστημα πολοι ανθρωποι εχουν αρχισει να καταλαβαινουν που βρισκονται και τι τους φταιει αλλα προσεξτε για την ωρα λυση δεν υπαρχει
Κι εγώ όπως πριν γεννηθούμε λέω που δεν θυμόμαστε τίποτα αν υπήρχε ψυχή δλδ μπορεί να υπήρχε κ πριν.Quote:
Originally Posted by Geo83
ειναι ψεμα οτι υπαρχουμε επειδη εγω αντιλαμβανομαι προηγουμενες ζωες στη πρηγουμενη ζωη σας μαλον εισασταν το αντιθετο απο οτι τωρα οπως ενα ασανσερ παει πανω παει κατω νομιζετε οτι αυτο που ζητε ειναι ο εαυτος σας? ενας ρολος ειναι που κληθηκαμε να παιξουμε κατοπιν σχεδιασμου του αρχοντα του κοσμου αυτου και του θεου που στελνει εδω ανθρωπους του
Γνωρίζουμε τι γίνεται μετά τον θάνατο καθώς στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν πολλές μεταθανάτιες εμπειρίες. Ενδεικτικά αναφέρω την εμπειρία της γερόντισσας Θεοδώρας και του νέου Αντρέα από την Ρωσία. Παραθέτω και τα links. Και οι δύο αυτές εμπειρίες περιγράφουν τον «τελωνισμό των ψυχών». Οι πρώτες σαράντα ημέρες, μετά τον θάνατο, έχουν συγκεκριμένη δομή, και έχουν άμεση σχέση με τα μνημόσυνα υπέρ αναπαύσεως για την ψυχή του κεκοιμημένου.Quote:
Originally Posted by serios
http://www.pigizois.gr/arxeia/ilektr...telonismos.pdf
https://www.youtube.com/watch?v=dZ33wOKpmQs
Προσωπικα φοβαμαι το θάνατο... τον τρεμω στη κυριολεξία . Έχασα προσφατα τη μητέρα μου και μου λείπει απίστευτα ......... αν ήξερα οτι θα πηγαινα να την συναντησω δεν θα φοβομουν ή το μπαμπά μου που έχει κι αυτός φύγει.... Όμως κατι μου λέει οτι δεν θα τους συναντήσω. Κι αυτο με τρομάζει ακόμα πιο πολύ! Όμως επειδη έχω δύσκολη καθημερινότητα καμιά φορά λέω ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να λυτρωθώ από τα βάσανα μου ....... αυτα!!!!!
Η ζωή είναι γλυκιά παρά τις όποιες δυσκολίες, για αυτό και η ιδέα του θανάτου μας τρομάζει επειδή όλα αυτά τελειώνουν μια για πάντα, και μέσα μας το ξέρουμε πολύ καλά.
Οι θρησκείες εκεί πατάνε πόδι και επιβιώνουν μέχρι σήμερα, προσπαθώντας να απαλύνουν αυτό το φόβο με την πίστη οτι υπάρχει μετά θάνατον ζωή ακόμα καλύτερη και αιώνια χωρίς πόνο, (αρκεί να τον έχεις δέσει κόμπο), οτι θα αναστηθούμε, άλλες θρησκείες μιλάνε για μετεμψύχωση, μετενσάρκωση κλπ κλπ. Πράγματα πολύ ωραία και πιασάρικα που όμως ποτέ δεν έχουν αποδειχτεί.
Ζήσε τη ζωή σου, πέρνα καλά, κάνε χαρούμενους τους ανθρώπους που αγαπάς (και σε αγαπούν), εκπλήρωσε επιθυμίες, με λίγα λόγια ζήσε.....Αυτό δεν θα μειώσει το φόβο σου για το θάνατο, αλλά θα σε κάνει νοιώσεις πιο πλήρης.....
νομιζετε οτι δεν εχουν αποδειχτει οσοι εχουν αξιωματα στη κοινωνια γνωριζουν τα παντα για τη γη και το διαστημα και τα κρατανε μακρυα απ το κοσμο για να υπερεχουν σε γνωσεις
ρε αλεκο αμα στα πουνε δε θα εχει νοημα η εξουσια
πολυ πιθανο να μας στεναχωρει και η ιδεα οτι οταν δε θα υπαρχουμε , δε θα ξανα ζησουμε ολα τα ομορφα της ζωης , την αγαπη , τον ερωτα και ολα αυτα που μας κανουν να αισθανομαστε ζωντανοι...
αυτο το πραγμα δεν ειναι εξουσια ειναι υποδουλωση σε ξενες δυναμεις δντ τροικες που εξυπηρετουν συμφεροντα τριτων και εκτος αυτου τις εμαθα μονος μου με τη βοηθεια του θεου οπου σκονταψα
ενα πραγμα δε καταλαβαινω μονο τωρα το θυμιθηκατε αυτο τη μη υπαρξη νομιζω οτι χρονια και ζαμανια ηταν γνωστες οι αποψεις του θεου για το ολο θεμα και παρ ολα αυτα καπιοι αυτο το προσπερασαν και διαλεξαν την ευκολη οδο για να μη κουραστουν για να μη πανε κοντρα στα παντα πχ αυτη η χωρα επειδη ειναι ιδιαιτερα φωτισμενη θα προκαλουσε αντιδρασεις η κοντρα με το θεο
εγω πχ μια ζωη ολοκληρη αυτο που εβλεπα σε μια διαφημιση αν και κολησαν και ενα ασχετο στη συνεχεια με αντιπροσωπευε πληρως το θεμα ειναι να εισαι πιστος στης ιδεες σου και να μη σε νιαζει ποσο κοντρα θα πας σε ολα με τον ιδιο τροπο ακριβως καποιος πιστος στο θεο δε τον νιαζει τι θυσιες θα καταβαλει γι αυτο αυτη ειναι η διαφορα καποιου πιστου στην ιδεες του και καπιου που απλα διαλεγει την ευκολη οδο δηλαδη να μην κουραστει να μην κοπιασει να μην υποφερει να μη νιωσει τη δυσαρεσκεια των αλλων
Quote:
Originally Posted by Nikolas73
και που το ξερεις οτι ειναι χειροτερα μετα θανατον ? ουδεις το γνωριζει ......
μιλάω με βάση το απτό, αυτό που βλέπω, αυτό που ζω. Τα μετά θάνατον ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Εσύ μου απευθύνεις το λόγο, και εγώ σου απαντάω, γραπτά. Υπάρχεις, υπάρχω,
Αν ποτέ έχεις πάει σε νεκροταφείο, έχεις δει κανέναν να σηκώνεται από τον τάφο να σου πει πώς είναι? Εγώ προσωπικά όχι. Πιστεύω ούτε και εσύ, ούτε και κανένας άλλος. Ας απολαύσουμε λοιπόν τη ζωή μας.
Και τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν!
Γιατί κανείς δε γνωρίζει το μετά.
Quote:
Originally Posted by Nikolas73
Στο τελευταιο θα συμφωνησω μαζι σου φυσικα ..........τωρα αν κατι πληρως αγνωστο ειναι καλο η κακο,δυσκολο να πεις ............. για μενα δεν ανηκει στην σφαιρα της φαντασιας κατι τοσο παγκοσμιο οσο ο θανατος ....... δεν γνωριζει κανεις τι επακολουθει, εννοειται, αυτο δεν το κανει κακο, καλα και ντε , απλως οι εμεις οι ανθρωποι φοβομαστε το αγνωστο , η την αδυνατοτητα της επιστροφης στην ζωη ..... οπως παμε σενα εντελως αγνωστο μερος , και ' ξερουμε ' οτι αμα δεν μας αρεσει, επιστρεφουμε .......... οποτε εχει να κανει με τα πιστευω του καθενος για τον θανατο ......
βεβαια αλλο να σε ανησυχει ο θανατος , και αλλο να τον τρεμεις ........ το 2ο ειναι νοσηρο .......
συμφωνώ, είναι καθαρά θέμα πίστης, ένα παγκόσμιο φαινόμενο από αρχαιοτάτων χρόνων. Εκεί όμως είναι που θέλει προσοχή. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν βρει δύναμη και κουράγιο από την πίστη σε σοβαρά θέματα υγείας, όπως ο καρκίνος. Βέβαια πέθαναν το ίδιο μαρτυρικά όπως και οι καρκινοπαθείς που δεν πιστεύουν, απλά νομίζω οτι αυτή η πίστη, βελτίωσε σε μεγάλο ποσοστό την ποιότητα ζωής τους. Υπάρχουν όμως και άλλοι τόσοι που η θρησκεία ξυπνάει μέσα τους ενοχές, τύψεις για ψύλλου πήδημα, μια νοσηρή και τοξική κατάσταση.Quote:
Originally Posted by Macgyver
η ζωη αυτη δεν ειναι γλυκια αλλα ειμαστε αποκλεισμενοι σ αυτη για την ωρα τωρα αν καποιοι απαρνηθηκαν το θεο και προτημουν την υλη ..
η ζωη θα ηταν δωρεαν αν δε χρειαζοταν να φαμε και να κοιμηθουμε και αυτο που ειναι τωρα εκτος του οτι δεν ειναι δωρεαν το χειροτερο ευνοει και τη συνομωσια
εγω δε φοβαμαι τιποτα γιατι εδω και καιρο δεν κανω αλλη ασχολια απ το να επισημαινω στους πιστους τους κινδυνους που θα αντιμετωπισουν στο μελον αντιθετως οσοι προσπαθησαν να με εμποδισουν εχουν καθε λογο να φοβουνται
ολοι μας φοβομαστε τον θανατο, διοτις οπως εγραψα πιο πριν ειναι το αγνωστο και η φυση του ανθρωπου ειναι η συνεχης εξερευνιση αυτου!!
Σχετικα με τις μεταθανατιες εμπειριες η οπως αλλιως τις λενε δεν υπαρχει καποια μετριση απο την αλλη και να ειναι αληθεις δεν μπορει να αποδηχτουν!
Προσωπικα ειχα την ατυχια πριν αρκετα χρονια να βρεθω σε αφασια , σε φαση οπου η καρδια ειχε παψει να χτυπα ,το επαθα απο υπερβολικη δοσηηρωινης οπου επανηλθα με ενεση ναλαξονης .η εμπειρια μου ηταν πολυ μπερδεμενη , δεν ειδα κανενα φως περιεργο, ουτες ειδα το κορμι μου απο ψυλα οπως λενε σε εκπομπες με τετοιο θεμα, αυτο που θυμαμαι ειναι οτι ενω κριωνα παρα πολυ - αδικιεολογιτο για την εποχη - ξαφνου ενιωθα μια ζεστασια, και θυμαμαι οτι τα ματια μου ενω ηταν ανοιχτα για καποιο μικρο χρονικο δυαστημα συμφωνα με τους μαρτυρες, παρολα αυτα εγω θυμαμαι οτι δεν εβλεπα κατις, ειμουν σε μια ηρεμια απολυτη ,μπορω να πω οτι δεν ενιωσα κανενα ειδους πονο! ενω θα επρεπε να ποναω αφου το κορμι μου βρεθηκε σε σταση τετοια οπου θα ποναγε ο καθε ενας μας, κι αφου ειχα πεσει λογο της παψης της καρδιας μου, παρολα αυτα δεν ποναγα παρα μονο οταν συνηλθα και καταλαβα την μελανια που ειχα. Προσωπικα δεν θα μπορουσα να ειχα και καθαρη μεταθανατια εμπειρια αφου λογο των ναρκωτικων και των χαπιων οπου ειχα παρει θα μπορουσε να πει καποιος οτι ηταν απλες παρεσθησεις .Παντος θυμαμαι οτι ηταν πολυ γλυκα και πολυ ζεστα, επισης ενω ολο το χρονικο δυαστημα οπου κρατισε λιγα λεπτα -λιγοτερα απο 4- ειχα ολο τον χρονο αυτο την αισθηση του χορου. Επισης θυμαμαι οτι οταν συνηλθα ενω ολοι γυρο μουμε κοιταγαν και χαιροντουσταν εγω ειμουν κατσοφιασμενος και λυπημενος διοτις ξαφνου ηρθαν ολοι οι πονοι μου! επισης το στομαχι μου ηταν χαλια και εκανα εμετο !! θυμαμαι οτι ξενερωσα που συνηλθα παρα πολυ!!! και μεχρι να καταλαβω αλλα κι να μου εξηγησουν τα παιδια του ασθενοφορου το τι επαθα ειμουν σε πολυ μπερδεμενη συνηδηση.
Βεβαιως ισχυει αυτο που γραφεις , αλλοι ομως σωθηκαν απο καρκινο χαρη στην πιστη τους , λιγοι βεβαια .......και φυσικα βελτιωνει πολυ την ποιοτητα ζωης η πιστη, αν προσευχεσαι σωστα , με ακραδαντη πιστη ................ ναι , αυτοι που η θρησκεια ξυπναει αρνητικα συναισθηματα μεσα τους , ειναι οι θρησκοληπτοι ....Quote:
Originally Posted by Nikolas73