Με μισω, θελω να πεθανω

Μονο εδω ταιριαζει το δικο μου θεμα.
Δεν αντεχω αλλο να ζω μετα απο αυτο που ΕΓΩ εκανα σε αλλον.
Εχουν περασει χρονια και σε μια στιγμη ηρθαν ολες οι μνημες εκεινου του συμβαντος.
Δεν θελω να το ξεπερασω, θελω να υποφερω για να πληρωσω.
Αυτο που εκανα ουτε να το ομολογησω δεν μπορω- τοσο ασχημο.
Εχω μετανιωσει αλλα αυτο δεν λεει τιποτα.
Ο μονος τροπος ειναι να γυρισω πισω τον χρονο...
Πώς γινεται να συνεχισεις να ζεις οτι εσυ ο ιδιος εχεις βλαψει αλλον; Να συνεχισεις να ζεις με τον εαυτο σου.
Ειμαι πολυ κοντα στο να δωσω τελος στη ζωη μου.
Θελω να πεθανω, ελπιζω να βρω το κουραγιο μια απο τις επομενες μερες να το κανω.
Τους καημενους τους γονεις μου λυπαμαι που δεν εχουν ιδεα αλλα και ολους οσους με εκτιμουν.
Που να ξερουν τι ατομο μεγαλωσαν.
Μαμα, μπαμπα, σας αγαπω. ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Μονο εδω ταιριαζει το δικο μου θεμα.
Δεν αντεχω αλλο να ζω μετα απο αυτο που ΕΓΩ εκανα σε αλλον.
Εχουν περασει χρονια και σε μια στιγμη ηρθαν ολες οι μνημες εκεινου του συμβαντος.
Δεν θελω να το ξεπερασω, θελω να υποφερω για να πληρωσω.
Αυτο που εκανα ουτε να το ομολογησω δεν μπορω- τοσο ασχημο.
Εχω μετανιωσει αλλα αυτο δεν λεει τιποτα.
Ο μονος τροπος ειναι να γυρισω πισω τον χρονο...
Πώς γινεται να συνεχισεις να ζεις οτι εσυ ο ιδιος εχεις βλαψει αλλον; Να συνεχισεις να ζεις με τον εαυτο σου.
Ειμαι πολυ κοντα στο να δωσω τελος στη ζωη μου.
Θελω να πεθανω, ελπιζω να βρω το κουραγιο μια απο τις επομενες μερες να το κανω.
Τους καημενους τους γονεις μου λυπαμαι που δεν εχουν ιδεα αλλα και ολους οσους με εκτιμουν.
Που να ξερουν τι ατομο μεγαλωσαν.
Μαμα, μπαμπα, σας αγαπω. ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

---

καλημερα.ολοι κανουμε λαθη στη ζωη μας.αυτο δεν σημαινει οτι δεν αξιζει η ζωη μας.ακομη και εγκλημα να εκανες υπαρχει η εξιλεωση και η συγχωρηση και η τιμωρια απο το νομο.η αυτοτιμωρια ομως ειναι η χειροτερη που μπορεις να επιλεξεις.τι ειναι αυτο το τοσο κακο που σε βασανιζει?αν θες μπορεις να το μοιραστεις μαζι μας καθως μιλαμε ολοι ανωνυμα εδω.
παντως αν αυτο το τοσοοο κακο που εχεις κανει ειναι αυτο που ειχες αναφερει σε προηγουμενο σου θεμα εισαι πολυ υπερβολικος.δεν εκανες τιποτα κακο.σε παρακολουθει καποιος ειδικος?

το προβλημα ειναι οτι σε μισεισ αυτο ηθελε να αλλαξει ο μπαμπασ ετσι ειναι ολοι το προβλημα ειναι οτι ο μπαμπασ ηθελε να σ δειξει το αλλο πλροφοριακα να ξερεισ για οταν κανεισ παιδια τωρα τα αλλα ειναι μαλακιεσ σαμπωσ περασαμε ποτε καλα ολο σε κομπλεξικουσ πεφτουμε αυτα

για να καταλαβεισ τι κανατε χαντακωσατε ολα τα παιδια γτ εμενα μου λεγαν μη δινεισ δεν εκτιμανε οχι ελεγα εγω θα εκτιμησουν ξεερεισ ποτε εκτιματε οταν κανετε παιδια οι μαλακιεσ που κανατε αν ηξερεσ τι μαλακιεσ ανεχτηκα για να πληρωθω θα ελεγεσ οτι εισαι ακακο πλασμα τ θεου ευτυχωσ ο κοσμοσ προχωραει καπωσ γινε μανα αν θεσ να υποφερεισ δε χρειαζεται τιποτα αλλο να κανεισ αυτα

σκοτωσες κανεναν;

Συμφωνώ με την Αποστολία ότι αν ο λόγος για τον οποίο θέλεις να βάλεις τέλος στη ζωή σου είναι το γεγονός που έγραψες στο θέμα "πώς το ξεπερνάς αυτό;" κάνεις μεγάλο λάθος γιατί δεν έκανες τίποτα τόσο κακό που ν' αξίζει να το πληρώσεις με τη ζωή σου και σίγουρα δεν διέπραξες κακοποίηση, αν αυτό εννοείς...

Μιλάνε τα ενοχικά σου και η OCD σου, όχι εσύ ο ίδιος και η λογική σου. Συνεχίζεις να βλέπεις ειδικό;

Καλησπέρα σας.
Δεν είναι αυτό το θέμα που έχω γράψει παλιοτερα, και ούτε έχω το κουράγιο να το παραδεχτώ- Ίσως με προσωπικό μήνυμα, μόνο έτσι.
Πλέον δε με παρακολουθεί ειδικός, όχι.

Γιατί σταμάτησες να βλέπεις ειδικό;

Μένω σε άλλη πόλη και γενικώς δεν είμαι οικονομικά ανεξάρτητος.
Δεν θέλω να φορτώνω τους δικούς μου, γι αυτό.

Τους γονείς σου θα τους φορτώσεις αν συνεχίσεις να έχεις ενοχές για το παραμικρό και είσαι δυστυχισμένος. Και φυσικά θα τους καταστρέψεις για πάντα τη ζωή αν κάνεις καμια βλακεία και κάνεις κακό στον εαυτό σου.

Οι γονείς σου θα είναι χαρούμενοι μόλις δουν ότι πας σε κάποιον ειδικό να βοηθηθείς και αργότερα σε δουν να είσαι χαρούμενος και δημιουργικός.

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Μένω σε άλλη πόλη και γενικώς δεν είμαι οικονομικά ανεξάρτητος.
Δεν θέλω να φορτώνω τους δικούς μου, γι αυτό.

---

επειδη δεν εισαι ανεξαρτητος, δεν τρως; οδοντιατρο δεν πας; θα περιμενεις να σου πεσουν τα δοντια;;
ο ψυχιατρος δεν ειναι μια πολυτελεια που κανει κανεις οταν γινει ανεξαρτητος. ειναι πολυ βασικη αναγκη οταν χρειαζεται και οσο σε στηριζουν οι γονεις σου, θα ζητησεις να σε στηριξουν και σε αυτο και οταν καταφερεις να γινεις ανεξαρτητος, μπορεις να τους το ξεπληρωσεις και να μην αισθανεσαι ασχημα.

Σήμερα ζω μια απ τις χειρότερες μέρες της ζωής μου.
Όποιος μπορεί να με "ακούσει",
οποιοσδήποτε, ας μου το πει παρακαλώ πολύ να του στείλω προσωπικό μήνυμα για αυτό που έκανα.

Πολλοί έχουν κάνει εγκλήματα και συνεχίζουν και ζουν χωρίς τύψεις, κι εσύ που έχεις μετανιώσει θα αυτοκτονήσεις? Είναι δυνατόν?

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Μονο εδω ταιριαζει το δικο μου θεμα.
Δεν αντεχω αλλο να ζω μετα απο αυτο που ΕΓΩ εκανα σε αλλον.
Εχουν περασει χρονια και σε μια στιγμη ηρθαν ολες οι μνημες εκεινου του συμβαντος.
Δεν θελω να το ξεπερασω, θελω να υποφερω για να πληρωσω.
Αυτο που εκανα ουτε να το ομολογησω δεν μπορω- τοσο ασχημο.
Εχω μετανιωσει αλλα αυτο δεν λεει τιποτα.
Ο μονος τροπος ειναι να γυρισω πισω τον χρονο...
Πώς γινεται να συνεχισεις να ζεις οτι εσυ ο ιδιος εχεις βλαψει αλλον; Να συνεχισεις να ζεις με τον εαυτο σου.
Ειμαι πολυ κοντα στο να δωσω τελος στη ζωη μου.
Θελω να πεθανω, ελπιζω να βρω το κουραγιο μια απο τις επομενες μερες να το κανω.
Τους καημενους τους γονεις μου λυπαμαι που δεν εχουν ιδεα αλλα και ολους οσους με εκτιμουν.
Που να ξερουν τι ατομο μεγαλωσαν.
Μαμα, μπαμπα, σας αγαπω. ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

---

Δεν ξέρω τι έκανες ή τι έγινε αλλά όπως και να έχει είσαι άνθρωπος και κάνεις λάθη. Όλοι κάνουμε, μικρά ή μεγάλα . Σημαντικό είναι να το αναγνωρίζεις , να μετανιωσεις και να προχωρήσεις την ζωή σου μπροστά.

Για κάποιο λόγο Εγώ δεν μπορώ να προχωρήσω.
Μαλλον φταίει το μυαλό μου που είναι άρρωστο. Όλη την ώρα εμμονές και καταναγκασμοι και άγχος.
Το μυαλό μου δεν με έχει αφήσει ούτε για μια μέρα να ηρεμήσω.
Δεν ξέρω, νιώθω να ζω σε μια κόλαση.
Σας ευχαριστώ όλους για τον κόπο που καταβαλατε να με βοηθήσετε, το εκτιμώ.

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Για κάποιο λόγο Εγώ δεν μπορώ να προχωρήσω.
Μαλλον φταίει το μυαλό μου που είναι άρρωστο. Όλη την ώρα εμμονές και καταναγκασμοι και άγχος.
Το μυαλό μου δεν με έχει αφήσει ούτε για μια μέρα να ηρεμήσω.
Δεν ξέρω, νιώθω να ζω σε μια κόλαση.
Σας ευχαριστώ όλους για τον κόπο που καταβαλατε να με βοηθήσετε, το εκτιμώ.

---

Έχεις σκεφτεί να κάνεις κάποια θεραπεία; Ίσως αν μιλήσεις σε κάποιον ειδικό να ελαφρωσει η ψυχούλα σου .

Κι εγώ ζω πολύ δύσκολα με την ιδψ, όλο ενοχλήσεις μου "πετάει" το μυαλό μου. Αλλά να ξέρεις ότι ο Θεός συγχωρεί ακόμα και το Διάβολο αν μετανοήσει, οπότε εσύ αφού μετανόησες- ό,τι και να έκανες- είσαι καθαρός!

Μα το καταλαβαίνεις το πρόβλημά σου βρε Νικόλα. Ότι το μυαλό σου τα μεγαλοποιεί και τα παραμορφώνει τα πράγματα και βασανίζεσαι τσάμπα και βερεσέ που λένε. Αυτό πρέπει να κοιτάξεις να το ξεπεράσεις με την βοήθεια ειδικού και όχι να το αφήνεις να γίνεται χειρότερο όσο περνάει ο καιρός!

ΥΓ: Το site δεν σε αφήνεις να στείλεις/λάβεις μηνύματα αν δεν έχεις συμπληρώσει τα 50 posts.

Γεια σας.
Ελειψα αυτες τις μερες για να δω τι πρεπει να κανω.
Αποφασισα να μιλησω εδω και να πω τι εχω κανει, οσο αηδιαστικο κι αν ειναι.
Λοιπον πριν απο 3 χρονια, στα 17 μου, ημασταν μια παρεα μαζεμενοι και στριμωγμενοι σε ενα αυτοκινητο και ειχαμε μαζι και παιδια.
Επειδη δε χωρουσαμε τα παιδια καθισαν στα ποδια μας.
Στα δικα μου ποδια καθισε ενα παιδι 10 χρονων και για καποιον ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟ λογο, αυτο μου προκαλεσε στυση.
Δεν μπορω να πιστεψω οτι αφησα το παιδι να παραμεινει πανω μου οση ωρα αυτο συνεβαινε, αλλα ΤΟ ΕΚΑΝΑ.
Νιωθω οτι εχω ασελγησει σε ανηλικο και υποφερω.
ΔΕΝ ΜΕ ΕΛΚΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΑ ΒΛΑΨΩ, απλως εκεινη τη φορα συνεβη αυτο.
Ελπιζω μονο και ευχομαι να μην καταλαβε τιποτα το καημενο το παιδακι.

Περιμενω τις γνωμες σας, εχω μετανιωσει για αυτο και θελω να προχωρησω παρακατω.
Αλλα δεν ξερω αν μου αξιζει...

Εκείνη τη φορά συνέβη αυτό, συνεβη αργότερα κάποιο άλλο περιστατικό; Για εμένα πιο ανησυχητικό είναι να στριμώχνεστε 100 άτομα σε ένα αυτοκίνητο και να βάζετε τα παιδιά στα πόδια σας, κίνδυνος-θάνατος σε περίπτωση τροχαίου παρά αυτό που λες, Δηλαδή το παιδί που θα το πήγαινες, θα φώναζες "έχω καβλώσει" σταματήστε το αυτοκίνητο? Χλωμό το βλέπω. Το παιδί κατάλαβε εκείνη την ώρα ότι έχεις στύση; Έκανες κάποια κίνηση να το φέρεις στη στύση σου ή απλά καθόταν μπροστά στα πόδια σου; Όπως και να έχει κάθεσαι και βασανίζεσαι για κάτι που έγινε πριν 3 χρόνια, δεν το έκανες επίτηδες και δεν αλλάζει.

Μεθαύριο θα βρεις κάτι άλλο να κάθεσαι και να αυτομαστιγώνεσαι. Κολλάει το μυαλό σου. Πρέπει επειγόντως να δουλέψεις με ειδικό, άσε τις δικαιολογίες.

Συμφωνώ με τη Σόνια, δεν το έκανες επίτηδες ούτε ασέλγησες στο παιδάκι... Μακάρι όσοι το κάνουν στην πραγματικότητα να είχαν τόση ευσυνειδησία....

Καλησπέρα σας.
Κι όμως το έκανα επίτηδες.
Το θυμάμαι. Και Ναι, Παρ ότι είναι παλιό το γεγονός θυμάμαι ότι παιδί ερχόταν στη στύση μου και το άφηνα.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας πάντως.

Ξέρω τι έκανα, δεν προσπαθώ καν να δικαιολογήσω τον εαυτό μου.
Λέω τα πράγματα όπως είναι

Αυτο που ισως οφειλεις να κανεις ειναι να μιλας με ειδικο ψυχικης υγειας οπου δεν κατακρινει λογοκρινει αυτο που σου συμβαινει. Σημασια εχει η αναγνωριση η αποδοχη και η μαχη να μην το αφησεις να επηρεασει μελλοντικα αθεμιτα καποιο παιδι. Στο εξωτερικο θεωρειται μορφη αναπηριας. Ναι εδω Ελλαδα δεν λεγονται με το ονομα τους. Αν ψαχτεις στο εξωτερικο υπαρχουν ομαδες που ομολογουν ποσο παλευουν με αυτη τη παρορμηση τους. Ελπιζω να σε βοηθησα. Η ευθυνη σου ειναι αν επιτρεψεις να συμβεί κατι περισσότερο και κατι σε μεγαλυτερη συχνοτητα συνειδητα. Η προδιαθεση εαν υπαρχει δεν ειναι βαριδι στο λαιμο σου.

Καταλαβαίνω τι λέτε αλλά ΔΕΝ με ελκύουν τα παιδιά.
Δεν έχω άρνηση, λέω την αλήθεια.
Είμαι ομοφυλόφιλος και με ελκύουν άντρες μεγάλοι.
Απλώς Τότε συνέβη απλά αυτό.
Δεν ξέρω γιατί.

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Καλησπέρα σας.
Κι όμως το έκανα επίτηδες.
Το θυμάμαι. Και Ναι, Παρ ότι είναι παλιό το γεγονός θυμάμαι ότι παιδί ερχόταν στη στύση μου και το άφηνα.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας πάντως.

---

Δεν κατάλαβα τη διατύπωση γι αυτό το μάρκαρα... και γι αυτό ρωτάω, αν αυτό συνέβη μόνο μια φορά?
Αν όντως έτσι είναι, απλά ήταν μια επιθυμία της στιγμής και πάει τέλειωσε και γιατί να σε βασανίζει αυτό το συμβάν εδώ και 15 μέρες? Ένας ψυχολόγος που είχα δει παλιά, μου είπε για την "ουδετεροποίηση". Δλδ εκει που βασανίζει τη σκέψη μας κάτι, μια τραυματική ή άλλη αρνητική εμπειρία, αν δεν μπορούμε να την απωθήσουμε πλήρως από τη σκέψη μας, ας την θυμόμαστε απλά ως ένα γεγονός ουδέτερο από συναισθήματα (δλδ αποκομμένο, αποχρωματισμένο από συναισθήματα) και άλλες σκέψεις (που προφανώς γεννιούνται από τέτοια συναισθήματα), δλδ όπως θύμόμαστε ένα οποιοδήποτε γεγονός. Η εσωτερική παρατήρηση επίσης ως μέθοδος αναγνώρισης και απώθησης αρνητικών σκέψεων είναι μια μέθοδος που βοηθάει καθώς και δραστηριότητες στη ζωη σου που πραγματικά κάνουν τη σκέψη σου να ξεφεύγει.
Η ομοφυλία είναι άλλο δικό σου θέμα, ίσως και να το χες από τότε κι αυτη είναι η αιτία για το συμβάν.

Quote:

---

Originally Posted by Nikolask19999

Καταλαβαίνω τι λέτε αλλά ΔΕΝ με ελκύουν τα παιδιά.
Δεν έχω άρνηση, λέω την αλήθεια.
Είμαι ομοφυλόφιλος και με ελκύουν άντρες μεγάλοι.
Απλώς Τότε συνέβη απλά αυτό.
Δεν ξέρω γιατί.

---

Ε ενα τυχαιο γεγονος που σε σοκαρε ναι. Αφου δεν εχει ξανα συμβει ασε το πισω καλε μου. Μη σε αυτο μαστιγωνεις.

Ναι ήταν ένα συμβάν της στιγμής.
Δεν σκέφτομαι παιδιά ποτέ.ΜΑ ΠΟΤΕ.
Θεωρώ πως ήταν απλώς μια ατυχή στιγμή και συνέβη ο,τι συνέβη.
Εχω μετανιώσει που το άφησα να γίνει.
Αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να αισθάνομαι χάλια για αυτό.
Θα προσπαθήσω να κάνω ο,τι με συμβουλεψατε και να προχωρήσω με την ζωή μου γιατί απλώς δεν αντέχω άλλο

Αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο δεν είναι η στύση σαν στύση αλλά ότι δεν αντιδρασες και άφησες τον μικρό πάνω σου. Σαν εικόνα οκ δεν είναι ωραία. Σαν φάση δεν είναι καλή.. Εγώ έχω και λίγο θέμα με τα παιδιά και νευριαζω όταν ακούω αυτά. Αλλααα βλέπω ένα άνθρωπο που κατάλαβε πως αυτό ήταν λάθος, νιώθει άσχημα και δεν έχει σκοπό να το ξανά κάνει. Αυτό να δεις και να σταματήσεις να βασανίζεσαι.. Καλό είναι να ψάξεις να δεις κάποιον ειδικό γιατί όλο αυτό κάποια στιγμή θα σε φάει..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο δεν είναι η στύση σαν στύση αλλά ότι δεν αντιδρασες και άφησες τον μικρό πάνω σου. Σαν εικόνα οκ δεν είναι ωραία. Σαν φάση δεν είναι καλή.. Εγώ έχω και λίγο θέμα με τα παιδιά και νευριαζω όταν ακούω αυτά. Αλλααα βλέπω ένα άνθρωπο που κατάλαβε πως αυτό ήταν λάθος, νιώθει άσχημα και δεν έχει σκοπό να το ξανά κάνει. Αυτό να δεις και να σταματήσεις να βασανίζεσαι.. Καλό είναι να ψάξεις να δεις κάποιον ειδικό γιατί όλο αυτό κάποια στιγμή θα σε φάει..

---

Σ ευχαριστώ.
Θα κάνω ότι μπορώ γιατί δεν αντέχω άλλο να νιώθω το χειρότερο είδος ανθρώπου που έχει ζήσει ποτέ.
Με σκοτώνει, δεν το χωράει η συνείδησή μου. Θα πρέπει να μιλήσω με κάποιον ειδικό αλλά και επειδή έχω οικονομικές δυσκολίες μπορώ να απευθυνθώ μόνο σε νοσοκομεία που όμως αργούν παρά πολύ για να σου κλείσουν ραντεβού.
Το ξέρω γιατί έκλεισα χθες, και το ραντεβού είναι Δυστυχώς τον άλλο μήνα.
Μέχρι τότε πρέπει κάπως να την παλέψω

Θα έχεις στο μυαλό σου ότι μετανιωσες και θα περιμένεις να έρθει η μέρα να πας..

Ευχαριστώ.

Καλησπερα φιλε, πρωτα απο ολα η μετανοιασου, η πικρα σου και οι τοσο δυνατες τυψεις που εχεις για αυτο που εγινε τωτες δειχνει οτι εχεις εναν πολυ καλο χαρακτηρα με ηθικη και με αξιοπρεπεια. Αποψημου ειναι οτι δεν προκεται πωτες να κανεις κατις καακο σε καποιο παιδακι λογο του οτι εχεις πολυ δυνατους ηθικους φραγμους τοσους οπου οτι και σε οποιο πηρασμο σεξουαλικο κι να βρεθεις θα το αποτρεψεις.
Ομως υπαρχει ενα μεγα "ΟΜΩς" εαν αυτομαστιγονεσαι λογο της ηθικης σου η αν γινετς λογο ψυχολογικης ασθενειας, δλδ εαν ειναι η καταθλιψη , η μανια να νιωθεις ασχημα! και το δευτερο να ειναι δςν ανερει το πρωτο, το ηθος σου δλδ.
Τελος , για να σε καμω να νιωσεις πιο χαλαρα θα σου πω οτι αυτο με την στυση δεν ειναι κατις το τρομερο- δεν αναφερομαι για το παιδακι αλλα για την στυση - για να καταλαβεις θα σου πω μια προσωπικη μου φαση σε ιδια περιπου ηλικια με εσενα.Οταν εκανα προπονησεις κι προετιμασιες για τους αγωνες -σε ηλικια γυρο στα 15-17) υπηρχε μια ασκηση η οποια επρεπε να "ψυθουν" καποιασημεια του σωματος μου και η ασκηση αυτη ηθελε να με χτυπουν με το καλαμι του ο συναθλητης μου σττα πλερα μου κι να εχω τα χερι μου ψυλα, πισω απο τον αυχενα μου, χωρις δλδ να αμυνομαι. Λοιπον οταν εκανα αυτη την ασκηση με ενα ανδρα συναθλητη μου θυμαμαι οτι μετα απο καποια χτυπηματα μου ρθε κι εμενα στυση εντωνη κι μαλιστα κοντευα να τελειωσω!! οσο ερχοταν χτυπηματα, θυμαμαι οτι ειχα ξενερωσειπαρα πολυ στο φευγα, στον δρομο ενιωθα ντροπη και νευρα με τον ανδρισμο μου διοτις μπορει να ειχα σεξουαλικα εμπειρια με κοπελιτσα αλλα λογο του δεν ειχα πολλλες εμπειριες φοβομουν μην ειμουν βαθια μεσα μου ομοφυλοφιλος!! θυμαμαι οτι ειχα τοσο ντροπη! ελεγα οτι εαν ειμαι γκει/?? εαν εχω δλδη προβλημα στον εγκεφαλο μου?? εαν ειμαι γκει, θα πρεπει να παω σε κλινικη!! πως θα το πω στον πατερα μου??? θα με σκοτωσει στο ξυλο συγουρα! και θα το αξιζω!! ελεγα οτι γκει?? πρεπει να παψω να ζω, ειμαι παρασιτο της φυσης!!
Ωσπου μια μερα, προσκαλεσα μια κοπελα , συναθλητρια μου, να κανουμε μαζι την ασκηση, και ειχα το ιδιο θεμα! Μετα νομιζα οτι ειχα σαδομαζοχιστικα θεματα!! οτι ο πονος μου φερνει στυση, κι οτι εχω τετοιο προβλημα, χαχα πολυ γελειο!! Τελικα φιλε μου την εψαξα και εμαθα οτι το κορμι μας -ειδικα σε τετοιες ηλικιες οπου οι ορμονες μας ειναι στο κοκκινο κι οπου με το παραμικρο ειχαμε στυση- εμαθα λοιπον οτι σε πολλα αγορια διαφορα μεροι του σωμτος μας με την επαφη απο αλλον ανθρωπο υπαρχει στυση ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ,ΕΡΩΤΙΚΗ ΟΡΜΗ! ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΜΑς, αρα φιλε μου μην εισαι τοσο αυστηρος με τον εαυτοσου, μπορει να ειναι το ιδιο με εμενα.

Παιδιά είμαι πολύ καλύτερα.
Πηγα σε γιατρό ξανά, το συζητήσαμε και καταλήξαμε στο ότι ευθύνεται το OCD που έχω και με κάνει να υποφέρω τόσο πολύ από αυτό το άσχημο γεγονός του παρελθόντος.
Ναι οκ, ήταν απαίσιο που ένιωσα κάτι σεξουαλικό με παιδί και το άφησα πάνω μου (μπερδεύτηκα-δεν καταλάβαινα τι έκανα), αλλά δεν υπήρξε (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ) συνέχεια και (εύχομαι) να μην κατάλαβε και τίποτα.
Οπότε θα το αφήσω πίσω μου και θα συνεχίσω όσο δύσκολο κι αν είναι.
Οι σκέψεις και οι ιδέες ότι ειμαι ένα τέρας συνεχίζουν να παίζουν nonstop στο μυαλό μου, αλλά πρέπει απλά να το αποδεχτώ και να μάθω να ζω με αυτό.
Αυτά από μένα, να έχετε ένα όμορφο βράδυ όλοι εσείς που μου δώσατε σημασία.

Νικόλα κατ΄αρχήν και μόνο που εξμολογήθηκες το βάσανό σου αυτό ήταν μια πολύ δυνατή πράξη.Η αρχή της θεραπείας σου. Η λίμπιντο ειδικά των αντρών στα 17 είναι πάρα πολύ έντονη και οι στύσεις δημιουργούνται πολύ εύκολα και σίγουρα όχι απαραίτητα λόγω σεξουαλικής διέγερσης.
Από την στιγμή που μετάνιωσες προχώρα μπροστά.ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.ιδανικά θα μπορούσες να πεις να σταματήσει το αμάξι ή ακόμα να πεις ότι δεν μπορείς να έχεις πάνω στα πόδια σου ένα βάρος και ας σε παρεξηγουσαν,τουλάχιστον θα έκανες ένα διάλειμμα και θα το διαχειριζόσουν αλλιώς.
δυστυχώς πολλές φορές σκεφτόμαστε πολύ την γνώμη των άλλων,μην μας παρεξηγήσουν,μην δημιουργήσουμε πρόβλημα κτλ και μένουμε στήλη άλατος μετανιώνοντας μετά.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ που πας σε θεραπευτή για αυτό και να θυμάσαι πως ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ (ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ) για τα οποία ίσως ντρεπόμαστε ή καταθλιβόμαστε/αυτοκαταστρεφόμαστε...
πιστεύω πως μπορεί να σε βοηθήσει το να σταματάς ακαριαία πλέον από εδώ και πέρα ο,τιδήποτε σε φέρνει σε δύσκολη/άσχημη θέση ,βάζοντας τα όριά σου.
και να λες πιο εύκολα όχι.και να σε συγχωρείς για τα λάθη σου.να σε συγχωρείς ειδικά από την στιγμή που έχεις μετανιώσει.και να δράσεις εθελοντικά υπέρ της προστασίας των παιδιών.
Μια στιγμή λάθους είναι μια ευκαιρία για αφύπνιση,ισχυρή συνειδητοποίηση και αναγνώρισης της δύναμης του ανθρώπινου ασυνειδήτου και των ορμών αλλά και της δύναμης να επιλέγουμε να είμαστε εμείς κύριοι των εαυτών μας.
χρειάζεται να πάψουμε να αυτομαστιγωνόμαστε και να επανορθώνουμε άμεσα,να επανορθώνουμε άμεσα και στον εαυτό μας συγχωρώντας τον.
από την στιγμή που είσαι καλός άνθρωπος και συνειδητοποιημένος για το πως το γιατί ,μια στιγμή
κυριαρχίας της σκοτεινής πλευράς του ασυνειδήτου δεν αναιρεί την ηθική σου.
Και μόνο που ήθελες να πεθάνεις γιατί δεν άντεχες αυτό το λάθος δείχνει πως είσαι άνθρωπος.
άνθρωπος με ευαισθησία και ήθος.
να σε αγαπάς να σε συγχωρείς και να σε σέβεσαι και να είσαι δυνατός να προστατεύεις τα παιδιά από οποιονδήποτε πάει να τα βλάψει σε οποιοδήποτε επίπεδο.
όλα να σου πάνε καλά από εδώ και πέρα και να αγαπάς το παιδί που είσαι μέσα σου!

Αδελφέ και εγω κάπως έτσι νιώθω όλα ξεκίνησαν οταν ήμουν 15 η14 να ξεκαθαρίσω πως και εγω δν ελκυομαι από παιδιά αλλά ναι ήμουν με την ξαδέλφη μου που ηταν 4 ετών πάνω και σε κάποια στιγμή με έγλυψε στο πρόσωπο και μου άρεσε και μου ήρθε στύση αργότερα την είπα άμα μπορεί να με ξανά γλύψει Και το έκανε και μετά πήγα σπίτι μου Αφτο ξανά εγεινε άλλη μια φορά και δν ξέρω πως μου ηρθε στο άρρωστο μυαλό μου αλλά ήθελα να με γλυψει στην ρωγα μου την ρώτησα και δν θυμάμαι να πω την αλήθεια και η είπε όχι η εγω είπα όχι γιατί τω βρήκα άρρωστο και μετά δν ξανά έγινε τίποτα αφτο το ειχα ξεχάσει και μου ήρθε αυτό των χρωνο και εδω και δυο μήνες με πιάνει αναγούλα άγχος και και τάσης αυτοκτονίας κάθε μέρα λέω συγνώμη στον θεό και εκείνη την στιγμή δν ειχα σκέψη ότι αυτό που έκανα ήταν ανώμαλο μετά μου ήρθε οταν σας είπα για την ρωγα και να πω το μυνημα σου με έδωσε δηναμη να πω και εγω αφτω εδω κάθε φορά που το σκέφτομαι εύχομαι να μην με είχε γλυψει και να μην ειχα ρωτήσει αυτήν την αιδια τώρα είμαι 18 και επίσης την πρώτη φορά δν μου ήρθε στύση και το κάναμε για πλάκα την δεύτερη φορά μου ήρθε στύση να ελπίζω ο Χριστός να με συνχωρεσει

Quote:

---

Originally Posted by Stathis

Αδελφέ και εγω κάπως έτσι νιώθω όλα ξεκίνησαν οταν ήμουν 15 η14 να ξεκαθαρίσω πως και εγω δν ελκυομαι από παιδιά αλλά ναι ήμουν με την ξαδέλφη μου που ηταν 4 ετών πάνω και σε κάποια στιγμή με έγλυψε στο πρόσωπο και μου άρεσε και μου ήρθε στύση αργότερα την είπα άμα μπορεί να με ξανά γλύψει Και το έκανε και μετά πήγα σπίτι μου Αφτο ξανά εγεινε άλλη μια φορά και δν ξέρω πως μου ηρθε στο άρρωστο μυαλό μου αλλά ήθελα να με γλυψει στην ρωγα μου την ρώτησα και δν θυμάμαι να πω την αλήθεια και η είπε όχι η εγω είπα όχι γιατί τω βρήκα άρρωστο και μετά δν ξανά έγινε τίποτα αφτο το ειχα ξεχάσει και μου ήρθε αυτό των χρωνο και εδω και δυο μήνες με πιάνει αναγούλα άγχος και και τάσης αυτοκτονίας κάθε μέρα λέω συγνώμη στον θεό και εκείνη την στιγμή δν ειχα σκέψη ότι αυτό που έκανα ήταν ανώμαλο μετά μου ήρθε οταν σας είπα για την ρωγα και να πω το μυνημα σου με έδωσε δηναμη να πω και εγω αφτω εδω κάθε φορά που το σκέφτομαι εύχομαι να μην με είχε γλυψει και να μην ειχα ρωτήσει αυτήν την αιδια τώρα είμαι 18 και επίσης την πρώτη φορά δν μου ήρθε στύση και το κάναμε για πλάκα την δεύτερη φορά μου ήρθε στύση να ελπίζω ο Χριστός να με συνχωρεσει

---

Φίλε μου σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Ξέρω πως δεν είναι εύκολο να συγχωρέσεις τον εαυτό σου όταν νομίζεις ότι έχεις βλάψει άλλον (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΑΙΔΙ). Και βοήθεια δεν μπορώ να προσφέρω εγώ, αλλά κάποιος ειδικός με τον οποίο πρέπει να μιλήσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Μην το αφήσεις. Εγώ πάσχω από μια αγχώδη διαταραχή που με κάνει γενικώς να το σκέφτομαι όλη την ώρα (όταν βρίσκεται σε έξαρση). Δεν λέω πως έχεις και εσύ Αυτή την διαταραχή (OCD) γιατί απαγορεύονται οι διαγνώσεις σε αυτό εδώ το σάιτ. Αυτό που λέω είναι να ψάξεις ειδικό. Μην το αμελείς. Αυτό.

Καλή συνέχεια σου εύχομαι και να μην Είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου. Είναι η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω εγώ, που όμως ξέρω ότι δεν θα βοηθήσει ιδιαιτέρως.

Quote:

---

Originally Posted by NIKH2020

Νικόλα κατ΄αρχήν και μόνο που εξμολογήθηκες το βάσανό σου αυτό ήταν μια πολύ δυνατή πράξη.Η αρχή της θεραπείας σου. Η λίμπιντο ειδικά των αντρών στα 17 είναι πάρα πολύ έντονη και οι στύσεις δημιουργούνται πολύ εύκολα και σίγουρα όχι απαραίτητα λόγω σεξουαλικής διέγερσης.
Από την στιγμή που μετάνιωσες προχώρα μπροστά.ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.ιδανικά θα μπορούσες να πεις να σταματήσει το αμάξι ή ακόμα να πεις ότι δεν μπορείς να έχεις πάνω στα πόδια σου ένα βάρος και ας σε παρεξηγουσαν,τουλάχιστον θα έκανες ένα διάλειμμα και θα το διαχειριζόσουν αλλιώς.
δυστυχώς πολλές φορές σκεφτόμαστε πολύ την γνώμη των άλλων,μην μας παρεξηγήσουν,μην δημιουργήσουμε πρόβλημα κτλ και μένουμε στήλη άλατος μετανιώνοντας μετά.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ που πας σε θεραπευτή για αυτό και να θυμάσαι πως ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ (ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ) για τα οποία ίσως ντρεπόμαστε ή καταθλιβόμαστε/αυτοκαταστρεφόμαστε...
πιστεύω πως μπορεί να σε βοηθήσει το να σταματάς ακαριαία πλέον από εδώ και πέρα ο,τιδήποτε σε φέρνει σε δύσκολη/άσχημη θέση ,βάζοντας τα όριά σου.
και να λες πιο εύκολα όχι.και να σε συγχωρείς για τα λάθη σου.να σε συγχωρείς ειδικά από την στιγμή που έχεις μετανιώσει.και να δράσεις εθελοντικά υπέρ της προστασίας των παιδιών.
Μια στιγμή λάθους είναι μια ευκαιρία για αφύπνιση,ισχυρή συνειδητοποίηση και αναγνώρισης της δύναμης του ανθρώπινου ασυνειδήτου και των ορμών αλλά και της δύναμης να επιλέγουμε να είμαστε εμείς κύριοι των εαυτών μας.
χρειάζεται να πάψουμε να αυτομαστιγωνόμαστε και να επανορθώνουμε άμεσα,να επανορθώνουμε άμεσα και στον εαυτό μας συγχωρώντας τον.
από την στιγμή που είσαι καλός άνθρωπος και συνειδητοποιημένος για το πως το γιατί ,μια στιγμή
κυριαρχίας της σκοτεινής πλευράς του ασυνειδήτου δεν αναιρεί την ηθική σου.
Και μόνο που ήθελες να πεθάνεις γιατί δεν άντεχες αυτό το λάθος δείχνει πως είσαι άνθρωπος.
άνθρωπος με ευαισθησία και ήθος.
να σε αγαπάς να σε συγχωρείς και να σε σέβεσαι και να είσαι δυνατός να προστατεύεις τα παιδιά από οποιονδήποτε πάει να τα βλάψει σε οποιοδήποτε επίπεδο.
όλα να σου πάνε καλά από εδώ και πέρα και να αγαπάς το παιδί που είσαι μέσα σου!

---

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά λόγια.
Γενικώς έχω βασανιστεί πάρα πολύ από 13 μου που ανακάλυψα την έλξη μου για άντρες. Και από τότε ΠΑΝΤΑ βρίσκει κάτι το μυαλό μου να με βασανίζει. Και να με κάνει να μισώ τον εαυτό μου.
Ότι κακοποίησα ένα παιδί, ΤΟ.ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΥ. Ότι οι γονείς μου θα μάθουν Αλλά πράγματα που έχω κάνει για τα οποία είμαι δεν είμαι περήφανος και θα μου γυρίσουν την πλάτη για πάντα.
Εχω και αυτή τη δυσμορφοδοβια που με κάνει να αισθάνομαι όλη την ώρα άσχημος.
Δεν έχω φιληθει ποτέ και είμαι τώρα 20, Θέλω να φιληθω. Και είμαι ερωτευμένος με ένα παιδί αλλά σκέφτομαι ότι ποτέ δεν πρόκειται να γυρίσει να κοιτάξει εμένα με αυτό το πρόσωπο και το σώμα που έχω.
Γενικώς χρειάζομαι δουλειά σαν άνθρωπος.
Όλα τα χρόνια δεν μιλούσα για τα προβλήματά μου. Θεωρούσα ότι μου αξίζει να υποφέρω. Είχα ήδη αρχίσει να γίνομαι εχθρός του εαυτού μου, από την τρυφερή ηλικία των 13.
Δεν ξέρω νομίζω μου αξίζει μια ευκαιρία στη ζωή.
Και μια δεύτερη ευκαιρία όσο αφορά τα λάθη για τα οποία έχω μετανιώσει.