Ζολοτριν των 100 το πρωι
λεξοτανιλ 3 mg ενα βραδυ μισο πρωι
και μετα την σημερινη συνεδρια
μου εγραψε και σεροκουελ....
Printable View
Ζολοτριν των 100 το πρωι
λεξοτανιλ 3 mg ενα βραδυ μισο πρωι
και μετα την σημερινη συνεδρια
μου εγραψε και σεροκουελ....
Κ 5 μη σου πω..ανοιξη εγω 3 χαπια λυρικα την μερα,1 στεντον το πρωι,ζαναξ μεσημερι απογευμα κ βραδι ρεμερον..μαζι με το ζολοφτ..δεν επαθα τπτ...τα εκοψα ολα σιγα σιγα μολις εκανε επιπεδα το ζολοφτ..
μην ανησυχεις εγω εχω φτασει να παιρνω 8 διαφορετικα φαρμακα μαζι..δε ξερω ποσα χαπακια επαιρνα τη μερα..
Προσοχή στις συμβουλές!
Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ίδια για όλους.
πάρα πολλές φορές, το τελικό αποτελέσμα φαίνεται πολύ αργότερα, και όταν νομίζουμε ότι όλα είναι καλά.
Μακαρι να μαστε καλα κ να νη συμβει τπτ...μη φοβιζουμε ομως την θεματοθετρια η οποια ειναι σε δυσκολη στιγμή.......δεν θα παθει κατι για λιγο καιρο αν παρει ενα χαπι παραπανω..οκ...μη νιωθουμε ενοχες που προσπαθουμε να νιωσουμε καλα.
Γειά σου,
Η μακροχρόνια επίδραση τους στον οργανισμό δεν έχει μελετηθεί, γιατί δεν ενδιαφέρει κανένα, μέχρι να προκύψει κάποιο σημαντικό πρόβλημα.
Εμένα π.χ , η μακροχρόνια χρήση του seropram, μου έριξε τα λευκά αιμοσφαίρια δραματικά και ανέβασε τα ηπατικα μου ένζυμα στο ζενίθ.
εάν δεν το έπαιρνα είδηση στα ετήσια Check up μου , θα κινδύνευε η ζωή μου.
Κανεις δεν με προειδοποίησε!
Απλά μου συνταγογραφουσαν το φάρμακο χωρίς να ασχολούνται με τις πιθανές μακροχρόνιες συνέπειες.
Τώρα επίσης προέκυψε, ύστερα από 20 χρόνια κυκλοφορίας του, ότι δόση 60 mg, που την χορηγού σαν αφειδώς οι γιατροί εάν δεν σε έπιανε η μικρότερη, προκαλεί καρδιολογικα προβλήματα και απαγορεύθηκε αυτή η δοσολογια!
Πάντως αμερικανικές μελέτες δείχνουν, ότι μετά από 5 χρόνια, όσοι καταφέρουν και αντιμετωπίσουν το ψυχικό τους πρόβλημα χωρίς φάρμακα, είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση οργανικά και ψυχικά από αυτούς που τα πηραν για 5 χρόνια.
Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για όσους γνωρίζουν καλά αγγλικά, είναι το the Anatomy of an epidemic, του ψυχιάτρου της ιατρικής του Harvard , Robert Whitaker.
Θα το ρισκαρω παιδια δν εχω αλλη επιλογη
κι ας παω στο διαολο
χειροτερα δεν θα ειναι απο εδω
χειροτερα θα ναι γι αυτο μη νομιζει τα αγορια ειναι προβλημα οι δουλειεσ ειναι προβλημα πρεπει να μπεισ σε μια ομαδα να κανεισ φιλουσ και μετα θα σ πουμε
Η αληθεια ειναι οτι αμα δν ειχα αγορι καλυτερα θα μουνα
καλησπερα κωστα και εγω απο το xanax που περνω βρεθηκαν καπια ενζυμα στο ηπαρ ανεβαβασμενα..... οπως και LDH και CRP αρκετα υψηλα... παρολαυτα δεν μπορω να κοψω το xanax...... το περνω χρονια...! μπορει να ηταν απο αλλη αιτια ολο αυτο...! μην κατηγορεις το φαρμακο...... και οσο για της ερευνες για τα ψυχοτροπα φαρμακα μην το ψαχνεις...... αν κανεις οτι σου λεει ο γιατρος ειναι ασφαλες.....
Γειά σου Άκη,
Στην περίπτωση μου ήταν από το φάρμακο.
Μόλις ύστερα από πολύ κόπο κατάφερα να το διακόψω, όλα επανήλθαν στα φυσιολογικά επίπεδα!
Όσο ελαττωνα την δόση, τόσο και βελτιωνοταν.
Σε ότι αφορά την εμπειρία μου από τους ψυχίατρος και τις συμβουλές τους,... μεγάλη απογοήτευση και δυστυχώς άγνοια.
Δεν φταίνε βέβαια πολύ και αυτοί, γιατί δεν είναι γνωστός ο τρόπος δράσης αυτών των φαρμάκων, και η διαφορετική επίδραση των σε κάθε οργανισμό.
Όμως αυτό που απεκόμισα ήταν, ότι πειραματιζονται προσπαθώντας να σε σταθεροποιησουν βραχυπροθεσμα, και αν προκύψει πρόβλημα σηκώνουν τα χέρια ψηλά, και είσαι ουσιαστικά μόνος σου.
Εφ όσον έχεις αρχίσει και ψυχοθεραπεία και δεν στηρίζεσαι μόνο στα φάρμακα, έχεις μεγάλη πιθανότητα να σταθεροποιηθεις.
Εγώ σαν ισχυρογνωμονας, και άτομο που ζητούσε επιστημονικές εξηγήσεις για ολα, ήμουν ανεπιδεκτος ψυχοθεραπείας!
Ας φροντίσεις μόνο να έχεις ευσυνειδητους επαγγελματίες ψυχικής αγωγής, αρωγους στην περίπτωση σου.
Καθε περίπτωση είναι διαφορετική, και πολλοί είναι αυτοί που βοηθηθηκαν απο την σύγχρονη επιστήμη, έστω και βραχυπροθεσμα μέχρι να βρουν το δρόμο τους αργότερα μόνοι τους, όπως και εγώ.
Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στην προσπάθεια σου, και σε κάθε περίπτωση μην το βάζεις κάτω.
Καλή συνέχεια.
Στο λεω κ γω παιδι μ..μολις πιασει το σσρι θα πετας...σοβαρα τωρα..πρωτη φορα παιρνεις σσρι? Αν ναι τοτε γλυκια μου σε 30 με 40 μερες θα σε πιασει γτ δεν εχεις ξαναπαρει...θα παθεις πλακα απο το ποσο κανονικα θα εισαι..κανε υπομονή. Ειναι η πρωτη σου φορα??
Χαχαψ καλε εγω ειχα τρελλες εμμονες..ντρεπομαι να τις γραψω.
Αληθεια..ειναι για ντροπη σοβαρα τωρα..
Γι αυτο σου εδωσε ζολοτριν γτ ειναι κ για εμμονες...
Μολις πιασει το χαπι θα αναγεννηθεις...εμπιστευσου με.
Ειναι η πρωτη σου φορά κ εισαι πολυ τυχερη γτ θα σε πιασει πιο γρηγορα..εγω επειδη παιρνω 9 χρονια για να με πιασει χαπι κανει 2 μηνες.
Γειά σου Νατάσα,
Χαίρομαι που βλέπω ότι έχεις αρκετή ενθάρρυνση εδώ και παίρνεις κουράγιο.
Σε κάθε περίπτωση το χρειάζεσαι!
Εγώ δεν γράφω συχνά , παρά μόνο αν νομίζω πως έχω κάτι χρήσιμο να πω, κυρίως για τα νεαρά μέλη του Forum (εγώ είμαι πολύ μεγαλύτερος ηλικιακά!).
Αφού όμως θέλεις να μάθεις μερικά πράγματα για μένα, εν περιλήψει έχουν ως εξής.
Εγώ πριν 35 χρόνια σε ηλικία μόλις 29 ετών, πήρα απόσπαση από το ερευνητικό τμήμα της πολυεθνικής που εργαζόμουν στο Λονδίνο, και πεισθηκα να αναλάβω την διεύθυνση του εργοστασίου τους στη Ελλάδα.
Στο νέο όμως περιβάλλον του management μιας επιχείρησης, που δεν χωρούν ευαισθησίες και συναισθηματισμοι, γρήγορα βρέθηκα σε σημαντική πίεση, όντας ένας ευαίσθητος χαρακτήρας.
Αποτέλεσμα, μέσα σε 6 χρόνια, να καταλήξω σκιά του εαυτού μου!
Αυπνος για εβδομάδες, με ζαλάδες, εξάντληση, μην μπορώντας να φάω τίποτα για μέρες!
Ένα πρωί απλά δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου, και αναγκάστηκα να επιστρέψω στους γονείς μου για να με βοηθήσουν.
Ευτυχώς, με φρόντισαν όσο καλύτερα γινόταν, και επεζησα!
Αλλεπάλληλες επισκέψεις και εξετάσεις σε γιατρούς όλων των ειδικοτήτων δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Τελικά πήρα την απόφαση και επισκέφτηκα ψυχίατρο, σε μια εποχή που αυτοί ήταν δυσεύρετοι, και οι ψυχικές ασθένειες ταμπού στην Ελλάδα.
Διαγνωστηκα με νευρική εξάντληση από εργασιακό άγχος, και μου χορήγησε ssri που τότε είχαν πρώτοκυκλοφορήσει.
Με πολλούς δισταγμούς το πήρα, γιατί ήμουν σε κατάρρευση, και σε πληροφορώ ότι μέσα σε 2 μήνες ήμουν άλλος άνθρωπος!
( δεν συμβαίνει σε όλους, αλλά σε μένα φαίνεται ότι ταίριαξε το φάρμακο).
Όμως οποτε προσπαθούσα να το σταματήσω, επέστρεφα στην προηγούμενη κατάσταση.
Αυτο δεν ήταν αποδεκτό για εμένα, να στηρίζομαι σε ένα φάρμακο για να αισθάνομαι καλά, ενώ λόγω των σπουδών μου, ανησυχούσα και για τις μακροχρόνιες συνέπειες.
Έτσι, πήρα απόφαση να αλλάξω ριζικά την ζωή μου, και να απεξαρτηθω από το φάρμακο.
Πρώτα, υπέβαλα την παραίτηση μου και εν συνεχεία πήρα αποφάσεις για την προσωπική μου ζωή.
Στο εργασιακό, τελικά μου πρότειναν να παραμείνω part time, και να εργάζομαι σε συγκεκριμένα project χωρίς μείωση μισθού.
Το δεχθηκα, και συνέχισα έτσι χαλαρά και ήρεμα για 26 ακόμα χρονια.
Στην ζωή, διεκοψα κάθε σχέση με άτομα που με προβληματιζαν, έκανα μόνο πράγματα που μου άρεσαν, διεκοψα τον προβληματικό δεσμό μου, αποφάσισα ότι δεν κάνω άλλους συμβιβασμούς, και αν πρόκειται να μείνω μόνος χωρίς σύντροφο ας είναι!
Έτσι κατάφερα να διακόψω τελικά το φάρμακο, να τα έχω καλά με τον εαυτό μου, και να αισθάνομαι τώρα για πολλά χρονια, πλήρης, ήρεμος και ευχαριστημένος από την ζωή.
Όσο αυτή διαρκέσει ακόμη!
Είπα πολλά, και δεν θα επανέλθω, αλλά φαίνεσαι ευγενής και αξιόλογος άνθρωπος, και σκέφτηκα να μάθεις την δύσκολη περιπτωση μου, μήπως και βοηθησω.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο.