άγχος σε ταξίδι

Καλησπέρα σας,
Πριν απο λιγους μήνες έκανα ένα ταξίδι στην αμερική ΜΟΝΟΣ καθώς θα επισκεπτόμουνα κάτι φίλους.

Η πρώτη πτήση ήταν Θεσσαλονίκη-Ζυρίχη (2 Ώρες)
Μετα αναμονή 6 ώρες Ζυρίχη και μέτα 11 ώρες για αμερική.
Σύνολο 19 ώρες!

Ενώ ειμαι άτομο που λατρεύω τα αεροπλάνα αλλά παρουσίασα έντονο αγχος.

Παρεπιπτώντος είμαι άτομο που δεν μου αρέσει να περιμένω και να στέκομαι σε ενα σημείο και πολλές φορές μου πιάνει άγχος.

Στον γυρισμό ενώ περίμενα 3 ώρες για check-in στην αμερική
με το που μπαίνω στο αεροπλάνο,2 λεπτά μετά ,κάνω εμετό.

Ημουν πάρα πολυ αγχωμένος κουρασμένος και λιγο στεναχωρημένος που εφευγα.Αλλα το άγχος το οτι ήμουν μονος και οτι θα περίμενα παλι 6 ώρες ζυρίχη με τρέλανε.

Οσο αστείο και αν φαίνεται έμεινα άλλες 2 μέρες αμερική καθώς ειχα φτάσει να μην σταματάω να \"βγάζω\".

Εννοείτε μετά απο 2 μέρες με ξαναέπιασε και εννοείτε δεν είχα φάει.Ούτε έφαγα στο αεροπλάνο και στην ζυρίχη επι 4 ώρες περπατουσα πανω κατω τα duty free,καθώς το περπάτημα μου έδινε την αίσθηση οτι φτάνω στον προορισμό μου (πρέπει να έκανα πολλά χιλιόμετρα σε ενα αεροδρομιο.

Σε ένα μήνα ετοιμάζω ταξίδι στην Ευρώπη μικρό ταξίδι βέβαια αλλα παλι μέσω Ζυρίχης αλλα αναμονή 45 λεπτων..
Σημερα κοίταξα οτι πλησιάζει ο καιρός και με πιάνει ένα αγχος για να μην αγχωθω!

Αυτή την φορά θα είμαι με φίλους και θα είναι μικρότερη πτήση που κανονικά δεν θα είχα λόγο να παρουσιάσω άγχος!

Δεν μπορούσα να ηρεμήσω και είχα τάσεις για εμετό και ένα κόμπο στο στομάχι και δεν ειχα φαει ευτυχως.

Σκέφτομαι ότι αυτό θα μου ξανα συμβει και εννοείται δεν σκοπευω να φάω μέχρι να φτάσω εκεί (4 ώρες ταξίδι) και φυσικά το ίδιο για τον γυρισμό.

Τι μπορω να κάνω για να διώξω το άγχος?
Υπάρχει καποιο χάπι για να με αλλάξη την διάθεση πριν την πτηση?
Γιατί όσο να ναι θα πρεπει απο δω και πέρα να το σκέφτομαι πολλές φορές αν θα κάνω ταξίδι η οχι.

Αυτή ήταν η εκθεσή μου και η ιστορία μου ,συγνώμη που εγραψα πολλα ,αλλά πίστευα οτι έπρεπε να τα πω για να λάβω και καλύτερη βοήθεια.

Ευχαρίστώ,
Γιώργος

Υ.Γ.α) Δεν φοβάμαι τα αεροπλάνα αλλα της αναμονές
β)τώρα αγχώνομαι για να μην αγχωθώ και αρρωστήσω παλι.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να είχα λόγο να αγχώνομαι.Φαίνεται το ταξίδι μου στην αμερική να μου δημιούργησε καποιο είδος φοβίας.

ειναι ο φοβος του φοβου Γιωργο.Οσο το θρεφεις μεσα σου τοσο θα μεγαλωνει.Ειναι φυσιολογικο σε ενα ταξιδι τοσες ωρες μονος σου να σου δημιουργηθηκε καποιο ειδος ανασφαλειας και φοβιας.Σκεψου οτι μπορει να ηταν και καποια ιωση.Ξεκινα να μην το φερνεις στο μυαλο σου οσο πλησιαζει ο καιρος.Να σκεφτεσαι οτι αφου θα εχεις παρεα ολα θα ειναι τελεια.Μην φερνεις στο μυαλο σου το ταξιδι της Αμερικης οσο αρνητικο και αν ηταν...Μην το σκεφτεσαι

Προσπαθώ αλλά ξέρω άγχος είναι ότι και να πεις μέσα σου δεν λέει να φύγει.

Φιλε μου καλησπερα και καλως ηρθες στην κοινοτητα.
Το θετικο σε αυτα που ειπες ειναι οτι δεν φοβασαι τα αεροπλανα και δεν σε πιανει κριση πανικου εν οσο βρισκεσαι σε αυτο.Πολλες φορες το ταξιδι χωρις παρεα σε βαζει σε διαφορα καλουπια μιας και δεν εχεις με κατι να ξεχαστεις.Το οτι εκανες 19 ολοκληρες ωρες ταξιδι μονος πρεπει να σε κανει να νιωθεις πως τιποτα πια δεν πρεπει να σε αγχωνει.Το αλλο θετικο ειναι οτι εχεις την δυνατοτητα να ταξιδευεις.Φιλε μου πολυ λιγοι την εχουν πια...Καλα θα κανεις να νιωσεις γεματος με αυτο γιατι ειναι οτι καλυτερο να ταξιδευεις.Αυτο το ταξιδι που θα κανεις ειναι καλο το οτι θα εισαι με παρεα...θα εχεις να απασχολεις συνεχως το μυαλο σου ακομη και στις ωρες αναμονης.Αλλο ειναι να εχεις παρεα και αλλο μοναχος.Εκεινο που θα σου πω ειναι οτι κανενα χαπι δεν θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα.Θα με θυμηθεις οταν θα φτασει η μερα του ταξιδιου που δεν θα καταλαβεις ποτε περιμενες με το ποτε πηγες και ηρθες.Θα περασει πολυ πιο ομαλα λογω της συντροφιας και επειδη δεν θα αφησεις το μυαλο να σου στησει παγιδες.Ισως να μην μπορεσεις να διωξεις το αγχος σου απο τωρα αλλα σου λεω οτι εκεινη την ημερα τιποτα δεν θα καταλαβεις...Προσπαθησε να μην το συζητας πολυ αυτο ωσπου να φυγεις και προσπαθησε να μην το σκεφτεσαι τοσο.Οσο υπαρχει αναμονη μπορεις να κανεις ενα σωρο πραγματα..Ο διαλογος ο συνεχεις θα σε ηρεμησει εκεινη την ημερα..
Για που με το καλο πας; :)

Μου έφτιαξες την διάθεση και το λίγο άγχος που μου είχε μείνει έφυγε (για τώρα!).

Ναι τα πιστεύω αυτά που λες και τα λέω συνέχεια στον εαυτό μου αλλα σε στιγμές έντονου άγχους η μάχη είναι χαμένη.

Αμστερνταμ πάω 2 ώρες μέχρι ζυρίχη, 45 λεπτά εκεί μετά 1-1μιση ώρα για Άμστερνταμ.

Πλέον το άγχος δεν είναι για την αναμονή γιατι θα έχω παρέα.

Αλλά άγχος για να μην το ξαναπάθω.

Την προηγούμενη φορά κατέστρεψε τον ενθουσιασμό μου για το ταξίδι στην αμερική.

καλησπέρα!

κι εμένα με πιάνει ανυπομονυσία όταν πρέπει να περιμένω...αλλά έχω βρει τρόπους να το ξεπερνάω...διαβάζω περιοδικά (δεν καταλαβαίνεις πως περνάει η ώρα), ακούω μουσική με ακουστικά, μιλάω στο κινητό κι έτσι ξεχνιέμαι!

Εσύ βέβαια θα έχεις και παρέα..οπότε δεν χρειάζεσαι τίποτα από αυτά!Μέχρι να πείτε 5 κουβέντες θα πρέπει να ξαναεπιβιβαστείτε στο αεροπλάνο!!Ούτε που θα το καταλάβεις!

Μη συνδέεις τα δύο ταξίδια...πολλά παίζουν ρόλο, ακόμη και η κατάσταση που βρίσκεται ο οργανισμός πολλές φορές...η σωματική κούραση πιθανότατα να επιβάρυνε το άγχος που ήδη είχες (σκεπτόμενος την 6ωρη αναμονή-που δεν είναι εύκολο ούτε για τον πιο χαλαρό άνθρωπο), έχεις και ευαίσθητο στομάχι από ότι κατάλαβα...πάρε κανά malox μαζί σου, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν θα χρειαστείς ούτε τσίχλα!!:)

Περιμένουμε να μας πεις εντυπώσεις από το Άμστερνταμ!Καλά να περάσεις!

χεχε ευχαριστώ!Μολις μπήκα στο φόρουμ και απο ότι κατάλαβα το δικό μου το πρόβλημα είναι πολύ μικρο....

Θα βρώ τρόπο να το πολεμήσω αλλά θα το πολεμήσω και ας χάσω.

Γιατι αγχωθηκες στην αναμονη? Τι ηταν αυτο που σε αγχωνει?

είμαι άνθρωπος που θέλω να τα κάνω γρήγορα όλα οτιδήποτε.

Είτε τα κάνω καλα είτε οχι είτε επιπόλαια είτε προσεκτικά.

Δεν μπορώ να περιμένω.Το περπάτημά μου είναι γρήγορο και δεν μου αρέσουν οι βολτούλες με τα ποδια οι χαλαρές.

Δεν θα μου είναι έκπληξη αν κάποιος μου πει \"μην τρέχεις δεν βιαζόμαστε\".

Έτσι και δεν μπορώ να περιμένω .6 ώρες περίμενα μόνος σε ξένη χώρα και το μόνο που είχα να κάνω είναι να καπνίζω.

ΚΟΛΑΣΗ ηταν!

Καλώς ήρθες στο φόρουμ, Γιώργο.

Αν κατάλαβα καλά, μετά και το τελευταίο μήνυμά σου, αυτό που σε άγχωσε τόσο δεν ήταν το ίδιο το ταξίδι αλλά η εξάωρη αναμονή, μόνος σου, σε μια ξένη χώρα. Είσαι ένας άνθρωπος που δεν του αρέσει καθόλου να περιμένει. Θέλεις να τα κάνεις όλα γρήγορα, ακόμα και τις βόλτες σου.
Νομίζω, και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, οτι η εξάωρη αναμονή σου στη Ζυρίχη ήταν ίσως η πρώτη φορά στη ζωή σου που αναγκάστηκες να περιμένεις τόσο πολύ για να κάνεις κάτι. Όπως είπες, περπατούσες ασταμάτητα δίνοντας στον εαυτό σου την ψευδαίσθηση οτι το ταξίδι συνεχίζεται, οτι δεν έχεις σταματήσει, οτι δεν έχεις αναγκαστεί να περιμένεις, αλλά κινείσαι με κάποιο τρόπο, συνεχίζεις.
Έχω την αίσθηση, οτι για κάποιο δικό σου προσωπικό λόγο, η αναμονή, το να περιμένεις, το να μην κάνεις κάτι γρήγορα, σου προκαλεί τόσο μεγάλο άγχος που καταλήγει ακόμα και σε εμετό. Τόσο καιρό δεν το είχες πάρει χαμπάρι γιατί φρόντιζες να κάνεις τα πάντα γρήγορα. Αυτή τη φορά όμως αναγκάστηκες να βιώσεις πώς είναι να περιμένεις. Και το άγχος σου βγήκε στην επιφάνεια.
Αυτό που λέω είναι απλά μια υπόθεση που κάνω απο όσα διάβασα. Εσύ ξέρεις καλύτερα απο μένα, γι\' αυτό σε παρακαλώ αν κάτι απο όσα λέω δεν σου κάνει διόρθωσέ με, οκ?

Σωστά το είπες.Απλα δεν με προκαλεί εμετό η αναμονή αλλά το έντονο άγχος που με σφίγγει το στομάχι... :)

Σαν ντόμινο?Η αναμονή σου προκαλεί έντονο άγχος και το έντονο άγχος εμετό ε?

δεν ξέρω εμετό πρώτη φορά εκεί είχα αλλά ίσως επειδή έφαγα βαριά κιόλας (αμερικάνικα χαμπουργκερ αλλα οχι πολυ βρώμικα σε εστιατόριο) και το άγχος το προκάλεσε.έχω αγχωθεί σε μικρότερες περιπτώσεις παλι αλλα εμετό ποτέ.

Μπορεί να έπαιξαν και τα δυο το ρόλο τους. Και το βαρύ φαγητό και το μεγάλο άγχος.
Και τώρα φοβάσαι οτι θα το ξαναπάθεις, μιας και έχεις πάλι αναμονή στη Ζυρίχη. Η κύρια διαφορά είναι οτι δεν θα είσαι μόνος, αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα βοηθήσει ή όχι. Τι πιστεύεις εσύ που σε ξέρεις καλύτερα?

Σιγουρα θα είναι καλύτερα.Αν δεν έκανα ταξίδι στην αμερική πιστεύω δεν θα με επιανέ αγχος καθόλου.

Αλλα τώρα μου έχει δημιουργηθεί μια φοβία /κομπλεξ δεν ξέρω.
Το οπόιο δεν ξέρω πως θα αντιδράσω αλλα θα είναι καλυτερα λόγω της παρέας.

Το θέμα είναι καθε φορά που ταξιδεύω να μην μου συμβαίνει.

Ειμαι φοιτητής και δουλεύω για να ταξιδεύω, αν μου ξανασυμβεί θα σταματήσω.

Όχι δεν θα σταματήσεις. Θα κάτσεις να δεις τι φταίει, τι σου συμβαίνει.
Δεν ξέρω γιατί αλλά μου βγήκε πολύ αυθόρμητα να στο πω έτσι ακριβώς.

Να ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω. Αυτό βέβαια που είπες (τώρα αγχώνομαι για να μην αγχωθώ) έχεις απόλυτο δίκιο. Εγω το θέμα άγχος-εμετός το έχω 11 χρόνια, βέβαια δεν το έχω αντιμετωπίσει ποτέ, θα έλεγα ότι είμαι δειλός, αλλά να σου πώ κάτι Γιώργο; έλεος μια Ζωή την έχουμε ας ζήσουμε δυναμικά! έβλεπα πριν μια εβδομάδα στο Star ένα ρεπορταζ για ένα μοντέλο που της κόψανε τα 2 χέρια και τα 2 πόδια, εκείνη την ώρα σκέφτηκα, μα καλά τι κάθομαι και αγχώνομαι να πάνε όλα στο....... υπάρχουν και πολύ χειρότερα. Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ για την κοπέλα, αλλά πήρα και τόσο δύναμη μέσα μου. (βέβαια την έχασα ξανά)
Πρέπει να παλέψουμε παιδιά, εμείς κάνουμε κουμάντο στο μυαλό όχι αυτό σε εμάς.
Γιώργο δύναμη να έχουμε...

Ναι δίκιο έχετε.

Ηδη νιώθω καλύτερα και όποτε το σκέφτομαι ,σκέφτομαι θετικά.

Δεν έχω άγχος τουλάχιστον προς το παρόν.

Για όταν φτάσει η ώρα δεν γνωρίζω.

Ευχαριστώ όλους για την υποστήριξή τους.