αυτοσυντηρηση.. γινεται?

καλησπερα παιδια

ψυχωση..
θελω να ρωτησω αυτο το φλατ συναισθημα να μη με ευχαριστει τιποτα που εχω χασει την αναγκη επικοινωνιας που σταματησα να ψαχνω φιλους κλπ αν ειναι επακολουθο επεισοδιου ή αν ειναι φυσιολογικο ή αν προμηνυει καποιο επεισοδιο..
και μου ειπε η μανα μου οτι απο του χρονου θα φυγει απο το σπιτι με τον πατερα μου να πανε να μεινουν στο χωριο και με εχει πιασε πανικος..
μπορω αραγε να μεινω μονη μου?

θελω πολυ να μεινω μονη μου αλλα φοβαμαι οτι δε μπορω να αυτοσυντηρηθω

εχουμε πολλα θεματα που εχω περασει απο αυτους αλλα πως θα τα καταφερω

αυτοσυντηρηση παει να πει καθαρο σπιτι καθαρο σωμα μαγειρεμα μεταφορα στη σχολη με το λεοφωρειο κλπ
τι αλλο χρειαζεται για να αυτοσυντηρηθω?
δεν ειμαι εγω για σπιτι πιστευω

εκτος αν εχω βολευτει που τα εχω ολα ετοιμα και φοβαμαι και απο αυτο..

εντομεταξυ δεν ξερω αν αυτα ειναι τα αρνητικα συμπτωματα και για ποσ θα κρατησει αυτο το συναισθημα

μενει κανεις σας με ψχωση μονος του? και αν ναι πως ειναι η καθημερινοτητα του?τι δουλειες πρεπει να κανει καθε μερα?

εγω δεν μενω μονοσ μου αλλα ο στοχοσ μου ειναι να γινω οικονομικα ανεξαρτητοσ και να ζησω μονοσ μου. πιστευω καλυτερα μονοσ...........

σε κραταει το οικονομικο και δε μενεις μονος ή δε μπορεις να συντηρηθεις μονος σου?
δε φοβασαι καθολου αν θα καταφερεις να κανεις ολα οσα πρεπει για το σπιτι για σενα κλπ?

το χρημα κινει το κοσμο, δεν φτανουν τα φραγκα για συντηρησω σπιτι να πληρωσο λογαριασμους ενοικια φαγητα, δυστηχως ειμαι υποχρεωμενος να ζω με τους γονεις μου, αλλα θελω αυτο να αλλαξει....

ναι το χρημα ειναι σημαντικοτατο
θα μπορουσες ομως να κανεις ολα οσα πρεπει χωρις βοηθεια?

Boo δεν μπορώ να σου μιλήσω από την οπτική της ψύχωσης, ωστόσο όπως το βλέπω απ΄έξω, να καταλάβω ότι μπορεί να υπάρχει κάποια φοβία π.χ. όταν είσαι σε φάση παρακολούθησης και βρίσκεσαι σε κόσμο. Το να μην μπορείς όμως π.χ. να καθαρίσεις ή να μαγειρέψεις είναι και λίγο θέμα βολέματος εδώ που τα λέμε.

Βλέπω υγιέστατους ανθρώπους γύρω μου που έχουν ελλείψεις βασικών γνώσεων στην καθημερινή ζωή, διότι οι γονείς τους παίρνουν πάνω τους τις δικές τους ευθύνες μέχρι να πεθάνουν. Είναι ο άλλος 40 χρονών ξέρω κι εγώ και δεν ξέρει να βάλει ένα πλυντήριο να πλύνει τα βρακιά του ή να πάει σε μία υπηρεσία να πληρώσει ένα λογαριασμό ή να ζητήσει ένα χαρτί. Μαθημένος δεν γεννήθηκε κανείς, αλλά οι υπόλοιποι πως τα έμαθαν δηλαδή; Πρέπει ο καθένας μας να έχει κάποιον από πίσω να τον καθαρίζει και να τον ξεσκατίζει; Δεν νομίζω. Δεν το λέω επικριτικά ή κάτι, ρεαλιστικά το λέω. Κάποια στιγμή παλιά που είχα κρίσεις πανικού κτλ και έμεινα ένα διάστημα στο πατρικό μου σχεδόν όλη μέρα ξάπλα, παρόλο που ζαλιζόμουν, είχα ταχυκαρδίες και γενικά είχα πολύ έντονα σωματικά, το θεωρούσα γαϊδουριά να μην κάνω και 5 βασικά πράγματα. Το πρωί που ήταν όλοι για δουλειά σηκωνόμουν με τα χίλια ζόρια κι έφιαχνα κι ένα φαγητό ξέρω κι εγώ, άπλωνα κανένα ρούχο, έκανα έστω κάποια βασικά πράγματα. Κι ας φωνάζαν οι άλλοι να μην κάνω τίποτα.

γεια σας παιδια

sonia θελω να σου πω οτι η ψυχωση δεν ειναι απλα φοβια..

εγω προσωπικα κλεινομαι στο δωματιο απο το φοβο.δε μπορω να βγω εξω
χανεις την επαφη με την πραγματικοτητα
ακομα και στον ασφαλη χωρο που μπορει να εχω στο δωματιο ακουω φωνες που σου φερνουν αγχος, νευρα, φοβο και δε μπορεις ευκολα να ξεφυγεις. συνηθως δε μπορεις να κανεις τιποτα
εξω φοβαμαι οτι θελουν να με σκοτωσουν ή οτι με παρακολουθουν εξωγηινοι ή καποιοι πολυ ισχυροι για να μου κανουν δοκιμασιες και να με σκοτωσουν
θετικα συναισθηματα δεν υπαρχουν μονο αρνητικα
γενικα εισαι σε εναν δικο σου κοσμο
γινεσαι καχυπτοτος για τους παντες ακομαι και για τους γονεις μου..
τα φαρμακα τοτε αυξανονται για να σε καταστειλουν και τοτε καπου γινεσαι φυτο ανικανος να σκεφτεις και να κανεις κατι..ανικανος.ανικανος με αυτα τα φαρμακα..εγω παιρνω 3 αντιψυχωτικα και παλι εχω προβλημα
εχεις μονο αρνητικα συναισθηματα ή εισαι τελειως απαθης και θες να απομονωθεις
στη σχολη παω κουτσα κουτσα σε οσα εχουν απουσιες.σημερα εφυγα δεν αντεξα πηρα απουσια..
πνιγομαι απο το αγχος.ηρθα πηρα xanax για να ηρεμησω αν και δεν μου εκανε τιποτα ισως παρω κι αλλο ενα..
δεν εχω ορεξη να κανω φιλους.η σχολη μου φαινεται αγκαρια και ουτε μπορω να συγκεντρωθω πανω απο 20 λεπτα
δεν πειναω, νυσταζω, κοιμαμαι πολυ.και αν παω στο γιατρο μπορει να μου ανεβασει φαρμακα και δε θελω γιατι θελω να μου δωσει χαρτι οτι μπορω να οδηγησω να παω την ανοιξη και να ειμαι κομπλε.θα επρεπε να τουυ το πω αλλα..δε θελω για αυτο το λογο..
και εκτος αυτου πρεπει να κρυβομαι και να δειχνω οτι ολα πανε ρολοι οοοσο μπορω για να μην παρουν χαμπαρι αυτοι που με παρακολουθουν οτι εχω καταλαβει τι θελουν ια να μη με σκοτωσουν
κλπ κλπ

κι οταν εισαι εκτος πεισοδιου εχεις απαθεια, αβουλια, ελλειψη κινητρου, ανηδονια κλπ

ειναι πολυ δυσκολα τουλαχιστον για εμνα γιατι δεν υπαρχει φαρμακο που να με εχει καλμαρει για πολυ καιρο..καθε φορα με οποιο φαρμακο δοκιμαζω μετα απο 5-6 μηνες κανω επεισοδιο.ειμαι ανθεκτικη στα φαρμακα μου εχουν πει οι γιατροι και θελουν να μου δωσουν leponex αλλα εγω αρνουμαι δε θελω να μπλεξω με αυτο το φαρμακο

σιγουρα ειναι και βολεμα οταν τα εχεις ολα ετοιμα αλλα στη ψυχωση τουλαχιστον οταν ειναι σε ενεργη φαση δε μπορεις να κανεις κατι..


για αυτο ρωταω κυριως οσους εχουν εμπειρια ψυχωσης
τι κανουν?
ζουν μονοι τους?
εχουν μια ρουτινα?
τι δουλειες πρεπει να κανουν μεσα και εξω απο το σπιτι?

εγω αυτα ειναι τα βασικα που νοιωθω

Boo Μου γλυκια. Στις σχετικα καλες ημερες θα φροντιζεις να μαγειρευεις απλα. Μακαρονια. Δε θα ξεχνας ποτέ ματι ανοιχτο φουρνο κτλ. Η μανα σου δε θα εξαφανιστει. Θα πηγαινο ερχεται για τσεκ. Επισης μπορεις να της ζητησεις να σου δειξει μπιφτεκια ή ψησιμο μπριζολες. Στην αρχη να σου αφηνει ετοιμα μονο για ψησιμο. Οι λογαριασμοι ΔΕΚΟ μπορουν να πληρωνονται μεσω τραπεζης χωρις να μετακινεισαι. Να τα κουβεντιασεις ολα με την θεραπευτρια και να παρεις το χρονο σου. Ο αδερφος μου που εχει ψυχωση ή σχιζοσυναισθηματικη δεν ξερω σιγουρα εν τελει ζοριζεται με αυτα. Οποτε τον παρακινω με πολυ απλα βηματα. Τσουκου τσουκου μπαινει στο νοημα. Θα μιλησει και ο ψυχιατρος σε εκεινους. Δεν ειναι δυνατον αξαφνα να σε αφησουν ετσι.

ευχαριστω c.c για το μηνυμα
οι γονεις μου δε μιλανε ουτε με τη ψυχολογο ουτε με το γιατρο.. εδω δε ξερουν καλα απο τι πασχω και τι γινεται
ο αδερφος σου μενει μονος του?
τι δουλειες πρεπει να κανω?
σφουγκαρισμα, φαγητο, λογαριασμοι να πληρωνονται, σιγυρισμενο δωματιο, σκουπα τι αλλο?
μου φαινεται τραγικα δυσκολο
φοβαμαι οτι δε μπορω να τα καταφερω αλλα δε θελω να τους εξαναγκασω να μεινουν αν θελουν να πανε στο χωριο..
δεν εχω κινητρο ολα μου φαινονταια ματαια και δυσκολα αβουλια απαθια ανηδονια κλπ

το μονο που σκεφτομαι ειναι να πω της ψυχολογου να μου γραψει ενα προγραμμα αλλα δε ξερω αν θα μου το κανει

Μα τοσο καιρο,με νοσηλειες με γιατρους δεν ξερουν; θυμωνω τωρα. Τελος παντων. Θα τα καταφερεις. Για αρχη ναι θα ζητησεις βοηθεια απο τη ψυχολογο. Αυτο σε καιει. Τοστακια. Ξεχασα κ αυτο πανευκολο. Θα φροντιζεις να μην αφηνεις σκουπιδια. Οργανωμενα τα φαρμακα. Οργανωμενα τα ρουχα. Πλυντηριο _ μαθαινεις το προγραμμα το πιο απλο ποτέ εμπριμε χρωματα μαζι. Θα κοιταζεις να εχεις καθαρους τους βασικους σου χωρους. Δωματιο μπανιο κουζινα. Και καθε μερα απο τωρα που ειναι η μανα σου σπιτι ξεκινα εστω με το ζορι να κοιτας να μαθαινεις. Να αφηνεις σημειωματα παντου ποστ ιτ *να μη ξεχασω αυτο εκεινο το αλλο. Να προνοεις παντα να εχεις φαρμακα. Τα σημαντικα μας ενδιαφερουν. Σε εχω ικανοτατη. Οταν θα εισαι βαρια και ασηκωτη να ερχεται να βοηθα η μανα. Ο αδερφος λογω φυλου και λογω πλυσης εγκεφαλου( οι αντρες δε κανουν γυναικειες δουλειες ) τωρα εμαθε τα βασικα. Οχι επειδη δεν μπορει αλλα νιωθει ανηδονια και βαριεται. Ε τον ζαλισα και εγω λιγο και παρεα του εδειξα 1 πλυντηριο 1 φαι μια σκουπα. Δεν του αρεσει καθολου αλλά νιωθει φρικη οταν σκεφτεται πως ειναι ανημπορος και δε θα εχει κανεναν. Κ εγω επιμενω ελα να τα κανουμε τωρα μαζι για να εχεις αυτοπεποίθηση. Αν η μανα σου δεν εχει υπομονη να της πεις στη μουρη πως οφειλει να στα δειξει ολα και με ευγενεια. Οχι δεν ειναι ευκολο αλλα εχω γνωστο με χρονια ψυχωση κ ναι εμαθε να πηγαινει γ ψωνια να πλενει. Ακουει φωνες. Παρολαυτα ειναι αψογος στη διαχειριση χρηματων. Βαλε πεισμα για παρτη σου μονο. Μη το δεις με ηττοπαθεια. Θα σε ριξει χειροτερα. Νομιζεις οι φοιτητες πχ ξερουν να τα κανουν; στην αρχη τιποτα. Ολοι μαθαινουμε μεσω εμπειριας. Εμενα με δυσκολευε πολυ η μνημη στα χαλια αγχωτικο αυπνο φρικαρισματα μου. Ελεγχα 5 φορες θερμοσιφωνα ματια κουζινας και κλειδωμα πορτας. Πότε λενε να φυγουν;;;;

Εγω καταλαβαινω την boo κ δεν ειναι δικαιολογια αυτα που λεει αλλα η πραγματικοτητα της ψυχωσης.
Δεν την θεωρω σε καμια περιπτωση βολεμενη.
Ειναι τοσο βολεμενη οσο καποιος με βαρια γριπη που μενει κρεβατωμενος λογο πυρετου κ αν δεν παει νοσοκομειο ή αν δεν εχει την φροντιδα απο καποιον πιθανον θα αφυδατωθει κ μπορει να χασει κ την ζωη του.
Η ψυχωση σου στερει βασικες δεξιοτητες. Μπορει στην αρχη να φτασεις σε προνηπιακη κατασταση, φαι-σκατο-νανι. Καποιοι μαθαινουν καποιες δεξιοτητες αλλα ειναι δυσκολο να επανελθει η προηγουμενη λειτουργικοτητα οπως σε αλλες ψυχολογικες παθησεις.

Εγω θεωρω το να σε αφησουν τελειως μονη ειναι το ιδιο με το να σε αφησουν στον δρομο. Χρειαζεσαι στηριξη κ δειχνει οτι εχουν μαυρα μεσανυχτα.
Χρειαζεται να το συζητησεις με καποιον κ αν γινεται καποιος απο τους γιατρους να παρουν τηλ τους γονεις σου κ να μιλησουν.

ευχαριστω παιδια για τηα μηνυματα!

πανω σε τσακωμους ειχα πει στη μανα μου 2-3 φορες οτι θελω να φυγω απο το σπιτι και τωρα απο πολλα θεματα τιποτα δεν τους κραταει στην πολη και μου το κραταει και μου την λεει πολλες φορες και μου λεει δεν εισαι ικανη να μεινεις μονη σου στο σπιτι και απογοητευομαι γιατι μεσα μου ξερω ποσο θα δυσκολευτω ετσι πολυ αλλα καποια στιγμη θα επρεπε να γινει κι αυτο κοτζαμ γομαρα που ειμαι..
απλα θα ηθελα να με βοηθανε καπως
ο πατερας μου πιστευει οτι δεν εχω αυτοπεποιθηση και οτι καμια φορα απλα δεν εχω διαθεση το ιδιο πανω κατω ξερει τα ιδια αι η μανα μουειχε κλεισει παλιοτερα η μανα μου με την τοτε γιατρο αλλα δεν πατησε ποτε..δε ξερουν γιατι παιρνω τοσα φαρμακα τι μπορω τι δε μπορω και ειναι ολο απαιτησεις.
η μανα μου μου την λεει πολυ αμα δε παω σχολη μια μερα δεν καταλαβαινει.κι εγω δεν ειμαι διαθετημενη να ανοιχτω γιατι την τελευταια φορα που ειχα οπτικες ψευδαισθησεις θελανε να με πανε σε παππα να με διαβασει..τι συζητηση να κανεις οταν εχουν τετοια μυαλα..οποτε το περναω ολο μονη μου.

σημερα δεν ειμαι καθολου καλα
εφυγα αρον αρον απο τη σχολη κι ας πηρα απουσια.ειχα ανυποφορο αγχος πανικο δε μπορουσα να συγκεντρωθω σε τιποτα..εχω παρει 1mg xanax αλλα δε βλεπω διαφορα δεν αντεχα το αγχος και το φοβο και ουτε που με ρωτησανε γιστι..το γιατρο δεν μπορω νωριτερα απο την τριτη..



εσεις που τα εχετε φαει αυτα με το κουταλι πως το κοβετε?για αρχη επεισοδιου ή ειναι τα αρνητικα συμπτωματα..δε ζηταω διαγνωση απλα πως το κοβετε αναλογα με αυτα που εχετεε περασει?

το γιατρο μπορω να τον δω την τριτη μονο για 5-10 λεπτα μονο εκτακτως αλλα δε θελω να παω για συγκεκριμενο λογο.επισης φβαμαι μηπως μου βαλει παλι αντικαταθλιπτικο ενω τα εχουμε κοψει

εχω παρει 1μγ ζαναξ αλλα δε βλεπω διαφορα. δε ξερω τι να κανω

εχω απελπιστει και φοβηθει τοσο πολυ δ εθελω να ξαναβγω απο το δωματιο και το μονο ποθυ θελω ειναι να μιλαω μαζι σας. δεν καταλαβαινω τι μου γινεται΄...

Εχεις παθει τρομο αν μου επιτρεπεται λογω αγνοιας να το πω ετσι. Κοινωνικη λειτουργο εκει κοντα; ομαδα γιατρων; ενα υποστηρικτικο δικτυο για την μπου. Μπορεις να παρεις την ψυχολογο κ να κλεισεις ραντεβου εκτακτο ; δεν θα ερθει η συντελεια. Δεν θα ερθουν οι φωνες. Σε φρικαραν με την απολυτη ανακοινωση. Ποια αλλη λυση υπαρχει; ρωτησε την " μανα θελεις να με δεις ξανα σε νοσηλεια;;; βοηθησε με πρωτα να προσαρμοστω σπιτι και μετα κανε αυτο που θες". Ο νους πλαθει χιλια σεναρια τρομακτικα αυτη τη στιγμη. Ψεμματα λεει. Παρε την ψυχολογο μπου. Στειλε της μηνυμα κατι.

Εγώ νομίζω ότι είσαι αρκετά έξυπνη και ικανή για να μείνεις μόνη σου, τσάμπα φοβάσαι. Θα δεις, θα είναι καλύτερα! Ειδικά αν έχεις και κάποιους φίλους να σε επισκέπτονται.

Όταν λες από του χρόνου θα φύγουν, πότε ακριβώς εννοείς;

Μα έχεις αποδείξει ότι όταν θες κάτι σε γενικές γραμμές το πετυχαίνεις boo, δεν είπε κανείς ότι είναι όλα εύκολα. Το "βολεμένος" δεν το έγραψα από άποψη τεμπελιάς αλλά από άποψη ότι δεν ζορίζουμε τον εαυτό μας όσο μπορούμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας όταν βρίσκουμε πιο εύκολη εναλλακτική. Έστω και με το ζόρι στα μαθήματα που παίρνεις απουσίες καταφέρνεις και πας ας πούμε, δεν θα μπορείς να ζοριστείς να βάλεις ένα πλυντήριο; Από εκεί και πέρα η ζωή μας δεν είναι γραμμική, όπως κάποιες φορές δεν είσαι στα πολύ καλά σου και π.χ. δεν πας στη σχολή ας πούμε, έτσι μπορεί να πάνε κάποια πράγματα πίσω, δεν θα καταστραφεί ο κόσμος αν δεν ξεσκονίσεις δύο μέρες! Αλλά από αυτά που έχεις γράψει εδώ κατα καιρούς, συμφωνώ με τον eagle guy, μια χαρά θα τα καταφέρεις και με τον καιρό πιστεύω ότι θα σου κάνει και καλό.

Διαφωνώ κάθετα με την έμμεση ιδρυματοποίηση που επιβάλουν στον εαυτό τους χωρίς να το καταλαβαίνουν πολλοί ψυχικά πάσχοντες και που πολύ συχνά τους επιβάλει και το περιβάλλον χωρίς να το καταλαβαίνει! Εδώ έστω και από λάθος οπτική και από σπόντα, οι γονείς σου φαίνεται να σε ωθούν σε κάποια ανεξαρτησία boo. Άλλο να χρειαστείς μία βοήθεια παραπάνω σε κάποια πράγματα ή για ένα διάστημα κι άλλο να ζεις μία ζωή εξαρτημένος από άλλους σε βασικά πράγματα όταν έχεις τις δυνατότητες να είσαι ανεξάρτητος. Και πως θα το μάθεις αν έχεις αυτές τις δυνατότητες αν δεν δοκιμαστείς στην πράξη; Εγώ έτσι το βλέπω κι έχω και κάποια παραδείγματα γύρω μου...

θα μείνεις μόνη σου? Γιούπιιιιιιιι! Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να γυρνάς κουρασμένος σπίτι μετά από σχολή/δουλειά και να βρίσκεις την απόλυτη ηρεμία στο σπίτι σου.
Μόνη σου στο σπίτι σου θα λειτουργείς χωρίς ωράριο. Θα τρως την ώρα που θες εσύ, όχι επειδή ως οικογένεια πρέπει να φάτε με το ζόρι όλοι μαζί. Το βράδυ θα μπορείς να ακούσεις μουσική, να δεις τηλεόραση, youtube, να μιλήσεις στο τηλέφωνο χωρίς την έγνοια οτι ενοχλείς επειδή άλλοι κοιμούνται.
Για θέμα καθαριότητας, θα ρίχνεις ένα σφουγγάρισμα και ένα ξεσκόνισμα μια φορά την εβδομάδα. Αν βγάζεις τα παπούτσια μόλις μπει σπίτι και κυκλοφορείς με παντόφλες/κάλτσες μέσα στο σπίτι, ένα σφουγγάρισμα τη βδομάδα είναι υπεραρκετό. Θα αφήνεις τα παράθυρα ανοιχτά το πολύ μισή ώρα να αεριστεί ο χώρος για να μην μπει πολύ σκόνη,
Το να πλύνεις το νεροχύτη στην κουζίνα ή στο μπάνιο, είναι 5 λεπτά δουλειά. Τουαλέτα βάζεις αυτό το υγρό μισή ώρα και τραβάς το καζανάκι, μια - δύο φορές τη βδομάδα. Για μαγείρεμα φτιάχνεις ότι κάνεις όρεξη. Θα σου έρθουν όλα φυσιολογικά και θα το απολαύσεις.

παιδια ευχαριστω πολυ που με ενθαρρυνετε..
ωραια τα λετε αλλα να μου φαινονται ολα τοσο δυσκολα..εστω κι αυτα τα απλα που μου λετε

χωρις να θελω να σας προσβαλλω και επειδη μου φαινεται ολα βουνο υπαρχει κανεις ψυχωτικος που να τα εχει καταφερει να αυτονομηθει υπαρχει να με διαφωτισει?

Quote:

---

Originally Posted by boo

παιδια ευχαριστω πολυ που με ενθαρρυνετε..
ωραια τα λετε αλλα να μου φαινονται ολα τοσο δυσκολα..εστω κι αυτα τα απλα που μου λετε

χωρις να θελω να σας προσβαλλω και επειδη μου φαινεται ολα βουνο υπαρχει κανεις ψυχωτικος που να τα εχει καταφερει να αυτονομηθει υπαρχει να με διαφωτισει?

---

Γεια σου boo εγω ζω σχεδον μονη μου και πασχω απο ψυχωση το σχεδον γιατι μενω σε εστια οποτε δεν εχω λογαριασμους και μαγειρεματα αφου τρωω στη λεσχη μπορεις και εσυ σας φοιτητρια να τρως στη λεσχη για να μην μαγειρευεις τωρα τα υπολοιπα καθαριοτητα και τα λοιπα μην σε αγχωνουν πολυ πολυ εμενα για παραδειγμα μιλαω με τη μαμα μου και μου θυμιζει να καθαριζω αλλα δεν ειναι δυσκολο μια σκουπα μια σφουγγαριστρα ενα ξεσκονισμα και μια χλωρινη το μπανιο κανω τα ρουχα τα πηγαινω σε πλυντηριο εξω σιγουρα η αλλαγη μπορει να φαινεται τρομακτικη αλλα δεν ειναι κατι

πιστευω θα δυσκολευτω να ζησω μονος μου.μπορω και καταφερνω οδηγηση,πληρωμη λογαριασμων,διαφορα διαδικαστικα αλλα δυσκολευομαι πολυ στο καθαρισμα του σπιτιου,στο μαγειρεμα με πιανει μια αναβλητικοτητα και τεμπελια.μακαρι ομως να μπορω να ζησω μονος μου χωρις τον αδερφο μου και την μανα μου αλλα το βλεπω χλωμο ασε που θα με πιανει στεναχωρια να ειμαι τελειως μονος μου

Μόνος του κανείς , ούτε στον παράδεισο! Κατά τη γνώμη μου , όλοι έχουμε ανάγκη κάποια παρέα . Στη δική σου περίπτωση όμως boo θα πρέπει να δεις τι σου κάνει καλό. Εάν ζεις σε καλό οικογενειακό περιβάλλον , γιατί να το αλλάξεις; . Εάν όμως δεν σε βοηθάνε οι άνθρωποι που ζεις μαζί τους, τότε καλύτερα μόνη σου ή εάν έβρισκες έναν ή μία συγκάτοικο.

καλησπερα παιδια

δυστυχως δε μενω σε φοιτητικη εστια.θα μου αρεσε να ξερω οτι εχω και μια παρεα διπλα μου.
τρωω καποια μεσημερια εκει εκτος αν εχω φαγτο στο σπιτι και δεν τρωω στη σχολη για οικονομια..
με βλεπω δεν πιστευω οτι μπορω να κανω τις δουλειες.
και ειναι και το οτι θα φυγουν αυτοι και εγω θα μεινω στο σπιτι οπου θα θυμαμαι οτι θα τους ειχα παρεα οσο στραβοξυλα και να ειναι..
ποναει η μοναξια
τσπ θα το ξανασυζητησω μαζι τους μπας και αλλαξει κατι στην αποφαση τους

Καλημέρα μπου!

Το ξέρεις και συ ότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις δεν είναι καλό για την ψυχολογία σου. Σου προκαλεί αναστάτωση αντί να σε βοηθάει. Υπάρχει κανείς στο περιβαλλον αυτό μπου που να νιώθεις ότι σε καταλαβαίνει; Που όταν είσαι χάλια να μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λιιιγο καλύτερα; Απ όσα έχεις πει, νομίζω όχι. Από αυτή την άποψη και μόνο, νομίζω πως θα σου κάνει καλό να μείνεις μόνη σου όσο δύσκολο ή ακατόρθωτο κι αν φαίνεται τώρα.

Θα χρειαστείς σίγουρα βοήθεια στην αρχή, η ψυχολόγος νομίζω ότι θα μπορέσει να σε βοηθήσει να φτιάξετε ένα πρόγραμμα για το τι πρέπει να κάνεις. Αν δεν καθαρίσεις μια μέρα μπου δεν χάθηκε ο κόσμος. Οι δουλειές είναι το λιγότερο. Το βασικό είναι να μάθεις να διαχειρίζεσαι μόνη σου τον εαυτό σου - που στην ουσία και τώρα μόνη σου το κάνεις αφού κανείς στην οικογένεια δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα σου- γιαυτό πιστεύω πως θα είναι τελικά πιο εύκολο από όσο νομίζεις. Μόνη σου δεν είσαι και τώρα; ¨Οταν τραβάς τα ζόρια σου, μόνη σου δεν τα τραβάς; Εξάλλου δεν θα εξαφανιστούν και όλοι, θα ζητάς βοήθεια όταν νιώθεις πως την χρειάζεσαι. Κανένας φίλος/η πρόθυμος να έρθει το πρώτο διάστημα μέχρι να συνηθίσεις;

καλημερα και απο μενα

η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καλο περιβαλλον στο σπιτι..
καθε μερα τσακωμοι και μου λενε οτι σε ολα τα σπιτια ανεβαινουν οι τονοι.. αλλα εγω απορω.. σε ολα τα σπιτια τσακωνονται καθε μερα?
καθε μερα η μανα μου θα βρει κατι να με μειωσει/απογοητευσει..
για την εμφανιση μου για τις επιλογες μου, για το οτι ξεκιναω πραγματα και τα παραταω οπως οταν της ειπα αυτο το 6μηνο οτι θα ηθελα να σταματησω για λιγο τη σχολη με κουρασε και με εξαντλησε το προγραμμα..
ενω τα τελευταια 3 χρονια ολο και κατι κανω..
πριν 3 χρονια εδωσα πανελληνιες.πριν 2 χρονια εκανα 9μηνο διαδικτυακο σεμιναριο του εκπα για 9 μηνες και τα λεφτα απο μενα.περυσι ξεκινησα σπουδες..
δεν καθομαι.. γιατι μου το κανει αυτο??

δεν με καταλαβαινει κανεις..ο πατερας μου νομιζει οτι απλα δεν εχω αυτοπεποιθιση και αγχωνομαι.και αμφιβαλλω αν ξερουν απο τι πασχω.ισως αν το εχει δει η μανα μου σε καμια συνταγη φαρμακων αν και ξερει οτι πολλες φορες τα γραφουν ετσι οι γιατροι για να δικαιολογουν καπως τα φαρμακα που συνταγογραφουν..
αυτο που καταλαβαινει ειναι αν της πω οτι εχω αγχος ή λιγη στεναχωρια και αρχιζει ολοι μας εχουμε και μην παιρνεις xanax.τοτε με ρωταει αν ειμαι καλα αλλα παντα με συγκρινει με αλλους για αυτα που της λεω.

δε γνωριζουν τιποτα για τη σχιζο.τωρα ο γιατρος γραφει διπλα απο το f20 γραφει το f για τη ΓΑΔ και δε φαινεται η σχιζο.το μονο που τη νοιαζει ειναι να κοψω τα φαρμακα και μου λεει αντε ποτε θα τα μειωσεις συχνα..
και παλι μετα απο πολλα σκηνικα που εχουν γινει δε γουσταρω να τους μιλαω για αυτα.. θελανε να με πανε σε παπα να με διαβασει για να γινω καλα λες και ειμαι δαιμονισμενη..τι να πω? τοσο τους κοβει..

απο τη μια βρισκω δυσκολο να φροντισω για φαγητο, καθαριοτητα, μοναξια τελειως..
αν και αν τους πω να ερθει ο ενας για λιγο θα το δεχτουν.τωρα για συγκατοικο δε το βλεπω δε θελουν να μπαινει κοσμος στο σπιτι..και δε ξερω αν υπαρχει κιολας καποιος που να θελει συγκατοικιση..

ισως το μονο που θα βοηθουσε θα ηταν να μου βγαλει εβδομαδιαιο προγραμμα η ψυχολογος αν και παλι θα με φαει η τεμπελια η αναβλητικοτητα, η ελλειψη κινητρου για να κανω πραγματα.. ειναι τα αρνητικα μαλλον μετα τα επεισοδια.. θα κανω προσπαθεια.για φαγητο με βλεπω να το ριχνω στα πιτογυρα..

Γιαυτό σου λέω γλυκιά μου μπου πως στην ουσία πάλι μόνη είσαι. Και χειρότερα από μόνη γιατί είναι χειρότερο να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που δεν σε καταλαβαίνουν. Οι γονείς σου με θυμώνουν.
Οχι δεν είναι φυσιολογικό κάθε μέρα να υπάρχουν καβγάδες. Ούτε είναι φυσιολογικό να ταλαιπωρείσαι τόσα χρόνια και οι γονείς σου να μην έχουν έρθει να ενημερωθούν από τον γιατρό σου για το τι ακριβώς σου συμβαίνει.

Γιαυτούς τους λόγους πιστεύω ότι θα είσαι καλύτερα μακριά τους.

Θα την βρεις την άκρη με τα καθημερινά, μην φοβάσαι. Αν μπορέσεις να βρεις κάποιον/α για την αρχή έστω να μπορέσει να μείνει μαζί σου, όλα θα πάνε καλά.

Και αναβλητικότητα όλους μας πιάνει. Υπάρχουν διαστήματα που αν έρθεις στο δικό μου σπίτι απροειδοποίητα θα νομίσεις πως έπεσε βόμβα λολ

Με τα φαγητά θα μπορεί να σε βοηθήσει και η μάνα σου. Να το ζητήσεις. Να σου κάνει φαγητά που θα αποθηκεύεις σε μερίδες στην κατάψυξη και να έχεις ανά πάσα στιγμή.

τωρα το αναφεραμε.. της λεω θα μου φτιαχνεις κανενα φαγητο να τα εχω σε ταπερακια στην καταψυξη?
η απαντηση...................μαθε να μαγειρευεις................
πηγαινε σε κανενα σεμιναριο μαγειρικης στο δημο αν βγαλει να μαθεις να φτιαχνεις τιποτα
αυτα

boo, ειλικρινά, στα φρύδια σου! Πες ότι πήγαινες αλλού να σπουδάσεις, πρώτη φορά μακριά από το σπίτι και τους γονείς θα τους έβλεπες μετά από μήνες ας πούμε. Τι θα έκανες; Κάπως δεν θα μάθαινες να την παλεύεις;

Δεν χρειάζεσαι σεμινάριο του δήμου για να μάθεις σιγά σιγά να μαγειρεύεις. Δεν θα σου πω για βιβλία, τηλεοράσεις κτλ, θα σου πω το πάρα πολύ απλό, κάνε απλά μία αναζήτηση στο google για απλές συνταγές. Και φωτογραφίες θα βρεις και βιντεάκια και οδηγίες βήμα βήμα.Και αργότερα θα αυτοσχεδιάζεις και μόνη σου. Δεν είναι πρόβλημα το μαγείρεμα, πίστεψέ με!

Boo μου πως μπορούμε να μιλήσουμε; Στην ίδια κατάσταση είναι η αδερφή μου

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλησπερα παιδια

ψυχωση..
θελω να ρωτησω αυτο το φλατ συναισθημα να μη με ευχαριστει τιποτα που εχω χασει την αναγκη επικοινωνιας που σταματησα να ψαχνω φιλους κλπ αν ειναι επακολουθο επεισοδιου ή αν ειναι φυσιολογικο ή αν προμηνυει καποιο επεισοδιο..
και μου ειπε η μανα μου οτι απο του χρονου θα φυγει απο το σπιτι με τον πατερα μου να πανε να μεινουν στο χωριο και με εχει πιασε πανικος..
μπορω αραγε να μεινω μονη μου?

θελω πολυ να μεινω μονη μου αλλα φοβαμαι οτι δε μπορω να αυτοσυντηρηθω

εχουμε πολλα θεματα που εχω περασει απο αυτους αλλα πως θα τα καταφερω

αυτοσυντηρηση παει να πει καθαρο σπιτι καθαρο σωμα μαγειρεμα μεταφορα στη σχολη με το λεοφωρειο κλπ
τι αλλο χρειαζεται για να αυτοσυντηρηθω?
δεν ειμαι εγω για σπιτι πιστευω

εκτος αν εχω βολευτει που τα εχω ολα ετοιμα και φοβαμαι και απο αυτο..

εντομεταξυ δεν ξερω αν αυτα ειναι τα αρνητικα συμπτωματα και για ποσ θα κρατησει αυτο το συναισθημα

μενει κανεις σας με ψχωση μονος του? και αν ναι πως ειναι η καθημερινοτητα του?τι δουλειες πρεπει να κανει καθε μερα?

---

GINETAI EGW AYTOSYNTHROYMAI K MENW MONOS ALLA H ARRWSTEIA EXEI KATALAGIASEI K EIMAI LEITOYRGIKOS KAPWS,BEBAIA POTE DEN THA STAMATHSW TA FARMAKA MOY GT ALLO AYTO...

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

GINETAI EGW AYTOSYNTHROYMAI K MENW MONOS ALLA H ARRWSTEIA EXEI KATALAGIASEI K EIMAI LEITOYRGIKOS KAPWS,BEBAIA POTE DEN THA STAMATHSW TA FARMAKA MOY GT ALLO AYTO...

---

μπραβο Δημητρη οταν λες μενεις μονος εννοεις εντελως μονος δηλαδη ουτε σε ξενωνα ουτε με αλλους συγγενεις.αν δεν ισχυει τιποτα απο τα δυο σου δινω ευσημα και δειχνει οτι μπορουν και αλλοι με παρομοια προβληματα υγειας να ανεξαρτητοποιηθουν πολυ θετικο αυτο......

NAI MONOS ΜΕΝΩ ,οχι οτι δεν εχω προβληματα αλλα ειμαι λειτουργικος,παιρνω αμπιλιφαυ(αριπριπαζολη)

Πιστευω στην δοση συντηρησης του καταλληλου αντιψυχωσικου φαρμακου