Η δική μου ιστορία (αγχώδης διαταραχή)

Παιδιά καλησπέρα,

είμαι ο Γιώργος, 33 ετών, παρακολουθώ τις συζητήσεις στο φόρουμ και οφείλω να ομολογήσω ότι με έχουν βοηθήσει αφάνταστα, συν του ότι με έχουν αποτρέψει αρκετές φορές απ το να τρέχω άσκοπα στα επείγοντα! Η δικιά μου ιστορία ξεκινά πριν από περίπου 3 μήνες, όταν έπαθα την πρώτη κρίση πανικού (ταχυκαρδιες, ζαλάδες, δυσπνοια, έκτακτες κτλ). Μια βδομάδα μετά και σε καθημερινή βάση, οι κρίσεις συνεχίζονταν, και γω σαν τρελός να τρέχω στα επείγοντα νομιζομενος ότι παθαίνω ανακοπή. Υπέρηχο καρδιάς, holter, τεστ κοπώσεως, αιματολογικες, ακτινογραφία θωρακος όλα καλά. Το πρόβλημα είναι ότι μετά απ' αυτή την περιπέτεια έχω έντονες εμβοες στα αυτιά και πόνο στο στομάχι, ζαλάδες και μικρούς πονοκεφάλους σε καθημερινή βάση. Το εγκέφαλογράφημα κατέγραψε μια μικρή ασύμμετρια, γεγονός που με φόβισε πολύ, όμως ο νευρολόγος είπε ότι κατά 90% είναι άγχος αλλά θα ήταν καλό να γίνει μια μαγνητική εγκεφάλου, κάτι που το φοβάμαι πολύ..! Είχε κανείς άλλος παρόμοια Εμπειρία με το εγκέφαλογράφημα? Μπορεί πράγματι να ανιχνεύσει το άγχος? Να σημειώσω ότι όταν το έκανα ήμουν ήδη ζαλισμένος.

Σας ευχαριστώ πολύ..!!

Ποια ήταν η αιτία της κρίσης πανικού; τι σε αγχώνει στην μαγνητική εγκεφάλου; Γενικά σαν άνθρωπος πως είσαι; Αγχωμένος;

Δεν έχω ιδέα! Ναι σαν άνθρωπος είμαι αγχώδης αρκετά, υπέφερα κι από κατάθλιψη από το 2010 μέχρι και το 2016, το πάλεψα με αντικαταθλιπτικα φάρμακα και τα χα διακόψει δυστυχώς από μόνος μου. Αλλά ποτέ δεν είχε σωματοποιηθει τόσο βίαια όσο τώρα! Σημειωτέον ότι από το 2016 μέχρι το 2019 ήμουν σε αρκετά καλή κατάσταση. Φοβάμαι το τι θα δείξει..!
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!!

Από ότι κατάλαβα.. Απλά έπινες μόνο φάρμακα τότε.. Ψυχοθεραπεία έκανες παράλληλα;

Ναι ακριβώς! Έκανα περιστασιακά κάποιες συναντήσεις με ψυχολόγος, αλλά τις περισσότερες φορες το βλεπα χάσιμο χρόνου.. Ξέρω ότι είναι δική μ ευθύνη βέβαια. Αλλά όσο καιρό έπαιρνα το wellbutrin ήμουν πολύ καλά! Η βλακεία το χα κόψει μόνος μου λόγω και οικονομικού τότε (το 2016). Το 2019 ήρθαν τα παρατράγουδα.. πήγα πάλι σε ψυχίατρο γιατί πραγματικά νόμιζα ότι πέθαινα και μου γράψε λεξοτανιλ και σιπραλεξ, έχω τώρα μια βδομάδα που τα παίρνω για να δούμε..

Φίλε μου εγώ δεν μπορώ να σου πω γνώμη για τα χάπια. Δεν έχω πάρει ποτέ οπότε δεν ξέρω τι να σου πω πάνω σε αυτό το κομμάτι. Ξέρω όμως τι ζημιά μπορεί να κάνει το άγχος και η κατάθλιψη. Ξέρω πως είναι να σωματοποιειται ένα πρόβλημα μου. Ξέρω πως το μυαλό δημιουργεί δικά του προβλήματα για να ξεφεύγει από τα σοβαρά προβλήματα.
Σκέφτηκες ότι είναι χάσιμο χρόνου η ψυχοθεραπεία επειδή δεν είχες δει άμεσα αποτελέσματα φαντάζομαι.. Τι περίμενες ακριβώς από τις συναντήσεις;

Είχα πάει αρκετούς μήνες. Σε διάφορους ψυχολόγους, αν και είχα καταλάβει ότι μέρος του προβλήματος ήταν και η ιδιοσυγκρασια μου, ότι είμαι γενικά ευαισθητο/αγχώδες άτομο γενικότερα. Άστα φίλε, αυτά τα ψυχοσωματικά είναι τέρατα! Πρώτη φορά τα συναντώ και κάθε μέρα είχα και καινούριο! Πόνοι στο στήθος αριστερά, στομάχι, πονοκέφαλο ζαλάδες βουητα στα αυτιά, και πάει λέγοντας. Τα μαθα και εγω..

Δεν έχω ιδέα τι περίμενα! Ο ψυχίατρος το είχε προτείνει, δεν ηξερα καν τι είναι η ψυχοθεραπεία τότε.

Έχεις βρει την αιτία όλων των προβλημάτων σου; εγώ πχ είχα και έχω μια σκληρή μάνα, ένα αδιάφορο πατέρα, συν αλλα θέματα σοβαρά.

Πιστεύω ναι. Μια έντονη ερωτική απογοήτευση τον καιρό που ήμουν φοιτητής σίγουρα. Ένα bullying 2 χρόνων στο γυμνάσιο. Φωνές στο σπίτι από τον πατέρα μου και μετά προβλήματα με τον μικρό αδερφό μου που είχε μπλέξει με παρεες, όλα αυτά με είχαν καταβάλει πολύ. Και το κυριότερο η ευαισθησία μου πιστεύω, αν και για άλλους ανθρώπους τα προηγούμενα μπορεί να μη θεωρούνταν καν προβλήματα. Την αιτία πιστεύω πως τη ξέρω, απλά το παρελθόν δε μπορεί πλέον να αλλάξει, προσπαθώ να αλλάξω το μέλλον μου.

Και όλα αυτά που κουβαλάς σαν άνθρωπος.. Πόσο καιρό πίστευες ότι θα χρειαζόταν για να τα επουλώσεις με την ψυχοθεραπεία; είπες θα πάω και σε τόσο καιρό θα ειμαι καλά. Σε πόσο;

Βασικά δεν ήξερα καν τότε τι ήταν η ψυχοθεραπεία! Λέω θα πάω για κάνα μήνα, θα δώσω 200 ευρώ (50 η επίσκεψη), ας το δοκιμάσω. Αλλά είχα ξεπεράσει το εξάμηνο! Δεν ένιωθα ότι είχε νόημα. Οπότε το παράτησα κι αυτό. Ήδη τα χάπια με είχαν βοηθήσει πολύ τότε να πάρω λίγο τα πάνω μου, μετά βρήκα χόμπυ που με ευχαριστούσε πολύ και ξεχάστηκα :)

Τα χάπια από μόνα τους δουλειά δεν κάνουν. Πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσεις όλα όσα προβλήματα μαζεύτηκαν. Γιατί τα κουβαλάς. Διαμορφώνουν την συμπεριφορά σου και την εικόνα που έχεις για σένα. Και δυστυχώς χρειάζεται δουλειά, υπομονή και χρόνο η ψυχοθεραπεία..

Δε ξέρω, σε εμένα είχαν κάνει τρομερή διαφορά θα έλεγα. Ναι έχεις δίκιο ότι πρέπει να εκριζωθει το πρόβλημα μια και καλή..

Όσο αφορά την μαγνητική. Δεν πρέπει να σε αγχώνει.. Αν δεις και δυσκολεύεσαι πες τους να σου κάνουν μια ηρεμιστική να σε χαλαρώσει.
Πιστεύω είναι καλό να ξανά αρχίσεις ψυχοθεραπεία για να αντιμετωπίσεις όλα αυτά τα θέματα που κουβαλάς και κάποια στιγμή να ηρεμήσεις..θελει χρόνο, επιμονή. Με τον διάλογο και τις ερωτήσεις που θα σου κάνει θα σε βοηθήσει να βλέπεις τα πράγματα και την ζωή διαφορετικα. Ελπίζω να βοήθησα με τις ερωτήσεις μου.

Φυσικά και βοήθησες και σε ευχαριστώ πολύ!! Θα το ξανασκεφτώ σίγουρα, τώρα με το Γεσυ θα υπάρχουν και οικονομικότερες λύσεις η αλήθεια. Σε ευχαριστώ. ξανά εκτων προτέρων!!

Ρε μα είσαι Κυπραίος;

Ναι! Κι εσύ? :D

Ναι.. Ατε ε να καμουμε χωρκο τώρα. Οι ψυχολόγοι δεν μπήκαν ακομη στο γεσυ. Αλλά σκέφτουμαι ότι φακελωνουν μας και εθα πιενα με το γεσυ.

Χεχε ναι! Από που είσαι? Εγώ από Λεμεσό αλλά μένω Λευκωσία λόγω δουλειάς. Άστα να παν, στα επείγοντα του γενικού Λευκωσίας με βαρέθηκαν! Ξέρω το, μόνο ψυχίατροι μπήκαν, και ατε να διω πάλι 50 ευρώ τη φορά για επίσκεψη.. Ξύπνησα τώρα από κάψιμο στα αυτιά και φοβήθηκα, και με βλέπω πάλε ξύπνιο ως το πρωί και κατευθείαν δουλειά πάλε :) σούπερ!

Είμαι λεμεσιανος και εγώ. Εγώ διω 60 την φορά. Άμα ηβρες με 50 να χαίρεσαι.

Τι εννοείς με κάψιμο στα αφτιά; δηλαδή;

Ξύπνησα πριν λίγο με ένα αίσθημα καψίματος στα αυτιά μου χωρίς όμως να κοκκίνισαν. Πετάχτηκα πάνω αμέσως, πήγα στον καθρέφτη και τα τσέκαρα, δεν κοκκίνισαν. Αλλά τα ένιωθα να καίνε! Δόξα σόι ο Θεός τώρα πέρασε και τούτο. Πως είναι άμα είσαι άρρωστος και καίνε τα αυτιά σου? Κάπως έτσι! Άστα ρε φίλε κάθε μέρα και κάτι καινούριο!

Μα κάτι πρέπει να κάμεις όμως. Το νοσοκομείο έχει ψυχολογους πάντως. Ενιξερω αν εν του χαηρκου αλλα αν έχεις θέμα οικονομικό δοκίμασε. Πρέπει σιγά σιγά να δουλέψεις τα θέματα σου. Και εγώ έτσι ήμουν. Και τώρα έχω που Τζαι που αλλά οι τόσο συχνά. Για να μπορέσεις να ηρεμήσεις..

Μπράβο σου που το ξεπερασες..!! Προς το παρόν θα ακολουθήσω την αγωγή του ψυχιάτρου. Είπα να τα πάρω, να δω τον πρώτο μήνα αν δω χαίρι. Μετά βλέπω! Δύσκολη περίοδος για μενα τώρα για ψυχολόγους. Αν δω και δεν υπάρχει βελτίωση θα πάω αναγκαστικά..

Ετζαι είμαι τέλεια καλά. Αλλά είμαι πολλά καλύτερα με τη βοήθεια της ψυχολόγου. Απλά πιστεφκω πως και καλά να νιώσεις κάποια στιγμή ε να ππεσεις πάλε επειδή δεν αντιμετωπίσες τα θεματα σου.

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

Καταλαβαίνω φίλε. Θα το δοκιμάσω, άσε νε φύγουν οι γιορτές και θα κλείσω ένα ραντεβού, σε ευχαριστώ πολύ πάντως! :)

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeK

Καταλαβαίνω φίλε. Θα το δοκιμάσω, άσε νε φύγουν οι γιορτές και θα κλείσω ένα ραντεβού, σε ευχαριστώ πολύ πάντως! :)

---

Ρε η δική μου δουλεφκει και Λευκωσία είπε μου. Εν πολλά καλή πάντως. Νακκο γριούλα...αλλα το έχει. Άμα δεις και θέλεις να παεις στείλε μου μήνυμα.

Quote:

---

Originally Posted by little_eliza

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

---

Σε ευχαριστώ πολύ Ελίζα για τα καλά σου λόγια! Η αληθεια και εμένα η κατάσταση στο διδακτορικό μου χειροτέρεψε! Αλλά τώρα είναι λίγο βαρβατα τα πράγματα η αλήθεια. Θα προχωρήσω με τη μαγνητική, απλά με τρόμαξε ο νευρολόγος λογω του εγκεφαλογραφήματος που είχα κάνει. Τα χάπια που πήρα με βοήθησαν αρκετά μπορώ να πω, έχω μόνο πόνο στο στομάχι και κουδουνισμα στα αυτιά (χαμηλότερης έντασης), οι ζαλάδες και πονοκέφαλο έχουν υποχωρήσει! Ναι άσε να βγουν οι γιορτές και θα βρω κάποιον να του τα εξομολογηθώ :) Καλή επιτυχία και δύναμη με το διδακτορικό σου κι όλα!

Quote:

---

Originally Posted by little_eliza

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

---

Πάνω κατω αυτά παίρναμε όλοι. Και συνήθως σε τέτοιες ηλικίες.. Εμένα με βοηθάνε οι ασκήσεις με τις αναπνοές.. Εχω δει τρομερή διαφορά. Όταν τις κάνω μετά νιώθω μια απίστευτη ηρεμία.. Ολα είναι μέσα στο μυαλό. Παίρνει το τιμονι και μας οδηγεί. Πρέπει να το πάρουμε ξανά στα χέρια μας και να το πάμε όπου θέλουμε εμείς.. Με πείσμα και υπομονή!

GeorgeK να μη φοβάσαι τίποτα με τις εξετάσεις..Απλά στην ελλάδα τις κάνουν προληπτικά, γιατί φαντάζομαι ότι οι γιατροί δεν είναι πολύ εξοικιωμένοι με τις αγχώδεις διαταραχές. Εγώ όσες φορές είχα κρίση στο εξωτερικό το κράτησαν σε γενικές αίματος (τύποι κυττάρων, βιοχημικές, μέταλλα και θυρεοειδή) οι οποίες ήταν όλες στη μέση τιμή των φυσιολογικών τιμών και η (ελληνιδα) ψυχολογος μου μού είπε να κάνω απλά μια γενική αίματος και βιοχημικές και να μην αρχίσω με καρδιολόγους και άλλα και όντως έχει δίκιο.. Επίσης κ γω έχω κάποιες φορές πόνο στο στομάχι. Έχεις παρατηρήσει αν είναι αμέσως αφού φας ή όταν είσαι νηστικος? Η ψυχολόγος μου είπε ότι συχνά κατά την πέψη ή όταν το στομάχι είναι άδειο, μπορεί να έχει έναν νευρόπονο. Επίσης να σου πω πως κι εγώ είχα ένα βούισμα στο αριστερό αυτί (λες και άκουγα το χτύπο της καρδιας μου) για ένα διάστημα το φθινόπωρο. Νόμιζα ότι ήταν βουλωμένο ή κάτι τέτοιο- τελικά κ αυτό πρέπει να είναι από το άγχος. Τέτοιες μέρες που έρχονται βγες έξω, φάε κάτι που σου αρέσει, κάνε μια βόλτα, ένα χόμπυ, κάτι που σου αρέσει πολύ και σε χαλαρώνει και μη σκας τοσο για την υγεία σου..Μην τα σκέφτεσαι! θα δεις πόσο καλύτερα θα νιώσεις. Προσπάθησε να είσαι με κόσμο και να ξεχνιέσαι, γιατί όσο είσαι μόνος και το σκέφτεσαι τόσο θα φουντώνει το άγχος και θα νιώθεις άρρωστος. Αν σε πιάσει ο πανικός και νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο προσπάθησε να παίρνεις βαθιά εισπνοή από τη μύτη και βαθιά επνοή από το στόμα μέχρι να φύγει όλος ο αέρας. Ή αλλιώς αναπνοές σε μια σακούλα χάρτινη σαν αυτές που έχουν στα αεροπλάνα. Όπως τα λέει και ο george1502, οι αναπνοές βοηθούν πάρα πολύ. Στην αρχή νομίζεις ότι τις κάνεις χωρίς λόγο αλλά όσο συνεχίζεις να το κάνεις καθημερινά και ευλαβικά βλέπεις ότι βοηθούν να καλμάρει το σύστημα. Εγώ έχω βρει και ένα σάιτ που έχει ένα ηχητικό 10' για άσκηση και σε βοηθάει να ηρεμίσεις (headspace- a guided 10 minute meditation for calm and relaxation- το ακούω με ακουστικά καθισμένη σε μία καρέκλα με χέρια και πόδια χαλαρά σαν να τα τραβάει μαγνήτης στο πάτωμα και επικεντρώνομαι στην αναπνοή σύμφωνα με τις οδηγίες). Δοκίμασε να τις κάνεις όσο χαζές η ανοήτες και αν σου φαίνονται στην αρχή. Δεν έχεις να χάσεις κάτι από 10' την ημέρα.. Και μην ξεχαστείς ποτέ και κατηγορήσεις τον εαυτό σου επειδή έχεις άγχος ή είσαι ευάλωτος.. Όπως τα λεει ο george1502 όλοι τα ίδια περνάμε, μη νιώσεις ποτέ πως έχεις πρόβλημα ή είσαι ανίκανος ή κάτι άλλο. Αντιθέτως είσαι πολύ δυνατός που κατάλαβες το πρόβλημα και προσπαθείς όσο μπορείς να το αντιμετωπίσεις 100%.. Είμαι σίγουρη ότι με συστηματική προσπάθεια θα τα καταφέρεις. Κάθε νέα περίοδος κρίσεων μπορεί να είναι πιο δυνατή από την προηγούμενη (σε εμένα αυτό συμβαίνει) αλλά σίγουρα θα τα καταφέρεις και πάλι..Μην το βάζεις κάτω!!! Καλές γιορτές και βγείτε παιδιά εκεί στην Ελλάδα και την Κύπρο και για εμένα στα κλαμπ και τα μπαράκια και ρίξτε έναν χορό..Εδώ τίποτα δεν έχει στο βέλγιο..

Εγώ, έχω κάνει μαγνητική εγκεφάλου, για τον ίδιο λόγο με σένα. Είχα πονοκεφάλους, που με έστειλαν ένα βράδυ στα επείγοντα. Νόμιζα ότι παθαίνω εγκεφαλικό..Η ιδιωτης νευρολόγος μου είπε είναι άγχος, αλλά ας κάνουμε και την εξέταση.Κρατησε περίπου 1μιση ώρα, μπαίνεις μέσα στο κουβουκλιο, κρατώντας ένα μπουτον σε περίπτωση που σε πιάσει κλειστόφοβία. Άκουγα μουσική από τα ακουστικά, αλλά και πάλι ο θόρυβος ήταν πολύ εντονος.Δεν έδειξε τίποτα, όπως αναμενόταν, και αφού και ο καρδιολογος ειπε, είναι από άγχος οι ταχυκαρδιες σου, ξεκίνησα τα Ζολοφτ.. Εξαφανίστηκαν μετά από 2 μηνες και οι ταχυκαρδιες και οι πονοκέφαλοι και οι νευροπονοι και οοοοοολα τα χιλιαδες υπόλοιπα που είχα...

Quote:

---

Originally Posted by little_eliza

GeorgeK να μη φοβάσαι τίποτα με τις εξετάσεις..Απλά στην ελλάδα τις κάνουν προληπτικά, γιατί φαντάζομαι ότι οι γιατροί δεν είναι πολύ εξοικιωμένοι με τις αγχώδεις διαταραχές. Εγώ όσες φορές είχα κρίση στο εξωτερικό το κράτησαν σε γενικές αίματος (τύποι κυττάρων, βιοχημικές, μέταλλα και θυρεοειδή) οι οποίες ήταν όλες στη μέση τιμή των φυσιολογικών τιμών και η (ελληνιδα) ψυχολογος μου μού είπε να κάνω απλά μια γενική αίματος και βιοχημικές και να μην αρχίσω με καρδιολόγους και άλλα και όντως έχει δίκιο.. Επίσης κ γω έχω κάποιες φορές πόνο στο στομάχι. Έχεις παρατηρήσει αν είναι αμέσως αφού φας ή όταν είσαι νηστικος? Η ψυχολόγος μου είπε ότι συχνά κατά την πέψη ή όταν το στομάχι είναι άδειο, μπορεί να έχει έναν νευρόπονο. Επίσης να σου πω πως κι εγώ είχα ένα βούισμα στο αριστερό αυτί (λες και άκουγα το χτύπο της καρδιας μου) για ένα διάστημα το φθινόπωρο. Νόμιζα ότι ήταν βουλωμένο ή κάτι τέτοιο- τελικά κ αυτό πρέπει να είναι από το άγχος. Τέτοιες μέρες που έρχονται βγες έξω, φάε κάτι που σου αρέσει, κάνε μια βόλτα, ένα χόμπυ, κάτι που σου αρέσει πολύ και σε χαλαρώνει και μη σκας τοσο για την υγεία σου..Μην τα σκέφτεσαι! θα δεις πόσο καλύτερα θα νιώσεις. Προσπάθησε να είσαι με κόσμο και να ξεχνιέσαι, γιατί όσο είσαι μόνος και το σκέφτεσαι τόσο θα φουντώνει το άγχος και θα νιώθεις άρρωστος. Αν σε πιάσει ο πανικός και νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο προσπάθησε να παίρνεις βαθιά εισπνοή από τη μύτη και βαθιά επνοή από το στόμα μέχρι να φύγει όλος ο αέρας. Ή αλλιώς αναπνοές σε μια σακούλα χάρτινη σαν αυτές που έχουν στα αεροπλάνα. Όπως τα λέει και ο george1502, οι αναπνοές βοηθούν πάρα πολύ. Στην αρχή νομίζεις ότι τις κάνεις χωρίς λόγο αλλά όσο συνεχίζεις να το κάνεις καθημερινά και ευλαβικά βλέπεις ότι βοηθούν να καλμάρει το σύστημα. Εγώ έχω βρει και ένα σάιτ που έχει ένα ηχητικό 10' για άσκηση και σε βοηθάει να ηρεμίσεις (headspace- a guided 10 minute meditation for calm and relaxation- το ακούω με ακουστικά καθισμένη σε μία καρέκλα με χέρια και πόδια χαλαρά σαν να τα τραβάει μαγνήτης στο πάτωμα και επικεντρώνομαι στην αναπνοή σύμφωνα με τις οδηγίες). Δοκίμασε να τις κάνεις όσο χαζές η ανοήτες και αν σου φαίνονται στην αρχή. Δεν έχεις να χάσεις κάτι από 10' την ημέρα.. Και μην ξεχαστείς ποτέ και κατηγορήσεις τον εαυτό σου επειδή έχεις άγχος ή είσαι ευάλωτος.. Όπως τα λεει ο george1502 όλοι τα ίδια περνάμε, μη νιώσεις ποτέ πως έχεις πρόβλημα ή είσαι ανίκανος ή κάτι άλλο. Αντιθέτως είσαι πολύ δυνατός που κατάλαβες το πρόβλημα και προσπαθείς όσο μπορείς να το αντιμετωπίσεις 100%.. Είμαι σίγουρη ότι με συστηματική προσπάθεια θα τα καταφέρεις. Κάθε νέα περίοδος κρίσεων μπορεί να είναι πιο δυνατή από την προηγούμενη (σε εμένα αυτό συμβαίνει) αλλά σίγουρα θα τα καταφέρεις και πάλι..Μην το βάζεις κάτω!!! Καλές γιορτές και βγείτε παιδιά εκεί στην Ελλάδα και την Κύπρο και για εμένα στα κλαμπ και τα μπαράκια και ρίξτε έναν χορό..Εδώ τίποτα δεν έχει στο βέλγιο..

---

Ελίζα σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη σου! Όχι με πονάει συνεχώς, χαμηλα στα έντερα, όλη μέρα στο κρεββάτι είμαι σήμερα. Να σου πω, περνώ κανονικά τα χάπια την τελευταία βδομάδα και έχω να παρατηρήσω ότι το κουδουνισμα σχετικά ελαττωθηκε, οι ζαλάδες υποχώρησαν μαζί με τους πονοκεφάλους, το ίδιο κι οι πόνοι στο στήθος! Τώρα έχω το στομάχι να διαχειριστώ ???? δε σου κρύβω ότι όταν ήμουν στην αρχή των συμπτωμάτων πριν κάνα 2 μήνες, όλη μέρα με την εικόνα της Παναγίας ήμουνα αγκαλια από το φοβο????! Εύχομαι η γέννηση του Χριστού μας να μας δίνει κουράγιο σ όλους μας!!

Quote:

---

Originally Posted by SoniaM.

Εγώ, έχω κάνει μαγνητική εγκεφάλου, για τον ίδιο λόγο με σένα. Είχα πονοκεφάλους, που με έστειλαν ένα βράδυ στα επείγοντα. Νόμιζα ότι παθαίνω εγκεφαλικό..Η ιδιωτης νευρολόγος μου είπε είναι άγχος, αλλά ας κάνουμε και την εξέταση.Κρατησε περίπου 1μιση ώρα, μπαίνεις μέσα στο κουβουκλιο, κρατώντας ένα μπουτον σε περίπτωση που σε πιάσει κλειστόφοβία. Άκουγα μουσική από τα ακουστικά, αλλά και πάλι ο θόρυβος ήταν πολύ εντονος.Δεν έδειξε τίποτα, όπως αναμενόταν, και αφού και ο καρδιολογος ειπε, είναι από άγχος οι ταχυκαρδιες σου, ξεκίνησα τα Ζολοφτ.. Εξαφανίστηκαν μετά από 2 μηνες και οι ταχυκαρδιες και οι πονοκέφαλοι και οι νευροπονοι και οοοοοολα τα χιλιαδες υπόλοιπα που είχα...

---

Σονια σε ευχαριστώ για την απάντηση σου! Πολύ ενθαρρυντικό αυτό! Κάνω κι εγώ τώρα υπομονή με τα λεξοτανιλ και σιπραλεξ και έχει ο Θεος! Όχι δε φοβάμαι τον τομογραφο αυτόν καθ αυτόν, το τι θα δείξει φοβάμαι!