Printable View
Καλημέρα
Παιδιά βοήθεια. Θέλω τα φώτα σας όσοι το έχετε ζήσει. Είμαι καλεσμένη σε ένα σπίτι (φίλης μου) για ρεβεγιόν. Δεν θέλω να πάω. Δηλαδή σκέφτομαι ότι ωραία θα ήταν αντί να κάτσω μόνη μου όλο το βράδυ αλλά από την άλλη προτιμώ την ασφάλεια του σπιτιού μου. Εκείνη ξέροντας την ψυχολογική μου κατάσταση και τις συνθήκες στο σπίτι μου πατάει πόδι.
Σκέφτηκα θα πάω και όσο αντέξω αλλά μόλις μου είπε ότι θα έχει και άλλο κόσμο με έπιασε φόβος..
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να περνά ότι και εσύ και να μη ζει αυτό ακριβώς το ίδιο πράγμα.. Να μην θέλει να βγει από το σπίτι και να θεωρεί ασφάλεια την κόλαση του (το σπίτι). Το έχω ζήσει και να σου πω τι έκανα; Πήγαινα. Δεν με υποχρεώνει κανένας να μείνω περισσότερο από όσο αντέχω. Οπότε πας χωρίς να θεωρείς δεδομένο ότι δεν θα είσαι καλά. Μένεις όσο αντέχεις και φεύγεις. Αν μείνεις σπίτι είναι σαν και του λες Με νίκησες.. Το θέμα εδώ είναι να πας κόντρα σε όλο αυτό για να το νικήσεις. Και να ξέρεις.. Πολλές φορές όταν έβγαινα περνούσα καλα (και ας το σκεφτόμουν εκατό φορές πριν).Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Εγώ εκτός από το ότι αν θα αντέξω να περάσω μια βραδιά με κόσμο γύρω μου ξέρεις τι σκέφτομαι; Ποιο το νόημα του να πάω εκεί (και ωραία να περάσω που χλομό το βλέπω γιατί όπου και να πάω νιώθω μόνη μου ) αφού ξέρω ότι μετά θα κλειστώ πάλι μέσα για κάνα χρόνο; και αν βγω στο ενδιάμεσο θα βγω για κάποια υποχρέωση και απλά μηχανικά..Quote:
Originally Posted by george1520
Ευκαιρία να γνωρίσεις κόσμο για να μη κλειστείς μέσα. Οι τοίχοι του σπιτιού σου. Όσο και να τους θεωρείς ασφάλεια σου.. Είναι ο τάφος σου (μακάβριο).. Αλλά είναι η αλήθεια.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Θα το δοκιμάσω. Τουλάχιστον αυτό σκέφτομαι τώρα. Ελπίζω να κρατήσει μέχρι αύριο βράδυ. Ανάμεσα σε κόσμο νιώθω πάλι μόνη μου σαν να περνάω από δίπλα τους και να είμαι αόρατη. Και το πρόβλημα είναι σε μένα γιατί γενικά πάντα μου απευθύνουν το λόγο. Δηλαδή δεν είναι ότι με αγνοούν όταν τυχαίνει να βρίσκομαι σε μια παρέα...Quote:
Originally Posted by george1520
Να πας, έστω και για 5 λεπτά. Μπορεί και να περάσεις καλά, μπορεί και να μην νιώσεις άνετα, οπότε την κάνεις οποιαδήποτε στιγμή. Να πας όμως, και να το ξεκαθαρίσεις με τη φίλη σου από πριν, οτι αν δεν νιώσεις καλά, δεν θα σε πιέσει να κάτσεις. Να πας όμως.
Να πας με τα χιλια.
Αυτες τις στιγμες δεν πρεπει να τις ζουμε μονοι μας.
Θα σου κανει καλο, ακομα και εαν δεν νιωθεις καλα..
Εαν παραιτηθεις απο αυτα θα παραιτηθεις και απο την ζωη σιγα σιγα.
Προσπαθησε βαλε τα καλα σου και πηγαινε...Και που ξερεις μπορει να κανεις και καποια γνωριμια εστω σε φιλικο επιπεδο και να σου δωσει δυναμη να μπεις στο 2020 με περισσοτερη ορεξη.
Ναι ξέρει ήδη ότι μπορεί να μην κάτσω πολύ γιατί γνωρίζει την κατάσταση. Αυτός πιστεύω είναι και ο λόγος που επιμένει να πάω..Quote:
Originally Posted by Nikolas73
Μάλλον έχω ήδη παραιτηθεί. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που πέρασα γιορτές με κόσμο γύρω μου...Quote:
Originally Posted by Xfactor
Kακως.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Ηρθε η ωρα φετος να το αλλαξεις αυτο.
Ξερω η ασφαλεια του σπιτιου ειναι ωραια, οταν εχεις προβληματα...αλλα ποσο ακομα...ηρθε η ωρα να κανεις ενα βημα μπροστα.
Βαλε στοχους για το 2020, η ζωη δεν θα ειναι εκει παντα να μας περιμενει, ειναι τοσο ωραια αλλα και τοσο μικρη για να την ζουμε με απαισιοδοξια και μονοι μας και οσο αποφευγεις να αντιμετωπισεις τα προβληματα τοσο θα μεγαλωνουν..
Βαλε λιγο χρωμα, βαλε τα καλα σου και το χαμογελο σου και ετοιμασου, βαλε στοχους μην παραιτεισε και θα ανταμειφτείς, η ευτυχια ερχεται εκει που δεν την περιμενεις.
Δεν ξέρω. Είμαι διχασμένη για το αν θέλω να έρθουν τελικά αυτά τα ωραία που λες. Με το σκεπτικό ότι αν ελπίζω θα απογοητευτώ.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Ωραια ασε αυτα τα ωραια, ειναι πιο μακροπροθεσμο πλανο...Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Συγκεντρωσου στο τωρα, αληθεια θες να περασεις μονη σου την αλλαγη του χρονου? Η φιλη σου φαινεται σε εκτιμαει και φαινεται δικο σου ανθρωπος, αλλιως δεν θα σε καλουσε, σε θελει κοντα της.
Μικρα μικρα πραγματακια ειναι που μας αλλαζουν την ζωη.
Ο άντρας σου που είναι σε όλο αυτό; Τα παιδιά σου;
Ναι η φίλη μου είναι από τους πολύ λίγους ανθρώπους που μου λένε ότι μ αγαπάνε και το νιώθω ότι το εννοούν.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Όσο για την αλλαγή του χρόνου δεν ξέρω.. Ναι θέλω να την περάσω μόνη μου γιατί δεν ξέρω πως είναι να την περνάς με παρέα. Λένε ότι είναι οικογενειακή γιορτή αλλά ειλικρινά δεν την έχω περάσει ποτέ έτσι...
Τα παιδιά μου θα τα έχω μαζί μου (έχει και η φίλη μου παιδιά)... Ο άντρας μου δεν είναι ποτέ σπίτι στις γιορτές. Έχει "δουλειά"Quote:
Originally Posted by george1520
Γκομενο - δουλειά; ή όντως δουλειά;Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Ξέρεις... Η γκομενο-δουλεια και η δουλειά του συνδέονται στενά. Δουλεύει νύχτα. Ξέρεις τι εννοώ. Είναι μέσα στη νύχτα.Quote:
Originally Posted by george1520
Μπαρτεντερ λογικα.
Κάπως έτσι...Quote:
Originally Posted by Xfactor
Εφοσον εκανε οικογενεια δεν σκεφτηκε να αλλαξει δουλεια?
Σορρυ για το οφ τοπικ τ θεματος.
Ενδιαφέρον.. Και τι κάνεις για αυτό; απλά το ανέχεσαι;Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Ναι έκοψε για λίγο στην αρχή. Μετά ξαναγύρισε. Μάλλον ήθελε οικογένεια απλά για να υπάρχει αλλά χωρίς να αφήσει την πάρτη του παραπονεμενη. Δεν ξέρω αλήθεια η επικοινωνία μεταξύ μας έχει πάει περίπατο εδώ και πολύ καιρό. Μιλάμε μόνο τυπικά πλέον.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Ξέρεις κανέναν που μπορείς να τον κάνεις να σε αγαπήσει ή να σε σέβεται με το ζόρι;Quote:
Originally Posted by george1520
Αυτο το ηξερες και πριν τον γαμο?Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Όχι. Το κατάλαβα πολύ πιο μετά με τον καιρό. Όταν άρχισα να αναλύω σκηνές και καταστάσεις. Βασικά αυτό φαινόταν. Εγώ "δεν ήθελα" να το καταλάβω.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Οταν ερχεται ο ερωτας δεν βλεπεις τπτ..ολα ωραια και καλα σου φαινονται.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Γι αυτο νιωθεις ετσι ψυχολογικα?
Και γι αυτό.. Είναι όμως και άλλα παααρα πολλά που θέλω να πιστεύω πως αν δίπλα μου ήταν κάποιος άλλος και όχι αυτός, ή αν αυτός ήταν αλλιώς θα τα είχα ήδη ξεπεράσει. Με την συμπεριφορά του με γυρνάει συνεχώς πίσω και "ξαναζω" σκηνές από το παρελθόν.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Βλεπεις οτι το προβλημα ειναι αυτος..γιατι δεν τον χωριζεις και να προχωρησεις στην ζωη σου?Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Να αλλαξει δεν προκειται εαν ηταν θα ειχε ευαισθητοποιηθει νωριτερα σχετικα με την κατατσταση σου και θα σε ειχε βοηθησει με τον τροπο του.
Είναι πολλά τα "γιατί" δεν τον χωρίζω. Πρακτικά και ψυχολογικά.Quote:
Originally Posted by Xfactor
ΠΡακτικα το καταλαβαινω, αλλα ψυχολογικα? μονη σου ειπες νωριτερα πριν οτι σε γυρναει συνεχως πισω και νομιζεις οτι ζεις σκηνες απο το παρελθον.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Εφοσον δεν θες να χωρισεις.
Πρεπει να τον πιεσεις να αλλαξει. Του εχεις εξηγησει την κατασταση σου?
Ψυχολογικά εννοώ τα παιδιά μου. Δεν θέλω να δω το διχασμό στα μάτια τους ούτε την απογοήτευση. Δεν θέλω να έρθει το βράδυ και να νιώσουν μισοί όπως ένιωθα εγώ όταν με παράτησε η μάνα μου.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Όσο για το αν του έχω εξηγήσει ότι και να γίνει στο τέλος θα είμαι ήρεμη γιατί έχω εξαντλήσει πολύ χρόνο στο να του μιλάω. Συνέχεια και με όλους τους τρόπους. Για χρόνια. Μέχρι που είδα και κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα. Ήταν σαν να μιλάω μόνη μου, σαν να μη τον αφορούν.
Κατά τη γνώμη μου και την εμπειρία μου σε μια σχέση όλα μα όλα (κατανόηση, σεβασμός, συμπαράσταση, εμπιστοσύνη) ξεκινάνε από την αγάπη. Αν δεν υπάρχει αυτή δεν υπάρχει τίποτα καλό.
Tα παιδια τι ηλικια εχουν?Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Παντως υπαρχει και η αλλη οψη τ νομισματος που λεει, οτι τα παιδια εαν ειναι σε σπιτι με εντασεις ειναι ακομα χειροτερο.
8 και 1Quote:
Originally Posted by Xfactor
Μα δεν υπάρχουν εντάσεις. Οι μόνες φορές που μου μιλάει είναι όταν θέλει κάτι (ρούχα, φαγητό κτλ)
Και θα περασεις την υπολοιπη ζωη σου ετσι?Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Σκέφτομαι ότι και να φύγω δεν θα υπάρχει μεγάλη διαφορά. Απλά θα πληγωσω τα παιδιά μου.Quote:
Originally Posted by Xfactor
Μπορει να βρεις καποιον αλλο, που να σε αγαπαει και να σε σεβεται....Δεν ειναι το ιδιο...φανταζομαι δεν εχεις φτασει καν τα 40..εισαι νεα ακομα..Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Οσο αφορα τα παιδια ναι το θεμα ειναι αρκετα ευαισθητο...δυσκολη αποφαση.
Ούτε καν τα 35 δεν έχω φτάσει. Αλλά πονεμένο παιδικό βλέμμα δεν αντέχω να βλέπωQuote:
Originally Posted by Xfactor
Τελικά τι έγινε πήγες;
Ναι πήγα.. Αλλά 12:40 είχα ήδη γυρίσει στο σπίτι.. Τόσο άντεξα..Quote:
Originally Posted by masterridley