Δεν συμβαδίζω με τους φίλους μου

Καλησπέρα.
Είμαι φοιτήτρια, 23 ετών και τον τελευταίο χρόνο τα πράγματα στον κοινωνικό μου περίγυρο έχουν έρθει τουμπα. Βλέπω τους φίλους μου να ζουν μια γεμάτη ζωή, μια πλήρη ζωή (έχουν δεσμό, δουλειά οπότε και κάποιο εισόδημα οπότε και μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα από μένα) ενώ εγώ δεν συμβαδίζω καθόλου. Δεν με ενοχλούσε τόσο παλιότερα αλλά πλέον με κατακλύζει όλο αυτό. Κάθε φορά που βγαίνουμε δεν περνάω καλά καθώς νιώθω τελείως εκτός. Μιλάνε για τις σχέσεις τους που δεν έχω καμία εμπειρία να είμαστε ειλικρινείς, για τα ταξίδια που κανόνισαν και αυτά που κανονίζουν και γω απλά υπάρχω. Είμαι σε μια φάση που δεν θέλω κάποια σχέση καθώς ακόμη προσπαθώ να τα βρω και να αγαπήσω τον εαυτό μου πριν βρω κάποιον αλλον, θέλω πολύ να βρω κάποια δουλειά και για εμπειρία γιατί είμαι αρκετά ντροπαλή αλλά και για τα λεφτά αλλά έχω στόχο να περάσω τα τελευταία μου μαθήματα και να πάρω πτυχίο. Όταν μιλάνε για το πώς περάσανε την προηγούμενη μέρα και έρχεται η σειρά μου και λέω απλά έκατσα σπίτι διάβασα λιγο και είδα καμία σειρά αρχίζουν τα "έλεος" κτλ. Δεν θέλω να ακούστω κάπως αλλά όταν δεν ήταν σε σχέση τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Δεν πάω πια μαζί τους σινεμά γιατί πάντα την ταινία που προτείνω ήδη την είδαν με τα αγόρια τους. Έχασα κάποιες φιλίες που είχα από το σχολείο και τώρα αρχίζει η ανασφάλεια και με πνίγει, καθώς νιώθω ότι θα χάσω και τις φιλίες μου από την σχολη. Όταν κανονίζουμε να βγούμε είμαι τόσο αγχωμένη και δν πολυπερνάω καλά. Συνηθίζαμε να γελάμε τόσο αλλά πλέον δεν συμβαδιζουμε σε τιποτα..ουτε στη σχολή δεν τις βλεπω. Αλλά πλέον έχουν τραβήξει άλλον δρόμο. Νιώθω ότι είναι ώριμες, ενήλικες και γω από την άλλη νιώθω ακόμη παιδάκι. Γενικά τον τελευταίο καιρό με πιάνει πανικός και φοβάμαι. Τι; Τα πάντα. Την ζωή. Το μέλλον. Το τι θα γίνει με μένα. Φυσικά δεν θέλω για πάντα να μένω με τους γονείς μου και να είμαι στην σχολή γιατί όλο αυτό με κάνει να νιώθω λες και πάω σχολείο ακόμη. Πιστεύω πως είναι τα υπαρξιακά που χτυπάνε σε αυτή την ηλικία. Απλά νιώθω ότι καθυστερώ και οι φίλες μου ήδη κοντεύουν να τερματισουν.

Έχεις κάνει ποτέ κάποια συζήτηση μαζί τους; Ξέρεις κάποιες φορές οι άνθρωποι γύρω μας κάνουν πράγματα χωρίς να ξέρουν ότι μας ενοχλούν ή μας επηρεάζουν.. Δεν εννοώ να πας να πεις "από την στιγμή που έχετε σχέση νιώθω ότι δεν ανήκω με εσάς κτλ". Να πεις ότι είναι κάπως άβολο που οι συζητήσεις τους είναι γύρω από αυτό το θέμα στο οποίο εσύ ή ίδια δεν έχεις κάτι να πεις.. Ότι είναι επιλογή σου να είσαι μόνη και πως δεν μπορούμε όλοι να έχουμε την ίδια περίοδο σχέση.

Ναι έχει γίνει σχετική συζήτηση γιατί όταν ακτι με ενοχλεί φαίνεται ξεκάθαρα από τα μούτρα μου. Μου το γύρισαν ότι εγώ φταίω. Συγκεκριμένα μου είπαν ότι έχω κάνει εγώ κάποια προσπάθεια για να μην νιώθω έτσι και να αλλάξω την ζωή μου; Μάλιστα μου είπαν ξεκάθαρα να βρω κάποιον και πάντα το πάνε εκεί και ο οποιοσδήποτε να με κοιταξει ακόμη και ο σερβιτόρος που εγώ του έκανα νόημα αρχίζουν, και τι ωραίο παιδι και γιατί δνε τον φλερτάρεις κτλ. Όλο αυτό εννοειται με κάνει και νιώθω ακόμη πιο άσχημα και ακόμη πιο ανασφαλής.

Quote:

---

Originally Posted by ali62

Ναι έχει γίνει σχετική συζήτηση γιατί όταν ακτι με ενοχλεί φαίνεται ξεκάθαρα από τα μούτρα μου. Μου το γύρισαν ότι εγώ φταίω. Συγκεκριμένα μου είπαν ότι έχω κάνει εγώ κάποια προσπάθεια για να μην νιώθω έτσι και να αλλάξω την ζωή μου; Μάλιστα μου είπαν ξεκάθαρα να βρω κάποιον και πάντα το πάνε εκεί και ο οποιοσδήποτε να με κοιταξει ακόμη και ο σερβιτόρος που εγώ του έκανα νόημα αρχίζουν, και τι ωραίο παιδι και γιατί δνε τον φλερτάρεις κτλ. Όλο αυτό εννοειται με κάνει και νιώθω ακόμη πιο άσχημα και ακόμη πιο ανασφαλής.

---

Από αυτή την φιλιά τι παίρνεις; επειδή εγώ δεν βλέπω κάτι να παίρνεις

Έπαιρνα πολλά. Να σου πω κάτι μες στις γιορτές καθόμουν και τα σκεφτόμουν ουσιαστικά "κρυμμένη" από αυτές βρίσκοντας δικαιολογίες να μην βγω μαζί τους. Προσπάθησα να απόμακρυνθω λίγο και κου γύρισε μπούμερανγκ. Αν το διακόψω τελείως δνε θα έχω κανέναν. Και δεν νομίζω ότι μπορώ να ξαναπεράσω αυτή τη φάση. Μέσα σε έναν χρόνο έχω χάσει πάρα πολλά άτομα.

Quote:

---

Originally Posted by ali62

Έπαιρνα πολλά. Να σου πω κάτι μες στις γιορτές καθόμουν και τα σκεφτόμουν ουσιαστικά "κρυμμένη" από αυτές βρίσκοντας δικαιολογίες να μην βγω μαζί τους. Προσπάθησα να απόμακρυνθω λίγο και κου γύρισε μπούμερανγκ. Αν το διακόψω τελείως δνε θα έχω κανέναν. Και δεν νομίζω ότι μπορώ να ξαναπεράσω αυτή τη φάση. Μέσα σε έναν χρόνο έχω χάσει πάρα πολλά άτομα.

---

Από την στιγμή που σε ψάχνουν και σε καλούν για εξόδους σημαίνει ότι τους αρέσει η παρέα σου.. Το μόνο που σου προτείνω εγώ είναι να ξανά κάνεις μια συζήτηση και να περάσεις το μήνυμα ότι είναι επιλογή σου να είσαι μόνη και θα ήταν καλό να συζητάτε κι άλλα θέματα.. Ότι γενικά θα είσαι εκεί να συζητήσετε και για τις σχέσεις τους αν χρειαστεί απλά να λέτε κι άλλα πράγματα έτσι ώστε να μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ.

Δεν ξέρω αν θέλω να ξανακάνω άλλη κουβέντα. Αλλά πήρα την απόφαση να επικεντρωθώ στους δικούς μου στόχους μπας και δω και γω καμία επιτυχία. Απλά πιστεύω ότι από κει που είχαμε τους ίδιους στόχους και κολλήσαμε ξαφνικά άλλαξαν οι στόχοι τους και εμένα παρέμειναν οι ίδιοι. Μπορεί και αυτό να με ενοχλεί. Ότι έχουν καταφέρει περισσότερα από μενα γιατί το πρόβλημα δεν ειναι μόνο τα γκομενικά.

Εγώ νομίζω ότι σκέφτεσαι πολύ σωστά, να περάσεις τα μαθήματα και να πάρεις το πτυχίο σου πρώτα και μετά όλα τ' άλλα. Ζήσε τη νιότη σου γιατί με τις σχέσεις αλλάζει ο άνθρωπος. Να χαρείς αυτά τα παιδικά (όπως τα λες) χρόνια και τα υπόλοιπα θα έρθουν με ένα φυσικό τρόπο για σένα.

Ναι πιστεύω πως ο καθένας έχει το δικό του timing. Απλά όταν συναναστρέφεσαι με κόσμο που "είναι πιο μπροστά από σένα" αρχίζεις και τρώγεσαι μέσα σου και αγχώνεσαι πότε θα συμβούν σε σένα όλα αυτά.

Καλησπέρα
Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση αλλα μόνο ως προς το θέμα των γκομενικων και σε εμένα έκαναν ηλίθια σχόλια. Εννοείται πως ξεκοψα.
Αν δεν θες να ξεκόψεις μπορείς απλά να κάνεις πράγματα για να ανεβάσεις την αυτοπεποίθηση σου και να μην μπορούν να σου την πουν.
Πρόσεξε την εμφάνιση σου , το ντύσιμο σου , να είσαι ελκυστική για να νιώθεις καλύτερα. Αν είσαι η ωραιότερη της παρέας πιθανόν να τα κάνουν αυτά επειδή νιώθουν μειονεκτικά.
Επειδή σου τα πρήζουν για το φλερτ πες ότι θα φλερτάρεις όταν σου αρέσει κάποιος και όχι με όποιον να ναι σαν απελπισμένη
Εγώ από προσωπική πείρα ξεκοψα αλλά αν δεν ξεκοβα αυτά θα έκανα.

Έχω βρεθεί κι εγώ σε ανάλογη θέσει το καλύτερο πού είχα να κάνω ήταν απλά να βγάλω το κινητό μου κ να αρχίσω να κοιτάω βίντεο με κάτι ωραία scania [emoji4]. Θέλω να σου πω καταλαβαίνω πως είναι να βρίσκεσαι σε μια παρέα πού ο κάθε ένας έχει κάτι να συζητήσει κάτι να πει κ εγώ απλά κάθομουν σαν τον μπούφο κ να τους κοιτάω. Μέχρι που μετά δεν ξανά βγήκα τους έλεγα ότι δεν είχα λεφτά κ όντως δεν έχω οπότε δεν μου ξανά είπαν να βγω μαζί τους.

Δεν νομίζω ότι νιώθουν μειονεκτικά απέναντι μου ίσα ίσα. Εγώ νιώθω φουλ μειονεκτικά σε σχόλια τύπου "είμαι περήφανη για τον εαυτό μου που έκανα αυτό εκείνο" αλλά σε μια συζήτηση θα αναφερθούν δύο και τρεις φορές λες και ψαρεύουν κομπλιμέντα ή στο ότι η ζωή τους είναι φουλ με ωραία γεγονότα και εμένα είναι το ίδιο κάθε μέρα.

Ε ναι αυτό λέω : ότι τονίζουν αυτά που θεωρούν επιτεύγματα (αλήθεια είναι επίτευγμα να έχεις σχέση ή να πας ταξίδι;) με σκοπό να νιώσεις μειονεκτικά επειδή έχουν κάποιο θέμα απέναντι σου
Όποιος είναι περήφανος το κρατάει για τον εαυτό του

Σε αυτό που λες για τα λεφτά όντως έχει συμβεί να μην έχω λεφτά και να τους το λέω και να επιμένουν και μουτρωσαν όταν τελικά δεν βγήκα. Βέβαια μετά έμαθα ότι βγήκαν χωρίς εμένα και πέρασαν και πολύ καλά.

Γενικά δεν είναι άνθρωπος που κάνει τους άλλους να νιώθουν άβολα η μειονεκτικά. Ίσως όντως κάτι τις έχει πειράξει...
Στο τελευταίο που είπες κάθε φορά το λέω στον εαυτό μου όταν μου τα λένε αυτά.
Ακόμη και αν έπαιρνα χθες την υποτροφία που πεθαίνω να πάρω δεν θα το έκανα διαφήμιση ποτέ

Δεν χρειάζεται να έχεις κάνει εσύ επίδειξη για να πειραχτουν
Μπορεί να ζηλεύουν χωρίς εσύ να επιδεικνύεσαι

Και τι μπορώ να κάνω για να καταλάβουν ότι πρέπει να συμβαδιζουμε κάπως για να περνάμε καλά ;

Εσύ δεν μπορείς να κάνεις και πολλά αν δεν καταλαβαίνουν πως γίνονται κουραστικές
Θα έλεγα να δείχνεις περισσότερη αυτοπεποίθηση αν και κάτι μου λέει πως θα σκυλιασουν ετσι

Έκλεισα το ινστα και το έχουν πάρει πολύ κάπως. Όλο σποντες πετάνε και κατάλαβα χθες ότι μιλάνε από κει και όχι από την κοινή μας στο φβ οπότε λέγαν πράγματα που δεν τα ήξερα.

Αυτό δείχνει πολλά
Καλύτερα να ξεκόψεις ή αν θες να τις κρατήσεις για να βγαίνεις , τότε γλεντησέ τες

Quote:

---

Originally Posted by ali62

Καλησπέρα.
Είμαι φοιτήτρια, 23 ετών και τον τελευταίο χρόνο τα πράγματα στον κοινωνικό μου περίγυρο έχουν έρθει τουμπα. Βλέπω τους φίλους μου να ζουν μια γεμάτη ζωή, μια πλήρη ζωή (έχουν δεσμό, δουλειά οπότε και κάποιο εισόδημα οπότε και μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα από μένα) ενώ εγώ δεν συμβαδίζω καθόλου. Δεν με ενοχλούσε τόσο παλιότερα αλλά πλέον με κατακλύζει όλο αυτό. Κάθε φορά που βγαίνουμε δεν περνάω καλά καθώς νιώθω τελείως εκτός. Μιλάνε για τις σχέσεις τους που δεν έχω καμία εμπειρία να είμαστε ειλικρινείς, για τα ταξίδια που κανόνισαν και αυτά που κανονίζουν και γω απλά υπάρχω. Είμαι σε μια φάση που δεν θέλω κάποια σχέση καθώς ακόμη προσπαθώ να τα βρω και να αγαπήσω τον εαυτό μου πριν βρω κάποιον αλλον, θέλω πολύ να βρω κάποια δουλειά και για εμπειρία γιατί είμαι αρκετά ντροπαλή αλλά και για τα λεφτά αλλά έχω στόχο να περάσω τα τελευταία μου μαθήματα και να πάρω πτυχίο. Όταν μιλάνε για το πώς περάσανε την προηγούμενη μέρα και έρχεται η σειρά μου και λέω απλά έκατσα σπίτι διάβασα λιγο και είδα καμία σειρά αρχίζουν τα "έλεος" κτλ. Δεν θέλω να ακούστω κάπως αλλά όταν δεν ήταν σε σχέση τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Δεν πάω πια μαζί τους σινεμά γιατί πάντα την ταινία που προτείνω ήδη την είδαν με τα αγόρια τους. Έχασα κάποιες φιλίες που είχα από το σχολείο και τώρα αρχίζει η ανασφάλεια και με πνίγει, καθώς νιώθω ότι θα χάσω και τις φιλίες μου από την σχολη. Όταν κανονίζουμε να βγούμε είμαι τόσο αγχωμένη και δν πολυπερνάω καλά. Συνηθίζαμε να γελάμε τόσο αλλά πλέον δεν συμβαδιζουμε σε τιποτα..ουτε στη σχολή δεν τις βλεπω. Αλλά πλέον έχουν τραβήξει άλλον δρόμο. Νιώθω ότι είναι ώριμες, ενήλικες και γω από την άλλη νιώθω ακόμη παιδάκι. Γενικά τον τελευταίο καιρό με πιάνει πανικός και φοβάμαι. Τι; Τα πάντα. Την ζωή. Το μέλλον. Το τι θα γίνει με μένα. Φυσικά δεν θέλω για πάντα να μένω με τους γονείς μου και να είμαι στην σχολή γιατί όλο αυτό με κάνει να νιώθω λες και πάω σχολείο ακόμη. Πιστεύω πως είναι τα υπαρξιακά που χτυπάνε σε αυτή την ηλικία. Απλά νιώθω ότι καθυστερώ και οι φίλες μου ήδη κοντεύουν να τερματισουν.

---

23 ετων λες οτι δεν θελεις να κανεις σχεση γιατι θες να αγαπησεις πρωτα τον εαυτο σου...εχεις καταλαβει πως τετοιες σκεψεις λιγοι ανθρωποι στην ηλικια σου μπορουν να κανουν;;;Παιδι μου...!σε λατρεψαααα!!!νιωθεις και μειονεκτικααα;;πας καλα;;Στα 23 μου δεν ηξερα την τυφλα μου...!!!Εσυ εισαι συνειδητοποιημενη,εχεις στοχους,υγειες σκεπτικο και πολυ ωριμο για την ηλικια σου...τι αλλο θες κοριτσι μου για να καταλαβεις οτι ξεχωριζεις...;;;Σιγα το επιτευμα που καποιος εχει σχεση η που εκανε ενα ταξιδι...φυσιολογικα πραγματα δλδ...συγκεντρωσου παιδι μου στους στοχους σου που καθεσαι κι ασχολεισαι κιολας...εισαι διαφορετικη;;;δειξτο!!και με πολυ αυτοπεποιθηση κιολας!!!kill them with your smile!!!σε λατρεψα λιγο δεν ξερω αν το καταλαβες...

εχει δικιο η μικρη γιαπωνεζα

Ασχολήσου με τον εαυτό σου. Να τον προσέχεις, να είσαι όμορφη, ξεκίνα χόμπι και θα έρθει ο έρωτας. Πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου, άσε τους άλλους!