Printable View
Καλή χρονιά σε όλους.
Θα ήθελα την γνώμη σας σχετικά τι γίνεται με τα παιδιά μετά το διαζύγιο.
Πρέπει να τους μιλήσουμε εάν είναι μικρά ή όχι?
Εγώ χώρισα πριν 4 μήνες, μένω αλλού πλέον αλλά τις περισσότερες ώρες είμαι με τα παιδιά στο παλιό σπίτι.
Ακόμα δεν έχω βρει τρόπο να τους εξηγήσω την νέα πραγματικότητα γιατί είναι μικρά 6,6 και 5 και δεν πολύ καταλαβαίνουν.
Θα ήθελα την άποψη σας επί τούτου.
Καλη χρονιάQuote:
Originally Posted by Dxr
Σίγουρα πρέπει να τους μιλήσεις. Το καλύτερο είναι να μιλήσεις εσύ με κάποιον ειδικό πρώτα. Αυτός θα σου πει τρόπους για το πως μπορείς να τους το πεις.
Εγώ προσωπικά θα έκανα την συζήτηση τώρα.. Γιατί τώρα συμβαίνει.. Πρώτο γιατί είναι μικρά και δεν θα έχεις μια ακραία αντίδραση(νομίζω) και δεύτερο γιατί βλέπουν κάποια πράγματα που δεν βρίσκουν εξήγηση.. Όπως ότι δεν κοιμάσαι εκεί πλέον..
Το να γεμιζουμε τα παιδιά μας με ψέματα είναι το μεγαλύτερο λάθος.. Ακόμη και να κρύβεις την αλήθεια.. Είναι σαν και λες ψέμα
Μην τους το πεις ακόμα, θα σοκαριστούν. Αν ρωτάνε γιατί λείπεις και δεν μένεις μαζί τους, πες τους οτι δουλεύεις πολύ και έτσι πρέπει να λείπεις από το σπίτι. Είναι θεμελιώδες να διατηρήσεις μια φιλική σχέση με την πρώην σύζυγο μόνο και μόνο για το καλό των παιδιών. Όπως διάβασα σήμερα οτι έκαναν ο Βουτσάς με την Μπρόγιερ.
Προσπαθώ να έχω μια τυπική σχέση μαζί της αλλά αυτή θεωρεί ότι είμαστε φίλοι με ρωτάει πως πέρασα την μέρα μου μου λέει τα νέα της σαν να μην πήραμε διαζύγιο και αυτό με τρελενει οπότε επιδιώκω να είμαι με τα παιδιά όταν λείπει αυτή. Μια κουβέντα που πήγα να κάνω στα παιδια γύρισαν και μου είπαν αν όλοι οι γονείς μένουν σε διαφορετικά σπίτια και εκεί τα έχασα.Quote:
Originally Posted by Nikolas73
Γιατί δεν μιλάς με ένα παιδοψυχολογο; ή μάλλον να μιλήσετε μαζί με την πρώην γυναικα σου.
Πρέπει να τους μιλήσετε οπωσδήποτε. Ανάμεσα σε άλλα (που θα σου πει ο ειδικός) θα πρέπει να τονίσετε ότι στην αγάπη που τους έχετε δεν θα αλλάξει τίποτα, ότι θα αγαπάτε για πάντα ο ένας τον άλλον αλλά θα είστε σε διαφορετικά σπίτια γιατί ναι αγαπιεστε αλλά δεν είστε πια ζευγάρι (δεν τα θυμάμαι όλα διστυχως). Αλλά αν τους αφήσετε και άλλο έτσι θα τους προκαλείτε ανασφάλεια γιατί δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται.Quote:
Originally Posted by Dxr
Προσωπική μου άποψη είναι να μην τους πεις τίποτα ακόμα...ας τους με το καιρό θα το καταλάβουν μόνα τους...αν σε ρωτήσουν γιατί δεν μενετε όλοι μαζί με το μπαμπά και διάφορα τέτοια πες τους ότι ο μπαμπάς για λίγο καιρό πρέπει να μένει αλλού λόγο δουλειάς..και σιγά σιγά θα το καταλάβουν από μόνα τους...τα παιδιά σε τόσο μικρές ηλικίες είναι πολύ ευαίσθητα και θα πληγωθούν και δεν θα το δεχτούν η δεν θα το δεχτούν εύκολα...και είναι πολύ κρίμα να αρχίσουν να πληγονονται από τόση μικρη ηλικία..Quote:
Originally Posted by Dxr
Επειδή και εγώ είμαι παιδί χωρισμένο γονιών εγώ αν ειμουν στη θέση σου αυτό θα έκανα...από κει και πέρα εσύ ξέρεις καλύτερα φυσικά..εσύ ξέρεις τα παιδιά σου πιο καλά Άπτον καθένα..και πιστεύω μπορείς να φανταστείς για το πώς θα το δεχτούνε πάνω κάτω..
Αλλά και γενικότερα εγώ σαν Γιώργος δεν είναι της άποψης ότι όλα πρέπει να τα λέμε στα παιδιά τουλάχιστον σε τόσο μικρές ηλικίες...άντε να νε 13-14 χρονών ναι εκεί επιβάλεται κι όλας να τους πεις την αλήθεια..είναι σε ηλικία να καταλάβουν και να κρίνουν πολλά πράγματα..αλλά τώρα σε ηλικία εξιμηση και πέντε όσο είναι δεν είναι σε ηλικία να δεχτούν τέτοια πράγματα..
Η αλήθεια είναι πάντα προτιμότερη, τα παιδιά δεν είναι χαζά. Με το να λέτε μισές αλήθειες ή ψέματα χειρότερα τα μπερδεύετε. Να τους λέτε αλήθεια, χωρίς υπερβολικές λεπτομέρειες που δεν είναι έτοιμα να αφομοιώσουν σε αυτή την ηλικία. Άλλο εξηγήσεις και αλήθειες κι άλλο υπερπληροφόρηση. Και φυσικά δεν θα μπείτε σε συζητήσεις ή ακόμα χειρότερα αλληλοκατηγορίες για τα μεταξύ σας, αλλά θα του λέτε ότι αφορά αυτά. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία αν δεν τους βάλετε εσείς περίεργους συνειρμούς στο μυαλό και δεν τα φορτίσετε αρνητικά, αντίθετα τους παρουσιάσετε τον χωρισμό σαν κάτι που δεν είναι τραγικό, αν τους εμπνεύσετε ασφάλεια και ηρεμία, θα το δεχτούν πολύ πιο ομαλά από ότι αν το λέγατε όταν ήταν μεγαλύτερα.
Εκτός κι αν έχει γίνει ήδη ζημιά με το να μιλουσατε με πολύ άσχημα λόγια για άλλα χωρισμένα ζευγάρια ή έχουν στο περιβάλλον τους παιδάκια από πολύ δυσλειτουργικές και άσχημες καταστάσεις που οι γονείς έχουν πάρει διαζύγιο και έχουν ήδη κάνει αρνητικούς συνειρμούς στο μυαλουδάκι τους, ότι διαζύγιο=καταστροφή. Εκεί θα θέλει πιο πολύ δουλειά, αλλά δεν νομίζω να έχετε αυτό το θέμα;
νομιζω οτι οταν αναρωτιουνται τα ιδια και σε ρωτανε, θα πρεπει να τους λυνεις τις αποριες.Quote:
Originally Posted by Dxr
αν δεν ρωτουσαν, θα μπορουσες να το καθυστερησεις, αλλα αφου ρωτανε ηδη, πρεπει να τους πεις κατι που δεν ειναι ψεματα.
καλυτερα να ρωτησεις παιδοψυχολογο, αλλα μην τα αφηνεις με αποριες και ανασφαλειες.
το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να τους τονιζεις ποσο τα αγαπας και ποσο θελεις να εισαι μαζι τους, ασχετως με το που κοιμασαι.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι δεν θα τους πεις σε καμια περιπτωση οτι εσυ θες να μενεις εκει, αλλα δεν θελει η μαμα...
γενικα, ποτε δεν κατηγορεις την μαμα τους για την κατασταση, αλλα την παρουσιαζεις απλα, σαν μια πραγματικοτητα για την οποια, κανεις δεν φταιει.
οσο για την ερωτηση των παιδιων, που σε κολλησε, μπορουσες να πεις "οχι, δεν μενουν ολοι ξεχωριστα. καποιοι μενουν στο ιδιο σπιτι και αλλοι μενουν σε χωριστα" που ειναι και η αληθεια. γιατι κολλησες;
Κόλλησα γιατί δεν την περίμενα, απλά. Γενικά δεν έκατσα να τους πω παιδιά έχω να σας πω κάτι π.χ η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα μένουν πλέον μαζί. Απλά απαντάω με δικαιολογίες ότι έχω πολύ δουλειά, η το πρωί που πάω σπίτι να τα πάω σχολείο και με βλέπουν με ρούχα, , τους λέω οτι ξύπνησα νωριτερα, και πήγα μια βολτα.
Βέβαια μην κοροιδευομαστε τα παιδιά δεν είναι χαζά, την συναισθηματική απομάκρυνση μαμάς-μπαμπά την νιώθουν και την καταλαβαινουν, απλά δεν τους νοιάζει ακόμα, γιατί βλέπουν και τους 2 γονείς κάθε μέρα.Quote:
Originally Posted by Remedy
δεν καταλαβαινουν μονο την συναισθηματικη απομακρυνση, αλλα και την φυσικη.Quote:
Originally Posted by Dxr
μπορει να σε βλεπουν καθε μερα, αλλα εχουν αντιληφθει οτι δεν κοιμασαι εκει. δεν ειναι χαζα, οπως λες κι εσυ.
νομιζω οτι τους προκαλεις προσθετες ανασφαλειες με το να τους λες τετοιες δικαιολογιες για την απουσια σου και σιγα σιγα θα χασουν την εμπιστοσυνη τους.
νομιζω μαλιστα οτι τον εαυτο σου νομιζεις οτι προφυλασεις με τα ψεματα αυτα. δλδ θα το κανει πιο αληθινο για σενα το να πεις απλα και καθαρα οτι θα μενετε χωριστα, λες κι αν δεν το παραδεχτεις, θα το κανεις να αλλαξει.
για να ρωτανε τα παιδια αν μενουν ολοι οι παντρεμενοι χωριστα, ξερουν οτι μενετε χωριστα.
Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμος και σωστός, πατέρας αλλά η πρώην δεν με αφήνει να αγιάσω.
Την προηγούμενη εβδομάδα θα κρατούσε αυτή τα παιδιά, γυρνώντας από μια βόλτα βραδυνή βλέπω έξω από το σπίτι μου το αμάξι του φίλου της, μπαίνω μέσα στο σπίτι και αυτοί ήταν χαλαροί στον καναπέ σαν μην τρέχει τίποτα.
Λόγω ότι κοιμοντουσαν τα παιδιά δεν έκανα φασαρία για να μην ξυπνήσουν.
Ο άλλος έφυγε κατευθείαν, και η πρώην μου το μονο που ήξερε να πει, ότι έχει δικαίωμα να φέρει όποιον θέλει σπίτι.
Γυρνάω και την λέω αν ξυπνούσα ένα παιδί και σε έβλεπε με τον άλλον, τι θα του έλεγες? Ότι είναι ένας φίλος σου?
Εδω καλά καλά δεν έχουμε εξηγήσει στα παιδιά ότι έχουμε χωρίσει και αυτή τον φέρνει σπίτι.
Ώρες ώρες αναρωτιέμαι ότι κάπως έτσι είναι τα εγκλήματα εν βρασμώ ψυχής, γιατί πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος?
Εσύ συνεχίζεις και μένεις αλλού;Quote:
Originally Posted by Dxr
Μιλήσατε τελικά στα παιδιά;
Γι αυτό προτιμότερο είναι να καθησετε να τα μηλησετε όσο το δυνατόν το συντομότερο .Να είστε και εσείς πιο ήρεμοι γιατί κακά τα ψέματα όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται γεγονότα τα οποία θα πυροδοτούν νέες καταστάσεις ,νέα προβλήματα και στο τέλος δεν θα ξέρετε πιο να πρωτολυσεται .Quote:
Originally Posted by Dxr
Λίγο τους εχουμσΜιλήσαμε λίγο, αλλά δεν καταλαβαίνουν απόλυτα όμως έχουν αρχίσει να το συνειδοτοποιηουν πλέον.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Εγώ μένω αλλού φυσικά και τα βλέπω αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα.
Είμαι παράλογος σε αυτό που είπα?
Δηλαδή με ποιο δικαίωμα φέρνει τον άλλον μέσα στο σπίτι?
δεν την κόβει καθόλου?Quote:
Originally Posted by ntinti
Προσπαθείς να είσαι σωστός πατέρας είπες αλλά δεν σε αφήνει να "αγιάσεις"..Quote:
Originally Posted by Dxr
Εσύ από τη μεριά σου είσαι εντάξει με τα παιδιά;
Το μόνο που μένει είναι το διαζύγιο που δεν ξέρω αν έχετε ξεκινήσει διαδικασίες.. Όσο του δίνετε "παράταση" τόσο πιο πολύ θα δυσκολέψουν τα πράγματα. Αφού το αποφασίσατε δεν χρειάζεται να μπαίνετε ο ένας στη ζωή του άλλου αλλά αναγκαστικά μπαίνετε αφού δεν έχει τελειώσει και επίσημα..
Όλα αυτά χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω το ότι έφερε κάποιον άλλον στο σπίτι γιατί αυτό είναι ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΟ έτσι κι αλλιώς σε αυτές τις συνθήκες...
Οχι βεβαια οποιοσδηποτε στην θεση σου το ιδιο θα σκεφτοταν πιστευω!Quote:
Originally Posted by Dxr
Γι αυτό μηλησετε στα παιδιά να αρχίζουν να προσαρμόζονται στη νέα πραγματικότητα ούτος ώστε να μπορούν να αποδεχτούν και αργότερα και κάποιον άλλον στην ζωή της μητέρας τους που απ ότι φαίνεται ζει τον έρωτα της χωρίς να υπολογίζει τα παιδιά της ...
Εσύ μόνο φρόντισε την ψυχική υγεία την δική σου και τον παιδιών σου και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.
Παρόλο που είμαι χάλια, ναι είμαι εντάξει απέναντι τους τα βλέπω συνέχεια, παίζω μαζί τους τα διαβάζω, τα πάω κάθε μέρα σχολείο, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα μαλωνω συνέχεια, αυτά αντιδρούν λόγω της νέας κατάστασης με τον τρόπο τους, προσπαθώ να μην μπλέκω το ένα με το άλλο αλλά με επηρεάζει, δεν είμαι και άτρωτος.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Αυτό ακριβώς εννοώ.. Εξαρτάται τι βλέπουν και το κυριότερο.. Εξαρτάται πώς τους το είπατε όλο αυτό.. Και εσύ τα μαλώνεις γιατί είσαι φορτωμένος από την όλη κατάσταση.. Μήπως έπρεπε να δεις κάποιον ειδικό; Θα το περάσεις πιο ήπια όλο αυτό ειδικά σε σχέση με τα παιδιά..Quote:
Originally Posted by Dxr
Για την ώρα το παλεύω μόνος μου, αν νιώσω ότι το χάνω σίγουρα θα πάω σε έναν ειδικό, αν και δεν ξέρω πως θα με βοηθήσει παραπάνω, αφού έχω περάσει τα μεγάλα ζόρια μόνος μου. Εννοείτε θα πάω μαζί με την πρωην γυναίκα μου σε παιδοψυχολογο για να μας πει πως να το διαχειριστουμε. Βασικά τα μαλωνω γιατί είναι 3 παιδιά τα οποία είναι πολύ ζωηρά κάνουν όλη την ώρα χαζόμαρες, αλλά πάντα έτσι ήταν δεν γίνανε έτσι τώρα, εγώ τα μαλωνω γιατί πρέπει να τα μαλώσω γιατι δεν έχουν όριο στην βλακεια. Σε καμία περίπτωση δεν ξεσπάω τα νεύρα μου πάνω τους, απλά τα μαλωνω συνέχεια παλιότερα ήμουν αρκετά ανεκτικός τώρα λέω ότι πρέπει να ωριμάσουν αλλά αυτό το κάνω υποσυνείδητα χωρίς να το θέλω, ξεχνάω ότι είναι παιδιά ακόμα. Αυτό.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Τα παιδιά (επειδή έχω δύο) θέλουν όρια γενικά όχι για να μην νευριαζεις εσύ ή να μην κάνουν βλακειες, αλλά για να γίνουν υπεύθυνοι και συνειδητοποιημενοι.. Από τη στιγμή όμως που ήσουν "καλός" στα μάτια τους και ανεκτικός, τώρα έγινες "κακός" απότομα + ότι άλλαξε επίσης απότομα η καθημερινότητα τους.. Οπότε τα βαραίνει αυτό που κάνεις..Quote:
Originally Posted by Dxr
Για το διαζύγιο θα τους πεις ότι θα πρέπει με την μαμά τους να ζείτε χώρια γιατί ναι μεν αγαπιεστε αλλά δεν είστε πια ζευγάρι.. Θα συνεχίσετε όμως να τα αγαπάτε το ίδιο. Και θα πρέπει να τους τονίσεις ότι δεν φταίνε σε καμία περίπτωση που εσείς οι δύο χωρίζετε..