μανα στο γηροκομειο κ δεν ξερω τι γινεται

πριν 4 μερες πηγαμε την μητερα σε ενα καλο γηροκομειο , οπου εχει κοιν λειτουργους κ επειδη η μανα εχει ανοια, δεν μπορουσε να συστηρηθει αλλο μονη της, δεν ειναι κατακοιτη περπαταει μιλαει καταλαβαινει, απλα συμπεριφορικα παρουσιαζει καταθλιψη αγχος κλαμα κ μοναξια..ειμασταν μαζι της συνεχεια καθε μερα κ απο ενα παιδι, γτ ειμαστε 4, εκτος απο τα πρωινα που δουλευαμε...ξεκινησε να μην μπορει να μαγειρευει, να πεταει τα σκουπιδια απο το μπαλκονι κ.α. κ την πηγαμε εκει για να ειμαστε ασφαλεις κ αυτη κ εμεις ησυχοι οτι θα εχει φροντιδα,φαγητο κ να την κανουν μπανιο...γτ δεν εκανε μπανιο με τιποτα.
πηγα την ειδα εκλαιγε εκλαιγα κ γω, επαθα κοκομπλοκο γτ το περιβαλλον σιγουρα ειναι μιζερο...αλλα μου λεει οτι την φροντιζουν κ της μιλανε ευγενικοτατα, καθως κανουν κ καποιες δραστηριοτητες..πχ τραγουδι κ σταυρολεξα κλπ.
ομως δε ξερω αν καναμε καλα..
γυναικα στο σπιτι της δεν θελει με τπτ..κ η αληθεια ειναι οτι κ εμεις φοβομαστε μηπως η γυναικα δεν φερεται καλα κ συνηθως μας εβρισκαν κατι γεωργιανες που δεν μιλαγαν καν ελληνικα..
τι ξερουν αυτες απο ανοια???κ αν φυγει η γυναικα μετα εμεις τι θα κανουμε?.
καθε φορα που την παιρνω τηλ την νιωθω δυστυχισμενη..
οταν την ρωταω μαμα να ρθω να σε παρω? μου λεει οχι κατσε να δουμε...
σημερα μου λεει πειναω, της λεω δεν εφαγες?τα φαγητα ειναι χαλια μου λεει...
δε ξερω πια τι να πιστεψω..... επειδη στο γηροκομειο αυτο ειναι κ μια αλλη μας γνωστη 5 χρονια, γι αυτο την πηγαμε εκει γτ ξερουμε οτι φερονται καλα κ ειδικευονται σε ανοια.
εχει κοιν λειτουργους πολυ χαρουμενους κ νεους..
ομως η μαμα νιωθω οτι ειναι πολυ δυστυχης κ μεις ολοι τα χουμε παιξει...
δε ξερω τι να κανω αληθεια...μου λεει γενικοτητες στο τηλ κ δεν καταλαβαινω..αλλες φορες μου λεει ειμαι καλα..αλλες παλι μου λεει χαλια ειναι εδω μεσα...με αποτελεσμα να εχουμε μπερδευτει.

τα φωτα σας!!!ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

πριν 4 μερες πηγαμε την μητερα σε ενα καλο γηροκομειο , οπου εχει κοιν λειτουργους κ επειδη η μανα εχει ανοια, δεν μπορουσε να συστηρηθει αλλο μονη της, δεν ειναι κατακοιτη περπαταει μιλαει καταλαβαινει, απλα συμπεριφορικα παρουσιαζει καταθλιψη αγχος κλαμα κ μοναξια..ειμασταν μαζι της συνεχεια καθε μερα κ απο ενα παιδι, γτ ειμαστε 4, εκτος απο τα πρωινα που δουλευαμε...ξεκινησε να μην μπορει να μαγειρευει, να πεταει τα σκουπιδια απο το μπαλκονι κ.α. κ την πηγαμε εκει για να ειμαστε ασφαλεις κ αυτη κ εμεις ησυχοι οτι θα εχει φροντιδα,φαγητο κ να την κανουν μπανιο...γτ δεν εκανε μπανιο με τιποτα.
πηγα την ειδα εκλαιγε εκλαιγα κ γω, επαθα κοκομπλοκο γτ το περιβαλλον σιγουρα ειναι μιζερο...αλλα μου λεει οτι την φροντιζουν κ της μιλανε ευγενικοτατα, καθως κανουν κ καποιες δραστηριοτητες..πχ τραγουδι κ σταυρολεξα κλπ.
ομως δε ξερω αν καναμε καλα..
γυναικα στο σπιτι της δεν θελει με τπτ..κ η αληθεια ειναι οτι κ εμεις φοβομαστε μηπως η γυναικα δεν φερεται καλα κ συνηθως μας εβρισκαν κατι γεωργιανες που δεν μιλαγαν καν ελληνικα..
τι ξερουν αυτες απο ανοια???κ αν φυγει η γυναικα μετα εμεις τι θα κανουμε?.
καθε φορα που την παιρνω τηλ την νιωθω δυστυχισμενη..
οταν την ρωταω μαμα να ρθω να σε παρω? μου λεει οχι κατσε να δουμε...
σημερα μου λεει πειναω, της λεω δεν εφαγες?τα φαγητα ειναι χαλια μου λεει...
δε ξερω πια τι να πιστεψω..... επειδη στο γηροκομειο αυτο ειναι κ μια αλλη μας γνωστη 5 χρονια, γι αυτο την πηγαμε εκει γτ ξερουμε οτι φερονται καλα κ ειδικευονται σε ανοια.
εχει κοιν λειτουργους πολυ χαρουμενους κ νεους..
ομως η μαμα νιωθω οτι ειναι πολυ δυστυχης κ μεις ολοι τα χουμε παιξει...
δε ξερω τι να κανω αληθεια...μου λεει γενικοτητες στο τηλ κ δεν καταλαβαινω..αλλες φορες μου λεει ειμαι καλα..αλλες παλι μου λεει χαλια ειναι εδω μεσα...με αποτελεσμα να εχουμε μπερδευτει.

τα φωτα σας!!!ευχαριστω

---

Στην Αθήνα είναι το γηροκομείο αυτό;

Anxious σε καταλαβαινω απολυτα , το καλυτερο θα ήταν να μπορουσατε να εχετε μια γυναικα να την φροντιζει και να ειναι σπιτι της . Όμως επειδή ξέρω ότι ειναι τρομερά δύσκολο να βρείτε άτομο εμπιστοσύνης καταφύγατε σε αυτη τη λύση ..... Πως ειναι εκεί το περιβάλλον ? Αν εχεις netflix να σου συστήσω μια ταινία να δεις πολυ συγκινητική ....

Οχι δεν πρεπει να δω ταινια γτ δε θα συνελθω μετα..κ μποτεις να εχεις εμπιστοσύνη στην γυναίκα?αυτες ειναι ανιδεες..μπορει να κανει οτιδηποτε κ η μαμα δεν ειναι για τετοιες αλλαγές..καθε αλλαγη την αγχωνει...της λεω θες να σε παρω να παμε σπιτι?μου λεει οχι..γτ Την φροντιζουν εκει κ εχει κ παρεα..απ την αλλη νιωθουμε ολοι άσχημα..

Αθηνα ειναι ναι.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Αθηνα ειναι ναι.

---

Στείλε μου μήνυμα αν θέλεις..

Καλή μου anxious, κατα πρώτον, είναι πολύ αρχή για να σχηματίσει η μητέρα σου γνώμη. Δώσε της χρόνο να προσαρμοστεί. Κατά δεύτερον, επειδή θυμάμαι και τα προηγούμενα μηνύματά σου, η μητέρα σου δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος, θέλει πολύ την προσοχή σας εσάς των παιδιών της και δεν ευχαριστιέται και με τίποτα. Ναι, ενδεχομένως λόγω κατάθλιψης ή ότι άλλο, αλλά είναι γεγονός ότι είναι χειριστική και δεν της βάζετε όρια εύκολα. Επειδή καταλαβαίνω πολύ καλά πως αισθάνεσαι, θεωρώ ότι η ζωή κρύβει δύσκολα διλλήματα μερικές φορές, αλλά τα πρακτικά ζητήματα δείχνουν τον δρόμο καλύτερα από τους συναισθηματισμούς.

Όπως έλεγες και η ίδια σε προηγούμενα μηνύματα, κάθε μέρα σε έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνο ακόμα και στη δουλειά ή οπουδήποτε και φώναζε και έκλαιγε και αφού ήταν μόνη της δεν ήξερες και τι μπορεί να γίνει και έτρεχες συνεχώς εκεί να την "νταντεύεις". Με την άνοια καλύτερα δυστυχώς δεν θα γίνει, θα χειροτερέψει η κατάστασή της με αποτέλεσμα να ανησυχείς όλο και περισσότερο για την ασφάλειά της και οι φόβοι σου θα είναι βάσιμοι. Μία γυναίκα στο σπίτι φαντάζομαι ακόμα και εμπιστοσύνης να ήταν, δεν θα μπορούσε να είναι εκεί 24 ώρες το 24ωρο. Όπως πολύ σωστά είχες γράψει κι εσύ, η μητέρα σου μπορεί να ζήσει άλλα 10 χρόνια π.χ. Άρα τι κάνεις εσύ με τα αδέρφια σου, βάζεις την ζωή σου στον πάγο για μία δεκαετία να φυλάς τη μαμά; Δεν είναι ούτε πρακτικό ούτε λογικό.

Στο γηροκομείο θα έχει συνεχή επιτήρηση και εξειδικευμένη φροντίδα και ταυτόχρονα μόλις προσαρμοστεί λίγο θα γνωρίσει κι άλλο κόσμο και θα μπει σε ένα πρόγραμμα και μία ρουτίνα που το πιθανότερο είναι ότι θα της κάνει καλό στην κατάστασή της. Μόλις αρχίσει και φρικάρει και κάνει φασαρίες, θα της δίνουν αγωγή ή θα είναι ήδη εκεί κάποιος να της μιλήσει και να την ηρεμίσει, οπότε τέτοια περιστατικά θα μειωθούν θέλοντας και μη που λένε. Από το να μην έχει τι να κάνει και τι να σκεφτεί και να σας καλεί να σας πρήζει, πιο δημιουργικό είναι και για την ίδια να λύνει σταυρόλεξα ή να κάθεται να συζητάει με τις άλλες κυρίες στο σαλόνι ας πούμε.
Άρα και εκείνη και εσείς κερδίζετε από αυτή την κατάσταση. Αν έμενε στο σπίτι σίγουρα δεν κερδίζετε εσείς και τελικά ούτε και εκείνη. Άλλωστε δεν είναι διατεθειμένη ούτε η ίδια να κάνει μία προσπάθεια.

δυστυχώς έκανες την καλύτερη επιλογή, και όπως καταλαβαίνω όπως συμπεριφερόταν στο σπίτι έτσι συμπεριφέρεται και στο γηροκομείο. Και φυσικά δεν μπορείς να εμπιστευτείς μή εξειδικευμένο προσωπικό. Στο γηροκομείο θα είναι και πιο ασφαλής. Στο σπίτι θα μπορούσε να αφήσει καμιά κουζίνα ανοιχτή ή να πέσει να χτυπήσει και μην είναι κανένας να την σηκώσει.
Το τραγικό δεν είναι το γηροκομείο αλλά η άνοια.... πολύ λυπηρό.... κουράγιο

την καλυτερη αποφαση πηρατε ανξιους και για εκεινην και για εσας.
η ψυχικοσωματικη της κατασταση ειναι και περιπλοκη και δυσκολη και οσο παει θα δυσκολευει κι αλλο.
ακομα κι αν ενα της παιδι την ειχε μαζι του μονιμα (πραγμα σχεδον αδυνατον απ οτι καταλαβα), εις βαρος της προσωπικης του ζωης, ενας ηλικιωμενος με τετοια προβληματα θελει ειδικευμενους ανθρωπους διπλα του, οχι απλα παρεα.
στις διαφορες ανειδικευτες κυριες που φροντιζουν ηλικιωμενους, δεν θα αφηνα ουτε τον σκυλο μου, χωρις να τις ξερω πολυ καλα και απο αποψη γνωσεων και ικανοτητων/χαρακτηρα, αλλα κι απο αποψη τιμιοτητας.
αφου ηδη λεει και καλα λογια για το μερος αυτο, νομιζω οτι ειστε σε πολυ καλο δρομο.
οπως ειπε κι η σονια παραπανω, μονο καλα λογια δεν ακουγατε ουτε εσεις. ποσο μαλλον ξενοι ανθρωποι.

παιδια σας ευχαριστω παρα πολυ! που μου απαντησατε κ που μπηκατε στον κοπο να παρακολουθησετε κ την ιστορια μαλιστα της μητερας μου.. ειλικρινα δεν εχω λογια! να στε καλα! ευχαριστω πολυ που με βοηθατε..
κ μεις οι 4 το ιδιο πιστευουμε( τ αδερφια)...γτ φοβομασταν καθε λεπτο μη πεσει απο κανα μπαλκονι, μιας κ ελεγε οτι θα αυτοκτονησει..
το σαββατο πηγε ο αδερφος μου με την αδερφη μου να την επισκευθουν κ την βρηκαν να κραταει στιχους κ να τραγουδαει!!
υπηρχε περιπτωση αυτο να το κανει σπιτι? οχι..
επισης εχω σκεφτει κ την διακοσμηση του δωματιου της να το κανω να φαινεται λιγο πιο σπιτι κ οχι δωματιο κλινικης πχ..
θα της βαλω τουλιπες κ αυτοκολλητα στους τοιχους..
επισης η καιμενη ολο λεει οτι της πηραν τα πραματα της κ εννοει τα οσα ειχε σπιτι..οκ δεκτον..η αννοια τα κανει αυτα..
εχτες λοιπον το απογευμα θορυβηθηκα κ πηρα τηλ εκει κ μιλησα με την νοσηλευτρια, μου ειπε οτι ειναι πολυ γλυκια, γελαει κανει χιουμορ κ δεν κλαιει... δεν μου εκανε εντυπωση γτ η μανα μου παντα ειχε τρομερη αισθηση του χιουμορ κ παντα ηταν ανοιχτοκαρδη κ εκανε παντα αστεια...
λεω λοιπον στην νοσηλευτρια " σε εμενα γτ οταν την παιρνω τηλ κλαιει? "
κ μου λεει εχω παρατηρησει οτι κλαιει μονο σε εσας..σε εμας ειναι πραγματικα πολυ συνεργασιμη κ γλυκια ...
κ εχει δικιο γτ τι εγινε? προχτες που πηρα αφησε το κιν της ανοιχτο κ εκατσα κ ακουγα επιτηδες για να δω πως τις φερονται κ πως φερεται η ιδια..
μιλαμε να της μιλανε με μια γλυκα αλλο πραμα.. κ η μαμα να μιλαει πολυ ευγενικα κ ομορφα.. κ πηρα τηλ τ αδερφια κ τους το πα..
κ μου ειπαν οτι εχουν παρατηρησει οτι μονο σε εμενα κλαιει κ σε κανεναν αλλον.
μου εχει αδυναμια η αληθεια ειναι γτ ειμαι το στερνοπαιδι της..
οποτε καπως ανακουφιστηκα θα ελεγα..
οποτε μενει ακομα να συνηθισω κ να προσαρμοστω κ εγω στην νεα κατασταση.. γτ οπως κ να το κανουμε ειχαμε μαθει την μαμα μας να ειναι στο πατρικο να πηγαινουμε στον πυρηνα μας να καθομαστε ..να ξερουμε οτι υπαρχει αυτη η φωλια κ τωρα το σπιτι αυτο θα ενοικιασθει....
μεγαλη αλλαγη για ολους μας.. κ η αδερφη μου κλαιει καποιες στιγμες.. κ ο αδερφος μου ο ενας εκλαιγε προχτες...
νομιζω πως ολοι μας εχουμε επηρρεαστει κ θελουμε κ μεις τον χρονο μας να συνηθισουμε την νεα αυτην κατασταση.
επισης εχω καθε μερα ημικρανια κ ξυπναω με ματια γεματα οιδηματα απο το graves (εξοφθαλμος θυρεοειδοπαθεια) .. οταν στενοχωριεμαι ανεβαζω αντισωματα κ το graves κανει παρτυ..
επισης την μαμα μας ειπαν οτι μπορουμε οποτε θελυομε να την παιρνουμε για βολτα κλπ...την κυριακη πηγαμε ολοι μαζι οικογενειακως για φαγητο στο βουνο.. ηταν πολυ ομροφα κ την χαρηκαμε την μαμα...η ιδια πολυ περιποιημενη κ φτιαγμενη..
για να δουμε πως θα παει λοιπον..

Είναι πολύ δύσκολο για όλους σας αυτή η νέα και πολύ σημαντική αλλαγή στη ζωή σας .Με όλα αυτά που περιγράφεις όμως νομίζω ότι είναι η καλύτερη επιλογή που μπορούσατε να κάνετε!

να σου πω τηξν αληθεια εκεινη ηθελε! επεμενε κ ελεγε δεν θελω γυναικα σπιτι ...να με πατε σε ενα γηροκομειο..κ το σαββατο μας ειπε " μη νιωθετε τυψεις..δικη μου επιλογη ειναι που ειμαι εδω"
καθε φορα που παμε η παιρνουμε τηλ της λεμε "μαμα αν δεν σαρεσει πες μας να ρθουμε να σε παρουμε " κ απαντα οχι δε θελω να παω παλι σπιτι μονη μου εκει μεσα...

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

να σου πω τηξν αληθεια εκεινη ηθελε! επεμενε κ ελεγε δεν θελω γυναικα σπιτι ...να με πατε σε ενα γηροκομειο..κ το σαββατο μας ειπε " μη νιωθετε τυψεις..δικη μου επιλογη ειναι που ειμαι εδω"
καθε φορα που παμε η παιρνουμε τηλ της λεμε "μαμα αν δεν σαρεσει πες μας να ρθουμε να σε παρουμε " κ απαντα οχι δε θελω να παω παλι σπιτι μονη μου εκει μεσα...

---

Επειδή έχω ανθρώπους που δουλεύουν σε 2 γηροκομεία εδώ Αθήνα, έχω πάει και στα δύο.. Και τις δύο φορές έτυχε την ώρα που ήταν όλοι μαζεμένοι στο σαλόνι ή στην τραπεζαρία.. Και όντως δεν έχει καμία σχέση με την μοναξιά του σπιτιού (όταν κάποιος ζει μόνος του)..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

να σου πω τηξν αληθεια εκεινη ηθελε! επεμενε κ ελεγε δεν θελω γυναικα σπιτι ...να με πατε σε ενα γηροκομειο..κ το σαββατο μας ειπε " μη νιωθετε τυψεις..δικη μου επιλογη ειναι που ειμαι εδω"

---

Πρέπει να ησυχάσετε και τα τέσσερα αδέρφια. Η περίπτωση της μητέρας σας εξελίσσεται με τους καλύτερους δυνατούς οιωνούς. Αν σου πω τι έχει γίνει σε άλλες περιπτώσεις άνοιας που γνωρίζω, θα αρχίσεις να τρέχεις στα στενά της γειτονιάς ουρλιάζοντας.

Να πηγαίνετε να την επισκέπτεστε συχνά.. Και θα μπορείτε να δείτε τι ακριβώς συμβαίνει.. Να βλέπετε και πως φέρονται στους άλλους εκείνη την ώρα.
Γενικά έχει και καλά γηροκομεία.. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα αρνητικά

Ευχαριστω πολυ..περασαν 10 μερες κ η μαμα εχει αρχίσει κ προσαρμοζεται..εχτες πηγα απο εκει, λιγο έκλαιγε γτ συγκινηθηκε που με ειδε..δεν θυμοταν οτι ειχα ξαναπαει..κ γενικα η μνημη της δεν υπαρχει..κανανε μουσικη μια μερα , την πηρα τηλ σκεινη τη στιγμη που παιζανε πιανο κ τραγουδουσαν κ μου ειπε "σαφηνω γτ κανουε μουσικη δεν μπορω να μιλησω" την ξαναπηρα μετα απο 1 ωρα κ δεν θυμοταν καν οτι εκαναν μουσική..μνημη ψαριου.
Τι να κανουμε..επισης ολοι εκει ειναι πολυ ευγενικοι κ νεοι..μιλανε με αγαπη κ χιουμορ..
Ειναι οικογενειακο το περιβαλλον κ οχι απροσωπο.
Επισης επειδη ειμαστε 4 παμε συχνα, καθε μερα ολο κ κάποιος απο εμας πηγαινει..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Ευχαριστω πολυ..περασαν 10 μερες κ η μαμα εχει αρχίσει κ προσαρμοζεται..εχτες πηγα απο εκει, λιγο έκλαιγε γτ συγκινηθηκε που με ειδε..δεν θυμοταν οτι ειχα ξαναπαει..κ γενικα η μνημη της δεν υπαρχει..κανανε μουσικη μια μερα , την πηρα τηλ σκεινη τη στιγμη που παιζανε πιανο κ τραγουδουσαν κ μου ειπε "σαφηνω γτ κανουε μουσικη δεν μπορω να μιλησω" την ξαναπηρα μετα απο 1 ωρα κ δεν θυμοταν καν οτι εκαναν μουσική..μνημη ψαριου.
Τι να κανουμε..επισης ολοι εκει ειναι πολυ ευγενικοι κ νεοι..μιλανε με αγαπη κ χιουμορ..
Ειναι οικογενειακο το περιβαλλον κ οχι απροσωπο.
Επισης επειδη ειμαστε 4 παμε συχνα, καθε μερα ολο κ κάποιος απο εμας πηγαινει..

---

Είδες πως όλα πήγαν καλά; Να πηγαίνεις να την βλέπεις όσο πιο συχνά μπορείς.. Να είσαι δίπλα της.

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

---

Σημαντικό ρόλο παίζει και ότι ξεχνάει.. Οπότε μη το παίρνεις τοοοοσο βαριά..
Απλα εσύ παρακολουθησε τον χώρο. Τους ανθρώπους.. Μίλησε με τους άλλους εκεί. Άκουσε την γνώμη τους. Η μαμά σου ξέχνα. Οι άλλοι;
εγω όταν ήταν ο παππούς μου στο γηροκομειο πήγαινα και μιλούσα με τους άλλους ηλικιωμένους.... Φυσικά εμένα μαρεσει να τους λέω αστεία για να γελάνε.. Αλλά εσύ πήγαινε για να τους "ψαρέψεις"

μια χαρα φαινονται.. τους περιποιουνται πολυ, εχει τυχει να τους ακουω απο το τηλ χωρις να το ξερουν..μιλανε παντα ομορφα κ ευγενικα, επισης αν της φεροντουσαν ασχημα θα μου το ελεγε η μαμα, αυτα δεν τα ξεχναει...
αλλα πολυ καρμιριδες ρε παιδια, φανταστειτε οτι ειχαν παρει 2 μικρες πετσετες κ τις ειχαν ραψει μαζι για να κανουν μια μεγαλη πετσετα...
δλδ ελεος, δεν μπορουσαν να πανε να παρουν μια μεγαλη πετσετα? τοσα λεφτα δινουμε...
αν κ εμεις εχουμε παει δικες της πετσετες της μαμας.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

---

σκεψου μονο ποσο θα εκλαιγε αν ηταν μονη της στο σπιτι.
μια χαρα εχει προσαρμοστει.
εκει κανουν τα παντα για να ειναι υγιεις και ευχαριστημενοι. αν δεν ειναι υγιεις, η αν πανε σε αλλο κεντρο, δεν πληρωνονται...

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

μια χαρα φαινονται.. τους περιποιουνται πολυ, εχει τυχει να τους ακουω απο το τηλ χωρις να το ξερουν..μιλανε παντα ομορφα κ ευγενικα, επισης αν της φεροντουσαν ασχημα θα μου το ελεγε η μαμα, αυτα δεν τα ξεχναει...
αλλα πολυ καρμιριδες ρε παιδια, φανταστειτε οτι ειχαν παρει 2 μικρες πετσετες κ τις ειχαν ραψει μαζι για να κανουν μια μεγαλη πετσετα...
δλδ ελεος, δεν μπορουσαν να πανε να παρουν μια μεγαλη πετσετα? τοσα λεφτα δινουμε...
αν κ εμεις εχουμε παει δικες της πετσετες της μαμας.

---

Εγώ προσωπικά θα το σχολίαζα.. Αλλά από την στιγμή που η μαμά έχει τις δικές της απλά προσπέρασε το. Πως είναι η μαμά αυτές τις μέρες;

ναι..ελεεινοι παντως...εχει κατι παλιες καρεκλες που κουνιουνται..δλδ ελεος..
ευτυχως στο σαλονι εχει καλα επιπλα.
κοιτα οσο περναει ο καιρος συνηθιζουμε κ μεις, αλλα κ η μαμα..
δε ξερω..καλα την βλεπω, απλα η μνημη της εξασθενει μερα με την μερα..απλα σκεφτομαι οτι καποια στιγμη δεν θα μας γνωριζει κ αυτο με πληγωνει..
καποιες φορες πριν κοιμηθω μου ερχονται εικονες απο αυτην οπως ηταν παλια κ πεταγομαι.. ηταν πολυ δυναμικος κ δραστηριος ανθρωπος, διαολου καλτσα..κ μου λειπει λιγο αυτο...αλλα κ τι να κανεις? γεραματα..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

ναι..ελεεινοι παντως...εχει κατι παλιες καρεκλες που κουνιουνται..δλδ ελεος..
ευτυχως στο σαλονι εχει καλα επιπλα.
κοιτα οσο περναει ο καιρος συνηθιζουμε κ μεις, αλλα κ η μαμα..
δε ξερω..καλα την βλεπω, απλα η μνημη της εξασθενει μερα με την μερα..απλα σκεφτομαι οτι καποια στιγμη δεν θα μας γνωριζει κ αυτο με πληγωνει..
καποιες φορες πριν κοιμηθω μου ερχονται εικονες απο αυτην οπως ηταν παλια κ πεταγομαι.. ηταν πολυ δυναμικος κ δραστηριος ανθρωπος, διαολου καλτσα..κ μου λειπει λιγο αυτο...αλλα κ τι να κανεις? γεραματα..

---

Μπορείς να κάνεις μια συζήτηση για τα έπιπλα.. Ότι μπορεί να είναι επικίνδυνα. Απλά να ακούσεις τι έχουν να πουν και για να είσαι πιο ήρεμη και εσύ.

ΣΩΣΤΟ δεν το ειχα σκεφτει..λες κ ειναι κανα του δημου..
ελεος! κ δινουμε αρκετα λεφτα..οχι κανα αστειο ποσο.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

ΣΩΣΤΟ δεν το ειχα σκεφτει..λες κ ειναι κανα του δημου..
ελεος! κ δινουμε αρκετα λεφτα..οχι κανα αστειο ποσο.

---

Ακριβώς!!!!!

απλα μερικες φορες...πληγωνομαι που η μαμα πασχει απο αυτο....

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

απλα μερικες φορες...πληγωνομαι που η μαμα πασχει απο αυτο....

---

Την έχεις συνηθίσει όπως την έβλεπες τόσα χρόνια και είναι λογικό τώρα να σε στεναχωρεί που είναι έτσι.. Δεν μπορείς όμως να αλλάξεις κάτι. Μπορείς όμως να το αποδεχτείς και να είσαι δίπλα της σε όλο αυτό.. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα... Προσπάθησε να μην συγκρίνεις την εικόνα του τώρα με την εικόνα που είχε τόσα χρόνια.. Δεν σου κάνει καλο.

Εχεις δικιο..κ προσπαθω οποτε παω εκει να την δω, να παω κανα παιχνιδι μνημης να παιξουμε..να περναμε ποιοτικο χρονο..
τ αδερφια μου πανε κ την βγαζουν βολτες να περπαταει..αλλα πλεον σερνει κ το βημα της..
κ λεω ρε φιλε ποιος? η μανα μου που ηταν πεζοπορος?? κ δεν την επιανες..
καταραμενη αρρωστια ειναι...χανεις τον ανθρωπο σου ενω ειναι εκει....πολυ ασχημο.
Αλλες φορες πριν κοιμηθω μου ερχεται η εικονα της στο μυαλο οταν ηταν υγιης κ τρομαζω κ ανοιγω τα ματια μου..
τρομαζω γτ τωρα δεν ειναι ετσι...κ προσπαθω να χορτασω οσο μπορω, την επαφη μου μαζι της κ να της υπενθυμιζω ποσο πολυ την αγαπω καθε μερα γτ φοβαμαι οτι δεν θα προλαβω..καποια στιγμη θα ξεχασει κ εμενα.....κ δεν θελω να μην εχω πει αυτα που θελω, να την κανακεψω κ να της δειξω την αγαπη μου.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

Εχεις δικιο..κ προσπαθω οποτε παω εκει να την δω, να παω κανα παιχνιδι μνημης να παιξουμε..να περναμε ποιοτικο χρονο..
τ αδερφια μου πανε κ την βγαζουν βολτες να περπαταει..αλλα πλεον σερνει κ το βημα της..
κ λεω ρε φιλε ποιος? η μανα μου που ηταν πεζοπορος?? κ δεν την επιανες..
καταραμενη αρρωστια ειναι...χανεις τον ανθρωπο σου ενω ειναι εκει....πολυ ασχημο.
Αλλες φορες πριν κοιμηθω μου ερχεται η εικονα της στο μυαλο οταν ηταν υγιης κ τρομαζω κ ανοιγω τα ματια μου..
τρομαζω γτ τωρα δεν ειναι ετσι...κ προσπαθω να χορτασω οσο μπορω, την επαφη μου μαζι της κ να της υπενθυμιζω ποσο πολυ την αγαπω καθε μερα γτ φοβαμαι οτι δεν θα προλαβω..καποια στιγμη θα ξεχασει κ εμενα.....κ δεν θελω να μην εχω πει αυτα που θελω, να την κανακεψω κ να της δειξω την αγαπη μου.

---

Τα διαβάζω, τα κανω εικόνα και φαντάζομαι είναι δύσκολο.. Αν πιστεύεις ότι ολο αυτό σε επηρεάζει ίσως να ήταν καλό να το συζητήσεις με ένα ψυχολόγο.. Ίσως σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα από άλλη οπτική..
Δεν ξέρουμε δυστυχώς τι μας ξημερώνει το αύριο.. Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν κτλ.
Να πηγαίνεις εκεί να περνάς μαζί της όσο περισσότερο χρόνο μπορείς.. Αν έχεις την ανάγκη να κλάψεις να το κάνεις. πότε μπροστά της. Μόνη. Το κλάμα είναι δύναμη.. Όσο μπορείς μην φέρνεις στο μυαλό σου το πριν. Είναι ένα κομμάτι σου αποθηκευμένο μέσα σου. Τώρα έχεις ένα νέο κομμάτι, δύσκολο αλλά ασχολήσου με αυτό. Για να μην λυγίσεις.

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

---

Δεν ξέρω πως είναι. Δεν είχα ποτέ κάποιο κοντινό μου άτομο που να το έχει περάσει. Φαντάζομαι θα είναι δύσκολο. Αλλά αφού ήρθε τι μπορείς να κάνεις; Απόλαυσε τις στιγμές που έχεις μαζί της.. Και ας μην είναι αυτή που θυμάσαι - ξέρεις.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

---

ισως οταν ερθει εκεινη η ωρα, να σου δειξει οτι κουραστηκε να ζει ταλαιπωρημενη και να ανακουφιστεις..

Δύσκολη ασθένεια να νιώθεις ότι χάνεις τον άνθρωπο σου μέρα με την μέρα, εύχομαι να φανείς δυνατή και να έχεις κουράγιο ανξιους.

Κοίτα να χορτάσεις την μάνα σου όσο περισσότερο μπορείς, ποτέ δεν θα είναι αρκετό βέβαια, αλλά θα ναι μεγάλη ανακούφιση μετά αν ξέρεις οτι έκανες ο, τι μπορούσες.

Κι έχει δίκιο η Ρεμ, όταν φτάσει αυτή η ώρα είναι πολύ πιθανό να ανακουφιστείς κατά κάποιο τρόπο. Μείνε στο τώρα όμως, μην σκέφτεσαι τι θα γίνει μετά, όπως είπες η ασθένεια η ίδια σε προετοιμάζει κάπως για το επόμενο στάδιο. Τώρα η μάνα σου σε αναγνωρίζει, μπορείτε να μιλάτε, μπορείς να την χαρείς και να σε χαρεί. Μείνε σε αυτό.

Ναι..ειναι πολυ λυπηρο..αλλα δεν μπορω να κανω κατι ..
Ετσι ηταν γραφτο..μονο να την αγαπω μπορω..τιποτ αλλο..

Σε νιώθω απόλυτα αν μπεις θέλω να μιλήσουμε αν και είναι παλαιότεροι το ποστ

Κι εγώ για ναρκωτικα με κόβω....μάνα μου είναι τώρα στο γηροκομείο κ τρελαίνομαι

Καλησπέρα, θα ήθελα αν είναι δυνατό κάποιες πληροφορίες για το γηροκομείο στο οποίο αναφέρεσαι. Ενδιαφέρομαι για συγγενή μου με άνοια. Σε ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by arisp

Καλησπέρα, θα ήθελα αν είναι δυνατό κάποιες πληροφορίες για το γηροκομείο στο οποίο αναφέρεσαι. Ενδιαφέρομαι για συγγενή μου με άνοια. Σε ευχαριστώ.

---

Επειδή είναι σημαντική η προσωπική εμπειρία της anxious4ever, παρακαλώ κι εγώ για την βασική πληροφορία: για ποιο γηροκομείο μιλούμε; Εφόσον είναι θετική η κριτική, δεν νομίζω να είναι αντιδεοντολογικη η αναφορά του ονόματος. Σας ευχαριστώ πολύ!

κι εγω εχω την θετη μανα μου ετσι κι εγω εχω ασπεργερ δε μπορω να την φροντίζω σωστα τι κανω >?? δε εχω στήριξη απ πουθενα :(