Νιώθω η χειρότερη μαμά

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

Καλησπέρα.
Τα νεύρα σου είναι τσατάλια για να φωνάζεις σε ένα βρέφος. Το όχι καθημερινά δεν είναι δικαιολογία.
Είναι μεγάλο λάθος που λες ότι είσαι μαζί νύχτα-μέρα και ταυτόχρονα έχεις αναλάβει όλο το νοικοκυριό και δεν έχεις ποτέ προσωπικό χρόνο! Δεν υπάρχει πατέρας; Αυτός τι κάνει;


ΥΓ: Τι είναι το γραφείο ευημερίας;

το να εχεισ παιδια να μεγαλωσεισ ειναι κατι εγω πιστευω αδυνατο

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Καλησπέρα
Κατ' αρχήν θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα ..Τα έχω περάσει 2 φορές και χωρίς βοήθεια..Η πρώτη εννοείται ήταν η πιο δύσκολη γιατί την δεύτερη ήξερα τι έκανα..
Είναι λογικό να είσαι εξαντλημένη και στα πατώματα αυτή την στιγμή..Για να λές ότι είσαι με το μωρό μέρα νύχτα πάει να πει ότι δεν έχεις βοήθεια..Και είναι πολύ δύσκολο αυτό..Τα νεύρα σου είναι σπασμένα..Είσαι κουρασμένη και αυπνη..Αλλά δεν είναι λογικό να φωνάζεις σε ένα μωρό...
Αν θέλεις πες μου τι κάνεις όταν δεν κάνεις δουλειές στο σπίτι?Δηλαδή βγάζεις βόλτα το μωρό ή έχεις κλειστεί μέσα?
Ο πατέρας του μωρού τι κάνει?
Μετά την γέννα τι εξετάσεις έχεις κάνει? Σε έχει δει ο γυναικολόγος σου?

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Περιγράφεις μια συνηθισμένη καθημερινότητα μια Νέας μανούλας που δεν δουλεύει και μεγαλώνει το μωράκι της και φροντίζει το σπίτι της .....
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο να ηρεμήσεις και να ξεκουραστης αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις φωνές και μάλιστα σε σημείο να γίνει καταγγελία από την γειτονησα .....

Πρώτη προτεραιότητα σου αυτή την στιγμή είναι το μωρό.
Δεν πειράζει να μείνει το σπίτι και ασκουπιστο και ασυμαζευτο ....
Μην προσπαθείς να τα έχεις όλα στην εντέλεια.
Θα φτιάχνεις την καθημερινότητα σου με βάση τις ανάγκες του μωρού και τις δικές σου.
Να επιλεγείς όταν το μωρό σου κοιμάται να ξεκουράζεται και εσυ και δεν πειράζει άσε τις δουλειές να περιμένουν.
Τώρα που ανοίγει ο καιρός να ξεκινήσετε βολτουλες ώστε να κουράζεται το μωρό και να κοιμάται περισσότερες ώρες ....

Και μη βιάζεσαι όσο μεγαλώνει το πρόγραμμα της θα στρώνει και θα στρώσει και η δική σας καθημερινότητα.

Εγώ θα σου πρότεινα να βρεις και μια δουλειά και να θυμάσαι και κάτι που είναι πολύ σημαντικό, όταν θα η ρεμησεις εσυ ίσως ηρεμήσει και το μωρό σου.
Μπορεί όλη αυτή η υπερένταση του να οφείλεται και σε εσένα .
Είναι νόμος πλέον, ήρεμες και ευτυχισμένες μανούλες εισπράττουν ήρεμες και ευτυχισμένες αντιδράσεις από τα μωράκια τους!

Εσύ το βλέπεις από τη μεριά σου, το πως νοιώθεις και πόσο αγαπάς το παιδί. Εχεις δικιο.
Η γειτόνισσα ακούει μια γυναίκα να ουρλιάζει σε ένα μωρό, πιθανώς και με καμία βρισιά. Έχει δίκιο.
Το μωρό βιώνει αμφιθυμικη σχέση, αγάπη μεν αλλά και οργή- εγκατάλειψη αρα και ψυχολογική κακοποιηση. Έχει δίκιο.
Ο άντρας σου στον κόσμο του, δε ξερω πόσο δουλεύει αλλά θα έπρεπε να βοηθάει τουλάχιστον έως ότου μεγαλώσει λίγο το παιδι και δεν έχει τόσες απαιτήσεις.

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

Όταν δεν κανω δουλειές παίζουμε με το μωρο, ο πατερας δουλευει πολλες ώρες.. :/ Οχι δεν εκανα εξετασεις λογω του οτι θηλάζω ακόμη και δεν επανήλθε ο κύκλος μου.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

---

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Εσύ το βλέπεις από τη μεριά σου, το πως νοιώθεις και πόσο αγαπάς το παιδί. Εχεις δικιο.
Η γειτόνισσα ακούει μια γυναίκα να ουρλιάζει σε ένα μωρό, πιθανώς και με καμία βρισιά. Έχει δίκιο.
Το μωρό βιώνει αμφιθυμικη σχέση, αγάπη μεν αλλά και οργή- εγκατάλειψη αρα και ψυχολογική κακοποιηση. Έχει δίκιο.
Ο άντρας σου στον κόσμο του, δε ξερω πόσο δουλεύει αλλά θα έπρεπε να βοηθάει τουλάχιστον έως ότου μεγαλώσει λίγο το παιδι και δεν έχει τόσες απαιτήσεις.

---

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Περιγράφεις μια συνηθισμένη καθημερινότητα μια Νέας μανούλας που δεν δουλεύει και μεγαλώνει το μωράκι της και φροντίζει το σπίτι της .....
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο να ηρεμήσεις και να ξεκουραστης αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις φωνές και μάλιστα σε σημείο να γίνει καταγγελία από την γειτονησα .....

Πρώτη προτεραιότητα σου αυτή την στιγμή είναι το μωρό.
Δεν πειράζει να μείνει το σπίτι και ασκουπιστο και ασυμαζευτο ....
Μην προσπαθείς να τα έχεις όλα στην εντέλεια.
Θα φτιάχνεις την καθημερινότητα σου με βάση τις ανάγκες του μωρού και τις δικές σου.
Να επιλεγείς όταν το μωρό σου κοιμάται να ξεκουράζεται και εσυ και δεν πειράζει άσε τις δουλειές να περιμένουν.
Τώρα που ανοίγει ο καιρός να ξεκινήσετε βολτουλες ώστε να κουράζεται το μωρό και να κοιμάται περισσότερες ώρες ....

Και μη βιάζεσαι όσο μεγαλώνει το πρόγραμμα της θα στρώνει και θα στρώσει και η δική σας καθημερινότητα.

Εγώ θα σου πρότεινα να βρεις και μια δουλειά και να θυμάσαι και κάτι που είναι πολύ σημαντικό, όταν θα η ρεμησεις εσυ ίσως ηρεμήσει και το μωρό σου.
Μπορεί όλη αυτή η υπερένταση του να οφείλεται και σε εσένα .
Είναι νόμος πλέον, ήρεμες και ευτυχισμένες μανούλες εισπράττουν ήρεμες και ευτυχισμένες αντιδράσεις από τα μωράκια τους!

---

Ευχαριστω πολυ για την απάντηση και τις συμβουλες. Θα το προσπαθήσω.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλησπέρα.
Τα νεύρα σου είναι τσατάλια για να φωνάζεις σε ένα βρέφος. Το όχι καθημερινά δεν είναι δικαιολογία.
Είναι μεγάλο λάθος που λες ότι είσαι μαζί νύχτα-μέρα και ταυτόχρονα έχεις αναλάβει όλο το νοικοκυριό και δεν έχεις ποτέ προσωπικό χρόνο! Δεν υπάρχει πατέρας; Αυτός τι κάνει;


ΥΓ: Τι είναι το γραφείο ευημερίας;

---

Ευχαριστω για την απαντηση. Ο πατερας δουλευει πολυ.
Το γραφειο ευημεριας ειναι το γραφειο της κυβέρνησης για την αρμονια και προληψη της κακοποιησης στην οικογενεια.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

---

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Καλησπέρα
Κατ' αρχήν θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα ..Τα έχω περάσει 2 φορές και χωρίς βοήθεια..Η πρώτη εννοείται ήταν η πιο δύσκολη γιατί την δεύτερη ήξερα τι έκανα..
Είναι λογικό να είσαι εξαντλημένη και στα πατώματα αυτή την στιγμή..Για να λές ότι είσαι με το μωρό μέρα νύχτα πάει να πει ότι δεν έχεις βοήθεια..Και είναι πολύ δύσκολο αυτό..Τα νεύρα σου είναι σπασμένα..Είσαι κουρασμένη και αυπνη..Αλλά δεν είναι λογικό να φωνάζεις σε ένα μωρό...
Αν θέλεις πες μου τι κάνεις όταν δεν κάνεις δουλειές στο σπίτι?Δηλαδή βγάζεις βόλτα το μωρό ή έχεις κλειστεί μέσα?
Ο πατέρας του μωρού τι κάνει?
Μετά την γέννα τι εξετάσεις έχεις κάνει? Σε έχει δει ο γυναικολόγος σου?

---

Όταν δεν κανω δουλειές παίζουμε με το μωρο, ο πατερας δουλευει πολλες ώρες.. :/ Οχι δεν εκανα εξετασεις λογω του οτι θηλάζω ακόμη και δεν επανήλθε ο κύκλος μου.

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

---

Τα άλλα ούλα είδε τα το γραφείο ευημερίας.. Τζοιμαται πάνω της.

Μετά που έγραψες εδώ στο φόρουμ έκανες κάποιες αλλαγές? Το να καταλαβαίνουμε τα λάθη μας είναι σίγουρα το πρώτο βήμα.

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Όταν δεν κανω δουλειές παίζουμε με το μωρο, ο πατερας δουλευει πολλες ώρες.. :/ Οχι δεν εκανα εξετασεις λογω του οτι θηλάζω ακόμη και δεν επανήλθε ο κύκλος μου.

---

Τι φάρμακα παίρνεις? Εννοώ ότι έπαιρνες στην εγκυμοσύνη τα παίρνεις?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Τα άλλα ούλα είδε τα το γραφείο ευημερίας.. Τζοιμαται πάνω της.

Μετά που έγραψες εδώ στο φόρουμ έκανες κάποιες αλλαγές? Το να καταλαβαίνουμε τα λάθη μας είναι σίγουρα το πρώτο βήμα.

---

Ναι και εγω τουτο λεω για το γραφειο..

Ναι εκανα αλλαγες. Ασχολουμε πιο πολυ με το μωρο και προσπαθω να μην αχονομαι τοσο πολυ για τις δουλειες για να μπορω να ειμαι ηρεμη.

Απλα υπαρχουν και κακοι γειτονες. Με την πρωτη ευκαιρια να με καταγγελουν. Εκειδη δεν εχουν ουσια στη ζωη τους...

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Τι φάρμακα παίρνεις? Εννοώ ότι έπαιρνες στην εγκυμοσύνη τα παίρνεις?

---

Βιταμινες για τον θηλασμο παιρνω..

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Βιταμινες για τον θηλασμο παιρνω..

---

Σίδηρο και μαγνήσιο ή ότι έπαιρνες στην εγκυμοσύνη πρέπει να τα πάρεις για όσο θηλαζεις..
Και πρέπει να κάνεις εξετάσεις άμεσα ,κυρίως για τις ορμόνες.. Μιλάω από την εμπειρία μου για όλα αυτά..

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Σίδηρο και μαγνήσιο ή ότι έπαιρνες στην εγκυμοσύνη πρέπει να τα πάρεις για όσο θηλαζεις..
Και πρέπει να κάνεις εξετάσεις άμεσα ,κυρίως για τις ορμόνες.. Μιλάω από την εμπειρία μου για όλα αυτά..

---

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Θα το φροντισω!!

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Ναι και εγω τουτο λεω για το γραφειο..

Ναι εκανα αλλαγες. Ασχολουμε πιο πολυ με το μωρο και προσπαθω να μην αχονομαι τοσο πολυ για τις δουλειες για να μπορω να ειμαι ηρεμη.

Απλα υπαρχουν και κακοι γειτονες. Με την πρωτη ευκαιρια να με καταγγελουν. Εκειδη δεν εχουν ουσια στη ζωη τους...

---

Δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να ακούς μια μητέρα να φωνάζει στο παιδί της.. Εν μέρει τους καταλαβαίνω.. Τα παιδιά είναι ευτυχία.. Έχεις την δυνατότητα να δεις την ζωή μεσα από τα μάτια του.. Φρόντισε το. Αν κάποιες φορές δεν αντέχεις τότε παρε βαθιές αναπνοές, ένα μικρό διάλειμμα. Όχι φωνές.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να ακούς μια μητέρα να φωνάζει στο παιδί της.. Εν μέρει τους καταλαβαίνω.. Τα παιδιά είναι ευτυχία.. Έχεις την δυνατότητα να δεις την ζωή μεσα από τα μάτια του.. Φρόντισε το. Αν κάποιες φορές δεν αντέχεις τότε παρε βαθιές αναπνοές, ένα μικρό διάλειμμα. Όχι φωνές.

---

Εχεις δικαιο.. Θα παω και σε ψυχολογο να μιλησω...

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Ναι και εγω τουτο λεω για το γραφειο..

Ναι εκανα αλλαγες. Ασχολουμε πιο πολυ με το μωρο και προσπαθω να μην αχονομαι τοσο πολυ για τις δουλειες για να μπορω να ειμαι ηρεμη.

Απλα υπαρχουν και κακοι γειτονες. Με την πρωτη ευκαιρια να με καταγγελουν. Εκειδη δεν εχουν ουσια στη ζωη τους...

---

καλημερα.
νομιζω οτι αυτο που θα σε ηρεμησει ειναι να ασχολεισαι πιο πολυ με τον εαυτο σου, οχι πιο πολυ με το μωρο...
εχεις μπει σε μια καθημερινοτητα βασανιστικη με το να ασχολεισαι μονο με το μωρο και με το σπιτι.
οπως σου ειπαν και πιο πανω, θα ηταν καλα να μπορεσεις να εργαστεις καποιες ωρες για να ξεφευγεις απο το σπιτι-μωρο που εισαι τωρα κολλημενη κι ας κουραζεσαι ακομα παραπανω... αυτο ειναι που σου προκαλει τετοιο εκνευρισμο.

αφου ο ανδρας σου δουλευει τοσο πολυ πια ωστε να μην μπορει να σε βοηθησει λιγο, φανταζομαι θα περισσευουν καποια χρηματα. αγορασε λιγο χρονο για σενα με αυτα τα χρηματα. αφηνε λιγες ωρες το μωρο με καποιο υπευθυνο ατομο και κανε πραγματα για τον εαυτο σου. πηγαινε βολτες να ψωνισεις, να δεις καποιες παραστασεις, να δεις φιλες σου. αυτο που σε τρελαινει ειναι η βαρετη και κοπιαστικη σου ζωη οπως εχει διαμορφωθει.

ολα τα παραπανω δεν δικαιολογουν τις φωνες στο μωρο, μονο τις εξηγουν... μεταδιδεις αγχος και νευρικοτητα σε ενα παιδι που του φωναζεις και ξεσπας τα νευρα σου πανω του.
βρες τι σου φταιει και ΛΥΣΕ ΤΟ. οι φωνες δεν ειναι λυση, και πολυ καλα κανουν οι γειτονες και ανησυχουν.
αυτο ηταν που σε κινητοποιησε να ξαναδεις την συμπεριφορα σου.
ενας γειτονας που ακουει εναν γονιο να τσιριζει στο παιδι του, δεν μπορει να ξερει αν το δερνει κιολας. ειναι υποχρεωση του να προστατευσει ενα παιδι και να κινητοποιηθει αντι να ακουει αδιαφορος.
αν το εκαναν ολοι, θα ειχαν σωθει μερικα παιδια που πραγματικα κακοποιουνται και οι γειτονες "κοιτανε την δουλεια τους". μην τα βαζεις με την δειτονισα λοιπον, τα δικα σου θεματα να λυσεις...

Υπάρχει και η βουβή παραμέληση... Ειμαι μητέρα και η 24ωρη καθημερινή φροντίδα ενος μωρού ειναι κοπιαστική, αγχογονος, προϋποθέτει θυσια χρόνου και προσωπικης ξεγνοιασιας. Το μωρό ή τα μωρα εκτός απο τις βιοτικές ανάγκες φαγητό, καθαριοτηρα, νερο, επιζητούν προσοχη, τρυφερότητα, παιχνίδι και απο 10 μηνών και άνω αρχίζει η ανακάλυψη του "κόσμου " αρα; Ελλοχεύουν κίνδυνοι παντού. Ως μητέρα πρώτα εισαι άνθρωπος. Για να εισαι καλή μητερα, πρωτα οφειλεις να νιώθεις καλα με εσενα. Παση θυσία εχεις αναγκη εστω μια ωρα για τον εαυτο σου. Εν προκειμενω μονο ο σύζυγος πρεπει να το κατανοησει και να σε βοηθήσει. Δεν θα σε κρίνω, διοτι απο πρόθεση αρνητική δεν το κάνεις. Πάραυτα εδω και τωρα το μιλας με εκεινον και θα δεις οτι θα αλλαξει η ψυχολογια σου. Θα πανε ολα καλα.
Εαν δεν γινεται μια ωρα ξεκινα με εικοσι λεπτα. Μπορει ως ανθρωπος ανεκαθεν να υψωνες τον τονο της φωνής σου αλλά τα μωρά δεν κατανοούν τι είναι λαθος. Υπομονη.