Μόνο εγώ το παθαίνω αυτό?

Καλησπέρα παιδιά και καλή σαρακοστή έτσι από περιέργεια ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος από δω που να τον πιάνει αγχος έτσι χωρίς λόγο πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές, βασικά πάντα έχω άγχος χωρίς λόγο δηλαδή με το που σκέφτομαι το άγχος με πιάνει άγχος.. πολλές φορές δεν μπορώ να το ελέγξω αλλά προσπαθώ δηλαδή κατευθείαν να αλλάξω σκέψη και να ξεχαστω.. πιστεύω από τότε που μου άρχισε το άγχος πάντα αυτό γινόταν χωρίς λόγο άγχος... Μήπως μπορείτε να μου πείτε κάποιους τρόπους για να μπορώ να το ελέγχω κάπως η να ξεχνιέμαι?

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Καλησπέρα παιδιά και καλή σαρακοστή έτσι από περιέργεια ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος από δω που να τον πιάνει αγχος έτσι χωρίς λόγο πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές, βασικά πάντα έχω άγχος χωρίς λόγο δηλαδή με το που σκέφτομαι το άγχος με πιάνει άγχος.. πολλές φορές δεν μπορώ να το ελέγξω αλλά προσπαθώ δηλαδή κατευθείαν να αλλάξω σκέψη και να ξεχαστω.. πιστεύω από τότε που μου άρχισε το άγχος πάντα αυτό γινόταν χωρίς λόγο άγχος... Μήπως μπορείτε να μου πείτε κάποιους τρόπους για να μπορώ να το ελέγχω κάπως η να ξεχνιέμαι?

---

Καλησπέρα είχα κάποτε ανάλογη ερώτηση. Ο Γιώργος που είναι αρκετά ενεργό μέλος εδώ μου είχε πει όσο και να πιστεύω ότι δεν έχει συμβεί κάτι , να σκεφτώ τι μπορεί να συνέβη και με άγχωσε. Βρίσκω πλεόν,ακόμα και κάτι μικρό. Μια άσχημη είδηση που διάβασα, ένα άσχημο νέο που έμαθα ακόμα και για κάποιον που δεν ξέρω, ε΄νας καφές που συμβιβάστηκα να πάω ενώ δεν ήθελα... όλα αυτά μπορεί να σε οδηγήσουν σε πανικό ή άγχος. πηγαινε σε ένα ήσυχο μέρος, βάλε στο μυαλό σου ότι δεν πρόκειται να σου συμβεί κατι, ξέρω αυτό είναι το πιο δύσκολο, και σκέψου τι μπορεί να συνέβη που να σε πίκρανε ή και να σε προβλημάτισε ακόμα και στο πι0ο μικρό ποσοστο. μέρα με τη μέρα το εντοπίζεις όλο και πιο γρήγορα...

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλησπέρα είχα κάποτε ανάλογη ερώτηση. Ο Γιώργος που είναι αρκετά ενεργό μέλος εδώ μου είχε πει όσο και να πιστεύω ότι δεν έχει συμβεί κάτι , να σκεφτώ τι μπορεί να συνέβη και με άγχωσε. Βρίσκω πλεόν,ακόμα και κάτι μικρό. Μια άσχημη είδηση που διάβασα, ένα άσχημο νέο που έμαθα ακόμα και για κάποιον που δεν ξέρω, ε΄νας καφές που συμβιβάστηκα να πάω ενώ δεν ήθελα... όλα αυτά μπορεί να σε οδηγήσουν σε πανικό ή άγχος. πηγαινε σε ένα ήσυχο μέρος, βάλε στο μυαλό σου ότι δεν πρόκειται να σου συμβεί κατι, ξέρω αυτό είναι το πιο δύσκολο, και σκέψου τι μπορεί να συνέβη που να σε πίκρανε ή και να σε προβλημάτισε ακόμα και στο πι0ο μικρό ποσοστο. μέρα με τη μέρα το εντοπίζεις όλο και πιο γρήγορα...

---

Εγώ είμαι αυτόςςςς :).. Σε βοήθησαν αυτά που σου είπα?

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Καλησπέρα παιδιά και καλή σαρακοστή έτσι από περιέργεια ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος από δω που να τον πιάνει αγχος έτσι χωρίς λόγο πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές, βασικά πάντα έχω άγχος χωρίς λόγο δηλαδή με το που σκέφτομαι το άγχος με πιάνει άγχος.. πολλές φορές δεν μπορώ να το ελέγξω αλλά προσπαθώ δηλαδή κατευθείαν να αλλάξω σκέψη και να ξεχαστω.. πιστεύω από τότε που μου άρχισε το άγχος πάντα αυτό γινόταν χωρίς λόγο άγχος... Μήπως μπορείτε να μου πείτε κάποιους τρόπους για να μπορώ να το ελέγχω κάπως η να ξεχνιέμαι?

---

Γιάννη τι σε έριξε αυτές τις μέρες? Έγινε κάτι;

[QUOTE=george1520;1096771]Εγώ είμαι αυτόςςςς :).. Σε βοήθησαν αυτά που σου είπα?




Χαχχαχα ε ναι ρε Γιωργο, εννοειται εσυ εισαι αυτος !!! Εννεοιται, σου εχω πει γενικα νιωθω οτι με εχειε βοηθησει, και εκτος αυτου εχεις απαντησει και σε καθε φοβο και παραλογισμο .λιγο ειναι αυτο;Με βοηθησαν, ή μαλλον με βοηθανε ακομα. Γιατι καμια φορα αυτα που λεμε ο ενας στον αλλον για να βοηθηθουμε, τα διαβαζουμε και σκεφτομαστε "μα αυτο ειναι το προβλημα μου ρε φιλε", "εγω δεν μπορω μα το κανω" ή " μα πως μα το κανω αυτο, δεν ξερω πως". Και ομως ,ακομα και αδυνατο να σου φαινεται το μυαλο σου το κραταει μαλλον και το ανασυρει οταν το εχεις αναγκη ή εισαι ετοιμος να το κανεις.

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλησπέρα είχα κάποτε ανάλογη ερώτηση. Ο Γιώργος που είναι αρκετά ενεργό μέλος εδώ μου είχε πει όσο και να πιστεύω ότι δεν έχει συμβεί κάτι , να σκεφτώ τι μπορεί να συνέβη και με άγχωσε. Βρίσκω πλεόν,ακόμα και κάτι μικρό. Μια άσχημη είδηση που διάβασα, ένα άσχημο νέο που έμαθα ακόμα και για κάποιον που δεν ξέρω, ε΄νας καφές που συμβιβάστηκα να πάω ενώ δεν ήθελα... όλα αυτά μπορεί να σε οδηγήσουν σε πανικό ή άγχος. πηγαινε σε ένα ήσυχο μέρος, βάλε στο μυαλό σου ότι δεν πρόκειται να σου συμβεί κατι, ξέρω αυτό είναι το πιο δύσκολο, και σκέψου τι μπορεί να συνέβη που να σε πίκρανε ή και να σε προβλημάτισε ακόμα και στο πι0ο μικρό ποσοστο. μέρα με τη μέρα το εντοπίζεις όλο και πιο γρήγορα...

---

Δηλαδή εννοείς ότι μπορεί να υπάρχει κάτι πίσω από όλο αυτό? Δεν το χω προσέξει... Πάντως Εγώ μόλις σκεφτώ το άγχος ξαφνικά με πιάνει δηλαδή μόνο και με την σκέψη τους άγχους αγχονομαι, η ότι μπορεί να πιάσει μόλις το σκεφτώ με πιάνει...

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εγώ είμαι αυτόςςςς :).. Σε βοήθησαν αυτά που σου είπα?




Γιάννη τι σε έριξε αυτές τις μέρες? Έγινε κάτι;

---

Γιώργο αυτές τις μέρες μπορώ να πω ότι είμαι καλά δεν έχω έντονο άγχος που και που έχω μόλις το σκέφτομαι για αυτό ρωτάω και αυτό δεν το παθαίνω από τώρα από τότε που άρχισε το άγχος το είχα συνέχεια έτσι χωρίς λόγο... Άντε ας πούμε εάν αγχοθω για κάτι άλλο μπορεί για παράδειγμα να είναι για αρρώστιες... Αλλά και να σκεφτώ το άγχος αγχονομαι είναι φυσιολογικο αυτό?

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Χαχχαχα ε ναι ρε Γιωργο, εννοειται εσυ εισαι αυτος !!! Εννεοιται, σου εχω πει γενικα νιωθω οτι με εχειε βοηθησει, και εκτος αυτου εχεις απαντησει και σε καθε φοβο και παραλογισμο .λιγο ειναι αυτο;Με βοηθησαν, ή μαλλον με βοηθανε ακομα. Γιατι καμια φορα αυτα που λεμε ο ενας στον αλλον για να βοηθηθουμε, τα διαβαζουμε και σκεφτομαστε "μα αυτο ειναι το προβλημα μου ρε φιλε", "εγω δεν μπορω μα το κανω" ή " μα πως μα το κανω αυτο, δεν ξερω πως". Και ομως ,ακομα και αδυνατο να σου φαινεται το μυαλο σου το κραταει μαλλον και το ανασυρει οταν το εχεις αναγκη ή εισαι ετοιμος να το κανεις.

---

Χαίρομαι που είσαι καλύτερα και γενικά που βοήθησα.. Εχουμε καιρό να μιλήσουμε και δεν ήξερα νεότερα.

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Δηλαδή εννοείς ότι μπορεί να υπάρχει κάτι πίσω από όλο αυτό? Δεν το χω προσέξει... Πάντως Εγώ μόλις σκεφτώ το άγχος ξαφνικά με πιάνει δηλαδή μόνο και με την σκέψη τους άγχους αγχονομαι, η ότι μπορεί να πιάσει μόλις το σκεφτώ με πιάνει...

---

Γιαννη είναι κύκλος αυτα. Αγχώνεσαι για να μην αγχωθείς. Έχει λογική αυτό?? Το έχω περάσει. Απλά να χαλαρώσεις και αν αγχωθείς θα το αντιμετωπίσεις. Τι μπορεί να πάθεις με το άγχος δηλαδή? Να ζεις όλη μέρα με το άγχος για ένα υποθετικό σενάριο είναι πιο λογικό από το να αγχωθείς κάποια στιγμή? Μη δυσκολευεις την ζωή σου.

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Γιώργο αυτές τις μέρες μπορώ να πω ότι είμαι καλά δεν έχω έντονο άγχος που και που έχω μόλις το σκέφτομαι για αυτό ρωτάω και αυτό δεν το παθαίνω από τώρα από τότε που άρχισε το άγχος το είχα συνέχεια έτσι χωρίς λόγο... Άντε ας πούμε εάν αγχοθω για κάτι άλλο μπορεί για παράδειγμα να είναι για αρρώστιες... Αλλά και να σκεφτώ το άγχος αγχονομαι είναι φυσιολογικο αυτό?

---

Συνήθως Γιάννη τις πιο μεγάλες κρίσεις τις πάθαινα όσο ήμουν εντάξει. Ήρεμος. Δεν ξέρω γιατί. Ηρεμεί προφανώς το σώμα και αντιδρά η ψυχή (ο εγκέφαλος καλύτερα) ? Δεν κάθισα να το φιλοσοφησω τόσο. Κάθε φορά που θα έχεις μια κρίση άγχους θα βάζεις τα πράγματα κάτω και θα ψάχνεις την αιτία. Ακόμη και το πιο απλό πράγμα που μπορεί να σε στρεσαρε. θα δεις ότι θα σε ηρεμεί όλο αυτό. Με τον καιρό θα φτιάξεις άμυνες (πιο ισχυρές από πριν) και δεν θα πέφτεις ψυχολογικά τόσο εύκολα. Απλά χρειάζεται αυτή η διαδικασία που σου είπα..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Χαίρομαι που είσαι καλύτερα και γενικά που βοήθησα.. Εχουμε καιρό να μιλήσουμε και δεν ήξερα νεότερα.


Γιαννη είναι κύκλος αυτα. Αγχώνεσαι για να μην αγχωθείς. Έχει λογική αυτό?? Το έχω περάσει. Απλά να χαλαρώσεις και αν αγχωθείς θα το αντιμετωπίσεις. Τι μπορεί να πάθεις με το άγχος δηλαδή? Να ζεις όλη μέρα με το άγχος για ένα υποθετικό σενάριο είναι πιο λογικό από το να αγχωθείς κάποια στιγμή? Μη δυσκολευεις την ζωή σου.


Συνήθως Γιάννη τις πιο μεγάλες κρίσεις τις πάθαινα όσο ήμουν εντάξει. Ήρεμος. Δεν ξέρω γιατί. Ηρεμεί προφανώς το σώμα και αντιδρά η ψυχή (ο εγκέφαλος καλύτερα) ? Δεν κάθισα να το φιλοσοφησω τόσο. Κάθε φορά που θα έχεις μια κρίση άγχους θα βάζεις τα πράγματα κάτω και θα ψάχνεις την αιτία. Ακόμη και το πιο απλό πράγμα που μπορεί να σε στρεσαρε. θα δεις ότι θα σε ηρεμεί όλο αυτό. Με τον καιρό θα φτιάξεις άμυνες (πιο ισχυρές από πριν) και δεν θα πέφτεις ψυχολογικά τόσο εύκολα. Απλά χρειάζεται αυτή η διαδικασία που σου είπα..

---

Γιώργο συγνώμη που άργησα να απαντήσω.. Αυτό ακριβώς εκεί που είμαι ήρεμος στα καλά καθούμενα μου έρχεται σε σκέψη το άγχος και φοβάμαι να μην πιάσει και εκει με πιάνει... Όσες φορές έχω προσπαθήσει να μην αγχοθω πάντα αποτυγχάνω... Θα κάτσω να σκεφτώ όσα μου πες... Έχω απορία κάποια στιγμή θα σταματήσει όλο αυτό η θα είμαι έτσι για πάντα?

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Γιώργο συγνώμη που άργησα να απαντήσω.. Αυτό ακριβώς εκεί που είμαι ήρεμος στα καλά καθούμενα μου έρχεται σε σκέψη το άγχος και φοβάμαι να μην πιάσει και εκει με πιάνει... Όσες φορές έχω προσπαθήσει να μην αγχοθω πάντα αποτυγχάνω... Θα κάτσω να σκεφτώ όσα μου πες... Έχω απορία κάποια στιγμή θα σταματήσει όλο αυτό η θα είμαι έτσι για πάντα?

---

Εγώ δεν έχω πιει το νερό της αιωνιότητας και είμαι σε πολυ καλό στάδιο. Σπάνια έχω τέτοιες "κρίσεις". Δούλεψε αυτό που σου είπα και θα δεις αλλαγές. Αλλά θέλει χρόνο.. Και προσπάθησε όσο μπορείς να μη φοβάσαι αυτό που περνάς.

Γιατί όμως τόσο άγχος. Πέρα από το σχολείο τι άλλο συμβαίνει?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εγώ δεν έχω πιει το νερό της αιωνιότητας και είμαι σε πολυ καλό στάδιο. Σπάνια έχω τέτοιες "κρίσεις". Δούλεψε αυτό που σου είπα και θα δεις αλλαγές. Αλλά θέλει χρόνο.. Και προσπάθησε όσο μπορείς να μη φοβάσαι αυτό που περνάς.

Γιατί όμως τόσο άγχος. Πέρα από το σχολείο τι άλλο συμβαίνει?

---

Εντάξει ο καθένας είναι διαφορετικός χαρακτήρας άλλη το ξεπερνάνε πιο εύκολα άλλη δυσκολεύονται... Θα προσπαθήσω πάντα προσπαθούσα... Δεν συμβαίνει κάτι άλλο όλα μια χαρά απλά κάποιες φορές νιώθω κάτι σαν να είμαι θλιμμένος και φαίνεται και από το πρόσωπο μου κιόλας... Αλλά γενικά καλά όλα :)

Συμβαίνει αρκετές φορές. Το περνάω και εγώ. Αγχώνομαι χωρίς προφανή λόγο και ενώ έχω περάσει όμορφες μέρες η στιγμές. Σήμερα πχ είναι μια όχι τόσο καλή μέρα. Είδα εφιάλτη ίσως αυτό με τάραξε. Η ότι η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις ξύπνησα είναι ότι με το άγχος μπορεί να κάψω και εγώ την ορμόνη του στρες όπως έπαθε και μια φίλη μου. Και έτσι όμορφα ξεκίνησε η μερα!
Οπότε... Σκέψου τι μπορεί να σε ενόχλησε. Και μετά δες ότι δεν ήταν και κάτι τόσο σημαντικό. Βγες μια βόλτα. Δες βιντεακια. Πάρε τηλ έναν φίλο. Διάβασε κάτι. Άλλαξε παραστάσεις και κάνε ότι σε ευχαριστεί για να ξεχάστεις.

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Εντάξει ο καθένας είναι διαφορετικός χαρακτήρας άλλη το ξεπερνάνε πιο εύκολα άλλη δυσκολεύονται... Θα προσπαθήσω πάντα προσπαθούσα... Δεν συμβαίνει κάτι άλλο όλα μια χαρά απλά κάποιες φορές νιώθω κάτι σαν να είμαι θλιμμένος και φαίνεται και από το πρόσωπο μου κιόλας... Αλλά γενικά καλά όλα :)

---

Ισχύει αυτό που λες. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και να μην φοβάσαι αυτό που σου συμβαίνει. Να βρίσκεις τι σε επηρέασε και να το αντιμετωπίζεις..μην το προσπερνάς.

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Γιώργο αυτές τις μέρες μπορώ να πω ότι είμαι καλά δεν έχω έντονο άγχος που και που έχω μόλις το σκέφτομαι για αυτό ρωτάω και αυτό δεν το παθαίνω από τώρα από τότε που άρχισε το άγχος το είχα συνέχεια έτσι χωρίς λόγο... Άντε ας πούμε εάν αγχοθω για κάτι άλλο μπορεί για παράδειγμα να είναι για αρρώστιες... Αλλά και να σκεφτώ το άγχος αγχονομαι είναι φυσιολογικο αυτό?

---

Pure OCD. Και μάλιστα χτυπάει περισσότερο όταν είσαι καλά παρά όταν είσαι πραγματικά αγχωμένος. Κι εγώ τα ίδια έχω, αλλά βρίσκω συνεχώς ενδιαφέροντα και περισπασμούς και ξεχνιέμαι. Και μια δουλειά θα βοηθούσε!

Γιάννη καλησπέρα... Λίγο ετεροχρονισμενα βέβαια αλλά θέλω να μπω κ εγώ στο κλαμπ κ δεν είσαι σίγουρα ο μόνος που το παθαίνεις αυτό .. Αυτό που περιγράφεις είναι σχεδόν καθημερινότητα κ για μένα.. Αγχωνομαι χωρίς λόγο, ή μάλλον με πολύ μικρές αφορμές που δεν προορίζονται να αγχώνουν έναν άνθρωπο. πχ επειδή είδα ένα στενάχωρα βιντεακι, τύχαινε τεράστιο άγχος ενώ ημουν βόλτα με παρέα, η μεγαλύτερη κρίση ενώ ήμουν θάλασσα-διακοπές το περασμένο καλοκαίρι... Αλλά κ τα παιδια εδώ έχουν δίκιο ( εγώ άργησα να το συνειδητοποίησω γιατί δεν παραδεχομουν στον εαυτό μου ότι μπορεί να καταβαλλομαι με το παραμικρό) ότι για κάθε άγχος υπάρχει κ κπ αιτία ή αφορμή , έστω κ αν μας φαίνεται πολύ ασήμαντη ή γελοία ή δε μπορούμε ή δε θέλουμε να τη δούμε... Κ εγώ ακόμα δεν έχω βρει τις απαντήσεις σ αυτά που ρωτάς κ εσύ, αλλά νομίζω οτι είναι απαντήσεις που ερχονται με τον καιρό μαθαινοντας ν ακούς και να καταλαβαινεις τον εαυτό σου κ όχι μέσα σε μια στιγμή..
Έχεις ανθρώπους που νιώθεις ότι σε βοηθάνε σ αυτό, είτε κάποιο συγγενή, φίλο ή κάποιον πιο ειδικό?

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Pure OCD. Και μάλιστα χτυπάει περισσότερο όταν είσαι καλά παρά όταν είσαι πραγματικά αγχωμένος. Κι εγώ τα ίδια έχω, αλλά βρίσκω συνεχώς ενδιαφέροντα και περισπασμούς και ξεχνιέμαι. Και μια δουλειά θα βοηθούσε!

---

Pure OCD? Αυτό ακριβώς μόλις είμαι καλά και ήρεμος γίνεται όλο αυτό και είναι πολύ σπαστικό επειδη εκεί που βρίσκω την ηρεμία μου ξαφνικά την χάνω...

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ισχύει αυτό που λες. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και να μην φοβάσαι αυτό που σου συμβαίνει. Να βρίσκεις τι σε επηρέασε και να το αντιμετωπίζεις..μην το προσπερνάς.

---

Ευχαριστώ Γιώργο θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ!!!

Quote:

---

Originally Posted by Athina10

Γιάννη καλησπέρα... Λίγο ετεροχρονισμενα βέβαια αλλά θέλω να μπω κ εγώ στο κλαμπ κ δεν είσαι σίγουρα ο μόνος που το παθαίνεις αυτό .. Αυτό που περιγράφεις είναι σχεδόν καθημερινότητα κ για μένα.. Αγχωνομαι χωρίς λόγο, ή μάλλον με πολύ μικρές αφορμές που δεν προορίζονται να αγχώνουν έναν άνθρωπο. πχ επειδή είδα ένα στενάχωρα βιντεακι, τύχαινε τεράστιο άγχος ενώ ημουν βόλτα με παρέα, η μεγαλύτερη κρίση ενώ ήμουν θάλασσα-διακοπές το περασμένο καλοκαίρι... Αλλά κ τα παιδια εδώ έχουν δίκιο ( εγώ άργησα να το συνειδητοποίησω γιατί δεν παραδεχομουν στον εαυτό μου ότι μπορεί να καταβαλλομαι με το παραμικρό) ότι για κάθε άγχος υπάρχει κ κπ αιτία ή αφορμή , έστω κ αν μας φαίνεται πολύ ασήμαντη ή γελοία ή δε μπορούμε ή δε θέλουμε να τη δούμε... Κ εγώ ακόμα δεν έχω βρει τις απαντήσεις σ αυτά που ρωτάς κ εσύ, αλλά νομίζω οτι είναι απαντήσεις που ερχονται με τον καιρό μαθαινοντας ν ακούς και να καταλαβαινεις τον εαυτό σου κ όχι μέσα σε μια στιγμή..
Έχεις ανθρώπους που νιώθεις ότι σε βοηθάνε σ αυτό, είτε κάποιο συγγενή, φίλο ή κάποιον πιο ειδικό?

---

Καλημέρα Αθήνα. Μια από τα ίδια και εγώ μου συμβαίνει και εμένα να με αγχωνουν έτσι μικρά πραγματακια που κανονικά ούτε δεν έπρεπε να τα σκέφτομαι ούτε να με αγχωναν κιόλας αλλά έτσι με κατάντησε το άγχος από τότε που πρωτοξεκίνησε..... Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν για αυτό ντρέπομαι κιόλας ξέρω λίγο βλακεία αλλά δεν θέλω, έχουν και δικά τους θέματα δεν θέλω να τους βάζω και άλλο βάρος... μια φορά είχα μιλήσει στην μάνα μου και με κοιτούσε λες και της έκανα πλάκα από εκείνη την μέρα και μετά δεν ξανά είπα τίποτα..

Quote:

---

Originally Posted by Kate9090

Συμβαίνει αρκετές φορές. Το περνάω και εγώ. Αγχώνομαι χωρίς προφανή λόγο και ενώ έχω περάσει όμορφες μέρες η στιγμές. Σήμερα πχ είναι μια όχι τόσο καλή μέρα. Είδα εφιάλτη ίσως αυτό με τάραξε. Η ότι η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις ξύπνησα είναι ότι με το άγχος μπορεί να κάψω και εγώ την ορμόνη του στρες όπως έπαθε και μια φίλη μου. Και έτσι όμορφα ξεκίνησε η μερα!
Οπότε... Σκέψου τι μπορεί να σε ενόχλησε. Και μετά δες ότι δεν ήταν και κάτι τόσο σημαντικό. Βγες μια βόλτα. Δες βιντεακια. Πάρε τηλ έναν φίλο. Διάβασε κάτι. Άλλαξε παραστάσεις και κάνε ότι σε ευχαριστεί για να ξεχάστεις.

---

Πως το έπαθε αυτό η φίλη σου??? Μπορεί να γίνει αυτό από το άγχος?
Καλά εγώ ιδικά το πρωί η γενικά μόλις ξυπνήσω εκεί είναι που μπορεί να έχω άγχος... Έχω προσπαθήσει να βγαίνω έξω για να ξεχάστω και όντως πετυχαίνει αλλά δεν μπορώ να βγαίνω και κάθε μέρα επειδή βαριέμαι κιόλας και τι να κάνω και μόνος αφού κανείς δεν βγαίνει καθημερινά μόνο σαββατοκύριακα... Η μόνη λύση πιστεύω είναι το γυμναστήριο αλλά συνέχεια ξεχνάω να γράφτω έχω δει ότι έχει βοηθήσει πολλούς από δω μέσα...

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Βάγιας

Πως το έπαθε αυτό η φίλη σου??? Μπορεί να γίνει αυτό από το άγχος?
Καλά εγώ ιδικά το πρωί η γενικά μόλις ξυπνήσω εκεί είναι που μπορεί να έχω άγχος... Έχω προσπαθήσει να βγαίνω έξω για να ξεχάστω και όντως πετυχαίνει αλλά δεν μπορώ να βγαίνω και κάθε μέρα επειδή βαριέμαι κιόλας και τι να κάνω και μόνος αφού κανείς δεν βγαίνει καθημερινά μόνο σαββατοκύριακα... Η μόνη λύση πιστεύω είναι το γυμναστήριο αλλά συνέχεια ξεχνάω να γράφτω έχω δει ότι έχει βοηθήσει πολλούς από δω μέσα...

---

Το πως το έπαθε δεν ξέρω ακριβώς να σου πω. Τα πολύ υψηλά επίπεδα άγχους έφταιγαν. Και δεν μπορεί ο οργανισμός της πλέον να παράγει την ορμόνη αυτή.
Το πρωί να προσπαθείς όσο μπορείς να ξυπνάς αισιόδοξα να μην σκέφτεσαι πολλά πχ ότι έχεις να κάνεις αυτό κι αυτό μέσα στην μερα. Βάλε μουσική μόλις ξυπνήσεις. Επίσης αν δεν θες γυμναστήριο το περπάτημα με ακουστικά στα αυτιά η το ελαφρύ τζοκινγκ είναι ωραία λύση.