Κενό

Έχετε νιώσει ποτέ άδειοι στην ζωή σας? Να ξυπνάτε και να μην σας γεμίζουν ότι έχετε? Η να μην έχετε κάτι να σας γεμίσει?να σας εχουν συμβεί διαφορά στην ζωή σας να έχετε χάσει ανθρώπους, να έχετε προδοθει από ανθρώπους, να μην καταλαβαίνετε γιατί φέρονται οι άνθρωποι με κτηνώδεις συμπεριφορές. Ποιος είναι πιο όμορφος πιο δυνατός πιο πετυχημένος ποιος είναι καλύτερος στην δουλεια του, ποιος έχει περισσότερους γκομενος/ες,πόσα λεφτα έχουν για να σε αγοράσουν! Βλέπω ζωές να περνάνε χωρίς ουσία, χωρίς να ρισκάρουν για έναν άνθρωπο, βλέπω όλοι να αλλάζουν μέτωπα ανάλογα το συμφέρον. Δεν βλέπω κανέναν να προσπαθεί για αυτή την αγάπη που του λείπει από την ζωή του, βλέπω πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη επιβεβαίωση από τον κύκλο του, κάνει πλάκα γελάει μιλάει πειράζει ανθρώπους που όταν γυρίσουν Πλατή τους μισεί τους χλευαζει δεν θα ήθελε να μοιάσει σε αυτούς κ όμως μοιάζει, φοβάται να μείνει μόνος.
Και τελικά το ερώτημα μου είναι τι αξίζει στην ζωή? Γιατί κάποιοι από εμάς παλεύουμε η θέλουμε να παλέψουμε αλλά καταλήγουμε πάντα στα λάθος άτομα και μένουμε με έναν πόνο βαθύ που κανένα μέλλον δεν θα το γιατρέψει. Τελικά τι αξίζει?

Αστο λιγοι θα σε καταλαβουν....

Αξίζει η εμπειρία της ζωής και τα συμπεράσματα που βγάζεις ζώντας την.
Από την πείρα που αποκτάς θα εκτιμήσεις άλλα πράγματα και την φιλοσοφία της ζωής. Μπορεί να καταλάβεις τους μοναχούς.
Θα διδάξεις τα παιδιά!
Φεύγοντας από τη ζωή θα είσαι πλούσια εμπειριών και συμπερασμάτων!

Ειμαι στην ιδια φαση ..αδεια ..δεν νιωθω τιποτε .τρομερο αισθημα το κενο...εγω που ερωτευομουν τρελα που τα ενιωθα ολα εντονα τωρα με τοσα ψυχολογικα που επαθα απο απογοητευσεις ερωτικες και αλλες εδινα και επερνα να μην πω τι ....εχω αδειασει ..αυτο νιωθω και δεν ξερω πως και αν θα ξανανιωσω ποτε οπως παλια . Εσυ τι νομιζεις οτι σε εκανε να νιωθεις κατι που σε πειραξε τοσο πολυ που μετα απο αυτο αλλαξες .;

Κάποια βιώματα από το παρελθόν με άλλαξαν και με έκαναν Να εκτιμάω πιο πολύ ανθρώπους και στιγμές... Με έκαναν να θέλω να δώσω τον ευατο μου εκεί που πρέπει να θέλω να τους έχω όλους χαρούμενος... Μα όταν κάτι ενοχλούσε εμένα μου έβαζαν την ταμπέλα των ψυχολογικων, καμία προσπάθεια από μεριά τους.. Έτσι χρόνο με τον χρόνο αδειάζεις σε γεμίζουν όλο κ πιο λίγα όπως μια βόλτα με το αμάξι στην θάλασσα... Αλλά είναι μόνο μια στιγμή μετά γυρνάς πάλι στο σκοτάδι και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις!
Βλέπω όλες τις ανθρώπινες σχέσεις πόσο λίγες είναι σε ποιότητα, πως δεν γυρεύουν γαλήνη αλλά γυρεύουν υλικά αγαθά να γεμίσει το κενό τους, και αυτό φέρνει απογοήτευση. Μακάρι να είχα μια απάντηση η μία φιλοσοφία πως ότι συμβαίνει σε άτομα όπως εμάς κάποια στιγμή θα νιώσουμε ευτυχία, αλλά νομίζω πως ματαια ελπίζουμε!

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Αξίζει η εμπειρία της ζωής και τα συμπεράσματα που βγάζεις ζώντας την.
Από την πείρα που αποκτάς θα εκτιμήσεις άλλα πράγματα και την φιλοσοφία της ζωής. Μπορεί να καταλάβεις τους μοναχούς.
Θα διδάξεις τα παιδιά!
Φεύγοντας από τη ζωή θα είσαι πλούσια εμπειριών και συμπερασμάτων!

---

Ίσως όμως η ζωή θα πρεπε να ήταν κάτι παραπάνω από εμπειρία....γινόμαστε καλύτεροι στην δουλειά αποκταμε εμπειρία, αλλάζουμε συντρόφους αποκταμε εμπειρία κάνουμε πράγματα για να αποκτήσουμε εμπειρία... Αλλά ξεχνάμε με ποιους την αποκτήσαμε, πως φτάσαμε εκεί...ειναι λες και με το που αποκτάς εμπειρία γίνεσαι μεγαλύτερος τρανός.... Περιφανος! Ο άνθρωπος έχει ενα μεγάλο εγώ, και οι εμπειρίες όπως την λαμβάνει με το μυαλό του, τον κάνουν χειρότερο!

Το μεγάλο εγώ είναι ένα πρόβλημα!
Μπορεί να δείχνει έντονο ένστικτο.
Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τόσο μεγάλο Εγώ. Αυτοί με το μεγάλο εγώ κάνουν περισσότερη εντύπωση τη στιγμή που οι άλλοι προτιμούν την αφάνεια, δεν έχουν ανάγκη να τονίσουν το εγώ τους.
Χρειάζονται όλων των ειδών οι άνθρωποι για να γίνει ο κόσμος.
Η ζωή είναι μια συνεχής εκπαίδευση. Αυτοί που λες ότι γίνονται χειρότεροι έχουν στο μέλλον τους μαθήματα εμπειρίες που θα τους ταπεινώσουν

Αυτό που μένει ως ικανοποίηση είναι η μη προδοσία των αρχών μας, η εμμονή σε αυτό που είμαστε ακόμα και όταν όλα γύρω μας κινούνται σε διαφορετική τροχιά.
Η «μαγκιά» να λες ότι δεν πουλήθηκες, επιτρέπει να κοιτάς κατάματα τον εαυτό σου. Και αυτό είναι ανεκτίμητο, αξίζει το όποιο κόστος κατά τη γνώμη μου

Συμφωνώ απόλυτα και με τις δύο σας απόψεις όλων των ειδών χαρακτήρα πρέπει να υπάρχει για να ταιριάζουν όλοι με όλους! Όταν όμως μπλέκεται ένας άνθρωπος που κοιτάει την εκμετάλλευση με έναν άνθρωπο που θέλει να προσφέρει αγάπη και του κάνει κακό, φεύγεις από την τροχιά της ζωής και χάνεσαι. Πάρο αλά αυτά, εγώ είμαι άνθρωπος που και αυτοί που μου έχουν κάνει κακό, δεν θέλω να πάθουν κακό.. Και αυτό είναι ένα ακόμη ασήκωτο βάρος!
Ελπίζω να βρω την γαλήνη η την ικανοποίηση με τον τρόπο σκέψης που έχω, αλλα πιστεύω πως κάποιοι πάνε χαμένοι!

Θες να μας πεις την ιστορία σου με τον άνθρωπο που σε εκμεταλλεύτηκε;
Τί έγινε και έφυγες από την τροχιά της ζωής;

Η συγχώρεση σου σε αυτούς που σου έκαναν κακό πρέπει να σε γεμίζει χαρά, να σου χαρίζει γαλήνη

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Θες να μας πεις την ιστορία σου με τον άνθρωπο που σε εκμεταλλεύτηκε;
Τί έγινε και έφυγες από την τροχιά της ζωής;

Η συγχώρεση σου σε αυτούς που σου έκαναν κακό πρέπει να σε γεμίζει χαρά, να σου χαρίζει γαλήνη

---

Δεν είναι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος που μπορεί να σου κάνει κακό,ειναι πολλοί που σου δημιουργούν πρόβληματα. Έχω μια τεράστια ιστορία που από εδώ δεν θα μπορούσα να την διατυπώσω... Μακάρι να μπορούσα

Απίστευτο συναισθημα.. Ουσιαστικα φυτοζωεις.. Το εχω ζησει και το ζω. Ομωςνα σου πω κατι; καθε μερα που ξυπνάς πρεπεινα βρεις ενα ελαχιστο κατι το οποιο θα περιμενεις. Δεν θα το βρίσκεις παντα και πολλες φορες θα απογοητευεσαι. Ομως η ελπίδα οτι θα βρεις αυτο για οποιο αξιζει να ζεις ειναι αυτη που σε κραταεινα συνεχιζεις.

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Απίστευτο συναισθημα.. Ουσιαστικα φυτοζωεις.. Το εχω ζησει και το ζω. Ομωςνα σου πω κατι; καθε μερα που ξυπνάς πρεπεινα βρεις ενα ελαχιστο κατι το οποιο θα περιμενεις. Δεν θα το βρίσκεις παντα και πολλες φορες θα απογοητευεσαι. Ομως η ελπίδα οτι θα βρεις αυτο για οποιο αξιζει να ζεις ειναι αυτη που σε κραταεινα συνεχιζεις.

---

Ωραία η σκέψη σου, και αξίζει να σκέφτεσαι πως υπάρχει ελπίδα και πως κάποια στιγμή θα ανθίσουμε και εμείς.... Όμως υπάρχει και ένα *αλλα* που σε αυτόκαταστρέφει

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Ωραία η σκέψη σου, και αξίζει να σκέφτεσαι πως υπάρχει ελπίδα και πως κάποια στιγμή θα ανθίσουμε και εμείς.... Όμως υπάρχει και ένα *αλλα* που σε αυτόκαταστρέφει

---

Το ξερω καλα αυτο το "αλλα"...Ερχεται και σε ριχνει κατω..

Θες να μας πεις ενα "αλλα" σου; Έτσι να το βγαλεις απο μεσα σου.

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου, αυτό που λένε το άλλο μισό.
Κάθε δύσκολη σχέση που περνάς είναι μια εμπειρία από την οποία κάτι παίρνεις κάτι χάνεις.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν να σου δώσουν κάτι και έχεις να τους δώσεις κάτι.

Μέσα από αυτή την αλληλεπισραση μαθαίνουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μόνο μέσα από πόνο και απογοήτευση γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, χωρίς δυσκολία και προσωπικό Γολγοθά δεν θα γίνεις.

Αυτό είναι η ζωή, είναι μια ωραία εξερεύνηση του εαυτού μας, και αν έχεις και συνοδοιπόρο σε αυτό το ταξίδι τότε είναι μαγική.

Η σχέσεις έχουν γίνει περίεργες γρήγορες και απλά κοιτάμε τι θα πάρουμε από τον άλλον και όχι τι θα δωσουμε. Αλλά έτσι είναι και η ζωή μας, για αυτό κάνε ένα διάλειμμα φάε ένα KitKat που έλεγε και η διαφήμιση. Επαναπροσδιορισε τον εαυτό σου, και μην σπαταλας άσκοπη ενέργεια σε σχέσεις δίχως νόημα, μάθε να ξεχωρίζεις το καλό το ποιοτικό.

Θέλει υπομονή και κόπο για να βρεις την Ιθάκη.

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Το ξερω καλα αυτο το "αλλα"...Ερχεται και σε ριχνει κατω..

Θες να μας πεις ενα "αλλα" σου; Έτσι να το βγαλεις απο μεσα σου.

---

Νομίζω πως κάποια πράγματα όσο κ να θέλεις να τα αποτυπώσεις δεν μπορείς...
Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του πράγματα κάποια χειρότερα κάποια λιγότερο χειρότερα
Το δικό μου αλλά ίσως θα ήταν να τα έβλεπα τα πράγματα από μια άλλη οπτική λίγο πιο εύκολη κ πιο αδιάφορη προς των άλλων, να μην με νοιάζει τόσο ο άλλος, όπως γίνετε καθημερινά... Να μην νιώθω ενοχές για το αν θα είναι καλά
Έτσι μπαίνει εδώ ναι αλλά, και έρχονται τα πάνω κάτω!

Quote:

---

Originally Posted by Dxr

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου, αυτό που λένε το άλλο μισό.
Κάθε δύσκολη σχέση που περνάς είναι μια εμπειρία από την οποία κάτι παίρνεις κάτι χάνεις.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν να σου δώσουν κάτι και έχεις να τους δώσεις κάτι.

Μέσα από αυτή την αλληλεπισραση μαθαίνουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μόνο μέσα από πόνο και απογοήτευση γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, χωρίς δυσκολία και προσωπικό Γολγοθά δεν θα γίνεις.

Αυτό είναι η ζωή, είναι μια ωραία εξερεύνηση του εαυτού μας, και αν έχεις και συνοδοιπόρο σε αυτό το ταξίδι τότε είναι μαγική.

Η σχέσεις έχουν γίνει περίεργες γρήγορες και απλά κοιτάμε τι θα πάρουμε από τον άλλον και όχι τι θα δωσουμε. Αλλά έτσι είναι και η ζωή μας, για αυτό κάνε ένα διάλειμμα φάε ένα KitKat που έλεγε και η διαφήμιση. Επαναπροσδιορισε τον εαυτό σου, και μην σπαταλας άσκοπη ενέργεια σε σχέσεις δίχως νόημα, μάθε να ξεχωρίζεις το καλό το ποιοτικό.

Θέλει υπομονή και κόπο για να βρεις την Ιθάκη.

---

Ούτε εγώ πιστεύω υπάρχει το άλλο μισό, μόνος έρχεσαι μόνος φεύγεις
Απλά πιστεύω πως υπήρχε αυτό το κάτι που όταν φύγεις δεν θα νιώθεις μόνος και δεν θα νιώθεις φόβο γιατί το χερι θα σου το κρατάει καποιος που άξιζε... Χωρίς υποκρισία και ψεματα και θα φύγεις γαλήνια! Πράγμα που αυτό δεν συμβαίνει...
Έχουμε αλλάξει τόσους ανθρώπους στην ζωή μας που πιστεύω έχουμε χάσει κάθε ουσία

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Νομίζω πως κάποια πράγματα όσο κ να θέλεις να τα αποτυπώσεις δεν μπορείς...
Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του πράγματα κάποια χειρότερα κάποια λιγότερο χειρότερα
Το δικό μου αλλά ίσως θα ήταν να τα έβλεπα τα πράγματα από μια άλλη οπτική λίγο πιο εύκολη κ πιο αδιάφορη προς των άλλων, να μην με νοιάζει τόσο ο άλλος, όπως γίνετε καθημερινά... Να μην νιώθω ενοχές για το αν θα είναι καλά
Έτσι μπαίνει εδώ ναι αλλά, και έρχονται τα πάνω κάτω!

---

Λοιπόν να σου πω κάτι; επειδή το έχω σκεφτεί αυτό που λες, υπάρχουν οι εξής δύο εκδοχές.
η πρώτη είναι ότι αποδεχόμαστε το χαρακτήρα μας, ότι έτσι είμαστε νοιαζόμαστε για τους άλλους, σκεφτόμαστε τους άλλους, αποδεχόμαστε και ότι οι άλλοι δεν θα το κάνουν γιατί έτσι είναι και αυτοί, και αποδεχόμαστε ότι θα πληγωνόμαστε.(αν και μεταξύ μας δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει αυτό να είναι κακό...ίσα ίσα πιστεύω ότι αν ο καθένας είχε λίγο συναίσθηση και δεν ήταν παρτάκιας και εγωιστής ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος, αναφερόμενη σε όλους τους τομείς..)
Η δεύτερη εκδοχή είναι να προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε. Δηλαδή στον καθένα φερόμαστε όπως μας φέρεται όποιος και να είναι αυτός, χωρίς όμως να χάνουμε το χαρακτήρα μας.

Δεν ξέρω αν έχω καταλάβει καλά και αν αυτό που σου λέω ταιριάζει στο συγκεκριμένο "αλλά" σου...

Στην ζωή μας συναντάμε διάφορους ανθρώπους, με κάποιους ταιριάζουμε με άλλους πάλι όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα εμείς ή οι άλλοι, μπορεί απλά να μην ζητάμε τα ίδια πράγματα. Στην ουσία αυτό που μας απογοητεύει είναι οι προσδοκίες που έχουμε για τους άλλους και όχι η συμπεριφορά τους. Αν αυτό το καταλάβει κάποιος και το εφαρμόσει στην ζωή του τότε θα πληγώνεται λιγότερο.
Συνήθως οι άνθρωποι όταν γνωρίσουν κάποιον αμέσως δημιουργούν ανάγκες και περιμένουν από αυτόν να τις καλύψει και όταν δεν το κάνει απογοητευονται. Το καλύτερο που πρέπει να κάνουμε είναι να δίνουμε χώρο και χρόνο στον άλλον να μας δείξει τι είναι και τότε να δούμε αν ταιριάζουμε..να τον αποδεχτούμε για αυτό που είναι και όχι αν μπορεί να είναι "εντάξει" στις ανάγκες μας.

Quote:

---

Originally Posted by Dxr

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου, αυτό που λένε το άλλο μισό.
Κάθε δύσκολη σχέση που περνάς είναι μια εμπειρία από την οποία κάτι παίρνεις κάτι χάνεις.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν να σου δώσουν κάτι και έχεις να τους δώσεις κάτι.

Μέσα από αυτή την αλληλεπισραση μαθαίνουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μόνο μέσα από πόνο και απογοήτευση γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, χωρίς δυσκολία και προσωπικό Γολγοθά δεν θα γίνεις.

Αυτό είναι η ζωή, είναι μια ωραία εξερεύνηση του εαυτού μας, και αν έχεις και συνοδοιπόρο σε αυτό το ταξίδι τότε είναι μαγική.

Η σχέσεις έχουν γίνει περίεργες γρήγορες και απλά κοιτάμε τι θα πάρουμε από τον άλλον και όχι τι θα δωσουμε. Αλλά έτσι είναι και η ζωή μας, για αυτό κάνε ένα διάλειμμα φάε ένα KitKat που έλεγε και η διαφήμιση. Επαναπροσδιορισε τον εαυτό σου, και μην σπαταλας άσκοπη ενέργεια σε σχέσεις δίχως νόημα, μάθε να ξεχωρίζεις το καλό το ποιοτικό.

Θέλει υπομονή και κόπο για να βρεις την Ιθάκη.

---

ωραίο κείμενο....

τοσα χρονια εδω μεσα πρωτη φορα βλεπω κατι με ουσια εδω μεσα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Στην ζωή μας συναντάμε διάφορους ανθρώπους, με κάποιους ταιριάζουμε με άλλους πάλι όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα εμείς ή οι άλλοι, μπορεί απλά να μην ζητάμε τα ίδια πράγματα. Στην ουσία αυτό που μας απογοητεύει είναι οι προσδοκίες που έχουμε για τους άλλους και όχι η συμπεριφορά τους. Αν αυτό το καταλάβει κάποιος και το εφαρμόσει στην ζωή του τότε θα πληγώνεται λιγότερο.
Συνήθως οι άνθρωποι όταν γνωρίσουν κάποιον αμέσως δημιουργούν ανάγκες και περιμένουν από αυτόν να τις καλύψει και όταν δεν το κάνει απογοητευονται. Το καλύτερο που πρέπει να κάνουμε είναι να δίνουμε χώρο και χρόνο στον άλλον να μας δείξει τι είναι και τότε να δούμε αν ταιριάζουμε..να τον αποδεχτούμε για αυτό που είναι και όχι αν μπορεί να είναι "εντάξει" στις ανάγκες μας.

---

Ακριβώς η ουσια. Ομως αυτο αφορα κυρίως φιλικες και ερωτικες σχεσεις αν καταλαβα σωστα. Απο την αλλη ο θεματοθετης δεν εχει προσδιορισει σε τι αναφερεται.

Μηπως αναφερεται σε οικογενειακες σχεσεις;

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Ακριβώς η ουσια. Ομως αυτο αφορα κυρίως φιλικες και ερωτικες σχεσεις αν καταλαβα σωστα. Απο την αλλη ο θεματοθετης δεν εχει προσδιορισει σε τι αναφερεται.

Μηπως αναφερεται σε οικογενειακες σχεσεις;

---

Ε τους συγγενεις δεν τους διαλέγουμε.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ε τους συγγενεις δεν τους διαλέγουμε.

---

Δυστυχως.... Το λαχειο της ζωης που λενε.

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Δυστυχως.... Το λαχειο της ζωης που λενε.

---

Διαλέγουμε όμως τους ανθρώπους που θα έχουμε δίπλα μας.. Εκεί πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να κάνουμε στην άκρη τους τοξικους.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Διαλέγουμε όμως τους ανθρώπους που θα έχουμε δίπλα μας.. Εκεί πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να κάνουμε στην άκρη τους τοξικους.

---

Σωστή η αντιμετώπιση....

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Έχετε νιώσει ποτέ άδειοι στην ζωή σας? Να ξυπνάτε και να μην σας γεμίζουν ότι έχετε? Η να μην έχετε κάτι να σας γεμίσει?

---

Όχι. Συνήθως ευχαριστιέμαι εύκολα, με μικρά και ασήμαντα αντικείμενα ή γεγονότα/καταστάσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

να σας εχουν συμβεί διαφορά στην ζωή σας να έχετε χάσει ανθρώπους, να έχετε προδοθει από ανθρώπους, να μην καταλαβαίνετε γιατί φέρονται οι άνθρωποι με κτηνώδεις συμπεριφορές. Ποιος είναι πιο όμορφος πιο δυνατός πιο πετυχημένος ποιος είναι καλύτερος στην δουλεια του, ποιος έχει περισσότερους γκομενος/ες,πόσα λεφτα έχουν για να σε αγοράσουν!

---

Αυτά δε με ενδιαφέρουν/δε με αγγίζουν.

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Βλέπω ζωές να περνάνε χωρίς ουσία, χωρίς να ρισκάρουν για έναν άνθρωπο, βλέπω όλοι να αλλάζουν μέτωπα ανάλογα το συμφέρον. Δεν βλέπω κανέναν να προσπαθεί για αυτή την αγάπη που του λείπει από την ζωή του, βλέπω πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη επιβεβαίωση από τον κύκλο του, κάνει πλάκα γελάει μιλάει πειράζει ανθρώπους που όταν γυρίσουν Πλατή τους μισεί τους χλευαζει δεν θα ήθελε να μοιάσει σε αυτούς κ όμως μοιάζει, φοβάται να μείνει μόνος.

---

Δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεσαι με το γενικό «ο άνθρωπος». Δεν έχω κάνει αυτά που αναφέρεις και ούτε έχω αντιληφθεί να συμβαίνουν γύρω μου.

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Και τελικά το ερώτημα μου είναι τι αξίζει στην ζωή? Γιατί κάποιοι από εμάς παλεύουμε η θέλουμε να παλέψουμε αλλά καταλήγουμε πάντα στα λάθος άτομα και μένουμε με έναν πόνο βαθύ που κανένα μέλλον δεν θα το γιατρέψει. Τελικά τι αξίζει?

---

Η ζωή είναι ωραία. Προσφέρει τόσα πράγματα, δυνατότητες για γνώση, δραστηριότητες, προσωπική εξέλιξη. Όλα αυτά αξίζουν. Φαίνεται όμως να εξαρτάς το πώς βλέπεις τη ζωή από τις σχέσεις σου με άλλους ανθρώπους.

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Όχι. Συνήθως ευχαριστιέμαι εύκολα, με μικρά και ασήμαντα αντικείμενα ή γεγονότα/καταστάσεις.


Αυτά δε με ενδιαφέρουν/δε με αγγίζουν.


Δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεσαι με το γενικό «ο άνθρωπος». Δεν έχω κάνει αυτά που αναφέρεις και ούτε έχω αντιληφθεί να συμβαίνουν γύρω μου.


Η ζωή είναι ωραία. Προσφέρει τόσα πράγματα, δυνατότητες για γνώση, δραστηριότητες, προσωπική εξέλιξη. Όλα αυτά αξίζουν. Φαίνεται όμως να εξαρτάς το πώς βλέπεις τη ζωή από τις σχέσεις σου με άλλους ανθρώπους.

---

Είναι ανάλογα την "κοινωνική ζωή" του κάθε ενος με ποιους ανθρώπους έχεις να κάνεις
Πολλές φορές οι περισσότεροι κρίνουν πχ το ψέμα και είναι οι ίδιοι που λένε, δεν το κατάλαβαινουν. Εννοώ πως μερικές φορές δεν βλέπεις ότι έχεις γίνει αυτό που δεν θα ήθελες ποτέ Να γίνεις! Για αυτούς τους ανθρώπους μιλάω. Και είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν κακό τουλάχιστον σε εμένα ανεξάρτητα αν είναι ερωτικό η φιλικό

Επίσης Όσο για την ζωή που λες ότι είναι ωραία δεν διαφωνώ αλλά και πάλι είναι θέμα "τύχης" που θα γεννηθείς και σε ποια εποχή... Τι γεγονότα θα σου συμβούν...

Quote:

---

Originally Posted by Roto el

Έχετε νιώσει ποτέ άδειοι στην ζωή σας? Να ξυπνάτε και να μην σας γεμίζουν ότι έχετε? Η να μην έχετε κάτι να σας γεμίσει?να σας εχουν συμβεί διαφορά στην ζωή σας να έχετε χάσει ανθρώπους, να έχετε προδοθει από ανθρώπους, να μην καταλαβαίνετε γιατί φέρονται οι άνθρωποι με κτηνώδεις συμπεριφορές. Ποιος είναι πιο όμορφος πιο δυνατός πιο πετυχημένος ποιος είναι καλύτερος στην δουλεια του, ποιος έχει περισσότερους γκομενος/ες,πόσα λεφτα έχουν για να σε αγοράσουν! Βλέπω ζωές να περνάνε χωρίς ουσία, χωρίς να ρισκάρουν για έναν άνθρωπο, βλέπω όλοι να αλλάζουν μέτωπα ανάλογα το συμφέρον. Δεν βλέπω κανέναν να προσπαθεί για αυτή την αγάπη που του λείπει από την ζωή του, βλέπω πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη επιβεβαίωση από τον κύκλο του, κάνει πλάκα γελάει μιλάει πειράζει ανθρώπους που όταν γυρίσουν Πλατή τους μισεί τους χλευαζει δεν θα ήθελε να μοιάσει σε αυτούς κ όμως μοιάζει, φοβάται να μείνει μόνος.
Και τελικά το ερώτημα μου είναι τι αξίζει στην ζωή? Γιατί κάποιοι από εμάς παλεύουμε η θέλουμε να παλέψουμε αλλά καταλήγουμε πάντα στα λάθος άτομα και μένουμε με έναν πόνο βαθύ που κανένα μέλλον δεν θα το γιατρέψει. Τελικά τι αξίζει?

---

Παρα πολυ καλο!! ειναι απο τα θρεντ που με κανουν να μην θελω να φυγω απο το φορουμ. Μειτε ο ποιοτικος του ηρμος μειτε η ποιητικη του ροπη!!
Φιλε μου, Αυτο το "κενο" οπου λες , μαλον θα το συναντησουν οι ανθρωποι οπου αναζητουν την ουσια στα υλικα και στις χαρες οπου αναφερεις, τα υλικα φυγουρας και οι συντροφοι οπου προσπαθουν να φουσκωνουν και να τονιζουν την περιοχη των γενιτικων τους οργανων οπως κανουν δλδ μερικα ζωα στην αγρια φυση , οι σαυρες κ.α. εκει ειναι το "κενο" οι υπολοιποι οπου αναζητουν κατι πιο βαθυ! η κατι υπεραπλουστερο δεν ειναι στο κενο, Τα υλικα αγαθα ,φιλε μου οσο ακριβα και αν ειναι υπαρχει τιμη για αυτα, υπαρχει ανταλλαξιμη αξια χρησης. και κοστολογιση ποσου. Αντιθετος τα αυλα αγαθα, επειδη ειναι "ανεκτιμιτης αξιας" , δεν εχουν συγκεκριμενη ανταλαξιμη αξια!
Οσο για την μοναξια που γραφεις, θα σου πω, οτι καπωτες,μεχρι πριν λιγα χρονια! φοβομουν να μεινω μονοςμου, λογο των σκεψεων που θα ερχονταν! πλεον, δεν υπαρχει αυτο το προβλημα, διοτις επιχειρισα να τα βρω με τον εαυτο μου! δυσκολο κι επικυνδινο, εφτασα σε σημειο αποπειρας να του βαλω τελος, εγκλειστικα στο Δαφνη κιολας για αυτην την παρεξηγηση με τον εαυτομου! Ομως, τ βρηκ μαζι του! Αρχισα να καταλαβαινω το τι θελω καιτι σναζητω απο την ζωη μου! με αυτον τον τροπο καταφρνω εξαλου πλεον να μπορω και να αντιλαμβανομαι τους γυρο μου, τοσα χρονια που δεν μπορουσα να τα βρω με εμενα πως θα εβγαζα ακρη με τους αλλους? η μοναξια λοιπον μερικες φορες και με την λογικη οτι δεν θα γινει αυτοσκοπος αλλα το εργαλειο για να βρεις τοον σκοπο στην ζωη σου, με αυτη την λογικη λοιπον ειναι παρα πολυ σημαντικη!!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Παρα πολυ καλο!! ειναι απο τα θρεντ που με κανουν να μην θελω να φυγω απο το φορουμ. Μειτε ο ποιοτικος του ηρμος μειτε η ποιητικη του ροπη!!
Φιλε μου, Αυτο το "κενο" οπου λες , μαλον θα το συναντησουν οι ανθρωποι οπου αναζητουν την ουσια στα υλικα και στις χαρες οπου αναφερεις, τα υλικα φυγουρας και οι συντροφοι οπου προσπαθουν να φουσκωνουν και να τονιζουν την περιοχη των γενιτικων τους οργανων οπως κανουν δλδ μερικα ζωα στην αγρια φυση , οι σαυρες κ.α. εκει ειναι το "κενο" οι υπολοιποι οπου αναζητουν κατι πιο βαθυ! η κατι υπεραπλουστερο δεν ειναι στο κενο, Τα υλικα αγαθα ,φιλε μου οσο ακριβα και αν ειναι υπαρχει τιμη για αυτα, υπαρχει ανταλλαξιμη αξια χρησης. και κοστολογιση ποσου. Αντιθετος τα αυλα αγαθα, επειδη ειναι "ανεκτιμιτης αξιας" , δεν εχουν συγκεκριμενη ανταλαξιμη αξια!
Οσο για την μοναξια που γραφεις, θα σου πω, οτι καπωτες,μεχρι πριν λιγα χρονια! φοβομουν να μεινω μονοςμου, λογο των σκεψεων που θα ερχονταν! πλεον, δεν υπαρχει αυτο το προβλημα, διοτις επιχειρισα να τα βρω με τον εαυτο μου! δυσκολο κι επικυνδινο, εφτασα σε σημειο αποπειρας να του βαλω τελος, εγκλειστικα στο Δαφνη κιολας για αυτην την παρεξηγηση με τον εαυτομου! Ομως, τ βρηκ μαζι του! Αρχισα να καταλαβαινω το τι θελω καιτι σναζητω απο την ζωη μου! με αυτον τον τροπο καταφρνω εξαλου πλεον να μπορω και να αντιλαμβανομαι τους γυρο μου, τοσα χρονια που δεν μπορουσα να τα βρω με εμενα πως θα εβγαζα ακρη με τους αλλους? η μοναξια λοιπον μερικες φορες και με την λογικη οτι δεν θα γινει αυτοσκοπος αλλα το εργαλειο για να βρεις τοον σκοπο στην ζωη σου, με αυτη την λογικη λοιπον ειναι παρα πολυ σημαντικη!!

---

Και εσένα λίγοι θα σε καταλάβουν, λίγοι θα καταλάβουν πόσο δύσκολα μπορεί να πέρασες γιατί ήθελες Να βάλεις αυτό το τέλος, κ εύκολα θα σε κρίνουν και θα σου βάλουν μια ταμπέλα.
Οι πιο πολλοί από μας δεν κάνουμε τίποτα, για τον άλλον άνθρωπο είμαστε μόνο λόγια ξέρουμε να κρίνουμε καλά, και να μην διορθώνουμε τίποτα ξέρουμε μόνο να τα κάνουμε χειρότερα τα πράγματα. Δύσκολο το μονοπάτι και Καταλήγω να φοβάμαι πιο πολύ τους ανθρώπους από τον θάνατο όσο περνάει ο καιρός...