Πως ξεκολλαω απο κοπελα που παιζει με τα συναισθηματα μου;

Τι πρεπει να κανω για να μη με νοιαζει γι αυτην; Να διακοψω πληρως καθε επικοινωνια;


Μου στελνει μηνυματα οποτε γουσταρει αυτη. Μιλαει με αλλους ταυτοχρονα και με κλεινει αποτομα στο μεσεντζερ. Αν της κανω παραπονο μου λεει οτι ειμσι πολυ στενος της φιλος. Οταν της μιλαω πιο θερμα με βαζει στον παγο κοβωντας για μια - δυο μερες την επικοινωνια. Πιστευω αυριο θα μου ξαναστειλει, να της λυσω καποια απορια.

Δεν ξερω τι περιμενω να αλλαξει στο μελλον. Αυτο το ειδος επικοινωνιας δε με ικανοποιει. Αυτη μολις φυγει για την πατριδα της, ή οταν βρει καποιον αλλο να τη βοηθαει με τα ελληνικα, θα με πεταξει σαν σκουπιδι.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Τι πρεπει να κανω για να μη με νοιαζει γι αυτην; Να διακοψω πληρως καθε επικοινωνια;


Μου στελνει μηνυματα οποτε γουσταρει αυτη. Μιλαει με αλλους ταυτοχρονα και με κλεινει αποτομα στο μεσεντζερ. Αν της κανω παραπονο μου λεει οτι ειμσι πολυ στενος της φιλος. Οταν της μιλαω πιο θερμα με βαζει στον παγο κοβωντας για μια - δυο μερες την επικοινωνια. Πιστευω αυριο θα μου ξαναστειλει, να της λυσω καποια απορια.

Δεν ξερω τι περιμενω να αλλαξει στο μελλον. Αυτο το ειδος επικοινωνιας δε με ικανοποιει. Αυτη μολις φυγει για την πατριδα της, ή οταν βρει καποιον αλλο να τη βοηθαει με τα ελληνικα, θα με πεταξει σαν σκουπιδι.

---

Ορεστη ,αυτο που λες για το μεσετσερ , δεν μπορεις να το ξερεις, θελω να πω δεν παει να πει οτι μιλαει με αλλους ανδρες.
Οταν λες οτι σε αναφερει"πολυ στενος της φιλος" ρεσυ μπας λκαι η κοπελα νομιζει η σε νιωθει για φιλο της? δλδ οχι ερωτικα? μημπως εχει υπαρξει κανενα μπερδεμα, ειναι κι αλλοδαπη μπορει να μπερδευτικατε.Εμενα μου εχει συμβει να μπερδευομαι γενικα με τους ανθρωπους σε διαφορα θεματα, για αυτο στο λεω.
Ορεστη, ποσο καιρο "τραβιεσαι" με αυτην? Ειναι συνομιλικη σου? Αν δε σε ενοχλει μπορεις να γραψεις απο ποια χωρα ειναι ?
Εαν νιωθεις κατις για αυτην θα σου ελεγα να μη τα παρατησεις! ειναι κριμας! Αν ηταν Ελληνιδα και σου εδειχνε τετοια συμπεριφορα θα σου πρωτεινα Ορεστη να την ξεγραψεις!! , επειδη ομως ειναι ξενη ,αξιζει να προσπαθηεις! εξαλλου μην ξενας οτι οι ανδρες για τις γυναικες ειμαστε οι κυνηγοι, μας θελουν λιγακι να μας ψυνουν, να τυρρανηθουμε δλδ.
Αληθεια, θα αξιζαι τον κοπο να περιμενες λιγο καιρο ακομη? τι νομιζεις ?

Ειναι δυσκολο αυτες τις δυσκολες στιγμες, να εισαι μονος σου, και ο ανθρωπος τον οποιο - για λιγο - ενιωσες πολυ κοντα σου, και μοιραστηκατε σκεψεις, συναισθηματα και σχεδια για το μελλον, αντι να ερχεται πιο κοντα, οπως κανουν οι ανθρωποι στα δυσκολα, να σου γυριζει την πλατη και να σε πουλαει.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Ειναι δυσκολο αυτες τις δυσκολες στιγμες, να εισαι μονος σου, και ο ανθρωπος τον οποιο - για λιγο - ενιωσες πολυ κοντα σου, και μοιραστηκατε σκεψεις, συναισθηματα και σχεδια για το μελλον, αντι να ερχεται πιο κοντα, οπως κανουν οι ανθρωποι στα δυσκολα, να σου γυριζει την πλατη και να σε πουλαει.

---

Αχ βρε Ορεστη, αυτο τωρα που λες ειναι μεγαλο ζητημα! και δεν λυνετε εδω, στο φορουμ ειδικα αυτον τον καιρο που επεμβαινουν και μπαινουν αναμεσα στα μηνυματα μας κατι σκουπιδακια,χαχα.
Αν θες, μπορεις να κουβεντιασουμε για την συγκεκριμενη,οπου δεν νομιζω να εχουν υπαρξη τοσο βαθυα συναισθηματα σε τοσο γρηγορο δυαστημα.

Ορέστη θες να κάνεις μία ανακεφαλαίωση του τι έχει γίνει ακριβώς με την κοπέλα αυτή; Έχω δει κάποια μηνύματά σου εδώ κι εκεί αλλά δεν το έχω παρακολουθήσει στενά το θέμα.
Ωστόσο έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι γνωριστήκατε στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών, βγήκατε μία φορά για περπάτημα και παγωτό και μιλάτε στο ίντερνετ, έτσι δεν είναι; Παίχτηκε κάτι το γκομενικό ή σου έδωσε η κοπέλα δείγματα για κάτι τέτοιο ή σου έκανε δηλώσεις ότι είσαι ο κολλητός της; Διότι από αυτά που έχω διαβάσει και περιγράφεις δεν μου βγαίνει κάτι τέτοιο και νομίζω ότι έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνη. Ίσως βέβαια κάνω και λάθος, για αυτό σε ρωτάω να πεις ποια είναι η σχέση σας ως τώρα.

οντως, αν θς κανε καποιες διευκρινησεις ωστε να μπορεσουμε να καταλαβουμε κατις παραπανω και να σου στειλουμε και εμεις εαν ειναι θεμητω βεβαια την γνωμη μας.
Προσωπικα εχω μπερδευτει λιγακι ,αυτο που εχει σημασια ειναι τα χρωνικα δυαστηματα.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ορέστη θες να κάνεις μία ανακεφαλαίωση του τι έχει γίνει ακριβώς με την κοπέλα αυτή; Έχω δει κάποια μηνύματά σου εδώ κι εκεί αλλά δεν το έχω παρακολουθήσει στενά το θέμα.
Ωστόσο έχω αποκομίσει την εντύπωση ότι γνωριστήκατε στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών, βγήκατε μία φορά για περπάτημα και παγωτό και μιλάτε στο ίντερνετ, έτσι δεν είναι; Παίχτηκε κάτι το γκομενικό ή σου έδωσε η κοπέλα δείγματα για κάτι τέτοιο ή σου έκανε δηλώσεις ότι είσαι ο κολλητός της; Διότι από αυτά που έχω διαβάσει και περιγράφεις δεν μου βγαίνει κάτι τέτοιο και νομίζω ότι έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνη. Ίσως βέβαια κάνω και λάθος, για αυτό σε ρωτάω να πεις ποια είναι η σχέση σας ως τώρα.

---

Σονια,
Αυτη μου προτεινε να βγουμε. Μου ελεγε να παμε οταν ζεστανει ο καιρος σε ενα νησι μαζι. Με ρωτησε αν θα ηθελα να ταξιδεψω στην Κινα. Ηθελε να με μαθει κινεζικα. Γενικα μιλουσαμε με ωραια διαθεση. Ειχαμε κανονισει για κουλουμα, αλλα ειχαμε δυο εβδομαδες καιρο. Της ειπα να βγουμε το ερχομενο σκ, να παμε μια βολτα.
Κατσαμε να φαμε παγωτο και μου ειπε να φαμε απ το ιδιο μπολ γιατι ειπε οτι ετσι κανει με τους φιλους της. Εμενα μου φανηκε πολυ ζευγαριστικο αυτο, αλλα δε με χαλασε. Με γλυκοκοιταζε.

Μετα κατσαμε σε ενα παγκακι στην Ερμου. Ακουμπησε το γονατο της στο δικο μου. Μου επιασε κουβεντα χαλαρη, ηθελε να δει το σκυλακι μου, ειδαμε καποια αστεια βιντεο. Με κοιταζε στα ματια και χαμογελουσε. Η γλωσσα του σωματος της και αυτα που μου ελεγε με εκαναν να νιωσω οτι ηθελε να τη φιλησω. Πιστευω οτι δεν ειμαι απο τους αντρες που παρεξηγουν φιλικα σηματα για ερωτικα, αλλα δεν εχω και τηλεπαθεια.
Καποιοι Ελληναρες μας κοιταζαν ενοχλημενοι διοτι κινεζα + κορωνοιος.
Ντραπηκα, δεν τολμησα να κανω αυτο που αισθανομουν. Για εμενα αυτη η συναντηση ηταν μια διερευνητικη αρχη.
Μετα πηγαμε για φαι. Της αρεσε πολυ. Με ρωτησε τι θελω να κανουμε μετα. Της ειπα να περπατησουμε λιγο. Ειχαμε περπατησει ηδη για ωρες... (Στην πραγματικοτητα θα ηθελα να κατσουμε σε ενα μπαρακι.) Δεν απαντησε τιποτε, απλα εβγαλε την καρτα της να πληρωσει.
Ηθελε να με κερασει, γιατι την κερασα το παγωτο, αλλα δεν δεχτηκα γιατι μου φανηκαν πολλα τα λεφτα.
Μολις φτασαμε στη σταση του μετρο μπηκε μονη της μεσα. Φανηκε λιγο χαλασμενη.

Της εστειλα ενα μηνυμα να της φτιαξω τη διαθεση. Της ειπα οτι το χαμογελο της ηταν η ομορφοτερη αναμνηση της βραδιας. Μου ειπε οτι στο σπιτι τους ειχαν παρτυ (μενει με συγκατοικους).

Την αλλη μερα οταν μιλησαμε στο μεσεντζερ φαινοταν να λειπει ο ενθουσιασμος των προηγουμενων ημερων. Την περιμενα να φυγουμε μαζι μετα το μαθημα αλλα προτιμησε να φυγει με μια φιλη της. Δεν ξερω γιατι δεν ηθελε να φυγουμε ολοι μαζι αφου πηγαιναμε στην ιδια κατευθυνση. Ισως η φιιλη της δε με συμπαθει.

Της ζητησα να συναντηθουμε ξανα απο τεσσερις μερες. Μου ειπε να ερθω στη γειτονια της για καφε. Μου φανηκε πιο μαζεμενη οταν συναντηθηκαμε. Πλησιαζαν τα κουλουμα. Τη ρωτησα που θελει να παμε. Μου ειπε πουθενα λογω κορονοιου.

Το εξελαβα σαν δικαιολογια γιατι εβγαινε απ το σπιτι κανονικα. Οταν μου ειπε οτι θα επιστρεψει πιο νωρις στην πατριδα της, της ευχηθηκα καλο ταξιδι και τησ ειπα οτι θα μου λειψει λιγο περισσοτερο απο οτι θα της λειψω εγω. Τοτε ηταν που μου ξεφουρνισε οτι με βλεπει σαν πολυ στενο της φιλο γιατι μπορει να μοιραζεται μαζι μου της ζωη της, και οτι αναστατωνεται οταν δεν της απανταω, και οτι δεν το ηθελε να μου μιλησει αποτομα κλπ

Δεν πειστηκα τελειως αλλα προσπαθησα να μη σκεφτομαι αρνητικα. Με ρωτησε ποτε μπορω να συναντηθουμε. Της ειπα οταν θα το νιωθει και οτι δε θελω να το κανει σαν χαρη για μενα.

Ε μετα περιορισα κι εγω τις μετακινησεις, γιατι ενιωθα αδιαθετος, εκοψα και τα ΜΜΜ.

Συνεχιζουμε να μιλαμε. Συνηθως απλα μου στελνει καποιο αστειο βιντεο ή φωτογραφια ή με ρωταει καποια απορια. Οταν συζηταμε συχνα απαντα μετα απο ωρα και με κλεινει αποτομα. Με ρωτησε κατι για την αγαπη και μου ειπε οτι εχει γκομενο στην Κινα. Νωρις τον θυμηθηκε.
Μου ειπε, απο μονη της, οτι δεν της λειπει και οτι βαριεται τη σχεση τους, αλλα οτι ειναι καταλληλος για γαμο (το τελευταιο για το γαμο το εγραψε περιεργα, δεν το καταλαβα καλα ισως)

Προχτες της μιλησα για τον μουσικο του δρομου που μου δινει της απαντησεις. Εχω εφαρμοσει, οσο μπορω αυτα που τραγουδαει. Προσπαθω να λεω την αληθεια που με εκφραζει. Αγαπησε μοιρασε φως τραγουδαει, αλλα τρυπιεμαι στα αγκαθια.
Της ειπα οτι θελω να της κρατησω το χερι για να ζησω το σφυγμο της στιγμης.
Μου ειπε οτι με βλεπει σαν φιλο και οτι εχει αγορι.
Τη ρωτησα αν τον αγαπαει.
Μου ειπε οτι της αρεσει, και οτι το "μου αρεσει" ειναι καλυτερο απο το "αγαπαω" γιατι δεν ειναι τοσο βαρυ.
Μετα δε μου εστειλε τιποτα για 24 ωρες.
Σημερα μου εστειλε μια φωτογραφια με την καινουρια της τσαντα.
Απαντησα μονολεκτικα σε ο, τι ειπε.
Ενιωθα θυμο.
Της εγραψα ενα γραμμα οτι με κοροιδευει και με χειραγωγει για να μεωεχει εκει που με θελει.
Ποτε με ζεσταινει, ποτε με παγωνει, σαν φαγητο.
Δε νιωθει καμια φιλια για μενα. Μου λεει ψεμματα.
Ξενερωσε οταν βγηκαμε ραντεβου, και αποφασισε να με βαλει ουτε καν φρεντζοουν, αλλα να με εχει "φιλο" στο φεης για οποτε βαριεται ή για οποτε με χρειαζεται.
Ηθελα να κοψω καθε συνομιλια μαζι της για να την ξεχασω και να σταματησω να υποφερω.
Δεν εστειλα το γραμμα.

Νομιζω ομως οτι στα δυσκολα φαινεται ποιοι ειναι πραγματικοι φιλοι.

Βλέπω ότι έχεις σπαστεί από την συμπεριφορά της αλλά πιάνεσαι από τα λόγια της.
Εδώ έχεις δύο επιλογές: Είτε επιβάλεις στον εαυτό σου να το δει πιο χαλαρά το θέμα και να δώσεις χρόνο στην όποια σχέση σας να εξελιχθεί, να γνωριστείτε καλύτερα, να της μιλήσεις με ωραίο τρόπο για ότι σε ενοχλεί χωρίς να νοιώσει ότι την πιέζεις και να δεις αν η εξέλιξη της όλης φάσης σε καλύπτει ( Χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα όπως τα θες, απλά θα βρείτε μία μέση οδό στην επικοινωνία σας)...
είτε κόβεις μαχαίρι την επικοινωνία, αφού η κατάσταση αυτή σε χαλάει, έχεις υψηλές προσδοκίες που δεν βρίσκουν ανταπόκριση και μετά απογοητεύεσαι πολύ και δεν ξέρεις να το διαχειριστείς χωρίς να αισθάνεσαι θυμωμένος και πληγωμένος.


Ένα τελευταίο που θέλω να πω, επειδή παλιότερα έκανα κάποιο διάστημα πολύ παρέα με μία Κινέζα και είχα επαφές με άλλους Κινέζους και επειδή λόγω δουλειάς έρχομαι σε επαφή μαζί τους... Ναι, είναι μία αχανής χώρα, δεν είναι τόσο ομοιογενής όσο φαίνεται, υπάρχουν πολλές υποκουλτούρες και κάθε άνθρωπος έχει έτσι κι αλλιώς τον δικό του χαρακτήρα και τα δικά του βιώματα. Όμως παράλληλα όπως και να το κάνεις, είναι μία πάρα πολύ διαφορετική χώρα από την Ελλάδα και είναι συχνά δύσκολο να πιάσεις τον τρόπο που σκέφτονται. Δηλαδή μπορεί να γίνονται παρεξηγήσεις λόγω πολιτισμικών διαφορών. Μπορεί αυτή π.χ. να σου λέει κάποιες υπερβολές ή πολύ θετικά πράγματα χωρίς να το εννοεί, περιμένοντας εσύ να καταλάβεις ότι δεν το εννοεί. Ή μπορεί να προσπαθεί απλά να είναι ευγενική με τον τρόπο της και εσύ να το εκλαμβάνεις σαν υπέρμετρο ενδιαφέρον και μετά να απογοητεύεσαι. Επίσης μπορεί κάποιες συμπεριφορές που σου φαίνονται εγωιστικές για αυτήν να είναι κάτι φυσικό. Ιδίως σε θέματα τεχνολογίας, που οι Κινέζοι γεννιούνται με ένα κινητό κι εκατό γκάτζετ στο χέρι και περνάνε ώρες και ώρες online... Τέλος, οι περισσότεροι Ασιάτες συνήθως σου λένε Ναι κι εννοούν Όχι, σου λένε Όχι κι εννοούν Ναι και ξαφνικά μπορεί να γίνουν υπερβολικά απότομοι ή κυνικοί ή αγενείς στα δικά μας μάτια εκεί που δεν το περίμενες καθόλου. Πρόσθεσε το γεγονός ότι μπορεί να βρίσκονται σε ξένη χώρα και να παρεξηγούν κι αυτοί τις συμπεριφορές των ντόπιων και να της ερμηνεύουν λάθος, ή να προσπαθούν σπασμωδικά να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής των ντόπιων και έχεις την τέλεια συνταγή για παρεξηγήσεις και κωμικοτραγικές καταστάσεις δίχως τέλος.

Καταλαβαίνω ότι το γενικεύω πάρα πολύ τώρα, ωστόσο βλέπω ότι ως τώρα δεν έχεις λάβει καθόλου υπόψη το πολιτισμικό υπόβαθρο της κοπελιάς. Θέλει πάρα πολύ χρόνο και προσπάθεια για να μπεις στο πνεύμα του πως σκέφτεται ένας άνθρωπος από τόσο διαφορετική κουλτούρα.

Εγω ειμαι στα τσατ ρουμ 25 χρονια. Ξερω και το σαβουαρ βιβρ και ποτε ο αλλος σε "γραφει" επειδη μιλαει με αλλον ταυτοχρονα.

Αλλα εστω δεν ηξερα, παιρνω ως μετρο συγκρισης την ιδια την κοπελα. Μεχρι που βγηκαμε μού μιλαγε αλλιως. Μετα αρχισε σιγα σιγα να παιρνει την κατιουσα η ποιοτητα της συζητησης.

Μεχρι που μια μερα εκει που μιλουσαμε κανονικα περι διατροφης, παει ν' ανοιξει ενα βιντεο τσατ και το ακυρωνει. Τι εγινε ρωταω; Κατα λαθος μού λεει. Ολοκληρωνω την απαντηση μου στο θεμα που συζητουσαμε και μου πεταει ενα "ναι οκ" σα να μη διαβασε καθολου τι εγραψα. Με ειχε να περιμενω 5 λεπτα, και μετα μου ειπε παω για υπνο και με εκλεισε, αλλα την εδειχνε ενεργη το μεσεντζερ για αλλες δυο ωρες. Εγω νομιζω οτι στον αλλο με τον οποιο μιλαγε, θα του μιλαγε λιγο καλυτερα. Βασικα και στο σκυλο της θα μιλαγε καλυτερα.

Μου ζητησε συγνωμη οταν της ειπα το παραπονο μου, αλλα παλι τα ιδια κανει. Συζηταμε λιγο, μετα ξεκιναει τις παυσεις, μετα μου λεει παω για υπνο/γυμναστικη/μπανιο.

Της εστειλα ενα κειμενο που ειχα γραψει για τα συναισθηματα μου. Η καθηγητρια ειχε πει οτι ηταν εκπληκτικο. Αφου το ελαβε με εβαλε 24 ωρες στον παγο και μετα μου εστειλε μια φωτο με την καινουρια τσαντα που αγορασε.

Απαντησα κι εγω μονολεκτικα. Νομιζω ετσι πρεπει να κανω. Μια μερα θα της πω την ατακα του Λαζαρου "ξαναπεφτω για υπνο. Κουραστηκα που ξυπνησα". Χαχαχα.

Η ελλειψη ενδιαφεροντος δεν ειναι πολιτισμικο ζητημα. Το οποιο χασμα αφορα πως ερμηνευουμε τις αντιδρασεις του αλλου στην οποια αλληλεπιδραση, οχι το αν υπαρχει καν αλληλεπιδραση. Το ζητημα ειναι δηλαδη ειναι αν η αλλη καλυπτει το στομα της οταν γελαει η το οτι δεν τη βλεπουμε καν;

Δεν συμφωνώ oboro, μπορείς να περερμηνεύσεις εύκολα κάποια αντίδραση σαν υπερβολικό ενδιαφέρον ή αδιαφορία. Για παράδειγμα έχει τύχει να έχω καλές σχέσεις με μία συμφοιτήτρια, μία αμοιβαία συμπάθια και τυχαίνει σε κάποια εκδρομή να μένουμε στο ίδιο δωμάτιο. Βγαίνει κάποια στιγμή η κοπέλα από το μπάνιο τσίτσιδη και αρχικά λέω τι κάνει αυτή, μπας και μου την πέφτει; Συνεχίζει να μου μιλάει κανονικά ενώ ντύνεται και να μιλάμε γενικά για το που θα πάμε και πιάνουμε συζήτηση για το ποια εσώρουχα μπορεί να αρέσουν στα αγόρια και τι μακιγιάζ θα φιάξει και λέω αυτή για να φέρεται έτσι, αισθάνεται πολύ άνετα μαζί μου, θα γίνουμε καλές φίλες. Και αργότερα όταν πήγε η συζήτηση σε συγκεκριμένα αγόρια και κάποια περιστατικά στην σχολή δεν μου ανοιγότανε διότι δεν με έβλεπε τόσο φίλη τελικά. Εγώ το παρεξήγησα όλο αυτό διότι γυμνές είμαστε άνετα μόνο με μία φίλη μου που γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και είμασταν πάντα χειμαριό και συζητήσεις τέτοιου τύπου για στρινγκ και ποιο κραγιόν δεν φεύγει με το γλωσσόφιλο δεν τις ανοίγεις εύκολα με κάποιον αν δεν τον ξέρεις καλά στο περιβάλλον μου.
Η διαφορά -που μετά το συνειδητοποιήσα- είναι ότι η συμφοιτήτρια που περιγράφω είναι Λιβανέζα και εκεί, όπως και στις περισσότερες χώρες της Ανατολής, οι γυναίκες αισθάνονται απόλυτα άνετα μεταξύ τους να κάνουν γενικές γυναικείες συζητήσεις και να είναι γυμνές στα χαμάμ, να κάνει χαλάουα ξέρω κι εγώ η μία στην άλλη στα απόκρυφα σημεία ή ξέρω κι εγώ τι, χωρίς σώνει και καλά να είναι κολλητάρια.

Αντίστοιχα μου έχει τύχει πολλές φορές να γνωρίζω Άγγλους ιδίως από Νότια Αγγλία που είναι πιο συντηριτικοί στις προσεγγίσεις τους και να νομίζω ότι ο άλλος φέρεται ψυχρά ή αδιαφορεί, ενώ απλά στην κουλτούρα τους αν δεν σε γνωρίζουν πολύ καλά δεν ανοίγονται εύκολα σε συζητήσεις που εμείς τις θεωρούμε απλές τύπου τι επάγγελμα κάνεις και πόσα βγάζεις, ούτε θα σου πουν χύμα και ευθέως αν κάτι δεν τους αρέσει, αλλά θα χρησιμοποιήσουν κάτι ουδέτερο ή λεπτή ειρωνεία που πρέπει να την πιάνεις για να καταλάβεις τι πραγματικά εννοεί ο άλλος.
Τελοσπάντων είναι μεγάλη συζήτηση αυτή και θα φύγουμε εκτός θέματος...

Εσύ Ορέστη αν χαλιέσαι τόσο, απλά κόψε την επικοινωνία, αλλιώς δοκίμασε αυτό που λες, να είσαι πιο ψυχρός και να δεις πως θα αντιδράσει. Αλλά μην κάθεσαι πάνω από το ιντερνετ να δεις αν θα σου στείλει ας πούμε... Ασχολήσου με άλλα πράγματα και δες το πιο χαλαρά από εδώ και πέρα.

Σταματησαμε να μιλαμε μια-δυο μερες μετα. Μου εστελνε μηνυματα. Δεν της απαντουσα γιατι αισθανομουν θυμο. Μου εγραψε το βραδυ "δε μου απαντας σημερα ε;". Την αλλη μερα της ειπα οτι δεν εχω καλη διαθεση λογω της καραντινας και οτι εχω την εντυπωση οτι δεν εχει πολλη ορεξη οταν μου μιλαει και αυτο με κανει να αισθανομαι χειροτερα. Μου απαντησε να βγαινω στο μπαλκονι να με χτυπαει ο ηλιος για να μου φτιαχνει η διαθεση. Δεν σχολιασε αυτο που της ειπα για τον τροπο που μιλαγε. Ειπαμε μερικα ακομα σε φιλικο υφος και μετα δεν μου ξαναεστειλε, ουτε της ξαναεστειλα.

Την σκεφτομαι συχνα ομολογω.

Τελικα νομιζω δεν ηθελε να με εκμεταλλευτει και τετοια καχυποπτα που σκεφτομουν. Απλα ειναι μια κοπελα που της αρεσει να περναει καλα, να ζει ανεμελα, να χαιρεται τη ζωη. Που προτιμα το "μου αρεσει" απο το "αγαπω" γιατι δεν ειναι τοσο βαρυ. Δεν εχω καταλαβει γιατι με εκλεινε αποτομα ενω κατα τα αλλα ηταν ευγενικη στη συμπεριφορα της.

Οταν βγηκαμε περιμενε απο εμενα να ανταποκριθω στα ερωτικα καλεσματα της. Να την φιλησω τουλαχιστον. Εγω δειλιασα και εκεινη το εξελαβε ως οτι δεν την βλεπω ερωτικα, ισως οτι την κοροιδευα αφου η συμπεριφορα μου εβγαζε αθελητα οτι την γουσταρω, ισως ενιωσε εκτεθειμενη, ποιος ξερει. Παντως απογοητευτηκε, και μαζευτηκε, σε αντιθεση με εμενα, που ενιωθα την αναγκη να την βλεπω πιο συχνα.

Δεν ξερω που θα μπορουσε να βγαλει ολο αυτο, αν τα πραγματα ειχαν εξελιχθει αλλιως. Παρηγορω τον εαυτο μου λεγοντας οτι ειναι καλυτερα για εκεινη που δεν εμπλεξε μαζι μου, και καλυτερα για εμενα γιατι επιθυμουσα μια πιο ουσιαστικη και μακροβια συνδεση μαζι της.

Ωστοσο εκεινη, αν δεν της εκανα, μπορουσε να με αλλαξει την ιδια μερα. Και για εμενα ισως θα ηταν καλο να ζησω κατι εφημερο. Μπορουν και αυτες οι εμπειριες να ειναι ομορφες και ωφελιμες για εναν ανθρωπο. Μπορει αυτη η εμπειρια να ηταν ενα σκαλοπατι για μενα που θα με εκανε να νιωσω αυτοπεποιθηση και αισιοδοξια για το μελλον και που θα αφηνε πισω της μια γλυκια αναμνηση.

Ενας ποιητης μου ειχε πει οτι οι σχεσεις ειναι σαν τα φρουτα. Μεχρι να μας πεσει το μεγαλο καρπουζι που διαρκει, ειναι καλο να τρωμε τα μικρα φρουτακια. Καπως πιο ποιητικα, αλλα αυτο ηταν το νοημα.

Στη ζωη δεν ανταμοιβεται ποτε αυτος που φοβαται, ντρεπεται και δισταζει. Αυτα αποτελουν συμπεριφορες υποταγης. Ειναι σα να λες θα πεθανω εγω να ζησουν οι αλλοι. Ετσι με μεγαλωσαν, ετσι εγινα. Τελος παντων.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Σταματησαμε να μιλαμε μια-δυο μερες μετα. Μου εστελνε μηνυματα. Δεν της απαντουσα γιατι αισθανομουν θυμο. Μου εγραψε το βραδυ "δε μου απαντας σημερα ε;". Την αλλη μερα της ειπα οτι δεν εχω καλη διαθεση λογω της καραντινας και οτι εχω την εντυπωση οτι δεν εχει πολλη ορεξη οταν μου μιλαει και αυτο με κανει να αισθανομαι χειροτερα. Μου απαντησε να βγαινω στο μπαλκονι να με χτυπαει ο ηλιος για να μου φτιαχνει η διαθεση. Δεν σχολιασε αυτο που της ειπα για τον τροπο που μιλαγε. Ειπαμε μερικα ακομα σε φιλικο υφος και μετα δεν μου ξαναεστειλε, ουτε της ξαναεστειλα.

Την σκεφτομαι συχνα ομολογω.

Τελικα νομιζω δεν ηθελε να με εκμεταλλευτει και τετοια καχυποπτα που σκεφτομουν. Απλα ειναι μια κοπελα που της αρεσει να περναει καλα, να ζει ανεμελα, να χαιρεται τη ζωη. Που προτιμα το "μου αρεσει" απο το "αγαπω" γιατι δεν ειναι τοσο βαρυ. Δεν εχω καταλαβει γιατι με εκλεινε αποτομα ενω κατα τα αλλα ηταν ευγενικη στη συμπεριφορα της.

Οταν βγηκαμε περιμενε απο εμενα να ανταποκριθω στα ερωτικα καλεσματα της. Να την φιλησω τουλαχιστον. Εγω δειλιασα και εκεινη το εξελαβε ως οτι δεν την βλεπω ερωτικα, ισως οτι την κοροιδευα αφου η συμπεριφορα μου εβγαζε αθελητα οτι την γουσταρω, ισως ενιωσε εκτεθειμενη, ποιος ξερει. Παντως απογοητευτηκε, και μαζευτηκε, σε αντιθεση με εμενα, που ενιωθα την αναγκη να την βλεπω πιο συχνα.

Δεν ξερω που θα μπορουσε να βγαλει ολο αυτο, αν τα πραγματα ειχαν εξελιχθει αλλιως. Παρηγορω τον εαυτο μου λεγοντας οτι ειναι καλυτερα για εκεινη που δεν εμπλεξε μαζι μου, και καλυτερα για εμενα γιατι επιθυμουσα μια πιο ουσιαστικη και μακροβια συνδεση μαζι της.

Ωστοσο εκεινη, αν δεν της εκανα, μπορουσε να με αλλαξει την ιδια μερα. Και για εμενα ισως θα ηταν καλο να ζησω κατι εφημερο. Μπορουν και αυτες οι εμπειριες να ειναι ομορφες και ωφελιμες για εναν ανθρωπο. Μπορει αυτη η εμπειρια να ηταν ενα σκαλοπατι για μενα που θα με εκανε να νιωσω αυτοπεποιθηση και αισιοδοξια για το μελλον και που θα αφηνε πισω της μια γλυκια αναμνηση.

Ενας ποιητης μου ειχε πει οτι οι σχεσεις ειναι σαν τα φρουτα. Μεχρι να μας πεσει το μεγαλο καρπουζι που διαρκει, ειναι καλο να τρωμε τα μικρα φρουτακια. Καπως πιο ποιητικα, αλλα αυτο ηταν το νοημα.

Στη ζωη δεν ανταμοιβεται ποτε αυτος που φοβαται, ντρεπεται και δισταζει. Αυτα αποτελουν συμπεριφορες υποταγης. Ειναι σα να λες θα πεθανω εγω να ζησουν οι αλλοι. Ετσι με μεγαλωσαν, ετσι εγινα. Τελος παντων.

---

γαμηκουλας, ο ποιητης ;p (πλακα κανω)..
καλα τα λες, αγαπητε ορεστη.
αλλα που ξερεις; ισως αυτη η γνωριμια ηταν τελικα σκαλοπατι για μια επομενη, οπου θα εισαι πιο αποφασισμενος να ανταποκριθεις. μην χανεις το κουραγιο σου. θα ερθουν κι αλλες ευκαιριες. ισως εισαι πιο συνειδητοποιημενος τωρα , για το πως θελεις να συμπεριφερθεις.

εχεις κανει ονειρα γιαυτο την εχεις πατησει δηλαδη φανταζεσαι πραγματα εκεινη ξερει πολυ καλα τι κανει απομακρυνσου απο τη στιγμη που το ξερεις οτι σε παιζει εχεις κανει το μεγαλυτερο βημα για μενα μην ασχοληθεις ξανα καν

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

γαμηκουλας, ο ποιητης ;p (πλακα κανω)..
καλα τα λες, αγαπητε ορεστη.
αλλα που ξερεις; ισως αυτη η γνωριμια ηταν τελικα σκαλοπατι για μια επομενη, οπου θα εισαι πιο αποφασισμενος να ανταποκριθεις. μην χανεις το κουραγιο σου. θα ερθουν κι αλλες ευκαιριες. ισως εισαι πιο συνειδητοποιημενος τωρα , για το πως θελεις να συμπεριφερθεις.

---

Δεν αλλαζει ο ανθρωπος.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Δεν αλλαζει ο ανθρωπος.

---

Ο χαρακτήρας μας όχι. Κάποιες συμπεριφορές μας όμως, ιδιαίτερα όταν βλέπουμε τα λάθη μας, αλλάζουν. Το μυαλό θέλει εκπαίδευση και τροφή. Αν το αφήσεις χωρίς τροφή δεν θα μπορεί να σου στροφάρει και θα καταλήγεις στα ίδια και στα ίδια. Από εμάς περιμένει να το ταΐσουμε με "υγιεινές" τροφές.


Πάντως εγώ όταν είμαι ξενερωμένη και πικραμένη με έναν άνθρωπο, δεν αντέχω να του μιλάω, ούτε να τον βλέπω. Οπότε αποχωρώ.

Νομίζω είναι ξεκάθαρη η στάση της κοπέλας..απο αυτά που μας είπες κιόλας.Από την στιγμή που βγήκατε για παγωτο και τα λοιπα δεν σε είχε βάλει friendzone αλλά μάλλον είδε ότι δεν έκανες κίνηση να την φιλήσεις ή κατι.(Ναι περιμένουμε από τα αγόρια την πρώτη κίνηση)
Και για αυτο ξενέρωσε και τωρα απλά σε εχει εκεί μήπως και γίνει κάτι αλλά δεν είναι και σίγουρο.Το χω κάνει και εγω και όλες μας...θέλουμε αυτην την επιβεβαίωση ότι είναι εκει μας γουστάρει αλλά εμείς τον χαβά μας.Ελπίζω να πάνε όλα καλά.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Ο χαρακτήρας μας όχι. Κάποιες συμπεριφορές μας όμως, ιδιαίτερα όταν βλέπουμε τα λάθη μας, αλλάζουν. Το μυαλό θέλει εκπαίδευση και τροφή. Αν το αφήσεις χωρίς τροφή δεν θα μπορεί να σου στροφάρει και θα καταλήγεις στα ίδια και στα ίδια. Από εμάς περιμένει να το ταΐσουμε με "υγιεινές" τροφές.


Πάντως εγώ όταν είμαι ξενερωμένη και πικραμένη με έναν άνθρωπο, δεν αντέχω να του μιλάω, ούτε να τον βλέπω. Οπότε αποχωρώ.

---

Ποιες ειναι οι τροφες; Εζησα κατι που συμβαινει μια φορα στη ζωη ενος ανθρωπου. Θα με ρωτανε τα εγγονια μου (τροπος του λεγειν) για την εποχη του κορωνοιου. Τι βλακεια, να εχω να διηγηθω μια τετριμενη ιστορια, σαν αυτες που διηγειται καθε 16χρονη στα ινστα στοριζ. Εστειλε, δεν εστειλε, ειπε καληνυχτα και ηταν ονλαιν. Επρεπε να το ειχα παρει απο την αρχη πιο χαλαρα, για να μην απογοητευτω, και για να μην κανω σεναρια. Δε θα μου αρεσε να μιλαμε και να ξεκιναει τα μονολεκτικα στη μεση της συζητησης γιατι αρχισε να κανει κατι αλλο, αυτο οχι, αλλα τα υπολοιπα ηταν ακυρωμενες προσδοκιες μου, ισως υπερβολικες. Ισως τα σκαμπανεβασματα επικοινωνιας να ειναι φυσιολογικα στις συνθηκες που ζησαμε. Πραγματικα δεν ξερω, ουτε γινεται να το συμπερανω. Επρεπε απλα να ειμαι χαλαρος και υπομονετικος και να αφησω τα πραγματα να παρουν το δρομο τους, τον ενα ή τον αλλο. Αυτα μου ελεγες κι εσυ στην αρχη, αλλα δεν γινοταν να ελεγξω τα συναισθηματα μου. Οπως δε γινεται να αποτιναξω την ενοχικοτητα και τη δειλια, ετσι δε γινεται να αποκτησω και ελεγχο των συναισθηματων, να μην ξενυχταω με σκεψεις, να μην αγχωνομαι, να μην πικραινομαι χωρις λογο.

Ακομα και αν στο τελος εβγαινε αληθινο το χειροτερο σεναριο, οτι με κοροιδευε, οτι μου παριστανε τη φιλη, που δεν ισχυει κατι τετοιο, αλλα το θετω υποθετικα. So what? Σιγα την εκμεταλευση. Τα πεντε λεπτα που θα μου παρει να στειλω μια σημειωση; Εχω αφησει να με εκμεταλλευτουν ατομα που απαιτουσαν ωρες εργασιας και δεν ειχαν τιποτα να προσφερουν σε ανταλλαγμα, ηταν αηδιαστικοι και σαν παρουσια. Οι στιγμες ηταν ιστορικες και αυτα που ειχα να χασω ελαχιστα. Οταν ηρεμησα το καταλαβα.

Προσπαθω να κρατησω τα καλα και να ξεχασω τα κακα για να βγω κερδισμενος. Οταν κοιταζω τις φωτογραφιες μας χαμογελαω. Ειναι ενα πολυ καλο κοριτσι. Στις φανταστικες βολτες που βγαινω με το σκυλο μου θα την παιρνω μαζι μου.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Ποιες ειναι οι τροφες; Εζησα κατι που συμβαινει μια φορα στη ζωη ενος ανθρωπου. Θα με ρωτανε τα εγγονια μου (τροπος του λεγειν) για την εποχη του κορωνοιου. Τι βλακεια, να εχω να διηγηθω μια τετριμενη ιστορια, σαν αυτες που διηγειται καθε 16χρονη στα ινστα στοριζ. Εστειλε, δεν εστειλε, ειπε καληνυχτα και ηταν ονλαιν. Επρεπε να το ειχα παρει απο την αρχη πιο χαλαρα, για να μην απογοητευτω, και για να μην κανω σεναρια. Δε θα μου αρεσε να μιλαμε και να ξεκιναει τα μονολεκτικα στη μεση της συζητησης γιατι αρχισε να κανει κατι αλλο, αυτο οχι, αλλα τα υπολοιπα ηταν ακυρωμενες προσδοκιες μου, ισως υπερβολικες. Ισως τα σκαμπανεβασματα επικοινωνιας να ειναι φυσιολογικα στις συνθηκες που ζησαμε. Πραγματικα δεν ξερω, ουτε γινεται να το συμπερανω. Επρεπε απλα να ειμαι χαλαρος και υπομονετικος και να αφησω τα πραγματα να παρουν το δρομο τους, τον ενα ή τον αλλο. Αυτα μου ελεγες κι εσυ στην αρχη, αλλα δεν γινοταν να ελεγξω τα συναισθηματα μου. Οπως δε γινεται να αποτιναξω την ενοχικοτητα και τη δειλια, ετσι δε γινεται να αποκτησω και ελεγχο των συναισθηματων, να μην ξενυχταω με σκεψεις, να μην αγχωνομαι, να μην πικραινομαι χωρις λογο.

Ακομα και αν στο τελος εβγαινε αληθινο το χειροτερο σεναριο, οτι με κοροιδευε, οτι μου παριστανε τη φιλη, που δεν ισχυει κατι τετοιο, αλλα το θετω υποθετικα. So what? Σιγα την εκμεταλευση. Τα πεντε λεπτα που θα μου παρει να στειλω μια σημειωση; Εχω αφησει να με εκμεταλλευτουν ατομα που απαιτουσαν ωρες εργασιας και δεν ειχαν τιποτα να προσφερουν σε ανταλλαγμα, ηταν αηδιαστικοι και σαν παρουσια. Οι στιγμες ηταν ιστορικες και αυτα που ειχα να χασω ελαχιστα. Οταν ηρεμησα το καταλαβα.

Προσπαθω να κρατησω τα καλα και να ξεχασω τα κακα για να βγω κερδισμενος. Οταν κοιταζω τις φωτογραφιες μας χαμογελαω. Ειναι ενα πολυ καλο κοριτσι. Στις φανταστικες βολτες που βγαινω με το σκυλο μου θα την παιρνω μαζι μου.

---

Α ρε Ορέστη :)

Είσαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και τα βλέπεις όλα από διαφορετικό πρίσμα και γι' αυτό υποφέρεις περισσότερο και δεν μπορείς να χαλαρώσεις. Σε καταλαβαίνω. Και εγώ στα είπα αυτά που σου είπα γιατί πιστεύω πως είναι σωστά (εξάλλου τα αντιλήφθηκες και ο ίδιος) αλλά δεν σημαίνει πως μπορώ να τα τηρήσω, τουλάχιστον όχι πάντα... Λες πως είσαι δειλός και πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει αλλά εσύ ο ίδιος έδειξες με τις πράξεις σου ότι τόλμησες για κάποια πράγματα, οπότε κάπως αυτοαναιρείσαι. Αν λες μια ζωή "έχω αυτά τα ελαττώματα που δεν αλλάζουν" εννοείται πως δεν θα τα αλλάξεις γιατί έχεις ήδη πείσει τον εαυτό σου πως θα μείνεις έτσι και δεν καταβάλλεις προσπάθεια. Έζησες μια όμορφη και έντονη εμπειρία με σκαμπανευάσματα. Δες το θάρρος που έδειξες και κράτα τις όμορφες στιγμές και αναμνήσεις. Μην προδικάζεις το μέλλον. Ποτέ δεν ξέρεις τι άλλο θα σου έρθει να ζήσεις, αλλά δεν πρέπει να είσαι κλειστός σε εμπειρίες, ούτε να κατηγορείς συνέχεια τον εαυτό σου γιατί είσαι έτσι και αλλιώς. Ο άνθρωπος όταν κλείνεται δεν βλέπει τίποτα μπροστά του. Ούτε σημαίνει πως αν δείχνεις τα συναισθήματά σου και δεν μπορείς να χαλαρώνεις θα τρως πάντα τα μούτρα σου. Αυτό εξαρτάται και από τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και φυσικά σε τι φάση βρίσκεται, που για να το καταλάβεις αυτό δυστυχώς χρειάζεται και κάποιος χρόνος, γι' αυτό σου έλεγα να κάνεις λίγη υπομονή.

Της εστειλα ενα σε σκεφτομουν και ειπα να πω ενα γεια, και μιλησαμε λιγο για τις εξετασεις. Βαρετο. Οταν τελειωσουμε θα της στειλω ενα αποχαιρετιστηριο κειμενακι.

Μου εστειλε οτι ο "αγαπημενοοοοοοοοοοοοος" της καθηγητης Νικος θα επιστρεψει στο πανεπιστημιο της του χρονου. Ακριβως το νεο που ηθελα ν'ακουσω. Της ειπα οτι μπορει να τον δει και το καλοκαιρι στη Ζακυνθο και μετα αλλαξα θεμα για να μην τη φερω σε δυσκολη θεση να μου απαντησει. Καρδια περιβολι παλι.

Ορέστη αν σε επηρεάζει μην της μιλάς. Δεν είσαι υποχρεωμένος να φανείς ευγενικός με το κόστος να πληγώνεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Μου εστειλε οτι ο "αγαπημενοοοοοοοοοοοοος" της καθηγητης Νικος θα επιστρεψει στο πανεπιστημιο της του χρονου. Ακριβως το νεο που ηθελα ν'ακουσω. Της ειπα οτι μπορει να τον δει και το καλοκαιρι στη Ζακυνθο και μετα αλλαξα θεμα για να μην τη φερω σε δυσκολη θεση να μου απαντησει. Καρδια περιβολι παλι.

---

Εγω παντως ειμαι αρνητικος στο οτι πρεπει να παραιτηθεις.Ενταξει εχετε καποιες διαφορες,ειδικα στη συναισθηματικη νοημοσυνη,αλλα μας περιγραφεις οτι περναγατε πολυ ωραια οσο βγαινατε μαζι και αυτο ειναι τελικα που μετραει,να υπαρχουν ωραιες αναμνησεις μετα απο καθε συναντηση και ας μην εχετε την τελεια επικοινωνια.Τωρα που εχει παγωσει το κλιμα,κατε με να κανεις το μεγαλο βημα,και ας πληγωθεις αν δεν καταληξει καπου δε πειραζει,αξιζει να πληγωνομαστε για ατομα που μας εκαναν να γελασουμε εστω και καποιες φορες.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Ορέστη αν σε επηρεάζει μην της μιλάς. Δεν είσαι υποχρεωμένος να φανείς ευγενικός με το κόστος να πληγώνεσαι.

---

Με τρωει το οτι δεν ξερω την αληθεια. Αν καποτε με συμπαθησε εστω φιλικα, εστω για λιγο, ή αν μου εκανε τα γλυκα ματια για να ζηταει σημειωσεις - εξασκηθει στα ελληνικα ή αν μαζι με τη φιλη της που δε με συμπαθει ηθελαν να με κανουν να τρεχω πισω της για να γελανε μαζι μου. Ειναι τερατωδες αν συνεβει κατι τετοιο εν μεσω καραντινας. Με κανει οχι απλα να πληγωνομαι, μου προξενει ναυτια. Θελω να παρατησω και τα μαθηματα και ολα και να μην ξαναπλησιασω ανθρωπο.

Απλα ηθελα να συμφιλιωθουμε και να μεινω με την ιδεα οτι ηταν ενα πολυ καλο κοριτσι, αλλα θελησε να μου την στερησει κι αυτη.

Ολη αυτη η συζητηση εγινε οσο ημουν στην παραλια. Αυτη μου εστειλε πρωτη. Βαρεθηκε λεει να διαβαζει μαθηματα και ηθελε να διαβασει ενα μυθιστορημα.

Κατα τα αλλα το λεωφορειο στην επιστροφη ηταν πακτωμενο. Ελπιζω να μην κολλησα κορονοιο. Ημουν στα ορια του πανικου απο ανησυχια. Ηθελα να πατησω το κουμπι να κατεβω να παρω άλλο λεωφορειο, αλλα ειχε κατσει μπροστα σαν φρουρος ενας αναβολικακιας τουριστας και με δυσκολευε. Τελικα πατησα το κουμπι και μου αρπαξε το χερι και το τραβηξε βιαια. Stay there μου ειπε. The button του ειπα και εδειξα. I don't give a fuck μου απαντησε. Ανοιξε ευτυχως ο οδηγος και κατεβηκα.

Τελικα ολα ξινα μου βγαινουν.

Μπλακυ δε μπορω να σου στειλω πμ. Δες σε παρακαλω πολυ αν εχεις χρονο τι σου εχω στειλει στο μεηλ.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Μπλακυ δε μπορω να σου στειλω πμ. Δες σε παρακαλω πολυ αν εχεις χρονο τι σου εχω στειλει στο μεηλ.

---

Μόλις σου απάντησα :)

Σε ευχαριστω. :)

Θα παω σε πολλα νησια. Δεν καταλαβαινεις τον τροπο ζωης μου.

Και σε αυτες τις κουβεντες κρυβεται ολη η αληθεια.

Ενα κοριτσι του Εραζμους δεν θελει αποκλειστικοτητες και δεσμευσεις. Και οι ελληνιδες οταν πανε εραζμους τα ιδια δεν κανουν. Μπορει να εκανα γκαφες στο πρωτο ραντεβου αλλα τελικα με απομακρυνε γιατι την αγαπησα.

Εγραφα βλακειες. Και οι ιδεες που μου βαλατε στο κεφαλι οτι λογω πολιτισμικου υποβαθρου λεει πραγματα που δεν εννοει, ή που ειναι υπερβολικα ευγενικα, ειναι ακριβως αυτα που θρεφουν την παρανοια ενος ανθρωπου που εχει anxious attachment style, και ψαχνει παντα μια τρελη δικαιολογια για να πεισει τον εαυτο του οτι δεν ειναι πραγματικη η αγαπη που παιρνει γιατι αποκλειεται να την αξιζει. Δεν ξερω γιατι, δεν ανασκαπω τη συζητηση, απλα αυτες οι κουβεντες που διαβασα με εστειλαν ακρα. Επιδεινωσαν τραγικα το προβλημα μου. Λυπαμε που ανωνυμοι χωρις καμια επιστημονικη καταρτιση δινουν συμβουλες σε ατομα με προβληματα, και λυπαμαι ακομα περισσοτερο που εξεθεσα τον εαυτο στα λογια τους. ΩΧ ΘΕΕ ΜΟΥ τι εκανα στον εαυτο μου!

Εχει περασει ενας χρονος, εχω μελετησει αρθρα, εχω μιλησει λιγο με ψυχολογο, κανονικη ψυχολογο που δεσμευεται απο κωδικα ηθικης, και εχω δει πλεον τα γεγονοτα. Και διαβαζοντας αυτα που διαβασα μετα απο τοσο καιρο σκεφτομαι ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΕΚΑΝΑ!

Οσο για την ιδεα να την κοψω την επικοινωνια εν μεσω καραντινας ειναι η χειροτερη συμβουλη που εχω ακουσει στη ζωη μου. Ειναι σαν να λες σε καποιον κοψε τις φλεβες σου να γλυτωσεις.

Ειναι πολυ συγκεκριμενα αυτα που συμβουλευει ενας ψυχολογος σε ανθρωπους με αγχωδη τυπο ενηλικης προσκολησης. Η γλωσσα του σωματος ειναι πανανθρωπινη και αποτελει μεγαλυτερο μερος της επικοινωνιας απο τις λεξεις. Πραγματικα δεν υπηρχαν καν τα ειδη της συνομιλιας στην οποια θα μπορουσε να υπαρξει ιδιαιτερη ευγενεια ή υπερβολες ''που δεν εννοει'' ο συνομιλητης. Δεν ξερω τι στερεοτυπα περι ασιατων ειχε στο νου το μελος που το ειπε αυτο δηλωνοντας μαλιστα οτι τα λογια του εχουν ειδικο κυρος γιατι γνωριζει πολλους κινεζους (μπραβο! μπραβο!). Οχι μονο δεν ισχυουν τα στερεοτυπα, αλλα ξαναλεω δεν υπηρξαν τετοιου ειδους συνομιλιες που θα μπορουσαν ή οχι να χαρακτηριζονται απο κατι τετοιο.

Δεν ειχα προσδοκιες που διαψευστηκαν. Αντιθετα. ΑΝΤΙΘΕΤΑ. Ενω εβλεπα μια κοπελα να φλερταρει μαζι μου, να μου ζηταει να βγαινουμε για βραδινη διασκεδαση τακτικα, και να με καλει σε καλοκαιρινες διακοπες, δεν αφηνα τον εαυτο μου να πιστεψει αυτο που γινοταν. Ελεγα αποκλειεται. Εμενα; Τι μου βρηκε; Κατι αλλο ισχυει. Με κοροιδευει. Δε θα θελει να ξαναβγει μαζι μου μετα την καραντινα κλπ. Ηταν ομως ολα στο κεφαλι μου!

Οποτε τις τα ελεγα με διαβεβαιωνε οτι δεν ηταν ετσι. Μου ελεγε ''δεν ξερω που πας και τα βρισκεις αυτα που εχεις στο κεφαλι σου. Ψεμα δεν λεω.''

Εγω ομως προτιμησα να εισακουσω την κυρια ειδικο στο πολιτιστικο υποβαθρο που μου ελεγε για ασιατες που λενε πραγματα που δεν εννοουν.

Δυο φορες που μου απαντησε απροσεκτα και εκλεισε αποτομα πιστεψα οτι ηταν γιατι δεν ενδιαφεροταν να μιλησει. Αποδειχτηκε λαθος. Να μη μπω σε λεπτομερειες. Δεν της εστειλα σχεδον ποτε πρωτος μηνυμα γιατι νομιζα οτι θα την ενοχλησω. Εκεινη βλεποντας οτι δεν στελνω ποτε, καμια φορα αφηνε μια μερα κενη που δε μου εστελνε εκεινη.

Ολα τα σεναρια και οι παρερμηνειες που εκανα δεν βασιζονταν στην πραγματικοτητα, αλλα στην ψυχολογια μου. Δυστυχως μεσα απο τα μηνυματα δεν παιρνανε ευκολα τα συναισθηματα. Αρκουσε να της ζητησω να ανοιξουμε πεντε λεπτα την καμερα. Θα ενιωθα τοσο ομορφα, που καθε καχυποπτο παρανοικο σεναριο θα εφευγε. Και ο,τι με ενοχλουσε επρεπε απλα, συγκεκριμενα, χωρις κατηγοριες να το πω: 'Αυτο με κανει να αισθανομαι ετσι'. Η να ρωταω ο,τι με ανησυχει. Μου ειχε πει και η ιδια: ''Αν δεν μου πεις κατι που σε ενοχλει δε μπορω να το ξερω.''

Εγω ηρθα και ρωτουσα εδω. Που με συμβουλευσαν ΘΕΕ ΜΟΥ να γινω πιο ψυχρος μαζι της. Ή να της κοψω την επικοινωνια.

Ειχαμε κορονοιο. Λοκνταουν. Χυθηκε απειρο μελανι σε αρθρα. Για τις επιπτωσεις στην ψυχικη υγεια. Στην επικοινωνια. Στις σχεσεις.

Οποτε ημασταν μαζι δια ζωσης περνουσα τελεια! Η ευτυχια ξεπερνουσε καθε προσδοκια μου. Και εκεινη μου ελεγε οτι περνουσε υπεροχα. Γελαγε... Ας μη γραψω αλλα, δε μπορω... Δε μπορω να γυρισω το χρονο πισω.

Δεν ξερω αν αυτα που γραφτηκαν οφειλονται σε πληρη απουσια επιστημονικου υποβαθρου, ή σε κακεντρεχεια ατομου που ειναι προκατελειμενο ως προς τις σχεσεις με διαφορα ηλικιας, ή wishful thinking παλι λογω προκαταληψης.

Ξερω μονο οτι ηταν περιτεχνα λογια που επιδεινωσαν την ψυχικη μου υγεια.

Η καλυτερη συμβουλη αφου λογω κορονοιου δε μπορεσαμε, ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ, να βγουμε πανω απο δυο φορες, θα ηταν να παλεψω να διατηρησουμε την επικοινωνια μεχρι να μας επιτραπει να ξανασυναντηθουμε. Τοτε θα διαπιστωνα ιδιοις ομασοι ο,τι ηθελα χωρις σεναριολογια και παρεξηγησεις.

Με διαβεβαιωνε οτι θα βγαινουμε τα βραδια, οτι θα παμε διακοπες μαζι. Και εγω αμφεβαλλα με παρανοικες σκεψεις. Μιλουσαμε 7 ωρες την ημερα και νομιζα οτι προλαβαινε να μιλαει και σε αλλον που μαλιστα τον προοριζε για γκομενο.

Η σχεση μας λογω κορονιου ειχε παγωσει στα πρωταρχικα σταδια του φλερτ. Κανεις δε μπορει να ζηταει σε αυτο το σταδιο απο τον αλλο εγγυηση οτι μετα απο 2 μηνες θα του κατσει! Ειναι γελοιο!

Με κανατε να πιστεψω οτι αφου δε μου εδινε τετοιες εγγυησεις οτι θα εβρισκε καποιον εραστη. Οτι αφου ημασταν ''κολληταρια'' οπως εγραψε η Σονια θα μπορουσε να βρει και γκομενο αν ηθελε. Δεν ημασταν ''κολληταρια'' ομως κυρια. Ειχαμε μια ερωτικη σχεση σε πρωιμο σταδιο. Κανεις απο τους δυο μας δεν ηθελε καποιον τριτο στη ζωη του σε εκεινο το σταδιο. Και ψεμα δεν υπηρχε. Γιατι να μην το πιστεψω; Γιατι να μην πιστευω οτι αξιζω την αγαπη; Γιατι να μη βρω καποιους να με ενθαρρυνουν αντι να με αποτρελλανουν;;;;; Γιατι να μην κανω ενα σκαιπ με εναν πραγματικο ψυχολογο απο πανεπιστημιο, επωνυμο, δεσμευμενο με κωδικα ηθικης, να με υποστηριξει αντι να με απογοητευσει.

Τι μιζερη αυτοκαταστροφικη συμβουλη το να μην εχεις μεγαλες προσδοκιες. Ο ανθρωπος οπως ειπε καποιος σπουδαιος, δεν φτανει παραπανω απο εκει που φτανουν οι προσδοκιες του. Καλυτερα να πεισεις τον εαυτο σου οτι ο αλλος σε θελει, ακομα κι αν δεν ισχυει. Θα σε βοηθησει και δεν εχεις τιποτα να χασεις. Μην ακους οσους λενε οτι η παραιτηση ειναι προληψη για την απογοητευση. Δεν ειναι φιλοι σου...

Βεβαια οι απλοι ανωνυμοι χρηστες εχουν δικαιωμα να γραφουν ο,τι θελουν, δεν ειναι ψυχολογοι.

Εμενα μου εφτανε να κανουμε αυτα που μου ελεγε. Τα αλλα θα φαινονταν στην πορεια.

Αλλα με μπερδεψαν τοσο τα καλομελετημενα λογια της Σονιας, (που σε αλλο θρεντ ελεγε σε κοπελα να χωρισει τον μεγαλυτερο συντροφο της γιατι ''τι δουλεια εχεις εσυ με αυτον κοριτσι μου'' και γιατι ''σαν μεγαλυτερος εχει εμπειρια και θα την κακοποιησει''), που κατεληξα να πιστευω οτι μου μιλαει απο υποχρεωση και ευγενεια επειδη την βοηθαω...

Και ετσι σταματησα να της μιλαω.

Προσφατα πληροφορηθηκα οτι η κοπελα μετα την καραντινα γνωρισε εναν αλλον ανθρωπο και εζησε μαζι του οτι σχεδιαζε να ζησει με εμενα. Ειχε νιωσει πληγωμενη και δεν ηξερε γιατι σταματησα να της μιλαω και ποιο ηταν το προβλημα, αλλα δεν ηθελε να μπει σε αντιπαραθεση.

Οταν στα μεσα του Μαη θελησα να την αποχαιρετησω εκεινη εβγαινε ηδη μαζι του και ηθελε να βαλει ενα τελος στην οποια επικοινωνια μας. Το εκανε με εναν τροπο που θεωρησα ασχημο. Ομως αυτο που ειχαμε το προδωσα εγω πρωτος. Και το διεσυρα εγω πρωτος στα σαιτ και στους καλοθελητες.

iwanna, georgekalk πνιγηκαν οι φωνες σας. Δεν ημουν καλα. Το μυαλο μου ειχε κλειδωσει, ακουγα μονο οτι επιβεβαιωνε την παραλογη πεποιθηση.

Νομίζω ότι κάθε φορά που γράφεις λες εντελώς αντίθετες ερμηνείες και παρουσιάζεις εντελώς διαφορερτικά την κάθε κατάσταση. Αυτά είναι ότι τελικά γούσταρε κι εσύ δεν το έπιανες τα συζήτησες μαζί της και στα είπε ή είναι καινουριες δικές σου ερμηνίες;

Επίσης για δες τι έγραφες στα πρώτα ποστ.
Ότι σε έκλεινε απότομα, μιλούσε με άλλους, σε έλεγε καλό της φίλο. Εμείς απο το τι διαβάζουμε κρίνουμε, φυσικά και δεν είμαστε εκεί ούτε είμαστε ειδικοί και ο καθένας έχει την ευθύνη του εαυτού του από εκεί και πέρα.

Τέλος διάβασε πιο προσεκτικά τι σου είχα γράψει. Σου είχα πει ανάλογα πως το νιώθεις και τι μηνύματα λαμβάνεις, δύο διαφορετικούς δρόμους. Ωραία είναι να κατηγορούμε για κάθε κατάσταση κάποιον έξω απο εμάς...

Θυμάμαι ότι ήσουν αρνητικός σε κάθε ψυχοθεραπεία. Μιλάς μόνο για το συγκεκριμένο ζήτημα με ειδικό ή γενικότερα; Σε τι φάση βρίσκεσαι;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Βλέπω ότι έχεις σπαστεί από την συμπεριφορά της αλλά πιάνεσαι από τα λόγια της.
Εδώ έχεις δύο επιλογές: Είτε επιβάλεις στον εαυτό σου να το δει πιο χαλαρά το θέμα και να δώσεις χρόνο στην όποια σχέση σας να εξελιχθεί, να γνωριστείτε καλύτερα, να της μιλήσεις με ωραίο τρόπο για ότι σε ενοχλεί χωρίς να νοιώσει ότι την πιέζεις και να δεις αν η εξέλιξη της όλης φάσης σε καλύπτει ( Χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα όπως τα θες, απλά θα βρείτε μία μέση οδό στην επικοινωνία σας)...
είτε κόβεις μαχαίρι την επικοινωνία, αφού η κατάσταση αυτή σε χαλάει, έχεις υψηλές προσδοκίες που δεν βρίσκουν ανταπόκριση και μετά απογοητεύεσαι πολύ και δεν ξέρεις να το διαχειριστείς χωρίς να αισθάνεσαι θυμωμένος και πληγωμένος.


Ένα τελευταίο που θέλω να πω, επειδή παλιότερα έκανα κάποιο διάστημα πολύ παρέα με μία Κινέζα και είχα επαφές με άλλους Κινέζους και επειδή λόγω δουλειάς έρχομαι σε επαφή μαζί τους... Ναι, είναι μία αχανής χώρα, δεν είναι τόσο ομοιογενής όσο φαίνεται, υπάρχουν πολλές υποκουλτούρες και κάθε άνθρωπος έχει έτσι κι αλλιώς τον δικό του χαρακτήρα και τα δικά του βιώματα. Όμως παράλληλα όπως και να το κάνεις, είναι μία πάρα πολύ διαφορετική χώρα από την Ελλάδα και είναι συχνά δύσκολο να πιάσεις τον τρόπο που σκέφτονται. Δηλαδή μπορεί να γίνονται παρεξηγήσεις λόγω πολιτισμικών διαφορών. Μπορεί αυτή π.χ. να σου λέει κάποιες υπερβολές ή πολύ θετικά πράγματα χωρίς να το εννοεί, περιμένοντας εσύ να καταλάβεις ότι δεν το εννοεί. Ή μπορεί να προσπαθεί απλά να είναι ευγενική με τον τρόπο της και εσύ να το εκλαμβάνεις σαν υπέρμετρο ενδιαφέρον και μετά να απογοητεύεσαι. Επίσης μπορεί κάποιες συμπεριφορές που σου φαίνονται εγωιστικές για αυτήν να είναι κάτι φυσικό. Ιδίως σε θέματα τεχνολογίας, που οι Κινέζοι γεννιούνται με ένα κινητό κι εκατό γκάτζετ στο χέρι και περνάνε ώρες και ώρες online... Τέλος, οι περισσότεροι Ασιάτες συνήθως σου λένε Ναι κι εννοούν Όχι, σου λένε Όχι κι εννοούν Ναι και ξαφνικά μπορεί να γίνουν υπερβολικά απότομοι ή κυνικοί ή αγενείς στα δικά μας μάτια εκεί που δεν το περίμενες καθόλου. Πρόσθεσε το γεγονός ότι μπορεί να βρίσκονται σε ξένη χώρα και να παρεξηγούν κι αυτοί τις συμπεριφορές των ντόπιων και να της ερμηνεύουν λάθος, ή να προσπαθούν σπασμωδικά να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής των ντόπιων και έχεις την τέλεια συνταγή για παρεξηγήσεις και κωμικοτραγικές καταστάσεις δίχως τέλος.

Καταλαβαίνω ότι το γενικεύω πάρα πολύ τώρα, ωστόσο βλέπω ότι ως τώρα δεν έχεις λάβει καθόλου υπόψη το πολιτισμικό υπόβαθρο της κοπελιάς. Θέλει πάρα πολύ χρόνο και προσπάθεια για να μπεις στο πνεύμα του πως σκέφτεται ένας άνθρωπος από τόσο διαφορετική κουλτούρα.

---