καλημερα
πως διωχνουμε τις σκεψεις αυτοκτονιας?
Printable View
καλημερα
πως διωχνουμε τις σκεψεις αυτοκτονιας?
σκεφτομαι πως μονο ετσι θα λυτρωθω
Σχολιασα και το άλλο σου θέμα.. Έχεις περάσει πολλά σαν άνθρωπος και έχεις πεισμωσει, πηγες κόντρα σε όλα και στάθηκες στα πόδια σου.. Πάντα επελεγες το καλύτερο για σένα χωρίς να έχεις ανθρώπους δίπλα σου να σε στηρίζουν. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που όταν συναντανε μια δυσκολία κάθονται σε μια γωνιά και κλαίνε χωρίς να κάνουν κάτι για να σταθουν στα πόδια τους? Και εσυ που όχι μόνο στάθηκες στα πόδια σου, όχι μόνο πηγες κόντρα αλλά κατάφερες τόσα σκέφτεσαι την αυτοκτονία? Ας αυτοκτονησουν οι φωνές που ακους, όχι εσυ!
Όταν δεν θα είσαι καλά, θα μπαίνεις φόρουμ να συζητάς αυτά που σκέφτεσαι για να ηρεμεις.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ Γιωργο μου...
γυρισα σε κατασταση 7 χρονια πριν
παιρνω και τα παλιοξαναξ κι δε μου κανουν αποψε εχω παρει μεχρι στιγμς 2μγ και θα παρω κι αλλα μεχρι το πρωι που θα παω στο γιατρο πνιγομαι.φπβος τρομοςεγω πο επαιρνω 0.5μγ στην εξεταστικη τις μερες που εδινα μαθηματα μετ τα σταματσα 1.5 μηνα τωρα
απελπιστηκα μου εφυγε η δυναμη που ειχα
για να σου δωσω να καταλαβεις τες εξω ειδα 2 σκιες δαιμονες και σημερα ειναι μεσσα στο φδωμαατιο εχω χεστει πανω μου δε τολμαω να μην κοιταω απλα τη οθονη και τιποτα γυρω μου οσο γινεταιθα γινω ζομπι και θα εχω και τη μανα μου να με κραζει που παιρνω τοσα φαρμακα.αμα σσυνεχισει θα της το πω να με παει σε κλινικη.τα εχω παιξει ειμαι σε αππογνωση
τι επαθα τι πο=ισογυρισμα ειναι αυτο.φο βα μαι δε μορω να σας περιγραψω τι γινεται
αραγε κανεις εχει περασει τετοιε ςκαταστασεις
θελω να δωσω ενα τελος κανεναν δεν εχω διπλα μου
Είμαι εγώ δίπλα σου.
Ας τις σκιές εκεί να σε κοιτανε και έλα να συζητήσουμε (αν θες). Τι έκανες σήμερα?
αλλες φιλες απο το παρελθον εχουν δουλεια συζυγο παιδια και 16 χρονια τωρα μια τρυπα στο νερο..τους θαυμαζω.εγ δε θα εχω ποτε φυσιολογιη ζωη. για αυτο και εχω ξεμεινει απο επιλογες.καθε τοσο μου συμβαινουν διαφορα που με πανε ισω.τα αυτονοητα γιατους αλλους εμενα αειναι ολγοθας και αππελπιζομαι ουτε δουλεια ουτε οικογενεια ουτε φιλοι.οι κατστασεις αυτες εχουν πολυ μονξια
ευχαριστω πολυ γιωργο.σηκωθηκα 6 το απογευμα.υπολογιστης μουσικη φορουμ τσιγαρο καφε και απομονωση ακομη και απο την αδερφη μου που ειναι για μενα το πιο σημαντικο ατομο της ζωης μου
θελω να κοπω να βγαλω λιγο την ενταση και τον πονο μου αλλα θα απογοητευτω αν το κανω γιατι με τρελη δυσκολια το ειχα σταματαησει
Μην το κάνεις boo, μην αυτοτραυματίζεσαι, κάνε λίγες ώρες υπομονή να μιλήσεις με τον γιατρό, θα πάνε καλύτερα τα πράγματα, θα δεις!
Έχεις δει κάτι αθλητές καταδύτες που ρίχνουν μια βουτιά στα πολύ βαθιά της πισίνας, μπορεί να πιάσουνε και πάτο, αλλά μετά με πολύ μεγάλη ταχύτητα ανεβαίνουν πάλι στην επιφάνεια σε χρόνο dt; Καμια φορά μία απότομη πτώση μπορεί να φέρει και απότομη άνοδο boo, ίσως είναι ένα καμπανάκι αυτό το πισωγύρισμα για να μάθεις να χειρίζεσαι καλύτερα τα άγχη σου όταν όλα σου πάνε καλά. Διότι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο τα πήγαινες πολύ καλά και μετά άρχισες να βρίσκεις να αγχώνεσαι για βλακείες. Ίσως από αυτή την τελευταία περιπέτεια να μάθεις να μην αγχώνεσαι για πράγματα χαζά και να μάθεις να επιβραβεύεις πιο πολύ τον εαυτό σου και να χαλαρώνεις όταν τα πηγαίνεις καλά αντί να σε κρίνεις αυστηρά.
ειμαι στο τσακ
θα κανω υπομονη σε 1 ωρα και κατι θα παω να τον περιμενω
η ψυχολογοος μου λεει επανηλειμενα οι ειναι φουλ ενοχικη.τι ενεοει? μηπως που παινω την ευθυνη των τσακωμων πανω μου?γιατι πιστευω οττι φταιω ή θελει να πει κατι αλλο?
Ναι, στο έχουμε πει κι εμείς αυτό σε πολλές συζητήσεις εδώ μέσα. Επηρεάζεσαι πολύ και αισθάνεσαι τύψεις για πράγματα που δεν είναι δικό σου λάθος ή δική σου ευθύνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τσακωμοί, αν έχουν οι δικοί σου θέματα να λύσουν δικά τους, είναι πρόβλημά τους, όχι δικό σου.
μα εεγω φταιω τους απογοητευω πολλες φορεςς αναφερονται σε εμενα απαξιωτικα και εμνα η μανα μου μου το εχει πει το μεγαλυτερο αγκαθι τους ειναι η υγεια μου που δεν ειμαι καλα
Και επίτηδες το κάνεις και δεν έχεις πάντα καλή υγεία; Και μήπως φταίνε κάπου κι αυτοί που βρίσκονται σε άρνηση και αρνούνται να καταλάβουν τι σου συμβαίνει και
δεν σε στηρίζουν; Αυτοί θα έπρεπε να αισθάνονται άσχημα, όχι εσύ! Έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες για αυτά που περνάς boo, αυτοί θα έπρεπε να αισθάνονται ενοχικά.
Επίσης ένα ζευγάρι που τα έχει ο καθένας καλά με τον εαυτό του και μεταξύ τους, κάθονται ήρεμα κι ωραία αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, το συζητάνε και βρίσκουν λύσεις, δεν εκτοξεύουν κατηγορίες και προσπαθούν να φορτώσουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο ή σε κάποιον τρίτο. Δεν φταις εσύ για την δική τους ανευθυνότητα!
τι περιμενεις απο γονεις που στα 30 μου δεν με εχουν ρωτησει πως εισαι?πως πηγε το σχολειο? εχεις φιλους? μη χαλας λεφα για εσενα αλλα να μας τα δινεις γιατι εχουμε αναγκες κλπ κλπ παντα τους ενοι;αζαν οι βαθμοι και αν επαιρνα καπου απο 18 και κατω με χωνανε σε φροντιστηρια για τι δεν ηταν αρκετος ο βαθμος
Στα λόγια μου έρχεσαι. Μην αισθάνεσαι ενοχικά λοιπόν.
τις αυτοκτονικες σκεψεις πως τις διωχνουμε?
Νομίζω με συνδυασμό αγωγής και ψυχοθεραπείας. Πέρασε η ώρα, σε λίγο ο γιατρός σου θα σε κατευθύνει τι να κάνεις. Μην του κρύψεις τι σκέφτεσαι και τι περνάς boo.
πηγα στο κψυ και με διωξανε γιατι λογω κορονοιου αλλα ξε το ωραριο του και μου ειπαν να παω αυριο ποσο γκαντεμια
απελπιστικα περιμενα μερες να παω θελω να κοπω ή να δωσω τελος
δεν αντεχω αλλο εκληπαρω για βοηθεια αλλα μαλλον ειναι γραφτο μου μουτο λενε οι φωνες κοψου ή αυτοκτονα ανικανη αχρηστη
μπου μπορεις να τον βρεις στο τηλ τον γιατρο; Να του πεις πως ειναι αναγκη να μιλησετε εστω στο τηλ;
Τωρα ειναι η ωρα να δειξεις ποσο δυνατή είσαι μπου, εμεις όλοι εδώ το ξέρουμε, εσύ δεν το πιστεύεις. Εχεις περάσει πολλά και δύσκολα που άλλοι δεν θα άντεχαν. Θα το περάσεις κι αυτό. Τίποτα δεν θα πάθεις. Οι σκιές δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτα.
Θυμάσαι την ιστορία με τα ποντίκια;
ειναι στο νοκομειο μου ειπαν..αντε βρεστον και απο κοντα θα ητν καλυτερα πιστευω..
ειμαι τρελη? παλαβη? δεν εχω σωας τα φρενας? τι μου συμβαινει? εγωω νοιωθω περιργα δε ξερω που ανηηκω να παραδεχτω αααααν το εγκρινει η ψυχη και το μυαλο μου καποια πραγματα γιατι αυτα που γινονται τα θεωρω ιδιαιτερες ικανοτητες εμου και αλλων με παρομοιες εμπειριες. το τιμημα βεβαια ειναι το στιγμα, απωλεια ανθρωπων φιλων γονιων κλπ δυσκολια για σπουδασες, εργασια, οικογενεια..τοσα που θα ηθελα να ζησω και βλεπω απο τα 16 μου την κατρακυλα.τι παει να πει εχει καποιος σχιζοφρενεια? τι μπορει και τι δεν μπορει να κανει? να ξερω ως που να ελπιζω..
εχω το ξυραφακι στα χερια.πεειτε μου κατι καλο μπας και το γλιτωσω νοιωθω πολυυ πονο και στεχωρια μεσα μου
boo άσε τα χαζά δεν αξίζει για κανέναν αυτό ότι σκέφτεσαι.....
Μην τους κάνεις το χατήρι Κάνε τουλάχιστον υπομονή μέχρι αύριο να δεις το γιατρό σου...
Μια υποτροπή είναι θα αλλάξει την αγωγή σου και όλα θα γίνουν όπωςπριν.....
Έλα κοριτσάκι μου γράφε μας συνέχεια σήμερα θα είμαστε εδω
Μια μέρα μπου με βάρεσε η μάνα μου με το κλαδί της κληματαριάς (σαν μαστίγιο) και μου έκανε τα χέρια, την πλάτη και τα πόδια με γραμμές.. Εκείνη την μέρα έφυγα από το σπίτι και πήγα σε ένα βουνό και στάθηκα στην άκρη του γκρεμού και φωναξα δυνατά. Τα έβαλα με τον Θεό. Του έλεγα ότι γέρασε και δεν με ακούει που κλαίω, δεν ακούει ότι δεν αντέχω άλλο και ότι πονάω. Ήμουν αποφασισμένος να πέσω από εκεί να ηρεμησει το σώμα μου και η ψυχή μου. Αλλά δεν το έκανα. Ξέρεις γιατί? Γιατί δεν φταίω εγώ για το τι έχει η μάνα μου μέσα στο κεφάλι της, δεν φταίω εγώ που δεν έχει αισθήματα.. Από τότε πείσμωσα και είπα πως από αυτά τα σκατα θα βγω και άλλαξα. Άρχισα να βλέπω διαφορετικά τα πράγματα.
Τι σου αξίζει boo? Σίγουρα όχι η αυτοκτονία. Είσαι ένας πανέξυπνος άνθρωπος, με πολύ δύναμη. Αν πάρεις απόφαση πως για ότι περνάς δεν φταις εσύ αλλά όλοι αυτοί που σε πληγωσαν θα δεις πως το "πρόβλημα" σου δεν είναι τόσο μεγάλο! Ας πάρουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, εσύ προσπάθησε να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Οτι βλέπεις, ότι ακούς (φωνές και σκιές) είναι παιχνιδια του μυαλού... Τίποτα παραπάνω.. Εδώ τώρα θα του πας κόντρα και σιγά σιγά θα πάρεις τον έλεγχο ξανά.
κοπηκα δεν ααντεχω αλλο.εχω παρει 4μγ ζααναχ ξαι δεν ηρενω καθολου δε ξερω οπου μου πσνε τσ 4
κοβομαι ισα να πονεσω να μου φυγει οο πονο; που νοιωθω τελια δεν κρατηκα και νιομιζω θα τμου ερθει παλι ηδη νοιθω τις φλεβες μιου να πετανε ααο την ενταση
απο πριν 7-8 χρονια τελικα και μου λετε να μη τα παραατησω.τι πιο τραγικον μπορει να μου συμβει? χω να βγω νεβδομαδα αο το σπιτι δχολη δεν παιζει να παω λεφτα να παω σε μια καλη ψυχολογο στην αθηνα δεν εχω γιατι ειμαι σπο επσρχια.. εφταα στο μηδεν
ολαα γυρισαν στο μηδεν
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ
Μπου χρειαζεσαι αμεσα εισαγωγη. Βασανιζεσαι υποφερεις. Αν οι γονεις σου ειχαν ενσυναίσθηση θα ελεγαν σε αγαπαμε όπως και αν εισαι. Ζητησε τους τωρα να σε πανε αθηνα. Γινετε χαμος λογω ιού αλλά τον πονο που βιωνεις μονο ειδικοι θα τον καταλάβουν. Σε παρακαλω ζητησε βοηθεια τωρα!!! Μιλα στην αδερφή σου. Αδιαφόρησε πληρως για το τι θα πουν αυτοι. Οσοι ζούμε με ψυχικη νοσο ζουμε υποτροπες και πρεπει να σώσουμε τη ζωη μας. Οταν ειμαστε σε υποτροπη πιστεύουμε μονο στην αυτοχειρια. Ειναι η απελπισία. Μιλα. Μην σε αυτο μαστιγωνεις στην εσωστρέφεια σου. Αξιζεις. Εισαι ενα υπεροχο πλασμα.
Επειδη το περιβάλλον σου δεν βοηθά να μειωνεται το στρες σου δεν ευθυνεσαι εσυ!!!
boo πάρε τηλέφωνο στο 1018 να σε κατευθύνουν. Μπορεί να σε βοηθήσουν, να μιλήσεις με κάποιον άλλο ειδικό να σε κατευθύνει ή και να μιλήσουν αυτοί με το γιατρό σου να μπορέσει να σε δει. Συνέχισε να μας μιλάς εδώ και μην κάνεις άσχημες σκέψεις.
http://suicide-help.gr/ean-skefteste-tin-autoktonia/
περιμενω τι θα πει αυριο ο ιατρος.αν μου πει για νοσηλεια τι να πω στους δικους μου θα μαλλιοτραβηχτουν και θα τα ακουσω ασχημα το στιγμα βλεπεις δεν αποδεχτηκαν ποτε τι εχω θα γινει της ποππης και δεν ειμαι σε φαση για εντασεις καθολουεχω ιθανοτητες να με στειλει ο γιατρος για εισαγωγη? και δεν παιζει και χρημα για να ανεβω αθηνα.απο τι εξαρταται να καποιος μπαινει για νοσηλεια ή οχι?
Αν θα πει για νοσηλεία, θα δώσεις βάση στο τι είναι καλό για εσένα και όχι στο τι θα πουν οι δικοί σου. Δηλαδή αν είχες διαβήτη ή έσπαγες τα πλευρά σου θα έπρεπε να αποφεύγεις θεραπείες και νοσηλείες για να μην μαλλιοτραβιούνται οι γονείς σου;;; Αν δεν αποδέχτηκαν τι έχεις είναι δικό τους το πρόβλημα, όχι το δικό σου.
ολο κοβομαι δε μορω να σταματησω.προβλεπω 3ο αντιψυχωτικο, αντικαταθλιπτικο και αγχολυτικομκαι μετα θα μου πει για νοσηλεια πιστευω
Μην κόβεσαι boo, μίλα μας εδώ, πως μπορούμε να σε κάνουμε να αισθανθείς λίγο καλύτερα;
καπως βοηθαει η κουβενα.απλα κανω οτι μου λενε οι φωνες μου λενε να κοπω κοβομαι απο την απελπισια μου, μου λνε να φουνταρω και το σκεφτομαι παρολο που δε θελω αλλα τι ζωη ειναι αυτη?.οι δαιμονες σκιες θελουν να με σκοτωσουν να με παρουν μακρυα και εμφανιστηκαν ξαφνικα.οι φωνες με βριζουν και με υποτιμανε ασχημζα και με κατευθυνουν στο τι να κανω ή μου λενε ποιος διαβαζει το μυαλο μου κααι οτι ξερουν οτι ειμαι πειραματοζωο του εχουν βαλει εξωγηινοι να παρακολουθουν καποιος απο εμας για να μας κανουν δοκιμασιες και πειραματα ειμαστε αναλωσιμοι για αυτους που στο τελος μασ εξαφανιζζουν και μα ςσκοτωνουν οταν μαθουμε την πληρη αληθεια τους.οι φωνες με βριζουν μου λενε οτι δε θα φυγουν ποτε κσι με βριζουν και με υποτιμανε.ξαφνικα εμφανιστηκαν οι σκιες δαιμονες το βραδυ την εβγαλα ολη μερα στην καρεκλα πλατη στο παραθυρο αλλα δε τη γλιτωσα ειδα κι αλλους 2 μεσα στο δωματιο θελουν να με σκοτωσουν.δεν εχω ξασναφοβηθει τοσο πολυ
Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό που περνάς boo. Ωστόσο έχει ξανασυμβεί, σου λένε οι φωνές και οι σκιές ένα σωρό βλακείες ότι είσαι πειραματόζωο, ότι θα σε βλάψουν, ότι δεν αξίζεις κι όμως, μετά έχουν εξαφανιστεί για καιρό και δεν σου έχουν κάνει κάτι. Διότι είναι παιχνίδια του μυαλού και καταφέρνεις πάντα και τα νικάς στο τέλος. Αυτό να σκέφτεσαι, ότι θα περάσει κι αυτό και είσαι πιο δυνατή από όλα αυτά. Μην κάνεις ότι σου λένε, μην αυτοτραυματίζεσαι. Προσπάθησε boo να στρέψεις τις σκέψεις σου σε κάτι άλλο πιο ευχάριστο.
Θυμάσαι το καλοκαίρι, το φθινόπωρο που είχαν εξαφανιστεί όλα αυτά; Που ήσουν αισιόδοξη και έκανες πράγματα; Θα ξαναέρθουν αυτές οι μέρες σύντομα, αυτό να σκέφτεσαι.