ΣΧΕΣΗ ΓΙΟΥ-ΜΗΤΕΡΑΣ

Καλησπερα παιδια. Ειμαι με τον συντροφο μου κοντα 4 χρονια με τον οποιο δεν εχουμε συγκατοικησει ακομα , εκεινος μενει με τη μαμα του τη συντηρει και ολο το σπιτι διοτι δυστυχως εκεινη δεν μπορει να δουλεψει ουτε συνταξη λογω το οτι στο παρελθον ειχε αντιμετωπησει δυσκολες ψυχιατρικες επιπλοκες στη ζωη της και ειχε νοσηλευτει οποτε ολο το βαρος επεσε στο αγορι μου . Για εκεινη οπως λεει και ο ιδιος ειναι και γιος και πατερας και συντροφος επειδη δεν εχει παρεες οποτε καθεται και της κανει αυτος. Ολο αυτο το διαστημα εγω κρατουσα ουδετερη σταση χωρις να του πω κατι αλλα εχω αρχισει να αισθανομαι οτι θελω να μεινουμε μαζι η απαντηση του ηταν αρνητικη οτι δεν μπορει δεν εχει λεφτα που ειναι λογικο αλλα με αυτη την κατασταση δεν θα ειναι ποτε ετοιμος ..
Δεν ξερω τι να κανω τον αγαπαω παρα πολυ σαν χαρακτηρας ειναι εγωιστης δεν δεχεται βοηθεια καθολου. Help me

Θα πάρεις πακέτο και τη μάνα του μαζί με αυτόν και έχει δίκιο το ξέρεις, δεν είναι μαμακιας το παιδί απλώς έχει την υποχρέωση να την συντηρεί, η μοναδική λύση που βλέπω είναι να μείνετε και οι τρεις σε ένα σπίτι. Αδέρφια δεν εχει;

Εχει αλλα ειναι σαν να μην εχει κοιταει την καριερα του.. ολα αυτα τα χρονια προσπαθω να μενω εξω απο τα οικογενιακα του . Ειμαι 27 , ειναι 30 πλεον ομως θελω να μεινουμε μαζι να κοιταξουμε το μελλον μας αλλα δεν εχω καμια ελπιδα πιστευω. Δυστυχως δεν γινεται αυτο η μητερα του δεν ειναι ψυχολογικα καλα δεν θελει ατομα στο σπιτι δεν βγαινει παθαινει κρισεις κλπ κλπ Οποτε αν ειχα σαν τελευταια επιλογη να μεινουμε ολοι μαζι θα το κανα για χαρη του αλλα δυστυχως δεν γινεται

Όταν του ανάφερες ότι θέλεις να μείνετε μαζί αυτός τι είπε?? Με τα δεδομένα που έχει πως το σκέφτεται?

Δεν ελεγε κατι συγκεκριμενο το αφηνε φλου οταν ειδε οτι αρχισα να κοιταω σπιτια με πιασε και μου ειπε οτι δεν μπορει οτι δεν νιωθει ετοιμος και οτι δεν εχει λεφτα να συντηρει δυο σπιτια . οτι μαγαπαει αλλα δεν θα με κανει ποτε χαρουμενη και τετοια. Το ξερω οτι μαγαπαει αλλα δεν κοιταει το μελλον μας το δικο του μπορει..

Και τι σκέφτεσαι εσύ?

προχωρά τη ζωή σου

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Και τι σκέφτεσαι εσύ?

---

εγω θελω να ειμαι μαζι του ..αν θελει να τον περιμενω να τον περιμενω ...αλλα τι ? ως ποτε ? δεν ξερω τι θα αλλαξει αυτο σκεφτομαι .. η μητερα του δεν θα καλυτερευσει επειτα απο πορισμα ψυχιατρου. τον αγαπαω και με αγαπαει το γνωριζω αυτο εκεινος ομως μου ειπε οτι αν δεν ειμαι ευτυχσιμενη να χωρισουμε

Το έχεις καταλάβει πως δεν οδηγεί πουθενά όλο αυτό έτσι εκτός αν κάτσεις να τον περιμένεις για χρόνια....

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Το έχεις καταλάβει πως δεν οδηγεί πουθενά όλο αυτό έτσι εκτός αν κάτσεις να τον περιμένεις για χρόνια....

---

ναι απλα ελπιζω...

Quote:

---

Originally Posted by lifetiti

ναι απλα ελπιζω...

---

Σε τι ελπίζεις?? Τι πρέπει να γίνει για να πάτε στο επόμενο βήμα? Ειλικρινά απάντησε.

Νομιζω πως πρεπει να βρω το θαρρος να τον βγαλω απο τη ζωη μου . Υπηρχε περιοδος ειχαμε χωρισει για λιγες μερες και αυτο που ξερω ειναι οτι ενιωθε ηρεμος ..Τουλαχιστον θα ειναι καλα αν συμβει αυτο

Και εσύ παντα υπάρχει το καλύτερο απλώς χρειάζεται υπομονή μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Σε τι ελπίζεις?? Τι πρέπει να γίνει για να πάτε στο επόμενο βήμα? Ειλικρινά απάντησε.

---

θελω να τον δω ευτυχισμενο και να προσπαθησω να του κανω τη ζωη πιο χαρουμενη , ξερω οτι εχει περασει χαλια παιδικα χρονια. Εγω τον βλεπω σοβαρα σε αυτο ελπιζω να με δει και εκεινος

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Σε τι ελπίζεις?? Τι πρέπει να γίνει για να πάτε στο επόμενο βήμα? Ειλικρινά απάντησε.

---

Ωραια παρατηρηση , Τζωρτζ ντιαρ ......κανεις κατι παρατηρησεις/επισημανσεις , που πραματικα ειναι ολα τα λεφτα ......
αρκετα μελη θελουν να βελτιωθει η ζωη τους , αλλα δεν κανουν κατι γιαυτο ....
και εχουν φρουδες ελπιδες .......σορυ για τον πληθυντικο ( φρουδες ελπιδες ) , αλλα λογω των 60 ετων μου , εχω συνηθισει σε αυτην ....τοτε πραματικα μαθαιναμε γραμματα , δεν υπηρχε μπουλιιν , ουτε ιχνος , μονο συναδελφικοτητα , το ιδιο συνηντισα οταν πηγα φανταρος το 1984 ..............συναδελφικοτητα , γι αυτο κι εχω τις καλυτερες αναμνησεις εκτοτε .......... αν σκεφτεσαι να βαλεις μπροστα ( η οχι ) και το αιωνα που πηγες φανταρος , ε , τοτε μεγαλωσες για τα καλα !

Quote:

---

Originally Posted by lifetiti

εγω θελω να ειμαι μαζι του ..αν θελει να τον περιμενω να τον περιμενω ...αλλα τι ? ως ποτε ? δεν ξερω τι θα αλλαξει αυτο σκεφτομαι .. η μητερα του δεν θα καλυτερευσει επειτα απο πορισμα ψυχιατρου. τον αγαπαω και με αγαπαει το γνωριζω αυτο εκεινος ομως μου ειπε οτι αν δεν ειμαι ευτυχσιμενη να χωρισουμε

---

καλημερα.
απο οσα λες, δεν ειδα πουθενα να σου ζητησε να τον περιμενεις.
μαλλον σου εχει ξεκαθαρισει οτι εχει το δικο του προγραμμα και δεν εχει σχεδια για να κανετε κατι ολοι μαζι.
το οτι εισαι διατεθιμενη να πας μαζι του να ζησεις με την αρρωστη μητερα του, ειναι κατι που θα εκτιμουσε καποιος που θα ηθελε να εχετε ενα μελλον μαζι. αυτος φαινεται τελειως αδιαφορος.
δεν νομιζω οτι εχει νοημα να επιμεινεις περισσοτερο. μαλλον χανεις τον χρονο σου.