Χωρισμος μετα απο 5 χρονια

Καλώς σας βρήκα παιδιά.
Ψάχνοντας στο net βρήκα την σελίδα σας και θέλω να πω την ιστορία μου, μήπως μπορέσω να καταλάβω καλύτερα κάποια πράγματα. Έκανα μια σχέση πριν 5 χρόνια με ένα παιδί της ίδιας ηλικίας με εμένα. Στην αρχή βγαίναμε, περνούσαμε καλά, δεν νομίζω ότι υπήρξαμε τρελά ερωτευμένοι, όμως με τον χρόνο διαπιστώναμε κοινά μεταξύ μας και δενόμασταν. Ωστόσο εκείνος από επιλογή του, ήταν πάντα φειδωλός σε συναισθήματα και επικοινωνία. Είχα μια σοβαρή σχέση πριν από εκείνον, ενώ αυτός όπως έλεγε τπτ το σημαντικό εδώ και εκεί. Απόφευγε να γνωρίσει τον περίγυρο μου όλο αυτό το διάστημα εκτός από μεμονομένες φορές. Πράγμα που με πείραζε και μου έλεγε πως δεν αισθανόταν καλά ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους.

Σε όλο αυτό το χρόνια να σημειώσω ότι εγώ πήρα το πτυχίο μου, εργάστηκα, άλλαξα αρκετές εργοδοσίες, μετακόμισα και ζούσα μόνη μου και εκείνος μόλις τους τελευταίους μήνες βρήκε μια δουλειά, χρωστάει ακόμα μαθήματα για το πτυχίο του, ενώ ζει με τους δικούς του. Τον στήριξα σε αυτό, το πάλευα μαζί του και του δικαιολογούσα πολλά εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Σκεφτόμουν ότι ήταν κυρίως ψυχολογικό μπλοκάρισμα και μόλις έβρισκε μια εργασία θα του έφευγαν τα ψιλοκόμπλεξ που είχε και θα ρόλλαρε στην ζωή του. Τεσπά, για να μην τα πολυλέω, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αρχίσαν τα νεύρα, του στυλ μην τραγουδάς μέσα στο αυτοκίνητο (και έχω και συμπαθητική φωνή ;)) με μείωνε πότε για τα 2-3 κιλάκια που πήρα, γενικά φαινόταν ότι δεν πάει καλά. Όταν λοιπόν συνέβαιναν αυτά, ήρεμα και ωραία του έλεγα αυτή είμαι, προσπαθώ για το καλύτερο, αλλά αν δεν με σέβεσαι ως επιλογή σου, τότε προχώρα παρακάτω...Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν 2-3 άντρες που με διεκδίκησαν και το ήξερε, αλλά ποτέ δεν προχώρησα.

Του έλεγα τα παράπονα μου συμφωνούσε ότι έχω δίκιο και δεν θα τα ξανακάνει, αλλά ουσιαστικά δεν άλλαζε κάτι. Η πτώση είχε αρχίσει να φαίνεται και στο ερωτικό μας. Δεν μπορούσα να βρεθώ μαζί του. Μηχανικά τελείως, ντρέπομαι που το λέω. Έτσι, αφού ξεκίνησε να εργάζεται και το θαύμα δεν συνέβη, αποφάσισα να χωρίσουμε, μετά από έναν χαζοτσακωμό. Το πάλεψε να με κρατήσει δίπλα του λέγοντας τα γνωστά να μείνουμε φίλοι κλπ, όμως εγώ είμαι κάθετη πλέον ως προς αυτό πως δεν γίνεται. Στην αρχή μετά τον χωρισμό κανονίζαμε και εγώ από τύψεις δεχόμουν να βγούμε, μόλις λοιπόν είχε την κατάφαση μου, το ακύρωνε. Τόση ανάγκη για επιβεβαίωση; Η πλάκα είναι ότι αντί να κάτσει να συζητήσει μαζί μου για το αν μπορούμε να σώσουμε κάτι, αυτός ζητά την φιλία μου, να τον βοηθάω και να με βοηθάει όπως λέει. Και όταν του λεω πως δεν θέλω (γιατί με νευρίασε το στυλάκι του κανονίζω-ξεκανονίζω) μου απαντάει πως ειμαι κολλημένη για αυτό δεν μπορώ . Μπορούμε να είμαστε "φίλοι" και να βρούμε άλλους. Τόση άνεση βρε παιδιά ο κύριος; Έλεος. Βγάζετε άκρη;

Ξέρω ότι πήρα την σωστή απόφαση αλλά με πονάει, δεν είμαι και στα καλύτερα μου, όμως δεν μπορώ να τον καταλάβω.
Κουράγιο σε όσους το διάβασαν...:)

Εσένα δηλαδη τι σε πειράζει? Πως σε τσιγκλά εγωιστικά με την άνεση του? Εμένα μου φαίνεται πως μόνο αυτό σε κρατάει και ασχολείσαι ακόμη μαζί του...

ΥΓ. Καλώς ήρθες...

δεν σε θελει δεν τον θελεις,μηπως ειναι καιρος να βαλεις το καπελακι σου αλλιως;

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας παιδιά.
Θεοφανία, λες ο εγωισμός να είναι που με κάνει και νιώθω έτσι χάλια;
Παρόλο που συνειδητά δεν θέλω να είμαι μαζί του για τους λόγους που ανέφερα (και για άλλους που δεν μπορώ να αναπτύξω) τον σκέφτομαι και μου λείπει. Αυτός έτσι απλά με διέγραψε και το παίζει άνεση; Ή είναι πραγματική άνεση; Όντως δεν τον νοιάζει καθόλου ή το κάνει για να με τσιγκλίσει;
Ξέρω ότι πήρα την σωστή απόφαση όμως γίνεται ο εγωισμός και το \"τσίγκλισμα\" να με πονάνε τόσο; Θέλω να ηρεμήσω. Και εδώ και 1 μήνα δεν μπορώ. Ουφ!
Empneustns, το καπελάκι το έβαλα αλλιώς αλλά δεν μου είναι και αδιάφορος. Πως γίνεται να του είμαι εγώ τόσο γρήγορα; Μαζί ζήσαμε όσα ζήσαμε. Γιατί να θέλει να με πικάρει, αφού μας έχει απλά τελειώσει;
Σας ζαλίζω και εσάς, απλά είμαι χάλια. Δεν μπορώ να δουλέψω, ούτε να πάψω να τα σκέφτομαι.

αν εκλαιγε και σου ζητουσε συνεχεια να γυρισει πισω πως θα ενοιωθες;

Όταν σε κάποια φάση μου είπε ότι με χρειάζεται (να έχουμε επαφή) του είπα πως όλα είναι μέσα στπ μυαλό του και δεν με χρειάζεται. Δεν ένιωσα καλύτερα πάντως Empneustns, ούτε και τότε. Μια από τα ίδια.

ηρεμισε λιγο ,και σκεψου τι πραγματικα θελεις.τα εχεις λιγο μπερδεμενα μεσα σου νομιζω.λιγο ο εγωισμος σου,λιγο η αποριψη,λιγο αλλιως τα περιμενες και αλλιως σου ηρθαν.ψαξε βαθια μεσα σου τι θελεις. :)

απλα ο κυριος βολευτικε με τον χωρισμο σας πυστευω.καιμην απορεις πολοι αντρες ειναι κενοι απο αισθηματα τι νομιζες ειναι σαν εμας?

piccolo7,

δεν αποκλειεται να εννοει οσα σου λέει. Με το να θελει να μη χασετε επαφη, δε σημαινει οτι ειναι ανετος μονο στην ιδεα, αλλα οτι μπορει να σε σεβεται, να σε εκτιμαει, να σε θελει στη ζωη του. Μπορει ομως κ να σκεφτεται κ το ενδεχομενο μιας επανασυνδεσης.

Ομως 5 χρονια εισαστε μαζι. Εσυ τί νομιζεις πώς σκεφτεται?Και κατι ακομα: γιατι δεν ρωτας τον ιδιο πώς ειναι τοσο ανετος?

Empneustns αυτά που θέλω δεν μπορώ να τα έχω απο εκείνον.
Το ξέρω και για αυτό έφυγα. Δεν μπορούσα άλλο να συμβιβάζομαι τόσο πολύ. Οδηγήθηκα σε αυτή την απόφαση εξαιτίας της συμπεριφοράς του. Η λογική λοιπόν, μου έλεγε και μου λέει κάποια πράγματα. Αλλά τα συναισθήματα μου για εκείνον δεν είναι ανύπαρκτα. Μπερδεμένα αλλά υπάρχουν. Νομίζω είναι νωρίς, χρειάζομαι χρόνο για να τα ξεκαθαρίσω. Δεν ξέρω τι περίμενα. Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι θα αλλάξει κάτι γιατί το έργο όπως προείπα το είχαμε ξαναπαίξει.

maria...και εγώ κάπως έτσι το βλέπω. Σαν να ήθελε και εκείνος να χωρίσουμε και με έβαλε μπροστά και για ξεκάρφωμα σε αγαπάω, θέλω να μείνουμε φίλοι κλπ και συν τοις άλλοις με έπαιζε με το να βγούμε φιλικά κανονίζοντας και ξεκανονίζοντας

Sofia αν με σεβόταν και με εκτιμούσε δεν θα κανόνιζε μετά τον χωρισμό μας με δική του πρωτοβουλία να βγούμε και μετά θα το ακύρωνε. Τις ευκαιρίες τις αρπάζουμε δεν τις πετάμε ε?
Τον ρώτησα πως και τόσο άνετος και μου είπε νομίζεις δεν είμαι καθόλου, ενώ είχε ήδη πει για άλλες άλλους και κατέληξε ότι με αγαπάει και θα είναι δίπλα μου ότι χρειαστώ μπλα-μπλα. Και στο τέλος μου πέταξε το μπαλάκι λέγοντας ότι εγώ έχω πρόβλημα που δεν μπορώ να τον δω φιλικά, υπονοώντας ότι εκείνος μπορεί.

Έχω μπερδευτεί. Βοηθάει το ότι τα βγάζω απο μέσα μου, να ειστε καλά.

Piccolo, δεν ξερω για ποιο λογο μπορει να ακυρωσε το ραντεβου σας. Απο την αλλη δεν σημαινει οτι επειδη ακυρωσε δεν σε σεβεται. Δεν καταλαβαινω δλδ πώς βγαζεις αυτο το συμπερασμα.

Για το τί λενε οι τριτοι, προσπαθησε να μεινεις στα λογια που εχουν ειπωθει μεταξυ σας και απεκλεισε τριτους. Σπανιως μεταφερονται λογια αυτουσια αλλα ακομα ετσι να ναι, εχει αλλη αξια να μιλατε απευθειας, παρα να αφηνετε τριτους να εχουν λογο για τα προσωπικα σας.

Τελος, αν μπορεις ή οχι να τον δεις φιλικα, δεν ειναι κακο ουτε το ενα ουτε το άλλο κ δεν βλεπω γιατι πρεπει να αισθανεσαι ασχημα αν μπορεις να ακολουθησεις ή οχι μια δικη του επιθυμια.

Piccolo, και γω αυτό που εισπράττω είναι πως έχεις συνειδητοποιήσει πως δεν είναι το ζητούμενό σου ο συγκεκριμένος άνθρωπος, το να σου λείπει είναι για μένα φυσιολογικό και δεν αναιρεί κάτι. Ίσως να σε ενοχλεί η άνεση του θεωρώντας ότι έτσι ακυρώνει το ότι ήσουν σημαντική ερωτικά για κείνον…αλλά δεν ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει μέσα του…τώρα οσον αφορά το θέμα της φιλίας, θα συμφωνήσω με την Σοφία, δεν υπάρχει σωστό και λάθος εξ ορισμού, εκείνος για τους δικούς του λόγους θέλει και εσύ για τους δικούς σου δεν θέλεις…δεν βρίσκω τον λόγο γιατί θα πρέπει να απολογηθείς γι΄αυτό...ξέρεις, η φιλία μετά από σχέση είναι εφικτή αλλά υπό προϋποθέσεις και δεν νομίζω ότι είναι κάτι που προαποφασίζεις, απλά απομακρύνεσαι και αν για σένα αυτός ο άνθρωπος είναι όντως ξεχωριστός και χωρίς τον μανδύα του έρωτα τον κρατάς, συνεχίζοντας όμως την ζωή σου, αλλά για την ώρα δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να πιεστείς για κάτι.

Εγώ θεωρώ πως και οι δυο είναι κολλημένοι στη ...συνήθεια. Εγώ μετά από 5 χρόνια σχέση με τον πρώην φίλο μου ήθελα πολύ να τον έχω στη ζωή μου, παρόλο που ερωτικά μου είχε τελειώσει. Εκείνος αρνήθηκε την προοπτική φιλιας με εμένα που είχαμε ζήσει τόσα πολλά και από τότε δεν τον ξαναείδα.....Επιμένω πως με τη φίλη μας είναι εντελώς εγωιστικό το θέμα....

Sofia σου απαντησα τσέκαρε το...

stella78 ναι είμαι συνειδητοποιημένη ως προς την απόφαση μου. Και φιλικά θα μπορούσα να τον δω στην αρχή είχα όλη την διάθεση, εαν δεν μου είχε κάνει τα παιχνιδάκια κανονίζω - ξεκανονίζω. Ετσι, σε τέτοιες συμπεριφορες θα στηριζαμε φιλια επειτα απο σχεση; Σκέφτηκα ωριμοτερα και είδα πως δεν γίνεται, απλά ήταν μια φράση που ειπώθηκε δεν την εννοούσε.

Θεοφανία μάλλον είναι εγωισμός ναι, απλά παει καιρος απο την τελευταια φορα που χωρισα και μου φαίνονται εξαιρετικα έντονα αυτά που νιωθω. Για μια σχεση τελειωμένη και μόνο απο εγωισμο και συνηθεια, να νιωθω ετσι.
Για αυτο το μοιραζομαι μηπως κατι χανω, ζωντας απο μεσα την κατασταση.

Ευχαριστω για τις σκεψεις σας.

Quote:

---

Originally posted by piccolo7
Empneustns αυτά που θέλω δεν μπορώ να τα έχω απο εκείνον.
Το ξέρω και για αυτό έφυγα. Δεν μπορούσα άλλο να συμβιβάζομαι τόσο πολύ. Οδηγήθηκα σε αυτή την απόφαση εξαιτίας της συμπεριφοράς του. Η λογική λοιπόν, μου έλεγε και μου λέει κάποια πράγματα. Αλλά τα συναισθήματα μου για εκείνον δεν είναι ανύπαρκτα. Μπερδεμένα αλλά υπάρχουν. Νομίζω είναι νωρίς, χρειάζομαι χρόνο για να τα ξεκαθαρίσω. Δεν ξέρω τι περίμενα. Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι θα αλλάξει κάτι γιατί το έργο όπως προείπα το είχαμε ξαναπαίξει.

maria...και εγώ κάπως έτσι το βλέπω. Σαν να ήθελε και εκείνος να χωρίσουμε και με έβαλε μπροστά και για ξεκάρφωμα σε αγαπάω, θέλω να μείνουμε φίλοι κλπ και συν τοις άλλοις με έπαιζε με το να βγούμε φιλικά κανονίζοντας και ξεκανονίζοντας

Sofia αν με σεβόταν και με εκτιμούσε δεν θα κανόνιζε μετά τον χωρισμό μας με δική του πρωτοβουλία να βγούμε και μετά θα το ακύρωνε. Τις ευκαιρίες τις αρπάζουμε δεν τις πετάμε ε?
Τον ρώτησα πως και τόσο άνετος και μου είπε νομίζεις δεν είμαι καθόλου, ενώ είχε ήδη πει για άλλες άλλους και κατέληξε ότι με αγαπάει και θα είναι δίπλα μου ότι χρειαστώ μπλα-μπλα. Και στο τέλος μου πέταξε το μπαλάκι λέγοντας ότι εγώ έχω πρόβλημα που δεν μπορώ να τον δω φιλικά, υπονοώντας ότι εκείνος μπορεί.

Έχω μπερδευτεί. Βοηθάει το ότι τα βγάζω απο μέσα μου, να ειστε καλά.

---

ετσι πυστευω ειναι.και οταν εχεις ζησει με εναν τετιο ανθρωπο τοσα καλυτερα ουτε φιλοι να ειστε γιατι θα πληγωθεις εσυ περισσοτερο αν κανει κατι με αλλη κοπελα και σου λεει τι εκανε κ πως.οχι δεν γινονται τετια πραγματα οι εραστες οι τπτ.

συμφωνώ με την θεοφανία πως είναι καθαρός εγωισμός στην μέση.....
όσο για το κανονίζω-ξεκανονίζω έχεις σκεφτεί μήπως θέλει να σε έχει του χεριού του;
όποτε σε φωνάζει εσύ να τρέχεις και μετά να σου λέει πως δεν έγινε και τίποτα.....

μήπως είναι σίγουρος για το τί αισθάνεσαι για αυτόν και έτσι εξακολουθεί να σε \"τρέχει\";

είχα μια σχέση η οποία ήταν άρρωστη....με έτρεχε με χίλια....την μία έτσι την άλλη γιουβέτσι....την μία ναι θα βρεθούμε την άλλη όχι δεν μπορώ....την μία ήταν με άλλες και την άλλη με εμένα και πολλά άλλα, και όλα αυτά γιατί απλά με θεωρούσε δεδομένη και πως ανα πάσα στιγμή εγώ θα ήμουν εκεί για εκείνον.ώσπου κατάλαβα τι πήγαινε λάθος και ξέκοψα.

η ταπεινή μου γνώμη είναι πως καλά έκανες και έφυγες.δεν είσαι το σκυλάκι κανενός για να σε τραβάει από το λουρί όποτε το κάνει κέφι....;)

Για το μόνο που είμαι σίγουρη, όσο και αν έχω ψυχολογικές μεταπτώσεις Λίτσα, είναι ότι έκανα καλά που έφυγα. Από όπου και να το πιάσω, ότι ήταν το σωστό καταλήγω.

Όσο για το ότι ήξερε για τα αισθήματα μου το θεωρώ δεδομένο. 5 χρόνια είμασταν μαζί, για να γινόντουσαν τα 5, 6 ή 26 χρόνια δεν θα επέλεγα παιχνιδάκια επί τούτου. Να τον τρέχω. Να τον κάνω να αμφιβάλλει, να του δημιουργώ ανασφάλεια. Αυτά είναι παιδιαρίσματα όταν έχεις κάνει μια επιλογή την τιμάς και κάνεις ότι καλύτερο μπορείς.

Κάπως έτσι το βλέπω.

εσυ μπορει να την τιμας αλλα οι αντρες μαλλον θελουνε φτυσιμο για να κολισουνε

Αυτά περί φτυσίματος, πολύ στερεότυπα μου κάνουν

Θα έλεγα να εξετάσεις για ποιο λόγο δεν σου είναι εντελώς αδιάφορος μετά από όλα αυτά τα αρνητικά παραδείγματα που παρέθεσες.
Τι σου έδινε και έμενες μαζί του?Σου άρεσε αυτό το παιχνίδι?

Τώρα αυτός γιατί σου ακύρωσε το ραντεβού ή γιατί επιζητά την φιλία σας, είναι δικό του θέμα.

Επίσης ανέφερες ότι τον ξανάδες λόγω τύψεων.Τύψεων για ποιο λόγο?

Παρόλο που δήλωσες κάθετη στην απόφαση σου, μέσα σου το κλωθογυρίζεις

Ψάξε μέσα σου γιατί θες να είσαι με έναν τέτοιο σύντροφο σε πρώτη φάση και μετά κάνε ότι νιώθεις καλύτερα.(να τον ξαναδείς, να είστε μόνο φίλοι ή να ξεκόψεις εντελώς μαζί του)

Τι μου έδινε; Παρέα, ευχάριστες στιγμές, την αίσθηση ότι ανήκω κάπου. Δεν μου άρεσε αυτό το παιχνίδι της αδιαφορίας, αλλά και δεν ήθελα να ξεβολευτώ και εγώ. Να αντιμετωπίσω όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα που νιώθω τώρα, να ξεκινήσω πάλι από την αρχή για αναζήτηση συντρόφου. Είχα μια κάποια αίσθηση ασφάλειας μέσα από την συνήθεια, δηλαδή.

Δεν τον ξαναείδα, συμφώνησα στο να βρεθούμε αλλά είπαμε: το αναιρούσε, όποτε κανονιζόταν. Οι τύψεις μου προερχόντουσαν απο το ότι νόμιζα ότι μπορεί και τον είχα αδικήσει. Ότι πράγματι μπορεί να είχε τους λόγους για τους οποίους μου έλεγε ότι συνέβαιναν ορισμένες καταστάσεις. Τον δικαιολογούσα απίστευτα μέσα μου, όπως καταλαβαίνετε.

Τα κλωθογυρίζω. Μετά την online ψυχανάλυση, πιστεύω ότι έχω κολλήσει όχι μόνο λόγω του εγωισμού (σε σχέση με την άνεση που εκείνος δείχνει) αλλά ασχολούμαι επειδή παύει κάτι \"σταθερό\" να υφίσταται στη ζωή μου και νιώθω αβεβαιότητα για το μέλλον μου στα προσωπικά μου.

Ευχαριστώ, νομίζω βρήκα την άκρη μου...

Πάνω που είχα μισοβρεί τις ισορροπίες μου. \'Επειτα από την τελευταία φορά που του μίλησα σκληρά αλλά ειλικρινά (όταν πρωτοέγραψα εδώ) ένα μήνα μετά, επικοινώνησε μαζί μου. Ξαφνιάστηκα, γιατί παρόλο που πέταξε το μπαλάκι της επικοινωνίας σε εμένα και εγώ δεν τον ενόχλησα, επικοινώνησε εκείνος. Και μιλάμε για έναν ιδιαίτερα εγωϊστή άνθρωπο. Πως το ερμηνεύεται, βρε παιδιά; Γιατί με αναστατώνει;