υποφερω πολυ

γεια σας.
οπως εχω γραψει και σε αλλο τοπικ υποφερω απο αγχος και καταθλιψη.ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη(seroxat,xanax,zyprexa).
στο παρελθον εκανα καταχρηση στα xanax,επαιρνα δλδ περισσοτερα απο αυτα που μου ειχε ορισει η γιατρος μου,με αποτελεσμα να παρει η μητερα μου στα χερια της τα φαρμακα και να μου δινει λιγα-λιγα (δοσεις για 2-3 μερες.)
το προβλημα ειναι οτι εγω,λογω του υπερμετρου αγχους μου,πηρα παραπανω δοση(xanax kai zyprexa) σημερα(αυτο εχει επαναληφθει και αλλες φορες),με αποτελεσμα για αυριο και μεθαυριο να αναγκαστω να παρω μικροτερη δοση απο το κανονικο(μου εχει δωσει φαρμακα μεχρι το σαββατο).
την παρακαλεσα να μου δωσει εξτρα φαρμακα και της εξηγησα την ολη φαση αλλα μου το αρνηθηκε γιατι εχει συμβει και αλλες φορες.το γεγονος οτι μου εχει παρει τα φαρμακα στα χερια της της το συνεστησε η γιατρος μου,οποτε και να την παρω τηλ δεν προκειται να με καταλαβει.
ΥΠΟΦΕΡΩ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΥΠΟΦΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΣΚΑΤΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΔΟΣΗΣ?
ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ!!!

Να βαλεις τα δυνατα σου να κοψεις τα ζαναξ.Να τα περνας οταν πρεπει κ οταν σου λεει ο γιατρος σου.και γω πασχω απο διαταραχη πανικου με καταθλιψη αλλα κανω οτι μ λεει ο γιατρος δεν το διακινδινευωνα παρω περισσοτερη δοση.Δεν παιζουμε με αυτα τα φαρμακα.

παντως ειναι αληθεια οτι τα αγχολυτικα πρεπει να τα παιρνουμε για μικρο διαστημα μετα προκαλουν εθισμο.δυσκολη κατασταση:(

φερρο,
ψυχαναλυση κανεις?

Και εγω συμφωνω με τους προλαλισαντες....Σε εχει πιασει κατι σαν ψυχωση με τα φαρμακα..Καλυτερα να κανεις οτι λεει ο γιατρος....Κουκλα μου,αυτα ειναι ψυχοφαρμακα και οχι καραμελες...Ηδη εχεις ψιλοεθιστει για να λες τι θα κανω κτλπ..Καποια στιγμη θα πρεπει να τα σταματησεις,,,,Τι θα κανεις?Η κατασταση αυτη δεν ειναι αιωνια..Αν νοιωθεις αγχος ψησε και καμια βαλεριανα να χαλαρωσεις.Μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου....
Ευχομαι τα καλυτερα μεσα απο τη καρδια μου;):)

ti einai h baleriana?

Η βαλεριανα ειναι ενα φυτο που χαριζει στον οργανισμο χαλαρωση..Εχει καταπραυντικες ιδιοτητες σε σχεση με το αγχος..Το πουλανε σε super market ή σε ηδη υγιεινης διατροφης...Ειναι κατι σαν το χαμομηλι....Μην ξεχναμε βεβαια πως και το απλο χαμομηλι εχει τις ιδιες ιδιοτητες....Μην την πεφτουμε μονο στα φαρμακα....Υπαρχει και το φαρμακειο της φυσης...:)

γνωρίζεις αν η βαλεριάνα επιτρέπεται όσο ακολουθείς κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή;

Νομιζω πως δεν ειναι κατι που μπορει να επιφερει οποιοδηποτε προβλημα γιατι ειναι ενα φυτο απλο..πως ειναι το χαμομηλι.....οποτε μαλλον δεν δημιουργει καποιο προβλημα,,,,ρωτα βεβαια και το γιατρο σου καλου κακου....;)

Quote:

---

Originally posted by ntini
Η κατασταση αυτη δεν ειναι αιωνια..

---

ντινη μου μετα απο 15 χρονια που υποφερω απο καταθλιψη και πανικους (με μικρα διαλλειματα),τεινω να βγαλω το συμπερασμα οτι η κατασταση μου ειναι οντως αιωνια και οτι θα με ακολουθει μια ζωη....δυχτυχως καλή μου :(
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ....ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΤΙΝΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ ΟΤΑΝ ΤΡΕΜΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΑΣΠΙΡΙΝΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ.

Quote:

---

Originally posted by krino
φερρο,
ψυχαναλυση κανεις?

---

κανω ψυχοθεραπεια κρινο.

και γιατι οχι ψυχαναλυση?

παιδια η κατασταση ειχε τραγικη εκβαση.
ειπα στην μητερα μου οτι πηρα καποια φαρμακα παραπανω και της ζητησα να μου δωσει εξτρα.
το αποτελεσμα ηταν να ουρλιαζει επι 2 ωρες(εχει και εκεινη ψυχολογικα προβληματα).με εβρισε με απαισιους χαρακτηρισμους.
με ειπε πρεζακια,κοπροσκυλο,την ακουσα να λεει στον πατερα μου \"θα την σκοτωσω!!!\".φωναζε οτι θελω να ειμαι αρρωστη γιατι με βολευει.παιδια ειλικρινα σας μιλαω επι 2 ωρες ουρλιαζε και ακουγομασταν μεχρι τους απεναντι.
ΒΑΣΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΓΩΙΣΜΟ.
φωναζε \"εγω σε πηγαινα στα καλυτερα σχολεια για να καταντησεις ετσι τεμπελα?\".ειπε και αλλα πολυ χειροτερα πραγματα...
η αδερφη μου που πασχει απο ψυχωση εδω και χρονια ειναι πολυ καλυτερα απο μενα γιατι ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΖΟΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΠΤ!!!ΤΗΣ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΨΟΓΑ!
κοινως...ειμαστε το σπιτι των \"τρελλων\".το μονο υγιες ατομο που με στηριζει πολυ ειναι ο πατερας μου ο οποιος ειναι 70 χρονων.καθε μερα παρακαλω τον θεο να τον εχει καλα γιατι αλλιως δεν ξερω τι θα απογινουμε.......

Quote:

---

Originally posted by krino
και γιατι οχι ψυχαναλυση?

---

δοκιμασα την ψυχαναλυση αλλα δεν μου ταιριαξε καθολου.

οκ εσυ γνωριζεις καλυτερα.
Παρολα αυτα πιστευεις οτι εχεις φτασει στο επιπεδο να δεις την ριζα του προβληματος?

Fero,
πιστευεις οτι κανείς δεν καταλαβαίνει τι περνάς και δεν σε αδικώ.
Όμως, πρέπει κι εσύ να καταλάβεις οτι το να υπερβαίνεις τη δόση των φαρμάκων σου μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνο.
Έχετε συζητήσει καθόλου με την ψυχίατρο για ποιούς λόγους το κάνεις; Προσπάθησες να εξηγήσεις την στάση σου αυτή? προφανώς έχεις εθιστεί στα χάπια και πιστεύω θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στην φαρμακευτική αγωγή σου ( χωρίς να είμαι ειδικός).
Απο την άλλη, είσαι ευχαριστημένη με την ψυχοθεραπεία σου και την σχέση που έχεις αποκτήσει με την θεραπεύτριά σου? Πόσο καιρό κάνεις; νιώθεις οτι βοηθιέσαι;
Τέλος, τα λόγια που λέμε ουρλιάζοντας, συχνά δεν μας εκφράζουν όταν είμαστε εν ηρεμία, δεν εκφράζουν την αλήθεια μας, αλλά ένα συναίσθημα. Στην περίπτωση της μητέρας σου ποιο νομίζεις οτι είναι? Φόβος? Θυμός;
Προφανώς η μητέρα σου δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα το θέμα της δυσκολίας σου, αλλά μην παίρνεις τοις μετρητοις τα λόγια της.
Σε τι πιστευεις οτι έγκειται η διαφορετική της στάση απέναντι στην αδερφή σου;
Τέλος, ο πατέρας σου, τι στάση κρατα ειδικότερα, σε όλο αυτό;

Quote:

---

Originally posted by krino
οκ εσυ γνωριζεις καλυτερα.
Παρολα αυτα πιστευεις οτι εχεις φτασει στο επιπεδο να δεις την ριζα του προβληματος?

---

νομίζω πως ναι. η ρίζα του προβλήματος,νομίζω πως είναι,ότι οι γονείς μου(κυρίως η μητέρα μου) περιμένουν από μένα πολύ περισσότερα,απ\'όσα μπορώ να αντέξω.όπως είπα και παραπάνω η μητέρα μου,αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης μου,λόγω εγωισμού(\"μα καλά το δικό μου το παιδί,που το ανέθρεψα με τόση αγάπη είναι δυνατόν να είναι άρρωστο?\") και λόγω του ότι η αδερφή μου πάσχει από πρόβλημα,σοβαρότερο από το δικό μου και δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι και τα δυο της παιδιά είναι άρρωστα.
αν η αδερφή μου δεν ήταν άρρωστη από ψύχωση και αν η μητέρα μου,μου φερόταν αλλιώς,πιστέυω ότι θα ήμουν αισθητά καλύτερα.

Γιατί πρέπει να τους δίνεις ότι περιμένουν;
Γιατί δεναπελευθερώνεσαι απο το βραχνά;
Να δίνεις σε εσένα ότι περιμένεις εσύ απο εσένα κι ότι κρίνεις πως μπορείς.
Ας μην σε καταλάβουν κι ας μην αποδεχτούν το πρόβλημα.
Ξέχνα τους.
Ζήσε για εσένα, φρόντισε εσένα...

Quote:

---

Originally posted by weird

Έχετε συζητήσει καθόλου με την ψυχίατρο για ποιούς λόγους το κάνεις;

ναι το έχουμε συζητήσει.εγώ της έχω εξηγήσει ότι χρειάζομαι περισσότερα φάρμακα και εκείνη έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το κάνω,επειδή είμαι εξαρτητική προσωπικότητα(με φάρμακα,αλκοόλ,καφέδες,κόκ� �-κόλες,τσιγάρα)

Απο την άλλη, είσαι ευχαριστημένη με την ψυχοθεραπεία σου και την σχέση που έχεις αποκτήσει με την θεραπεύτριά σου? Πόσο καιρό κάνεις; νιώθεις οτι βοηθιέσαι;

στην ψυχοθεραπεύτριά μου,πάω εδώ και ένα μήνα.είναι αξιόλογη αλλά με πιέζει και αυτό με αγχώνει.την δεύτερη μέρα που πήγα,μου είπε χαρακτηριστικά \"δεν είσαι διατεθημένη να κάνεις το παραμικρό για να θεραπευθείς\".ίσως σε βάθος χρόνου να βοηθηθώ.


Τέλος, τα λόγια που λέμε ουρλιάζοντας, συχνά δεν μας εκφράζουν όταν είμαστε εν ηρεμία, δεν εκφράζουν την αλήθεια μας, αλλά ένα συναίσθημα. Στην περίπτωση της μητέρας σου ποιο νομίζεις οτι είναι? Φόβος? Θυμός;

οργή απέναντί μου και απογοήτευση για τον ρόλο της ως μητέρα.

Σε τι πιστευεις οτι έγκειται η διαφορετική της στάση απέναντι στην αδερφή σου;

ίσως στο ότι έχει σοβαρότερο πρόβλημα από μένα(ψύχωση). ίσως όμως έγκειται στο ότι στην παιδική και εφηβική μου ηλικία ήμουν το αστέρι της(άριστη μαθήτρια κλπ)

Τέλος, ο πατέρας σου, τι στάση κρατα ειδικότερα, σε όλο αυτό;

ο πατέρας μου με καταλαβαίνει πολύ περισσότερο απ΄ότι η μητέρα μου και έχει συναίσθηση του μεγέθους του προβλήματός μου.λόγω αυτής της διαφορετικής θεώρησης του προβλήματός μου,έχουν άγριους καυγάδες με την μητέρα μου

---

θα ήθελα ακόμη να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους σας για το ότι με ακούτε και μου βάζετε ερωτήματα που με βοηθούν.να είστε όλοι καλά!:)

Σε βάθος χρόνου μπορεί να βοηθηθείς.
ειναι νωρίς ακόμα πιστεύω για να κρίνεις..
Μίλα της, για την πίεση που σου ασκεί και για το πως αισθάνεσαι που εμπλέκει τη μητέρα σου στην σχέση σας...

Νομίζω οτι έμπαινες σε ενα ρολάκι για χάρη της μαμάς,
και τώρα αντιδράς και δεν θέλεις πια να μπαινεις...
και αντιδρά και η μαμά..

Πάρε αποστάσεις, απο όλα,
απο την αδερφή
απο τη μαμά
(απο το μπαμπα οχι τόσες, αφού φαινεται να σε καταλαβαίνει)
δες πιο υπευθυνα το θεμα των χαπιών..
ΚΟυράγιο
εστιάσου στην ψυχοθεραπεία σου.
Είμαστε εδώ.
Φιλιά.

weird μου,
σε ευχαριστώ ειλικρινά γλυκιά μου που ασχολείσαι με το πρόβλημά μου.

πριν λίγο πήγα στην μητέρα μου με διάθεση να συζητήσουμε ήρεμα και να τα βρούμε αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μου πει ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΤΙΜΑΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΦΕΡΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΗΣΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.
από εκείνη την ώρα η διάθεσή μου έπεσε κατακόρυφα.
(έχει και εκείνη ψυχολογικά προβλήματα και παει σε ειδικο).

το να παρω αποστασεις απο την αδερφη μου και την μητερα μου ειναι πολυ δυσκολο γιατι ειμαστε στο ιδιο σπιτι σχεδον 24 ωρες το 24-ωρο...

Καλή μου,
κιεγω σ ευχαριστώ που το μοιράζεσαι.
Εχετε σκεφτεί ποτέ οικογενειακή ψυχοθεραπεία?

Ισως, δεν ειναι η κατάλληλη στιγμή για να τα βρείτε με την μητέρα σου. Μοιάζει κολλημένη να επαναλαμβλανει διαρκώς την ίδια κασέτα, ανίκανη να δεχτεί νέα δεδομένα, όπως η προσπάθεια σου να έρθετε κοντά.
Αστην... προς το παρόν.
Καλύτερα μίλα για την μητέρα σου στην θεραπεύτριά σου ( μαζί θα δουλέψετε τα συναισθήματά σου για αυτήν και πως να διαχειριστείς την κατάσταση)
και όχι στην ίδια την μητέρα σου.

Και, στο τονίζω.Τα χάπια, δεν είναι λύση.
Φρόντισε πιο πολύ τον εαυτό σου στο θέμα αυτό.
Μίλα για την εξάρτηση στην γιατρό, πες της οτι προσπαθείς....

Μάκια.

ferro υπομονη κοπελια εγω πυστευω οτι για ολα φταινε οι γονεις κιας μην το κανουνε ηθελημενα.εγω κληρωνομισα αυτο το πραγμα απο τον πατερα μου.στην ηλικια μ τα ιδια ειχε κ αυτος αλλα πιο ελαφρια μορφη.οσο για την μανα μ και μενα δεν μπορει να χαψει οτι η κορη της τραβιξε τοσα εδωσε τοσες νικες κ τωρα υπεκιψε αλλα προσπαθει να μην με ποναει κιαλλο.το μονο π μ λεει για πλακα κ ομως π με πληγωνει εινα οτι οταν παω να γραψω τα φαρμακα μου μ λεει \"παλι τρελοχαπο πιηγες να γραψεις?\" και της λεω αν ηταν τρελοχαπο αυτο δεν θα μπορουσα καν να παω να μου τα γραψουνε,αντιθετα θα με πηγενατε εσεις.ενω εγω και οδηγαω κ ολα τα κανω μονη κ τα καταφερνω σε ολα\"/ξερω ομως οτι με αγαπαει κ θελει να με τσιγλισει κ να με πεισμωσει να τα κοψω.

Quote:

---

Originally posted by ferro

νομίζω πως ναι. η ρίζα του προβλήματος,νομίζω πως είναι,ότι οι γονείς μου(κυρίως η μητέρα μου) περιμένουν από μένα πολύ περισσότερα,απ\'όσα μπορώ να αντέξω.όπως είπα και παραπάνω η μητέρα μου,αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης μου,λόγω εγωισμού(\"μα καλά το δικό μου το παιδί,που το ανέθρεψα με τόση αγάπη είναι δυνατόν να είναι άρρωστο?\") και λόγω του ότι η αδερφή μου πάσχει από πρόβλημα,σοβαρότερο από το δικό μου και δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι και τα δυο της παιδιά είναι άρρωστα.
αν η αδερφή μου δεν ήταν άρρωστη από ψύχωση και αν η μητέρα μου,μου φερόταν αλλιώς,πιστέυω ότι θα ήμουν αισθητά καλύτερα.

---

οπως καταλαβαινεις πρεπει να δεις τι θα κανεις με αυτες τις πιεσεις.
Δεν εχει νοημα να ξορκιζεις την μανα σου, οσο να δεις πως ο εαυτος σου θα αντιμετωπισει την κατασταση.

Απο οτι φαινεται το οικογενοιακο σου περιβαλλον δεν βοηθαει οσο επρεπε, αλλα και παλι, η γιατρος σου θα πρεπει να σε οπλισει καταλληλα για να μπορεσεις να αντιμετωπισεις η να εξωραΐσεις το ολο ζητημα.

Οσον αφορα το ζητημα της αδερφης σου, μην το βαζεις ανταγωνιστικα.
Μεινε περισσοτερα σε εσενα παρα στους γυρω σου.

Τι λεει επι αυτου η γιατρος σου?

Quote:

---

Originally posted by weird


Και, στο τονίζω.Τα χάπια, δεν είναι λύση.

---

αφου ομως βρε weird μου μονο οταν τα παιρνω ειμαι καλα???
weird,maria,krino σας ευχαριστώ για μια ακομα φορα που με βοηθατε.να σας εχει καλα ο Θεος.

ferro,
προσεξε κατι.

Τα χαπια θα σου καταστειλουν το προβλημα στο βαθμο που επιδρανε στον οργανισμο σου.
ΑΛΛΑ δεν θα στο λυσουν.

Η λυση θα ερθει οταν καταφερεις να αντιμετωπισεις αυτο που μπλοκαρει το μυαλο σου.
Για αυτο σου ειπα σε ποιο σημειο ειναι οι συζητησεις με τον γιατρο σου.
Πολυς κοσμος δινει αρκετη σημασια στα χαπια (μιας και οπως λες και εσυ, οταν τα παιρνεις εισαι καλα) και υποβαθμιζει στο να παει στη ριζα του προβληματος και στην συνολικη επιλυση του.

Αν ηταν βεβαια ευκολο, θα το εκαναν ολοι δεν αμφιβαλλω.
Ωστοσο δεν υπαρχει αλλος δρομος οχι μονο για σενα αλλα για ολο το κοσμο.

καλα στα λεευ η αγαπη μας ο κρινος.αν ηταν να γινομασταν καλα με τα φαρμακα τοτε ολοι με φαρμακα θα ζουσαμε.ασε π μπορεις να παθεις κ τπτ σοβαρο αν περνεις οτι δωσει σου καπνισει,ΔΕΝ παιζουμε με αυτα ferro.

νομίζω πως έχεις πείσει τον εαυτό σου πως μόνο με τα φάρμακα θα είναι καλά.
έχεις προσπαθήσει να μην πάρεις φάρμακα όταν νιώθεις πως σε καταβάλλει το άγχος;

όπως πολύ σωστά είπαν και οι υπόλοιποι τα χάπια δεν λύνουν το πρόβλημα.
πρέπει να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου και να βάλεις τα χάπια σε δεύτερη μοίρα..:)

λιτσα αυτα που λες δεν ειναι κατι απλο η κατι που μπορει να το κανει αυτος που το εχει αναγκη.
Εν ολιγεις ειναι κουφια λογια....

Χρειαζεται η εμπιστοσυνη και η βοηθεια του σωστου ειδικου για να προχωρησει ενα βημα παρακατω.
Το προσπαθησε.... μπορεις.... πρεπει κλπ κλπ δεν δινουν εξοδος απο το τουνελ.

το ότι δεν είναι απλό επίτρεψέ μου να το γνωρίζω από πρώτο χέρι.
όταν είπα να βοηθήσει τον εαυτό της εννοούσα πάντα με έναν ειδικό.αυτός θα της δώσει το βήμα και αυτή θα βρει την λύση μέσα της...



αν τα λόγια που βγαίνουν από την ψυχή κάποιου για εσένα είναι κούφια λόγια για κάποιον άλλον μπορεί να είναι χρήσιμα λόγια...ποτέ δεν ξέρεις....;)

αμα σου πω οτι ξερω?

:P

Quote:

---

Originally posted by ferro

Quote:

---

Originally posted by weird


Και, στο τονίζω.Τα χάπια, δεν είναι λύση.

---

αφου ομως βρε weird μου μονο οταν τα παιρνω ειμαι καλα???

---

Βρε κορίτσι μου, για σκέψου το ψύχραιμα και απάντησέ μου..
Θεωρείς οτι το να σε ανακουφίζουν τα χάπια απο τα συμπτώματά σου και να νιώθεις \"καλά\" ( φαντάζομαι εννοεις, χωρίς συμπτώματα έτσι;) όταν τα πάιρνεις, είναι η ουσία;
Τα χάπια δεν είναι η λύση, αλλά ένα ΜΕΣΟ για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Μου φαίνεται όμως οτι εσύ τα αντιμετωπίζεις ως τη μόνη σωτηρία σου ( που είναι και το μόνο ευκολο να κάνεις, ειδικά αν εχεις εθιστεί). Ωστόσο,η δουλειά που γίνεται με τον ίδιο σου τον εαυτό, ο διάλογος που ανοίγεις μαζί του με τη βοήθεια του ειδικού,
αυτό είναι το κυριότερο μέσο για την πλήρη ίαση κι όχι για το προσωρινής ισχύος και μεσοβέζικο \"καλά\" που αισθάνεσαι όταν έχεις πάρει χάπι.

Quote:

---

Originally posted by krino
αμα σου πω οτι ξερω?

:P

---

μπράβο....
η γνώση είναι πολύ καλό πράγμα.....;)

Σου παραθέτω το εξής :
ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Αντιπροσωπεύονται κυρίως από βενζοδιαζεπίνες

Ενδείξεις

Ανγχώδη σύνδρομα , οξύ περιστατικό άγχος , γενικευμένη αγχώδης διαταραχή , διαταραχή πανικού , κατάθλιψη , αϋπνία , ψυχωτική διέγερση .

Θα ήθελα να δώσω μεγαλύτερην προσοχή στην περιγραφή αυτών των φαρμάκων διότι αποτελεί στόχο πολλών αντικρουόμενων απόψεων όπως στο χώρω των ιατρών έτσι και στο ευρί κοινό.

Κατ\'αρχήν πρέπει να απομυθοποιήσουμε την λαϊκή ερμηνεία περί εθισμού που προκαλούν οι βενζοδιαζεπίνες .Η ερμηνεία αυτή βασίζεται σε μισή αλήθεια .Όντως τα αγχολυτικά παρουσιάζουν την απόκτηση ανοχής στην αντιαγχώδη , ευφορική και απελευθερωτική τους δράση και επομένως τα άτομα που τα χρησιμοποιούν αυθαίρετα π.χ. μετά από συνταγογράφιση από παθολόγο , αγροτικό ιατρό ή συμβουλή των γνωστών ατόμων , ή μετά από μια και μοναδική επίσκεψη στο ψυχίατρο , είναι αναγκασμένοι συνέχεια να αυξάνουν την δοσολογία για να κρατήσουν τα ίδια επίπεδα των αποδόσεων τους . Αυτό το φενόμενο δεν θα παρουσιαστεί εάν η κατάσταση της θεραπείας , η δοσολογία και ο τρόπος λήψεως του φαρμάκου καθορίζεται από τον ψυχίατρο οποίος οπωσδήποτε πρέπει να είναι και γνώστης των τεχνικών και των ενδείξεων της ψυχοθεραπείας . Συνήθως η ακολουθούμενη τακτική είναι η χρήση των αγχολυτικών φαρμάκων , στις περιπτώσεις έντονης συμπτωματολογίας , επί εδάφους κατάλληλης ψυχαναλυτικής υποστήριξης , η οποία φέρνει καλύτερα αποτελέσματα ως πρως την αντιμετώπιση του συνόλου των συμπτωμάτων και την πρόληψη των υποτροπών .

link:http://www.psychologia.gr/therapy/anxiolytics.htm

θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση και όποιος γνωρίζει μου απαντά.
αν πάρω ένα ή μισό αγχολυτικό π.χ. ζάναξ ενώ έχω πολλούς μήνες να πάρω δημιουργείται πρόβλημα;

Λίτσα μου,
το πρόβλημα για μένα, εμφανίζεται στο οτι ρωτάς εμάς κι όχι τον νευρολόγο σου. Εμείς ότι και να σου πούμε, ειδικοί δεν είμαστε.
Επιπλέον για μένα, το πρόβλημα είναι στο οτι για να το πάρεις προφανώς αντιμετωπίζεις κάποια δυσκολία( έντονο άγχος), την οποία θα πρέπει να διαχειριστείς ως προς τα αίτια της, πέρα απο το χάπι.
Ενα ή μισό χάπι, πιστευεις οτι θα είναι αρκετό για να σε ανακουφίσει περα απο 3-6 ώρες, δεν ξέρω πόση είναι η δράση τους?
πιστευω λοιπόν οτι μάλλον να σε περιπλέξει μπορεί , παρά να σε διευκολύνει...

λόγω καρναβαλιού ο άντρας μου με πιέζει να βγούμε λίγο έξω και επειδή έχω πάρα πολύ καιρό να βγω με έχει πιάσει πολύ άγχος γιατί έχω και λίγη αγοραφοβία και έτσι σκέφτηκα να πάρω ένα αγχολυτικό μήπως με βοηθήσει.
γιατί είναι κρίμα να τον κλείνω και εκείνον μέσα επειδή δεν μπορώ να βγω εγώ.

Λιτσα,
λες οτι έχεις καιρό να πάρεις χάπια,
πως βγαίνεις απο το σπίτι;
Εννοεις οτι θα πατε κάποιο ταξίδι;

Quote:

---

Originally posted by λίτσα

επειδή δεν μπορώ να βγω εγώ.

---

απορω πως δεν μπηκες στη πριζα για να κανεις κατι για αυτο.
Και οταν εννοω να κανεις, εννοω κατι παραπανω απο οτι κανεις ηδη.