Ο γαμος μου παίρνει την κάτω βόλτα

Χρόνια πολλα σε όλους.Θα μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς πολλά πολλά ,θα προσπαθήσω να τα πω όσο πιο συντομα γίνεται.Λοιπον παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία σχετικά,έκανα παιδι με έναν άνθρωπο 14 χρόνια μεγαλύτερο μου.Δεν μετανιωσα ούτε που παντρεύτηκα, ούτε ούτε που έκανα παιδι,τίποτα από όλα αυτά.Το θέμα ειναι η έλλειψη κατανόησης από τον σύζυγό τελοσπαντων.Περασα ένα διάστημα δυσβασταχτου άγχους με ψυχοσωματικό αντίκτυπο και η μόνη αντιμετώπιση που είχα είναι ότι λέω μ....κιες,ότι είμαι τρελή ,ότι δεν θα κάτσει να δώσει σημασία στα δήθεν θέματα μου κτλ..Είχα αρρωστοφοβια και άγχος,κάτι που δεν μου έχει φύγει 100% αλλά εχω επανέλθει σχεδόν στην κανονικότητα μου.Δηλαδη τόσους μήνες δεν είχα ούτε έναν άνθρωπο να στηριχτώ ,ούτε καν τον άνθρωπο μου και αφού έφτασα στον πάτο και δεν πήγαινε άλλο παρακατω ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω κάτι που έκανα μόνη μου εντέλει.Πηγαινα και σε ψυχολόγο αλλά τώρα με την καραντίνα εχω να πατήσω 2 μήνες... Anyway. Στους μεγάλους τσακωμούς που κάνουμε με απειλεί ότι θα μου πάρει το παιδι εκείνος γιατί εγώ είμαι αυτή που τρέχω στους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους και ότι όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα.Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό να είναι εναντίον μου;Μα για λόγους άγχους πήγαινα στον ψυχολόγο-ψυχιατρο...Και τώρα είμαι πολύ καλύτερα...Δεν ξέρω τι να κάνω και τι να του πω ,εδώ και δύο μέρες ότι κουβέντα και να πούμε θα σκοτωθούμε.Δεν ξέρω τι να κάνω έτσι μου έρχεται να εξαφανιστω.Εχε χάρη που σκέφτομαι το παιδι και λέω κάνε υπομονή.

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Χρόνια πολλα σε όλους.Θα μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς πολλά πολλά ,θα προσπαθήσω να τα πω όσο πιο συντομα γίνεται.Λοιπον παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία σχετικά,έκανα παιδι με έναν άνθρωπο 14 χρόνια μεγαλύτερο μου.Δεν μετανιωσα ούτε που παντρεύτηκα, ούτε ούτε που έκανα παιδι,τίποτα από όλα αυτά.Το θέμα ειναι η έλλειψη κατανόησης από τον σύζυγό τελοσπαντων.Περασα ένα διάστημα δυσβασταχτου άγχους με ψυχοσωματικό αντίκτυπο και η μόνη αντιμετώπιση που είχα είναι ότι λέω μ....κιες,ότι είμαι τρελή ,ότι δεν θα κάτσει να δώσει σημασία στα δήθεν θέματα μου κτλ..Είχα αρρωστοφοβια και άγχος,κάτι που δεν μου έχει φύγει 100% αλλά εχω επανέλθει σχεδόν στην κανονικότητα μου.Δηλαδη τόσους μήνες δεν είχα ούτε έναν άνθρωπο να στηριχτώ ,ούτε καν τον άνθρωπο μου και αφού έφτασα στον πάτο και δεν πήγαινε άλλο παρακατω ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω κάτι που έκανα μόνη μου εντέλει.Πηγαινα και σε ψυχολόγο αλλά τώρα με την καραντίνα εχω να πατήσω 2 μήνες... Anyway. Στους μεγάλους τσακωμούς που κάνουμε με απειλεί ότι θα μου πάρει το παιδι εκείνος γιατί εγώ είμαι αυτή που τρέχω στους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους και ότι όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα.Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό να είναι εναντίον μου;Μα για λόγους άγχους πήγαινα στον ψυχολόγο-ψυχιατρο...Και τώρα είμαι πολύ καλύτερα...Δεν ξέρω τι να κάνω και τι να του πω ,εδώ και δύο μέρες ότι κουβέντα και να πούμε θα σκοτωθούμε.Δεν ξέρω τι να κάνω έτσι μου έρχεται να εξαφανιστω.Εχε χάρη που σκέφτομαι το παιδι και λέω κάνε υπομονή.

---

Ακου να σου πω την άποψη μου είναι κάποια πράγματα που δεν τα αντιλαμβανόμαστε και εγώ μέσα σε αυτούς. Τα ψυχοσωματικά για παράδειγμα ή τον φόβο της αρρώστιας δυσκολεύομαι να τα καταλάβω και ενδεχομένως να εξοργιζόμουν να ακούω συνεχώς ότι υπάρχει κατι τέτοιο όταν δεν το αποδεχομαι. Νομίζω πως και ο άνδρας σου αυτό έχει πάθει μαζί σου. Δεν τον δικαιολογώ γιατι δεν σου δείχνει κατανόηση απλώς είναι κάτι που δεν το αποδέχεται. Το ξέρω πως νιώθεις άσχημα που δεν μπορείς να το συζητήσεις μαζί του, αλλά θα είναι σαν να μιλάς σε τοίχο. Μόνο αυτό το πρόβλημα έχετε σαν οικογένεια όμως ή είναι και άλλα;

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Χρόνια πολλα σε όλους.Θα μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς πολλά πολλά ,θα προσπαθήσω να τα πω όσο πιο συντομα γίνεται.Λοιπον παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία σχετικά,έκανα παιδι με έναν άνθρωπο 14 χρόνια μεγαλύτερο μου.Δεν μετανιωσα ούτε που παντρεύτηκα, ούτε ούτε που έκανα παιδι,τίποτα από όλα αυτά.Το θέμα ειναι η έλλειψη κατανόησης από τον σύζυγό τελοσπαντων.Περασα ένα διάστημα δυσβασταχτου άγχους με ψυχοσωματικό αντίκτυπο και η μόνη αντιμετώπιση που είχα είναι ότι λέω μ....κιες,ότι είμαι τρελή ,ότι δεν θα κάτσει να δώσει σημασία στα δήθεν θέματα μου κτλ..Είχα αρρωστοφοβια και άγχος,κάτι που δεν μου έχει φύγει 100% αλλά εχω επανέλθει σχεδόν στην κανονικότητα μου.Δηλαδη τόσους μήνες δεν είχα ούτε έναν άνθρωπο να στηριχτώ ,ούτε καν τον άνθρωπο μου και αφού έφτασα στον πάτο και δεν πήγαινε άλλο παρακατω ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω κάτι που έκανα μόνη μου εντέλει.Πηγαινα και σε ψυχολόγο αλλά τώρα με την καραντίνα εχω να πατήσω 2 μήνες... Anyway. Στους μεγάλους τσακωμούς που κάνουμε με απειλεί ότι θα μου πάρει το παιδι εκείνος γιατί εγώ είμαι αυτή που τρέχω στους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους και ότι όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα.Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό να είναι εναντίον μου;Μα για λόγους άγχους πήγαινα στον ψυχολόγο-ψυχιατρο...Και τώρα είμαι πολύ καλύτερα...Δεν ξέρω τι να κάνω και τι να του πω ,εδώ και δύο μέρες ότι κουβέντα και να πούμε θα σκοτωθούμε.Δεν ξέρω τι να κάνω έτσι μου έρχεται να εξαφανιστω.Εχε χάρη που σκέφτομαι το παιδι και λέω κάνε υπομονή.

---

Χρόνια πολλά..
Δεν νομίζω ότι το πρόβλημα είναι η διαφορά ηλικίας αλλά το ότι δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς σου συμβαίνει..Το έχεις συζητήσει ήρεμα? Γιατί από αυτά που λες βγαίνει ότι εκείνος δεν έχει καταλάβει καν το πρόβλημα σου..
Το άγχος σου ήρθε από το πουθενά ή υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος?
Πρίν από αυτό είχατε και άλλα προβλήματα? Ή το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν καταλαβαίνει την ψυχολογική σου κατάσταση?

Όχι το θέμα μας δεν είναι η διαφορά ηλικίας...Εχω συζητήσει μαζί του άπειρες φορές το πρόβλημα αυτό.Του το εχω πει με όλους τους τρόπους.Με όλους όμως ε και τώρα πέρασε στο τελευταίο στάδιο η φάση που είναι ο εξοργιστικος τρόπος.Υπηρχε λόγος που ήρθε το άγχος μου,δεν ήρθε από το πουθενά...Πριν από αυτό το θέμα ειχαμε άλλο,όπως το ότι λείπει πάρα πολλές ώρες από το σπίτι και όχι μόνο λογω δουλειάς και εμένα με αφήνει μόνη να γίνονται τα νεύρα μου ζαρτιερες πίσω με το μικρό που είναι πολύ δύσκολο σαν παιδι και άντε τώρα να το έχεις πίσω στον κ..λο σου κυριολεκτικά και εσύ να προσπαθείς να τα έχεις όλα έτοιμα σπίτι.Παει και αυτο,το ξεπεράσαμε,όχι ότι λύθηκε απλά κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κάτσει σπιτι ρε παιδι μου,θέλει να είναι έξω.Δεν ειναι αδιάφορος ,κάνει εξωτερικές δουλειές,μάρκετ και τα λοιπά ..Δεν είναι μόνο η ψυχολογική κατάσταση που δεν καταλαβαίνει,είναι ότι και να του πω έλα λίγο να μιλήσουμε για κάτι,να ανοίξουμε ένα θέμα που δεν τον εχω δει όλη μέρα ας πούμε και μου απαντάει τι να συζητήσω μαζί εγώ μαζί σου ;Για το μόνο που θα δώσει σημασία και θα ασχοληθεί είναι όποτε θέλει να κανει σεξ.Και έχει νευριασει τώρα που δεν μπορεί γιατί είμαστε σκοτωμένοι.Αλλα δεν με ενδιαφέρει και καθόλου.

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Όχι το θέμα μας δεν είναι η διαφορά ηλικίας...Εχω συζητήσει μαζί του άπειρες φορές το πρόβλημα αυτό.Του το εχω πει με όλους τους τρόπους.Με όλους όμως ε και τώρα πέρασε στο τελευταίο στάδιο η φάση που είναι ο εξοργιστικος τρόπος.Υπηρχε λόγος που ήρθε το άγχος μου,δεν ήρθε από το πουθενά...Πριν από αυτό το θέμα ειχαμε άλλο,όπως το ότι λείπει πάρα πολλές ώρες από το σπίτι και όχι μόνο λογω δουλειάς και εμένα με αφήνει μόνη να γίνονται τα νεύρα μου ζαρτιερες πίσω με το μικρό που είναι πολύ δύσκολο σαν παιδι και άντε τώρα να το έχεις πίσω στον κ..λο σου κυριολεκτικά και εσύ να προσπαθείς να τα έχεις όλα έτοιμα σπίτι.Παει και αυτο,το ξεπεράσαμε,όχι ότι λύθηκε απλά κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κάτσει σπιτι ρε παιδι μου,θέλει να είναι έξω.Δεν ειναι αδιάφορος ,κάνει εξωτερικές δουλειές,μάρκετ και τα λοιπά ..Δεν είναι μόνο η ψυχολογική κατάσταση που δεν καταλαβαίνει,είναι ότι και να του πω έλα λίγο να μιλήσουμε για κάτι,να ανοίξουμε ένα θέμα που δεν τον εχω δει όλη μέρα ας πούμε και μου απαντάει τι να συζητήσω μαζί εγώ μαζί σου ;Για το μόνο που θα δώσει σημασία και θα ασχοληθεί είναι όποτε θέλει να κανει σεξ.Και έχει νευριασει τώρα που δεν μπορεί γιατί είμαστε σκοτωμένοι.Αλλα δεν με ενδιαφέρει και καθόλου.

---

Να σου πω κάτι μην του πηγαινεις και πολυ κόντρα στο σεξ γιατί μια δυο τρεις στη τέταρτη θα βρει άλλη και στο τέλος θα το φορτώσει πάνω σου θα σου ρίξει το φταίξιμο. Ενώ είσαι μια αξιόλογη γυναίκα τουλάχιστον από τα γραπτά σου έτσι δείχνεις δεν ξέρω γιατί σου φέρεται έτσι ή τέλος πάντων τι θέλει από σένα και το χειρότερο είναι πως δεν θέλει να το συζητήσει κιόλας

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Όχι το θέμα μας δεν είναι η διαφορά ηλικίας...Εχω συζητήσει μαζί του άπειρες φορές το πρόβλημα αυτό.Του το εχω πει με όλους τους τρόπους.Με όλους όμως ε και τώρα πέρασε στο τελευταίο στάδιο η φάση που είναι ο εξοργιστικος τρόπος.Υπηρχε λόγος που ήρθε το άγχος μου,δεν ήρθε από το πουθενά...Πριν από αυτό το θέμα ειχαμε άλλο,όπως το ότι λείπει πάρα πολλές ώρες από το σπίτι και όχι μόνο λογω δουλειάς και εμένα με αφήνει μόνη να γίνονται τα νεύρα μου ζαρτιερες πίσω με το μικρό που είναι πολύ δύσκολο σαν παιδι και άντε τώρα να το έχεις πίσω στον κ..λο σου κυριολεκτικά και εσύ να προσπαθείς να τα έχεις όλα έτοιμα σπίτι.Παει και αυτο,το ξεπεράσαμε,όχι ότι λύθηκε απλά κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κάτσει σπιτι ρε παιδι μου,θέλει να είναι έξω.Δεν ειναι αδιάφορος ,κάνει εξωτερικές δουλειές,μάρκετ και τα λοιπά ..Δεν είναι μόνο η ψυχολογική κατάσταση που δεν καταλαβαίνει,είναι ότι και να του πω έλα λίγο να μιλήσουμε για κάτι,να ανοίξουμε ένα θέμα που δεν τον εχω δει όλη μέρα ας πούμε και μου απαντάει τι να συζητήσω μαζί εγώ μαζί σου ;Για το μόνο που θα δώσει σημασία και θα ασχοληθεί είναι όποτε θέλει να κανει σεξ.Και έχει νευριασει τώρα που δεν μπορεί γιατί είμαστε σκοτωμένοι.Αλλα δεν με ενδιαφέρει και καθόλου.

---

Δεν είναι αδιάφορος αλλά λέει "τι να συζητήσω εγώ μαζί σου"..Και αυτό το σεξ όποτε ΘΈΛΕΙ δεν το κατάλαβα..Δηλαδή εντάξει οκ..κάνει εξωτερικές δουλειές κτλ..Αλλά δεν κρατιέται με αυτά ο γάμος..
Και εσένα λογικό είναι να έχουν σπάσει τα νεύρα σου αν είσαι όλη μέρα μέσα με ένα παιδί..Πριν το παιδί δούλευες ή ήσουν πάντα στο σπίτι?Δηλαδή προσπαθώ να καταλάβω πότε "σκαλωσε" το πράγμα στο γάμο σας..Εκτός και αν ήταν πάντα έτσι, χωρίς συζήτηση και κατανόηση..

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Δεν είναι αδιάφορος αλλά λέει "τι να συζητήσω εγώ μαζί σου"..Και αυτό το σεξ όποτε ΘΈΛΕΙ δεν το κατάλαβα..Δηλαδή εντάξει οκ..κάνει εξωτερικές δουλειές κτλ..Αλλά δεν κρατιέται με αυτά ο γάμος..
Και εσένα λογικό είναι να έχουν σπάσει τα νεύρα σου αν είσαι όλη μέρα μέσα με ένα παιδί..Πριν το παιδί δούλευες ή ήσουν πάντα στο σπίτι?Δηλαδή προσπαθώ να καταλάβω πότε "σκαλωσε" το πράγμα στο γάμο σας..Εκτός και αν ήταν πάντα έτσι, χωρίς συζήτηση και κατανόηση..

---

Πριν το παιδι δούλευα.Δεν του άρεσε ότι δουλειά και να έκανα.Ειτε πωλήτρια είτε σερβιτόρα είτε οτιδήποτε.Παντα ζήλευε οικτρά,με αφήνει να βγαίνω έξω αλλά ξέρεις,το καλοκαίρι ποτέ σορτσάκια ποτε ανοιχτές μπλούζες...Το σεβάστηκα ΚΑΙ ΑΥΤΟ.Θα σου πω εγώ ποτε σκαλωσε το πράγμα.Οταν έδεσε τον γάιδαρο του.Τοτε σκαλωσε.Και.εχει τρελό κόλλημα με το παρελθόν μου...Τον ενοχλεί αφόρητα που είχα "κατακτήσεις" και σε κάθε τσακωμό μου πετάει και αυτό...Δεν ξέρω ίσως δεν συζητάει μαζί μου γιατί δεν έχει κάτι να πει...ίσως μάλλον αυτός είναι που θεωρεί την διαφορά ηλικίας μας πρόβλημα...

Εεεε, την πάνω βόλτα πότε την είχε ο γάμος; Πάτε παντρεύεστε τον κάθε χειριστικό απαράδεκτο, κάνετε και παιδί και όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι δεν ξέρετε τι να κάνετε. Αυτό που έπρεπε να κάνετε πολύ πριν παντρευτείτε να κάνετε, να του δώσετε τα παπούτσια στο χέρι.
Μίλα με τον ψυχολόγο σου και με έναν δικηγόρο πως να ατσαλωθείς ψυχικά και νομικά στο θέμα του παιδιού και πες του bye bye. Από αυτά που λες ο άνθρωπος αυτός μια ζωή έτσι ήτανε, δεν έγινε τώρα, οπότε μην περιμένεις και να αλλάξει.

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Πριν το παιδι δούλευα.Δεν του άρεσε ότι δουλειά και να έκανα.Ειτε πωλήτρια είτε σερβιτόρα είτε οτιδήποτε.Παντα ζήλευε οικτρά,με αφήνει να βγαίνω έξω αλλά ξέρεις,το καλοκαίρι ποτέ σορτσάκια ποτε ανοιχτές μπλούζες...Το σεβάστηκα ΚΑΙ ΑΥΤΟ.Θα σου πω εγώ ποτε σκαλωσε το πράγμα.Οταν έδεσε τον γάιδαρο του.Τοτε σκαλωσε.Και.εχει τρελό κόλλημα με το παρελθόν μου...Τον ενοχλεί αφόρητα που είχα "κατακτήσεις" και σε κάθε τσακωμό μου πετάει και αυτό...Δεν ξέρω ίσως δεν συζητάει μαζί μου γιατί δεν έχει κάτι να πει...ίσως μάλλον αυτός είναι που θεωρεί την διαφορά ηλικίας μας πρόβλημα...

---

Δεν συζητάει γιατί δεν ξέρει να συζητάει ή δεν τον συμφέρει..Αλλά μια συζήτηση πρέπει να γίνει..Τι θα πει τον ενοχλεί το παρελθόν σου? Αυτό να το σκεφτόταν πρίν σε παντρευτεί και ειδικά πριν κάνει παιδί..
Και επίσης ξεπερασες τα όριά σου όταν σεβαστηκες το "Ποτέ σορτσάκια ποτέ ανοιχτές μπλούζες"..Δηλαδή που ζούμε????
Το καλύτερο είναι να ξανά κάνεις μια ήρεμη συζήτηση μαζί του..Να δείτε αν υπάρχουν λύσεις..Γιατί το να σκοτωθειτε είναι πανεύκολο αλλά αυτό δεν είναι καθόλου καλό για το παιδί..

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Χρόνια πολλα σε όλους.Θα μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς πολλά πολλά ,θα προσπαθήσω να τα πω όσο πιο συντομα γίνεται.Λοιπον παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία σχετικά,έκανα παιδι με έναν άνθρωπο 14 χρόνια μεγαλύτερο μου.Δεν μετανιωσα ούτε που παντρεύτηκα, ούτε ούτε που έκανα παιδι,τίποτα από όλα αυτά.Το θέμα ειναι η έλλειψη κατανόησης από τον σύζυγό τελοσπαντων.Περασα ένα διάστημα δυσβασταχτου άγχους με ψυχοσωματικό αντίκτυπο και η μόνη αντιμετώπιση που είχα είναι ότι λέω μ....κιες,ότι είμαι τρελή ,ότι δεν θα κάτσει να δώσει σημασία στα δήθεν θέματα μου κτλ..Είχα αρρωστοφοβια και άγχος,κάτι που δεν μου έχει φύγει 100% αλλά εχω επανέλθει σχεδόν στην κανονικότητα μου.Δηλαδη τόσους μήνες δεν είχα ούτε έναν άνθρωπο να στηριχτώ ,ούτε καν τον άνθρωπο μου και αφού έφτασα στον πάτο και δεν πήγαινε άλλο παρακατω ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω κάτι που έκανα μόνη μου εντέλει.Πηγαινα και σε ψυχολόγο αλλά τώρα με την καραντίνα εχω να πατήσω 2 μήνες... Anyway. Στους μεγάλους τσακωμούς που κάνουμε με απειλεί ότι θα μου πάρει το παιδι εκείνος γιατί εγώ είμαι αυτή που τρέχω στους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους και ότι όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα.Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό να είναι εναντίον μου;Μα για λόγους άγχους πήγαινα στον ψυχολόγο-ψυχιατρο...Και τώρα είμαι πολύ καλύτερα...Δεν ξέρω τι να κάνω και τι να του πω ,εδώ και δύο μέρες ότι κουβέντα και να πούμε θα σκοτωθούμε.Δεν ξέρω τι να κάνω έτσι μου έρχεται να εξαφανιστω.Εχε χάρη που σκέφτομαι το παιδι και λέω κάνε υπομονή.

---

Συγνώμη αλλά αν ήμουν στην θέση σου αυτόν τον άνθρωπο θα τον ήθελα μακριά από το παιδί μου. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πως όταν αρρωστήσει η ψυχή τότε είσαι τρελός με την κακή έννοια και σου φοράνε την ταμπέλα, λίγοι καταλαβαίνουν την ουσία όλου αυτού.. Ένας άνθρωπος που βρίσκει το αδύναμο σου σημείο και το χρησιμοποιεί εναντίον σου δεν αξίζει να είναι μέρος της ζωης σου.. Μίλησε με δικηγόρο και φύγε. Χθες!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Εεεε, την πάνω βόλτα πότε την είχε ο γάμος; Πάτε παντρεύεστε τον κάθε χειριστικό απαράδεκτο, κάνετε και παιδί και όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι δεν ξέρετε τι να κάνετε. Αυτό που έπρεπε να κάνετε πολύ πριν παντρευτείτε να κάνετε, να του δώσετε τα παπούτσια στο χέρι.
Μίλα με τον ψυχολόγο σου και με έναν δικηγόρο πως να ατσαλωθείς ψυχικά και νομικά στο θέμα του παιδιού και πες του bye bye. Από αυτά που λες ο άνθρωπος αυτός μια ζωή έτσι ήτανε, δεν έγινε τώρα, οπότε μην περιμένεις και να αλλάξει.

---

Ποιος νοήμων άνθρωπος θα έβλεπε έναν τέτοιο χαρακτήρα εξαρχής και θα έμενε κιόλας;Αυτά δεν φαίνονται όταν γνωριζεις τον άλλο,χαίρω πολύ!Στην πορεία έρχονται τα κουσουρια αυτά,υπήρχε περίπτωση να έκανα οικογένεια μαζί του αν ήξερα το ποιόν του;Ε δεν είμαι τόσο μαζοχα.Το θέμα είναι τώρα τι γίνεται,να τον χωρισω δεν είναι ότι πιο απλό..Πρώτον δεν δουλεύω γιατί ασχολούμαι αποκλειστικά με το παιδί και δευτερον...το πρώτο είναι αρκετό γιατί όχι δουλειά=όχι λεφτά,όχι λεφτά=καμία πιθανότητα να κερδίσω την ανατροφή παιδιού σε περίπτωση διαζυγίου.Διατροφη ναι αλλά δεν φτάνουν ούτε για πλακα.Αν δω ότι συνεχίζει τόσο κατά διαόλου...ξέρω γω.. βλέπουμε.Τι να πω

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Πριν το παιδι δούλευα.Δεν του άρεσε ότι δουλειά και να έκανα.Ειτε πωλήτρια είτε σερβιτόρα είτε οτιδήποτε.Παντα ζήλευε οικτρά,με αφήνει να βγαίνω έξω αλλά ξέρεις,το καλοκαίρι ποτέ σορτσάκια ποτε ανοιχτές μπλούζες...Το σεβάστηκα ΚΑΙ ΑΥΤΟ.Θα σου πω εγώ ποτε σκαλωσε το πράγμα.Οταν έδεσε τον γάιδαρο του.Τοτε σκαλωσε.Και.εχει τρελό κόλλημα με το παρελθόν μου...Τον ενοχλεί αφόρητα που είχα "κατακτήσεις" και σε κάθε τσακωμό μου πετάει και αυτό...Δεν ξέρω ίσως δεν συζητάει μαζί μου γιατί δεν έχει κάτι να πει...ίσως μάλλον αυτός είναι που θεωρεί την διαφορά ηλικίας μας πρόβλημα...

---

Μπορεί να αφέθηκε εντελώς μετά τον γάμο, αλλά ένας τέτοιος άνθρωπος πάντα έχει δώσει δείγματα γραφής πολύ πιο πριν. Χτυπάνε όχι καμπανάκια, αλλά καμπανάρες κι εσείς εθελοτυφλείτε. Το λες κι η ίδια ότι από πάντα είχε χειριστικές συμπεριφορές. Μη μου λέτε λοιπόν ότι δεν υπάρχει κανένα μερίδιο ευθύνης από τη μεριά σας για τις επιλογές σας!
Αυτός ο άνθρωπος δεν πρόκειται να αλλάξει και είναι πολύ άσχημο να μεγαλώνει ένα παιδί στις συνθήκες που περιγράφεις. Μόνο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα, μην αυταπατάσαι. Βγες από το τέλμα όσο είναι νωρίς, διότι πάλι θα βουλιάξεις προς τα κάτω. Είναι κρίμα να ταλαιπωριέσαι έτσι και να ζει και το παιδί αυτή την κατάσταση. Πρέπει να βάλεις ένα σχέδιο πως θα την κάνεις με ελαφρά. Με μία νορμάλ διατροφή και στην ανάγκη μία δουλειά (λες το παιδί είναι όλη μέρα στον πισινό σου, άρα είναι σε ηλικία που πάει σχολείο ή αν είναι πιο μικρό, που θα μπορέσεις από το φθινοπωρο να το στείλεις παιδικό), κάπως θα τα βγάλεις πέρα. Μέχρι τότε, υπάρχουν λύσεις και με τους δικηγόρους, πες του θα τα πάρει όλα μόλις βγει η διατροφή ή στην ανάγκη δανείσου. Πάντως δεν είναι σωστή λογική το " Αν δω ότι συνεχίζει τόσο κατά διαόλου...ξέρω γω.. βλέπουμε."

Καλησπέρα! Εγώ καταλαβαίνω πως αυτός ο άνθρωπος δεν σε αγαπάει. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από την μεριά του πέρα από το σεξ. Παντρευόμαστε έναν άνθρωπο κυρίως για να έχουμε έναν σύντροφο στη ζωή μας και να υπάρχει αγάπη που θα την βιώνουν και τα παιδιά και μέσα από αυτή θα παίρνουν δύναμη στην ζωή τους. Τα παιδιά νιώθουν τα συναισθήματα που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα του σπιτιού και γίνονται δέκτες αυτών. Μην αφήσεις το παιδί σου να γίνει δέκτης συνεχόμενων αρνητικών συναισθημάτων, να καταλαβαίνει έναν συνεχή εκνευρισμό και θυμό. Επίσης, είναι ανόητο να αρρωστήσεις στο τέλος από μια τέτοια κατάσταση. Φρόντισε να ετοιμάσεις το έδαφος για να δώσεις ένα τέλος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είσαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που δεν έχει τίποτα να πει μαζί σου. Το γεγονός οτι ζηλεύει δεν είναι ένδειξη αγάπης, είναι απλά μια εκδήλωση εγωισμού, μην εξαπατηθείς από αυτό.
Εγώ μόνο που διάβασα αυτά που γράφεις εξοργίστηκα! Δείξε λίγο αυτοσεβασμό και φύγε, μην κάθεσαι να γίνεσαι το κουρελόπανο του άντρα σου και να τρέφεις τον εγωισμό του.
Το γεγονός οτι σε απειλεί να σου πάρει το παιδί σημαίνει οτι έχει καταλάβει πως έχεις φτάσει στα όριά σου και σε εκβιάζει γιατί δεν μπορεί να σε κάνει να μείνεις με τίποτε άλλο. Αυτό είναι μεγάλη ντροπή γι αυτόν διότι δεν τον ενδιαφέρει που αρχίζεις και τον απεχθάνεσαι, απλά θέλει να κρατήσει την βολή του. Σιγά μην κρατήσει το παιδί! Ασχολείται ποτέ με το παιδί και την φροντίδα του; Ακόμη και να στο έπαιρνε (πράγμα δύσκολο) θα στο επέστρεφε πίσω γιατί δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί την φροντίδα του.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Καλησπέρα! Εγώ καταλαβαίνω πως αυτός ο άνθρωπος δεν σε αγαπάει. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από την μεριά του πέρα από το σεξ. Παντρευόμαστε έναν άνθρωπο κυρίως για να έχουμε έναν σύντροφο στη ζωή μας και να υπάρχει αγάπη που θα την βιώνουν και τα παιδιά και μέσα από αυτή θα παίρνουν δύναμη στην ζωή τους. Τα παιδιά νιώθουν τα συναισθήματα που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα του σπιτιού και γίνονται δέκτες αυτών. Μην αφήσεις το παιδί σου να γίνει δέκτης συνεχόμενων αρνητικών συναισθημάτων, να καταλαβαίνει έναν συνεχή εκνευρισμό και θυμό. Επίσης, είναι ανόητο να αρρωστήσεις στο τέλος από μια τέτοια κατάσταση. Φρόντισε να ετοιμάσεις το έδαφος για να δώσεις ένα τέλος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είσαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που δεν έχει τίποτα να πει μαζί σου. Το γεγονός οτι ζηλεύει δεν είναι ένδειξη αγάπης, είναι απλά μια εκδήλωση εγωισμού, μην εξαπατηθείς από αυτό.
Εγώ μόνο που διάβασα αυτά που γράφεις εξοργίστηκα! Δείξε λίγο αυτοσεβασμό και φύγε, μην κάθεσαι να γίνεσαι το κουρελόπανο του άντρα σου και να τρέφεις τον εγωισμό του.
Το γεγονός οτι σε απειλεί να σου πάρει το παιδί σημαίνει οτι έχει καταλάβει πως έχεις φτάσει στα όριά σου και σε εκβιάζει γιατί δεν μπορεί να σε κάνει να μείνεις με τίποτε άλλο. Αυτό είναι μεγάλη ντροπή γι αυτόν διότι δεν τον ενδιαφέρει που αρχίζεις και τον απεχθάνεσαι, απλά θέλει να κρατήσει την βολή του. Σιγά μην κρατήσει το παιδί! Ασχολείται ποτέ με το παιδί και την φροντίδα του; Ακόμη και να στο έπαιρνε (πράγμα δύσκολο) θα στο επέστρεφε πίσω γιατί δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί την φροντίδα του.

---

Ναι ίσως να έχεις δίκιο.Μπορει να εθελοτυφλω.Βλεπεις το όνειρο της "τέλειας " οικογένειας που εχεις στο μυαλό σου να γκρεμίζεται.Γιατι αυτό ήθελα να έχω,δεν παντρεύτηκα με την προοπτική να χωρίσω,κανείς δεν το κάνει νομίζω..Το θέμα είναι ότι με τρομάζουν αυτές οι αλλαγές...δεν ξέρω πως θα το συνηθίσω.Εγω με το παιδί μόνη..και ο πατέρας του αλλού..Τώρα θα μου πεις τι λες εδω υπάρχουν εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους...Αλλά ξέρεις πως το λέω...

Τα παιδιά θέλουν δύο ευτυχισμενους γονείς, αυτό δεν σημαίνει ότι τους θέλουν και μαζί. Κάθε αλλαγή στην ζωή μας στην αρχή είναι δύσκολη αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα δεις πως ήταν το καλύτερο και για τους 3 σας..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Τα παιδιά θέλουν δύο ευτυχισμενους γονείς, αυτό δεν σημαίνει ότι τους θέλουν και μαζί. Κάθε αλλαγή στην ζωή μας στην αρχή είναι δύσκολη αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα δεις πως ήταν το καλύτερο και για τους 3 σας..

---

Το ξέρω ,αυτό προσπαθώ να πω στο κολλημένο μου μυαλό...

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Το ξέρω ,αυτό προσπαθώ να πω στο κολλημένο μου μυαλό...

---

Πιστεύεις ότι θα αλλάξει ή φοβάσαι το μετά?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πιστεύεις ότι θα αλλάξει ή φοβάσαι το μετά?

---

Πολλά φοβάμαι...Έχω και το κακό να τα υπεραναλυω και όλα και δεν σταματάω να κάνω σενάρια...Ούτε ξέρω τι θα ακολουθήσει μετά,το πιστεύεις;Δεν ξέρω καν πως θα είναι η κατάσταση.

Quote:

---

Originally Posted by Gia66

Πολλά φοβάμαι...Έχω και το κακό να τα υπεραναλυω και όλα και δεν σταματάω να κάνω σενάρια...Ούτε ξέρω τι θα ακολουθήσει μετά,το πιστεύεις;Δεν ξέρω καν πως θα είναι η κατάσταση.

---

Όταν είσαι σε μια κατάσταση για ένα μεγαλο χρονικό διάστημα είναι δύσκολο να κάνεις αλλαγές.. Αλλά χρειάζονται οι αλλαγές για να βελτιώσουμε την ζωη μας και να απομακρυνουμε ανθρώπους που δεν αξίζουν να είναι δίπλα μας. Θα δεις πως είναι το καλύτερο για σένα.