Νοιωθω πως βρίσκομαι σε αδιέξοδο

Καλημέρα σας, είχα δημοσιεύσει πριν κάτι εβδομάδες δυστυχώς δεν είχα λάβει απάντηση από κανέναν σας.
Ελπίζω να είμαι ποιο τυχερός αυτήν την φορά και να το δει έστω και ένα άτομο αυτό το post.
Ξέρω πως τα δικά μου θέματα δεν είναι τόσο σοβαρά όσον μερικών εδώ μέσα, όμως πήρα το θάρρος να πω κάποια πράγματα που νοιωθω μέσα μου και να μου πείτε τις απόψεις σας.
Όπως σας είχα αναφέρει και στο προηγούμενο μου post είμαι 23 χρόνων και δεν θέλω να φανερώσω την ταυτότητα μου για λόγους ιδιοτηκοτητας και συνεπώς ασφαλείας, οπότε μπορείτε να με φωνάζετε με το nickname που βλέπετε στο profile μου.
Δυστυχώς σαν άτομο πέρα από κλειστός (και νοιωθω πως γίνομαι ακόμη ποιο πολύ), νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα στην ζωή μου.
Τι εννοώ?
Από την ημέρα όπου έκλεισα τα 18 μου (να σημειώσω πως με ανησυχία περίμενα εκείνην την ημέρα των γενεθλίων) νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα, απλά έχω ξοδέψει χρόνο από εδώ και από εκεί.
Ποιο συγκεκριμένα:

1) Όταν ήταν να δώσουν τα παιδιά πανελλήνιες (μιλάμε για έτος 2015) έδωσα και εγώ.
Δίχως λόγο...δεν ακολουθούσα κάτι...απλά... έδωσα.
Κατάφερα μάζεψα όσα μόρια μάζεψα...μου είχαν πει πως πιθανότατα ίσως και να περνάω σε κάποια σχολή όμως δεν το έψαξα...τότε κιόλας δεν έπαιζε φραγκο.

2) Έμαθα για έναν τύπο σχολείο σαν τα ΙΕΚ όπου και εγγραφτηκα για να μάθω κάποια πράγματα στο αντικείμενο όπου επέλεξα να ακολουθήσω και παράλληλα να μαζέψω κάποια χρήματα από πρακτική.
Από την πρώτη μέρα είχα ξενερώσει καθώς η πραγματική που με είχαν βάλει να κάνω δεν σχετιζόταν με τίποτα στο αντικείμενο όπου είχα επιλέξει.
Δυστυχώς το προσπερασα και συνέχισα κανονικά μέχρι όπου τελείωσα από εκείνο το σχολείο με αποτέλεσμα να μάθω πράγματα θεωρητικα αλλά πρακτικά 0.

3) Ξανά εγγραφτηκα σε αυτό το σχολείο δίχως λόγο και αιτία για άλλη ειδικότητα με την ίδια πρακτική (αλλά τουλ κάπως συνδεόταν).
Τελείωσα και από εκεί και δεν έμαθα απολύτως τίποτα.

Μέσα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω προσπαθήσει να ενταχθω σε κάποια δουλειά αλλά μάταια.
Δυστυχώς όπου πήγαινα, πήγαινα για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά έφευγα... έτσι απλά...δεν ξέρω...
Επίσης πέρσυ (όπως σας είχα γράψει και στο προηγούμενο μου post) ήταν να πάω φαντάρος...πήγα....αλλά έφυγα...και εκεί....και αυτό γιατί για κάποιο λόγο μάλλον δεν μπορώ την πίεση.
Ένιωθα πως πνιγομουν....οπότε έτσι έφυγα και εκεί και μου δώσανε αναβολή...
Φέτος είναι να ξανά πάω...δεν θέλω να ξανά πάω... νοιωθω απλά ότι δεν μπορώ...νοιωθω πως δεν είναι για όλους.
Ώρες ώρες μετανιώνω για την υπηκοότητα που πήρα.
Να σημειώσω επίσης πως σε αυτό το διάστημα είχα πάει σε ψυχολόγο όμως για μένα δεν βλέπω κάποια πρόοδο όπως ισχυριζόταν ότι έχω κάνει.
Δεν ξέρω αν φταίει το ότι τα βλέπω όλα αρνητικά ή στο ότι δεν πήγαινα και τόσο τακτικά λόγο χρημάτων.
Όπως και να έχει απλά... για κάποιο λόγο νοιωθω πως είμαι στο σημείο 0....και πάλι...και ότι δεν έχω καταφέρει απολύτως τίποτα με την ζωή μου.
Δυστυχώς οι ανησυχίες που είχα την ημέρα των γενεθλίων μου επιβεβαιώθηκαν.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Καλημέρα σας, είχα δημοσιεύσει πριν κάτι εβδομάδες δυστυχώς δεν είχα λάβει απάντηση από κανέναν σας.
Ελπίζω να είμαι ποιο τυχερός αυτήν την φορά και να το δει έστω και ένα άτομο αυτό το post.
Ξέρω πως τα δικά μου θέματα δεν είναι τόσο σοβαρά όσον μερικών εδώ μέσα, όμως πήρα το θάρρος να πω κάποια πράγματα που νοιωθω μέσα μου και να μου πείτε τις απόψεις σας.
Όπως σας είχα αναφέρει και στο προηγούμενο μου post είμαι 23 χρόνων και δεν θέλω να φανερώσω την ταυτότητα μου για λόγους ιδιοτηκοτητας και συνεπώς ασφαλείας, οπότε μπορείτε να με φωνάζετε με το nickname που βλέπετε στο profile μου.
Δυστυχώς σαν άτομο πέρα από κλειστός (και νοιωθω πως γίνομαι ακόμη ποιο πολύ), νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα στην ζωή μου.
Τι εννοώ?
Από την ημέρα όπου έκλεισα τα 18 μου (να σημειώσω πως με ανησυχία περίμενα εκείνην την ημέρα των γενεθλίων) νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα, απλά έχω ξοδέψει χρόνο από εδώ και από εκεί.
Ποιο συγκεκριμένα:

1) Όταν ήταν να δώσουν τα παιδιά πανελλήνιες (μιλάμε για έτος 2015) έδωσα και εγώ.
Δίχως λόγο...δεν ακολουθούσα κάτι...απλά... έδωσα.
Κατάφερα μάζεψα όσα μόρια μάζεψα...μου είχαν πει πως πιθανότατα ίσως και να περνάω σε κάποια σχολή όμως δεν το έψαξα...τότε κιόλας δεν έπαιζε φραγκο.

2) Έμαθα για έναν τύπο σχολείο σαν τα ΙΕΚ όπου και εγγραφτηκα για να μάθω κάποια πράγματα στο αντικείμενο όπου επέλεξα να ακολουθήσω και παράλληλα να μαζέψω κάποια χρήματα από πρακτική.
Από την πρώτη μέρα είχα ξενερώσει καθώς η πραγματική που με είχαν βάλει να κάνω δεν σχετιζόταν με τίποτα στο αντικείμενο όπου είχα επιλέξει.
Δυστυχώς το προσπερασα και συνέχισα κανονικά μέχρι όπου τελείωσα από εκείνο το σχολείο με αποτέλεσμα να μάθω πράγματα θεωρητικα αλλά πρακτικά 0.

3) Ξανά εγγραφτηκα σε αυτό το σχολείο δίχως λόγο και αιτία για άλλη ειδικότητα με την ίδια πρακτική (αλλά τουλ κάπως συνδεόταν).
Τελείωσα και από εκεί και δεν έμαθα απολύτως τίποτα.

Μέσα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω προσπαθήσει να ενταχθω σε κάποια δουλειά αλλά μάταια.
Δυστυχώς όπου πήγαινα, πήγαινα για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά έφευγα... έτσι απλά...δεν ξέρω...
Επίσης πέρσυ (όπως σας είχα γράψει και στο προηγούμενο μου post) ήταν να πάω φαντάρος...πήγα....αλλά έφυγα...και εκεί....και αυτό γιατί για κάποιο λόγο μάλλον δεν μπορώ την πίεση.
Ένιωθα πως πνιγομουν....οπότε έτσι έφυγα και εκεί και μου δώσανε αναβολή...
Φέτος είναι να ξανά πάω...δεν θέλω να ξανά πάω... νοιωθω απλά ότι δεν μπορώ...νοιωθω πως δεν είναι για όλους.
Ώρες ώρες μετανιώνω για την υπηκοότητα που πήρα.
Να σημειώσω επίσης πως σε αυτό το διάστημα είχα πάει σε ψυχολόγο όμως για μένα δεν βλέπω κάποια πρόοδο όπως ισχυριζόταν ότι έχω κάνει.
Δεν ξέρω αν φταίει το ότι τα βλέπω όλα αρνητικά ή στο ότι δεν πήγαινα και τόσο τακτικά λόγο χρημάτων.
Όπως και να έχει απλά... για κάποιο λόγο νοιωθω πως είμαι στο σημείο 0....και πάλι...και ότι δεν έχω καταφέρει απολύτως τίποτα με την ζωή μου.
Δυστυχώς οι ανησυχίες που είχα την ημέρα των γενεθλίων μου επιβεβαιώθηκαν.

---

Εφευγες απο τις δουλειες γτ δεν σου αρεσαν γτ πιεζοσουν? Για ποιό λογο? Επισης αυτα που λες οτι τελειωσες τα διαλεξες εσυ γτ σου αρεσαν ή γτ απλα κατι έπρεπε να κανεις?

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Καλημέρα σας, είχα δημοσιεύσει πριν κάτι εβδομάδες δυστυχώς δεν είχα λάβει απάντηση από κανέναν σας.
Ελπίζω να είμαι ποιο τυχερός αυτήν την φορά και να το δει έστω και ένα άτομο αυτό το post.
Ξέρω πως τα δικά μου θέματα δεν είναι τόσο σοβαρά όσον μερικών εδώ μέσα, όμως πήρα το θάρρος να πω κάποια πράγματα που νοιωθω μέσα μου και να μου πείτε τις απόψεις σας.
Όπως σας είχα αναφέρει και στο προηγούμενο μου post είμαι 23 χρόνων και δεν θέλω να φανερώσω την ταυτότητα μου για λόγους ιδιοτηκοτητας και συνεπώς ασφαλείας, οπότε μπορείτε να με φωνάζετε με το nickname που βλέπετε στο profile μου.
Δυστυχώς σαν άτομο πέρα από κλειστός (και νοιωθω πως γίνομαι ακόμη ποιο πολύ), νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα στην ζωή μου.
Τι εννοώ?
Από την ημέρα όπου έκλεισα τα 18 μου (να σημειώσω πως με ανησυχία περίμενα εκείνην την ημέρα των γενεθλίων) νοιωθω πως δεν έχω καταφέρει τίποτα, απλά έχω ξοδέψει χρόνο από εδώ και από εκεί.
Ποιο συγκεκριμένα:

1) Όταν ήταν να δώσουν τα παιδιά πανελλήνιες (μιλάμε για έτος 2015) έδωσα και εγώ.
Δίχως λόγο...δεν ακολουθούσα κάτι...απλά... έδωσα.
Κατάφερα μάζεψα όσα μόρια μάζεψα...μου είχαν πει πως πιθανότατα ίσως και να περνάω σε κάποια σχολή όμως δεν το έψαξα...τότε κιόλας δεν έπαιζε φραγκο.

2) Έμαθα για έναν τύπο σχολείο σαν τα ΙΕΚ όπου και εγγραφτηκα για να μάθω κάποια πράγματα στο αντικείμενο όπου επέλεξα να ακολουθήσω και παράλληλα να μαζέψω κάποια χρήματα από πρακτική.
Από την πρώτη μέρα είχα ξενερώσει καθώς η πραγματική που με είχαν βάλει να κάνω δεν σχετιζόταν με τίποτα στο αντικείμενο όπου είχα επιλέξει.
Δυστυχώς το προσπερασα και συνέχισα κανονικά μέχρι όπου τελείωσα από εκείνο το σχολείο με αποτέλεσμα να μάθω πράγματα θεωρητικα αλλά πρακτικά 0.

3) Ξανά εγγραφτηκα σε αυτό το σχολείο δίχως λόγο και αιτία για άλλη ειδικότητα με την ίδια πρακτική (αλλά τουλ κάπως συνδεόταν).
Τελείωσα και από εκεί και δεν έμαθα απολύτως τίποτα.

Μέσα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω προσπαθήσει να ενταχθω σε κάποια δουλειά αλλά μάταια.
Δυστυχώς όπου πήγαινα, πήγαινα για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά έφευγα... έτσι απλά...δεν ξέρω...
Επίσης πέρσυ (όπως σας είχα γράψει και στο προηγούμενο μου post) ήταν να πάω φαντάρος...πήγα....αλλά έφυγα...και εκεί....και αυτό γιατί για κάποιο λόγο μάλλον δεν μπορώ την πίεση.
Ένιωθα πως πνιγομουν....οπότε έτσι έφυγα και εκεί και μου δώσανε αναβολή...
Φέτος είναι να ξανά πάω...δεν θέλω να ξανά πάω... νοιωθω απλά ότι δεν μπορώ...νοιωθω πως δεν είναι για όλους.
Ώρες ώρες μετανιώνω για την υπηκοότητα που πήρα.
Να σημειώσω επίσης πως σε αυτό το διάστημα είχα πάει σε ψυχολόγο όμως για μένα δεν βλέπω κάποια πρόοδο όπως ισχυριζόταν ότι έχω κάνει.
Δεν ξέρω αν φταίει το ότι τα βλέπω όλα αρνητικά ή στο ότι δεν πήγαινα και τόσο τακτικά λόγο χρημάτων.
Όπως και να έχει απλά... για κάποιο λόγο νοιωθω πως είμαι στο σημείο 0....και πάλι...και ότι δεν έχω καταφέρει απολύτως τίποτα με την ζωή μου.
Δυστυχώς οι ανησυχίες που είχα την ημέρα των γενεθλίων μου επιβεβαιώθηκαν.

---

Kανεις δεν θελει να παει στρατο που ειναι χασιμο χρονου αλλα ολοι παμε και τι να πουμε εμεις που καναμε 18μηνα και 20μηνα όταν τωρα ειναι 9μηνες

Τι θα ήθελες να έχεις κάνει στη ζωή σου ως τα 23 και τι έκανες ή δεν έκανες για να το πετύχεις;

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Εφευγες απο τις δουλειες γτ δεν σου αρεσαν γτ πιεζοσουν? Για ποιό λογο? Επισης αυτα που λες οτι τελειωσες τα διαλεξες εσυ γτ σου αρεσαν ή γτ απλα κατι έπρεπε να κανεις?

---

Έφευγα διότι ένιωθα πως πιεζομουν, επίσης στο ένα από αυτά που τελείωσα ναι το ήθελα το άλλο όχι.

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Kανεις δεν θελει να παει στρατο που ειναι χασιμο χρονου αλλα ολοι παμε και τι να πουμε εμεις που καναμε 18μηνα και 20μηνα όταν τωρα ειναι 9μηνες

---

Κατανοώ αυτό που λες ή προσπαθώ τουλ διότι τελικά την εμπειρία του στρατού δεν κατάφερα να την ζήσω όμως προσπάθησε και εσύ να με καταλάβεις. Πιστεύω πως πέρα από χάσιμο χρόνου δεν είναι για όλους ο στρατός.
Δεν προσπαθώ να λουφαρω, απλά δεν μπορούσα να κάνω τα ποιο απλά πράγματα εκεί μέσα και ένιωθα ένας άχρηστος.
Όσο δεν κατάφερνα αυτά που μου λέγανε θυμόμουν όσες φορές με αποκαλούσε ο πατέρας μου άχρηστο.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Κατανοώ αυτό που λες ή προσπαθώ τουλ διότι τελικά την εμπειρία του στρατού δεν κατάφερα να την ζήσω όμως προσπάθησε και εσύ να με καταλάβεις. Πιστεύω πως πέρα από χάσιμο χρόνου δεν είναι για όλους ο στρατός.
Δεν προσπαθώ να λουφαρω, απλά δεν μπορούσα να κάνω τα ποιο απλά πράγματα εκεί μέσα και ένιωθα ένας άχρηστος.
Όσο δεν κατάφερνα αυτά που μου λέγανε θυμόμουν όσες φορές με αποκαλούσε ο πατέρας μου άχρηστο.

---

Με τη τελευταια σου φραση εδω ανακαλυψες που οφείλεται ολο αυτο που νιωθεις..ο μπαμπας σου ή γενικα η οικογενεια σου δν ειναι ενθαρυντικοι απέναντι σου με αποτελεσμα το ιδιο να νιωθεις κε συ.. καμια δουλεια να ξερεις δεν είναι ευκολη..ολες ακομα κ αυτες που ειναι επιλογη μας εχουν τις δυσκολιες τους το θεμσ ειναι να βάζεις τα δυνατά σου κ να μν φευγεις με την πρωτη..

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Με τη τελευταια σου φραση εδω ανακαλυψες που οφείλεται ολο αυτο που νιωθεις..ο μπαμπας σου ή γενικα η οικογενεια σου δν ειναι ενθαρυντικοι απέναντι σου με αποτελεσμα το ιδιο να νιωθεις κε συ.. καμια δουλεια να ξερεις δεν είναι ευκολη..ολες ακομα κ αυτες που ειναι επιλογη μας εχουν τις δυσκολιες τους το θεμσ ειναι να βάζεις τα δυνατά σου κ να μν φευγεις με την πρωτη..

---

Με τον πατέρα μου δεν είχα και ποτέ τις καλύτερες σχέσεις.
Με την μητέρα μου είμαι ποιο κομπλέ.
Ίσα ίσα με έχει κακομαθει μπορώ να πω κιόλας.
Όσο για τις δουλειές δυστυχώς ναι έχεις απόλυτο δίκιο.
Και ακόμη χειρότερα φεύγω με την πρώτη δυσκολία, εκτός σε μια δουλειά που ήμουν πριν κάτι μήνες που δεν έφυγα με την πρώτη...αλλά με την δεύτερη...

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Με τον πατέρα μου δεν είχα και ποτέ τις καλύτερες σχέσεις.
Με την μητέρα μου είμαι ποιο κομπλέ.
Ίσα ίσα με έχει κακομαθει μπορώ να πω κιόλας.
Όσο για τις δουλειές δυστυχώς ναι έχεις απόλυτο δίκιο.
Και ακόμη χειρότερα φεύγω με την πρώτη δυσκολία, εκτός σε μια δουλειά που ήμουν πριν κάτι μήνες που δεν έφυγα με την πρώτη...αλλά με την δεύτερη...

---

Τι θα ηταν αυτο που θα σε εκανε να νιωσεις καλα τωρα? Ποια θαβηταν ας πουμε η ιδανικη δουλεία κ συνθηκες για σενα?

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Τι θα ηταν αυτο που θα σε εκανε να νιωσεις καλα τωρα? Ποια θαβηταν ας πουμε η ιδανικη δουλεία κ συνθηκες για σενα?

---

Κάπως ποιο ήσυχα όχι με πολύ πίεση.
Ξέρω όμως ότι είναι δύσκολο κάτι τέτοιο.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Κάπως ποιο ήσυχα όχι με πολύ πίεση.
Ξέρω όμως ότι είναι δύσκολο κάτι τέτοιο.

---

Δυστυχως ειναι..Οποτε μηπως θα πρεπει να προσπαθησεις με τις υπαρχουσες συνθηκες..δηλαδη να ξεκινησεις να κανεις κατι κ να μν φυγεις με την πρωτη πιεση..πιστευω πως αν το βαλεις στόχο θα τα καταφερεις μ θα νιωσεις κ συ καλα με τον εαυτο σου..κ ολο αυτο θα σε ανεβασει γενικα..εχεις διαγνωστει με καποια ψυχικη ασθενεια? Το ψυχολογο το συνεχιζεις?

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Δυστυχως ειναι..Οποτε μηπως θα πρεπει να προσπαθησεις με τις υπαρχουσες συνθηκες..δηλαδη να ξεκινησεις να κανεις κατι κ να μν φυγεις με την πρωτη πιεση..πιστευω πως αν το βαλεις στόχο θα τα καταφερεις μ θα νιωσεις κ συ καλα με τον εαυτο σου..κ ολο αυτο θα σε ανεβασει γενικα..εχεις διαγνωστει με καποια ψυχικη ασθενεια? Το ψυχολογο το συνεχιζεις?

---

Θέλω να το ξανά προσπαθήσω αλλά αν με ξανά πιάσει?
Εννοώ να την κάνω με την πρώτη.
Δεν ξέρω γιατί νοιωθω σκουπίδι όταν μου τονίζουν λάθη φοναζωντας.
Επίσης όχι δεν έχω διαγνωστεί με κάποια ασθένεια.
Οι συνεδρίες πολύ αραιές.
Επίσης λέω μια από αυτές τις μέρες να συναντήσω την ψυχολόγο.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Θέλω να το ξανά προσπαθήσω αλλά αν με ξανά πιάσει?
Εννοώ να την κάνω με την πρώτη.
Δεν ξέρω γιατί νοιωθω σκουπίδι όταν μου τονίζουν λάθη φοναζωντας.
Επίσης όχι δεν έχω διαγνωστεί με κάποια ασθένεια.
Οι συνεδρίες πολύ αραιές.
Επίσης λέω μια από αυτές τις μέρες να συναντήσω την ψυχολόγο.

---

Συμμερίζομαι όσα λες φίλε μου. Όλοι βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε, δεν ξέρουμε πώς θέλουμε να είμαστε, ερχόμαστε σε αδιέξοδο. Εγώ σπουδάζω αρχαιολογία, την αγαπώ, ώρες ώρες νιωθω ότι δεν είμαι πλασμένος γι αυτο. Όλοι έχουμε τις αμφιβολίες μας. Είναι απολύτως λογικό. Όμως δεν θα υπάρχει για πάντα αυτη αίσθηση. Προσπαθούμε να βλέπουμε και τα θετικά, έτσι; χρειάζονται στη ζωή μας. Αν βλέπουμε όλο τα αρνητικά, δεν θα πάμε πουθενά.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Θέλω να το ξανά προσπαθήσω αλλά αν με ξανά πιάσει?
Εννοώ να την κάνω με την πρώτη.
Δεν ξέρω γιατί νοιωθω σκουπίδι όταν μου τονίζουν λάθη φοναζωντας.
Επίσης όχι δεν έχω διαγνωστεί με κάποια ασθένεια.
Οι συνεδρίες πολύ αραιές.
Επίσης λέω μια από αυτές τις μέρες να συναντήσω την ψυχολόγο.

---

Νομιζω πως θα σου έκανε καλο να ξαναπας τη ψυχολογο κ νσ της πεις αυτα που ειπες κ εδω σιγουρα θα εχει μια πιο σωστη απαντηση...οσο για αυτο οτι νιωθεις ασχημα οταν καποιος σου φωναζει ολοι μας νομιζω το νιωθουμε απλα προσπαθησε να εστιασεις στο στοχο σου οτι συτη ειναξ μια δουλεια κ οτι απο πανω σου υπαρζουν ανωτεροι που ειτε εχεις δικιο εσυ ειτε αυτοι θα σου κανουν παρατηρησεις..προσπαθησε να αφηνεις οτι ασχημο εχει γινει κει στη δουλεια οταν γυρνας σπιτι σου κ να μ το σκεφτεσαι συνεχεια

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos k_

Συμμερίζομαι όσα λες φίλε μου. Όλοι βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε, δεν ξέρουμε πώς θέλουμε να είμαστε, ερχόμαστε σε αδιέξοδο. Εγώ σπουδάζω αρχαιολογία, την αγαπώ, ώρες ώρες νιωθω ότι δεν είμαι πλασμένος γι αυτο. Όλοι έχουμε τις αμφιβολίες μας. Είναι απολύτως λογικό. Όμως δεν θα υπάρχει για πάντα αυτη αίσθηση. Προσπαθούμε να βλέπουμε και τα θετικά, έτσι; χρειάζονται στη ζωή μας. Αν βλέπουμε όλο τα αρνητικά, δεν θα πάμε πουθενά.

---

Δυστυχώς ενώ ξέρω θεωρητικά πως και τα αρνητικά καλά είναι να τα μετατρέπεις σε θετικά δεν κάνω τίποτα γι αυτό.
Από πράξεις είμαι 0.
Δεν ξέρω γιατί μόνιμος αρνητικά σκέφτομαι. :/

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Νομιζω πως θα σου έκανε καλο να ξαναπας τη ψυχολογο κ νσ της πεις αυτα που ειπες κ εδω σιγουρα θα εχει μια πιο σωστη απαντηση...οσο για αυτο οτι νιωθεις ασχημα οταν καποιος σου φωναζει ολοι μας νομιζω το νιωθουμε απλα προσπαθησε να εστιασεις στο στοχο σου οτι συτη ειναξ μια δουλεια κ οτι απο πανω σου υπαρζουν ανωτεροι που ειτε εχεις δικιο εσυ ειτε αυτοι θα σου κανουν παρατηρησεις..προσπαθησε να αφηνεις οτι ασχημο εχει γινει κει στη δουλεια οταν γυρνας σπιτι σου κ να μ το σκεφτεσαι συνεχεια

---

Όσες φορές και αν έχω πει ότι θα κάνω αυτά που λες και εσύ άλλες τόσες δεν το έχω κάνει :/
Μάλλον δεν προσπαθώ όσο πρέπει.
Ώρες ώρες νοιωθω πως δεν θέλω το καλό το δικό μου. :/

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Όσες φορές και αν έχω πει ότι θα κάνω αυτά που λες και εσύ άλλες τόσες δεν το έχω κάνει :/
Μάλλον δεν προσπαθώ όσο πρέπει.
Ώρες ώρες νοιωθω πως δεν θέλω το καλό το δικό μου. :/

---

Νομίζω πως εισαι πολυ μπερδεμενος μεσα σου για το τι θες κ τι απαιτησεις χεις με τον εαυτο σου..δεν είναι κακο να εχουμε απαιτησεις απο εμας μσς κάνουν καλυτερους αλλα οχι σε υπερβολικο βαθμο..νομιζω χρειαζεσαι ενα κινητρο για να ξεκινησεις να βαλεις ενσ στοχο κ νσ πισμωσεις..ας πουμε δν θα ηθελες να εισαι ανεξαρτητος οικονομικα? Να κσνεις πραγματα που θες? Αυτο δεν ειναι ενας στοχος πιστευεις για να προσπαθησεις?

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Νομίζω πως εισαι πολυ μπερδεμενος μεσα σου για το τι θες κ τι απαιτησεις χεις με τον εαυτο σου..δεν είναι κακο να εχουμε απαιτησεις απο εμας μσς κάνουν καλυτερους αλλα οχι σε υπερβολικο βαθμο..νομιζω χρειαζεσαι ενα κινητρο για να ξεκινησεις να βαλεις ενσ στοχο κ νσ πισμωσεις..ας πουμε δν θα ηθελες να εισαι ανεξαρτητος οικονομικα? Να κσνεις πραγματα που θες? Αυτο δεν ειναι ενας στοχος πιστευεις για να προσπαθησεις?

---

Δεν έχω κίνητρα δυστυχώς...στο θέμα της δουλειάς λέω ότι πρέπει να βρω...δηλαδή...το σκέφτομαι απλώς ότι πρέπει...είμαι υποχρεωμένος.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Δεν έχω κίνητρα δυστυχώς...στο θέμα της δουλειάς λέω ότι πρέπει να βρω...δηλαδή...το σκέφτομαι απλώς ότι πρέπει...είμαι υποχρεωμένος.

---

Δν μπορει να μν εχεις κινητρα..εισαι πολυ νεος..σιγουρα εχεις ονειρα κ πραγνατα που θες να κανεις απλα εχεις εστιασει μονο στα αρνητικα που σου συμβαινουν..φιλους παρεες εχεις?

Quote:

---

Originally Posted by Afroula

Δν μπορει να μν εχεις κινητρα..εισαι πολυ νεος..σιγουρα εχεις ονειρα κ πραγνατα που θες να κανεις απλα εχεις εστιασει μονο στα αρνητικα που σου συμβαινουν..φιλους παρεες εχεις?

---

Παρέες ναι φίλους όχι δεν πιστεύω πλέον σε αυτούς.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Παρέες ναι φίλους όχι δεν πιστεύω πλέον σε αυτούς.

---

Νομιζω πως το καλύτερό που εχεις να κανεις ειναι να ξεκινησεις παλι το ψυχολογο κ με τις τεχνικες που θα σου πει να αποβαλεις την αρνητικοτητα που εχεις γενικά κ να δεις με αλλο ματι τη ζωη..ναι μπορει να ειναι δυσκολη αλλα.ειναι κ ομορφη ..εισαι πολυ νεος για να ζεις ετσι..πρπει να προσπαθησεις να κινητοποιηθεις λιγακι..

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Τι θα ήθελες να έχεις κάνει στη ζωή σου ως τα 23 και τι έκανες ή δεν έκανες για να το πετύχεις;

---

Σε ρώτησα και πιο πάνω και δεν μου απάντησες. Αν δεν ξέρεις τι σου φταίει και δεν έχεις κάποιον συγκεκριμένο στόχο, δεν μπορείς να γκρινιάζεις ότι είσαι στο μηδέν έτσι γενικώς και απροσδιορίστως!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Σε ρώτησα και πιο πάνω και δεν μου απάντησες. Αν δεν ξέρεις τι σου φταίει και δεν έχεις κάποιον συγκεκριμένο στόχο, δεν μπορείς να γκρινιάζεις ότι είσαι στο μηδέν έτσι γενικώς και απροσδιορίστως!

---

Γιατί πρέπει να έχουμε όλοι κάποιον στόχο?
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ εσύ γι'αυτό?
Εγώ τυχαίνει και κάνω αρκετές φορές αυτήν την ερώτηση στον εαυτό μου γιατί αν την κάνω σε άλλους συνήθως δεν ξέρουν τι να απαντήσουν.

Quote:

---

Originally Posted by Anonguy46

Γιατί πρέπει να έχουμε όλοι κάποιον στόχο?
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ εσύ γι'αυτό?
Εγώ τυχαίνει και κάνω αρκετές φορές αυτήν την ερώτηση στον εαυτό μου γιατί αν την κάνω σε άλλους συνήθως δεν ξέρουν τι να απαντήσουν.

---

Γιατι διαφορετικά η ζωή δεν έχει νόημα όλα τα πράγματα στη ζωή για να επιτευχθούν χρειάζονται στόχους. Μια γυναίκα για να την κερδίσεις χρειάζεται να βάλεις στόχο, μία δουλειά, μια αγορά πχ αυτοκινήτου, το κόψιμο του τσιγάρου, όλα θέλουν στόχο. Από την στιγμή που επιθυμείς κάτι ότιδήποτε στη ζωή θέτεις στόχο την κατάκτηση του και εργάζεσαι για να τον πετύχεις

Μα αν δεν κάνεις κάποιες σκέψεις για το πως θα ήθελες να είναι η ζωή σου, τότε τα αφήνεις όλα στην τύχη. Αν τα αφήνεις όλα στην τύχη κι είσαι όσα πάνε κι όσα έρθουνε, τότε οκ, σεβαστό, αλλά δεν έχεις λόγο να μην είσαι ευχαριστημένος, απλά αυτά σου τύχανε, πας με το κύμα κι όλα κομπλέ. Αν δεν είσαι ευχαριστημένος πάλι, πρέπει να βρεις το γιατί και πως θα το αλλάξεις. Πρέπει να δεις όμως τι ακριβώς σε ευχαριστεί και να παλέψεις για αυτό.

Πολύ ζόρικο αυτό που περνάς...είμαι και εγώ 23 και καταλαβαίνω πως νιωθεις και δυστυχώς ότι και να σου πει ο καθένας μας..δεν θα σε βοηθησει σε τίποτα απολύτως.Και ο λόγος επείδη καν εσύ ο ιδιος δεν ξερεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις στην δική σου ζωή όποτε δεν μπορει καποιος να σου πει πως να ζησεις την ζωη σου.Οι δικές μου συμβουλές;
1.Ξεκίνα ίσως με το να είσαι πιο αισιοδοξος..αν οχι για σενα έστω για τους δικούς σου ανθρώπους πχ για την μητέρα σου
2.Σκεψου σε 10 χρόνια που θα ηθελες να βρίσκεσαι πάλι στο 0 η ισως να έχεις προσπαθησει εστω και λίγο να πας στο 1.
3.Βρες ξεκάθαρα ενα κίνητρο.Γιατι πρέπει να δουλέψω? οκ είναι τα χρηματα ένα κινητρο αλλά παιρνεις και εμπειριες για να πας καπου καλύτερα.

Ελπίζω λιγουλάκι να βοηθησα