Μπερδεμένες σκέψεις

Αποφάσισα να κόψω το μόναδικο φάρμακο που παίρνω το μόνο που με πιάνει είναι λήθαργος και καταστολή δεν μπορώ όλη την ημέρα να είμαι απαθής και να μην κάνω τίποτα θέλω επιτελους αν γίνεται να ξυπνήσω και να μην κοιμάμαι και ορθιος και καθιστός νιώθω λες και είμαι καταδικασμένος να ζω μια ζωή ετσι φτάνει πια δεν αντεχω μπορεί να είναι τόσο μικρό και να φαίνεται άγιο φάρμακο αλλα πραγματικά δεν το περίμενα να είναι ο ίδιος ο διάολος εσείς μην το κάνετε αν νιώθετε καλά με τα δικά σας και σας φεύγουν τα συμπτώματα η κάθε αρρώστια είναι διαφορετική στον καθένα εμένα ας πούμε ότι δεν μπορώ να σκεφτώ με τίποτα πράττω συνέχεια λάθος αλλά δεν κάνω κακό σε κανέναν αλλά και ούτε στον εαυτό μου ούτε τα κότσια δεν εχω για κάτι τέτοιο μια φορά πήγα να φύγω από την ζωή και δεν με άφησαν παρόλο που έχω πολλά νεύρα από μέσα μου και κάτι βράζει είναι σαν να μου τρώει την ψυχή αλλα ειναι ανύπαρκτο δεν υπάρχει κάποιος λόγος και πήρα αυτή την απόφαση λοιπόν η οποία δεν ξέρω που θα οδηγήσει σε λίγες μέρες μάλλον στο κακό φαντάζομαι γιατί μια φορά τα είχα κόψει κι είχα υποτροπιάσει αλλά δεν αντέχω να είμαι βάρος στους άλλους για όλη την υπόλοιπη ζωή που αν συνεχισω να παίρνω φάρμακα αυτό θα γίνει η ανθρωπότητα πιστεύω και είμαι σιγουρος έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα χρησιμεψουν σε κάτι και θα βοηθησουνε εγώ δεν είναι ότι δεν θέλω απλά μπορεί να έχω κάποια λογής δύναμη αλλά μέσα είμαι ευαίσθητος και αδύναμος να ανταπεξέλθω σε όλα τα κομμάτια της ζωής τώρα αυτή η απόφαση είναι σίγουρα λάθος αλλά ελπίζω να καταλήξει σε καλό κι αν καταλήξει σε κακό ο Θεός μαζί μου εγώ απλά θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας με διακοπή φαρμακων και υποτροπες και καποια καλή συμβουλή από εσάς προς εμένα

Quote:

---

Originally Posted by jackgr

Αποφάσισα να κόψω το μόναδικο φάρμακο που παίρνω το μόνο που με πιάνει είναι λήθαργος και καταστολή δεν μπορώ όλη την ημέρα να είμαι απαθής και να μην κάνω τίποτα θέλω επιτελους αν γίνεται να ξυπνήσω και να μην κοιμάμαι και ορθιος και καθιστός νιώθω λες και είμαι καταδικασμένος να ζω μια ζωή ετσι φτάνει πια δεν αντεχω μπορεί να είναι τόσο μικρό και να φαίνεται άγιο φάρμακο αλλα πραγματικά δεν το περίμενα να είναι ο ίδιος ο διάολος εσείς μην το κάνετε αν νιώθετε καλά με τα δικά σας και σας φεύγουν τα συμπτώματα η κάθε αρρώστια είναι διαφορετική στον καθένα εμένα ας πούμε ότι δεν μπορώ να σκεφτώ με τίποτα πράττω συνέχεια λάθος αλλά δεν κάνω κακό σε κανέναν αλλά και ούτε στον εαυτό μου ούτε τα κότσια δεν εχω για κάτι τέτοιο μια φορά πήγα να φύγω από την ζωή και δεν με άφησαν παρόλο που έχω πολλά νεύρα από μέσα μου και κάτι βράζει είναι σαν να μου τρώει την ψυχή αλλα ειναι ανύπαρκτο δεν υπάρχει κάποιος λόγος και πήρα αυτή την απόφαση λοιπόν η οποία δεν ξέρω που θα οδηγήσει σε λίγες μέρες μάλλον στο κακό φαντάζομαι γιατί μια φορά τα είχα κόψει κι είχα υποτροπιάσει αλλά δεν αντέχω να είμαι βάρος στους άλλους για όλη την υπόλοιπη ζωή που αν συνεχισω να παίρνω φάρμακα αυτό θα γίνει η ανθρωπότητα πιστεύω και είμαι σιγουρος έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα χρησιμεψουν σε κάτι και θα βοηθησουνε εγώ δεν είναι ότι δεν θέλω απλά μπορεί να έχω κάποια λογής δύναμη αλλά μέσα είμαι ευαίσθητος και αδύναμος να ανταπεξέλθω σε όλα τα κομμάτια της ζωής τώρα αυτή η απόφαση είναι σίγουρα λάθος αλλά ελπίζω να καταλήξει σε καλό κι αν καταλήξει σε κακό ο Θεός μαζί μου εγώ απλά θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας με διακοπή φαρμακων και υποτροπες και καποια καλή συμβουλή από εσάς προς εμένα

---

Ο κάθε ένας είναι διαφορετικος... δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα υποτροπιασεις η οχι κόβοντας τα...απλά θα σου έλεγα να μην κάνεις τίποτα χωρίς την συμβουλή και την συμβολή ενός καλού γιατρού...
Σαν συμβουλή σου λέω.. προσπάθησε να ενισχύσεις τον εαυτό σου με βιταμίνες, καλή διατροφή και άσκηση όσο μπορείς... και όλα θα γίνουν ευκολότερα...

Έχω βάλει πολλά κιλά από τα φάρμακα είμαι 89+ από τα φυσιολογικά κιλά που ήμουνα θα προσπαθήσω όσο μπορώ να κάνω αυτά που λες θα ρωτήσω και τον γιατρό μου αυτές τις ημέρες αλλά κανένας γιατρός δεν θα πει τα κόβουμε οι περισσότεροι το λένε η θεραπεία είναι μακροχρόνια υπάρχουν άτομα που τα παίρνουνε και 10 χρόνια με κατάθλιψη άγχος ψύχωση κτλπ
Λίγοι καταφερνουν να τα κόψουν επιτυχώς και με πολύ μεγάλη προσπάθεια

Αλλά είναι λειτουργικοί και ενεργητικοί εγώ δεν μπορώ να είμαι από αυτά τα 2 όχι λόγω κάποιας αναπηρίας αλλά λόγω της θεραπείας αλλά μου λείπει πολύ το παλιό μου μυαλό που τους συμπεριφέρομουν ομορφα
σε όλους εκανα τους ανθρωπους ευτυχισμενους μιλαγα για το καλο της ανθρωποτητας αλλά στο τέλος εσκασα γιατι κανένας δεν μου στάθηκε στα προβλήματα μου και κανένας δεν κάθισε να με ακούσει όλοι τον χαβά τους και τώρα εξαφανισμενοι πουθενα ψάχνεις να τους βρεις ούτε φωνή ούτε ακρόαση

καλημέρα Jack

Αναγνωρίζω τα υπέροχα συναισθήματα που προκαλούνται απο την απελευθέρωση απο το φάρμακο. Στέκεσαι μόνος στα πόδια σου και απορρίπτεις το στίγμα του ασθενούς. Πολλές φορές και εγώ αποδίδω όλα τα κακά της μοίρας μου (παχυσαρκία, μεταβολισμός, έλλειψη ενέργεια στο φάρμακο). Μπορείς να ρωτήσεις τον γιατρό σου αλλά πιστεύω ότι ο καθένας απο εμάς ως λογικά όντα είναι ελεύθερος να διαγράψει τη μοίρα του. Ο γιατρός ως τρίτος σίγουρα δεν θα ρισκάρει και θα μιλήσει εκ του ασφαλούς. είναι διαφορετικό να παίρνεις στο λαιμό σου άλλους ανθρώπους και διαφορετικό να ρισκάρεις για τον εαυτό σου. Ωστόσο το ρίσκο που θα πάρεις δεν πρέπει να επιτρέψεις να είναι καταστροφικό για σένα. Δυστυχώς αυτά τα φάρμακα δρουν διαφορετικά, μπορεί αν τα κόψεις να περάσει ένα διάστημα που είσαι καλά και μετά να γίνει το μπαμ.

Εγώ προσωπικά δεν τολμώ να κόψω το φάρμακο προς το παρόν αλλα το μειώνω παρά της παραινέσεις του γιατρού μου να παίρνω μεγαλύτερη δοσολογία. Ρισκάρω γιατι θέλω να δω ποια είναι η μικρότερη δοσολογία που μπορεί να είναι αποτελεσματική. όμως πρέπει να είσαι παρατηρητικός και προσεχτικός και έτοιμος να ανεβάσεις τη δόση στα πρώτα σημάδια υποτροπής. Βέβαια η μείωση που κάνω είναι βασανιστικά αργή, το μειώνω κάθε χρόνο και μετά περιμένω τον επόμενο χρόνο για να κάνω πάλι μια ανεπαίσθητη μείωση. Έχε ελπίδα και υπομονή και να λειτουργείς πάντα βάση σχεδίου, στόχος μου είναι κάθε χρόνο και καλύτερα χωρίς να κάνω βεβιασμένες κινήσεις

Εγώ δεν παίρνω πάρα πολύ μεγάλη δόση είναι ελάχιστη μην σου πω και ότι δεν είναι τίποτα ούτε στον αριθμό και είναι μόνο ένα αλλά είναι αρκετό ώστε να κρατάει ''αναισθητο'' όλη την ημέρα και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα η ότι κανείς να το κάνεις με το ζόρι και να πέφτεις πάλι ψυχολογικά και σωματικά δεν ξέρω αν θα βρεθεί κάποια λύση εγώ τα έχω μείωσει από 7 σε 1 μέσα σε περίπου 1 χρόνο πιο πολλά φάρμακα συνήθως σημαίνει μεγαλύτερο ράκος αλλά είναι ανάλογα και τον κάθε οργανισμό

Και εγώ παίρνω ελάχιστη δόση. Ξεκίνησα με abilify 15mg για 4 βδομάδες. Μετά πήγα στο 10 για 6 μήνες. Μετά στο 7.5 για 6 μήνες μετά στο 5 για ένα χρόνο μετα στο 4,2 για ενα χρονο και τώρα το κατέβασα στο 3,5

εσυ ποιο φαρμακο παίρνεις?

Εγώ δεν ξεκίνησα κάτι μόνος μου λόγω της άσχημης ψυχολογικής κατάστασης ήμουν χάλια και νοσηλευτηκα μου δώσανε φάρμακα τα έχω μείωσει όμως τώρα το φάρμακο που παίρνω είναι το invega 3mg

Παίρνεις φάρμακο 4-5 χρόνια και ακόμα δεν τα έχεις κόψει ? δηλαδή πόσος καιρός πρέπει να περάσει ?

3 χρόνια παίρνω φαρμακο, όταν το ξεκίνησα ο γιατρός μου είπε τουλάχιστον για 5 χρονια πρέπει να το παίρνω, γιατί μάλλον σε αυτό το διάστημα γίνονται οι περισσότερες υποτροπές. Εδω μεσα βεβαια εμαθα οτι μονο το 15% οσων το κοβουν δεν υποτροπιάζουν κατι που επιβεβαιωσε και ο γιατρός μου.

Μπορεί να μην σου έχει κάτσει καλά το φάρμακο, εμενα το αμπιλιφαι στις υψηλες δοσεις με ισοπέδωσε, τότε ο γιατρος μου πρότεινε τονωτικό αντικαταθλιπτικό και αρνήθηκα (ευτυχως). τώρα είμαι πλήρως λειτουργικός. Μπορεί να μην σου έχει κάτσει καλά το συγκεκριμενο φάρμακο

Έπαιρνα κι εγώ abilify των 30 δεν μου έκανε και τίποτα αλλά δεν μπορώ να πω και ότι με έφτιαξε κανένα φάρμακο δεν με έχει φτιάξει σιγά σιγά αρχίζω και πιστεύω πως έχω μόνο άγχος και όχι ψύχωση και είμαι πιο σίγουρος πως οφείλεται σε αυτό τα αντιψυχωσικα δεν πιστεύω πως με έχουν βοηθήσει ούτε τα αντικαταθλιπτικά αγχολυτικά δεν έχω πάρει θα πρέπει να ξεκινήσω κάποια θεραπεία να μιλήσω με τον γιατρό μου γιατί ψύχωση δεν με πιάνει με κάτι ποτέ

Απλά τα λάθη των γιατρών και οι λανθασμένες διαγνώσεις είναι συχνές

Παίρνω τώρα το abilify των 15 και νιώθω ακριβώς όπως νιώθεις εσύ με τα αντιψυχωσικα. Καμία διάθεση για τίποτα και καμιά ευχαρίστηση...απο βδομάδα θα αλλάξω και θα δούμε. Νομίζω είναι σε ποιον γιατρό θα πέσεις. Ψάξε να βρεις τον κατάλληλο για σένα, θετική και σωστή σκέψη και όλα καλά θα πάνε

Quote:

---

Originally Posted by Katerinakir

Παίρνω τώρα το abilify των 15 και νιώθω ακριβώς όπως νιώθεις εσύ με τα αντιψυχωσικα. Καμία διάθεση για τίποτα και καμιά ευχαρίστηση...απο βδομάδα θα αλλάξω και θα δούμε. Νομίζω είναι σε ποιον γιατρό θα πέσεις. Ψάξε να βρεις τον κατάλληλο για σένα, θετική και σωστή σκέψη και όλα καλά θα πάνε

---

Όμως το αμπιλιφαι ειναι απο τα πιο ήπια

Μπορεί αλλά δεν ξέρω γιατί μου έκατσε τόσο άσχημα

Το παίρνεις και εσύ; πως σου έχει φανεί;

Δεν έχω δοκιμάσει κάποιο άλλο αλλά ο γιατρός μου είπε ότι το αμπιλιφαι δεν μπλοκάρει τις υγιείς λειτουργίες του εγκεφάλου όπως άλλα

είχα ξεκινήσει και εγώ με 15 Mg και ήταν πολύ δύσκολα, ένιωθα όπως τα λέτε και χειρότερα. Βέβαια έγινα καλά,σταμάτησα να ακούω φωνές και να ταλαιπωρούμαι με ψυχαναγκασμούς. το παίρνεις για ψύχωση - σχιζοφρένεια? εγώ που ήμουν σε οξεία φάση κατάφερα και το μείωσα

Ναι για ψυχωση το παίρνω και δεν έχω πλέον πρόβλημα με αυτό τωρα. Αλλά με εμποδίζουν τα υπόλοιπα τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά για εμένα.