Καλησπέρα παιδιά όσοι έχετε αυτές τις κρίσεις πανικού πως τις νιώθετε? Και τι κάνετε την ώρα που σας πιάνει?
Printable View
Καλησπέρα παιδιά όσοι έχετε αυτές τις κρίσεις πανικού πως τις νιώθετε? Και τι κάνετε την ώρα που σας πιάνει?
Αναλογως. Παλια τις αντιμετωπιζα ψυχραιμα σχετικα. Ημουν και σε αλλη φαση ομως , ψυχολογικα καλα. Γενικα ομως οταν με πιανει , προσπαυω να σκεφτω με την λογικη αν και τελευταια ειναι δυσκολο αυτο για εμενα . Λεω στην χειροτερη θα παω στο νοσοκομειο εκει ξερουν αλκα παιρνω το χαπι μετα απο λιγο ηρεμω ωστοσω
Παιδιά εγώ είμαι πάρα πολυ χάλια θα σας πω τι συμβαίνει την Πέμπτη πήγα για κούρεμα την ώρα που κουρευομουν με έπιασε κάτι το πολύ διαφορετικό για εμένα άρχισε σαν να μην μπορώ να καταπιω μετά ακολούθησε έντονη ανησυχία, ταχυκαρδία αίσθημα σαν μην μπορώ να αναπνεύσω και κάτι σαν να χάνομαι φαντάστηκα κρίση πανικού για πρώτη φορά, από τότε το σκέφτομαι συνέχεια και τα δημιουργώ σχετικά όλα εγώ τα ίδια στον εαυτό μου, όταν είμαι στο σπίτι είμαι πιο ήρεμος αλλά μόλις βγω έξω το σκέφτομαι συνέχεια δεν περνάω καθόλου καλά και καταφέρνω να με πιάνει το ίδιο συνέχεια και είμαι σε χειρότερη κατάσταση είναι ένα άσχημο συναίσθημα που το καταλαβαίνω μόλις πάει να με πιάσει είμαι ανήσυχος σχεδόν όλοι την ώρα και είμαι έτοιμος να λυποθημησω και η βλακεία είναι ότι έξω το παθαίνω αυτό και εκεί που βγαίνω είναι μακριά από το σπίτι μου και αν γίνει καμία στραβή θα γίνω ρεζίλι σε όλο το πανελλήνιο και όταν το σκέφτομαι αυτό με την λυποθημια η ανησυχία επιδεινώνεται και νιώθω όλη την ώρα ζαλισμενος και δεν αναπνέω σωστά.... Θέλω να μου πείτε μια γνώμη παιδιά το ξέρω θα πείτε να πάω ψυχολόγο αλλά με τους γονείς που έχω δεν με καταλαβαίνουν... Δεν μπορώ να ζω έτσι που κανονικά έπρεπε να ευχαριστιεμαι το κάθε λεπτό στην ηλικία που είμαι, και το χειρότερο είναι ότι αυτό το παθαίνω έξω που εμένα με θεράπευε την ψυχή αυτό που περνούσα καλά με την παρέα μου κάναμε τις βόλτες μας και ξεχνιουμουνα από όλα και τώρα μου έχει γίνει ένας εφιάλτης να περπατάω όλη την ώρα ζαλισμενος και να έχω τάση για να λυποθημησω.... Συγνώμη αν κούρασα
Γεια σου Γιάννη.
Έχεις όλα τα συμπτώματα σχεδόν των κρίσεων άγχους. Από αυτά που γράφεις μάλλον πρώτα οι γονείς έπρεπε να είχαν πάει σε ψυχολόγο. Για να φτάσεις στις κρίσεις πανικού σίγουρα δεν είσαι ήρεμος στη ζωή και δεν περνάς καλά. Ίσως και οι γονείς έχουν βάλει το χεράκι τους σε αυτό. Να είσαι σίγουρος ότι δεν θα λυποθημησεις. Είναι ο οργανισμός σε έξαψη και νιώθεις αδυναμία λόγω του φορτίου που έχεις... αδρεναλίνη στο τέρμα. Σε συμβουλεύω να αγοράσεις ένα βιβλίο της Κατερίνας Αγγελή Νικώ τον Πανικό. Να μιλήσεις με τους γονείς και να ζητήσεις τη βοήθεια τους και όχι να σε κρίνουν. Βοήθεια χρειάζεσαι από ψυχολόγο και όχι κριτικές... Ότι χρειαστείς εδώ είμαστε.Τα έχουμε περάσει όλα αυτά!
Καλησπέρα σε ευχαριστώ για την απάντηση για όσα μου συμβαίνουν φταίω καθαρά για όλα εγώ, από τους γονείς μου τα έχω όλα και δεν μου λείπει τίποτα, εγώ απλά δεν μιλάω πιστεύω ότι θα με περάσουν για χαζό, ίσως αρχίζω και παθαίνω κρίσεις άγχους έξω είμαι όλοι την ώρα έτσι χωρίς να μπορώ να το ελέγξω, βέβαια το σκέφτομαι και όλοι την ώρα πριν και έτσι το παθαίνω... Πάντως είναι ένα διαφορετικό συναίσθημα που δεν το έχω ξανά ζήσει, δεν έχω πάρει από πουθενά βοήθεια θέλω να τα καταφέρω μόνος μου αλλά όλα πάνε στραβά...
Γιάννη πας ψυχολόγο; Μίλησες με τους γονείς σου για όλα αυτά που περνάς;
Ευχαριστώ για την απάντηση Γιώργο, σε ψυχολόγο δεν πάω άσχετα αν θα με βοηθήσει δεν το σκέφτομαι αυτό, το μόνο που σκέφτομαι για αυτό το θέμα και με ενοχλεί είναι ότι αν πάω σε ψυχολόγο και μαθευτεί θα με περάσουν όλοι για τρελό.... Ούτε στους γονείς μου δεν έχω ξανά μιλήσει μια φορά μίλησα και νόμιζαν ότι το ξεπέρασα πλέον αλλά και να μιλήσω δεν νομίζω να αλλάξει κάτι
Ξέρω τι δουλειά κάνει ο ψυχολόγος απλά πιστεύω ότι και η άποψη των άλλων θα είναι αυτή ότι δεν είμαι στα λογικά μου, πιστεύεις ότι αν πάω και μιλήσω σε έναν σε οποιονδήποτε για τις καθημερινές μου σκέψεις που έχουν ξεπεράσει το όριο της βλακείας θα με περάσει για φυσιολογικό άνθρωπο?
Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν θέματα και δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να τα λύσουν? Δεν το καταλαβαίνουν καν ότι έχουν. Οι άνθρωποι που εντοπίζουν ένα πρόβλημα και θέλουν να το λύσουν είναι χίλιες φορές καλύτεροι από όλους αυτούς οπότε ναι, θα σε βοηθήσει..
Γιώργο έχεις δίκιο αλλά δεν είναι μόνο αυτό ντρέπομαι και να μιλήσω, δεν θέλω κιόλας να φορτώνω και άλλα άγχη στους γονείς μου, όλο λέω συνέχεια από μέσα μου θα περάσει αλλά ολο και κάτι νέο έρχεται δεν μπορώ έχω κουραστεί
Πιστεύεις ότι θα προτιμούσαν το παιδί τους να ζει αυτό που ζεις εσύ ή να το βοηθήσουν; Άγχος για ποιο πράγμα;
Θα στο πω όσο πιο απλά γίνεται. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην χρειάζεται ψυχοθεραπεία οπότε μην το βλέπεις σαν κάτι αρνητικό. Πας εκεί και συζητάς.
Πιστεύω ότι μια αιτία που μου το προκαλεί αυτό όταν είμαι έξω είναι ότι επικεντρώνομαι στην αναπνοή χωρίς να το θέλω και χάνω τον Ρυθμό της με συνέπεια να μην αναπνέω σωστά, και όταν κάποιος δεν αναπνέει σωστά τι ενέργεια να εχει, και είμαι χάλια η ξέρω γω εκείνη την ώρα που δεν αναπνέω σωστά σκέφτομαι ότι μπορεί να μου κοπεί η ανάσα η να πάθω καρδιά και με πιάνει πανικός και ζάλη.... Και πως να ξεχαστω εκείνη την ώρα που είμαι χάλια δεν γίνεται... Μπορεί κανένας να μου δώσει καμία συμβουλή τουλάχιστον όταν με πιάνει τουλάχιστον να μην χάνω τον Ρυθμό και να αναπνέω σωστά??? Σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγω από όλο αυτό και θα κλειστω σπίτι και δεν θα ξανά βγω έξω....
Είναι και άλλα που σκέφτομαι εκείνη την ώρα αλλά δεν είμαι σε θέση να τα θυμηθώ όλα γιατί πάλι το ίδιο έγινε και σήμερα που βγήκα
Γιάννη μέσα από αυτά που αναφέρεις είναι εμφανές το πρόβλημα που βρίσκεται. Σε νοιάζει πολύ τι γνώμη θα σχηματίσουν οι γύρω σου για σένα. Δεν είναι τρελοί όσοι πηγαίνουν σε ψυχολόγο. Ίσα ίσα κιόλας είναι πολύ συνειδητοποιημένοι και έχουν το γνωθι σε αυτό ότι κάτι δεν πάει καλά. Κοίταξε το δικό σου καλό και μη σε νοιάζει για τους γύρω σου. Αυτοί καλά είναι και δεν παθαίνουν κρίσεις. Στα λέω από προσωπική εμπειρία. Με επιμονή και πολύ υπομονή σταμάτησα τη δυσάρεστη κατάσταση των κρίσεων. Με τη βοήθεια ψυχολόγου. Αυτές οι σκέψεις ότι αυτός πάει σε ψυχολόγο είναι τρελός κτλ είναι για αμόρφωτους. Οι εποχές άλλαξαν..
Ψυχολόγο μάλλον χρειάζομαι αλλά δεν ξέρω το αφήνω πίσω, δεν θέλω σκέφτομαι πολλά
Παιδιά εγώ μάλλον μπήκα στο τρυπακι τον κρίσεων πανικού και δεν ξέρω τι να κάνω με έχει καταβάλλει πολύ αυτό το συναίσθημα
Οι κρίσεις πανικού μου δεν ειχαν ώρα.. έχουν μήνες να με πιάσουν ευτυχώς λυτρώθηκα....Εγω ένιωθα να χάνομαι και με έπιαναν ίλιγγοι...
Από την πρώτη φορά που την είχες πάθει, μετά δεν φοβοσουν να μην σε ξανά πιάσει και σε έπιανε? Εμένα τώρα κάτι τέτοιο μου συμβαίνει, όταν βγαίνω έξω κυρίως, στο σπίτι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο είμαι πιο ήρεμος....
Έπειτα από αγχογόνα περιστατικά μου έχει τύχει να με πιάνει άγχος και φόβος ότι τρελαίνομαι ότι βγαίνω εκτός εαυτού...οτι έχω στρεσαριστει τόσο που χάνω το μυαλό μου και η ένταση να είναι στο φουλ....Δύο φορές το έχω πάει μόνο. Δεν ξέρω αν ήταν κρίση πανικού γτ δεν είχα ταχυπαλμία και αίσθημα πνιγμου.
Μόνο του έφυγε και δεν εμφανίστηκε. Μόνο μετά από γεγονότα που με φοβίζουν η με στρεσαρουν αρκετά γίνεται.
Εγώ ψάχνω κάποιους τρόπους αντιμετώπισης τουλάχιστον όταν με πιάνει κάτι να κάνω, άλλοι λένε μην κάνεις απολύτως τίποτα, αλλά όταν αυτό γίνεται έντονο δεν είναι ότι πιο εύκολο κιόλας να σταθώ χωρίς να κάνω τίποτα... Και εμένα έτσι μου ξεκινάει η κρίση όταν στρεσαρομαι έντονα
Παιδιά εγώ τώρα έχω είμαι χάλια είμαι πεσμένος ψυχολογικά τρέχω και σε κάτι γιατρούς για ένα ατύχημα που είχα στο γόνατο πριν 3 χρόνια και τώρα πήγαμε να το δούμε έχω και 14 Ιουλίου μαγνητική του γόνατου να κάνω και έχω αγχωθει να μην με πιάσει καμία κρίση πανικού διότι θα πρέπει να σταθώ ακίνητος για πολλά λεπτά αύριο έχω κούρεμα πάλι θα με πιάσει δεν ξέρω τι άλλο να κάνω ενώ κάνω πολλές προσπάθειες πάντα θα είναι εκεί
Καλησπέρα παιδιά (το ξέρω μιλάω μόνος μου) μόλις γύρισα πριν λίγο από το κούρεμα και ως γνωστό με έπιασε πάλι και ο κουρέας με κατάλαβε και μου λέει τι έπαθες ρε πολύ ανησυχώ σε βλέπω και εγώ του είπα ότι απλά δεν μπορώ να μένω ακίνητος και ότι είναι και η ζέστη ψέμα δηλαδή... Και πολύ χλωμά κιόλας... Τέλος πάντων θέλω να κάνω 2 ερωτήσεις και παρακαλώ θέλω απαντήσεις απο όσους γνωρίζουν για το θέμα η ζούνε με κρίσεις πανικού... Η 1η είναι πως γίνεται το μυαλό μέσω σκέψεις να κάνει εικόνα ένα αίσθημα και να το εκδηλώνει? Εγώ όταν είχα πάθει την πρώτη κρίση πανικού πριν περίπου ένα μήνα αν θυμάμαι καλά ήταν όταν είχα διαβάσει ένα ποστ από εδώ με κρίσεις πανικού και ίσως με επηρέασε και το σκεφτόμουν όλη την ώρα και έτσι την έπαθα στο κουρείο χωρίς καν να το έχω ξανά ζήσει το συναίσθημα και τώρα όπου είναι να πάω το παθαίνω επειδή το σκέφτομαι, δεν το παθαίνω έτσι στα καλά καθούμενα που σε κάποιους συμβαίνει αυτό.... Η 2η αυτό όλο ποτέ τελειώνει? Θα το έχω για όλη μου την ζωή από τα 18 που είμαι τώρα? Με πάει πίσω όλο αυτό γιατί ούτε έξω δεν μπορώ να βγω τώρα που είναι και καλοκαίρι και λογικά ναι απέκτησα αγοραφοβία αν λέγεται έτσι και τώρα τι κάνω τελείωσε η ζωή για εμένα? Υπάρχει λόγος να ζω τώρα?
Η είμαι στα πρόθυρα να πάρω χάπια? Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να συμβαίνουν σε εμένα όλα αυτά δηλαδή εγώ γιατί να μην αξίζω να ζω σαν τους υπόλοιπους? Έχω κάνει κάτι λάθος και μου τα έχει φέρει σε εμένα όλα έτσι η ζωή?
Γιάννη άλλο κρίση πανικού κι άλλο φοβία..
Όσο για τις ερωτήσεις σου. Αυτά τα ρωτάνε όλοι όσοι περνάνε αυτό που περνάς. Το θέμα είναι τι κάνεις για να ηρεμήσεις; Περιμένεις το θαύμα ή είναι καιρος να πας σε ένα ψυχολόγο;
Ναι μου έχει γίνει φοβία η κρίση πανικού και την παθαίνω αυτό δεν είναι? Την άλλη εβδομάδα ξεκινάω γυμναστήριο θα βοηθήσει στην ηρεμία αυτό? Επίσης ο ψυχολόγος θα μου λύσει όλα τα προβλήματα και θα το ξεπεράσω? Προς το παρόν προσπαθώ και παλεύω μόνος μου για να τα ξεπεράσω, αυτά από την μεριά μου, ο ψυχολόγος σε τι παραπάνω μπορεί να βοηθήσει?
Τώρα σκέφτομαι μήπως και μου συμβεί και στο γυμναστήριο αυτό με πιάνουν τίποτα κρίσεις και εκεί έλεος..
Φοβία για το οτιδήποτε. Αν φοβάσαι ότι θα πάθεις κρίση πανικού ίσως να αντιδρά το σώμα.
Με την ψυχοθεραπεία θα αντιμετωπισεις τους φόβους σου ή να το θέσω καλύτερα, θα τους γνωρίσεις καλυτερα. Όταν γνωρίζεις τον "εχθρό", ο φόβος είναι μικρότερος.
Θα πας εκεί θα συζητήσεις για τους φόβους σου, για την ζωή σου, για τους στόχους σου, για το τι έχεις περάσει, τις ανάγκες σου και μέσα από την συζήτηση θα δεις πως δεν είσαι σε μια θάλασσα και πνίγεσαι απλά είσαι σε ένα ποτάμι που το αφηνεις να σε πηγαίνει όπου θέλει. Το μυαλό είναι μέρος του σώματος σου και αυτή την στιγμή σε κάνει ότι θέλει, είναι καιρός να ξαναπάρεις τον έλεγχο.
Ήμουν στην θέση σου καποτε και ένιωθα ότι ήμουν διαφορετικός. Φοβόμουν τα πάντα ενώ όλοι οι άλλοι ήταν μια χαρά και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί.
Αυτό που παθαίνω είναι κρίση πανικού η κρίση άγχους αρχίζει με άγχος έντονο και μετά επακόλουθη μια πάρα πολύ έντονη ανησυχία και αρχίζει να βαράει έντονα η καρδιά να έχω μια αίσθηση ότι δεν αντέχω άλλο και χάνω τον έλεγχο και αναγκαστικά πρέπει να κουνηθώ αλλιώς δεν μπορώ.... Θα το σκεφτώ για τον ψυχολόγο αλλά εδώ θα μου πεις καλά καλά δεν έχω μιλήσει ακόμα στους γονείς μου... Πάντως σήμερα μπορώ να πω ότι στάθηκα αντιμέτωπος το άφησα να έρθει και είπα δεν θα κάνω τίποτα και απλά έπαιρνα βαθιές ανάσες αλλά όπως και να έχει το να μένω ακίνητος δεν βοηθάει σε αυτή την κατάσταση πρέπει να κουνηθώ.... Άντε να δω και στην μαγνητική που θα κάθομαι μια ώρα εκεί
Είναι ένας απλός φόβος αυτό? Σήμερα στεναχωρήθηκα πολύ στο κουρείο που θα έγινα ρεζίλι στον κουρέα είναι και φίλος τους πατέρα μου δηλαδή μόνο και από την φατσα μου που κοιτούσα στον καθρέφτη ήταν μελαγχολική και απλά χανομουν στις σκέψεις μου δεν είχα συνείδηση το τι γινόταν
Η κρίση πανικού δεν είναι και ένας υπερβολικός φόβος? Πχ να ξεφύγεις από κάτι άγνωστο? Συγνώμη αν γίνομαι κουραστικός αλλά δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει
Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Εσυ δεν θες χάπια. Ούτε εγώ πήρα χάπια. Οι άνθρωποι που παίρνουν χάπια συνήθως θέλουν μια έξτρα βοήθεια που δεν είναι και κακό. Εγώ ήμουν στην φάση που είσαι τώρα και χειρότερα και τώρα είμαι καλά. Μίλησε στους γονείς σου, να δείτε τι θα κάνετε. Είσαι μικρός για να αφήνεις την ζωή να περνάει απο δίπλα σου.
Ναι νομίζω είναι καιρός να μιλήσω και προφανώς χάπια δεν πρόκειται να πάρω σε καμία περίπτωση και δεν λέω ότι είναι κακο σε κάποιους προσφέρουν βοήθεια... Εσύ έκανες κανένα κόλπο για να ξεπεράσεις τις κρίσεις? Που δεν έχω καταλάβει ακόμα αν έχω κρίσεις πανικού
Διαβάζω σε κάποια άρθρα ότι κρίσεις πανικού αρχίζουν ξαφνικά αλλά εγώ τι φάση μέσω σκέψεις βγάζω μια κρίσει πανικού?