Εθελοτυφλώ συνειδητά και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν διακόπτω επικοινωνία!
Καλησπέρα σε όλους καινούρια εδώ αλλά έχω τόση ανάγκη να εκφραστώ και να δώ την οπτική σας. Ξέρω, οτι είναι σχεδόν αδύνατο να έχετε πλήρη εικόνα για μια σχέση σχεδόν 5 χρόνων δύο άγνωστων προσωπικοτήτων όπως εγώ και ο πρώην σύντροφος μου. Παρ' ολαυτα , επειδή δεν θέλω να τον βγάλω φταίχτη μέσα απο όσα λέω και να το παίξω θύμα θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενική. Είχαμε ένα υπέροχο δέσιμο με τα όμορφα και τα άσχημα του , ήμασταν μαζί συνέχεια χωρίς ποτέ ειλικρινά να με ενοχλεί , αφού η παρουσία του μου έφτανε και περίσσευε ένιωθα οτι δεν είχα κανέναν άλλο ανάγκη. παρόλο που όλα ήταν κοινή συναινέση και των δύο , εκείνος τα γκρέμισε όλα.Ενα βράδυ αφότου με χώρισε απότομα και απο μηνύματα σε έξοδο του σε κλάμπ φίλησε, χαμουρεύτηκε με κάποια άλλη απο την περιοχή γνώριμη σε εμένα . Συμβάν 2 χρόνων πριν εν καιρώ πανελληνίων. Εδειξα κατανόηση στις συγνώμες του και στο γεγονός πως ήθελε να είμαστε ξανά μαζί γιατί είμαστε άνθρωποι , ίσως φέρθηκα και εγώ έτσι που να το προκάλεσα ποιός ξέρει ίσως πιέστηκε απο τις εξετάσεις , ίσως πολλά. Συγχώρησα όμως. Εγιναν πολλά και απο τις δύο πλευρές χωρίς ποτέ όμως να τον απατήσω δεν μου έβγαινε , δεν μου βγαίνει και δεν ξέρω αν θα μου βγεί και ποτέ.. . Σήμερα φοιτήτρια εγώ φοιτητής αυτός σε δύο διαφορετικές πόλεις με 5 ώρες απόσταση . Εγώ έφυγα για σπουδές ένα έτος μετά απο εκείνον βέβαια. Οταν λοιπον έφυγα με είχε χωρίσει ξανά το είχα πια αποδεχτεί οτι τελείωσε χωρίς αυτό να σημαίνει οτι ήμουν καλά . Εβαλα ψηλά την λογική και είπα πως αφου η ζωή τα έφερε έτσι, έτσι θα τα δεχτείς . Τακτοποιούμαι λοιπόν και προσπαθώ να ξεκινήσω καινιούριο κύκλο. Δεν είχαμε ξεκόψει ακομη τα μηνύματα αν και λίγα αφού δεν μου απάνταγε συχνά υπήρχαν ίσα να διατηρείται επικοινωνία. Με τούτα και με κείνα και αφου είχαμε να βρεθούμε απο τον Αύγουστο που απομακρύνθηκε τον Γενάρη της φετινής χρονιάς παθαίνει αφινίαση που βλέπει οτι παύει η επικοινωνία , σαν να ξύπνησε σαν κάατι να έγινε και να έλιωνε . Μου λέει έρχομαι εκεί μόνο να σε μυρίσω και να φύγω αν δε με θές. Παιδιά έκανε 6 ώρες ταξίδι μέσα στην νύχτα σε άγνωστο προορισμό χωρίς τίποτα να είναι σίγουρο στο μεταξύ μας και ακριβώς γι αυτό του είπα να μη το κάνει και οτι είναι κρίμα. Εγώ σαν καλό ζώο, αν και είχα επίγνωση πέταγα απο τη χαρά μου που συνέβαινε όντως κάτι τέτοιο . Φτάνει , στην αρχή αμηχανία αλλά και απο τις δύο πλευρές φαινόταν οτι αναγεννηθήκαμε και ήμασταν μετά απο καιρό δύο νέα άτομα έτοιμα να αλλάξουν για το καλύτερο. φευγοντας εκείνος απο το σπίτι μου και γυρνώντας στην πόλη όπου φοιτεί και οι δύο ήμασταν καταενθουσιασμένοι που το παίρνουμε ξανά απο την αρχή κι ας μην είναι εύκολο με την αποσταση. Εγώ κάθε 2 βδομάδες άλλωστε , κατέβαινα στην πόλη μας και αυτός επίσης ακόμη κι αν δεν μπορούσε να χαλά χρήματα για να έρχεται να με βλέπει. Πίστευα πως αφού επανήλθε η θέληση όλα τα άλλα ήταν ένα τίποτα. Πραγματικά το πίστευα. Λογάριαζα όμως δίχως τον ξενοδόχο που λένε.. μιάς και δεν άργησε να μου πεί δυο βδομάδες μετά αφού πίεσα για να μάθω πως φοβόταν μην έχουμε ξανά τα ίδια και και και.οτι τώρα μιλά ο ενθουσιασμός και σε λίγο θα έχουμε τα ίδια σκηνικά ζήλιες και και και.. . Είμαι , ένα άτομο που γενικά δεν ανοίγομαι πληγώθηκα ΠΟΛΥ απο εκείνον σκλήρυνα εξαιτίας του απογοητέυτηκα ξαναέχτισα αγάπησα έκανα πολλά . Αυτό όμως να με κάνει να ανοιχτώ όπως ποτέ άλλοτε να δείξω πόσο ερωτευμένη είμαι ακόμη μαζί του και να με γειώσει έτσι δεν ξέρω αν ξεπερνιέται. Ενιωσα απίστευτα προδωμένη και θυμωμένη που έπαιξε μαζί μου χωρίς να με θέλει . Δεν ξέρω αν το κανε πάνω στην κάβλα του , δεν ξέρω αν το κανε για επιβεβαίωση αλλά ο τρόπος που κούρνιαζε σε μένα ο έρωτας που κάναμε όλα μαρτυρούσαν τις πιο αθώες προθέσεις. Αποφασισα λοιπόν , να μη του ξαναμιλήσω μετά απο αυτό και να του πω καλώς έκανες οτι έκανες δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε . Εκεί έρχεται η καραντίνα λίγο καιρό μετά όπου επιστρέφουμε στην πόλη μας και λίγο η κλεισούρα λίγο όλα αφού ειχαμε κάπου στον ένα μήνα και να του μίλήσω ένα βράδυ που ανεβασα ενα quote στο φβ μου στέλνει το πρωί "μπορείς να μου πείς πως δεν μου ξαναέστειλες'? συνεχίζει η κουβέντα άχρωμα και χωρίς ίχνος συναισθήματος . Μου έλειπε φρικτά , απο όταν είχε έρθει σπίτι μου είχε αφήσει δυό ρούχα τα οποία λίγες μέρες μετά συννενοηθήκαμε να πάω να του τα αφήσω . Πηγαίνω, δυστυχώς η ευτυχώς το συναίσθημα με έριξε και καταλήξαμε στο κρεβάτι. Εχει να λέει πως αν στο κρεβάτι παίρνουμε 100 στα υπόλοιπα έχουμε κάτω απο τη βάση και μεταξύ άλλων όταν του είπα αφού δεν είσαι εδώ και καιρό καλά γιατί διατηρείς επικοινωνία? μου είπε πως με νιώθει σα το 'παιδί του και νιώθει οτι έχω ανάγκη την προστασία του . Δεν ξέρω βρε παιδιά ...και εγω θέλω αυτή τη σεξουαλική επαφή μαζί του μόνο αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί να βλεπόμαστε μόνο γι αυτό το σκόπο δύο αάνθρωποι που ήταν ένα , που μιλάγανε με τις ώρες που κάνανε χαβαλέ. Νιώθω απίστευτα χάλια που ενώ είναι προφανές τι πρέπει να κάνω δεν μπορώ να φύγω και δεν με αφήνει κι αυτός. Τι συμβαίνει βρε παιδιά? γιατί συμπεριφέρεται έτσι ? δώστε μου λίγο τα φώτα σας .
