Ασεξουαλικότητα???

Η περίπτωσή μου αν και δεν νομίζω να είναι σωστός όρος η ασεξουαλικότητα.

Είμαι με μια κοπέλα. Μου αρέσει να της πιάνω το χέρι, να είμαστε αγκαλιά και να κοιμόμαστε αγκαλιά αλλά τίποτα παραπάνω. Δεν μου αρέσουν τα φιλιά, δεν μου αρέσει να με χαϊδεύει (μόνο εγώ καμιά φορά ίσως) και δεν μου αρέσει καθόλου το σεξ. Το πρόβλημα το είχα με όλες τις πρώην μου. Όταν κάνω σεξ δεν το απολαμβάνω, αργώ να έχω στύση, αργώ να τελειώσω συνήθως και η όλη διαδικασία δεν μου δίνει απόλαυση, παρά μόνο ίσως τα λίγα δευτερόλεπτα του οργασμού. Αυτό η κοπέλα που έχω τώρα το έχει καταλάβει και δεν με πιέζει πια.
Δεν μου αρέσει οτιδήποτε πορνογραφικό αλλά μου αρέσει να βλέπω όμορφες γυναίκες (ντυμένες πάντα :P ).
Δεν θεωρώ πως έχω πρόβλημα, απλά αναρωτιόμουν αν έχουν δώσει ονομασία και σε αυτό.
Πάντως αν μπορώ να δώσω κάποια αιτία σε αυτό που νιώθω πιστεύω πως είναι το ότι είμαι μοναχοπαίδι και μεγάλωσα μόνο με τη μητέρα μου και δεν είχα κάποιο αντρικό πρότυπο τα παιδικά μου χρόνια.

Καλησπέρα

Γράφεις πως δεν απολαμβάνεις το σεξ.
Το κάνεις κατ΄ανάγκη δλδ?

Υπάρχει κάτι άλλο που σου προκαλεί ευχαρίστηση ίσως?

Θέλω να είμαι με μια κοπέλα που να μου αρέσει οπότε όταν μια κοπέλα θέλει να γίνεται, ναι το κάνω επειδή πρέπει. Όπως είπα έψαχνα μια γυναίκα που να μην την ενδιαφέρει καθόλου αυτό και δεν βρήκα μόνο μία (με μία είμαι τώρα).

Άλλο πράγμα που ίσως θα \"έπρεπε\" αλλά δεν μου προκαλεί ευχαρίστηση είναι το φαγητό. Δεν υπάρχει κανένα φαγητό, ούτε καν γλυκό που να τρώω με ευχαρίστηση.
Να βγαίνω έξω από το σπίτι μου δεν μου αρέσει καθόλου. Το αντίθετο μάλλον. Δεν μπορώ να κάτσω ούτε πέντε λεπτά σε καφετέριες και λοιπά. Δεν βρίσκω βέβαια καν νόημα οπότε δεν νομίζω να είναι κάτι που σχετίζεται άμεσα με ψυχολογία αυτό. Πιο παλιά μου άρεσε να κάνω βόλτες μόνος μου αλλά τώρα πια ούτε αυτό μου αρέσει για πολλούς λόγους. Σιχαίνομαι ή στην καλύτερη περίπτωση βαριέμαι τους περισσότερους ανθρώπους που γνωρίζω.

Δεν μπορώ να σκεφτώ πράγματα που να με ευχαριστούν με τον τρόπο που ίσως εννοείς εσύ. Όταν είμαστε με την κοπέλα μου και καθόμαστε και βλέπουμε μια ταινία πάντως δεν έχω κανένα παράπονο. Όταν ακούω τη μουσική που μου αρέσει, με εκφράζει και με συγκινεί ικανοποιούμαι. Όταν το βράδυ πίνω διαβάζοντας ένα βιβλίο ο χρόνος περνάει σχετικά ευχάριστα. Δεν θέλω κάτι άλλο.

Σχετικά με τη σεξουαλικότητα όμως για να μην είμαστε off-topic μου αρέσει όπως είπα να βλέπω μια όμορφη γυναίκα που δείχνει όσο λιγότερο δέρμα γίνεται. Το πρόσωπο δεν μου αρέσει να είναι μακιγιαρισμένο καθόλου ενώ δεν μου αρέσει ούτε να έχει κοσμήματα πάνω της. Δεν είμαι ομοφυλόφιλος (πιστεύω) αλλά μου αρέσει να φοράει αντρικά ρούχα. Αυτήν την γυναίκα λοιπόν θα την προσέξω. Και να την είχα δίπλα μου όμως αυτή τη γυναίκα θα ήθελα απλά να κάτσω να δούμε μια ταινία, να της πιάσω το χέρι και ίσως να μιλήσουμε λίγο. Και με όλες αυτό μου βγαίνει.

Επειδή το έχω ψάξει λίγο και όλοι έχουν εντελώς στραβή γνώμη για άτομα που δεν τους αρέσει το σεξ, ούτε θέλω να γίνω μοναχός, ούτε είχα κάποιο σεξουαλικό τραύμα από μικρός και ούτε όταν σε μεγάλη σχετικά ηλικία κατάλαβα πως τα αγόρια το κάνουν αυτό, απογοητεύτηκα από κάτι.

samuel καλησπερα .
τι ηλικια εχεις?
υπαρχει κατι,οτιδηποτε κι αν ειναι αυτο, που σου προκαλει σεξουαλικη ηδονη?ειτε πραξη, ειτε σκεψη ειναι,ειτε ατομο ειτε κατασταση ειτε οτιδηποτε μπορεις να φανταστεις?
τι αναμνηση εχεις για την σεξουαλικη σου επιθυμια απο οσο το δυντον παλιοτερα??
ισχυε παντα αυτο που μας λες?σαν εφηβος με τι συνθηκες ενοιωσες σεξουαλικο ερεθισμο, αν ενοιωσες?

τον γκρινιαρη απο τα στρουμφακια τον ξερεις; ;)

Αυτά που πιστεύω πως έχουν σχέση με τη σεξουαλική επιθυμία στη ζωή μου είναι.
Όταν ήμουν 6-7 κρυφοκοιτούσα από κλειδαριές αλλά αυτό φαντάζομαι ήταν από περιέργεια.
Στα 12 ένιωσα πρώτη φορά ότι μου αρέσει μια κοπέλα αλλά δεν μπορώ να το πω σεξουαλική επιθυμία αυτό. Δεν ήξερα τι να κάνω, δεν το είπα σε κανέναν και δε έκανα τίποτα. Αυτό κράτησε μέχρι τα 15 μου.
Στα 17 μου με την προτροπή ενός φίλου πήγα σε ένα μπουρδέλο. Όλα μου φάνηκαν κάπως μηχανικά. Δεν θυμάμαι αν μου άρεσε την στιγμή που τελείωσα αλλά φαντάζομαι ναι.
Με την προτροπή του ίδιου φίλου είδα κάποιες τσόντες και αυνανίστηκα.
Στα 18 μου, μου την έπεσε μια 4 χρόνια μεγαλύτερή μου και τα φτιάξαμε. Τα είχαμε για 6 μήνες και το κάναμε πολύ συχνά. Με χώρισε για κάποιον άλλο.
Από τότε με τις κοπέλες που ήμασταν μαζί το σεξ μειωνόταν συνεχώς.
Τώρα στα 24 μου, η κοπέλα που είμαι μαζί είναι η 4η σχέση μου, είμαστε 1,5 χρόνο μαζί και το έχουμε κάνει περίπου 4-5 φορές.
Κάθε φορά που το κάνω, μετά από λίγο αισθάνομαι απέχθεια και αηδία για αυτό που έκανα. Το ίδιο νιώθω για όλες τις φορές που το έχω κάνει και ακόμα περισσότερο νιώθω για την πρώτη κοπέλα που ήμασταν μαζί αν και την βλέπω και μιλάμε γιατί είναι οικογενειακή φίλη. Τις περισσότερες φορές (μπορεί και όλες) που το έχω κάνει τα τελευταία χρόνια έχω πιει αρκετά πρώτα.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
τον γκρινιαρη απο τα στρουμφακια τον ξερεις; ;)

---

Θέλεις να πεις πως είμαι φυσιολογικός και απλά είμαι γκρινιάρης?

Έχεις κάποια σχέση με ψυχολογία?

samuel,

διαβασα πώς ολες σου οι σχεσεις ήταν κατα καποιο τροπο σαν ενα καταναγκαστικο έργο. Δλδ δεν νιωθεις πως επαιρνες κατι απο αυτες? Αν επαιρνες κατι τί θεωρεις πώς ήταν αυτο? Ας πουμε, παρέα, συντροφικοτητα, τί?

Επισης διαβασα να λες πως σ αρεσει να διαβαζεις ή κ να πινεις....Η επαφη με εναν αλλο ανθρωπο σου δημιουργει ευχαριστηση ή καποιο συναισθημα ομορφο? Κ δεν εννοω την σεξουαλικη επαφη.

Νομίζω η κύρια ευχαρίστηση είναι πως μπορώ να λέω αυτά που αισθάνομαι και αυτό το κάνω κυρίως με τις κοπέλες που είμαι μαζί και όχι με τους φίλους μου τους οποίους δεν τους εμπιστεύομαι να τους λέω τέτοια πράγματα (αν το πω σε έναν θα το μάθει όλη η παρέα). Γενικά μου αρέσει να γράφω και να μιλάω.
Από εκεί και πέρα η σωματική επαφή μου αρέσει μόνο το βράδυ που μου αρέσει να κοιμάμαι με κάποια στην αγκαλιά μου.

Μαλιστα. Πολυ ενδιαφεροντα μου φαινονται τα οσα γραφεις:)

Μου κανει εντυπωση, πώς ενω λες αυτα που αισθανεσαι και μπορεις να το κανεις με τις κοπέλες που εισαι κατα καιρους, εμπιστευτηκες το προβλημα σου με εναν φιλο. Υποθετω ομως πως αυτον τον εμπιστευοσουν.σωστα?

Σε καποια απο τις κοπέλες που εχεις αναπτυξει μια πιο στενη σχεση της εχεις εμπιστευτει τα οσα μας λες εδω?

Συγγνώμη μάλλον δεν το διατύπωσα σωστά. Γενικά στους φίλους μου δεν μιλάω τόσο πολύ γι\' αυτά όσο με τις εκάστοτε κοπέλες που περνάω και περισσότερο χρόνο μαζί και μιλάμε σχεδόν για όλα. Ιδίως αυτή που είμαι τώρα ξέρει σχεδόν τα πάντα. Οι φίλοι μου δεν ξέρουν ούτε το 1/5 από αυτά που ξέρει η κοπέλα μου.

Τί νιωθεις με την κοπελα σου οταν ειστε μαζι?Εχεις αισθανθει ερωτευμενος? ή να σε ελκυει κατι σ αυτην?τί συναισθηματα νομιζεις πώς κυριαρχουν στη σχεση σας?

Καταρχάς ευχαριστώ για τις ερωτήσεις Sofia και Remedy.

Την κοπέλα μου θέλω να την βλέπω ευτυχισμένη, θέλω να την βλέπω να γελάει συνεχώς, και προσπαθώ όσο μπορώ να το καταφέρω αυτό. Και εντέλει αυτό είναι που με ελκύει, το χαμόγελό της. Επίσης είναι αρκετά έξυπνη, μπορεί να με καταλάβει χωρίς να χρειάζεται να της πω πολλά. Πολύ σημαντικό και αυτό για εμένα. Το ότι με αγαπάει τόσο ώστε να υπομένει όλες τις ιδιοτροπίες μου είναι επίσης κάτι που με ελκύει.
Όλα αυτά φτάνουν για να είμαι μαζί της. Ερωτευμένος δεν μπορώ να πω πως είμαι.

samuel, πολυ ομορφα αυτα που λες πως νιωθεις για την κοπέλα σου:) μπορω να πω πώς μεχρι να διαβασω την τελευταια προταση χαμογελουσα, μονο που μετα μου κοπηκε το χαμογελο!

Παρολα αυτα εγω τουλαχιστον ειδα εναν ανθρωπο που τρεφει πολυ ζεστα κ ομορφα συναισθηματα. Ελπιζω να μην τα κρατας για τον εαυτο σου αλλα να τα εκφραζεις κιολας....

Αληθεια εσυ πώς οριζεις τον έρωτα?Τί λειπει απο αυτο που αισθανεσαι τωρα για να το ορισεις ερωτα? ο ποθος για το σωμα, για το σεξ?ή νομιζεις πώς κατι ακομα ειναι αυτο που νιωθεις οτι απουσιαζει?

Υ.Γ. Ευχαριστω κ εγω για τον διαλογο:)

Με τη κοπέλα μου δεν νιώθω ότι θέλω να τη φιλάω (στο στόμα ιδίως) σχεδόν καθόλου. Μου αρέσει να τη χαϊδεύω και να την αγκαλιάζω (στο κρεβάτι κυρίως) αλλά όχι να τη φιλάω. Αν ήμουν ερωτευμένος (όχι όπως τον ορίζω εγώ τον έρωτα αλλά όπως τον ορίζει η κοινωνία) θα την φίλαγα συνέχεια. Όπως και να ΄χει εγώ είμαι ικανοποιημένος μαζί της. Δεν θέλω κάτι παραπάνω. Εκείνη δεν είναι και με υπομένει τις περισσότερες φορές ήσυχα. Αλλά δεν νομίζω να κρατήσει πολύ καιρό έτσι. Κάποια στιγμή θα θέλει να ζήσει έναν φυσιολογικό έρωτα.

samuel, αν και δεν εχω νιωσει οπως εσυ, καταλαβαινω τον προβληματισμο σου, κ τους φοβους σου για την πορεια της σχεσης σου. κ για τον ιδιο σου τον εαυτο πανω απο ολα βεβαια.

διαβαζοντας ομως καποια σημεια οσων λες προβληματιστηκα. Οπως οτι σιχαινεσαι ολους ή τους περισσοτερους ανθρωπους, οπως οτι πας μεχρι ενα σημειο αλλα οχι μετα απο αυτο. Οπως οτι σ αρεσει ισως καποιες φορες να χαιδευεις ή να αγκαλιαζεις την κοπελα σου, αλλα οχι περα απο αυτο. Επισης αναρωτιεμαι πώς ειχες καποτε σχεση που εκανες σεξ πολυ συχνα, ενω πλεον σχεδον καθολου...Δεν θα τυχε....

Φυσικα κ δεν γνωριζω πώς μπορει να σχετιζονται ολα αυτα μεταξυ τους. Εγω προσωπικα δεν πιστευω πως ειναι τυχαια...(οπως κ σχεδον τπτ). Στη θεση σου θα το ψαχνα, θα θελα να δω πώς μου δημιουργουνται αυτα τα συναισθηματα απεχθειας για το σεξ αλλα κ περα απο αυτο Γιατι απαξιωνω κ πώς τους περισσοτερους ανθρωπους.....

Δεν ξέρω αν αυτό είναι απλά μια δικαιολογία προς τον εαυτό μου αλλά πιστεύω πως το σεξ είναι κάτι που γίνεται για λόγους αναπαραγωγής από τα ζώα. Εφόσον ο άνθρωπος έχει τη συνείδηση να το αναγνωρίσει αυτό για ποιο λόγο πρέπει να το κάνει; Για την ευχαρίστηση των 15 δευτερολέπτων; Υπάρχουν άλλα πράγματα που σου δίνουν ευχαρίστηση για πολύ περισσότερη ώρα.

Όσο για τους περισσότερους ανθρώπους κυρίως τους βαριέμαι. Μου φαίνονται ψεύτικοι. Μου φαίνονται απλά κατασκευάσματα της κοινωνίας χωρίς ψυχή. Στρατιωτάκια που δουλεύουν όλη μέρα για να ικανοποιήσουν τον καταναλωτισμό τους και να διασκεδάσουν όπως τους έμαθαν στα κλαμπ και τα μπουζούκια.

samuel, δεν εχω την ιδια γνωμη για τους ανθρωπους. δεν πιστευω πώς ειναι ολοι ψευτικοι...ισα ισα. εχω γνωρισει πολυ διαφορετικους ανθρωπους. αναμεσα σ αυτους πολυ ομορφους, ξεχωριστους -για μενα-ανθρωπους. που με εκαναν να αισθανθω πολυ ομορφη κ πολυ ιδιαιτερη. Εχω γνωρισει κ καφρους (για μενα). Οπως και να χει διαπιστωσα ποσα λιγα ξερω για το πώς μπορει να ειναι καποιος αλλος, περα απο μενα. Μου δωσαν την ευκαιρια μεσα απο μενα, να μαθω κ για τον κοσμο καποιου αλλου. Αλλα κ μεσα απο τις σχεσεις μου με τους άλλους να διερευνησω κ τον δικο μου κοσμο.

Οσο για το σεξ, προσωπικα δεν μπορω να σου πώ γιατι μου αρεσει. Απλα οτι μου αρεσει, με πάει αλλου. Κ ειναι και απολαυση,περα απο οτιδηποτε αλλο. Κ το φαγητο ειναι ενας τροπος επιβιωσης, αλλα δεν τρωω σκουπιδια για να επιβιωσω. Μ αρεσει να επιβιωνω, απολαμβανοντας, μαθαινοντας, εξερευνώντας τη ζωη....Καπως ετσι, κ σ αυτο το πνευμα σου ειπα οτι θα μου αρεσε να μαθω πως και δεν μου αρεσει το σεξ κ η επαφη με αλλους ανθρωπους. Για να μαθω εμενα πρωτα.

Δεν είπα και εγώ πως είναι όλοι. Έχω και εγώ φίλους και έχω γνωρίσει άτομα που με έχουν εκπλήξει με τις ιδέες τους. Το ποσοστό όμως είναι μικρό και συνεχώς μειώνεται. Αν η εξέλιξη των ειδών ήταν πιο γρήγορη, σύντομα το πάνω κεφάλι των αντρών θα γινόταν πιο μικρό από το κάτω. Και φυσικά ούτε εγώ είμαι αυτό που θα ήθελα. Είμαι και εγώ ένα στρατιωτάκι που έχει παρεκκλίνει λίγο από τον μονόδρομο του που τον έβαλαν να ακολουθήσει και έφτασε σε ένα σημείο στο οποίο θα νιώθει χαμένος αν δεν μπει πάλι στην \"σωστή\" πορεία.

Edit: Όσο για το σεξ όσο δεν μπορείς να με καταλάβεις εσύ άλλο τόσο δεν μπορώ να σε καταλάβω εγώ. Δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί πιστεύεις πως είναι απόλαυση. Ιδρώτας, σάλια και όλα τα υγρά των γεννητικών οργάνων μπλέκονται μεταξύ τους κάνοντας την ψυχή να ασφυκτιά μέσα στο βρώμικο σώμα.

Quote:

---

Originally posted by samuel
Όταν ήμουν 6-7 κρυφοκοιτούσα από κλειδαριές αλλά αυτό φαντάζομαι ήταν από περιέργεια.

---

Γεια σου samuel.
Κοιτούσες από κλειδαρότρυπες...κ τι έβλεπες?σεξουαλικές πράξεις?ποιους?πως ένιωθες γι\'αυτό??

Γεια σου Arsi.
Στην τουαλέτα κοιτούσα ή να αλλάζουν ρούχα. Για την μητέρα μου μιλάω :( . Απλά εξερευνούσα. Δεν ένιωθα ούτε άσχημα ούτε καλά.
Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι και δεν έχω δει τον πατέρα μου από τα 2 μου. Σεξουαλικές πράξεις δεν θα μπορούσα να βλέπω.

samuel
ηθελα να σε ρωτησω εαν την απεχθεια που νοιωθεις μετα το σεξ γι αυτο που εχει συμβει, την ενοιωθες και κατα το διαστημα που ειχες την εξαμηνη σχεση με εκεινη την μεγαλυτερη σου κοπελα.
και κατι ακομα.
μπορω να δεχτω ασχετα που δεν το νοιωθω κι εγω,οτι δεν σε ενδιαφερει το σεξ.ουτε με γυναικες ουτε με οποιονδηποτε αλλον.
αλλα, βιωνεις με ολες τις υπολοιπες δραστηριοτητες που σε ευχαριστουν συναισθηματα ευτυχιας και πληροτητας η οτι κανεις το βρισκεις απο δυσαρεστο μεχρι ευχαριστο και ως εκει?

Quote:

---

Originally posted by Remedy
samuel
ηθελα να σε ρωτησω εαν την απεχθεια που νοιωθεις μετα το σεξ γι αυτο που εχει συμβει, την ενοιωθες και κατα το διαστημα που ειχες την εξαμηνη σχεση με εκεινη την μεγαλυτερη σου κοπελα.
και κατι ακομα.
μπορω να δεχτω ασχετα που δεν το νοιωθω κι εγω,οτι δεν σε ενδιαφερει το σεξ.ουτε με γυναικες ουτε με οποιονδηποτε αλλον.
αλλα, βιωνεις με ολες τις υπολοιπες δραστηριοτητες που σε ευχαριστουν συναισθηματα ευτυχιας και πληροτητας η οτι κανεις το βρισκεις απο δυσαρεστο μεχρι ευχαριστο και ως εκει?

---

Με αυτήν την κοπέλα εκείνη την περίοδο πιστεύω πως πέρναγα καλά για να το έκανα τόσο συχνά. Σίγουρα απέχθεια δεν ένιωθα. Τώρα απλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου γι\' αυτό.
Για το αίσθημα ευτυχίας και πληρότητας που λες δεν νομίζω να το έχω νιώσει ποτέ ή μπορεί να το έχω νιώσει και να μην το έχω εκτιμήσει. Δεν ξέρω τι σημαίνει μάλλον για να πω κάτι παραπάνω.

Samuel,το\'χεις ψάξει καθόλου ιατρικά?
Βέβαια μπορεί να μη σε ανάγκασε ο εαυτός σου αφού δε σου αρέσει,αλλά κάπου έγραψες ,οτι θες να βλέπεις την κοπέλα σου ευτυχισμένη κ χαρούμενη κ να την κάνεις να νιώθει όμορφα.Έστω λοιπόν με αφορμή αυτό το έχεις ψάξει?
Κ κάτι άλλο,εδώ τι σε έστρεψε να γράψεις???
Σε ενοχλεί τελικά που δεν έχεις σεξουαλική επιθυμία?γιατί?
Νιώθεις δλδ ότι κάτι σου λείπει σ\'αυτόν τον τομέα?
Γιατί αν ένιωθες καλά με την κατάσταση δε θα αναρρωτιόσουν,απλά θα ζούσες έτσι.

Δεν το έχω ψάξει ιατρικά και δεν με ενδιαφέρει να το κάνω. Καταλαβαίνω πως αυτό είναι πρόβλημα για τους άλλους (για την κοπέλα μου συγκεκριμένα) αλλά δεν θέλω να κάνω κάτι για να το αλλάξω. Αν δεν μπορεί να ευτυχίσει άλλο μαζί μου θα με χωρίσει ή αν δω πως δεν μπορώ να την κάνω χαρούμενη πια θα τη χωρίσω εγώ.
Για δύο λόγους γράφω εδώ
1) Να βρω άλλους που μπορεί να αισθάνονται σαν και εμένα
2) Να τα πω και κάπου αλλού εκτός από την κοπέλα μου γιατί όπως προανέφερα μου αρέσει να γράφω και να μιλάω.

Kαλά κάνεις κ γράφεις εδώ!!!!!!
Απλά σε ρώτησα γιατί προσπαθώ να σε καταλάβω.
Μήπως μέσα σου βαθιά υπάρχει κάπου η επιθυμία...κ το βλέπεις σαν πρόβλημα για σένα.
Καληνύχτα από μένα.

Μπορεί κάπου βαθιά μέσα μου να πιστεύω πως είναι πρόβλημα και να περιμένω να με πείσει κάποιος. Αν και δεν το νομίζω δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα.

Μάλλον τώρα που το σκέφτομαι θα ήθελα πολύ να με πείσει κάποιος πως είναι πρόβλημα. Και εφόσον είμαι σίγουρος πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει θα πρέπει να μάθω κάποια συνταρακτική αλήθεια για να αλλάξω άποψη. Και πάντα οι συνταρακτικές αλήθειες είναι όχι απλά καλοδεχούμενες αλλά και το νόημα της ζωής.
Καληνύχτα Arsi.

Γιατί να θέλεις να πειστείς ότι είναι πρόβλημα; Γιατί να θέλει να πειστεί ένας ετεροφυλόφιλος/ομοφυλόφιλος/αμφιφυλόφιλος/ασεξουαλικός πως οι όποιες προτιμήσεις του αποτελούν προβληματική συμπεριφορά; Μήπως επειδή έτσι νομίζει ότι θα ήταν πιο εύκολο για αυτόν να προσπαθήσει να τις αλλάξει; Γιατί δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι παρά θέλουμε να τον μεταμορφώσουμε σε κάτι που όλες του οι πλευρές αποτελούν το πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας/είναι αποδεκτές από αυτήν. Στην τελική δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι γενικής κατηγορίας είναι τόσο αλώβητοι όσο θέλουμε να πιστεύουμε, πόσο μάλλον ενδιαφέροντες. Ενδεχομένως να λέω βλακείες! :p

Καλημέρα samuel :)
Καταρχήν θέλω να σου πω ένα ευχαριστώ για το θέμα γιατί κάπου μέσα στα λεγόμενά σου μπορεί να κρύβεται κάποια απάντηση στις δικές μου ερωτήσεις.
Κατα δεύτερον,..
όλα αυτά που έγραψες για το πόσο μεγάλη απογοήτευση σου προξενεί η σημερινή κοινωνία.. μου είναι γνωστά... βλέπω κι εγώ κάθε μέρα ανθρώπους άδειους, απασχολημένους αποκλειστικά με τις καθημερινές τους ανάγκες, μη εχοντες καμια επιθυμία να δώσουν σημασία στο πνευματικό τους είναι.... και μάλιστα με στεναχωρεί αυτο...
μ\'αρέσει επίσης να διαβάζω, να μιλάω, να ακούω, να γράφω,.. μέσα στη σαβούρα να βρίσκω μικρούς θησαυρούς,..
και σιχαίνομαι τις σχέσεις που βασίζονται μόνο στα θέλω - όποια θέλω και να είναι αυτά, σεξουαλικά, οικονομικά ή κοινωνικά...
ΑΛΛΑ.
μήπως ένας έρωτας αληθινός είναι το μόνο διέξοδο από την εσωτερική μιζέρια της ανθρώπινης φύσης;..
αυτό πιστεύω εγώ,. εδώ και 2.5 χρόνια τρελλά ερωτευμένη.. :)
το σεξ από μόνο του σαφώς και είναι απλά σωματική \"απόλαυση\" για 30 δευτερόλεπτα...
γι\'αυτο δεν χρησιμοποιω ποτέ αυτή τη λέξη σχετικά με τον εαυτό μου.
δεν κάνω \"σεξ\", κάνω έρωτα.
δηλαδή εκφράζω τον έρωτά μου.
Οι δυο άνθρωποι θέλον να γίνουν ένα. Και μπορούν να το κάνουν! Συναισθηματικά, πνευματικά, σωματικά. Δηλώνοντας έτσι ότι νίκησαν τη μοναξιά.. την αναζήτηση στον άδειο κόσμο των άλλων. Αυτή είναι η ουσία του έρωτα.
Μιλάς, ακούς, νιώθεις, φιλάς,.. επικοινωνείς με όλους τους τρόπους με το αντικείμενο της αγάπης σου. Γιατί ξέρεις ότι μόνο μέσα σε αυτή την επικοινωνία υπάρχεις Άνθρωπος και όχι ανθρωπάκος...


Σε ζάλισα φίλε samuel. Αυτά όλα είναι μόνο κάποια credo δικά μου, όχι απόλυτες αλήθειες... ούτε επιστημονική γνώμη.
Απλά από τα μηνύματά σου κατάλαβα ότι,.. ο δρόμος σου είναι ακόμα αρκετά σκοτεινός.

@lllogan
Οι ετεροφυλόφιλοι/ομοφυλόφιλοι/αμφιφυλόφιλοι νιώθουν ευχαρίστηση στο σεξ ενώ οι ασεξουαλικοί (αν μπορώ να με χαρακτηρίσω έτσι) όχι.
Δε θέλω να αλλάξω για να ανήκω στο πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας αλλά για να γνωρίσω ένα κομμάτι του εαυτού μου που ίσως είναι πολύ σημαντικό αλλά κρύβεται πολύ καλά για διάφορους λόγους μέσα μου.
Όπως και να \'χει έχω ήδη αποδεχτεί τον εαυτό μου όπως είναι τώρα απλά είμαι ανοιχτός σε όλα.

@k_thessal
Γνωστά όσα λες για τον έρωτα αλλά μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα καταλάβω. Ένα με τον άλλο για μένα μπορείς να γίνεις όταν λίγο πριν ανοίξεις το στόμα σου για να πεις κάτι, το λέει ο άλλος, όταν ο άλλος καταλαβαίνει με τρεις σου λέξεις αυτά που άλλοι θέλουν ολόκληρο βιβλίο για να καταλάβουν, όταν σφίγγεις στην αγκαλιά σου τον άλλο και νιώθεις καλύτερα από το να είχες 15 συνεχόμενους οργασμούς και η καρδιά σου χτυπάει πιο δυνατά απ\' ότι αν έχεις τρέξει μαραθώνιο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μπορείς να γίνεις ένα με τον άλλο επειδή συμφωνείται με ποια στάση και σε ποιο δωμάτιο σας αρέσει το σεξ (ή έρωτας) περισσότερο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό που γίνεται καθαρά για αναπαραγωγή μεταξύ δύο ζώων θα εκφράσει κάτι περισσότερο από το ότι είσαι και εσύ απλά ένα ζώο.

Samuel είναι φυσιολογικό να νιώθεις ιδιαίτερος με αυτό που σου συμβαίνει

Παρόλαυτα όμως δεν καταλαβαίνω γιατί σου κάνει τόσο εντύπωση ότι οι άνθρωποι νιώθουν και ψυχική/σωματική ευχαρίστηση μέσα από το σεξ.

Προσωπικά δεν μου κάνει εντύπωση που δεν σου αρέσει το σεξ, από την στιγμή που βρίσκεις χαρά αλλού

Κατά βάση ναι οι άνθρωποι είναι ζώα, αλλά ευτυχώς διέπονται από πολλά πολλά άλλα χαρακτηριστικά που αυτόματα μπαίνουν σε ξεχωριστή κατηγορία.

Αν χρειάζονται \"συμφωνιες\" και σκέψεις περί των στάσεων κ.λ.π. - τι να πω, όντως μόνο ερωτική δεν είναι αυτή η πράξη.

Ζωα κατά κάποιον τρόπο είμαστε όλοι. Δεν είμαστε πνεύματα. Τρώμε, πίνουμε, κοιμόμαστε. Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για να φανούμε \"εξαιρετικοί\".

Μα όχι \"απλά\" ζώα - ακριβώς επειδή έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε το συναίσθημα εκεί που λογικά πρέπει να επικρατούν το ένστινκτο και το συμφέρον. Αυτό μας κάνει κάτι ανώτερο.

Το κάθε ζώο και όχι μόνο εμείς διέπεται από άλλα χαρακτηριστικά και μπαίνει σε ξεχωριστή κατηγορία.
Το είδος μας έχει φτάσει σε σημείο να καταλαβαίνει πως το σεξ είναι ένστικτο μη ζωτικής ανάγκης παρά μόνο όταν γίνεται για σκοπό την αναπαραγωγή. Η ψυχοσωματική ευχαρίστηση προέρχεται από ακριβώς αυτήν την ανάγκη αναπαραγωγής του είδους. Δεν νομίζω να βρισκόμαστε μακριά από μια εποχή που οι \"ασεξουαλικοί\" θα είναι η πλειοψηφία αφού δεν θα υπάρχει ποια ανάγκη γι\' αυτή την ψυχική και σωματική ευχαρίστηση του ανθρώπου/ζώου κατά τη διάρκεια του σεξ (εξελικτικά μιλώντας πάντα).

Samuel νιώθω ότι στην ανάγκη σου να επιβεβαιωθείς, εξυμνείς την ασεξουαλικότητα (δεν ξέρω αν είναι δόκιμος όρος) και προσπαθείς να υποβιβάσεις το σεξ και ότι συνεπάγεται αυτού.

Έχω καταλάβει σωστά?

Θεωρώ πως δεν υπάρχει κανένας λόγος απολύτως, μιας και όπως καταλαβαίνες και εσύ, είναι καθαρά υπόθεση προσωπική του κάθε ατόμου είτε κάνει το ένα είτε το άλλο.

Και πάνω από όλα, αφού βρίσκει την ευχαρίστηση και στα 2, είναι πανέμορφο.

Δεν χρειάζεται να αιτιολογήσουμε το πως και γιατί.

Λυπάμαι αλλά δεν θα ήθελα με τίποτα να ζήσω σε μια εποχή ασεξουαλική και να μην βιώνω αυτά τα υπέροχα συναισθήματα

Μόνο ένα έχω να σου πω°
όσο πιο σύνθετα και εξελιγμένα είναι τα συναισθήματα του ανθρώπου, τόσο πιο σημαντική θέση έχουν στη νοοτροπια του η τέχνη και ο έρωτας.

ένας Βάρβαρος από τις στέπες του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ικανός για 2 πράγματα - α\' να ατιμάσει όλες τις δούλες του και να παει στο πόλεμο για να φέρει κι άλλες ή β\' να αποκαλέσει τον εαυτό του \"Χριστιανό\" και να φύγει στην έρημο σιχτιρίζοντας όλο τον κόσμο. Κάτι τέτοιο βλέπω και στη σημερινή \"εξελιγμένη\" κοινωνία.

ενώ ένας Έλληνας του 4ου π.Χ. ζουσε, ερωτευόταν και δημιουργούσε - και μας άφησε έναν πολιτισμό ανεπανάληπτο.

Samuel,
εχω την εντυπωση - μεσα απο οσα διαβασα - οτι το ζητημα σου δεν εχει καμια σχεση με ασεξουαλικοτητα.

Τεινω να σκεφτω οτι υπαρχει θεμα προς επιλυση η προς μη επιλυση αναλογα το τι ειναι σημαντικο για σενα.
Ξερεις οταν εχουμε ζητηματα το κοστος του να λυσεις κατι η οχι ειναι πολυ σχετικο.
Αρκετος κοσμος παραμενει με το προβλημα του μιας και η επιλυση του ειναι δυσανολογη με το αν το ελυνε.


Εχω διακρινει σημεια για περαιτερω συζητηση, αλλα βλεπω οτι ειναι σημεια που κατα βαθος θες να τα αποφυγεις για περαιτερω νυξη.
Δεν εχω καταλαβει βεβαια αν η σημερινη κατασταση σε βολευει η οχι, απο εκει πιστευω οτι θα επρεπε να ξεκινησει η συζητηση.
Μην εξωραιζεις την συζητηση απο εσενα προς τριτους.
Δεν εχει σημασια το πως το εχουν βιωσει αλλοι, σημασια εχει εσυ πως τοποθετησε απεναντι στο θεμα.

Γιατί βάζεις στην ίδια κατηγορία την τέχνη και τον έρωτα? Η μόνη σχέση που έχουν είναι ότι η τέχνη εκφράζει τον άνθρωπο άρα μπορεί να εκφράζει και τον έρωτα.

Στον 21ο αιώνα ένας συνηθισμένος Έλληνας προσπαθεί να βρει όσες περισσότερες γυναίκες μπορεί για να τις πηδήξει (όπως και να το κάνουμε είναι μια έκφραση του έρωτα και αυτός). Δουλεύει όσο μπορεί για να αγοράσει το πιο ωραίο αυτοκίνητο, τα πιο μοδάτα ρούχα κ.λπ. γι\' αυτό ακριβώς το λόγο.

Η γενεσιουργός αιτία του σεξ είναι αυτό που αποκαλείς έρωτα.

Ο έρωτας μας κάνει ζώα. Η τέχνη μας κάνει ανθρώπους.

Αμφιβάλλω ότι όλα είναι τόσο απλά. Ένας συνηθισμένος Έλληνας του 21ου αιώνα θέλει να πείσει τον εαυτό του ότι είναι \"κάτι\". Ενώ στην ουσία δεν είναι τίποτα (το ιδιαίτερο). Για να αποκτήσει λοιπόν αυτό το ψεύτικο συναίσθημα
- αγοράζει αυτοκίνητα, μοδάτα ρούχα, ταξιδεύει, γίνεται επιχειρηματίας, προσπαθεί να πηδήξει όλες τις γυναίκες που υπάρχουν γύρω του κλπ.
Αυτό που μας κάνει ζώα είναι αυτή η ασταμάτητη επίδειξη της δύναμης//εξαιρετικότητας.


Η σχέση είναι απλή - ο έρωτας (όχι το σκέτο σεξ), όπως και η τέχνη, είναι ένας από τους μετρημένους τρόπους να ανακαλύψει ο άνθρωπος την ιδανική ουσία των πραγμάτων.

Quote:

---

Originally posted by samuel
.......................
Στον 21ο αιώνα ένας συνηθισμένος Έλληνας προσπαθεί να βρει όσες περισσότερες γυναίκες μπορεί για να τις πηδήξει (όπως και να το κάνουμε είναι μια έκφραση του έρωτα και αυτός). Δουλεύει όσο μπορεί για να αγοράσει το πιο ωραίο αυτοκίνητο, τα πιο μοδάτα ρούχα κ.λπ. γι\' αυτό ακριβώς το λόγο.

.........................

Ο έρωτας μας κάνει ζώα. Η τέχνη μας κάνει ανθρώπους.

---

Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο σκεπτόμενο με έντονες φιλοσοφικές και υπαρξιακές αναζητήσεις......
Επιπλέον σ\'αυτά που λες για τον συνηθισμένο Ελληνα συμφωνώ. Βέβαια δεν ισχύουν μόνο για αυτόν. Ισχύουν πχ και για τον συνηθισμένο Αμερικάνο και ίσως και για άλλους. Κρίνουν τον άνθρωπο από το \"πόσο\" και οχι από το \"τι\" και \"πως\". Πόσα λεφτα βγάζεις και όχι τι δουλειά κάνεις. Πόσο κάνει το σπίτι σου και όχι τι σχέδιο έχει. Πόσες γκόμενες έχεις και όχι τι κοπέλα έχεις. Πόσο κάνει η τσάντα και όχι τι χρώμα έχει. Πόσους γνωστούς έχεις και όχι τι άνθρωποι είναι αυτοί οι γνωστοί.....
Ισως λοιπόν σε έναν άνθρωπο σαν και σένα η συνειδητοποίηση ότι έχουμε γεμίσει από \"κότες\" και \"κοκόρια\" σου δημιούργησε αυτή την απέχθεια συνολικά. Όμως εγώ πιστεύω ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες κότες ούτε όλοι οι άντρες κοκόρια. Υπάρχουν και πολύ ενδιαφέροντες άνθρωποι που άμα τους γνωρίζουμε, μας συνταράζουν, μας συγλονίζουν και μπορεί να κάνουν εκτός από το μυαλό μας και την καρδιά μας και το υπόλοιπο σώμα μας, να πάει στους 7 ουρανούς.

Βρίσκομαι στο κέντρο ενός σκοτεινού άδειου δωματίου. Ξέρω πως όπου και να πάω θα πέσω πάνω σε τοίχο. Ξεκινάω την διαδρομή προς πως μια κατεύθυνση και στα μέσα της διαδρομής καταλαβαίνω πως δεν έχει νόημα. Θα πέσω πάνω στον τοίχο και θα χτυπήσω. Γυρίζω στο κέντρο όπου υπάρχει μια καρέκλα για να κάτσω μέχρι να σκεφτώ προς τα που θα πάω. Αυτό συνεχίζεται συνέχεια.

Δεν έχω μάθει τον εαυτό μου. Δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι έτσι. Πολλές φορές αυτά που λέω είναι αλληλοσυγκρουόμενα όχι μόνο για τους άλλους αλλά και για εμένα. Προσπαθώ να τοποθετηθώ γνωρίζοντας ότι όσα λέω δεν έχουν νόημα. Με τον ίδιο τρόπο και όλα όσα λένε οι άλλοι δεν έχουν νόημα. Δεν θέλω λοιπόν να συζητήσω τίποτα. Καμιά συζήτηση δεν πρόκειται να καταλήξει πουθενά γιατί δεν υπάρχει μια αλήθεια ούτε στον κόσμο, ούτε σε μια μικροκοινωνία αλλά ούτε και στον ίδιο τον άνθρωπο. Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου τα αφήνω μισά γιατί ακριβώς βλέπω στο μέσο της διαδρομής την ανυπαρξία νοήματος.
Όμως ακόμη ζω. Θέλω να ξεκινήσω κάτι που θα έχει ένας τέλος, θα μου δώσει μια αλήθεια στην οποία θα στηρίζονται οι πράξεις μου. Ψάχνω κάτι που δεν υπάρχει οπότε βγαίνω πάντα χαμένος. Γι \'αυτό όμως δεν ζούμε; Για να ψάχνουμε. Στο ταξίδι δεν βρίσκεται η ευτυχία; Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει προορισμός.

Αν ο έρωτας είναι ένας τρόπος να ανακαλύψεις την ιδανική ουσία τότε δικαιολογείται να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση. Γιατί μάλλον είναι ο πιο απλός αλλά είναι κάτι που δεν βλέπω.

Όταν προσπαθώ να έχουν νόημα για τους άλλους τα λεγόμενά μου δεν είμαι αληθινός. Είμαι αρκετά χαζός για να είμαι αληθινός. Μπορεί απλά η γλώσσα να είναι ανεπαρκής. Δεν ξέρω.

Όταν ψάχνω βαθιά μέσα στο μυαλό μου ξέρω τι υπάρχει. Τίποτα. Στα αλήθεια, τίποτα. Δεν θέλω πια να γράφω, να μιλάω, να διαβάζω. Μολύνω το τίποτα. Όλα αυτά είναι υπαρξιστικές μπούρδες που αναιρούν το τίποτα και το τίποτα αναιρεί τον υπαρξισμό μου.

Σε λίγο θα μετανιώσω αυτά που γράφω και θα τα σβήσω όλα οπότε πατάω καταχώρηση.