Είμαι άθεος.

Γεια σας, είμαι 36 χρονών, άντρας και άθεος. Τουλάχιστον από μέσα μου.

Ναι διατηρώ κάποια έθιμα που μου αρέσουν, λέω χρόνια πολλά στις γιορτές κτλ και ενίοτε απολαμβάνω ακόμα και τη θεία λειτουργία, την ατμόσφαιρα μέσα στην εκκλησία κτλ, αλλά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχει Θεός, παράδεισος, θαύματα κτλ.

Σίγουρα λόγω γαλούχησης βρίσκω καταπραϋντικά τα λόγια ενός ιερέα, μου αρέσει να ακολουθούμε τις παραδόσεις και να έχουμε πράγματα που μας ενώνουν με ομόνοια και χαρά αλλά ταυτόχρονα οι θρησκείες μου φαίνονται πρωτόγονες οργανώσεις, σχεδιασμένες να ελέγχουν πρωτόγονους ανθρώπους. Μου φαίνεται αδιανόητο να υπάρχουν ενήλικες (εγώ στα 15-16 με παρότρυνση ενός φίλου άρχισα να μην πιστεύω - κάτι που με σημάδεψε αρνητικά σε εκείνη την ηλικία) που πιστεύουν πως κατοικεί στους ουρανούς μια αόρατη ύπαρξη που ελέγχει και δημιούργησε τα πάντα.

Ήταν όπως προείπα τραυματικό για εμένα το γεγονός ότι άρχισα να αμφισβητώ την ύπαρξη Θεού τόσο νεαρός. Ήμουν πάντα και είμαι καλό παιδί, ενάρετο, καλός μαθητής, ευγενικός και ειρηνικός και ένιωθα και νιώθω πως μπαίνω στο περιθώριο με το να μην πιστεύω. Αλλά να που από τότε που ο φίλος μου μου είπε πως δεν πιστεύει πολλά κλωνίστηκαν μέσα μου... Το σύστημα αξιών μου κλωνίστηκε και βλέπω με βεβαιότητα πλέον πως δεν έπρεπε να μου πει τέτοια κουβέντα εφόσον ήξερε(?) το πώς θα ένιωθα. Τώρα όμως ως προχωρημένος πλέον ενήλικας δεν μπορώ παρά να γελάω με το πώς κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να ελέγχουν τους υπόλοιπους λέγοντάς τους απίστευτα ψέματα.

Τώρα σκέφτομαι και απορώ. Αν φέρω παιδιά στον κόσμο πως θα τα αναθρέψω? Θα γίνουν Χριστιανόπουλα και τα υπόλοιπα τα αφήνω πάνω τους όμως η άλλη μου πλευρά σκέφτεται γιατί να αφήσω τα παιδιά μου να ζουν με ψέματα?? Αφού το ξέρω πως οι θρησκείες δεν είναι τίποτα άλλο από business που αντλούν κέρδη από τον φόβο και την αφέλεια του συνανθρώπου τους και οι παπάδες είναι ψεύτες και χαραμοφάηδες που έχουν στηρίξει όλη τους την ύπαρξη σε σαθρά θεμέλια και ψέματα.

Είναι μπερδεμένο όλο αυτό γιατί ενώ φαινομενικά απολαμβάνω κάποια χριστιανικά έθιμα, από την άλλη η ψευτιά που υποβόσκει με εξοργίζει. Πάντα πίστευα πως ειδικά οι παπάδες μια μέρα θα φάνε τρελό ξύλο όταν ο κόσμος ξυπνήσει. Αν σκεφτεί κάποιος πόση κοροϊδία υπάρχει σε αυτή τη ζωή θα τραβάει τα μαλλιά του. Και ναι δυστυχώς η θρησκεία είναι μια αστείρευτη πηγή κοροϊδίας.

Το επιχείρημα μου είναι μόνο ένα και δεν υπάρχει μέση οδός. Αν υπάρχει Θεός να εμφανισθεί μπροστά μου. Να αναστήσει νεκρό μπροστά μου. Απλά το ξέρω πως σαν επιστήμονας και ορθολογιστής δεν πρόκειται να δω ποτέ κάτι τέτοιο κι αν το δω μάλλον θα έχω πάθει παρακρουση...

Δυστυχώς γιατί όλοι μας έχουμε ανάγκη μια πατρική φιγούρα, μια φωτεινή ένδειξη στον ορίζοντα να μας καθοδηγεί αλλά δεν είμαστε πλέον παιδιά. Χαρείτε τη ζωή στα πλαίσια του νόμου χωρίς φόβο και ανώτερες δυνάμεις. Θεοί είμαστε εμείς και αρχηγοί της μοίρας μας.

Να ξέρεις πως θα κάνουν εμφάνιση διάφοροι "κολλημένοι" με την θρησκεία για να σου αποδείξουν το αντίθετο (εδω κι γενικά στην ζωή σου).

Επιλογή του κάθε ανθρώπου αν θα πιστεύει σε κάποιον Θεό ή όχι και δεν θα έπρεπε να νιώθεις μειονεκτικά. Δεν βρίσκω άλλο λόγο που άνοιξες αυτό το θέμα, εκτός κι αν θες να πείσεις και τους άλλους ανθρώπους ότι αυτό που πιστεύεις είναι και το σωστό.
Απλά εχουμε την ανάγκη (ή μας έκαναν να την εχουμε) να νιώθουμε ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη δυναμη που είτε θα σώσει, είτε θα τιμωρήσει.

Πιστεύω ότι το μυστικό για την ύπαρξη του Θεού το έχει η μοντέρνα Φυσική και όχι οι θρησκείες.
Πιστεύω ότι ο Θεός μας είναι ένα Τετραδιάστατο πλάσμα στο τετραδιάστατο σύμπαν μας.

Σας προτείνω να δείτε "Η μαγεία της 4ης διάστασης" στο You tube.

Καλημέρα.
Νομίζω ότι έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο : )
Κι εγώ άθεη είμαι και συμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες, αλλά δεν έχω καταλάβει τι σε προβληματίζει. Το αν φέρεις παιδιά στον κόσμο πως θα τα αναθρέψεις;
Εδώ δεν έχεις δουλειά κι αν έχω καταλάβει καλά ούτε καν σχέση, γιατί αναλώνεις τόση ενέργεια και χρόνο για ένα σενάριο που αυτή τη στιγμή είναι πολύ μακρινό;

εγω ειμαι άθρησκος αλλα οχι αθεος....

Καθετί που είναι πάνω από εσένα, σου αφαιρεί δύναμη. Η δική σου αδυναμία είναι η δική τους δύναμη. Η δική τους δύναμη η δική σου αδυναμία. Το να αποδέχεσαι θεό σημαίνει αποδοχή μίας ανυπέρβλητης, προαιώνιας, έξωθεν φερόμενης Ιεραρχίας. Εξετάζοντας τον κόσμο ολόγυρα πού βλέπεις το Δίκαιο, το οποίο επίσης έχουμε αναγάγει σε υπεραξία; Δε βλέπω κανένα σχέδιο, κανέναν σκοπό, καμία λαμπρή συμπαντική σοφία, καθώς αυτό θα σήμαινε ότι έχω σφαλίσει τα μάτια μου στο να μπορούν να δουν καθαρά την ματαιότητα όλων αυτών των κατασκευασμένων συστημάτων που προωθούν την ιεραρχία (ο θεός ως δημιουργός μου είναι πάνω από εμένα, αυτό ενσταλάζει σεβασμό σε κάτι που κυριαρχεί πάνω μου). Εκτός αν μιλάμε γενικόλογα για έναν θεό που απλά δημιούργησε και μετά παράτησε τα πάντα στην τύχη τους. Και πάλι, γιατί τον χρειάζομαι; Αν λοιπόν δε βλέπω θεό, δεν βλέπω σκοπό, νόημα, τελικό προορισμό, κάπου που πρέπει να, κάτι που πρέπει να, κτλ. Από κει και πέρα, πώς διαχειρίζεσαι αυτή τη θέαση δίχως θεό, αυτό το άπειρο δίχως νόημα, αυτό το κενό δίχως θέσφατα και προυποθέσεις και αναγωγές σε υπέρτατες Αλήθειες και τόσα άλλες φενάκες; Σημαίνει ότι μπροστά του θα υποχωρήσεις και θα γίνεις ένας πεσσιμιστής που δε θα βλέπει να ωφελεί το ξύπνημα καν σε μία άλλη μέρα; Σημαίνει ότι θα εκμεταλλευτείς την έλλειψη αρχής γενόμενος ο ίδιος ένας χαλίφης στη θέση του χαλίφη; Σημαίνει ότι θα προχωρήσεις το σύμβολο του θεού ακυρώνοντας τη δύναμη και άλλων συστημάτων ιδεών; Είναι στο χέρι του κάθε ατόμου. Το να βλέπεις πίσω από τα πέπλα είναι σκληρό, είναι κλονιστικό αλλά και σου δίνει τα περιθώρια για μία νέα, εκστατική αλήθεια, που δεν περιέχει τίποτε το θεατρικό, είναι ωμή, γυμνή και από κει και πέρα είναι δική σου στο πώς θα χρησιμοποιήσεις τα νέα δεδομένα του κόσμου που σου έχει ανοιχτεί έξω από τις παρελθοντικές νοητικές αγκυλώσεις και επιθυμίες τάξης και ασφάλειας.

Μαύρο Κοράλλι, υπάρχει Αγάπη στη Ζωή σου;

Αγάπη και μάλιστα με κεφαλαίο, όχι, ούτε και την επιθυμώ. Το κεφαλαίο και μόνο δείχνει ότι η αγάπη που κι η ίδια είναι μία κοινωνικά επενδεδυμένη επιθυμία, έχει περάσει στη σφαίρα της ιδεολογίας. Είμαι κάθετα ενάντια στην ιδεολογικοποίηση και ιεροποίηση των πάντων. Χωρίς ντροπή. Επειδή μπορεί και να μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα όμως, θα ήθελες να ορίσεις τι σημαίνει για σένα η Αγάπη και όπως ακριβώς την έγραψες, με κεφαλαίο αρχικό γράμμα; Στο όνομα της αγάπης πολλοί σκοτώνουν, μην ξεχνιόμαστε.

Υπάρχει η αγάπη που δεχόμαστε και η αγάπη που δίνουμε. Με κεφαλαίο είναι η Αγάπη που και την δεχόμαστε και την δίνουμε.

Να αγαπάς τον άλλο σαν τον εαυτό σου είναι Αγάπη.

Υπάρχει και η αγάπη που θα νιώσεις για το παιδί σου, εντελώς ανιδιοτελής.

Το μίσος που σκοτώνει είναι εγωϊσμός αμέτρητος προς τον άλλο ο οποίος μας φταίει για όλα τα κακά της μοίρας μας, σε ένα ανώμαλο μυαλό.

Ειλικρινα δεν καταλαβαινω τον λογο που καποιοι πρεπει να απολογούνται για το ποιο Θεό πιστεύουν και γιατι...

Ολοι μας σε μια δύσκολη στιγμή εχουμε την αναγκη να πιαστουμε απο κατι -καποιον που νομιζουμε-πιστευουμε οτι θα μας λυτρωση ...
Αλλοσ τον λεει Θεο ,αλλος αλαχ ,αλλος βουδα ...
Αλλος εχει θεοποιήσει τον γιατρό του ,τον καθηγητή του και εγώ δεν ξέρω ποιον άλλον, γιατι τον βοηθησε στην δεδομένη στιγμη να ξεπεράσει αυτο που τον απασχολούσε...

Γιατι λοιπον πρεπει να απολογηθει γιατι πιστευει σε αυτό σε καποιον τριτο και πολυ περισσοτερο να προσπαθησει να τον πεισει οτι αυτο που πιστευει εκεινος ειναι και το σωστο?
Γιατι πρπει να το μεταλαμπαδευση στα παιδια του ?
Η ηλικία που ανέφερες (15 με 16) ειναι οι ηλικίες που όλοι σαν παιδιά ψαχνόμαστε για τα πάντα .
Απο το τι στυλ ρούχων θέλουμε να υιοθετησουμε ποιο ειδος μουσικης θελουμε να ακουσουμε ακομα και σε ποιον Θεο να πιστεψουμε .......
Οταν ερθει λοιπον η καταλληλη ωρα τα ιδια τα γεγονοτα της ζωης θα μας οδηγησουν τελικα στο τι πραγματικα υπαρχει και σε ποιον πρεπει να πιστευουμε .

Οποτε οπου και να πιστευει καποιος πρεπει να ειναι απολύτως σεβαστο και κατανοητο απο τους τριτους.
Να μην εχουμε κανενα ιχνος ενοχης για το τι πρεσβευουμε ...δικη μας ειναι η ζωη ,δικα μας τα βιωματα αρα μονο δικα μας και τα πιστευω !
Σε κανεναν δεν απολογουμαστε για κανεναν δεν τ άλλαζουμε!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλημέρα.
Νομίζω ότι έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο : )
Κι εγώ άθεη είμαι και συμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες, αλλά δεν έχω καταλάβει τι σε προβληματίζει. Το αν φέρεις παιδιά στον κόσμο πως θα τα αναθρέψεις;
Εδώ δεν έχεις δουλειά κι αν έχω καταλάβει καλά ούτε καν σχέση, γιατί αναλώνεις τόση ενέργεια και χρόνο για ένα σενάριο που αυτή τη στιγμή είναι πολύ μακρινό;

---

Θα συμφωνήσω. Έχω όντος ελεύθερο χρόνο.

ΟΚ... Είπα να μοιραστώ έναν προβληματισμό μου γιατί ειδικά στο εξωτερικό που ήμουν με τους ομογενείς έπαιζε πολύ το θρησκευτικό στοιχείο και βρέθηκα να κάνω πράγματα που δεν πιστεύω κι αυτοί να νομίζουν ότι θα τους κακοχαρακτηρίσω αν δεν κάνουμε κάθε μέρα προσευχή κτλ. Αλλά και γενικά βλέπω πως πολλοί Ελληνες κρατούν την πίστη τους την ίδια στιγμή που εγώ όσο μεγαλώνω νιώθω να απομακρύνομαι όλο και πιο πολύ από τη θρησκεία και να μου φαίνονται όλα τραβηγμένα και κιτς και βέβαια ΨΕΥΤΙΚΑ και παιδικά.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Να ξέρεις πως θα κάνουν εμφάνιση διάφοροι "κολλημένοι" με την θρησκεία για να σου αποδείξουν το αντίθετο (εδω κι γενικά στην ζωή σου).

Επιλογή του κάθε ανθρώπου αν θα πιστεύει σε κάποιον Θεό ή όχι και δεν θα έπρεπε να νιώθεις μειονεκτικά. Δεν βρίσκω άλλο λόγο που άνοιξες αυτό το θέμα, εκτός κι αν θες να πείσεις και τους άλλους ανθρώπους ότι αυτό που πιστεύεις είναι και το σωστό.
Απλά εχουμε την ανάγκη (ή μας έκαναν να την εχουμε) να νιώθουμε ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη δυναμη που είτε θα σώσει, είτε θα τιμωρήσει.

---

Κουβέντα θέλω να κάνω ανοίγοντας αυτό το ποστ, κυρίως πάνω στους προβληματισμούς που έχω για το πώς θα πλοηγηθώ σε μια ζωή γεμάτη φανατισμένους. Και από ότι βλέπω και πολλοί νέοι είναι πορωμένοι με την θρησκεία και όλο και πιο πολύ εγώ απορώ ΠΏΣ δεν βλέπουν αυτό που είναι για μένα τόσο προφανές?

Εκτός βέβαια αν παίζουν θέατρο όπως κι εγώ για να μην μπουν στο περιθώριο και θεωρηθούν "κακοί άνθρωποι" κτλ κτλ.

Από την άλλη ναι θέλω να το πω και ίσως να επηρεάσω άλλους πως μας ΤΑΊΖΟΥΝ ΣΑΝΌ. Σε όλα τα επίπεδα.

Άλλο μέγιστο παράδειγμα. Κορωνοϊος....

Έπρεπε να βγάλω μια φωτογραφία που θα φανέρωνε πολλά για την αλήθεια του θέματος.

Μια εκκλησία βρίσκεται πολύ κοντα σε ένα πάρκο που συχνάζουν νέοι εδώ που μένω. Από την μία έβλεπες νεολαία να είναι ο ένας πάνω στον άλλον να γκομενίζουν να καπνίζουν, να ακούνε μουσική δυνατά σαν να μην τρέχει τίποτα και λίγα μέτρα πιο πέρα να γίνεται υπαίθρια λειτουργία με τους πιστούς αραιούς "για να μην κολλήσουν τον ιό" σε παράταξη λες και είναι στο στρατό.

Ο ορισμός του "η ζωή θα συνεχίσει είτε το θέλουν κάποια καθήκια είτε όχι". Αυτό πάει σε όλους τους ********* που προάγουν τα συστημικά μέτρα τους. Θα μεταλαμβάνετε κάθε Κυριακή, θα φοράτε μάσκα πες το όπως θες. Όλες αυτές οι χουντοφασιστοπρακτικές την ίδια πηγή έχουν. Ένα μάτσο άρρωστα ανώμαλα μυαλά που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα.

Και σόρρυ αν ξενίζει κάποιους το πώς τα θέτω. Απλά ανοίγω τις σκέψεις μου ανώνυμα κάτι που βοηθάει να εκτονώνεται η εσωτερική μου πίεση.

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Θα συμφωνήσω. Έχω όντος ελεύθερο χρόνο.

ΟΚ... Είπα να μοιραστώ έναν προβληματισμό μου γιατί ειδικά στο εξωτερικό που ήμουν με τους ομογενείς έπαιζε πολύ το θρησκευτικό στοιχείο και βρέθηκα να κάνω πράγματα που δεν πιστεύω κι αυτοί να νομίζουν ότι θα τους κακοχαρακτηρίσω αν δεν κάνουμε κάθε μέρα προσευχή κτλ. Αλλά και γενικά βλέπω πως πολλοί Ελληνες κρατούν την πίστη τους την ίδια στιγμή που εγώ όσο μεγαλώνω νιώθω να απομακρύνομαι όλο και πιο πολύ από τη θρησκεία και να μου φαίνονται όλα τραβηγμένα και κιτς και βέβαια ΨΕΥΤΙΚΑ και παιδικά.

---

Δεν συμφωνώ στο ότι το θρησκευτικό στοιχείο είναι κάτι που επηρεάζει πάρα πολύ την καθημερινότητά ενός ανθρώπου αν δεν θέλει να τον επηρεάσει. Φανατισμένοι υπάρχουν παντού και πάντα, αλλά είναι η μειοψηφία και αν δεν συγχρωτίζεσαι και πολύ μαζί τους ούτε που κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το μεγάλο λάθος είναι να προσπαθείς να μπεις στη συζήτηση που θα προσπαθήσουν να σε παρασύρουν πχ τα σόγια στην Αμερική αν τους πεις ότι εγώ δεν προσεύχομαι πριν φάω. Ούτε αυτολι θα αλλάξουν απόψεις, ούτε εσύ. Απλά προσπερνάς αυτό το θέμα χωρίς πολλά πολλά. Για την Ελλάδα ακόμα και οι ίδιοι οι άνθρωποι της εκκλησίας, πέρα από κάτι πορωμένους, παραδέχονται ότι η σχέση του Έλληνα με τη θρησκεία είναι κάτι πολύ χαλαρό κι αφηρημένο και μένει πιο πολύ στα εθιμοτυπικά και μία πολύ αφηρημένη πίστη, παρα στα τελετουργικά και στην βαθιά πίστη. Μπορεί σε κάτι να είσαι αντίθετος, να μην συμφωνείς, να χαλάει την αισθητική σου βρε αδερφέ, αλλά αν δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τη ζωή σου, ποιος ο λόγος να κάθεσαι να σκας;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δεν συμφωνώ στο ότι το θρησκευτικό στοιχείο είναι κάτι που επηρεάζει πάρα πολύ την καθημερινότητά ενός ανθρώπου αν δεν θέλει να τον επηρεάσει. Φανατισμένοι υπάρχουν παντού και πάντα, αλλά είναι η μειοψηφία και αν δεν συγχρωτίζεσαι και πολύ μαζί τους ούτε που κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το μεγάλο λάθος είναι να προσπαθείς να μπεις στη συζήτηση που θα προσπαθήσουν να σε παρασύρουν πχ τα σόγια στην Αμερική αν τους πεις ότι εγώ δεν προσεύχομαι πριν φάω. Ούτε αυτολι θα αλλάξουν απόψεις, ούτε εσύ. Απλά προσπερνάς αυτό το θέμα χωρίς πολλά πολλά. Για την Ελλάδα ακόμα και οι ίδιοι οι άνθρωποι της εκκλησίας, πέρα από κάτι πορωμένους, παραδέχονται ότι η σχέση του Έλληνα με τη θρησκεία είναι κάτι πολύ χαλαρό κι αφηρημένο και μένει πιο πολύ στα εθιμοτυπικά και μία πολύ αφηρημένη πίστη, παρα στα τελετουργικά και στην βαθιά πίστη. Μπορεί σε κάτι να είσαι αντίθετος, να μην συμφωνείς, να χαλάει την αισθητική σου βρε αδερφέ, αλλά αν δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τη ζωή σου, ποιος ο λόγος να κάθεσαι να σκας;

---

Εντάξει έχεις δίκιο. Δε σκάω. Πιο πολύ αναλογίζομαι διάφορα....

Δόξα τω θεώ είμαι άθεος..

Την ξέρεις αυτή τη φράση; Από το κείμενο σου καταλαβαίνω ότι έχεις μεγαλώσει πολύ κοντά στη θρησκεία. Η οικογένεια σου θα πρέπει να ήταν πολύ άνθρωποι της εκκλησίας. Απλα έζησες στη περίοδο που από πολύ χριστιανοί και των παραδόσεων αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε από αυτό. Για αυτό και ένιωσες ίσως ότι ένας κοσμος ( που από παιδί σε έμαθαν να πιστεύεις στην υπαρξη του ) χάνεται......Συνηθως όλοι μας κάπου στην εφηβεία αρχιζουμε και θέτουμε τα ερωτήματα μας και τα διλλήματα μας σχετικά με την ύπαρξη του Θεού με τη θρησκεία κτλ. Εγώ δεν έχω ξεκαθαρίσει ακόμα τα θρησκευτικά θέματα. Τηρώ τις παραδόσεις των εορτών κυρίως.....επειδη από μικρή σαν οικογένεια τις τηρούσαμε. Αλλα πολλά πράγματα δεν τα "νιώθω" για να τα κάνω.....ετσι δεν έχω ορίσει ποιος είναι ο χώρος της θρησκείας και αν υπάρχει χώρος για αυτήν στη δική μου ζωή.
Πιστεύω πως αυτά τα πράγματα είναι να τα νιώθεις.....δεν χρειάζεται να υπάρχουν κανόνες. Θεωρώ πως ένα καλό που έχει να προσφέρει η θρησκεία είναι οι πανανθρώπινες αξίες όπως πχ . Αγαπα τον πλησίον σου κτλ

Ο πατέρας μου ήταν άθεος και η μάνα μου μεγάλωσε στον κομμουνισμό (εκκλησίες γιοκ, με αεροβάφτιση έπαιρναν ονόματα)

Μια χαρά μεγαλώσαμε κι εμείς. Εγώ είμαι αγνωστικιστής. Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν υπάρχουν Θεοί.

Δεν είναι όμως αυτό πρόβλημα για τα παιδιά σου. Έλεος αν πιστεύουμε πως χρειάζεται μια θρησκεία για να μεγαλώσει σωστά ένας άνθρωπος. Το πιο σημαντικό είναι να βρεις έναν σύντροφο που να είναι στα ίδια επίπεδα με εσένα, σε αυτό το θέμα.